Καλημέρα!
Υπάρχουν ενδείξεις σε έναν χάρτη για ζήλεια που μπορεί να αισθάνεται ένα άτομο ή για ζήλεια που δέχεται;
Printable View
Καλημέρα!
Υπάρχουν ενδείξεις σε έναν χάρτη για ζήλεια που μπορεί να αισθάνεται ένα άτομο ή για ζήλεια που δέχεται;
Καλημερα! Ενδειξεις υπαρχουν, αποδειξεις οχι! :cheesy:
Και εννοεις γενεθλιο ή συναστρια; [κυριως για το "δεχεται"]
Ορισμενα ζωδια θεωρειται πως ειναι πιο επιρρεπη στην ζηλια, [απο κτητικοτητα, ανασφαλεια κλπ.]
Θεσεις και οψεις δυσαρμονικες του Αρη, του Πλουτωνα και ισως και της Σεληνης.
Θα κοιτάξω το αστρολογικό λεξικό μου και θα σας παραθέσω τί γράφει για την λέξη ζήλεια.....υπομονή ως αύριο...:bigsmile:
Εγώ πάλι θα το ρίξω πάλι στα ψυχολογικά μου; Τι είναι η ζήλεια; Μήπως κάποιο κρυμμένο αίσθημα μειονεξίας ή καταδίωξης που χρειάζεται να επιβεβαιωθεί; Με την έννοια αυτή θα έλεγα ότι συνδέεται με την ανασφάλεια. Παραδοσιακά ακούγονται ζώδια που ζηλεύουν. Π.χ. ο Σκορπιός ή ο Ταύρος ή ο Καρκίνος. Αλλά καθένα ζηλεύει με άλλο τρόπο. Ο Σκορπιός με κάποια "μανία", ο Ταύρος με κτητικότητα, ο Καρκίνος με γκρίνια. Επίσης η θέση της Σελήνης νομίζω σχετίζεται με τη ζήλια, καθώς σχετίζεται με το αίσθημα ασφάλειας ή ανασφάλειας.
Υποθέτω πάντως ότι η Αντωνία θα μας πει περισσότερα μόλις δει το λεξικό :)
Αν και περιμένω κι εγώ να μας πεί περισσότερα και η Αντωνία, προσωπική μου αποψη είναι οτι όλοι μπορεί να ζηλευουν η να ζηλεψουν σε κάποια φάση, αλλά με διαφορετικό κίνητρο και το εκφράζουν με διαφορετικό τροπο.
Για παραδειγμα ενω ο ταυρος ειναι πιο ξεκαθαρος και ισως εκδηλώνεται, ενας αιγόκερος για παραδειγμα δεν θα το δείξει,γιατι το θεωρεί αδυναμία,ή ο Σκορπιός αντί να δειξει οτι ζηλευει θα κανει καυγά για κάτι άσχετο:wacko: κτλ κτλ
Ίσως θα έπρεπε να γίνει και σαφής διαχωρισμός της έννοιας της λέξης "ζήλια" από την έννοια της λέξης "φθόνος" :bigsmile:
Το "γιατι να μην μπορω κι εγω" Βασιλη, πιστευω οτι υπαγεται σε αλλη κατηγορια, η οποια μπορει ισως να οδηγησει σε φθονο. Αλλα καλλιστα μπορει να ξεκουνησει καποιον για να πετυχει πραγματα!
Ακομη και αναμεσα στα μελη ενος ζευγαριου, ο φθονος ειναι διαφορετικο πραγμα απο την ζηλεια. :bigsmile:
Η αποψή μου...
Η ζήλεια είναι ενας ψυχολογικός μηχανισμός που εχει σκοπο να διαφυλάξει το ταίρι απο τυχόν επίδοξους αντιπάλους.
Ο φθόνος είναι μια ακραία μορφή ζήλειας που απαραιτήτως εμπεριέχει το στοιχείο της επιθυμίας επιτυχίας αυτου που φθονεί ΕΙΣ ΒΑΡΟΥΣ του ατόμου το οποίο φθονεί.
Με λίγα λόγια ενας ανθρωπος φθονεί εναν άλλον που γίνεται το κεντρο της προσοχής.Θα προσπαθήσει νά τονισει τα αρνητικά του στους άλλους, να δημιουργήσει αρνητικό κλίμα θα φτάσει στα άκρα ωστε να τον απομακρυνει και να γίνει αυτος το κεντρο της προσοχής.
Εγώ πάλι ξαναγυρίζω σε αυτό που είπα στην αρχή. Υπάρχουν πολλά είδη ζήλιας. Η κτητική ζήλια προστατεύει το ταίρι από το να το πάρει ο αντίζηλος, όπως λέει και η Κυριακή. Υπάρχει και η ανταγωνιστική ζήλια όμως στο ζευγάρι, που εμπεριέχει φθόνο. Εκεί όπως λέει κι η Φωτεινή ζητούμενο δεν είναι η απιστία αλλά ποιος έχει τον πρώτο ρόλο στη σχέση. Αν κάποιος π.χ. γυρνάει αργά στο σπίτι και η σύζυγος του κάνει σκηνή γιατί άργησε, μπορεί να μην το κάνει, επειδή πιστεύει ότι απίστησε, αλλά επειδή θεωρεί ότι είναι κορόιδο που καθόταν και τον περίμενε τόση ώρα. Και οι δύο αιτίες μπορεί να οδηγήσουν σε παρόμοια συμπεριφορά (γιατί άργησες, πού ήσουν, πού γύρναγες) αλλά τα αίτια είναι διαφορετικά.
Η βάση της ζήλιας είναι ίδια, είτε πρόκειται για ερωτικό σύντροφο είτε για κάποιον άλλον.
Ο φθονών, επιθυμει την αποτυχια [το λιγοτερο] του αλλου, ασχετα απο την δικη του επιτυχια ή μη!
Ειναι ο συνδυασμος της ζηλειας με την κακια. :nuts:
Ακριβώς επειδή στρεφεται εναντίον του συντρόφου(δλδ αντικειμενικος σκοπός ειναι όχι να "προστατέψεις τον σύντροφο" αλλά να του κάνεις κακό/υποβιβάσεις κτλ ώστε να βγείς εσύ ο δυνατός στη σχέση) όμως φέυγει απο την απλή εννοια της ζήλειας και γίνεται ακραία συμπεριφορά με καταστροφικά αποτελέσματα.Επειτα υπάρχει και η παθολογική ζήλεια, μια εμμονή που επίσης ειναι ακραία μορφή και επίσης ξεφευγει απο το φυσικό ένστικτο προστασίας του συντρόφου απο "αντιπάλους".
Πιάνω τις ακραίες περιπτώσεις, γιατί ο φθόνος σαν λέξη χρησιμοποιείται μονο για να δηλώσει ακραία συμπεριφορά ,κατα την άποψη μου.
Συνεπως θεωρώ οτι δεν έχει σχέση με το θέμα που τεθηκε εξαρχής.
Η γνώμη μου είναι ότι οποιαδήποτε μορφή ζήλειας, όποια δηλαδή και αν είναι η πηγή ή η στόχευσή της είναι καταστροφική τόσο στα ζευγάρια όσο και σε άλλες σχέσεις φιλικές π.χ. όταν γίνεται υπέρμετρη ή ασφυκτική. Ωστόσο το υποκειμενικό στοιχείο εμποδίζει να βγάλει κανείς σαφή συμπεράσματα εδώ γιατί τα συναισθήματα και ο αντίκτυπός τους βιώνονται διαφορετικά και κυρίως σε διαφορετικό βαθμό από κάθε άνθρωπο.
Η ζήλια πάντα συνδέεται με το εγώ , με έναν εγωισμό δηλ. είτε υπέρμετρο είτε τσαλακωμένο. Κανείς δεν ζηλεύει τον άλλον.Ή για τον άλλον. Ζηλεύει για τον εαυτό του είτε μας αρέσει είτε όχι.
Ο φθόνος είναι ακραίος και απομακρύνεται από τη ζήλια πλησιάζοντας το.... μίσος.Όταν φθονείς, θέλεις να βλάψεις.
Βουαλά!
Τη σκοτώνει επειδή δεν αντέχει να είναι δίπλα της...Μισεί τον εαυτό του πρώτα και γι' αυτό ζηλεύει ή φθονεί...
Θα διαφωνήσω Βασίλη μου.
Και παλι προσωπική αποψη.
Επιμένω πως οι λέξεις που αφορούν ακραίες καταστάσεις ειναι συγκεκριμένες.
Ο αντρας σκοτώνει την σύζυγο όχι επειδή την ζηλευει, αλλά επειδή δεν αντέχει να την έχει κανενας άλλος και ο μονος τρόπος να την ελεγξει απόλυτα ειναι να της πάρει την ζωή!Ο ελεγχος ειναι το θεμα και η δυναμη, ενώ η ζήλεια είναι απλώς η δικαιολογία του ασθενή.Μιλάμε για βαριά ψυχιατρική περίπτωση, που ξεφευγει τελειως απο το θέμα κατα την γνωμη μου.
Τέλος ακόμα και αν το μέλος ζητούσε όψεις που δίνουν ακραίες συμπεριφορές και πάλι με επιφύλαξη θα απαντουσαμε.Για παραδειγμα στον χάρτη μου εχω τετράγωνο σεληνης πλουτωνα, αυτό σημαινει οτι έχω εμμονές;Φυσικά και όχι.Μιλάμε για τάσεις.Κι εφόσον μιλάμε για τασεις που ίσως δειχνουν ζηλεια, ίσως ειναι προτιμότερο να μείνουμε στην ζήλεια ως ένστικτο που όλοι μας διαθετουμε.
Τώρα με μπέρδεψες. Πού διαχωρίζεται η μία περίπτωση από την άλλη; Στην ποσότητα της ζήλειας; Δηλαδή αν η ζήλεια είναι μεγάλη και μπορεί να οδηγήσει στο φόνο δεν είναι ζήλεια; Αν είναι μικρή κι απλώς οδηγεί σε τσακωμό ή στο να σπάμε κανένα τασάκι είναι Ok? Η μικρή ζήλεια δεν είναι θέμα ελέγχου; Δεν είναι κτητικότητα; Είναι απλά έρωτας; Ή μήπως έχουμε στο μυαλό μία συγκεκριμένη συμπεριφορά; Δηλαδή το να είναι κανείς ενοχλητικός, επίμονος και κολλητσίδα; Και θεωρούμε μόνο αυτό ζήλια ενώ εξαιρούμε ό,τι περιέχει έκρηξη και το θεωρούμε ασθένεια; Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα. Μάλλον μας πιάνουν πάλι οι φοβίες για τα θέματα υγείας μου φαίνεται και προσπαθούμε να μετρήσουμε τη ζήλεια με το καντάρι... :)
Νομίζω πως με εκφράζει απόλυτα το παραπάνω που εθεσε η nansteka.
Ο διαχωρισμός ενός απλού ενστίκτου που κουβαλαμε απο την εποχή του Homo sapiens, απο συμπεριφορές που οφείλονται σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και φτανουν στα άκρα νομίζω ειναι απαραίτητος.
όπως και να έχει ας κρίνει ο καθένας μας που συμμετεχει στο θέμα την "ροτα" ερμηνείας που θα ακολουθησει:bigsmile:
Νομίζω θα σε βοηθούσε αν το έβλεπες έτσι:
Δεν μετράμε τη ζήλεια αλλά το πρόβλημα του ανθρώπου που την έχει.
Κατά τη γνώμη μου, όπως προείπα, εξαρτάται από το πόσο πρόβλημα έχεις με τον εαυτό σου...η ζήλεια που νιοώθεις κι εκδηλώνεις και όλοι μας λίγο πολύ το προβληματάκι το έχουμε...
Θέλω να πω έχει να κάνει με τον εσωτερικό μας διάλογο.Με μας και με την προσωπικότητά μας είτε αυτή παρουσιάζει ένα μικρό κομμάτι του προβλήματος έιτε
είναι αρρωστημένη και εκδηλώνεται με ακραίες μορφές ζήλειας ή και πράξεις.
Υπάρχει πάντως μεγάλο χάσμα μεταξύ του να σπάσεις το τασάκι από το να αφαιρέσεις μια ανθρώπινη ζωή, νομίζω συμφωνείς,κι αυτό μετράται με όρους ψυχολογικούς και όχι με την ποσότητα της ζήλιας..
Φωτεινή μου, ο homo sapiens σκότωνε εξαιτίας αυτού του απλού ενστίκτου. Νομίζω ότι κι αυτός πρέπει να είχε όπως τα λέμε κάποια ψυχολογικά προβλήματα :)
Τέλος πάντων, όπως λες κι εσύ είναι θέμα ερμηνείας. Πλακώσαμε εμείς τώρα ο καθένας με τη σοφία του και το μέλος που άνοιξε το θέμα δε μας έχει πει για τι από όλα αυτά θα ήθελε να μάθει...
¶ρα καταλήγουμε ότι όλες οι ζήλιες ανάγονται στην ίδια αιτία. Όπως έλεγε κι ο Δημήτρης. Απλά μας πείραξε η λέξη φθόνος ίσως. Αντ' αυτού εσύ προτείνεις το ότι κανείς δεν τα πάει καλά με τον εαυτό του (ο φθόνος είναι μία αντίδραση στο αίσθημα μειονεξίας πάντως, όταν θεωρεί τους άλλους αιτία για το δικό του πρόβλημα). Το χάσμα στο οποίο αναφέρεσαι είναι σχετικό, καθώς είναι θέμα ψυχικής ισορροπίας όπως λες αλλά και συνάρτηση του "συστήματος" (με την ψυχολογική έννοια) που ζεις. Ο ίδιος άνθρωπος που σκοτώνει σε άλλο περιβάλλον είναι "αποδεκτός". Ένας απατημένος σύζυγος πιθανόν να μη σκότωνε αν δεν έμενε σε ένα απομακρυσμένο χωριό στην επαρχία όπου όλοι ξέρουν όλους. Οι σχέσεις (συναλλαγές) και το περιβάλλον (σύστημα) είναι απαραίτητες για να οδηγηθούμε στην έκρηξη. Δε φτάνει από μόνη της κάποια ψυχολογική προδιάθεση. Επομένως η έννοια της ασθένειας είναι εν μέρει σχετική. Και εμπλέκει και κοινωνιολογικές παραμέτρους.
Και για να κάνω και μία αστρολογική αναφορά όλη αυτή η διαδικασία που καθοδηγεί τον άνθρωπο σε αδιέξοδα πρέπει πιστεύω να έχει να κάνει με ταυτόχρονες επιδράσεις Κρόνου (περιβάλλον), Πλούτωνα (εσωτερικευμένα αδιέξοδα) και ¶ρη (που θα προβεί στην ενέργεια). Ίσως και Σελήνη που δεν μπορεί να αισιοδοξήσει και όχι αρκετό Ουρανό ή αρκετά αντικειμενικό και ισχυρό Ερμή για να μπορέσει να αποδεχτεί τα γεγονότα και να δει την άλλη πλευρά.
Παντως τετοια θεματα εμπεριεχουν τεραστια δοση ασαφειας και ειναι μαλλον αδιαφορο να γινονται αστρολογικες συζητησεις τοσο γενικες. Ο καθενας μαθαινοντας ερμηνειες θεσεων, οψεων κλπ. μπορει να το ψαξει και να βγαλει καποια συμπερασματα. Τα δικα του συμπερασματα δεν θα ειναι ο κανονας, αφου στην πραγματικοτητα δεν υπαρχουν κανονες!
Aς μην ξεφύγουμε άλλο απο το θέμα, πράγματι.:bigsmile:
Ας μην ξεχνάμε ότι η ζήλεια είναι μάλλον κάτι έμφυτο στον άνθρωπο..όπως και τα άλλα συναισθήματα που έχουμε και χαρακτηρίζονται φυσιολογικά. Τουλάχιστον από τη θεωρία αυτή ξεκινά και η ψυχανάλυση.
Αν αναλογιστούμε ότι προέρχεται από τον "ζήλο" θα τολμούσε κάποιος να πει ότι βοηθά την εύρρυθμη λειτουργία του Εγώ αλλά ίσως και της κοινωνίας με την έννοια ότι εμπερικλείει την αφοσίωση, την μεγάλη ενεργητικότητα ίσως και το πάθος..αλλά και τη δραστηριοποίηση μας στο να παλέψουμε, να αγωνιστούμε για αυτό που ποθούμε να διατηρήσουμε, για τα κεκτημένα μας!
Αυτό που διαφέρει είναι σαφώς οι αντιδράσεις μας σε αυτή..που όπως και σε όλα τα άλλα συναισθήματα ποικίλλουν..από την μεγάλη επιθετικότητα έως και την πλήρη απάθεια!
Το να φτάσει κανείς σε φόνο είναι από μόνο του μια παθολογική κατάσταση..κρύβεται μια μεγάλη παθολογία πίσω από αυτό...και σίγουρα εύκολα συγχέεται..το έκανε από υπερβολική ζήλεια?από υπερβολική αγάπη ή από υπερβολικό μίσος-φθόνο??
Αλλά όπως και να έχει..πάντα τα ακραία συναισθήματα δεν μπερδεύονται με τα αντίθετά τους?Ακόμα και οι αισθήσεις μας μας ξεγελάνε..π.χ. με το υπερβολικό κρύο-με τον πάγο..νιώθουμε τρομερο κάψιμο..μας "καίνε"!! Πόσο μάλλον τα συναισθήματα..
Δεν αντιλέγω αγαπητέ Βασίλη ότι οι ψυχολογικές δυσμορφίες έιναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το περιβάλλον και το σύστημα στο οποίο εντάσσονται.Φυσικά και θα συμφωνήσω μαζί σου.
Απλά λέω, και είναι γνώμη μου, ότι ο βαθμός της ζήλιας καθορίζεται από την εκάστοτε διαταραχή, το ελάττωμα αν θες που καθένας κουβαλά με σκοπό να φτιάξει ή να μετριάσει ώστε να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Αν αυτό επιτευχθεί μπορεί να δώσει και θετικά αποτελέσματα, δεν αντιλέγω αλλά το έγκλημα και τα σεξουαλικά εγκλήματα που διεπράχθησαν λόγω ζήλιας σίγουρα κρύβουν προβληματικές και διαταραγμένες προσωπικότητες, κατά την γνώμη μου, ακόμα και αν έγιναν εν βρασμώ ψυχής.
Δεν ξέρω που μπορεί να οφείλεται αλλα όσοι ανήκουν στο ζώδιο του σκορπιού είναι εξαιρετικά ζηλιάρηδες, κυρίως οι γυναίκες. Δε νομίζω να είναι σύμπτωση!
:nuts:
Μην με παρεξηγήσετε αλλά δεν νομίζω ότι όλη αυτή η [κατά τ'άλλα πάρα πολύ ωραία] φιλοσοφική συζήτηση περί της φύσης της ζήλειας βοήθησε ιδιαίτερα το μέλος που ξεκίνησε αυτό το θέμα.
Γεια σας!
Η αλήθεια είναι οτι η μόνη σχεδόν αστρολογική αναφορά είναι αυτή του κυρίου Παπαδόλια:
"Και για να κάνω και μία αστρολογική αναφορά όλη αυτή η διαδικασία που καθοδηγεί τον άνθρωπο σε αδιέξοδα πρέπει πιστεύω να έχει να κάνει με ταυτόχρονες επιδράσεις Κρόνου (περιβάλλον), Πλούτωνα (εσωτερικευμένα αδιέξοδα) και ¶ρη (που θα προβεί στην ενέργεια). Ίσως και Σελήνη που δεν μπορεί να αισιοδοξήσει και όχι αρκετό Ουρανό ή αρκετά αντικειμενικό και ισχυρό Ερμή για να μπορέσει να αποδεχτεί τα γεγονότα και να δει την άλλη πλευρά."
Και το οτι οι γυναίκες Σκορπιοί θεωροούνται ζηλιάρες.
Σύμφωνα με αυτά, θα μπορούσαμε να πούμε οτι ο Χείρωνας στον 8ο οίκο ή συζυγία Πλούτωνα με βόρειο δεσμό ή μεσουράνημα μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ζήλειας; Και όταν λέω ζήλεια εννοώ την ανάγκη εξουσίας του Εγώ του ατόμου-όταν την αισθάνεται- και μη σωστή διαχείρηση των εχθρών του-όταν την δέχεται.
ΛΕΞΙΚΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ Τ.Ε.Ο ΚΑΡΤΕΡ
ΖΗΛΟΤΥΠΙΑ
Στην αληθινή της μορφή είναι ένα συναίσθημα του σκορπιού, αν και υπάρχουν συγγενείς καταστάσεις που της μοιάζουν αρκετά στην εξωτερική μορφή τους.
Για παράδειγμα, το είδος που συνήθως εκφράζεται με παράπονα του τύπου <δεν είναι πρέπον> και το οποίο οφείλεται σε προσβολές του ζυγού. Υπάρχει επίσης μια κατάσταση του Λέοντα, που οφείλεται σε ένα αίσθημα προσβολής της προσωπικής αξιοπρέπειας΄μια μορφή του καρκίνου που προέρχεται από ένα αίσθημα κατοχής κλπ
Αυτά λέει ο κάρτερ, όχι ιδιαίτερα σαφή και απλά. Νομίζω ένας αστρολόγος θα μπορούσε να γράψει διατριβή με θέμα <Η ζήλεια περιδιαβαίνει τον ζωδιακό> χεχε
Καταρχήν - σε ό,τι με αφορά - να σας ζητήσω συγγνώμη που δεν αναφέρθηκα περισσότερο σε αστρολογικούς παράγοντες. Το μήνυμα που ήθελα να περάσω είναι ότι για να βρούμε όψεις ζήλιας στην ουσία πρέπει να βρούμε όψεις που δείχνουν την ψυχολογική κατάσταση που οδηγεί στη ζήλια.
Όπως και να'χει ο όγδοος οίκος που αναφέρετε είναι οίκος ψυχολογικής αναστάτωσης και υπαρξιακών θεμάτων που θέτει η ζωή. Απόλυτη δέσμευση με κάποιον σε σημείο που η ίδια η ύπαρξη μας να μη διαφέρει από τη δική του, απώλεια όταν χάνουμε κάποιον, πόνος αποχωρισμού, οικονομικά προβλήματα που περιέχουν εξάρτηση ή επικίνδυνο ρίσκο (ώστε να απειλούμαστε και με οικονομική καταστροφή), βαθιά συναισθήματα που μας οδηγούν σε πόνο και μας αναγκάζουν να μετασχηματιστούμε.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη η ζήλια εδώ είναι η άρνηση αποδοχής του μετασχηματισμού. Ζηλεύω γιατί προσπαθώ να παραμείνω σε μία κατάσταση που έτσι κι αλλιώς δε θα μπορέσω να παραμείνω, αλλά δεν το παραδέχομαι.
Η ύπαρξη του Χείρωνα δίνει μία διάσταση μαθητείας σε αυτή τη θέση. Μέσα από θέματα αυτού του οίκου καλούμαι να πάρω μαθήματα για τη ζωή, να προσγειωθώ, να μάθω να γιατρεύω τον πόνο μου και τον πόνο των άλλων, να μάθω ποια είναι τα όρια και πώς να τα σέβομαι. Επειδή όμως η ικανότητα αυτή ίασης είναι κάτι που κατακτιέται προοδευτικά για πολλά χρόνια μπορεί να αποτυγχάνω και ο πόνος μου να μεγιστοποιείται ή να κάνω λάθη, να είμαι άστοχος στις ενέργειες μου και αδέξιος στο χειρισμό των συναισθημάτων.
Ο Πλούτωνας στο μεσουράνημα πάλι δηλώνει κάτι πιο γήινο, καθώς αγγίζει το σημείο της μέγιστης υλοποίησης. Υπάρχει εξάρτηση αλλά σε πιο πρακτικό επίπεδο. Ένας γάμος ή ένα επάγγελμα π.χ. από το οποίο εξαρτιόμαστε για την επιβίωση μας ή μας δεσμεύει ολοκληρωτικά.
Δεν ξέρω αν σας κάλυψα... Εκφράζω προσωπικές απόψεις έτσι κι αλλιώς και μπορούν να συμπληρώσουν κι άλλοι συνομιλητές ή και να διαφωνήσουν...
Θα ήθελα να πω και εγώ την άποψη μου περί του θέματος..
Πιστεύω ότι η ζήλια,ή φθόνος ή όπως θέλετε πείτε το έχουν κοινή βάση...Νιώθουμε ότι ο διπλανός μας έχει κάτι καλύτερο από εμάς και το θέλουμε,μειονεκτούμε...Βέβα ια υπάρχει περίπτωση κάποιος απλά να θέλει ΟΛΟΙ να είναι κατώτεροι από εκείνον και εκείνος να είναι ο ανώτερος, να έχει τα πάντα και μόλις δεί κάποιον να κάνει κάτι καλύτερο αμέσως να μειονεκτεί και ίσως και να θέλει να τον καταστρέψει..
Δηλαδή η ζήλια προκαλείται από εγωισμό κυρίως αν το σκέφτουμε..Συγκρίνουμε τον εαυτό μας με κάποιον άλλον...Απλά η διαφορά της λέξης "ζήλεια" από ΄"φθόνος" ίσως να υπόκειται στο ότι άμα απλά ζηλέψουμε ίσως να μην κάνουμε και κακό όπως στην περίπτωση του φθόνου.Τώρα όσον αφορά σχέσεις ερωτικές,πιστεύω ότι προκαλείται από συναισθήματα κατωτερότητας (ίσως θεωρούμε ότι ο σύντροφος μετράει περισσότερο από εμάς και ίσως του πέφτουμε λίγοι κλπ),ανωριμότητας (δεν ξέρουμε να αξιολογούμε κινήσεις του συντρόφου) ή και κτητικότητας...
΄Το έχω ζήσει έντονα αυτό το συναίσθημα παιδιά και είναι ότι χειρότερο...Επίσης η υπερβολική ζήλια φέρνει και έμμονες ιδέες;;Όλα αυτά λοι΄πόν δεν σας μυρίζουν Σκορπιό και τους Κυβερνήτες του καθώς και στοιχεία 8ου οίκου;;Εγώ συμφωνώ με όσους είπαν για στοιχεία σκορπιού..Γιατί όλα αυτά στο τέλος έχουν πλήρη σκοπό να μας μεταμορφώσουν και να αναθεωρήσουμε εντελώς (φάση στην οποία είμαι τώρα:toung: ).
Όλα τα ζώδια ζηλεύουν με τον τρόπο τους καθώς και με την διοχέτευση των πλανήτων στους χάρτες τους...Αλλά ο Σκορπιός αποτελεί το παράδειγμα...Ίσως δηλαδή και ένας πλανήτης πχ Αφροδίτη στον Καρκίνο αλλά στον 8ο οίκο να φέρνει κάποια στοιχεία του σκορπιού και να βγεί ολίγον κτητικότητα.Πιστεύω τέλος ότι η ζήλια κάποιες φορές προέρχεται από πολύ βαθειά συναισθήματα (Πλούτωνας) τα οποία μας είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουμε,βγαίνουν ασυνείδητα (πάλι στοιχείο του Πλούτωνα αυτό)...Για αυτό και πιστεύω περισσότερο στον σκορπιό...Αυτά...:embarrest
Εχω διαβασει καπου οτι οσοι εχουν Σεληνη στο Σκορπιο αρεσκονται στο να τους ζηλευουν ..σκηνες ζυλοτυπιας ειναι το οξυγονο τους...Το τσεκαρα και ισχυει....:laugh:Ε ρε μαζοχισμος που κυκλοφορει!!!!!!!!!!!!:toung: