H έλευση του Χριστού ως μεταίχμιο μεταξύ δύο αστρολογικών Εποχών

[starfish]

Αγαπητε Βασιλη, μεγαλωνω "αει διδασκομενη" και χωρις να προσπαθω να επιβαλλω τιποτε και σε κανεναν [εκτος ισως απο καποιες συνηθειες στον σκυλο μου!]. Δικαιουμαι ομως να εχω την αποψη μου και να την εκφραζω, οσο πιο κοσμια μπορω.
Το αιτιο και το αιτιατο εχουν την δικη τους θεση στην ιστορια της ανθρωπινης διανοησης, και οπως καποτε "θεοποιηθηκε", τωρα απαξιωνεται. Ισως καποια εποχη, αποκτησει την θεση που του αξιζει. Ουτε μεγαλυτερη ουτε μικροτερη.
Επισης, στο σχολιο για το ζωδιο μου, θα σου απαντησω οτι, ποτε δεν μπορει να ξερεις τι κρυβεται πισω απο εναν τοιχο! :bigsmile:


"Οι τότε γνωστοί ήρωες όπως ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες περνούν στη σφαίρα του θείου, λατρευόμενοι ως Θεοί και δημιουργώντας παγκοσμιοποιημένες θρησκείες. Η ίδια η επιθυμία των ρωμαίων αυτοκρατόρων να λατρευτούν ως Θεοί ή να δημιουργήσουν μία θρησκεία συνεκτική για το κράτος τους δείχνει ότι η υποστηρικτική δύναμη των κοινωνιών περνάει πλέον από τη δύναμη των όπλων στη δύναμη της πίστης. Η άρνηση των μαρτύρων να υποταχτούν στη βία, η μαζική απομάκρυνση των διανοουμένων από τις τάξεις της ρωμαϊκής διοίκησης και η προσχώρηση τους στις διάφορες θρησκείες, η αναβίωση παλιών θρησκειών των Βαβυλωνίων και της Αιγύπτου και η επέκτασή τους σε όλο τον γνωστό τότε κόσμο δείχνει πως η δύναμη της πίστης καταλύει κρατικές οντότητες και δημιουργεί νέες κοινωνίες."

Αυτη ειναι η παραγραφος του αρθρου, που προκαλεσε το σχολιο μου για την πτωση της Ρωμαικης αυτοκρατοριας και την θεοποιηση του Μ. Αλεξανδρου και των ρωμαιων αυτοκρατορων. Παγκοσμιες θρησκειες δεν δημιουργησαν.
Το να ανακηρυσεσαι γιος του Δια στην Αιγυπτο, θα ελεγα οτι δειχνει την χρηση μιας ηδη γνωστης -τουλαχιστον- θρησκειας προς ιδιον οφελος!
Η επιβολη επισης της λατρειας των Ρωμαιων αυτοκρατορων ως θεων, εντος των οριων της αυτοκρατοριας, ποτε δεν μπορεσε να γινει παγκοσμια θρησκεια με πιστους. Οπως ο εκαστοτε Φαραω δεν ηταν παγκοσμιος θεος, ετσι δεν ηταν ουτε ο εκαστοτε Ρωμαιος αυτοκρατορας.
Η καταληκτικη προταση της παραπανω παραγραφου παρουσιαζει τον παραγοντα "πιστη" ως αιτια της πτωσης μιας αυτοκρατοριας, παρ' οτι ενα σημαντικο τμημα της ιδιας αυτοκρατοριας, οχι απλως επιβιωσε, αλλα ακμασε και αναδειχτηκε σε "παγκοσμια" για τα τοτε δεδομενα δυναμη. Το Βυζαντιο ηταν η Ρωμαικη αυτοκρατορια, μεχρι περιπου τον 10ο αιωνα.

Η λεξη "αποδιδεται" χρησιμοποιηθηκε αντι της λεξης "αποδιδεις", μια και δεν ειναι ξεκαθαρο για το αν ειναι ενα συμπερασμα που υιοθετεις ή ενα συμπερασμα που απλως παρουσιαζεις.

Τωρα, στο αν "τα προσωπα δημιουργουν την ιστορια ή η ιστορια τα προσωπα", το οτι ο καθενας , ειναι παιδι της εποχης του, δηλαδη γεννιεται και μεγαλωνει και διαμορφωνεται σε συγκεκριμενες συνθηκες, θα μου επιτρεψεις να το θεωρω ως μια σταθερα, χωρις να προτιθεμαι να θεσω θεμελιωδη ιστορικα ερωτηματα.
Οταν ομως την ανθρωπινη ιστορια απο την νεολιθικη εποχη κι επειτα [10.000 χρονια π.Χ.], την παρουσιαζεις υπο την οπτικη, των αστρολογικων εποχων, βασιζομενος σε επιστημονικα ευρηματα [αρχαιολογια, ιστορια, φιλολογια], οφειλεις να "βασανισεις" τις πηγες που χρησιμοποιεις. Ειτε μελετητες της αστρολογιας ειναι, ειτε επιστημονες.
Μια τελευταια [μα εντελως τελευταια] παρατηρηση: Σχεδον για καθε προταση και σιγουρα για καθε παραγραφο του αρθρου, μπορει να ανοιξει καινουριο θεμα και μαζι μ αυτο καινουριος διαλογος.
Στα πλαισια ενος διαλογου ομως, εστω και μη γονιμου, οφειλουμε να εχουμε ενα κοινο πλαισιο αναφορας, ωστε, να αποφευγονται παρεξηγησεις .
:bigsmile:

[Βασιλης Παπαδολιας]

Αγαπητε Βασιλη, μεγαλωνω "αει διδασκομενη" και χωρις να προσπαθω να επιβαλλω τιποτε και σε κανεναν [εκτος ισως απο καποιες συνηθειες στον σκυλο μου!]. Δικαιουμαι ομως να εχω την αποψη μου και να την εκφραζω, οσο πιο κοσμια μπορω.
Το αιτιο και το αιτιατο εχουν την δικη τους θεση στην ιστορια της ανθρωπινης διανοησης, και οπως καποτε "θεοποιηθηκε", τωρα απαξιωνεται. Ισως καποια εποχη, αποκτησει την θεση που του αξιζει. Ουτε μεγαλυτερη ουτε μικροτερη.
Επισης, στο σχολιο για το ζωδιο μου, θα σου απαντησω οτι, ποτε δεν μπορει να ξερεις τι κρυβεται πισω απο εναν τοιχο! :bigsmile:

Καλή μου Κυριακή, όταν μιλάς για δεκανίδια, δε θα πάρεις ανάλογη απάντηση, τι πιστεύεις; Συγγνώμη, πάντως αν σε έθιξα...

Οι τότε γνωστοί ήρωες όπως ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες περνούν στη σφαίρα του θείου, λατρευόμενοι ως Θεοί και δημιουργώντας παγκοσμιοποιημένες θρησκείες. Η ίδια η επιθυμία των ρωμαίων αυτοκρατόρων να λατρευτούν ως Θεοί ή να δημιουργήσουν μία θρησκεία συνεκτική για το κράτος τους δείχνει ότι η υποστηρικτική δύναμη των κοινωνιών περνάει πλέον από τη δύναμη των όπλων στη δύναμη της πίστης. Η άρνηση των μαρτύρων να υποταχτούν στη βία, η μαζική απομάκρυνση των διανοουμένων από τις τάξεις της ρωμαϊκής διοίκησης και η προσχώρηση τους στις διάφορες θρησκείες, η αναβίωση παλιών θρησκειών των Βαβυλωνίων και της Αιγύπτου και η επέκτασή τους σε όλο τον γνωστό τότε κόσμο δείχνει πως η δύναμη της πίστης καταλύει κρατικές οντότητες και δημιουργεί νέες κοινωνίες."

Αυτη ειναι η παραγραφος του αρθρου, που προκαλεσε το σχολιο μου για την πτωση της Ρωμαικης αυτοκρατοριας και την θεοποιηση του Μ. Αλεξανδρου και των ρωμαιων αυτοκρατορων. Παγκοσμιες θρησκειες δεν δημιουργησαν.
Το να ανακηρυσεσαι γιος του Δια στην Αιγυπτο, θα ελεγα οτι δειχνει την χρηση μιας ηδη γνωστης -τουλαχιστον- θρησκειας προς ιδιον οφελος!
Η επιβολη επισης της λατρειας των Ρωμαιων αυτοκρατορων ως θεων, εντος των οριων της αυτοκρατοριας, ποτε δεν μπορεσε να γινει παγκοσμια θρησκεια με πιστους. Οπως ο εκαστοτε Φαραω δεν ηταν παγκοσμιος θεος, ετσι δεν ηταν ουτε ο εκαστοτε Ρωμαιος αυτοκρατορας.
Η καταληκτικη προταση της παραπανω παραγραφου παρουσιαζει τον παραγοντα "πιστη" ως αιτια της πτωσης μιας αυτοκρατοριας, παρ' οτι ενα σημαντικο τμημα της ιδιας αυτοκρατοριας, οχι απλως επιβιωσε, αλλα ακμασε και αναδειχτηκε σε "παγκοσμια" για τα τοτε δεδομενα δυναμη. Το Βυζαντιο ηταν η Ρωμαικη αυτοκρατορια, μεχρι περιπου τον 10ο αιωνα.

Ok, εδώ έχουμε να κάνει με ιστορική γνώση, που ίσως φταίω που θεώρησα δεδομένο ότι υπάρχει... Η ανακήρυξη των αυτοκρατόρων ως θεών έγινε προκειμένου να δημιουργήσουν μία θρησκεία που θα απλώνεται σε όλο το γνωστό τότε κόσμο και είχε σα στόχο την εγκαθίδρυση μίας παγκόσμιας θρησκείας. Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες θεωρούσαν το Μέγα Αλέξανδρο ως την πρώτη παγκόσμια θεότητα. Η λογική του να συγκρίνουμε την Αίγυπτο με τη Ρώμη δε στέκει ιστορικά. Η Αϊγυπτος δε δημιούργησε ποτέ κάτι παγκόσμιο. Το να θεωρούμε τη Ρώμη ένα απλό εθνικό κράτος όπως η Αίγυπτος έχει πολλά κενά. Η Ρώμη ήταν το πρώτο παγκόσμιο κράτος στην ιστορία από πολλές πλευρές. Ανεξιθρησκεία, συγκρητισμός, ανοχή και σύνθεση, κλπ. Ξεφεύγει από τους σκοπούς του άρθρου το να αναλύσουμε γιατί η Ρώμη ήταν το πρώτο ίσως ιστορικά παγκόσμιο κράτος.

Όσο για το Βυζάντιο αν και καταρχήν συμφωνώ μαζί σου, δυστυχώς το Βυζάντιο είναι μία μεσαιωνική αυτοκρατορία κι όχι μία αυτοκρατορία του αρχαίου κόσμου. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι θεσμοί, η οργάνωση των πόλεων, οι σχέσεις των ανθρώπων με το κράτος, η εκπαίδευση, τα γράμματα, κλπ, χαρακτηρίζονται πιο πολύ από την απομόνωση, την αυτάρκεια παρά από τον κοσμοπολιτισμό και το διεθνισμό της αρχαία αυτοκρατορίας. Αυτός είναι μεταξύ άλλων ο ορισμός του Μεσαίωνα, ότι δηλαδή γυρίζουμε πίσω σε απλούστερες μορφές οργάνωσης της κοινωνίας. Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να πούμε τελικά ότι το Βυζάντιο ήταν η Ρώμη. Η Ρώμη και ό,τι σηματοδοτούσε πέθανε γύρω στον 3ο αιώνα μ.Χ. όταν με τις μεταρρυθμίσεις των Δαλματών αυτοκρατότων άρχισε να τεμαχίζεται σε τετραρχίες γιατί δεν μπορούσε να διοικηθεί και να την υπερασπιστούν απέναντι στις ξένες επιδρομές. Από τη στιγμή αυτή και μετά κάθε μέρος της αυτοκρατορίας αρχίζει να προσπαθεί να επιβιώσει από μόνο του και η απομόνωση και η εσωστρέφεια αρχίζει να λειτουργεί ως τάση στη διοίκηση και τους θεσμούς. Θα λέγαμε ότι από πλευράς θεσμών το Βυζάντιο κατόρθωσε να ξαναγίνει για λίγο Ρώμη τον καιρό του Ιουστινιανού. Αυτό δεν ήταν όμως παρά μία αναλαμπή.

Η λεξη "αποδιδεται" χρησιμοποιηθηκε αντι της λεξης "αποδιδεις", μια και δεν ειναι ξεκαθαρο για το αν ειναι ενα συμπερασμα που υιοθετεις ή ενα συμπερασμα που απλως παρουσιαζεις.

Εντάξει αυτό δεν έχει νόημα να το σχολιάσω...

Τωρα, στο αν "τα προσωπα δημιουργουν την ιστορια ή η ιστορια τα προσωπα", το οτι ο καθενας , ειναι παιδι της εποχης του, δηλαδη γεννιεται και μεγαλωνει και διαμορφωνεται σε συγκεκριμενες συνθηκες, θα μου επιτρεψεις να το θεωρω ως μια σταθερα, χωρις να προτιθεμαι να θεσω θεμελιωδη ιστορικα ερωτηματα.

Η γνώμη μου είναι είναι ότι λειτουργούν υποστηριζόμενα το ένα από το άλλο... Η άποψη ότι οι συνθήκες υπερτερούν είναι κληρονομιά του διαλεκτικού υλισμού που έχει εμποτίσει τη σκέψη μας τα τελευταία 150 χρόνια...

Οταν ομως την ανθρωπινη ιστορια απο την νεολιθικη εποχη κι επειτα [10.000 χρονια π.Χ.], την παρουσιαζεις υπο την οπτικη, των αστρολογικων εποχων, βασιζομενος σε επιστημονικα ευρηματα [αρχαιολογια, ιστορια, φιλολογια], οφειλεις να "βασανισεις" τις πηγες που χρησιμοποιεις. Ειτε μελετητες της αστρολογιας ειναι, ειτε επιστημονες.

Γιατί με κρίνεις τόσο αυστηρά; Παρουσιάζουμε μία ιδέα που έχει να κάνει με το τι μπορεί να σημαίνει ο Ιησούς αστρολογικά. Δίνουμε την ιδέα σαν πρώτη ύλη για να γίνει διάλογος. Υποσχεθήκαμε μήπως σε κανένα ότι θα δημοσιεύσουμε καμία πραγματεία ή κανένα μεταπτυχιακό άρθρο; Αναφέρουμε τις πηγές στις οποίες μπορεί να ανατρέξει κανείς και δίνουμε τη δυνατότητα για ανταλλαγή απόψεων, συμφωνώ ή διαφωνώ. Γιατί τόση ζέση με την επιστημονική κάλυψη του θέματος; Θα μπορούσες, αν θέλεις, να υποβάλλεις τις δικές σου απόψεις για το θέμα για να γίνει η ανάλογη διασταύρωση από τους αναγνώστες. Εσύ τι πιστεύεις για το συγκεκριμένο θέμα; Επηρεάζουν οι εποχές το ιστορικό γίγνεσθαι; Μπορεί να ιδωθεί ο Ιησούς ως τέτοιο σύμβολο μετάβασης;

Μια τελευταια [μα εντελως τελευταια] παρατηρηση: Σχεδον για καθε προταση και σιγουρα για καθε παραγραφο του αρθρου, μπορει να ανοιξει καινουριο θεμα και μαζι μ αυτο καινουριος διαλογος.
Στα πλαισια ενος διαλογου ομως, εστω και μη γονιμου, οφειλουμε να εχουμε ενα κοινο πλαισιο αναφορας, ωστε, να αποφευγονται παρεξηγησεις .
:bigsmile:

Το πλαίσιο αναφοράς δεν πρέπει να ορίζεται με βάση τους σκοπούς και το σκοπό του συγγραφέα που δημοσιεύει το άρθρο; Όταν η κριτική εξαντλείται και επικεντρώνεται στο βασανισμό λεπτομερειών δεν πρέπει να γίνει η αναγκαία παρέμβαση από το συγγραφέα για να επαναφέρει το θέμα στις διαστάσεις που πρέπει, δηλαδή στην ανάλυση συμβόλων και αρχετύπων και να καταδείξει στους αναγνώστες ποιο είναι το υπόβαθρο της σκέψης του που οδήγησε στη συγκεκριμένη αποτύπωση του άρθρου;

Μ' αυτά και μ' αυτά φοβάμαι ότι εξαντλήσαμε τους αναγνώστες μας και μονοπωλήσαμε την κουβέντα...

Εύχομαι πραγματικά να είχαμε δώσει περισσότερο χώρο για να εκφραστούν και οι απόψεις των υπολοίπων αναγνωστών μας...

[starfish]

Η γνώμη μου είναι είναι ότι λειτουργούν υποστηριζόμενα το ένα από το άλλο... Η άποψη ότι οι συνθήκες υπερτερούν είναι κληρονομιά του διαλεκτικού υλισμού που έχει εμποτίσει τη σκέψη μας τα τελευταία 150 χρόνια...

Και η δικη μου γνωμη ιδια ειναι. Οσο επηρρεαζουν οι -απροσωπες- συνθηκες, αλλο τοσο εχει το ατομο την -μεγαλη ή μικρη- δυνατοτητα να επηρρεασει.
Πως αλλιως θα υπηρχε αλλαγη εστω και ενδεδυμενη με την εννοια της εξελιξης;

Γιατί με κρίνεις τόσο αυστηρά; Παρουσιάζουμε μία ιδέα που έχει να κάνει με το τι μπορεί να σημαίνει ο Ιησούς αστρολογικά. Δίνουμε την ιδέα σαν πρώτη ύλη για να γίνει διάλογος. Υποσχεθήκαμε μήπως σε κανένα ότι θα δημοσιεύσουμε καμία πραγματεία ή κανένα μεταπτυχιακό άρθρο; Αναφέρουμε τις πηγές στις οποίες μπορεί να ανατρέξει κανείς και δίνουμε τη δυνατότητα για ανταλλαγή απόψεων, συμφωνώ ή διαφωνώ. Γιατί τόση ζέση με την επιστημονική κάλυψη του θέματος; Θα μπορούσες, αν θέλεις, να υποβάλλεις τις δικές σου απόψεις για το θέμα για να γίνει η ανάλογη διασταύρωση από τους αναγνώστες. Εσύ τι πιστεύεις για το συγκεκριμένο θέμα; Επηρεάζουν οι εποχές το ιστορικό γίγνεσθαι; Μπορεί να ιδωθεί ο Ιησούς ως τέτοιο σύμβολο μετάβασης;

Κρινω αυστηρα :embarrest το συγκεκριμενο αρθρο, γιατι εκτιμω πολυ τα μεχρι τωρα δειγματα της γραφης σου. Το αρθρο αυτο απευθυνεται σε κοσμο που δεν εχει τις δικες σου γνωσεις, ή που εχει συγκεχυμενες γνωσεις για τις αστρολογικες εποχες. Σιγουρα το διαβασανε και ατομα που θα μπορουσαν να πειστουν γι αυτη την εκδοχη των πραγματων. Στις δυο τελευταιες κατηγοριες αναγνωστων, τοποθετω τον εαυτο μου. Δεν ζητηθηκε η επιστημονικη καλυψη του θεματος, ζητηθηκε μια πιο ξεκαθαρη εικονα. Αν η επιστημονικη αποψη μπορει να βοηθησει στο ξεκαθαρο της εικονας, ειναι καλοδεχουμενη.
Ως προς το τι πιστευω εγω για το συγκεκριμενο θεμα:
Δεν "πιστευω". Θα με ενδιεφερε πραγματικα να μαθω την ιστορια της θεωριας των αστρολογικων εποχων. Ποτε εμφανιζεται, απο ποιον ή ποιους, που βασιζεται κλπ.
Για το αν ο Ιησους μπορει να ιδωθει ως συμβολο μεταβασης μεταξυ δυο εποχων, θα σου πω, πως ετσι κι αλλιως εχουμε μαθει να βλεπουμε και να "νιωθουμε" τον Ιησου ως συμβολο μεταβασης εποχων. Με την γεννηση του ξεκιναει μια νεα εποχη: ειναι ορισμενος ως συμβολο! Με μια δοση υπερβολης: μπορει και να εχει περασει στο DNA του δυτικου ανθρωπου, λαμβανοντας υπ οψιν, την δυναμη της επιρροης του περιβαλλοντος, επι 2000 χρονια...[] Οτι η υπαρξη του επηρρεασε τα μαλα τον πολιτισμο της Δυσης, δεν νομιζω οτι μπορει να το αμφισβητησει κανεις. Και γραφω η υπαρξη του και οχι τα διδαγματα του, διοτι στην πραγματικοτητα δεν εχουμε ιδεα για τις διδαχες του Ιησου, παρα μονο οτι μας εχει παραδοθει απο αλλους. [Ακομη κι αν αυτοι οι αλλοι ειναι οι μαθητες του]
Αν και φοβαμαι οτι η επιρροη αυτη κατεληξε σε δρομους πολυ διαφορετικους απ αυτους που ισως ο ιδιος επιθυμουσε.

Μ' αυτά και μ' αυτά φοβάμαι ότι εξαντλήσαμε τους αναγνώστες μας και μονοπωλήσαμε την κουβέντα...

Εύχομαι πραγματικά να είχαμε δώσει περισσότερο χώρο για να εκφραστούν και οι απόψεις των υπολοίπων αναγνωστών μας...[/quote]

Χωρος πιστευω οτι υπηρξε και οτι υπαρχει για να εκφραστει οποιοσδηποτε απο τους αναγνωστες, Βασιλη.
Ωστοσο βαζω μια τελεια, εγω τουλαχιστον, γιατι ουτε ο χρονος μου, ουτε οι συνθηκες [εργασιακες κλπ.] μου επετρεψαν να ασχοληθω σε επιπεδο και σε βαθος που επιθυμουσα.
Φιλικα :bigsmile:

[Βασιλης Παπαδολιας]

Κρινω αυστηρα :embarrest το συγκεκριμενο αρθρο, γιατι εκτιμω πολυ τα μεχρι τωρα δειγματα της γραφης σου. Το αρθρο αυτο απευθυνεται σε κοσμο που δεν εχει τις δικες σου γνωσεις, ή που εχει συγκεχυμενες γνωσεις για τις αστρολογικες εποχες. Σιγουρα το διαβασανε και ατομα που θα μπορουσαν να πειστουν γι αυτη την εκδοχη των πραγματων. Στις δυο τελευταιες κατηγοριες αναγνωστων, τοποθετω τον εαυτο μου. Δεν ζητηθηκε η επιστημονικη καλυψη του θεματος, ζητηθηκε μια πιο ξεκαθαρη εικονα. Αν η επιστημονικη αποψη μπορει να βοηθησει στο ξεκαθαρο της εικονας, ειναι καλοδεχουμενη.

Οκ, χωρίς να επεκταθώ πολύ να πω απλά ότι κατά τη γνώμη μου με τις αναλύσεις που κάναμε για ιστορικά δεδομένα μπερδέψαμε πιο πολύ παρά με το αρχικό άρθρο. Το αρχικό άρθρο είχε σα στόχο να θέσει ένα ζήτημα που ήταν επίκαιρο με τη γιορτή της Ανάστασης του Θεανθρώπου και να ρίξει ένα σπόρο προβληματισμού στους αναγνώστες. Για το λόγο αυτό ήταν επίτηδες σύντομο και δεν μπήκε στη λογική να εξετάσει το θέμα επιστημονικά. Δεν ήταν αυτός ο στόχος. Ο στόχος ήταν με αφορμή τη γιορτή της Ανάστασης να κάνουμε σκέψεις πάνω στη μορφή του Χριστού και αναλογιστούμε τι σήμαινε η μορφή του για τη ζωή όλων μας, εξετάζοντας μεταξύ άλλων και την συμβολική - αστρολογική σκοπιά της ζωής του.

Δυστυχώς η συζήτηση απέκλινε από την επικέντρωση στη μορφή - σύμβολο του Ιησού και αναλώθηκε σε ιστορικές λεπτομέρειες που είχαν σχέση με το κατά πόσο ταυτίζονται τα ιστορικά γεγονότα με τις αστρολογικές εποχές. Μ' αυτόν τον τρόπο χάθηκε πιστεύω η σκοπιμότητα του άρθρου και η συζήτηση κατέληξε να μοιάζει κάπως σα λόγια αντιπαράθεση. Θα ήταν πιστεύω πιο κοντά στο σκοπό του άρθρου μία συζήτηση που θα είχε να κάνει με την ίδια τη μορφή του Ιησού παρά με τις αστρολογικές εποχές.

Εν πάσει περιπτώσει επί της σημασίας των αστρολογικών εποχών μπορούμε να κάνουμε κάποιο άρθρο στο μέλλον... Επίσης μπορούν όσοι ενδιαφέρονται να μεταφερθούν εδώ και να αναπτύξουν αναλυτικά τις απόψεις τους...

Εύχομαι σε όλους καλή ανάγνωση...