Ιστορία μου, αμαρτία μου...

[Χρήστος Άρχος]

αλλά ο αστρολόγος, ειδικότερα δε ο αυτοαποκαλούμενος ερευνητής, όχι απλώς πρέπει να διαθέτει γνωστικό οπλοστάσιο, αλλά και πανεπιστημιακά πτυχία.

Προσωπικά λαμβάνω ως ιστορικά ορθή την ημερομηνία του πρωτοκόλλου του Λονδίνου για την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Διότι τα κράτη, με τα συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά και δομές που αποδίδονται σε αυτά τα μορφώματα, ιδρύονται με καταστατικά και διεθνείς Συμφωνίες, βασική δε προϋπόθεση είναι η αναγνώριση της νομικής, αυτόνομης, ανεξάρτητης υπόστασής του, από άλλα κράτη. Κάποιοι λοιπόν συναινούν. Αν δεν συμβεί αυτό, δεν υπάρχει κράτος! .

Αγαπητή Kplani
Στο πρώτο πράγμα που είπατε θα συμφωνήσω και θα πρέπει όλοι οι ερευνητές να έχουν πανεπιστημιακή γνώση και τη δυνατότητα κριτικής σκέψης. Μάλιστα θα πρέπει όχι απλά να έχουν ένα B.A η M.A αλλά να κατέχουν πτυχία B.Sc ή Μ.Sc μιας και πρέπει να κατέχουν πτυχια που να επιβεβαιώνουν τη δυνατότητα τους για επιστημονική έρευνα που απαιτεί απόλυτη γνώση πειραμάτων εργαστηρίου, ψυχομετρικών και άλλων τεστ καθώς και σωστή εκτίμηση των case studies. Εκτός όμως απο την απαραίτητη επιστημονική γνώση χρειάζονται και πολλά στοιχεία γύρω απο άλλες επιστήμες όπως ( ψυχολογία, αστρονομία, ανθρωπολογία, ιστορία, πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, μαθηματικά και άλλα).

Για το δεύτερο κομμάτι αν και θεωρητικά στέκει σαν άποψη επειδή όμως παραμένει να είναι απλά μία θεωρία που δεν έχει μόνο αντίθετες απόψεις αλλά και πίσω της εμπεριέχει διαφορετικούς τρόπους σκέψης και φιλοσοφία επίσημα δεν θα μπορούσα να δώσω ποτέ προς το παρόν μία σίγουρη απάντηση.

Με σεβασμό και εκτίμηση
Χρήστος ¶ρχος

[Κοραλλία Μόζορα]

Αγαπητή μου kplani,
Συμφωνώ μαζί σου στο θέμα της ιστορικής και πολιτικής σημασίας της υπογραφής του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου, άλλωστε οι θέσεις μου είναι διατυπωμένες από την αρχή της συζήτησης. Συμφωνώ επίσης στα "προσόντα" του αστρολόγου όπως τα θέτεις καθώς και στο θέμα των εκπαιδευτικών κατακτήσεων άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η Αγγλία μέσα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έκανε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Εμείς ούτε σε καιρό ειρήνης!

Θα ήθελα όμως να θίξω δυο θέματα από την τοποθέτησή σου. Το ένα αφορά στο τι είναι ζώδιο. Αυτό το θέμα σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί στην διάρκεια της ιστορίας της αστρολογίας, ανάλογα με τις αντιλήψεις κάθε εποχής και πολιτισμού και ανάλογα με τις προσωπικές κλίσεις των σημαντικών αστρολόγων που άφησαν την σφραγίδα τους σε κάθε εποχή.

Σε εποχές θεοκρατικές οι ορισμοί ήταν πιο φαταλιστικοί και μηχανιστικοί. Στην αρχαία Ελλάδα συνδυάστηκαν με εσωτερικές και φιλοσοφικές έννοιες. Στην σύγχρονη εποχή υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία και πολυφωνία στον ορισμό του ζωδίου που ξεκινά από τον υλισμό και τον αγνωστικισμό μέχρι την ψυχολογία, την θρησκεία και μεταφυσικά συστήματα.

Τα ζώδια μπορεί να είναι από ιδεότυπος έως αρχέτυπο και από αποτέλεσμα στατιστικής παρατήρησης έως εργαλείο εσωτερικής αναζήτησης (όπως όρισαν τον εσωτερισμό η Τόνια κι ο Βασίλης σε άλλη συζήτηση). Την συζήτηση όμως αυτή την άνοιξε ο Βασίλης με τα άρθρα του "Η αστρολογία της αναζήτησης" και είναι κρίμα που δεν συμμετέχουν πολλά μέλη στην συζήτηση αυτή γιατί είναι πραγματικά πολύ ζωτικό θέμα για την αστρολογία.

Το δεύτερο θέμα είναι η παρατήρησή σου για την ελληνικότητα του Βυζαντίου. Το θέμα αυτό άνοιξε αμέσως μετά την ελληνική επανάσταση με την φράση του Κολοκοτρώνη, που έκφραζε όμως γενικά την αντίληψη της εποχής του, ότι "η Ελλάδα ελευθερώθηκε μετά από 19 αιώνες σκλαβιάς". Δεν αναγνώριζαν ουσιαστικά ότι η ιστορία της βυζαντινής περιόδου αποτελεί συνέχεια της αρχαίας ελληνικής ιστορίας.

Αυτό φυσικά είχε σχέση και με την ιδεολογία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και την αίγλη που ήθελε να προσδόσει στην "εικόνα" του στους ξένους, την εικόνα του ανανεωμένου αρχαίου ελληνικού κόσμου που εκτιμούσαν οι Ευρωπαίοι.

Πρώτος αμφισβήτησε, με ιστορικά κριτήρια, την άποψη αυτή ο Παπαρηγόπουλος ("Ιστορία του Ελληνικού Έθνους"), ο οποίος υποστήριξε ότι το Βυζάντιο αποτελούσε συνέχεια της αρχαίας ελληνικής ιστορίας. Από τότε το θέμα αυτό αποτέλεσε πηγή μεγάλης διαμάχης.

Η δυσκολία στο να ενσωματωθεί το Βυζάντιο στην αρχαία ελληνική ιστορία ως συνέχεια και προέκτασή της ήταν ο χριστιανισμός που άλλαξε τόσο τον ελληνικό πολιτισμό ώστε να μην είναι πλέον αναγνωρίσισμος. Ταυτόχρονα η εθνική ιδεολογική προσκόλληση στην αρχαία Ελλάδα δεν άφηνε μεγάλα περιθώρια ψύχραιμης εξέτασης του θέματος.

Η αντίφαση ήταν ότι ο Κολοκοτρώνης και οι άλλοι ήρωες της επανάστασης "έκαναν τον σταυρό τους και έμπαιναν στις εκκλησιές" πριν τις μάχες και είχαν λάβαρο τον χριστιανισμό εναντίον των Τούρκων αλλόθρησκων. Δηλαδή, ασπάζονταν ως ιδεολογία από την μια την αρχαία Ελλάδα και από την άλλη τον χριστιανισμό χωρίς να μπορούν να αποδεχτούν όμως την χριστιανική περίοδο της ιστορίας τους (Βυζάντιο) επειδή ερχόταν σε αντίθεση με τις αρχές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Ουσιαστικά επρόκειτο για μια κρίση εθνικής ταυτότητας (τι είμαστε; αρχαίοι Έλληνες; Χριστιανοί που ξεκίνησε με την απελευθέρωση της Ελλάδας και κράτησε πολλές δεκαετίες. Ίσως και να υπάρχει ακόμα.

Σήμερα όμως, οι Έλληνες και ξένοι ιστορικοί δέχονται γενικά την ελληνικότητα του Βυζαντίου και την βυζαντινή περίοδο ως συνέχεια της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, με αποκορύφωμα τις ιστορικές εργασίες της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ (ήταν και το θέμα της διδακτορικής διατριβής της). Οι λόγοι είναι οι εξής:

-Μπορεί η βυζαντινή περίοδος να ξεκίνησε από την ρωμαϊκή αυτοκρατορία αλλά μετά την πτώση της Ιταλίας και γενικά της δυτικής περιοχής της το Βυζάντιο κατοικείτο κυρίως από ελληνικό πληθυσμό. Η Μικρά Ασία ήταν επίσης κυρίως ελληνική εκείνη την εποχή. Ακόμα και η Κωνσταντινούπολη ήταν κτισμένη πάνω σε αρχαία ελληνική αποικία, τον Βύζαντα (από τον οποίο πήρε και την ονομασία Βυζάντιο). Ακόμα και πριν την πτώση της Ρώμης όμως ο ρωμαϊκός πολιτισμός είχε δεχτεί ισχυρές επιδράσεις από τον ελληνικό.

-19 αιώνες είναι ένα τεράστιο ιστορικό "κενό" για ένα έθνος. Εξάλλου, το Βυζάντιο ήταν μια κοινοπολιτεία χωρών και δεν μπορούμε να μιλούμε για κατάκτηση του ελληνισμού, με την έννοια που μιλούμε για την Τουρκοκρατία, ιδιαίτερα μετά την πτώση της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, μετά την οποία άλλαξαν πολλά στον τρόπο λειτουργίας του Βυζαντίου.

-Οι Έλληνες ασπάστηκαν οικειοθελώς τον χριστιανισμό, πράγμα που έτσι κι αλλιώς θα αλλοίωνε τον πολιτισμό τους.

-Ο κυρίαρχος πολιτισμός στην βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν ο ελληνικός.

-Και άλλη μια αντίφαση: ενώ οι Έλληνες δεν δέχονταν την βυζαντινή ιστορική τους περίοδο, θεωρούσαν την Πόλη δική τους ("πάλι με χρόνια με καιρούς...") και η Μεγάλη Ιδέα για την ενσωμάτωση του αλύτρωτου ελληνισμού στο ελληνικό κράτος περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

-

[Μητσάκος]

Αγαπητέ Μητσάκο,
Οι γείτονές μας είναι υποψήφια κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό σημαίνει ότι έχουν δεσμευτεί να "συμφωνούν ακόμα και με ζητήματα στα οποία διαφωνούν αρχικά",΄δηλαδή έχουν ήδη αποδεχτεί την κοινοτική μέθοδο και το κοινοτικό κεκτημένο ως προϋπόθεση της ένταξής τους. Συνεπώς είναι άτοπο άξονας της πολιτικής μας να είναι η συμπεριφορά των γειτόνων μας. Παρόλα αυτά, τα ζητούμενα που έθεσα, δεν αποτελούν ουτοπίες αλλά πραγματικότητες ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών συστημάτων, τα οποία αντιμετώπισαν εκατοντάδες σοβαρά προβλήματα τα τελευταία 250-200 χρόνια (όταν εμείς πηγαίναμε στο "κρυφό σχολειό").

Σημειωτέον πως η Βρετανία κατάφερε να υπερβεί εκπαιδευτικές αγκυλώσεις (πχ δίδακτρα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θρησκευτικές, οικονομικές διακρίσεις, ωρολόγιο πρόγραμμα κλπ) μόλις μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Γερμανία, αρκετά πριν την ενοποίησή της επί Bismarck, ήταν ήδη εκπαιδευτικό πρότυπο, με υποχρεωτικό νηπιαγωγείο και άλλες καινοτομίες. Η Γαλλία ακόμα και μετά την Επανάσταση δεν είχε θεσπίσει την καθολική υποχρεωτικη δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες. Αυτά όλα είναι υποχρεώσεις του έθνους κράτους, τότε και τώρα , γιατί προετοιμάζουν τους δικούς του πολίτες. Ισχύει λοιπόν το "ότι σπέρνουμε, θερίζουμε", οπότε μην μας κακοφαίνονται τα πρωτεία των αλλοδαπών.

Φίλτατη kplani
Το γεγονός ότι κάποιοι βάζουν την υπογραφή τους σε μια διακήρυξη, εν προκειμένω της Ε.Ε., μπορεί κάποιες φορές να σημαίνει κάτι. Είναι όμως πολλές φορές που η ιστορία έδειξε ότι ήταν υπογραφή άνευ ουσίας, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι ουσιαστικά η διπλωματία ασκείται από όσους δεν έχουν τη δύναμη να επιβάλουν την άποψή τους μια δεδομένη χρονική στιγμή. Όταν αποκτήσουν τη δύναμη εκείνη που θα τους κάνει να αισθανθούν ισχυροί, πάνε περίπατο και οι υπογραφές και τα σύμφωνα.

Και δεν είναι καθόλου άτοπο να χαράσσεται η πολιτική με βάση και τη συμπεριφορά των γειτόνων μας. Όταν αυτή η συμπεριφορά
επιτρέπει την κατοχή τμήματος ανεξάρτητου κράτους και σε πείσμα πολλών (πάνω από 35!) καταδικαστικών αποφάσεων του Σ.Α. του Ο.Η.Ε.,
όταν πριν από 5 χρόνια (!) και εν μέσω διαπραγματεύσεων για έναρξη ...διαπραγματεύσεων είχανε πάνω από 100 νεκρούς από απεργία πείνας μέσα στις φυλακές τους,
όταν κατά παράβαση κάθε συνθήκης εποφθαλμιούν ζωτικό χώρο γειτόνων τους,
όταν αποδεδειγμένα θεωρούν πολίτες (υπηκόους, μάλλον) 3ης κατηγορίας τους εκπροσώπους ενός λαού (πολύ πιο παλαιού από αυτούς) που ένα του τμήμα είχε την ατυχία να περικλειστεί εντός των συνόρων του κράτους τους και να τους απαγορεύουν να μιλούνε τη μητρική τους γλώσσα, να τους καίει τα χωριά, να σκοτώνει ακόμα και μικρά παιδιά στις διαδηλώσεις,
όταν η ψήφος των πολιτών στις εκλογές τους βασίζεται και στη δωρεάν διανομή ηλεκτρικών συσκευών (αν και εδώ μπορούμε να τους βρούμε απλώς λιγότερο ποιοτικούς σε σχέση με εμάς, καθώς το δικό μας αλισβερίσι έχει πιο μακρόπνοη προοπτική, π.χ. διορισμοί και τέτοια),
όταν αυτοί οι γείτονες με θεωρούν ηλίθιο και προβάλλουν μνημεία του 500 π.Χ. σαν κομμάτια της ιστορίας τους και άλλα πολλά.

Όσον αφορά το 2ο σκέλος, δεν αμφισβητώ την πρόοδο που έχουν κάνει κάποιοι λαοί σε σχέση με την κατάντια που ισχύει στο Ελλάντα. Απεναντίας, με πληγώνει η σκέψη ότι θα μπορούσε να υπάρχει αυτή η εξέλιξη και εδώ. (Φυσικά, για τους ...γειτόνους δεν το συζητάω, ας λύσουν τα ζητήματα με τα μαντήλια και τους φονταμενταλιστές και το κουβεντιάζω).
Αυτή η πρόοδος όμως δεν είχε αποτρέψει το ματοκύλισμα των 2 Π.Π.,
δεν απέτρεψε την κατοχή αποικιών,
δεν εμπόδισε τους πολιτισμένους και με καλό εκπαιδευτικό σύστημα ¶γγλους-Γάλλους-Πορτογάλους (και Γερμανούς) να συναινέσουν (και να στηρίξουν) στο βομβαρδισμό ευρωπαϊκής χώρας στα μέσα του '90,
δεν έχει περιορίσει τους αστούς Γάλλους να θεωρούν υποτακτικούς τους τους μετανάστες των προαστίων,
δεν αποτρέπει, εν τέλει, τον υφέρποντα ρατσισμό που σηκώνει κεφάλι εξαιτίας του πλήθους των, κυρίως, οικονομικών μεταναστών που δημιουργούνται από την "πολιτισμένη" πολιτική που εφαρμόζουν και άλλα πολλά.

