"Εκδίκηση"...Ενα πιάτο που τρώγεται κρύο??

Συγνωμη βρε παιδια αλλα αν καποιος ετρεχε σαν τρελος με το αυτοκινητο του και σκοτωνε ή αφηνε αναπηρο το παιδι σας, τον αντρα σας, την γυναικα σας κλπ, δεν θα σκεφτοσασταν ΜΟΝΟ πως να του κανετε τα μουτρα κιμα;
[Περισυ το καλοκαιρι ηρθε και στουκαρε ενας πανω στο τοιχακι της απεναντι πολυκατοικιας, οπου μαζευονται τα παιδια μας και κουβεντιαζουν. Ετρεχε σαν τρελος σ ενα δρομακι ημι-τυφλο, στενο, γειτονια. ΕΥΤΥΧΩΣ που τα παιδια λειπανε διακοπες!! Αν ηταν εκει, πιστευετε πως θα υπηρχε ΕΝΑΣ γονιος που θα τον συγχωρουσε;;:nuts::nuts:]
Αν μαθαινατε οτι καποιος βιασε το παιδι σας [και αλλα παιδια] δεν θα θελατε να τον τσακισετε; Θα "γυρναγατε και το αλλο μαγουλο"; :nuts::cry:
Απο κει και περα, για μενα, σιγα τα λαχανα αν με παρατησε ο γκομενος/συζυγος για τα ματια μιας αλλης!! Τον πληγωμενο μου εγωισμο μπορω να τον ξεπερασω αργα ή γρηγορα...

Quote:

---

Originally Posted by starfish

Συγνωμη βρε παιδια αλλα αν καποιος ετρεχε σαν τρελος με το αυτοκινητο του και σκοτωνε ή αφηνε αναπηρο το παιδι σας, τον αντρα σας, την γυναικα σας κλπ, δεν θα σκεφτοσασταν ΜΟΝΟ πως να του κανετε τα μουτρα κιμα;
[Περισυ το καλοκαιρι ηρθε και στουκαρε ενας πανω στο τοιχακι της απεναντι πολυκατοικιας, οπου μαζευονται τα παιδια μας και κουβεντιαζουν. Ετρεχε σαν τρελος σ ενα δρομακι ημι-τυφλο, στενο, γειτονια. ΕΥΤΥΧΩΣ που τα παιδια λειπανε διακοπες!! Αν ηταν εκει, πιστευετε πως θα υπηρχε ΕΝΑΣ γονιος που θα τον συγχωρουσε;;:nuts::nuts:]
Αν μαθαινατε οτι καποιος βιασε το παιδι σας [και αλλα παιδια] δεν θα θελατε να τον τσακισετε; Θα "γυρναγατε και το αλλο μαγουλο"; :nuts::cry:
Απο κει και περα, για μενα, σιγα τα λαχανα αν με παρατησε ο γκομενος/συζυγος για τα ματια μιας αλλης!! Τον πληγωμενο μου εγωισμο μπορω να τον ξεπερασω αργα ή γρηγορα...

---

δεν ξερω τι θα εκανα σ'αυτη την περιπτωση...ξερω ομως οτι οι γονεις του Αυστραλου νεαρου που πεθανε στη χωρα μας το καλοκαιρι προσωπικα με αφησαν αφωνη με τη σταση τους και με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την κατάσταση...
τώρα αν μπορούμε ολοι μας να πράξουμε αναλογα.....μακαρι...

Δε καταλαβαινω οποιος δηλαδη δεν θελει να εκδικηθει ή εχει αλλη κοσμοθεωρια και πιστευω και αξιες ειναι υποκριτης???? Οποιος δηλαδη πιστευει οτι το να γινεσαι κακος επειδη σου κανουν κακο ειναι ουσιαστικα το μεγαλυτερο κακο που θα μπορουσαν να σου κανουν ειναι υποκριτης? ΑΝ καποιος μου κανει κακο κοιταω πως θα το πολεμησω και πως θα επανελθω κοιταω να "γινω καλα" κι ισως σε μερικες περιπτωσεις να αποτρεψω να κανει το ιδιο κακο σε καποιον αλλο οταν ειναι τετοια η περιπτωση....ΑΠο κει και περα ροδα ειναι και γυριζει...Αν πεσεις στο λακο με τα φιδια πιο πολλες ειναι οι πιθανοτητες να σε φανε τα φιδια απο οτι αν πας μια βολτα στην εξοχη! Δε ξερω αν καποια στιγμη θια γινει κατι που θα με κανει να λειτουργησω διαφορετικα στο μελλον αλλα αν μη τι αλλο το απευχομαι γιατι ξερω οτι θα ειναι απλα ενα λαθος (λαθη ολοι κανουμε) Παντως μεχρι τωρα και πιστεψε με εχω φαει τρανταχτο πραγμα οχι βλακειες δεν μου γεννηθηκε τετοια επιθυμια...Η μονη επιθυμια που μου γεννηθηκε ειναι της αποκαλυψης...

Quote:

---

Originally Posted by white diamond

δεν ξερω τι θα εκανα σ'αυτη την περιπτωση...ξερω ομως οτι οι γονεις του Αυστραλου νεαρου που πεθανε στη χωρα μας το καλοκαιρι προσωπικα με αφησαν αφωνη με τη σταση τους και με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την κατάσταση...
τώρα αν μπορούμε ολοι μας να πράξουμε αναλογα.....μακαρι...

---

Αυτο ομως δεν σημαινει οτι συγχωρεσε αυτα τα φουσκωτα [συμπληρωστε με οποια λεξη κρινετε καταλληλη] που σκοτωσαν το παιδι του σχεδον για πλακα!!

αυτο δεν το ξερω...το ξερουν μονο οι γονεις...

Quote:

---

Originally Posted by skorpion

Δε καταλαβαινω οποιος δηλαδη δεν θελει να εκδικηθει ή εχει αλλη κοσμοθεωρια και πιστευω και αξιες ειναι υποκριτης???? Οποιος δηλαδη πιστευει οτι το να γινεσαι κακος επειδη σου κανουν κακο ειναι ουσιαστικα το μεγαλυτερο κακο που θα μπορουσαν να σου κανουν ειναι υποκριτης? ΑΝ καποιος μου κανει κακο κοιταω πως θα το πολεμησω και πως θα επανελθω κοιταω να "γινω καλα" κι ισως σε μερικες περιπτωσεις να αποτρεψω να κανει το ιδιο κακο σε καποιον αλλο οταν ειναι τετοια η περιπτωση....ΑΠο κει και περα ροδα ειναι και γυριζει...Αν πεσεις στο λακο με τα φιδια πιο πολλες ειναι οι πιθανοτητες να σε φανε τα φιδια απο οτι αν πας μια βολτα στην εξοχη! Δε ξερω αν καποια στιγμη θια γινει κατι που θα με κανει να λειτουργησω διαφορετικα στο μελλον αλλα αν μη τι αλλο το απευχομαι γιατι ξερω οτι θα ειναι απλα ενα λαθος (λαθη ολοι κανουμε) Παντως μεχρι τωρα και πιστεψε με εχω φαει τρανταχτο πραγμα οχι βλακειες δεν μου γεννηθηκε τετοια επιθυμια...Η μονη επιθυμια που μου γεννηθηκε ειναι της αποκαλυψης...

---

Οχι Μαρια δεν υποστηριζω οτι ειναι υποκριτης. Ομως αν εχεις παρατηρησει η κουβεντα για εκδικηση γυροφερνει κυριως γυρω απο ερωτικες σχεσεις.
Ειλικρινα, σε οτι με αφορα "γυρναω και αριστερο μαγουλο" :blink:, και κατι παρομοιο συμβουλευω και την κορη μου!
Αν ομως παθαινε κατι σοβαρο το παιδι μου [ή οποιος αγαπω πολυ], δεν βαζω το χερι μου στην φωτια οτι ο δραστης θα γλυτωνε απο την εκδικηση μου. Και δεν μιλαω για ατυχημα απλως. Σ ενα ατυχημα ποιον να κατηγορησεις; Μιλαω για πραξεις εξ ολοκληρου ή σχεδον εξ ολοκληρου, εκ προθεσεως!

Quote:

---

Originally Posted by white diamond

δεν ξερω τι θα εκανα σ'αυτη την περιπτωση...ξερω ομως οτι οι γονεις του Αυστραλου νεαρου που πεθανε στη χωρα μας το καλοκαιρι προσωπικα με αφησαν αφωνη με τη σταση τους και με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την κατάσταση...
τώρα αν μπορούμε ολοι μας να πράξουμε αναλογα.....μακαρι...

---

Καλά, υπάρχει ένας για παράδειγμα και αυτός είναι Αυστραλός, τουτέστιν αγγλοσάξωνας.
Εδώ είναι Βαλκάνια και έχουμε για παράδειγμα τον Παπαδόσυφο.
(Και να σε ρωτήσω κάτι, έχεις παιδί; ):toung:

Quote:

---

Originally Posted by white diamond

αυτο δεν το ξερω...το ξερουν μονο οι γονεις...

---

Ουτε εγω μπορω να ειμαι σιγουρη καλη μου αλλα μιλαω ως γονιος. Και η πλειοψηφια -τουλαχιστον- των γονιων που ξερω δεν θα συγχωρουσαν ποτε τον υπαιτιο ενος τετοιου κακου.
Ο πατερας αυτος εκανε μια υπεροχη πραξη για να δικαιωσει την υπαρξη του παιδιου του που χαθηκε χωρις λογο. Επετρεψε μου να πιστευω οτι μονο η ψυχουλα του και η ψυχουλα της γυναικας του ξερουν τι νιωθουν για τους υπαιτιους.

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Καλά, υπάρχει ένας για παράδειγμα και αυτός είναι Αυστραλός, τουτέστιν αγγλοσάξωνας.
Εδώ είναι Βαλκάνια και έχουμε για παράδειγμα τον Παπαδόσυφο.
(Και να σε ρωτήσω κάτι, έχεις παιδί; ):toung:

---

με τα γεωγραφικά πλάτη να το δω λοιπόν;
όχι παιδί δεν έχω...αλλά έχω περάσει κάποιες δυσκολίες όπως όλοι μας..
το αν έχω παιδί δεν ξερω αν αποτελει επιχειρημα...
θα μπορουσα να παραθεσω προσωπικες εμπειριες αλλα πού θα βγάλει...
ο καθένας μας κοιτά το δρόμο που του ταιριάζει...και που λειτουργει καλυτερα..

Και τωρα που το σκεφτομαι, να τι αλλο μπορει να σημαινει Σεληνη στον Σκορπιο στον 5ο! :bigsmile::cheesy:

Quote:

---

Originally Posted by white diamond

με τα γεωγραφικά πλάτη να το δω λοιπόν;

---

Όσο και να σου φανεί παράξενο ή τραβηγμένο, οι συνθήκες σε συγκεκριμένα μήκη και πλάτη διαμορφώνουν ανάλογους χαρακτήρες.

Quote:

---

όχι παιδί δεν έχω...αλλά έχω περάσει κάποιες δυσκολίες όπως όλοι μας..

---

Έτσι έλεγα και εγώ, πριν αποκτήσω παιδί όμως.

Quote:

---

το αν έχω παιδί δεν ξερω αν αποτελει επιχειρημα...

---

Προφανώς και είναι άλλη η άποψη του έχοντα παιδί (και πιο βαρύνουσα στην προκειμένη περίπτωση, νομίζω) και άλλη του μη έχοντα. Είσαι σίγουρη ότι δεν αποτελεί επιχείρημα; Το έχεις αναλύσει και σκεφτεί διεξοδικά;

Quote:

---

θα μπορουσα να παραθεσω προσωπικες εμπειριες αλλα πού θα βγάλει...

---

Ίσως κάπου, ίσως και πουθενά.

Quote:

---

ο καθένας μας κοιτά το δρόμο που του ταιριάζει...και που λειτουργει καλυτερα..

---

Ακριβώς έτσι γίνεται, με βάση όμως τις εμπειρίες και τις συνθήκες που βιώνει. Οπότε;

Πάντως, και για να κλείσω τη δική μου κατάθεση σε αυτό το θέμα, ειδικά για θέματα παιδιού, κατανοώ οποιαδήποτε πράξη εκδίκησης γίνει από γονιό που του στέρησαν το παιδί. Είτε είναι γιατρός που δεν τίμησε το επάγγελμά του και τον όρκο που έδωσε, είτε είναι καραγκιόζης που έτρεχε με το αυτοκίνητο.

Εγώ προσωπικά, σε αντίστοιχη περίπτωση, ευχαρίστως να μην έκοβα κομμάτια τον υπαίτιο, ούτε και να του έδινα τα σκώτια του να τα φάει, αν και θα ήθελα πολύ. Με μεγάλη μου χαρά όμως και με απόλυτη ηρεμία και συνειδητά, θα τον καθιστούσα ανίκανο να κάνει οτιδήποτε άλλο στη ζωή του πέρα από το να αναπνέει και να έχει πλήρη συνείδηση του τι γίνεται γύρω του και αυτό μετά από επώδυνη (για αυτόν εννοείται) διαδικασία.
Φιλικά και με εκτίμηση
Το μέλος Μητσάκος :bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by starfish

Οχι Μαρια δεν υποστηριζω οτι ειναι υποκριτης. Ομως αν εχεις παρατηρησει η κουβεντα για εκδικηση γυροφερνει κυριως γυρω απο ερωτικες σχεσεις.
Ειλικρινα, σε οτι με αφορα "γυρναω και αριστερο μαγουλο" :blink:, και κατι παρομοιο συμβουλευω και την κορη μου!
Αν ομως παθαινε κατι σοβαρο το παιδι μου [ή οποιος αγαπω πολυ], δεν βαζω το χερι μου στην φωτια οτι ο δραστης θα γλυτωνε απο την εκδικηση μου. Και δεν μιλαω για ατυχημα απλως. Σ ενα ατυχημα ποιον να κατηγορησεις; Μιλαω για πραξεις εξ ολοκληρου ή σχεδον εξ ολοκληρου, εκ προθεσεως!

---

Κυριακη μου η απαντηση μου ηταν προς αλλο μελος....
Καλα κι αριστερο μαγουλο εγω δε ξερω αν θα γυριζα...:weird::toung:
Εγω παντως οταν μιλουσα γι αυτο δεν ειχα στο μυαλο μου εκδικηση σε γκομενο....
Υπαρχουν ατομα που με αγαπουν που ακομα κ τωρα δε το χουν βγαλει απ το μυαλο τους το θεμα της εκδικησης για το συγκεκριμενο ατομο....Αλλα τα χω αποτρεψει....Τεσπα παλιες ιστοριες....Κοιτα τωρα αν μιλαμε για κατι τοσο βαρυ που δε μπορει να ξεπεραστει κ μπορει να αφορα το παιδι καποιου εκει δε ξερω η αληθεια ειναι...γιατι ειμαι εξω απ το χορο εφοσον δεν εχω γινει μανα

Για την εκδίκηση σε σχέση με "γκομενικά"έχω παραθέσει την άποψή μου..Τώρα όμως που σοβάρεψε το θέμα ,θα σας πώ πως αν κάποιος έκανε κακό στο παιδί μου,θα του έβγαζα τα μάτια με τα ίδια μου τα χέρια!Το μόνο άσχημο της υπόθεσης είναι οτι και να τους πιάσουν αυτούς τους άθλιους που "τη βρίσκουν"με το να κάνουν κακό σε παιδάκια,δεν μπορείς να τους πλησιάσεις:nuts:Κανονικά θα έπρεπε με το νόμο να τους αφήνανε στα χέρια πολιτών..
Τώρα,αν κάποιος έκανε κακό αθελά του,δεν ξέρω αν θα έπαιρνα εκδίκηση,γιατί δυστηχώς ο καθένας μας θα μπορούσε να βρεθεί στη θέση αυτή..Το μόνο που ξέρω είναι πως θα τον μισούσα για πάντα,κ ποτέ μα ποτέ δεν θα ήμουνα ξανά ο εαυτός μου..στην καλύτερη των περιπτώσεων:cry:

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Όσο και να σου φανεί παράξενο ή τραβηγμένο, οι συνθήκες σε συγκεκριμένα μήκη και πλάτη διαμορφώνουν ανάλογους χαρακτήρες.


Έτσι έλεγα και εγώ, πριν αποκτήσω παιδί όμως.


Προφανώς και είναι άλλη η άποψη του έχοντα παιδί (και πιο βαρύνουσα στην προκειμένη περίπτωση, νομίζω) και άλλη του μη έχοντα. Είσαι σίγουρη ότι δεν αποτελεί επιχείρημα; Το έχεις αναλύσει και σκεφτεί διεξοδικά;


Ίσως κάπου, ίσως και πουθενά.


Ακριβώς έτσι γίνεται, με βάση όμως τις εμπειρίες και τις συνθήκες που βιώνει. Οπότε;

Πάντως, και για να κλείσω τη δική μου κατάθεση σε αυτό το θέμα, ειδικά για θέματα παιδιού, κατανοώ οποιαδήποτε πράξη εκδίκησης γίνει από γονιό που του στέρησαν το παιδί. Είτε είναι γιατρός που δεν τίμησε το επάγγελμά του και τον όρκο που έδωσε, είτε είναι καραγκιόζης που έτρεχε με το αυτοκίνητο.

Εγώ προσωπικά, σε αντίστοιχη περίπτωση, ευχαρίστως να μην έκοβα κομμάτια τον υπαίτιο, ούτε και να του έδινα τα σκώτια του να τα φάει, αν και θα ήθελα πολύ. Με μεγάλη μου χαρά όμως και με απόλυτη ηρεμία και συνειδητά, θα τον καθιστούσα ανίκανο να κάνει οτιδήποτε άλλο στη ζωή του πέρα από το να αναπνέει και να έχει πλήρη συνείδηση του τι γίνεται γύρω του και αυτό μετά από επώδυνη (για αυτόν εννοείται) διαδικασία.
Φιλικά και με εκτίμηση
Το μέλος Μητσάκος :bigsmile:

---

κι έλεγα κανα έπος θα ετοιμάζει τόση ώρα!!

τα έχω σκεφτει αυτά που λες...

θα πω κάτι και θα κλεισω την τοποθέτησή μου....

μου ετυχε ενας ασυνειδητος που λες...το μονο που ηθελα ηταν να συνεχισω τη ζωη μου...και οι φιλοι , δικοι μου κτλ ελεγαν να μην το αφησω έτσι...
οσο σκεφτομουν την εκδοχη να κανω κατι ...να αποδωσω"δικαιοσυνη" ενιωθα μια μαυριλα και ενα ψυχοπλακωμα....
αυτα απο εμενα!

Ακόμη και σε τέτοια περίπτωση, δε μου΄τυχε και δεν ξέρω πως θ΄αντιδράσω, θα έχω τον πόνο του παιδιού μου (ο Θεός να φυλάει) και θα ψάχνομαι να γεμίσω την ψυχή μου και με τον πόνο της εκδίκησης? Πιστεύω πως όχι..
Θα προσπαθήσω να δώσω αγάπη στους δικούς μου ανθρώπους, ή όποιους αφορά, για να απαλύνω τον πόνο τους και το δικό μου.

Ακόμη και από πρόθεση να μου έκαναν κακό στην οικογένεια, δε νομίζω πως θα ήθελα να πετσοκόψω κανέναν.
Πιστεύω στη Θεία Δίκη και γι αυτό λέω πως το οποιοδήποτε κακό, θα ξεπληρωθεί..
:love::love:

Η προθεση και η μη προθεση νομιζω παιζει ενα ρολο σ ολο αυτο....

Και κατι εμμεσα σχετικο υπαρχουν θυτες που εγιναν θυτες οχι απο επιλογη συνειδητη αλλα επειδη οι ιδιοι υπηρξαν θυματα με τον ενα ή αλλο τροπο σε ηλικια διαμορφωσης προσωπικοτητας....Υπαρχουν λογικες που λενε οτι αφου αυτο ειναι κατι που δε μπορει να αλλαξει για να προστατεψουμε την κοινωνια μας πρεπει να τους εμποδισουμε να διαιωνισουν τους εκκολαπτομενους αντιστοιχους θυτες...Καποτε στειρωνανε τους ψυχιατρικα ασθενεις τους ναρκομανεις τους ανθρωπους με συνδρομα κ γενικα οσους θεωρουσαν μη ικανους για γονεις.....με τη λογικη οτι τα παιδια που θα εφερναν στο κοσμο θα ηταν αν μη τι αλλο προβλημα για τη κοινωνια και για την ασφαλεια της ισως (εφοσον θεωρουνταν ανικανοι να διαμορφωσουν και να στηριξουν υγιη προσωπικοτητα στα παιδια)βλ. ευγονικο κινημα....Δε ξερω ποια ειναι η αποψη σας περι μιας τετοιας λογικης.....Αν εχετε μπορειτε να τη πειτε....
Το μονο σιγουρο ομως ειναι οτι πρεπει να ειμαστε ολοι προστατευμενοι και να νιωθουμε ασφαλεια.....Το θεμα ειναι ποιες πρακτικες θα βοηθουσαν ουσιαστικα σε κατι τετοιο .....Η τελεια κοινωνια θα υπηρχε μονο αν υπηρχαν πρακτικες και στασεις που θα αποτρεπαν εξ αρχης τη δημιουργια θυτων και αρα θυματων...Το πως μπορει μια κοινωνια να πλησιασει τουλαχιστον προς το στοχο αυτο ειναι ενα αλλο θεμα.....Με λογικες οπως τη παραπανω που ακολουθουσαν καποτε?...¨η με λογικες κρατους προνειας παιδειας και κοινωνικης ουσιαστικης υποστηριξης?....κι οταν λεω κοινωνια εννοω ολους μας....

[QUOTE=skorpion;65185]
...Καποτε στειρωνανε τους ψυχιατρικα ασθενεις τους ναρκομανεις τους ανθρωπους με συνδρομα κ γενικα οσους θεωρουσαν μη ικανους για γονεις.....με τη λογικη οτι τα παιδια που θα εφερναν στο κοσμο θα ηταν αν μη τι αλλο προβλημα για τη κοινωνια και για την ασφαλεια της ισως (εφοσον θεωρουνταν ανικανοι να διαμορφωσουν και να στηριξουν υγιη προσωπικοτητα στα παιδια)βλ. ευγονικο κινημα....Δε ξερω ποια ειναι η αποψη σας περι μιας τετοιας λογικης.....Αν εχετε μπορειτε να τη πειτε....

Αυτό κατά τη δική μου άποψη είναι απάνθρωπο..Κανένας δεν έχει το δικαίωμα αυτό..να στερήσει απο κάποιον την δημιουργία οικογένειας και για κανένα λόγο!
Απο την άλλη όμως,βλέπω ανθρώπους που φαίνεται πως δεν είναι "ψυχικά υγιείς",να κάνουν οικογένεια της οποίας τα μέλη αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα ένταξης στην κοινωνία..Και πραγματικά στεναχωριέμαι τόσο για τα παιδιά όσο κ για τους γονείς,όχι γιατί τους νιώθω σαν πρόβλημα,αλλά για αυτούς τους ίδιους..Και έχω πιάσει αρκετές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται πως δεν έπρεπε να κάνουν οικογένεια απο τη στιγμή που γνώριζαν οτι έχουν κάποιο πρόβλημα, κ επομένως δεν θα μπορούσαν να μεγαλώσουν παιδιά τα οποία ,αν δεν κληρονομούσαν κ τα ίδια το πρόβλημα,θα είχαν μη φυσιολογική συμπεριφορά..
Και δυστηχώς ,το κράτος δεν έχει καν μεριμνήσει για τέτοιους ανθρώπους κ ούτε κ πρόκειται ποτέ:sad2:

εκδικηση μμμμμμμμ δεν ειναι ωραιο συναισθημα αυτο.συνηθως οταν δεν μπουρουμε να συνχωρεσουμε καποιον ο οποιος μας εκανε να εσθανθουμε ασχημα με τον Α η Β τροπο , δεν τα παμε ουτε εμεις η ιδιοι καλα με τον εαυτο μας.επομενος πρεπει να μαθουμε να συνχωρουμε τους αλλους χωρις να κραταμε κακιες,ετσι μπορουμε να συνεχισουμε την ζωη με καθαρη συνειδηση.


εχω δικαιο?

:unsure::unsure:

Quote:

---

Originally Posted by roze

εκδικηση μμμμμμμμ δεν ειναι ωραιο συναισθημα αυτο.συνηθως οταν δεν μπουρουμε να συνχωρεσουμε καποιον ο οποιος μας εκανε να εσθανθουμε ασχημα με τον Α η Β τροπο , δεν τα παμε ουτε εμεις η ιδιοι καλα με τον εαυτο μας.επομενος πρεπει να μαθουμε να συνχωρουμε τους αλλους χωρις να κραταμε κακιες,ετσι μπορουμε να συνεχισουμε την ζωη με καθαρη συνειδηση.


εχω δικαιο?

---

Υπαρχουν κ πιο επικινδυνα πραγματα απο το μισος,την εκδικηση...Το να πεθαινει το συναισθημα μεσα σου κ να μην μπορεις να νιωθεις κ να απολαμβανεις τιποτα.

επιδή εχασα, ανηψιό απο ατύχημα ,ο άλλος οδηγούσε, αυτός εζησε

τον ανηψιό μου τον θεωρούσα δικό μας παιδί το πρώτο ανήψη τον μεγαλωναμε σπίτι,η αδελφή μου δούλευε
όταν είδα το άλλο παιδί ,γιατί είναι μικρός,παράπονο με έπιασε και είπα -γιατί αυτός και όχι ο ανηψιός μου-μα σκέφτικα και αυτό το παιδί έχασε τον καλητερό του φίλο απο δικό του λάθος και ζει με αυτό τη το χειρότερο
πιανού ο πόνος μεγαλήτερος;
η εκδίκηση τη θα προσφέρη;

το ζητημα ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ερχεται να κολλησει μια χαρα πανω στο ψυχαναγκαστικο τριγωνο της εναλλαγης των παρακατω ρολων. ΘΥΤΗΣ-ΘΥΜΑ-ΣΩΤΗΡΑΣ. οποιος θελει και μπορει να παιξει, ας παιξει. εγω δε θελω.

Quote:

---

Originally Posted by ioni

η εκδίκηση τη θα προσφέρη;

---

Εκει που χρειαζεται να γινει...προσφερει και παραπροσφερει.
Δεν μιλαω για την περιπτωση σου σχετικα με τον ανηψιο σου.

Quote:

---

Originally Posted by fisherman_

οποιος θελει και μπορει να παιξει, ας παιξει. εγω δε θελω.

---

Παιζεις, τον ρολο του ΚΡΙΤΗ οπως και οι περισσοτεροι απο εμας εδω μεσα.
Υπαρχει και αυτος ο ρολος.
=================================

Παρατηρω παντως οτι μερικοι δεν αφηνετε το θεμα να πεθανει...35 σελιδες επιασε το θεμα και βασικα αρκετοι απο εσας απλα επαναλαμβανεστε για να περασει η δικια σας γνωμη στους υπολοιπους στο τι θεωρειτε καλο-κακο η μαυρο-ασπρο...

Για αυτο και εγω προσωπικα ειναι η τελευταια φορα που ασχολουμαι με αυτο το θεμα και αρχιζω απο τωρα να το εφαρμοζω, θα ηταν πολυ ευκολο να αρχισουν παλι οι παρεξηγησεις για να πεισει ο ενας τον αλλον το ποιος εχει δικιο οπως εγινε και πιο πανω.
Προχωραω παρακατω.

Aφφφ βαρεθηκα να ακουω για τον δυσκολο σκληρο κακο κοσμο..και ολοι μερα παλευουμε με τερατα και υαινες...και να σου οι καραβοτσακισμενες και ανεμοδαρμενες υπαρξεις ..και οι ηρωισμοιι και και και ...χαλαρωστε λιγο!!!!!!!!!!!!!!

Και ξαφνικα μεσα στο σκοταδι...εμφανιστηκε η σκια...της εκδικησης...:mad:
αναποφασιστα :unsure:(ποτε δεν ξερεις προς τα που να εκδικηθεις πρωτα...:nuts:) εκανε την βολτα της...και βρηκε αυτον που την ειχε καλεσει...:bigsmile:
Φουσκωσε...στραβομουτσουνι� �σε..και με την αναλογη βροντερη φωνη...:scared: εκανε την κλασσικη της ερωτηση...Μπαμ και κατω? η αργα και βασανιστικα?
Ελα και εχουμε να παμε και αλλου..ξερεις ποσες κλησεις δεχεται καθημερινα το τηλεφωνικο μας κεντρο...?Παιρνει ο κουμπαρος...μετα η κουνιαδα..ξανα ο γαμπρος, το αφεντικο,ο απατημενος..η γιαγια για τον ταχυδρομο...ο ταχυδρομος για την γιαγια και παει λεγοντας....Αλλη δουλεια δεν εχετε να κανετε :nea: Κουραστικοι ανθρωποι...Ελα και εχουμε και προσφορες...στα γρηγορα περιστατικα...:bigsmile:
Εμεις προτεινουμε Αδιαφορια..αλλα κανεις δεν την θελει σημερα...δεν πουλαει...
Παλια διναμε εντελως δωρεαν λογικη και παλι στα στοκ μας εμεινε...
Φτου...παλι σε γκαγκα πεσαμε...:wacko:
Θα φαει περιπου καμια 10 χρονια σχεδιαζοντας την τελεια εκδικηση...και στο τελος θα φαει και το πιατο...ΚΡΥΟ...Βεβαιως Βεβαιως...:toung:
Αντε να παμε παρακατω....:wink2:

Ροδα ειναι και γυριζει.... Παντα καποιος θα τα βρει παρακατω και θα νιωσει τον ιδιο πονο...Αν οχι απο εμας, σιγουρα απο καποιον αλλον!!!

Μαίρη(2) εδώ θα με βρεις προβληματισμένο. Στο ανταποδοτικό της εκδίκησης (αλλά και των πράξεών μας γενικότερα) βλέπω τρεις πιθανότητες


1] Υπάρχει η καρμικότητα, όπου με οτιδήποτε κάνεις δημιουργείς έναν κοσμικό «λογαριασμό» ο οποίος κάποτε θα ξεπληρωθεί με κάποιον ανάλογο τρόπο. Σα να λέμε μαζεύεις «πόντους» που θα εξαργυρώσεις με δικαιοσύνη στην πορεία σου σαν άνθρωπος (σε αυτή τη ζωή), σαν ψυχή μετά θάνατον κατά τις Δυτικές θρησκείες, ή σε επόμενες ζωές//μετεμψυχώσεις κατά τις Ανατολικές. Αν το παρομοιάζαμε με σπίτι θα λέγαμε ότι τα σχέδια κάποιου υπεράνω μηχανικού ορίζουν την αντοχή και ασφάλειά του σύμφωνα με το ποιόν του ιδιοκτήτη. (Μην τα πιάσουμε εδώ τα θέματα καρμικότητας και μετά θάνατον ζωής, υπάρχουν ήδη σχετικές συζητήσεις με μερικές εκατοντάδες σελίδες.)

2] Δεν υπάρχουν τέτοιοι αόρατοι κοσμικοί λογαριασμοί, αλλά οτιδήποτε κάνουμε γνωρίζουμε οι ίδιοι κατά βάθος την πραγματική αιτία του και δημιουργούμε οι ίδιοι αισθήματα εκπλήρωσης ή πεπραγμένης αδικίας στο υποσυνείδητό μας.
Εάν τώρα έχουμε κακό χαρακτήρα, οι άμυνές μας στο να μην τυχόν μας κάνει κάποιος το ίδιο δημιουργούν μία γενικότερα κλειστή, αμυντική ή επιθετική συμπεριφορά, που προκαλεί τους «έξω» στο να μας προσέξουν. Γινόμαστε δηλαδή στόχος για περισσότερο κακό και δεν περνάμε απαρατήρητοι αφού δείχνουμε (νοιώθουμε και είμαστε) ένοχοι. Σαν το σπίτι με τις σιδεριές τους συναγερμούς και τα βαριά παράθυρα που γνωρίζεις ότι κάτι κρύβει μέσα του.
Εάν έχουμε καλό χαρακτήρα υπάρχει και πάλι η υποσυνείδητη γνώση (πεποίθηση) ότι έχουμε διαπράξει κάτι κακό, και επιζητούμε μόνοι μας, υποσυνείδητα πάντα, την θεωρούμενη δίκαια τιμωρία και κάθαρση. Οπότε είμαστε και πάλι ευάλωτοι στις ανάλογες συμπεριφορές των άλλων. Μόνο αυτή τη φορά τις δεχόμαστε με μια εσωτερική στωϊκότητα, μέχρι και ανακούφιση. Η εικόνα εδώ είναι ένα σπίτι μισάνοιχτο που προκαλεί να το παραβιάσεις.

3] Δεν υπάρχει τίποτα κοσμικό, καρμικό, υποσυνείδητο, συνειδητό, και όλα είναι απλά θέματα τύχης και στατιστικής. Ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει πιο σωστό και απλά είναι και ο ίδιος πιθανός αποδέκτης τυχαίων παρόμοιων συμπεριφορών ή πράξεων από τους άλλους. Με αυτή τη λογική, υπάρχει η πιθανότητα είτε έχεις κάνει καλό είτε κακό να μην σου ανταποδωθεί ούτε το κακό μα ούτε και το καλό. Ομοίως να σου ανταποδωθεί κάτι χωρίς να έχεις κάνει ο ίδιος τίποτα. Ό,τι νάναι να τύχει δηλαδή θα τύχει, για καλό ή για κακό, και οι δικές μας πράξεις να μην παίζουν κανένα ρόλο. Η εικόνα είναι μια μεγάλη γειτονιά όμοια σπίτια που διαλέγεις απλά π.χ. το κοντινότερο.


Από τις τρεις παραπάνω πιθανότητες (ή μηχανισμούς) περισσότερο σύμφωνο με βρίσκει το #2 σαν πιο ορθολογιστικό στην εξήγησή του. Και πάλι διευκρινίζω ότι δεν μιλάω για την... θερμοκρασία :toung: που σερβίρεται το πιάτο Ekdikiseux prasinieres αλλά για το αν και πώς ό,τι κάνουμε θα το βρούμε μπροστά μας (άντε και πίσω μας!)

Παιδιά μπαίνοντας στη συζήτησή σας πιστεύω οτι ο καθένας παίρνει σ΄αυτό τον κόσμο αυτό που δικαιούται για τις πράξεις του Το σύμπαν είναι δίκαιο και θα του το δώσει ούτως ή άλλως .
"Εκείνος που συγχωρεί τον κόσμο για τα σφάλματά του δεν βρίσκει στον εαυτό του του ούτε αμαρτία ούτε αρρώστια"

Quote:

---

Originally Posted by ΑΡΙΔΗΛΗ

Παιδιά μπαίνοντας στη συζήτησή σας πιστεύω οτι ο καθένας παίρνει σ΄αυτό τον κόσμο αυτό που δικαιούται για τις πράξεις του Το σύμπαν είναι δίκαιο και θα του το δώσει ούτως ή άλλως .
"Εκείνος που συγχωρεί τον κόσμο για τα σφάλματά του δεν βρίσκει στον εαυτό του του ούτε αμαρτία ούτε αρρώστια"

---

Το τελευταιο μπορει καλλιστα να λειτουργησει και ως μια πρωτης ταξεως δικαιολογια στην "ανηθικοτητα".
Να εξηγησω τι εννοω:
Με βολευει να "συγχωρω τον κοσμο για τα σφαλματα του"* ετσι ωστε οτι και να κανω κι εγω, να μου το συγχωρω επισης! Κατ επεκταση, αφου εγω συγχωρω, εχω την απαιτηση να με συγχωρουν. Αρα μπορω να κανω οτι γουσταρω αφου, θα συγχωρηθω..

*[επεξηγηση στον αστερισκο]
1. Απο την στιγμη που αναγνωριζω σφαλματα [με την εννοια που απορρεει απο την φραση], σημαινει οτι αναγνωριζω το καλο και το κακο, αρα επιλεγω συμπεριφορες.
2. Η δυνατοτητα μου να συγχωρω μπορει να λειτουργησει μια χαρα ως αισθηση υπεροχης και ανωτεροτητας, αρα ως υπερμετρος εγωισμος. Αφηνοντας πισω την θρησκεια, ουτε η κοινωνια αναγνωριζει απεριφραστα το δικαιωμα στον υπερμετρο εγωισμο.

Δυστυχως ή ευτυχως, τιποτα δεν μπορει να ειδωθει και να ειπωθει ως απολυτο! Και η πιο ομορφη φραση δυναται να διαστραφει εννοιολογικα [και οχι μονο]!!
:bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by ΑΡΙΔΗΛΗ

[FONT="Arial""Εκείνος που συγχωρεί τον κόσμο για τα σφάλματά του δεν βρίσκει στον εαυτό του του ούτε αμαρτία ούτε αρρώστια" [/COLOR]

---

μακαρι να ηταν ετσι, αλλα δεν ειναι ........:cry:δυστηχως...



φιλικα

Quote:

---

Originally Posted by starfish

Το τελευταιο μπορει καλλιστα να λειτουργησει και ως μια πρωτης ταξεως δικαιολογια στην "ανηθικοτητα".
Να εξηγησω τι εννοω:
Με βολευει να "συγχωρω τον κοσμο για τα σφαλματα του"* ετσι ωστε οτι και να κανω κι εγω, να μου το συγχωρω επισης! Κατ επεκταση, αφου εγω συγχωρω, εχω την απαιτηση να με συγχωρουν. Αρα μπορω να κανω οτι γουσταρω αφου, θα συγχωρηθω..


Δυστυχως ή ευτυχως, τιποτα δεν μπορει να ειδωθει και να ειπωθει ως απολυτο! Και η πιο ομορφη φραση δυναται να διαστραφει εννοιολογικα [και οχι μονο]!!
:bigsmile:

---

Για το τελευταίο έχεις δίκιο το κάθε μυαλό μπορεί να παραποιήσει ή να εκλαμβάνει όπως το εξυπηρετούν και ανάλογα με την "παιδεία" που έχει αλλά starfish πιστεύω αυτός που έχει τη δύναμη και την ανωτερότητα να συγχωρεί σημαίνει ο,τι αγαπά τον συνάνθρωπό του με την έννοια που δίδαξε ο Χριστός χωρίς εγωισμό και με ιδιοτέλεια.Γιατί μόνο τότε έχεις τα κότσια να συχωρέσεις όταν κοιτάς τα προσωπικά σου συμφέροντα δε συγχωρείς παραβλέπεις!!!

[QUOTE=ΑΡΙΔΗΛΗ;65995]Για το τελευταίο έχεις δίκιο το κάθε μυαλό μπορεί να παραποιήσει ή να εκλαμβάνει όπως το εξυπηρετούν και ανάλογα με την "παιδεία" που έχει αλλά starfish πιστεύω αυτός που έχει τη δύναμη και την ανωτερότητα να συγχωρεί σημαίνει ο,τι αγαπά τον συνάνθρωπό του με την έννοια που δίδαξε ο Χριστός χωρίς εγωισμό και με ιδιοτέλεια.Γιατί μόνο τότε έχεις τα κότσια να συχωρέσεις όταν κοιτάς τα προσωπικά σου συμφέροντα δε συγχωρείς παραβλέπεις!!![/QUO





αγαπητο μελος αναλογα τι ειναι αυτο που θα συγχωρεσεις....μην τα βαζεις ολα στο ιδιο τσουβαλι ....
φιλικα

Θα σας πω κάτι.Εγώ είχα μια σχέση 8 χρόνια από τα 17 μου.Απλά έτυχε και ταιριάξαμε.Οπως καταλαβαίνετε τόσα χρόνια οι δεσμοί ήταν άλλοι και γίναμε σαν οικογένια.Τα τελευταία 3 χρόνια όμως εγώ είχα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας και ήμουν στο πέρα δόθε με τα νοσοκομεία και τις θεραπείες.Θέλω όμως να τονίσω ότι ποτέ δεν κλαιγόμουν γιατί δεν είναι στη φύση μου και αν με έβλεπε κάποιος χωρίς να του το πω δεν θα το καταλάβαινε.Το τελευταίο 6μηνο της σχέσης μας είχαμε απομακρυνθεί λιγάκι και ενώ του είχα επισημάνει ότι αν δεν θέλει να συνεχίσουμε να μου το πει να συνεχίσω κι εγώ τη ζωή μου και αυτός μου έλεγε '' όχι μα τί είναι αυτά που λες και δε βλέπεις εδώ με το μαγαζί,είμαι συνέχεια,να περάσει το καλοκαίρι και θα χαλαρώσουν τα πράγματα,δεν θέλω να χωρίσουμε''Για να μην τα πολυλογω αρχές Σεπτέμβρη τον έπιασα με άλλη και από τότε δεν έχει κάνει καμία κίνηση να με πάρει να ζητήσει συγνώμη κπλ.Βασικά, και τι να μου πει μετά απ'αυτό το σκηνικό..Φυσικά κι εγώ δεν τον πλησίασα ούτε τον πήρα τηλ.Οταν σας λέω παιδιά δεν έκανα τίποτα δεν έκανα τίποτα!Ούτε να φωνάξω ούτε να τον βρίσω.Απλά έφυγα.Απόρισα κι εγώ με την ψυχραιμία μου.Σε 10 μέρες τελείωνε η δουλειά μου και έφυγα και ήρθα Αθήνα να δουλέψω.Αποφάσισα να φύγω, λείπω 1,5 μήνα τώρα.Η εκδίκιση μου πέρασε από το μυαλό για να πω την αλήθεια.Αλλά πιστεύω ότι η μητέρα φύση,το σύμπαν τιμωρεί πιο αυστηρά από μας.Αυτό όλο το πράγμα δεν έχει ξεσπάσει.Και το ότι δεν ξεκατινιαστήκαμε πιστεύω ότι τον τρώει πολύ άσχημα,διότι όσο ας υποθέσουμε ότι δεν σ'ενδίαφέρει ένας άνθρωπος ερωτικά,μόνο το δέσιμο τόσων χρόνων σε συνδιασμό με το πως φέρθηκε δε νομίζω να μην τον έχουν ''φρικάρει''.Πείτε μου εσείς τι θα μπορούσα να κάνω παραπάνω?Δε νομίζεται ότι αυτό είναι βασανιστηκό αρκετά?Αφήστε που με έχει χάσει ούτε ξέρει που είμαι.Και να μην αντιδράσω και καθόλου?Θα ήθελα τη γνώμη σας..

Σωστά συμπεριφέρθηκες κατά τη γνώμη μου. Η αδιαφορία είναι ο καλύτερος τρόπος εκδίκησης.
Πιστεύω ότι θα τον καίει πολύ, το ότι δεν έτρεξες πίσω του σαν οικόσιτο.. Εκτός και αν επιδίωξε να χωρίσετε κατ΄αυτόν τον τρόπο, για να μη σ΄αντιμετωπίσει κατάματα..

Με αγάπη
Σόφη

Quote:

---

Originally Posted by sober_sagittarius

Θα σας πω κάτι.Εγώ είχα μια σχέση 8 χρόνια από τα 17 μου.Απλά έτυχε και ταιριάξαμε.Οπως καταλαβαίνετε τόσα χρόνια οι δεσμοί ήταν άλλοι και γίναμε σαν οικογένια.Τα τελευταία 3 χρόνια όμως εγώ είχα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας και ήμουν στο πέρα δόθε με τα νοσοκομεία και τις θεραπείες.Θέλω όμως να τονίσω ότι ποτέ δεν κλαιγόμουν γιατί δεν είναι στη φύση μου και αν με έβλεπε κάποιος χωρίς να του το πω δεν θα το καταλάβαινε.Το τελευταίο 6μηνο της σχέσης μας είχαμε απομακρυνθεί λιγάκι και ενώ του είχα επισημάνει ότι αν δεν θέλει να συνεχίσουμε να μου το πει να συνεχίσω κι εγώ τη ζωή μου και αυτός μου έλεγε '' όχι μα τί είναι αυτά που λες και δε βλέπεις εδώ με το μαγαζί,είμαι συνέχεια,να περάσει το καλοκαίρι και θα χαλαρώσουν τα πράγματα,δεν θέλω να χωρίσουμε''Για να μην τα πολυλογω αρχές Σεπτέμβρη τον έπιασα με άλλη και από τότε δεν έχει κάνει καμία κίνηση να με πάρει να ζητήσει συγνώμη κπλ.Βασικά, και τι να μου πει μετά απ'αυτό το σκηνικό..Φυσικά κι εγώ δεν τον πλησίασα ούτε τον πήρα τηλ.Οταν σας λέω παιδιά δεν έκανα τίποτα δεν έκανα τίποτα!Ούτε να φωνάξω ούτε να τον βρίσω.Απλά έφυγα.Απόρισα κι εγώ με την ψυχραιμία μου.Σε 10 μέρες τελείωνε η δουλειά μου και έφυγα και ήρθα Αθήνα να δουλέψω.Αποφάσισα να φύγω, λείπω 1,5 μήνα τώρα.Η εκδίκιση μου πέρασε από το μυαλό για να πω την αλήθεια.Αλλά πιστεύω ότι η μητέρα φύση,το σύμπαν τιμωρεί πιο αυστηρά από μας.Αυτό όλο το πράγμα δεν έχει ξεσπάσει.Και το ότι δεν ξεκατινιαστήκαμε πιστεύω ότι τον τρώει πολύ άσχημα,διότι όσο ας υποθέσουμε ότι δεν σ'ενδίαφέρει ένας άνθρωπος ερωτικά,μόνο το δέσιμο τόσων χρόνων σε συνδιασμό με το πως φέρθηκε δε νομίζω να μην τον έχουν ''φρικάρει''.Πείτε μου εσείς τι θα μπορούσα να κάνω παραπάνω?Δε νομίζεται ότι αυτό είναι βασανιστηκό αρκετά?Αφήστε που με έχει χάσει ούτε ξέρει που είμαι.Και να μην αντιδράσω και καθόλου?Θα ήθελα τη γνώμη σας..

---

έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες να κάνεις...γιατί οι ¨Ανθρωποι όσο και πληγωμένοι έτσι φαίρονται...δεν έχει σημασία αν αυτός έχει ή όχι φρικάρει...σημασία έχει ότι στάθηκες "δίπλα σου" μέσα σε όλη τη δυναμή σου...πόσο σημαντικό Δώρο έκανες στον εαυτό σου...Το σίγουρο είναι ότι τα καλύτερα έρχονται γιατί άγκιξες ουρανό...!!!!!!!!!:love::love::love:

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και τις απαντήσεις σας.Γενικότερα για το θέμα εκδίκησης έχω να πω ότι καλό είναι να κάνει κανείς κάτι με το οποίο θα αισθάνεται μετά καλά με τον εαυτό του, ό,τι και να'ναι αυτό.Αρκεί να τον εκφράζει.Εγώ για παράδειγμα αισθάνομαι τόσο καλά με τον εαυτό μου δεν μπορείτε να φανταστείτε που βρέθηκα εγώ και που αυτός.... και στα δικά μου μάτια και στα δικά του.Και αυτό λειτουργεί σα φάρμακο στο να το ξεπεράσω διότι κακά τα ψέματα είναι μια δύσκολη κατάσταση ακόμα για μένα.Με την όποια πείρα έχω θα μπορούσα να πω ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι να αισθάνεσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου.Κι έτσι κανένας και τίποτα δεν μπορεί να το κλονίσει αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by sober_sagittarius

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και τις απαντήσεις σας.Γενικότερα για το θέμα εκδίκησης έχω να πω ότι καλό είναι να κάνει κανείς κάτι με το οποίο θα αισθάνεται μετά καλά με τον εαυτό του, ό,τι και να'ναι αυτό.Αρκεί να τον εκφράζει.Εγώ για παράδειγμα αισθάνομαι τόσο καλά με τον εαυτό μου δεν μπορείτε να φανταστείτε που βρέθηκα εγώ και που αυτός.... και στα δικά μου μάτια και στα δικά του.Και αυτό λειτουργεί σα φάρμακο στο να το ξεπεράσω διότι κακά τα ψέματα είναι μια δύσκολη κατάσταση ακόμα για μένα.Με την όποια πείρα έχω θα μπορούσα να πω ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι να αισθάνεσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου.Κι έτσι κανένας και τίποτα δεν μπορεί να το κλονίσει αυτό.

---

Προχώρα Μαράκι μου :love:
στη ζωή σου θα βρείς σίγουρα κάτι καλύτερο και θα ευγνωμονείς το Θεό που έφυγες έτσι από δίπλα του σαν "κυρία"!
Οπως λες και συ θα τιμωρηθεί όπως του πρέπει μην δηλητηριάζεις τη ψυχή σου με τέτοιες σκέψεις έκανες αυτό που σε πρόσταξε η καρδιά σου.
Ο τύπος δεν άξιζε και φάνηκε γιατί σε πρόδωσε στην πρώτη σου ατυχία αντί να σταθεί και να σε στηρίξει "λάκισε" Ας πάει στο καλό !!

Enas tavros pote sthn pragmatikothta den sygxwrei kai den xehna... H megalyteri ekdikisi gia mena einai na mporeseis kai na "gyriseis" thn plath. Epishs niwthw apistefth anakoufish otan katafernw na "nevriasw" ton allon... Na tou metadwsw to thymo pou prokalese... Movoro oxi , psyxofthoro nai.

αγαπητή φίλη peponi96, γράφε σε παρακαλώ με ελληνικούς χαρακτήρες.

Εκτός του ότι είναι όρος του site, είναι και κουραστικό να διαβάζουμε greeklish.

Φιλικά,
Αγγελική!:bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by sober_sagittarius

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και τις απαντήσεις σας.Γενικότερα για το θέμα εκδίκησης έχω να πω ότι καλό είναι να κάνει κανείς κάτι με το οποίο θα αισθάνεται μετά καλά με τον εαυτό του, ό,τι και να'ναι αυτό.Αρκεί να τον εκφράζει.Εγώ για παράδειγμα αισθάνομαι τόσο καλά με τον εαυτό μου δεν μπορείτε να φανταστείτε που βρέθηκα εγώ και που αυτός.... και στα δικά μου μάτια και στα δικά του.Και αυτό λειτουργεί σα φάρμακο στο να το ξεπεράσω διότι κακά τα ψέματα είναι μια δύσκολη κατάσταση ακόμα για μένα.Με την όποια πείρα έχω θα μπορούσα να πω ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι να αισθάνεσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου.Κι έτσι κανένας και τίποτα δεν μπορεί να το κλονίσει αυτό.

---

Με αφορμη αυτα που γραφεις [και επικροτω κι εγω ως συμπεριφορα], θα κανω παλι τον δικηγορο του διαβολου! :bigsmile::nuts:
Εαν θελουμε να λογιζομαστε "ανωτεροι", "σωστοι", "καλυτεροι" και μη εκδικητικοι, τοτε, θα επρεπε να μην τιθεται καν θεμα εκδικησης! Ουτε σαν δευτερη σκεψη στο πισω μερος του μυαλου! Οταν καποιος δεν εκδικειται ο ιδιος, αλλα αφηνει την εκδικηση / τιμωρια στα "χερια" του συμπαντος, της ζωης κλπ. απλως νιπτει τας χειρας του! Καποιος ή κατι αλλο -σε ικανοποιει να σκεφτεσαι- θ αναλαβει να πραγματωσει, αυτο που ισως θα εκανες εσυ! Καποιος αλλος θα βαρυνει το καρμα του [για οσους το πιστευουν] ή την ψυχη του παιρνοντας εκδικηση για λογαριασμο σου, εστω και χωρις να το ξερει! Για τους ανθρωπους που ειναι κατα της εκδικησης [και ειναι απολυτο δικαιωμα τους βεβαιως] η φραση "η καλυτερη εκδικηση ειναι ...." [η αδιαφορια / το να εισαι ευτυχισμενη-ος κλπ.] θα επρεπε να ειναι κοκκινο πανι! Αν ειμαι κατα της εκδικησης, δεν κοιταζω πισω μου καθολου. Δεν αναρωτιεμαι ουτε νιωθω οποιαδηποτε ικανοποιηση για οτιδηποτε ασχημο συμβει στον αλλον [και το θεωρησω αποδοση συμπαντικης δικαιοσυνης]. Ουτε λυπη και απορια αν ολα του πανε καλα [που ειναι η συμπαντικη δικαιοσυνη?]!
**Τα παραπανω δεν απευθυνονται σε σενα προσωπικα. Ειναι σκεψεις που προεκυψαν με αφορμη την παραπανω συζητηση.
Κατα τα αλλα ησουν κυρια και μπραβο σου!!!:bigsmile::bigsmile: