«Έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας»

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Η αφεντιά μου Κάτια μου δεν έχει διαβάσει το εν λόγω έρωτα, ούτε του εν λόγω συγγραφέα αυτό το βιβλίο. Καθώς Ποσειδωνόπληκτη μέχρι το ύστατο μόριο μου, και έχοντας περιμένει επι ματίαω σε πολλές αποβάθρες τον "εκείνον" ένα και μοναδικό που δεν κατέφθασε ποτέ μα ποτέ, έχω να παρατηρήσω τα εξής:

Φτάνει Κάτια μου. Δεν θα πάρω άλλον Ποδειδωνοέρωτα. Αν είχες κοριτσάκι μου κάτι σε Κρονο-Αιγοκερίσιο να μου πρότεινες ............... ευχαριστώ θα πάρω. Κάτι θα έχεις να προτείνεις. Ξέρεις εσύ πονήρω. Χαμογελάς ε;

Οχι δεν φτάνει Κάτια μου ούτε αυτός ούτε δέκα ακόμα Ποσειδώνες όμως, όταν πρόκειται για τα άρθρα σου!!!!!!!!

Και να ξέρεις, σαν ένα χρόνο μεγαλύτερη σου που είμαι -άρα οφείλεις να με σέβεσαι και να υπακούς - πως αν σε αυτό το κόσμο κάτι που λάτρεψα σε εσένα, είναι το λατρεμένο σατανογλυκυτατοζαχαρωτό σου μυαλουδάκι και άνευ και επί αστρολογίας! Εύγε σου κοριτσάρα μου.

Τώρα αν πω ότι κατέληξα Ποσειδωνοερωτευμενάκι σου, εννοείται ότι θα το μουγκώσεις ............ πλατωνικά και πνευματικά Κάτια μου .............. μην μου το πάρεις και στραβά, γιατί θα σου στείλω Ποσειδώνα στο κρεβάτι. Στο ορκίζομαι.

Κοίτα μην τυχόν σε περιμένω σε καμία αποβάθρα και δεν έρθεις!

Κάτι ακόμα. Ξέρεις που την γράφω την πλανητική διάταξη όταν πρόκειται για ταλέντα σαν και εσένα. Με ή χωρίς Ερμή, Κρόνο ή ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΡΑ, τόχεις κοπέλα μου. Αλοίμονο του αν κάποιος αντιγράψει. Θα του κόψω το χέρι. Αλλά μπορεί; Δεν μπορεί. Τέτοια πένα γεννιέται μία φορά. Την φορά του Αινστάιν!

Φιλάρες

Χρυσάνθη

[katiakiss]

Βρε Χρυσάνθη… Σε ευχαριστώ πολύ , αλλά είναι πάρα πολλά ακόμα κι αν είχα γράψει το «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας» και το «100 χρόνια μοναξιά» σε διπλή εορταστική έκδοση. Αλλά σε καταλαβαίνω γιατί κάπως πρέπει να εκφράσεις κι εσύ τον Ήλιο σου σε σύνοδο με τον Δία (στον 12ο βεβαίως , βεβαίως... ) ...:bigsmile:

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Καλημερούδια,

Χα, χα, ..........με έκανες και γέλασα πρωί -πρωί. Για να ξέρουμε τι λέμε. Τα καλά "επιβάλεται" να επαινούνται και να επιβραβεύονται. Ουαί και κράξω με Ηλιο/Δία πεντάγωνο Πλούτωνα! Αν είναι όμως να μου στεναχωριέσαι που μ'αρέσουν τα κείμενα σου και θέλω να στο λέω, άλλη φορά θα βάζω απλά φατσούλες. Εντάξει ;

Φιλικά,

Χρυσάνθη

[katiakiss]

Καλημέρα Χρυσάνθη και καλημέρα σε όλους. Θα ήμουν αχάριστη και θα ήταν αφύσικο να μην χαίρομαι με τα κολακευτικά λόγια. Αλίμονο! Όμως το πραγματικό θέμα βρίσκεται αλλού.

Προσωπικά παρακινήθηκα να γράψω ένα άρθρο με θέμα κάτι που το βλέπω να συμβαίνει γύρω μου και που φαίνεται να απασχολεί τις επιστημονικές κοινότητες που έχουν ως αντικείμενο έρευνάς τους την ανθρώπινη συμπεριφορά και ψυχολογία.
Οι διαδικτυακές σχέσεις ή και γνωριμίες ανθρώπων, είναι ένα θέμα. Οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε μια ευχέρεια ηλεκτρονικής επικοινωνίας και κάποιοι από εμάς μπορεί να έχουμε αναπτύξει όμορφες φιλίες πνευματικής συγγένειας και ανταλλαγής απόψεων. Όμως από αυτό, μέχρι την δημιουργία μιας σχέσης, έχει τεράστια απόσταση και είναι κάτι που μου είναι δύσκολο να το κατανοήσω, ωστόσο μπήκα στον διαδικασία να το δω από μια άλλη οπτική σκοπιά.
Όταν κάτι συμβαίνει – και το ξέρουμε όλοι- δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να το αποδεχτούμε και να προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση.

Θα είχε ενδιαφέρον λοιπόν (τώρα που τελειώσαμε με τα ευχαριστώ και τα μπράβο...:bigsmile , με αφορμή αυτό το άρθρο, να τοποθετηθείτε κι εσείς γύρω από το θέμα, για να έχει και κάποιο ουσιαστικό νόημα όλη η προσπάθεια προσέγγισης.

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Θαυμάζω τον τρόπο που εκφράζεσαι
θαυμαζω τον τρόπο που ξετιλύγεις τις σκέψεις και την δουλειά που κάνεις
μέσα απο τα κατανοητά σου αρθρα..
Ακόμα και οι ευχές που γράφεις για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ειναι τοσο όμορφα γραμμένες
Εισαι αληθεινό και ντόμπρο κορίτσι με χάρισματα πολλά και καμαρώνω για σένα.
Με αγάπη
Κουκι
Υ.Γ
ποτε δεν τελειώνουν τα μπράβο:bigsmile:

[SAGIVI]

Όσο ο έρωτας θα παραμένει μια εγκεφαλική υπόθεση, η τεχνολογία δεν θα έχει την δυνατότητα να αλλάξει -ούτε στο ελάχιστο- την μοναδική ικανότητα του ανθρώπου να αξιώνεται την μαγεία αυτής της έκστασης. Οι ιδιοσυγκρασίες που το έχουν στο αίμα τους, θα εξακολουθούν να ζουν το: «Έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας», όπως ακριβώς το έζησε ο ήρωας του Μάρκες στο «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας».


Κατια μου για να ειμαι ειλικρινης, διαβαζοντας το τελευταιο σου ποστ αναρωτηθηκα, ποια ειναι η αποψη που μπορει να εκφερει κανεις για να ξεκινησει μια συζητηση?
Οταν το θεμα εχει αναλυθει τοσο τρυφερα ?
Οταν αστρολογικα πιστευω οτι συμφωνουμε ολοι?

Επελεξα λοιπον τον επιλογο απ το αρθρο σου, για να υπερθεματισω οτι οσο ο ποσειδωνας ακολουθει την πορεια του στο συμπαν, παντοτε θα υπαρχουν καρδιες που θα τον ακολουθουν.

Οποτε σχηματιζει τις οψεις του, παντα θα υπαρχουν εκεινοι που γεννηθηκαν να συναντησουν
τον θεικο ερωτα των προσδοκιων τους και παντα θα γεννιουνται οσοι προοριζονται μονο για να ελπιζουν.

[maria76]

Εφη οι δυο τελευταίες γραμμές σου,ρητό!