Ας είναι όμως, ο Πλούτωνας είναι ήδη στον Αιγόκερα, τα πρώτα σημάδια είναι εμφανή, ακολουθούν και άλλες ωραίες όψεις και πλαισιώσεις πλανητών που θα μας φέρουν αντιμέτωπους με τελικές επιλογές.
:bigsmile:

[tavrina]

Καλησπέρα σας,:bigsmile:
συμφωνώ απόλυτα με τον Μητσάκο, τα όσα έχει προαναφέρει.
Παρακολουθώ την συζήτηση αλλά δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί εμείς πρέπει να αυτομαστιγωνόμαστε για όποια λάθη έχουν γίνει. Οι υπόλοιποι λαοί νομίζεται οτι κάνουν το ίδιο?
Εμείς έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε να λέμε οτι είμαστε Έλληνες, οτι αγαπάμε την πατρίδα μας και γινόμαστε ανθέλληνες, ισοπεδώνοντας όλα όσα έχουμε σήμερα. Για οτι τώρα είμαστε ελεύθεροι σε κάποιους το οφείλουμε αυτό.Οφείλουμε πολλά...σε εκείνους που σκοτώθηκαν, σκότωσαν για να απολαμβάνουμε εμείς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας!!!

Είμαστε ένα έθνος που έχει επιβιώσει στους αιώνες, και είναι κρίμα να διαβάλλουμε εμείς οι ίδιοι, την χώρα που μας γέννησε.
Οφείλουμε τουλάχιστον κάποιο σεβασμό. Δεν περάσαμε αυτε πολέμο, ούτε κατοχή, (εγώ τουλάχιστον είμαι στην γενειά που τα είχα και τα έχω όλα), δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω...
¶ν μάθουμε να αγαπάμε την χώρα μας, να την σεβόμαστε, τότε θα την σεβαστούν και οι άλλοι. Δεν μπορώ να πιστέψω οτι υστερούμε απο πολιτισμό, απλά είμαστε σε περίοδο παρακμής. Αν και υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι απλός είναι λίγοι. Που θα πάει...κάποια στιγμή θα ανακάμψουμε!!!:toung::toung::toung:
Αν σταματήσουμε να ασχολιόμαστε με ασήμαντα πράγματα...
καλή συνέχεια!!

[Μητσάκος]

........
-Οι Έλληνες ασπάστηκαν οικειοθελώς τον χριστιανισμό, πράγμα που έτσι κι αλλιώς θα αλλοίωνε τον πολιτισμό τους.

-Ο κυρίαρχος πολιτισμός στην βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν ο ελληνικός.
.......

Να ελέγξεις τις πηγές σου :bigsmile:
(ή και να αναζητήσεις και άλλες)

[Maroulita]

Μεγάααααααααααλη κουβέντα το τί ασπάστηκαν οι Ελληνες, τελικά μήπως και αυτοί συνωστίστηκαν σε εκκλησίες και αποφάσισαν να κάνουν "αγάπες"; :toung:

Η επιλογή της επίσημης θρησκείας, του τυπικού της, της γλώσσας, της κρατικής -ας το πούμε- οργάνωσης κλπ κλπ ήταν καθαρά θέματα πολιτικής διαχείρισης ενός ανομοιογενούς πληθυσμιακού υλικού, αλλά και αντιμετώπισης των πλείστων εξωτερικών κινδύνων αντιμετώπιζε η αυτοκρατορία... ταπεινή μου άποψη πάντα... Τουλάχιστον έτσι μπορώ να εκλάβω σκηνικά όπως τη "θρησκευτική μεταστροφή" του Κωνσταντίνου λίγο πριν το θάνατό του μέχρι και τις αδιέξοδες προσπάθειες -μέχρι και το 1452- των τελευταίων Παλαιολόγων να πετύχουν την ένωση των 2 εκκλησιών, ακόμα και με αντίτιμο (δε μου 'ρχεται τώρα η σωστή λέξη, ειναι και η ώρα δύσκολη!) υιούς που θα έμεναν στην παπική αυλή (βέβαια ανάλογα σκηνικά έγιναν και με τον Σουλτάνο)...

Δύσκολα θέματα αυτά... ελληνικότητα του Βυζαντίου... ελληνισμός και χριστιανισμός... θυμάμαι, 1ο έτος στο φιλολογικό προσπαθούσαν στο μάθημα της βυζαντινής φιλολογίας να μας πείσουν πόσο αδιάσπαστη είναι η ενότητα μεταξύ ελληνισμού και χριστιανισμού... και αυτό είναι που με ανησυχεί... ότι χρειάστηκε να προσπαθήσουν να πείσουν. Πώς μπορεί κανείς να βγάλει άκρη μέσα σε τόσο ρευστές καταστάσεις; :unsure:

[Κοραλλία Μόζορα]

Μεγάααααααααααλη κουβέντα το τί ασπάστηκαν οι Ελληνες, τελικά μήπως και αυτοί συνωστίστηκαν σε εκκλησίες και αποφάσισαν να κάνουν "αγάπες"; :toung:

Η επιλογή της επίσημης θρησκείας, του τυπικού της, της γλώσσας, της κρατικής -ας το πούμε- οργάνωσης κλπ κλπ ήταν καθαρά θέματα πολιτικής διαχείρισης ενός ανομοιογενούς πληθυσμιακού υλικού, αλλά και αντιμετώπισης των πλείστων εξωτερικών κινδύνων αντιμετώπιζε η αυτοκρατορία... ταπεινή μου άποψη πάντα... Τουλάχιστον έτσι μπορώ να εκλάβω σκηνικά όπως τη "θρησκευτική μεταστροφή" του Κωνσταντίνου λίγο πριν το θάνατό του μέχρι και τις αδιέξοδες προσπάθειες -μέχρι και το 1452- των τελευταίων Παλαιολόγων να πετύχουν την ένωση των 2 εκκλησιών, ακόμα και με αντίτιμο (δε μου 'ρχεται τώρα η σωστή λέξη, ειναι και η ώρα δύσκολη!) υιούς που θα έμεναν στην παπική αυλή (βέβαια ανάλογα σκηνικά έγιναν και με τον Σουλτάνο)...

Δύσκολα θέματα αυτά... ελληνικότητα του Βυζαντίου... ελληνισμός και χριστιανισμός... θυμάμαι, 1ο έτος στο φιλολογικό προσπαθούσαν στο μάθημα της βυζαντινής φιλολογίας να μας πείσουν πόσο αδιάσπαστη είναι η ενότητα μεταξύ ελληνισμού και χριστιανισμού... και αυτό είναι που με ανησυχεί... ότι χρειάστηκε να προσπαθήσουν να πείσουν. Πώς μπορεί κανείς να βγάλει άκρη μέσα σε τόσο ρευστές καταστάσεις; :unsure:

Αγαπητή μου Μαρουλίτα,
έχουμε πολύ λάθος εντύπωση για το Βυζάντιο. Το θεωρούμε κάτι σαν τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα και σαν κάτι σκοτεινό αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Όλες οι σύγχρονες μελέτες για το Βυζάντιο αυτό δείχνουν.

Εξάλλου, το Βυζάντιο είναι που έφερε την Αναγέννηση στην Ευρώπη. Οι Βυζαντινοί λόγιοι που κατέφυγαν στην Ευρώπη μετά την κατάληψη του Βυζαντίου από τους Τούρκους και τα χειρόγραφα που διάσωσαν. Ιδιαίτερα ανάμεσα στον 9ο και 11ο αιώνα, στα μεγάλα βιβλιοπωλεία (ναι, είχαν τέτοια) της Πόλης και άλλων μεγάλων πόλεων του Βυζαντίου κατέφευγαν οι ¶ραβες λόγιοι, ιδιαίτερα οι Πέρσες, για να προμηθευτούν χειρόγραφα του αρχαίου ελληνικού και βυζαντινού πολιτισμού για να δημιουργήσουν την μεγάλη βιβλιοθήκη της Βαγδάτης. Και μην υποτιμήσει κανείς τον αραβικό πολιτισμό γιατί θα είναι πολύ άδικος. Επίσης, πολλοί Ευρωπαίοι προτιμούσαν το Βυζάντιο και τις Σχολές του για την μόρφωσή τους.

Για το θέμα της θρησκείας, το Βυζάντιο ήταν μια κοινοπολιτεία χωρών όπου ίσχυσε η ανεξιθρησκεία. Είχαμε μερικές παρεκκλίσεις απ' αυτό (π.χ. Ιουστινιανός) αλλά γενικά ίσχυσε πολύ καλά. Όλες οι θρησκείες ήταν σεβαστές μέσα σε αυτό.

Η ένωση των δύο εκκλησιών είχε πολιτικά κυρίως κίνητρα, ήταν θέμα εξωτερικής πολιτικής του Βυζαντίου και αφορούσε τις σχέσεις του με την δυτική Ευρώπη.

[Μητσάκος]

.......
Για το θέμα της θρησκείας, το Βυζάντιο ήταν μια κοινοπολιτεία χωρών όπου ίσχυσε η ανεξιθρησκεία. Είχαμε μερικές παρεκκλίσεις απ' αυτό (π.χ. Ιουστινιανός) αλλά γενικά ίσχυσε πολύ καλά. Όλες οι θρησκείες ήταν σεβαστές μέσα σε αυτό.

Κοραλλία μου, με όλο το θάρρος και αφού συγχωρήσεις την άγνοιά μου, σε προτρέπω να εμπλουτίσεις λίγο τις πηγές σου :bigsmile:
Αρχής γενομένης για τους νόμους του Κωνστάντιου το 356 μ.Χ. που επέβαλε το κλείσιμο των "ειδωλολατρικών" ναών, στη συνέχεια με τους περιοριστικούς νόμους και πρακτική λαφυραγώγησης των ναών από τον Κωνσταντίνο τον Μέγα (τρομάρα του!), με τον Θεοδόσιο και την αναστολή τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων επί ποινή θανάτου (394 μ.Χ.) και τον σφαγιασμό 7-15.000 "Εθνικών" στη Θεσσαλονίκη το 390 (μάλλον, δεν θυμάμαι και πολλά, είπαμε :toung: ) και για πολλά άλλα....

[Κοραλλία Μόζορα]

Κοραλλία μου, με όλο το θάρρος και αφού συγχωρήσεις την άγνοιά μου, σε προτρέπω να εμπλουτίσεις λίγο τις πηγές σου :bigsmile:
Αρχής γενομένης για τους νόμους του Κωνστάντιου το 356 μ.Χ. που επέβαλε το κλείσιμο των "ειδωλολατρικών" ναών, στη συνέχεια με τους περιοριστικούς νόμους και πρακτική λαφυραγώγησης των ναών από τον Κωνσταντίνο τον Μέγα (τρομάρα του!), με τον Θεοδόσιο και την αναστολή τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων επί ποινή θανάτου (394 μ.Χ.) και τον σφαγιασμό 7-15.000 "Εθνικών" στη Θεσσαλονίκη το 390 (μάλλον, δεν θυμάμαι και πολλά, είπαμε :toung: ) και για πολλά άλλα....

Μητσάκο μου, τα ξέρω αυτά που λες. Η βυζαντινή περίοδος διάρκεσε αρκετούς αιώνες (περίπου 11) και σ' αυτή την περίοδο υπήρξαν παρεκκλίσεις από φανατικούς αυτοκράτορες αλλά γενικά η ανεξιθρησκεία τηρήθηκε. Κι ο χριστιανισμός είχε και μισαλλοδοξία: εκκλησιές που κτίστηκαν πάνω σε αρχαίους ναούς, γιορτές παγανιστικές που τις εγκολπώθηκε για να τραβήξει τους "ειδωλολάτρες". Το είπα και αλλού, είναι δόγμα ο χριστιανισμός.

Τον κλασικό πολιτισμό της αρχαίας Αθήνας όμως, όπως τον έχουμε στο μυαλό μας, δεν τον τέλειωσε ο χριστιανισμός γιατί είχε προλάβει να τον αποτελειώσει ο Μέγας Αλέξανδρος. Κι αυτό μπορούμε να το συζητήσουμε όσο, μα όσο θέλεις. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι ο χριστιανισμός έδωσε τέλος στην Αθήνα του Περικλή και ξεχνάμε την ελληνιστική περίοδο.

Η αρχαία ελληνική θρησκεία όπως την ξέραμε μέχρι την κλασική εποχή, είχε αλλάξει πολύ κατά την ελληνιστική εποχή, όπως και πολλά άλλα. Είχε μπολιαστεί πολύ από άλλες ανατολικές θρησκείες. Να θυμίσω μόνο την λατρεία του Σάραπη που είχε επεκταθεί σ' όλη σχεδόν την Ελλάδα.

Φυσικά αυτό δεν ήταν λόγος για να μην σέβονται την θρησκεία οποιουδήποτε αλλά οι περισσότεροι αυτοκράτορες σεβάστηκαν την ανεξιθρησκεία.

[Μητσάκος]

Μητσάκο μου, τα ξέρω αυτά που λες. Η βυζαντινή περίοδος διάρκεσε αρκετούς αιώνες (περίπου 11) και σ' αυτή την περίοδο υπήρξαν παρεκκλίσεις από φανατικούς αυτοκράτορες αλλά γενικά η ανεξιθρησκεία τηρήθηκε. Κι ο χριστιανισμός είχε και μισαλλοδοξία: εκκλησιές που κτίστηκαν πάνω σε αρχαίους ναούς, γιορτές παγανιστικές που τις εγκολπώθηκε για να τραβήξει τους "ειδωλολάτρες". Το είπα και αλλού, είναι δόγμα ο χριστιανισμός.

Τον κλασικό πολιτισμό της αρχαίας Αθήνας όμως, όπως τον έχουμε στο μυαλό μας, δεν τον τέλειωσε ο χριστιανισμός γιατί είχε προλάβει να τον αποτελειώσει ο Μέγας Αλέξανδρος. Κι αυτό μπορούμε να το συζητήσουμε όσο, μα όσο θέλεις. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι ο χριστιανισμός έδωσε τέλος στην Αθήνα του Περικλή και ξεχνάμε την ελληνιστική περίοδο.

Η αρχαία ελληνική θρησκεία όπως την ξέραμε μέχρι την κλασική εποχή, είχε αλλάξει πολύ κατά την ελληνιστική εποχή, όπως και πολλά άλλα. Είχε μπολιαστεί πολύ από άλλες ανατολικές θρησκείες. Να θυμίσω μόνο την λατρεία του Σάραπη που είχε επεκταθεί σ' όλη σχεδόν την Ελλάδα.

Φυσικά αυτό δεν ήταν λόγος για να μην σέβονται την θρησκεία οποιουδήποτε αλλά οι περισσότεροι αυτοκράτορες σεβάστηκαν την ανεξιθρησκεία.

Καλή μου, και πάλι θα διαφωνήσω, πρώτα πρώτα γιατί τα διαλείμματα αφορούσαν την ανεξιθρησκεία, η πάγια τακτική ήταν εναντίον των "εθνικών". Επιφυλάσσομαι όμως και για τον ελληνισμό, ο οποίος αποτελούσε ιδέα ευρύτερη του ελλαδικού χώρου. Το σ/κ που θα έχω χρόνο :bigsmile: