Ο 12ος οίκος του ζωδιακού

[leoma]

Εδώ και χρόνια δέχομαι τις πιο πολλές απορίες σχετικά με το 12ο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο οίκο. Αυτοί που μου γράφουν είναι συνήθως απελπισμένοι. Πολλοί απ’ αυτούς είναι αρχάριοι με την αστρολογία και πανικοβάλλονται όταν μαθαίνουν ότι έχουν πλανήτες σ’ αυτόν τον οίκο. «Έμαθα ότι ο 12ος είναι απαίσιος οίκος. Είμαι καταραμένος;» Άλλες φορές, είναι άτομα που τα ξέρουν όλα για το 12ο. Στην πραγματικότητα, έχουν μια μακριά ιστορία μόχθου του 12ου και ελπίζουν ότι εγώ μπορώ να προβλέψω την ακριβή στιγμή που οι δοκιμασίες τους θα λάβουν τέλος. Οι παραδοσιακοί αστρολόγοι έχουν αποκαλέσει αυτόν τον οίκο «η κοιλάδα της δυστυχίας,» «το σκοτεινό άντρο της θλίψης και του τρόμου,» «η πύλη των βασάνων,» και ο οίκος «του Κακού Πνεύματος».

Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: Ο 12ος οίκος του ζωδιακού

[stellitsa12]

Ευχαριστώ πολύ!!! ¨Εχω τον κυβερνήτη μου στον 12ο. 'Οντως μου είχαν καταπιέσει την έκφρασή μου. Τώρα την φέρνω στην επιφάνει σε όλο της το μεγαλείο! :bigsmile:

[venediktos]

Πολυ ωραιο αρθρο και διαφωτιστικο εμενα ο 12ος ειναι σε αρκετους πλανητες. Εχω Ηλιο στη Παρθενο και στον 12ο οπως και Ερμη Αφροδιτη και Δια στον Λεοντα και με κυβερνητη τον Ερμη ειχα πολυ καταπιεση και τωρα αρχιζω και περνω τα πανω μου χαχαχα!!!!

[peponi96]

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Αλήθεια όμως ένας ουρανός - και μάλιστα ανάδρομος!- στον 12 οίκο (ακμή στον Τοξότη) τι τάσεις θα μπορούσε να δημιουργήσει; Εκκεντρικό χαρακτήρα ίσως; Ο κυβερνήτης του τοξότη όπως και του 12ου οίκου , ο Δίας , κάνει εξάγωνο με τον ουρανό και βρίσκεται στον 2ο οίκο στο ζώδιο του υδροχόου. Επίσης ο συγκυβερνήτης του 12ου, Ποσειδώνας (επίσης ανάδρομος), βρίσκεται στο περιεχόμενο ζώδιο του Αιγόκερω ( ακμή ωροσκόπου στον Τοξότη). Ουφφφ μπέρδεμα ρε παιδιά...:blink:

[katiakiss]

Σχετικά με την δημοσίευση του μέλους Κώστα, στο άρθρο του μέλους atrapos «Όταν ο Mickey πήγε στον αστρολόγο» παρακινούμε να γράψω δυο λόγια, μόνο επειδή το θέμα χτυπά μια ευαίσθητη χορδή μου.
Στην αστρολογία υπάρχουν μερικοί κανόνες και φιλοσοφικά μοτίβα που καθιερώθηκαν κάτω από την συγκυρία πολλών παραγόντων. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν έχει συσταθεί ένας ολοκληρωμένα επαρκής, ελέγξιμος και διεθνώς αναγνωρισμένος ερευνητικός και διδασκαλικός φορέας, πράγμα που για να πούμε ότι σοβαρά συμβαίνει, πρέπει ο φορέας αυτός να έχει τουλάχιστον δύο ισάξιους ανταγωνιστές ώστε να μπορούμε να μιλάμε για συγκρίσιμες αξίες.
Έτσι, οι νεότεροι πλανήτες (Πλούτωνας και Ποσειδώνας) καθώς και η διαφοροποίηση των εννοιών-αρχών των οίκων που κυβερνούν (8ος \12ος) , έχουν αποτελέσει αιτία για αρκετές αντιπαραθέσεις.
Γνώμη μου είναι ότι στο βαθμό που η αστρολογία διατηρεί ακόμα το περιθώριο της ελαστικότητας στην φιλοσοφική της προσέγγιση, καλό είναι να υπάρχει η τόλμη για μια πιο «φρέσκια» και απενοχοποιημένη αντίληψη της έννοιας των πλανητών και της λειτουργίας των οίκων.

Οι άνθρωποι που πρώτοι διατύπωσαν τις εν λόγω αρχές και απέδωσαν ιδιότητες στους καινούργιους πλανήτες, δεν είναι άλλο, από απλοί άνθρωποι που σπατάλησαν εργατοώρες, εμπειρία και φαιά ουσία, προκειμένου να αφήσουν πίσω τους κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Αυτό δε, έγινε σε μία εποχή που η αστρολογία ήταν επιεικώς στα σπάργανα (σε σχέση με τις διαστάσεις της σημερινής της προσβασιμότητας) και η πολυφωνία ή ο αντίλογος ήταν περιορισμένος και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κάποια δύναμη που θα με πείσει ότι οι γνωστές ερμηνείες αυτών των 2 πλανητών, είναι και οι πλέον σωστές ή αν θέλετε, ακριβείς ερμηνείες, ως οι μόνες διαθέσιμες. Αρνούμαι να αρκεστώ σε συμπεράσματα -κατά τα άλλα σωστά- απλών ανθρώπων, αποκλείοντας την ίδια στιγμή παρατηρήσεις και συμπεράσματα άλλων, ομοίως απλών ανθρώπων, που επενδύουν σοβαρά στην αναζήτηση της αστρολογικής φιλοσοφίας (και δεν εννοώ την ως αγαπημένο χόμπι ενασχόληση , όπως για παράδειγμα κάνω εγώ και κάποιοι άλλοι στο φόρουμ).

Στέκομαι λοιπόν σε αυτό που λες εδώ Δημήτρη:

Όσο για τη συσχέτιση που αναφέρεις του 12ου οίκου με τον κινηματογράφο, δεν το έχω υπόψη μου και η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο διστακτικός να ενστερνιστώ την άποψη σου.

Προσωπική γνώμη μου είναι ότι ο Ποσειδώνας και ο 12ος οίκος συνδέεται με τον κινηματογράφο περισσότερο από κάθε άλλο πλανήτη. Αν αρχικά γίνει ξεκάθαρο ότι ο κινηματογράφος ως τέχνη δεν είναι οι ηθοποιοί και η έννοια της δημόσιας έκθεσης , αλλά η πρωτογενής δημιουργία της 7ης τέχνης, που είναι η σκηνοθετική ματιά και το σενάριο, ακλουθώντας μία σειρά από σημαντικές ειδικότητες πίσω από τις κάμερες και την δημοσιότητα, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε λίγο πιο ξεκάθαρα την εμπλοκή του Ποσειδώνα και του 12ου.

Αν η έμπνευση και η εργασία που απαιτείται ώστε να γίνει όσο πιο αληθινό μπορεί, ένα μεγάλο ψέμα, σαν αυτό που ο κινηματογράφος προσπαθεί να ζωντανέψει, δεν είναι δουλειά του Ποσειδώνα, τότε ποιος άλλος πλανήτης θα διεκδικούσε τόσο τέλεια την πατρότητα;
Σκηνοθετική ματιά, δεν είναι άλλο από την ικανότητα\ταλέντο να φαντάζεται κάποιος πίσω από τα κλειστά του μάτια -ολοζώντανα- την εικονική αφήγηση μιας ιστορίας που κάποιος άλλος ή και ό ίδιος, την έχει φανταστεί και την έχει στήσει στο μυαλό του, μεταφέροντάς την στο χαρτί.
Μέχρι αυτό το στάδιο, νομίζω πως είναι εύκολο να δει κανείς την Ποσειδώνια εμπλοκή της γόνιμης ονειροπόλησης.
Στην συνέχεια, το να επιλέξεις έναν άνθρωπο για πρωταγωνιστή και να εκμαιεύσεις από εκείνον τον ρόλο\χαρακτήρα που εσύ θέλεις και που ο ίδιος σε τίποτα δεν μοιάζει με αυτόν, αν δεν είναι Ποσειδώνας, τότε τι περισσότερο θα μπορούσε να είναι;
Η ανάγκη των ηθοποιών -όχι ως Ηλιακές περσόνες 5ου \ Λέοντα- να έρθουν κοντά στον ρόλο τους μέχρι την βαθιά ενσυναίσθηση και την ταύτιση, ενσωμάτωση, πίστη ότι είναι κάτι και κάποιος άλλος, πόσο περισσότερο Ποσειδώνα να φέρει ως ιδιότητα;

Η εικόνα μιας ολέθριας μάχης με νεκρούς στρατιώτες και μακρινό κουρνιαχτό που δημιουργεί έναν κόμπο στο στομάχι μας, μόλις ανοίξει λίγο το πλάνο, συμπληρώνεται από φροντιστές συνεργείων που φροντίζουν να υπάρχει αρκετό συνθετικό αίμα και καπνός, καθώς και από την ομάδα μακιγιάζ που κολατσίζει ανέμελα πάνω σε κασόνια και αυτοσχέδια καθίσματα. Αυτό κι αν είναι Ποσειδώνας!
Η παρηγοριά που βρίσκει ο άνθρωπος στην δυνατότητα της φυγής από την πραγματικότητα έστω και για δύο ώρες. Εκεί που η φαντασιακή του ανάγκη ζει την εικονική εκπλήρωση. Η αξιοσημείωτη δυνατότητα των ανθρώπων να λειτουργούν την εγγενή τους ικανότητα για πίστη σε κάθε είδους υπεραναπλήρωση που είτε θεραπεύει , είτε ψυχαγωγεί , είτε οδηγεί σε κάποιου είδους ψυχική ανάταση ή απλή τέρψη.
Δεν είναι τυχαίο που οι άνθρωποι πάνε στον κινηματογράφο για να ξεχαστούν ή συχνά λένε φράσεις όπως «έβαλα μια ταινία να ξεχαστώ» ή αλλιώς «φυγή!» και φυγή από την πραγματικότητα= 12ος\Ιχθείς\Ποσειδώνας!

Ευχαριστώ για την γόνιμη αντιγνωμία που αποτέλεσε την αφορμή της τοποθέτησής μου.

[Victory]

Κάτια ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τοποθέτηση σου. Είσαι η αιτία που αρχίζω και βλέπω με άλλο 'μάτι" τον προσωπικό μου 12ο και Ποσειδώνα. Απλά :respect: !!!!!

[Κοραλλία Μόζορα]

Κάτια, κι εγώ συμφωνώ μ' αυτά που λες.

[Atrapos]

Κάτια εμείς σ’ ευχαριστούμε για την, ως συνήθως, ενδιαφέρουσα τοποθέτησή σου. Μπορώ εύκολα να συμφωνήσω σε όσα αναφέρεις για τη σύνδεση Ποσειδώνα και κινηματογράφου αλλά αυτό που δυσκολεύομαι να δεχτώ (γενικά, όχι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση) είναι η αντιστοίχηση πλανητών – οίκων σύμφωνα με τον «φυσικό ζωδιακό», που εσύ ενστερνίζεσαι απόλυτα (το έχω καταλάβει γενικά από τα κείμενα σου απλά δεν έτυχε να το συζητήσουμε).

¶λλωστε ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η «φυγή από την πραγματικότητα» του κινηματογράφου αφορά στους θεατές. Οι συντελεστές της ταινίας συνήθως χρειάζεται να δουλέψουν με κάθε άλλο παρά ποσειδώνια χαρακτηριστικά (εκπαίδευση, ωράριο, προθεσμίες, προϋπολογισμός κλπ).

Σ’ ένα χάρτη με τονισμένο Ποσειδώνα μπορώ να υποψιαστώ ένα ταλέντο ηθοποιού. Σ’ ένα χάρτη με «φορτωμένο» 12ο οίκο, δύσκολα θα πάει το μυαλό μου να συστήσω μια καριέρα στον κινηματογράφο. Για μένα οι πλανήτες στον 12ο οίκο είναι καταρχήν ιδιότητες που το άτομο θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν. Αν ποτέ καταφέρει να τις εκφράσει αποτελεσματικά, μπορούν να τον συνδέσουν με το ευρύτερο σύνολο πέρα από την κοινωνική καταξίωση του 10ου ή τα κοινωνικά δίκτυα του 11ου. Μπορεί να πετύχει μια βαθύτερη σύνδεση και να μιλήσει σε αυτό που ίσως ονομάζεται συλλογικό ασυνείδητο (οι ψυχολογικοί όροι δεν είναι το καλύτερο μου). Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μέσα από τον κινηματογράφο όπως επίσης και με αρκετούς ακόμα τρόπους. Αυτό θα πρέπει να φανεί από άλλα σημεία του χάρτη.

Έτσι λοιπόν, αν θέλουμε να δούμε τον κινηματογράφο σαν ένα τρόπο να «φεύγουμε από την πραγματικότητα» δηλαδή σαν ένα άλλο ναρκωτικό, τότε μπορεί ίσως να ενταχθεί στον 12ο οίκο. Αλλά το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και με την λογοτεχνία που μας «μεταφέρει» σε άλλους κόσμους ακόμα και με το ποδόσφαιρο που μας «χαρίζει» δύο ώρες μακριά από τα καθημερινά προβλήματα (το συγκεκριμένο επιχείρημα ίσως δεν είναι κατάλληλο σ’ ένα γυναικοκρατούμενο φόρουμ αλλά πιστέψτε με ισχύει).

Τελικά, θα έβλεπα τον κινηματογράφο να ανήκει στον 12ο οίκο σαν έναν ακόμα τρόπο επηρεασμού των μαζών. Όπως επίσης γενικά θα μπορούσα να δω τη σύνδεση του ατόμου με το ευρύτερο σύνολο μέσω της τέχνης σαν ένα θέμα του 12ου οίκου. Αλλά κάτι τέτοιο θα πρέπει να υποστηρίζεται από αρκετά άλλα σημεία του χάρτη, ειδικά αν θέλουμε να μιλήσουμε για επαγγελματική σταδιοδρομία.

[vikaki11]

πολυ καλο αρθρο! πραγματικα απο αυτη την ιστοσελιδα εχω μαθει πολλα!!

εχω αρη και κρονο στο 12 στο σκορπιο.... πραγματικα αργω να αντιδρασω...δε μου εβγαινε αμεσως. εχω και προοδευτικο κρονο στο 12ο. ισχυουν οσα λεει το αρθρο... απωλειες....

[Atrapos]

πολυ καλο αρθρο! πραγματικα απο αυτη την ιστοσελιδα εχω μαθει πολλα!!

εχω αρη και κρονο στο 12 στο σκορπιο.... πραγματικα αργω να αντιδρασω...δε μου εβγαινε αμεσως. εχω και προοδευτικο κρονο στο 12ο. ισχυουν οσα λεει το αρθρο... απωλειες....

Τον προοδευμένο Κρόνο μη τον μετράς γιατί μάλλον δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από τον 12ο οίκο σου. Για τους αργούς πλανήτες, όπως ο Κρόνος, κοίταζε καλύτερα τις διελεύσεις κι όχι τις προόδους.