Κάρμα και αδελφές ψυχές

[magikadespell]

Γιατί αναζητούμε την «αδελφή ψυχή»;
Η ψυχή μας έχει μνήμη. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο Πλάτωνας που λέει πως η ψυχή μας πριν κατοικήσει το σώμα μας έχει γνώση όλων αυτών των θεμάτων που είναι αντικείμενα θεωρητικών ερευνών αλλά και τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής. Κατά την ενσωμάτωσή της όμως τα ξεχνάει. Έχει πάντως τη δυνατότητα να τα ξαναθυμηθεί και συχνά το καταφέρνει. Αν ισχύουν τα παραπάνω τότε έχουμε ελπίδες να συναντήσουμε την «αδελφή ψυχή» μας αφού ακόμα και εμείς να μην την αναγνωρίσουμε με την πρώτη ματιά η ψυχή μας τη θυμάται και ας ελπίσουμε πως θα μας προειδοποιήσει εγκαίρως! Μήπως όμως δε θα έπρεπε να τα περιμένουμε όλα από την ψυχή μας; Μήπως δεν είναι τόσο απλό και εύκολο όσο ακούγεται;

Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: [Καρμική] Κάρμα και αδελφές ψυχές

[panther]

Ιουλίτσα,

πραγματικά πάρα πολύ ωραίο και καλογραμμένο το άρθρο σου.

Συγχαρητήρια.

[magikadespell]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια:bigsmile:
Και των δύο τα καλά λόγια .....

[ninja]

Συναρπαστικό άρθρο. Διάβαζα και είχα αφοσιωθεί πλήρως. Μακάρι να είμασταν όλοι τυχεροί και να βρίσκαμε την "αδελφή ψυχή" που ελπίζουμε, πιστεύουμε και περιμένουμε να έρθει. Η μοίρα έχει το λόγο...........

[Dell Piero]

Και να σταθούμε συμπληρώνω σε αυτό

Ωστόσο δυο αδελφές ψυχές ή δίδυμες ψυχές δεν είναι απαραίτητο να είναι εραστές.

[Fotini Christodoulou]

Σωστή παρατήρηση!:bigsmile:
Χαιρομαι για την προσέγγιση η οποία με βρίσκει και απόλυτα σύμφωνη!

Εξαιρετικό το άρθρο Iουλία!Perfect Perfect

[Marina 7771]

Θα συμφωνίσω με τον φίλτατο Dell Piero, που τα λέει και τσεκουράτα, αλλά δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι οι περισσότεροι, (αν όχι όλοι), από μας, όταν λέμε "αδερφή ψυχή" δεν εννοούμε τις περισσότερες φορές τον κολλητό μας ή κάποιον συγγενή μας, αλλά έναν άνθρωπο που θα συνδεθούμε μαζί του ολοκληρωτικά και που θα έχουμε "κοινή μοίρα".
Κρατώ την τελευταία παράγραφο, του υπέροχου άρθρου της magikadespell, σαν μια συμβουλή χρήσιμη και το εύχομαι για όλους, αν όχι σ' αυτήν την ζωή, σε επόμενη......Έχει η μοίρα για όλους δώρα.

[*Astropeleki*]

... αλλά δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι οι περισσότεροι, (αν όχι όλοι), από μας, όταν λέμε "αδερφή ψυχή" δεν εννοούμε τις περισσότερες φορές τον κολλητό μας ή κάποιον συγγενή μας, αλλά έναν άνθρωπο που θα συνδεθούμε μαζί του ολοκληρωτικά και που θα έχουμε "κοινή μοίρα".

Επίσης πολύ σωστή παρατήρηση! Το να κρατάμε στο μυαλό μας αυτή την ιδέα, ότι αδελφή ψυχή= απόλυτα και εραστής σημαίνει ότι προφανώς δεν μας έχει τύχει να βρούμε πραγματικά την αδελφή ψυχή μας. Όχι φυσικά πως δεν υπάρχουν και οι περιπτώσεις που αδελφή ψυχή είναι ταυτόχρονα και εραστής, αλλά στις περισσότερες νομίζω πως συμβαίνει το αντίθετο. Όπως ακριβώς αδελφή ψυχή δεν είναι απαραίτητα το αντίθετο φύλο αλλά και το ίδιο, έτσι ακριβώς και δεν ειναι δυνατόν να ειναι απαραίτητα εραστής αλλά ο φίλος-κολλητός, ο συγγενής, ο γείτονας κ.ο.κ.

Το άρθρο πολύ όμορφα γραμμένο και με ωραία μηνύματα :bigsmile:

[nicoletta]

Πολύ όμορφο το άρθρο, συγχαρητήρια!
Νομίζω πως μου συνέβη να συναντήσω την αδελφή ψυχή μου. Απλά μόλις είδα αυτόν τον άνθρωπο, είχα την αίσθηση πως ο ένας ανήκε στον άλλο, σαν να τον ήξερα από πάντα, υπήρχε οικειότητα μεταξύ μας και καταλαβαίναμε το πως ένιωθε ο ένας προς τον άλλο χωρίς λόγια. Παρόλα αυτά, οι δρόμοι μας είναι πολύ διαφορετικοί για να έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε μαζί..

[raingirl]

Εξαιρετικό άρθρο και ενδιαφέρον το άρθρο,
ωστοσό θα συμφωνήσω και εγώ με την άποψη ότι ψάχνουμε την "αδελφή ψυχή" σε σύντροφο, και όχι σε φίλους και συγγενείς.