Ναι,και μένα μου φαίνεται παράξενο να κάνει κανείς σχέση απ'το ιντερνετ,όμως για τους πιο νέους ανθρώπους δεν είναι καθόλου έτσι.Ο αδελφός μου(26),μια χαρά παιδί και με αγάπη για την τεχνολογία έχει γνωρίσει ερωτικά αρκετά κορίτσια έτσι.Χαίρομαι που δεν τα γνωρίζει μόνο εκεί φυσικά,αλλά και έξω,αλλά όλοι που συναναστρέφεται το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό.
Είχα διαβάσει κάπου πως αν μια καινούρια τεχνολογία ανακαλυφθεί μέχρι τα 12 χρόνια ενός παιδιού,μεγαλώνει γνωρίζοντάς την αυτόματα.Εννοώ χωρίς τον κόπο της μελέτης για εκμάθηση.
Κάπως έτσι και το ιντερνετ,και στο βαθμό που σου εξάπτει ο άλλος τη φαντασία,είναι συναρπαστικό.Μετά τι γίνεται,γιατί έχουν συμβεί και επικίνδυνες καταστάσεις..
Φαντάζομαι όμως ότι όπως πίνεις ένα ποτό κάπου και κοιτάς φάτσες γύρω γύρω,και μετά επιλέγεις ποιος/ποια σου αρέσει,κάπως έτσι κι εδώ.Απλά δεν λειτουργεί η όσφρηση και η περίφημη χημεία ώσπου να βρεθείς από κοντά,οπότε τότε γίνεται το ίδιο.Γουστάρεις ή απορρίπτεις.
Γιατί αν ο άλλος έχει κάποιο ενοχλητικό στοιχείο πάνω του δεν θα στο πει μέχρι να σε δει,και αντίστροφα.
Λίγο η κρίση,η έλλειψη χρόνου,και το facebook βοηθούν στο να αναβάλλεις εκείνο το ποτό που έλεγες..τι να πω,εγώ σαν κλασσικό ψάρι προτιμώ να πάθω αυτό που μου έχει συμβεί 2 ή 3 φορές(η μία με το σύζυγο),να είμαι κάπου και να πίνω μια μπυρίτσα και απ'το πουθενά νταν!!!πάρτη κάτω!
Κεραμίδα να το πω,κεραυνοβόλο να το πω,πάντως σα να θέλω να λιποθυμήσω νιώθω,σοβαρά..Ουρανός στον 5ο οίκο,και σε απίστευτα άλλα μέρη.
Για την ιστορία πάντως κάποτε γνώρισα κάποιον από κοντά,στα 25 μου,και χωρίς εικόνα του.Μόλις τον είδα ήθελα να φύγω,και τα κατάφερα.Εφυγα με μια φίλη μου από μια πίσω πόρτα,χωρίς ένα γεια,δεν το άντεξα το διαδικτυακό!

[taurine]

Μπραβο και παλι μπραβο. . μας συγκινησες παλι.
Μια βουτια στο 12o, παντα ειναι ευπροσδεκτη και αρκουντως σαγηνευτικη.
Σαν το αγαπημενο τραγουδακι. . . θα παω κι ας μου βγει και σε κακο.

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Κάτια μου καλημέρα,

Ποτέ μην λες ποτέ. Γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει πως ποιόν/ποια και πότε θα ερωτευτεί.
Το διαδίκτυο σίγουρα δεν είναι για εμένα το μέσο να ερωτευτώ. Δεν μπήκαν όμως ποτέ στο κόπο να σκεφτώ μία τέτοια εκδοχή. Τι σαν τα παλιά τα «καλά τα χρόνια» με τα συνοικέσια διαμεσολαβούσης της θείας, της γειτόνισσας ή του γραφείου συνοικεσίων.

Το και το. Είναι έτσι, και έτσι. Πρώτη κουβέντα σε εκείνο το περιβόητο, είναι καλό παιδί, έχει λεφτά, ή είναι φτωχός αλλά μάλαμα, ψηλός, καλή οικογένεια, μελαχρινός ωραία μάτια, άστα τι να σου λέω …………..θα τον δεις και θα πέσεις κάτω.

Πήγαινες και ήδη από μακριά έβλεπες ένα «κουασιμόδο», ένα κεφάλι πιο κοντό από εσένα, το κομπολογάκι στο χέρι, και την οδοντογλυφίδα να γυροφέρνει στα δόντια.

Να φανταστώ λοιπόν πως ίσως στα χρόνια της τεχνολογίας κάπως έτσι παίζει ο έρωτας πίσω από την οθόνη;

Η διαφορά; Να κοιτάζονται στο γυαλί, να τα λένε, να μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και καλά, να δείχνουν φατσούλες στο face book, κ.λ.π., δίχως τον/την διαμεσολαβητή/τρια και γλιτώνοντας λεφτά αν τότε διαμεσολαβούσε γραφείο.

Να λίγο η περιέργεια, να η λαχτάρα για το άλλο μισό, να ο πόθος για το υπέροχο χτυποκάρδι………..κι όλη η ερωτική συνταγή με ή χωρίς κερασάκι. Και πας. Και σου πέφτει η κεραμίδα στο κεφάλι, και μένεις στήλη άλατος.

Σε ρωτάει στο πρώτο δίωρο, αν φοράς στριγκάκι, τη δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου, που εργάζεσαι, αν μένεις Κηφισιά ή Πέραμα για να σε εντάξει κοινωνικά, αν έχεις αυτοκίνητο και όλα τα αυτονόητα συναφή………………… Και φυσικά και αντίστροφα από γυναίκα προς άντρα.

Ε όχι. Που είναι ο αισθησιασμός, που είναι η αμεσότητα. Το Ουράνιο κλικ, η αιφνίδια έκλαμψη του. Του Ηλιου /Αφροδίτης το πάντρεμα. Το κυνηγετικό
χτυποκάρδι, το σε «θέλω εδώ και τώρα» με το στιβαρό περπάτημα του Αρη, το αυθόρμητο λογοπαίγνιο του Ερμή, περιδιαβαίνοντας στα σοκάκια της Πλάκας, ή στα καντούνια ενός υπέροχου νησιού!

Ο έρωτας είναι 5ος. Το ακτινοβόλημα, η θερμή εκδήλωση, ο, θαυμασμός. Που η απόλαυση, της αυθόρμητης ερωτικής διανομής των ρόλων, το μυστηριώδες του Πλούτωνα, και η μέθη του Ποσειδώνα σαν τον φλερτάρεις ή αντίστροφα. Η γλυκιά αδημονία της Σεληνιακής προσδοκίας να σΆαγγίξει τάχα μου τάχα μου τυχαία, μέχρι που τα χέρια να σμίξουν, και το πρώτο φευγαλέο φιλί στο μάγουλο να διατρέξει το επικείμενο όνειρο ενός μοναδικού έρωτα.

Ε όχι Κάτια μου. Ο έρωτας δεν είναι μόνο εγκεφαλικός. Η αν είναι, καλύτερα ας πυροδοτηθούν όλες οι αισθήσεις εδώ, τώρα δια ζώσης. Και καθαρά Κρόνια να βάλεις τα κουτάκια όσων ένιωσες ένα –ένα σαν γυρίσεις αργά το βράδυ σπίτι σου, μετά το πρώτο ραντεβού.

Φίλες και φίλοι. Δεν θα επιδιώξω να ερωτευτώ διαδικτυακά. Θέλω να μΆαγγίξει πρώτα, έστω φευγαλέα. Να νιώσω την ανάσα του. Να δω απευθείας τον πόθο του στα μάτια του, αλλά και καθώς καμώνοντας τον δήθεν αδιάφορο ενώ γυρνώ από την τουαλέτα όπου πήγα να ρίξω δύο σταγόνες ακόμα από το άρωμα μου, να προσθέσω λίγο κραγιόν για πιο φιλήδονα χείλη, να επαναφέρω τις τούφες απο τα μαλιά στην θέση τους, για να του φανών ακόμα πιο ελκυστική.

Θέλω η φύση να παίξει τα ενστικτώδη καμώματα της, και παρέα με έναν θεσπέσιο Ποσειδώνα να ονειρευτώ ώρες, μέρες, νύχτες πριν, την πρώτη μας φορά.

Ρομαντική θα με πείτε. Ευχαριστώ. Ένα διαδικτυακό έρωτα εγώ πάντως δεν προτίθεμαι να πάρω. Αλλά ποτέ μην λες ποτέ. Ο έρωτας έχει παντού και πάντα σίγουρα την μοναδικότητα του.

Αρκεί μόνο, να μην σε έχει τυφλώσει η Ποσειδώνια γυάλινη παραποίηση του αντικείμενου του πόθου σου !

Φιλικά,

Χρυσάνθη

[katiakiss]

Καλημερούδια σε όλους…

Διάβασα τις τοποθετήσεις σας, σκεφτική δεν σας κρύβω. Ίσως να μην ήμουν αρκετά σαφής. Ανεξάρτητα από το ουσιαστικό αποτέλεσμα, χαίρομαι πολύ για την πρόθεση της συμμετοχής. Ιδιαίτερα από τα μέλη που αρχίζουν τις δειλές τους αστρολογικές αναζητήσεις.

Να ξεκινήσω λέγοντας Χρυσάνθη μου ότι είτε μας αρέσει είτε όχι, ο έρωτας είναι πράγματι μια εγκεφαλική υπόθεση. Πολύ σωστά λες ότι ο οίκος που τον αναζητάμε και στον οποίο αποδίδεται είναι ο 5ος , αλλά μην ξεχνάμε ότι απέναντι από τον 5ο βρίσκεται ο 11ος και ότι στην αστρολογία, όλα λειτουργούν διπολικά. Ο έρωτας λοιπόν, είναι ο άξονας 5ου\11ου και υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται πρώτα με τον 5ο τους και άνθρωποι που ερωτεύονται πρώτα με τον 11ο τους.

Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται με την εικόνα ως αποφασιστικής σημασίας «κλικ» , αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που ερωτεύονται εντελώς εγκεφαλικά, ανεξαρτήτου εικόνας, μέσα σε λογικά πλαίσια πάντα (υπό την έννοια ότι δεν είναι αποφασιστικής σημασίας η εικόνα και τίποτε άλλο).

Όμως φοβάμαι ότι έχουμε κινηθεί λίγο εκτός θέματος. Το θέμα μας δεν είναι να πάρουμε θέση αν είναι καλύτερος ο παραδοσιακός τρόπος να ερωτευόμαστε ή ο διαδικτυακός. ¶λλωστε το διαδίκτυο , είναι ακόμα ένα εργαλείο και η χρήση του διαφέρει από χαρακτήρα σε χαρακτήρα. Όπως στην πραγματική ζωή υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τον έρωτα εντελώς επιπόλαια (και είναι η συντριπτική πλειοψηφία) , έτσι και στο διαδίκτυο τηρούνται οι αναλογίες.

Δεν μιλάμε για τέτοιου είδους ευτελισμό και ψυχική χυδαιότητα. Δεν μιλώ καν για τον τρόπο και την κατάληξη ενός τέτοιου έρωτα. Αν θα βρεθούν, πόσο θα βρεθούν, αν θα κάνουν σχέση ή όχι , αν θα αρέσει ο ένας στον άλλο ή όχι. Μου είναι σχεδόν αδιάφορο υπό το πρίσμα που το βλέπω.
Αστρολογικά μιλώντας, έλπιζα σε μια πιο αστρολογική τοποθέτηση που σκοπό έχει να αντιστοιχίσει τις ανθρώπινες αντιδράσεις στα πλανητικά ερεθίσματα.

Μας αρέσει ή όχι ο διαδικτυακός έρωτας, με την πνευματική και όχι με την χυδαία μορφή του, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και σαν τέτοιο θα πρέπει να το δούμε.
Μιλώ για τον έρωτα που περιγράφεται στο «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας» του Μάρκες. Αν ήθελα να το γενικεύσω θα επέλεγα το «Γάμος με τη μία!»… ή «Ραντεβού στα τυφλά» της Κούλας Κοσμάρα… και πιθανότατα να έκλεινα με ¶τζη Σαμίου «Εκεί που καίγομαι πολύ, θέλω να νιώσω το φιλί…» :toung:

Καταλαβαίνω ότι δεν είναι ένα θέμα που ο καθένας αποφασίζει να το βάλει στο μυαλό του και να απασχολήσει τους συνειρμούς του με αυτό. Αν όμως κάποιος έχει μπει στην διαδικασία αυτή, με χαρά θα διάβαζα την αστρολογική τοποθέτησή του.

ΥΓ: Το σίγουρο είναι ότι με κυβερνήτη 8ου τον Πλούτωνα σε όψη με τον ¶ρη μου, δεν είμαι εγώ ο εφευρέτης του διαδικτυακού έρωτα. :embarrest Είναι φαινόμενο της εποχής μας.