H μητερα μου λεει πως ενας Αιγοκερως ειναι σαν να εχει καταπιει λοστο:laugh:
Printable View
H μητερα μου λεει πως ενας Αιγοκερως ειναι σαν να εχει καταπιει λοστο:laugh:
Τελικά τους καημένους τους Αιγόκερους δεν τους έφτανε ο Κρόνος...Έπρεπε να αποτελούν και ένα απ τα πιο παρεξηγημένα ζώδια ομολογουμένως:blink:
Μόνο όποιος έχει την τύχη να τους γνωρίσει καλά καταλαβαίνει την αξία τους...;)
Η αληθεια είναι ότι όλοι κρινουμε βαση εμπειριων μας,καλών ή κακων!
Επίσης προσωπικά δεν ξερω και πολλούς ανθρωπους του ζωδίου αυτού,αλλα η αλήθεια είναι οτι με μπερδευουν και αδυνατώ να τους καταλαβω!:weird:
Υπαρχουν συμπαθητικοι ή λιγοτερο συμπαθητικοι άνθρωποι ,ασχετα με το ζώδιο.Αρα συμφωνω οτι στο οτι ισως τους παρεξηγουμε.
Αλλά μάλλον αυτό οφείλεται στο ότι ειναι συνήθως υπερβολικά "κλειστοι" και υπερβολικά σοβαροι(εξ ου και ο χαρακτηρισμός άκαμπτοι!):bigsmile:
(Μια και ειπώθηκαν και καποια πράγματα περί διπολου λέω να κανω ανακωχή ....Κασσιόπηηηηηη λευκή σημαίαααα χεχεχεεεεεεεε :laugh: )
roadrunner,
ουγκ! (μετά υποκλίσεως) , χεχε. :)
Ίσως γιατί έχεις και εσύ πολύ γήινα χαρακτηριστικά. Αυτό που εσύ ονομάζεις "ξινίλα" άλλοι το ονομάζουν "θλίψη".
Το να στεκόμαστε όμως στην "ξινίλα" και να παραβλέπουμε άλλα καλά που έχουν, έχουμε οι Αιγοκεροι είναι άδικο. Δεν είναι προτιμότερο να έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που δύσκολα "ανοίγεται" αλλά όταν το κάνει ξέρεις ότι το εννοεί και ότι θα σου είναι πάντα πίστος και αφοσιωμένος. Και δεν εννοώ μόνο ερωτικά.
Το άλλο που λένε και ως Αιγόκερως με συμφέρει να το πιστεύω είναι ότι οι Αιγόκεροι είναι σαν το κρασί. Όσο περνούν τα χρόνια γίνονται καλύτεροι (μέχρι να γίνουμε ξύδι).
Μιας και έχω πατέρα και μητέρα Αιγόκερους, αφού δεχτώ τα συλλυπητήριά σας, :cheesy: έχω να δηλώσω πως είναι άνθρωποι που δεν παρεκλίνουν εύκολα απο τις συνήθειες και τα πιστεύω τους. Αυστηροί μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, (βρε λες να είχαμε χρωστούμενα απο προηγούμενες ζωές?), απο τρυφερότητα ας μην το συζητήσουμε καλύτερα, απο δημοκρατία μεσα στο σπίτι, μια απο τα ίδια, όσο για εξόδους στα νιάτα μου? Μες την τρελή χαρά με είχαν. Στις θείες και μές το σπίτι. Μην ξωκείλουμε κι όλας. :blink:
Αλλα δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω και τα καλά τους. Φροντισαν να έχω απο όλα. Τα φροντιστήριά μου, σπίτι, εξοχικό, ότι ήθελα να σπουδάσω θα μπορούσα (αν είχα μυαλό, αλλά δεν :toung: ), μου εξασφάλισαν εργασία. Ως και αυτοκίνητο μου πήραν. Οπότε κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Δεν μπορούμε να είμαστα απόλυτοι, αλλά πρέπει να εκτιμούμε τις καταστάσεις.
Τελικά, ότι έχει ο καθένας, δίνει...