Originally Posted by
Μητσάκος
Με όλο το θάρρος και χωρίς καμιά διάθεση να καπελώσω οποιονδήποτε, εκτιμώ ότι το κείμενο του φίλου μας melchiar είναι κατεξοχήν αστρολογικό, πλην όμως ημιτελές, καθώς αντικατοπτρίζει και μια ολόκληρη γενιά και τον ίδιο τον γράφοντα, χωρίς όμως να αναφέρει τις αστρολογικές ενδείξεις. Και εξηγούμαι:
Ο φίλος μας έχει γεννηθεί με τον Ήλιο στο όριο του 1ου Δεκαημέρου προς το 2ο του Τοξότη, το 1988. Μάνι μάνι έχουμε έναν τύπο πολύ αυθόρμητο, αυθεντικό, κατά βάθος πολύ αισιόδοξο, όσο και αν άλλες όψεις μπορεί να υποδεικνύουν το αντίθετο, ευθαρσή και με έντονο το στοιχείο της αναζήτησης, ανεξάρτητο.
Οι Κρόνος-Ποσειδώνας του βρίσκονται σε σύνοδο στο ζώδιο του Αιγόκερου και ο Ουρανός του παρά μια τρίχα στο ίδιο (29η και 57΄ του Τοξότη) σε ασύμβατη σχέση με αυτούς. Ο Κρόνος στον Αιγόκερω, ισχυρός, δίνει υπομονή και περιορίζει τις παρορμητικές κινήσεις, τονίζει τη φιλαλήθεια, τη θέληση, την αντοχή και την υπερηφάνεια, αναζητά την ποιότητα στις κοινωνικές συναναστροφές, ενίοτε δίνει υλιστική θεώρηση των πραγμάτων, αποστασιοποίηση.
Αγκαλίτσα με τον Ποσειδώνα ίσως χρωματίζει πιο έντονα τα υποβόσκοντα «φθινοπωρινά» συναισθήματα και τις τάσεις αποστασιοποίησης, αλλά στρέφει τη φαντασία σε ατραπούς που έχουν πρακτική εφαρμογή, δεν αποδέχεται το δογματικό εκκλησιαστικό πλαίσιο της όποιας θρησκείας, χωρίς όμως να απορρίπτει το θρησκευτικό συναίσθημα. Δίνει ιδεαλιστές που έχουν σαν βάση τους τη λογική, άτομα που δεν μπορείς εύκολα να εξαπατήσεις, τουλάχιστον όχι για πολύ...
Δίνει άτομα που δεν θα διστάσουν να προτάξουν εαυτούς για την προστασία είτε των ιδεών τους είτε των συνανθρώπων τους.
Το στοιχείο της προβοκατόρικης έκφρασης το δίνει ο Ουρανός από τον Τοξότη, όπως και την ανάγκη να αλλάξουν πολλά προκειμένου να υπάρξει θετική εξέλιξη. Μπορεί σε πολλούς οι ιδέες ενός ατόμου με τον Ουρανό στον Τοξότη να φαίνονται υπέρ το δέον ρηξικέλευθες, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε ότι χωρίς σπασμένα αβγά ομελέτα δεν γίνεται και, στο κάτω κάτω της γραφής, είναι αποδεδειγμένο ότι είναι προτιμότερη η αντάρα από τη σιγή του νεκροταφείου.
Φυσικά, το τετράγωνο του ¶ρη του, ο οποίος είναι εξίσου ισχυρός από τον Κριό, με τον Ποσειδώνα μπορεί να φέρνει απογοητεύσεις και εσωτερικές συγκρούσεις που κατά καιρούς να οδηγούν σε τάσεις παραίτησης και αίσθησης ότι τίποτε δεν γίνεται, ή να οδηγούν σε πιο ανορθόδοξες αναζητήσεις στο ιδεολογικό-φιλοσοφικό πεδίο, ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο. Το τρίγωνό του όμως με τον Ήλιο του τονώνει την αυτοπεποίθηση, πιθανότατα περιορίζει αρκετά τα αρνητικά (σε επίπεδο φυσικής κατάστασης και κατ΄επεκταση και πνευματικής) του τετραγώνου με τον Ποσειδώνα και δυναμώνει το περί δικαίου αίσθημα.
Δεν βρίσκω καθόλου περίεργο ένα άτομο με αυτούς του συνδυασμούς να αισθάνεται ότι όλα πρέπει να μπούνε σε διαφορετική βάση, καθώς όλα, αποδεδειγμένα πλέον, είναι διεφθαρμένα και υποτελή σε διαπλοκές και εξαρτήσεις.
Αν δεν είναι όλο το πολιτικό σύστημα διεφθαρμένο, πώς και φτάσαμε έως εδώ;
Αν υπάρχουν αδιάφθοροι πολιτικοί (από αυτούς που συμμετείχαν στα κόμματα εξουσίας) για ποιον λόγο δεν διαφοροποίησαν έμπρακτα (και όχι με άσφαιρες καταγγελίες) τη στάση τους από τους άλλους, τους διεφθαρμένους;
Και αυτά ισχύουν όχι μόνο για τους πολιτικούς, αλλά και για κάθε άλλη κοινωνική ομάδα. Γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, ταρίφες, αρχιτέκτονες, περιπτεράδες, μοδίστρες, παπάδες και ό,τι άλλο θέλετε.
Δεν περνάει πια το «μα δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν μπορεί οι λίγοι κακοί να αμαυρώνουν το σύνολο του κλάδου μας». Όχι, φίλοι μου. Αν υπάρχουν κακοί σε έναν κλάδο, είναι υποχρέωση αυτών που δεν είναι σαν και αυτούς να τους εξοβελίσουν, να τους περιορίσουν, να τους αποτάξουν από τον κλάδο τους. Αν δεν το κάνουν, είναι συνένοχοι. Και η σιωπή, συνενοχή είναι. Στην περίπτωση δε που δεν είχαν καταλάβει τι γίνεται, τότε είναι ηλίθιοι –άρα και πιο επικίνδυνοι από τους συνένοχους. Σε κάθε περίπτωση όμως, πρέπει να φύγουν, καθώς αποδεδειγμένα και οι ίδιοι και η φιλοσοφία ζωής τους και η πρακτική τους έχουν αποτύχει. Αν μείνουν (που σίγουρα θα το προσπαθήσουν, δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν ούτε και στο ελάχιστο) τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Το έχουμε πολλές φορές ξαναπεί: με φθαρμένα υλικά, γερό σπίτι δεν χτίζεις.
Και επειδή οι ίδιοι μας φτάσαν εδώ που φτάσαμε, πρέπει να φύγουν τελείως και με οποιονδήποτε τρόπο θα υποδείξουν οι καταστάσεις και οι ιστορικές συνθήκες που τώρα δημιουργούνται. Εγγυώνται για αυτό ο Πλούτωνας από τον Αιγόκερω, ο Ουρανός από τον Κριό (περισσότερο αυτοί οι δύο) και ο Κρόνος από τον Ζυγό.
Όσοι χοντρά χοντρά είμαστε πάνω από 20 χρονών είναι κομματάκι δύσκολο να καταλάβουμε και να αποδεχθούμε αυτού του είδους τις «αναγκαστικές» μεταβολές. Και είναι απλό: εμείς όλο και κάτι έχουμε να χάσουμε, όλο και κάτι θα θέλουμε να διατηρήσουμε, αποτελούμε τμήματα του χθες και, λίγο ή πολύ, με κάποιον τρόπο θα προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, επιλέγοντας ακόμα και τη λογική της μεταρρύθμισης απέναντι στη λογική της άμεσης και ριζικής αλλαγής που αρχίζει να ξεπροβάλλει σιγά σιγά. Μια ριζική αλλαγή που θα γίνει από αυτούς που έχουν τους πλανήτες γενεών στον Αιγόκερω. Αυτούς που τώρα είναι από 20 χρονών και κάτω...
Αυτοί έχουν καταλάβει ότι οι ουσιαστικές αλλαγές δεν έρχονται με τη συμμετοχή στις παράτες που λέγονται εκλογές. Εκλεγμένοι «με δημοκρατικό τρόπο» ήταν και αυτοί που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια. Όπως λένε από παλιά άλλωστε, αν οι εκλογές φέρναν την αλλαγή, θα ήταν παράνομες! Και αν κάπου και κάποτε υπήρξε στρεβλή εφαρμογή κάποιων κοινωνιστικών μοντέλων, αυτό δεν αποτελεί επιχείρημα για να μην υπάρξουν άλλες προσπάθειες, οι οποίες θα αποτελούν τον συγκερασμό, τη σύνθεση των άκρων που πήγαν να επιβληθούν. ¶λλωστε αυτό είναι και το ζητούμενο: η εναρμόνιση μέσω της ισορροπίας των αντιθέτων.
Σε εμάς μπορεί να φαντάζουν «μηδενιστικές» ή «ισοπεδωτικές» κάποιες προσεγγίσεις. Η λογική όμως λέει ότι για να έρθει το καινούργιο, πρέπει να φύγει το παλιό. Το χωράφι πρέπει να καεί και να ξανασκαφτεί προκειμένου να πάρει αέρα το χώμα, να αφρατέψει και να έχει χώρο ο καινούργιος σπόρος. Πρέπει, εν ολίγοις, να «μηδενίσουμε» το κοντέρ, όσο και αν «μας πονάει».
Και επειδή οι αλλαγές του Πλούτωνα δεν είναι από αυτές που επιδέχονται τροποποιήσεις ή βελτιώσεις, όσο πιο γρήγορα τις αποδεχθούμε, τόσο το καλύτερο θα είναι για εμάς, τόσο λιγότερο θα μας "πονέσει".
(μην πείτε, είχε και αστρολογικές παραμέτρους το ποστ :cheesy: )
