Νομίζω πως αυτό είναι φυσικό, να είναι υποκειμενική η ευτυχία...
Printable View
Δεν είναι υποκειμενική. Aυτός που είναι ευτυχισμένος ξέρει ότι είναι ευτυχισμένος, όπως και ο δυστυχισμένος ξέρει ότι είναι δυστυχισμένος. Kαι πάντα ο καθένας για τους λόγους του.
Aν εννοόύμε υποκειμενικό στα πλαίσια του ότι εμένα με κάνει ευτυχισμένο η νίκη της ομάδας μου την Kυριακή στο ποδόσφαιρο, και κάποιον άλλον ο λογαριασμός του στην τράπεζα που αυξάνεται ή το σουφλέ που πέτυχε.... τότε ναι, υπάρχει υποκειμενικότητα. Aλλά το συναίσθημα είναι πάντα το ίδιο. H πυροδότηση αλλάζει!
:toung:
Πιστεύω ότι έχει εξαντληθεί το θέμα πάντως. :unsure:
Δεν ειμαι σιγουρη οτι το συναισθημα ειναι παντα ιδιο και οτι διαφερει μονο η αιτια που το προκαλει. Εχουμε διαφορετικη συναισθηματικη ποιοτητα [και "ποσοτητα", -βλεπε "ενταση"].
Η γη, το νερο, η φωτια και ο αερας βιωνουν με διαφορετικο τροπο αυτο που ονομαζουμε "ευτυχια". Η λεξη αυτη ειναι μαλλον ενα πασπαρτου ....
Φυσικα εξαρταται απο παρα πολλους παραγοντες. Πιστευω οτι κατα βαση ειναι υποκειμενικο συναισθημα και εξαιρετικα σπανιας ποιοτητας. Οι περισσοτεροι βαφτιζουμε "ευτυχια" την ικανοποιηση. Εχουν μια συναφεια βεβαιως αλλα δεν ειναι το ιδιο.
Η ευτυχια μπορει να εμπεριεχει ακομη και θλιψη.
Η ικανοποιηση να ειναι απορροια φθονου ή εκδικησης...
Διυλιζω τον κονωπα για να μπορω να καταπιω και την καμηλο!! :bigsmile:
Δεν νομιζω οτι ειναι πεποιθησεις [ακραιες!:nuts::cheesy:] τις οποιες πρεπει να ενστερνιζεται καποιος, απλως παραθεση οριων και υποτυπωδης προσπαθεια ξεκαθαρισματος...:love:
Συν [+] μια επαναληψη της αποψης μου οτι δεν υπαρχει μια και μοναδικη για ολους "ευτυχια". Αρα ειναι τουλαχιστον περιττο να αναμενουμε απαντηση στην οποια θα πρεπει να προσαρμοστουμε ολοι!:cheesy:
Καλημέρα σε όλους!! Δεν πιστευω στην 'ευτυχία' γιατι για μένα απλά δεν υπάρχει!! Η λέξη ευτυχία περιγράφει μια κατάσταση η οποία μεταβάλεται ανάλογα με το άτομο που την 'αναζητά΄ και φυσικά δεν την βρίσκει. Πρόκειται για μια ανθρώπινη εφεύρεση που σκοπό μοναδικό της εχει να ξεκουράσει τη σκέψη του ανθρώπου απο την αιώνια αναζήτηση του σκοπού της υπαρξής μας.
Δεν πρόκειται να την βρει κανείς γιατι απλα την εχει δημιουργήσει ο άνθρωπος για να είναι 'απιαστη΄!!Για δείτε-σαν παράδειγμα-ο καθένας μόνος του τις ιδιότητες που δίνουμε στην 'ευτυχία'
που απο μόνες του είναι άπιαστες και σαν αποτέλεσμα εχει την στεναχώρια του εκάστοτε ανθρώπου αφου δεν μπορεί να την κατακτήσει. Δεν υπάρχει ευτυχία με λίγα λόγια η μόνη που θυμάμαι είναι μια γυναίκα που γνώρισα στις διακοπές τελευταία..
Ο ορισμός της ευτυχίας, αν ανοίξει κάποιος ένα λεξικό είναι: καλή τύχη, ευδαιμονία, ευημερία, καλή έκβαση, επιτυχία.
Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι δεν υπάρχει λοιπόν;
Aξιζει σε ολους η ευτυχια?????????Απλα αναρωτιεμαι.....
Γιατί να μην αξίζει; Και με τι κριτήρια μπορεί κανείς να αποφανθεί ότι κάποιος αξίζει να είναι ευτυχισμένος ενώ κάποιος άλλος όχι; ¶σε που επειδή πιστεύω ότι υπάρχει Θεός, θεωρώ ότι όλοι είμαστε πλασμένοι ίσοι, με ελαττώματα μεν, ίσοι δε. Επομένως όλοι αξίζουμε την ευτυχία ότι λάθη κι αν έχουμε κάνει.
Κάποιοι διαχωρίζουν την ευτυχία απο τη χαρά. ¶ρα μπορεί να αισθάνονται ότι έχουν υπάρξει χαρούμενοι αλλά όχι ευτυχισμένοι. Μπορεί να έχουν και δίκιο. Αλλα απο το να κάνεις τέτοιου είδους διαχωρισμό μέχρι την απόλυτη πεποίθηση ότι η ευτυχία δεν υπάρχει νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Για μένα η ευτυχία είναι πολλά πράγματα της καθημερινότητας μας που πρέπει να τα αφουγκραζόμαστε και να έχουμε ευαίσθητο το ένστικτό μας να τα απολαμβάνουμε πριν μας προσπεράσουν........:cheesy:
Και πρώτα από όλα είναι το να είμαστε γεροί!!! Ας σηκώσουμε τα μάτια ψηλά και ας ψιθηρίσουμε ένα ''ευχαριστώ'' για αυτό!!! Όπως και για το αν οι αγαπημένοι μας είναι καλά όλοι!!! Έπειτα αν έχουμε και το καθημερινό μας εξασφαλισμένο τότε είμαστε πλούσιοι! Αν έχουμε και μία στέγη δική μας τότε είμαστε άρχοντες!!!
Όλα τα άλλα περνάνε....ότι κι αν είναι....αρκεί να τα αντιμετωπίζεις με υπομονή και αγάπη....
Υπάρχει μια Κινέζικη παροιμία που λέει ότι όταν έχεις μία μονάδα μπορείς να βάλεις δίπλα της μόνος σου όσα μηδενικά θέλεις αν θέλεις.Αν δεν έχεις τη μονάδα όλα τα άλλα είναι μηδενικά.....:love:
Αγαπητή ΟΜΟ,όλοι κάνουμε λάθη... έχουμε δικαίωμα σ' αυτό. ¶νθρωποι είμαστε. Κανείς δεν γεννήθηκε τέλειος η με βιβλίο οδηγιών πως να ζήσεις τη ζωή σου χωρίς λάθη:nuts:
Το καλύτερο είναι να σκεπτόμαστε τις παραμέτρους που θα έχει μία πράξη μας ως προς τους άλλους. Δηλαδή να φροντίσουμε αν είναι να τους πληγώσουμε να γίνει όσο το δυνατον λιγότερο.
Έπειτα η ζωή είναι μια φάρσα ένα παιχνίδι που δεν ξέρουμε τους όρους της. Μια απέραντη θεατρική σκηνή. Μια μεγάλη ρουλέτα αν θέλετε...Παίζουμε λοιπον όλοι μας στα τυφλά όπως μπορούμε. Εκείνη σου δίνει τα σενάρια που θα παίξεις...και μετα σε κοιτάζει απο μακριά χαμογελόντας να ''παίζεις''....'Οσο πιο καλός ηθοποιός είσαι μεγάλο χειροκρότημα θα πάρεις, όσο πιο καλός παίχτης στη ρουλέτα της είσαι τόσο πιο πολλά λεφτά θα κερδίσεις....γιαυτό είπα και πιο πριν σκέψου τι πραγματικά αξίζει να υπολογίσεις από εκείνη....:love::bigsmile:
HELLO AGAIN....Η γνωμη μου ειναι πως δεν αξιζει σε ολους η ευτυχια....(εκτος αν μιλαμε για χαρα) Αυτο που κανει καποιον ευτυχισμενο μπορει για το ευρυτερο κοινο να θεωρειται νοσηρο η εστω απλα ανηθικο....(ευτυχισμενος δεν θα ενιωθε μεσα του αυτος που κρατουσε φυλακισμενη την Natasha Campus τοσα χρονια και εκανε οτι εκανε μαζι της?)
Επισης -δεν ξερω γιατι- αλλα πιστευω πως γενικα η ευτυχια καποιου μπορει να συμβαλλει στην ΔΥστυχια καποιου αλλου (αγνωστου) κατι σαν το "φαινομενο της πεταλουδας".......Αυτα.....
Μιλάς για μία ευτυχία που δεν αξίζει σε όλους. Αρα είναι άλλη ευτυχία από εκείνη που ένιωθε αυτός που κρατούσε τη φυλακισμένη....ποιός κρίνει τι είναι ευτυχία τελικά,ποιός την ορίζει; Και εφόσον έχουμε μία νοσηρή ''ευτυχία'' μιλάμε για ένα δυστυχισμένο πλάσμα που νοσεί αρα ταλαιπωρείται και βασανίζεται να έχει αυτή την ''ευτυχία'' που θέλει εκείνος. Είναι ευτυχία λοιπόν αυτή; Μήπως η ευτυχία μπορεί να υπάρξει εφόσον πρωτα από όλα υπάρχει ψυχική ηρεμία; Ας πούμε ευτυχισμένο είναι ένα παιδί όταν το αγαπούν και έχει ένα ήρεμο περιβάλλον,'ενα ήρεμο σπίτι, εννοώ την οικογένεια. Μήπως η ευτυχία αρχίζει από την αγάπη;
Κατα βάθος είμαστε ευτυχισμένοι όταν μας αγαπούν....:love:
Γενικά σε κάθε θέμα που εξετάζεται υπάρχουν πολλές παράμετροι. Εδώ αναφερόμαστε νομίζω μέχρι στιγμής στον μέσο άνθρωπο. Οι νοσηρές καταστάσεις είναι θέμα της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής και τα αποτελέσματά τους δεν μπορούν να γενικευτούν.
Μπορει να κανω λαθος αλλα η διαστροφη δεν νομιζω πως κανει καποιον ευτυχισμενο!!! Μπορει να του προσφερει ηδονη [ουτε καν χαρα!], ή ακομη ουτε κι αυτο... Ποσο ευτυχισμενος μπορει να νιωθει καποιος, οπως στο παραδειγμα που εδωσες, οταν φοβαται καθε στιγμη οτι το αντικειμενο του "ποθου" του ανα πασα στιγμη θα μπορουσε να το σκασει, οτι τον μισει, ή οτι πρεπει να κρυβεται συνεχεια και να κρυβει...
Και οπως ανεφερε μια φιλη ήδη, εδω δεν αναφερομαστε σε ψυχιατρικες περιπτωσεις.
**Διαφωνω για τον ορισμο της ευτυχιας σε λεξικο που αναφερθηκε απο μια φιλη σε προηγουμενο ποστ! Εκτος απο την λεξη "ευδαιμονια". [Ποιο λεξικο ηταν αυτο αληθεια; ]
***Πιστευω οτι η ευτυχια δεν ειναι ... για χορταση! Αν ηταν για χορταση κανεις δεν θα της εδινε σημασια. Ετσι λοιπον, πιθανολογω πως ολοι μα ολοι στον κοσμο, καποια στιγμη στην ζωη τους ενιωσαν ευτυχισμενοι, και η αναμνηση αυτου του συναισθηματος ειναι που την κανει πολυτιμη...:bigsmile:
Συμφωνούμε ΟΜΟ ! Δεν είδα εκτενώς την άποψή σου και παρασύρθηκα....:cheesy:
Ναι ετσι φαινεται, αλλα κανεις δεν εννοει καλη τυχη οταν μιλαει για ευτυχια. Ο μονος ορος απ αυτους που αναφερονται που ειναι εγγυτερος εννοιολογικα ειναι το "ευδαιμονια". Ολα οι αλλοι "χρυσωνουν" το χαπι! :bigsmile::cheesy:
**Η πιο προσφατη εκδοχη [μου] για το θεμα μας ειναι: Το συναισθημα της ευτυχιας [μας] παει χερι χερι με το νοημα της ζωης [μας]. ... Οποιο κι αν ειναι αυτο καθε φορα!:bigsmile:
Πάντως ο κακότυχος δεν ειναι σίγουρα ευτυχισμένος. :toung: :toung:
Κι αυτος που ειναι πολυ τυχερος σιγουρα εχει πολλες δοσεις ευτυχιας! Ξερουν οι λεξεις πως φτιαχνονται....χιιχχιιχ! ευ+τυχη !
Αααα ειπα και γω , μηπως φταιω εγω βρε παιδι μου που βγαζω ατμους απο το κεφαλι ( απο την πολυ ζεστη ) :nuts: Που να δουλευε και με καρβουνο δλδ :laugh: Να το κοιταξεις καλο μου , μηπως και συ ζεσταινεσαι υπερβολικα , ποτε δεν ξερεις :toung:
(καλα.. ναι .. ειναι και η υδροχοισια φυση σου :nuts:)
:love:
ποσο δικιο εχεις...ειμαι δασκαλα κ προσπαθω να μην διαβαζω τις ιδιες γλυκαναλατες ιστοριες..αλλα το παραμυθι ειναι παραμυθι.... για τα παιδια γλυκο για τους μεγαλους αδικο...
Χρυσα........ολοι μα ολοι ζουμε στον κοσμο του παραμυθιου.....ο καθενας με τον δικο του τροπο και στο παραμυθι που εχει διαλεξει.......
Γι αυτό λοιπόν,παίρνοντας δύναμη απο μικρές παιδικές ψυχούλες που συναναστρέφεσαι κάθε μέρα,ψάχνεις να βρείς κάποιο παραμύθι που θα σου αξίζει πραγματικά,που θα αξίζει να το ζήσεις όσο κι αν κρατήσει..Ο ρόλος των παραμυθιών είναι να μας κάνουν να ονειρευόμαστε όμορφα πράγματα,κι αυτό ισχύει για μικρούς και μεγάλους.Αν το παραμύθι είναι άκυρο,δεν αξίζει καν να το ακούσεις:)
Τελευταια στην ζωη μου ανακαλυψα οτι μονο το παιδικο γελιο και η εμπιστοσυνη στα ματια των παιδιων ειναι ανιδιοτελη:love:
και η υπαρξη μωρων στην ζωη αυτη ειναι τελεια και υπερκαλυπτει τα λοιπα τα οποια ομως πρεπει να βιωσεις για να εκτιμησεις την ευτυχια που ερχεται μεσα απο την παρουσια των παιδιων...:bigsmile:
και ακομα δεν εχω γινει μανα...:embarrest