Παρθένος: Το αληθινό ζώδιο της Ελλάδας

[Atrapos]

Καλημέρα Κώστα,

Θα μου επιτρέψεις να πω ότι ίσως να έχεις υπερβολικά μεγάλη εκτίμηση στις γνώσεις και τις ικανότητες του Πτολεμαίου. Δεν έχω καμιά πρόθεση να τον υποτιμήσω αλλά ας έχουμε μια κριτική σκοπιά σαν Παρθένοι, που όπως υποστηρίζεις είμαστε. Είναι γνωστό ότι ο Πτολεμαίος συνέλεξε και κατέγραψε την διαθέσιμη γνώση της εποχής του στους τομείς της αστρολογίας, αστρονομίας και μαθηματικών, όπως αντίστοιχα είχε κάνει ο Ευκλείδης για τη γεωμετρία. Και βέβαια ευτυχώς που το έκανε και έφτασε μέχρι της μέρες μας αυτή η γνώση. Αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι υπήρξε ο σοφός παν-επιστήμονας που ίσως νομίζουμε.

Για να πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή, χρωστάω μια απάντηση σχετικά με αυτό που έγραψα για τον ρωμαίο αυτοκράτορα. Είναι αλήθεια ότι δεν θυμόμουν καλά. Στην πραγματικότητα αυτή η αντιστοίχηση χωρών – ζωδίων αναφέρεται για πρώτη φορά στο έργο «Astronomica» του ρωμαίου αστρολόγου Marcus Manilius που έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Αυγούστου περίπου 150 χρόνια πριν τον Πτολεμαίο. Βέβαια και ο Manilius για να γράψει το Astronomica μετάφρασε αρχαιότερα ελληνικά και βαβυλωνιακά κείμενα που δεν έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας και ίσως πρόσθεσε και δικές του αντιστοιχίες. Πάντως η αναφορά στην Τετράβιβλο του Πτολεμαίου αποτελεί αντίγραφο από το Astronomica. Προσωπικά δεν τo έχω διαβάσει αλλά αυτό αναφέρεται στο βιβλίο “The Fated Sky” που εξετάζει την επίδραση της αστρολογίας στη διαμόρφωση της ιστορίας.

Πάντως αν το δούμε ψύχραιμα, νομίζω ότι μια τέτοια αντιστοίχιση είναι λογικό να έγινε στα ρωμαϊκά χρόνια. Οι αρχαίοι έλληνες μπορεί να παρατηρούσαν τα αστέρια από την εποχή του Ομήρου ή και πιο παλιά αλλά δεν είχαν το ζωδιακό κύκλο που ξέρουμε. Αυτός ήρθε από τη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο μετά τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου. Επίσης μου φαίνεται τελείως απίθανο οι βαβυλώνιοι να είχαν ασχοληθεί με το ζώδιο της Αγγλίας και της Γερμανίας. Τέλος το ότι στην Ιταλία δόθηκε το βασιλικό ζώδιο του Λέοντα είναι για μένα μια ξεκάθαρη πρόθεση όποιου αστρολόγου το έκανε, να καλοπιάσει τον ρωμαίο αυτοκράτορα. Το θεωρώ λοιπόν πολύ πιθανό ο Manilius να πήρε κάποιες αντιστοιχίες από αρχαίους βαβυλώνιους και έλληνες, να πρόσθεσε και μερικές δικές του και να παρουσίασε αυτό που εμείς σήμερα διαβάζουμε στον Πτολεμαίο.

Τώρα όσο αναφορά τα χαρακτηριστικά που παραθέτεις και που σε έπεισαν οριστικά για την εγκυρότητα των αντιστοιχιών, μπορούμε να συζητάμε αιώνια για τα γενικά χαρακτηριστικά των ζωδίων και να μη βγάζουμε άκρη. Για παράδειγμα, για τους κατοίκους της αρχαίας Ιωνίας (Ταύρος) αναφέρεις κάποια κλασικά χαρακτηριστικά του ζωδίου (φιληδονία, αγάπη της πολυτέλειας, του χρήματος, μεγάλη προσοχή στο σώμα). Μπορείς να εξηγήσεις πως εκείνη η γη έβγαλε έναν Ηράκλειτο, ένα Θαλή, ένα Πυθαγόρα;:notrust: Τι σχέση μπορεί να έχει ο Κόσμος των Ιδεών του Πλάτωνα με την Παρθένο; :notrust:Ή αν είναι δυνατό να λέμε ότι οι αρχαία Σπάρτη ήταν Παρθένος; :notrust:Θα σηκωθεί ο Λεωνίδας να μας κυνηγήσει.:eek:Ακόμα και στο σύγχρονο παράδειγμα που αναφέρεις με τους πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής, πως μπορεί τα σπίτια των μικρασιατών (Ταύροι) να είναι πεντακάθαρα και των ντόπιων (Παρθένοι) άστα να πάνε όπως λες. Τι σόι Παρθένοι είμαστε αν τουλάχιστον δεν έχουμε καθαρά σπίτια.:bigsmile:

Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο γιατί όπως είπα νομίζω μπορούμε να συζητάμε διαρκώς για γενικόλογα χαρακτηριστικά χωρίς να οδηγούμαστε πουθενά. Αν κάποιος θέλει να συσχετίσει κάποιο τόπο μ’ ένα ζώδιο ας το κρατάει στο πίσω μέρος του μυαλού του. Αν όμως πρόκειται να κάνουμε αστρολογική έρευνα χρειαζόμαστε συγκεκριμένο ωροσκόπιο, το οποίο δεν προκύπτει τυχαία ούτε είναι «αγνώστου πατρός» αλλά είναι η καθοριστική εκείνη στιγμή που μια συλλογική επιθυμία εκδηλώνεται και παίρνει συγκεκριμένη μορφή.leasantry:

[Κώστας]

Τα ερωτήματα που θέτεις Δημήτρη είναι εύλογα. Υπάρχουν, όμως, λογικές εξηγήσεις που μπορώ να σκεφτώ.

Ρωτάς πώς γίνεται η φιλοσοφία να ξεκίνησε στη χώρα της Ιωνίας (Ταύρος), δηλαδή στην περιοχή υποτίθεται ενός ζωδίου που δεν φαίνεται να έχει κάποια γενική σχέση με τον κόσμο των ιδεών και του πνεύματος.

Αυτό όμως είναι μία παρεξήγηση. Ο Robert Darlison στο εκπληκτικό βιβλίο «The Gospel and the Zodiac» στην ανάλυσή του για το ζώδιο του Ταύρου λέει κάτι που είχα παρατηρήσει και εγώ παλαιότερα: ότι οι περισσότεροι φιλόσοφοι ανήκουν μακράν στο ηλιακό ζώδιο του Ταύρου! Και αυτό δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα αλλά ισχύει! Μπορεί το δείγμα των μεγάλων φιλοσόφων του 19ου και 20ου αιώνα να είναι πολύ μικρό όμως όπως και να’χει το ζώδιο του Ταύρου στατιστικά κατέχει μακράν την πρώτη θέση: Immanuel Kant, Karl Marx, David Hume, Bertrand Russell, Ludwig Wittgenstein, John Stuart Mill, Thomas Reid, Fichte, Kierkeggard, Carnap, είναι μερικοί από τους γνωστότερους Ταύρους φιλοσόφους. Επίσης η παράδοση αναφέρει τον Σωκράτη και τον Μάρκο Αυρήλιο, τον φιλόσοφο-αυτοκράτορα της Ρώμης, ότι ανήκαν στο ζώδιο του Ταύρου.

Ο Ταύρος (όπως και όλα τα ζώδια) είναι σε σημεία παρεξηγημένος, με την έννοια του ότι δεν σχετίζεται μόνο με υλιστικά ζητήματα αλλά και με πνευματικά. Εδώ που τα λέμε βέβαια και η φιλοσοφία καθαυτή είναι ένα είδος πολυτέλειας, με την έννοια ότι για να αναπτυχθεί συνήθως προύποθέτει πολύ ελεύθερο χρόνο και υλική αυτάρκεια. Δηλαδή εάν φέρουμε στο μυαλό μας τον αρχετυπικό φιλόσοφο μας έρχεται η εικόνα ενός μάλλον ευτραφούς κυρίου τύπου Μαρξ που καπνίζει αργά και ηδονικά την πίπα του δίπλα στο τζάκι στοχαζόμενος για ημέρες ατελείωτες!! Δηλαδή εάν το δούμε και πιο χιουμοριστικά μπορεί τελικά η φιλοσοφία να επιλέγεται από ανάγκη από αρκετούς στατικούς Ταύρους λόγω της νωθρότητας που τους χαρακτηρίζει:bigsmile!


Πέρα από αυτό, οι συγκεκριμένοι φιλόσοφοι της Ιωνίας, οι προσωκρατικοί, ήταν οι λεγόμενοι φυσικοί ή υλιστικοί φιλόσοφοι οι οποίοι ασχολήθηκαν πρώτιστα με την παρατήρηση των χαρακτηριστικών και της δομής της Ύλης, επιχειρώντας να φτάσουν στα έσχατα της υλικής πραγματικότητας και όχι μιλώντας αφηρημένα περί αρχικών αιτιών, όπως έκαναν κάποιοι μεταγενέστεροι. Πιστεύω ακόμη πως το αστρολογικό αρχέτυπο της Αφροδίτης, σε μία υψηλότερη κλίμακα, σχετίζεται έντονα και με τη φιλοσοφία ως το καλλωπισμένο ξεκαθάρισμα της σκέψης και την εναργή εμβάθυνση σε πνευματικά ζητήματα (υπάρχουν και αρκετοί Ζυγοί φιλόσοφοι) διότι μέσω της Αφροδίτης εναρμονίζεται η νόηση και εκφράζεται με έναν τρόπο ταυτόχρονα αναλυτικό και ολιστικό, καλογραμμένο, ουσιώδη, κατανοητό και πειστικό. Σπουδαίες σκέψεις δηλαδή μπορούμε να κάνουμε όλοι, ποιός όμως μπορεί να γράψει μία φιλοσοφική ρήση με τον τρόπο του μεγάλου στυλίστα Νίτσε (Ζυγού)!

Σχετικά με την Παρθένο και τη Σπάρτη, είχα γράψει και σε ένα παλαιότερο μήνυμα ότι είναι λάθος να θεωρούμε ότι οι Έλληνες ήταν το μόνο πολεμικό έθνος της αρχαιότητας! Μιλάμε για την αρχαία εποχή του Κριού όπου ο πόλεμος ήταν η καθημερινότητα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γνωστού κόσμου. Απλώς εμείς έχουμε κυρίως ιστορικές και κοινωνιολογικές γνώσεις για το πολεμικό ήθος και τις περιπέτειες λαών όπως της Σπάρτης ή της Αθήνας διότι ο ελληνικός πολιτισμός ήταν ο απ’ότι φαίνεται ο πολυγραφότερος της εποχής, καθώς και αυτός του οποίου η γραμματεία μας διασώθηκε στο μεγαλύτερο βαθμό. Δηλαδή το να φανταζόμαστε μία πολεμική Σπάρτη και τους υπόλοιπους λαούς εκτός ελλαδικού χώρου μεσ’στην πραότητα και την ησυχία αυτό είναι ένα λάθος...

όπως επίσης και το γεγονός ότι ο ελληνικός στρατός ήταν ο πιο άρτια οργανωμένος και πειθαρχημένος της εποχής του αυτό μάλλον συντελεί στη γνώμη περί του στοιχείου της Γης. Δηλαδή το γεγονός ότι η Σπάρτη, όπως και η Αθήνα, η Θήβα και η Μακεδονία διακρίνονταν για τις αψεγάδιαστες φάλαγγες, τις εκπληκτικά μελετημένες και δοκιμασμένες τακτικές επίθεσης και υποχώρησης, την συνετή εξοικονόμηση υλικού και δυνάμεων, και την παροιμιώδη ψυχραιμία και τάξη καθ’όλη τη διάρκεια των μαχών αυτό πιθανόν να ενισχύει τη θεωρία περί του στοιχείου της Γης. Θα μου πεις βέβαια ότι και η Ρώμη (Λέων) διακρινόταν για την στρατιωτική της τελειότητα όμως αφενός ο Λέων είναι ζώδιο που επιδιώκει πάντα την τελειότητα στον τρόπο δράσης του, και αφετέρου η Ρώμη έγινε αυτοκρατορία, με διαρκείς επεκτατικούς πολέμους, ενώ οι ελληνικές πόλεις με την εξαίρεση του υπερφιλόδοξου Αλεξάνδρου σπανίως έβγαιναν και πολύ έξω από τα ομό-γλωσσα όριά τους.

Σχετικά με τα περισσότερο και λιγότεο καθαρών χωριών σε συνδυασμό με το τρίπτυχο Παρθένος-Ταύρος-Αιγόκερως καταλαβαίνω ότι κάτι τέτοιο σου ακούγεται χονδροειδές. Χρησιμοποίησα γενικού τύπου παραδείγματα στην προσπάθειά μου να δείξω την πολύ πιθανή ύπαρξη ενός συγκεκριμένου (αν και διαφορικού τύπου) pattern.
Το συγκεκριμένο παράδειγμα καταλαβαίνω γιατί κάποιος μπορεί να μην το δεχτεί όμως εμένα μου φαίνεται μία πολύ καλή ένδειξη. Λέει εν ολίγοις ο Πτολεμαίος ότι η Παρθένος «ενδιαφέρεται περισσότερα για διανοητικά θέματα παρά για το σώμα», ο Αιγόκερως ότι είναι πιο σκληροτράχηλος και απλοϊκός και ότι ο Ταύρος ασχολείται αρκετά με τις ηδονές και ανάγκες του σώματος.

Αρχαίες γενικεύσεις με τις οποίες σίγουρα υπάρχουν διαφωνίες. Η Λιζ Γκριν συχνά επαναλαμβάνει ότι και τα τρία ζώδια της Γης γενικώς έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τις ανάγκες και επιθυμίες του σώματος. Και η εμπειρία μας αυτό το επαληθεύει. Εάν το αναλύαμε λιγάκι βέβαια θα βλέπαμε ότι η Παρθένος εστιάζει κυρίως σε θέματα υγιεινής ενώ ο Ταύρος σε θέματα αισθητικής.

Δεν γίνεται όμως οι αστρολόγοι τη μία να χρησιμοποιούν γενικεύσεις και την άλλη να τις αρνούνται ως απλοϊκές και λανθασμένες, διότι αυτό είναι ασυνεπές. Διαβάζουμε δηλαδή διαρκώς από τους αστρολόγους γενικόλογες αναλύσεις τύπου «η Παρθένος σχετίζεται με τη λαϊκή, εργατική τάξη» ενώ πχ. ο Ταύρος με την πιο εύπορη τάξη, χαρακτηρισμοί που στα επί μέρους παραδείγματα απορρίπτονται από χίλιες δυο περιπτώσεις, όμως εάν τις ενατενίσεις γενικά βλέπεις ότι δεν είναι λανθασμένες...Ή λέει ας πούμε η εσωτερική αστρολογία ότι το στοιχείο της Γης τριχοτομείται τρόπον τινά στην πεδιάδα (Ταύρος), την κοιλάδα (Παρθένος) και το βουνό (Αιγόκερως), έξυπνος ορισμός που αποτυπώνει με συμβολικό τρόπο αστρολογικές αλήθειες.


Ας μην ξεχνάμε και κάτι άλλο σημαντικό. Η Παρθένος σχετίζεται αρχετυπικώς με τις ασθένειες του σώματος, κάτι που φαίνεται να σχετίζεται και με την παροιμιώδη αρρωστοφοβία του ζωδίου (παρεμπιτόντως, οι Έλληνες, υστερικοί με τις ασθένεις όπως και με πολλά άλλα πράγματα, είμαστε μακράν πρώτοι σε πανευρωπαϊκές μελέτες στην κατανάλωση φαρμάκων, έχοντας απ’ότι φαίνεται τη μεγαλύτερη αρρωστοφοβία). Όπως και να΄χει, υπάρχουν αρχαίες αστρολογικές αλληγορίες που τονίζουν με έμφαση αυτή την αρχετυπική σχέση της Παρθένου με τις ασθένειες και θέματα υγείας, κάτι βέβαια που επιβεβαιώνει και η δική μας παρατήρηση, ιδίως όσον αφορά την παρατήρηση διελεύσεων πλανητών από την Παρθένο και από τον 6ο οίκο. Και φυσιογνωμικά εάν φέρεις στο μυαλό σου έναν ή μία αρχετυπική Παρθένο βλέπεις ένα πρόσωπο αδύνατο και χλωμό, σε αντίθεση με τον συχνά καλοζωισμένο και ροδαλό Ταύρο. Εξαιρέσεις βεβαίως και θα βρούμε άπειρες όμως εδώ είπαμε μιλάμε για γενικά χαρακτηριστικά.

Τώρα με το προηγούμενο παράδειγμά μου δεν ήθελα να υποβαθμίσω την Ελλάδα πριν τους Μικρασιάτες...ούτε και λέω ότι δεν υπήρχαν ελληνικά χωριά τότε που να ήταν καθαρά! ωστόσο μιλάμε εδώ για τις αρχές του 20ου αιώνα. Και σε ποιά γωνιά της γης τότε δεν ήταν τα πράγματα υποανάπτυκτα σε σχέση με σήμερα? Στις περισσότερες χώρες. Αυτό όμως που ήθελα κυρίως να τονίσω (αν και δεν είμαι ιστορικός) ήταν το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό των προσφύγων προέρχονταν από τόπους που ήταν ένα σκαλί πιο πάνω βιοτικά και πολιτιστικά, φέρνοντας μαζί τους ένα πνεύμα γήινα εκλεπτυσμένο (σύμφωνα με κοινές μαρτυρίες ήταν γενικώς αξιοπρεπέστατοι και ήρεμοι στον πόνο τους, χωρίς θρήνους και υπερβολές, και παρά τις αρχικά κάκιστες συνθήκες διαβίωσης), οι περιγραφές των οποίων προσομοιάζουν κατ’εμέ με τα βασικά χαρακτηριστικά του ζωδίου του Ταύρου. Δηλαδή η εικόνα που έχω γενικώς για τους Μικρασιάτες είναι αυτή του επιχειρηματικού μυαλού, της ήρεμης αλλά και ιδιαίτερα ζηλώδους και παραγωγικής φύσης, με αγάπη για τη μουσική, το καλό φαγητό και τις παραδόσεις τους....τώρα αν κάνω λάθος δεν ξέρω, μπορεί να είναι απλώς μία στερεοτυπική αντίληψη, όμως οι μαρτυρίες που την επιβεβαιώνουν πρέπει να είναι πολλές.

Καταλαβαίνω τέλος ότι ζητάς συγκεκριμένα και απτά στοιχεία γι’αυτό και προτιμάς την μελέτη και ανάλυση δοκιμασμένων γενέθλιων ωροσκοπίων παρά το να κάνεις γενικές και αόριστες εικασίες...εμένα από την άλλη, σαν πιο «απρόσωπος» και χαοτικός διπλός Υδροχόος:bigsmile με ενδιαφέρουν περισσότερο οι γενικές ιδέες και τα αρχέτυπα πίσω από τα πράγματα....θεωρώ ότι έχουμε και οι δύο δίκιο, απλώς το δικό μου δίκιο (ή μάλλον του Πτολεμαίου το δίκιο) δεν νομίζω να το βρω ποτέ (διότι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη και κοινώς αποδεκτή στέρεη βάση) ενώ η γνώμη των αστρολόγων περί ωροσκοπίων είναι και η καθιερωμένη άποψη που αγνοεί τις πτολεμαϊκές παραδόσεις.... it’s ok with me….

[Κώστας]

Επίσης με αυτό που λες για τον Πλάτωνα και τον κόσμο των Ιδεών μου φαίνεται να το ανέλυσα στα περί της σχέσης διαλεκτικής φιλοσοφίας και Αθήνας στο προηγούμενο μήνυμα. Θα το ξανακοιτάξω.

Ο οποίος Πλάτωνας σχετίζεται στο μυαλό μου με τους Διδύμους, για πολλούς λόγους, ενώ ο Αριστοτέλης με την Παρθένο....αυτό πιστεύω το έδέιξε έξοχα ο Ραφαήλ με μυστικό τρόπο, τοποθετώντας το νοητό καμπαλιστικό αστέρι του πλανήτη Ερμή στο κέντρο της "Σχολής των Αθηνών"! Αυτό θα επιχειρήσω να το αναλύσω άλλη στιγμή, τώρα έγινε το μυαλό μου κουρκούτι από την πολλή σκέψη:blink:

[irro]

εχω να πω οτι η ελλαδα ανταποκριθηκε πληρως σαν παρθενος το 2004,με το δια στην παρθενο και με το ιδιο τροπο,κρονος στην παρθενο το 2007.με εντυπωσιακο τροπο και τα δυο

[taurine]

Αν μου επιτραπεί, θα διαφωνήσω.
Η Ελλάδα έδειξε Διδυμίσια συμπεριφορά το 2004, καθώς, ακόμη και την 12η Αυγούστου, οι χλοοτάπητες έξω από το ποδηλατοδρόμιο, στο Ολυμπιακό χωριό, στην Είσοδο του Τεννις, στην έξοδο του Σταθμού της Νερατζιώτισσας, στρώνονταν το βράδυ της 12ης Αυγούστου. Οι άνθρωποι της τελευταίας στιγμής..

Επίσης τα σπίτια των δημοσιογράφων πίσω από το ΟΑΚΑ, τελείωσαν από επιχρίσματα και κουφώματα το μήνα Ιούλιο, και οι εργάτες τα πρωινά κατανάλωναν άφθονη μπύρα από καντίνα στην οδό Νερατζιωτίσσης, ως εκ τούτου είναι θεόστραβες οι αλφαδιές στα επιχρίσματα!
Τί σου λέω τώρα....

Τη νύχτα της τελετής έναρξης, από τα πολλά πυροτεχνήματα στο σπίτι της Προέδρου, πήρε φωτιά το άλσος στα Τουρκοβούνια στα σύνορα Ψυχικού - ¶νω Κυψέλης!

Κί όσο για το Δία, πράγματι ήταν στην Παρθένο, σχηματίζοντας ένα εντυπωσιακό Τετράγωνο με τον Πλούτωνα από το Τοξότη, σε 7ο και 10ο οίκο αντίστοιχα.

Την ώρα της έναρξης, 13/08/2004 και ώρα 20.00, ανέτειλλε ο Υδροχόος σε σύνοδο με Ποσειδώνα, με Ηλιο ¶ρη Ερμή και Δία στον 7ο.Εντυπωσιακοί υπήρξαμε ως διοργανώτρια χώρα,αλλά μακάρι να είχαμε έπιδείξει έστω κι ένα από τα καλά της Παρθένου, ή ακόμη και μία σοβαρότητα που "διέταζε" Αφροδίτη-Σελήνη-Κρόνος στον Καρκίνο και στον 6ο!

[Κώστας]

Γιατί να μην ισχύουν και τα δύο? Το απαγορεύει κανείς? Δηλαδή και τα περί γενέθλιου ωροσκοπίου και τα περί αρχετύπων. Εξάλλου ειδικά η Αθήνα λέγεται από πολλούς αστρολόγους ότι φέρει το αρχέτυπο της Παρθένου. Πάντως ο ρυθμός «συρτάκι» των Ελλήνων, που είπε έξυπνα αυτός ο Ρογκ, στην αρχή αργά-αργά και προς το τέλος τρέχω και δεν φτάνω, δεν είναι κάτι απαραίτητα ζωδιακό, είναι το αρχέτυπο του Ερμή, που όσο έχει αρκετό χρόνο αναλώνεται σε χίλια-δυο πράγματα και μόνο όταν τα deadlines χτυπήσουν κόκκινο σπιντάρει στο φουλ...

Και γιατί δηλαδή να βλέπουμε την Παρθένο μονοδιάστατα? Όπως από τη μία υπάρχουν χώρες (ή κράτη) Τοξότες φιλελεύθερου πνεύματος και από την άλλη δογματικές ασιατικές χώρες Τοξότες με μεγάλη έμφαση στη θρησκεία, το ίδιο ισχύει και για την Παρθένο.

Αυτή κι αν είναι παρεξηγημένο ζώδιο. Εάν δεν διακρίνουμε πίσω από την Τάξη της Παρθένου το Χάος που φέρει τότε μάλλον δεν βλέπουμε καλά....η Liz Greene, σαν Παρθένος που είναι, λέει ότι η εικόνα της σούπερ οργανωμένης Παρθένου που έχει τα πάντα τακτοποιημένα στη ζωή της προκαλεί γέλια στους περισσότερους Παρθένους, οι οποίοι στην πραγματικότητα με μεγάλο κόπο αντιμάχονται την Ποσειδώνια σκιά του χάους που τους κυνηγάει!!

[Χρήστος Άρχος]

Οι θέσεις και ο τρόπος που κατανοούσαν οι αρχαίοι τις διάφορες γεωγραφικές επιρροές έχει άμεση σχέση με τα κέντρα θρησκευτικής λατρείας και κατανόησης που είχαν τότε.
Ο Jean Richer αναφέρει ότι υπήρχαν 3 σημαντικά κέντρα με την οποία η Ελλάδα διαχώριζε αστρολογικά της Περιοχές.
1) Δελφούς
2) Δήλος
3) Σάρδεις

ενώ δευτερευόντως μεγάλη σημασία γενικότερα για την ανατολική μεσόγειο είχε το Αμμώνιον. Ο Λόγος που η Αθήνα συνδέθηκε με την Αθηνά έχει να κάνει με το ότι άνηκε στο ζωδιακό χώρο της Παρθένου σε σχέση με τους Δελφούς ενώ σε σχέση με Τη Δήλο είχε να κάνει με τον Ιχθύ ( ενεργοποιώντας ουσιαστικά το Δίπολο Παρθένου , Ιχθύ). Μάλιστα ο άξονας Παρθένου - Ιχθύ είναι και ο μοναδικός που ενώνονται σε μία ευθεία γραμμή τα κέντρα των Δελφών και Δήλου.
Δεν νομίζω όμως ότι αυτές οι θέσεις μπορούν να συνδεθούν ωροσκοπιακά με τη σημερινή πραγματικότητα.

[Κώστας]

Είχα ακούσει κάποια πράγματα για την "Ιερή γεωγραφία" του Richer όμως δεν τον έχω ψάξει καθόλου ομολογώ...με μία πρώτη ματιά οι απόψεις του φαίνεται να έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον αν και εντόπισα κάποια πράγματα που δεν ξέρω αν ταιριάζουν και πολύ μεταξύ τους...θα τον ψάξω λίγο ακόμα για να το συζητήσουμε...το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αρχαιοι φαίνεται να έκτιζαν τους ιερούς ναούς του σε συγκεκριμένα "κομβικά" σημεία προσελκύοντας εκεί συγκεκριμένου τύπου πνευματικές ενέργειες. Ενέργειες που είναι αρκετά πιθανόν να συνδέονται με τα ουράνια σώματα και τον ζωδιακό.


¶ντε και καλό Ποσειδώνιο Μήνα:bigsmile:! Μεγάλη μετάβαση αυτή...
YouTube - King Crimson - In the Wake of Poseidon (HD)