Προς μια κοινωνικοποιημένη αστρολογία

[emmalene]

Αναγνωρίζοντας τον κοινωνικό χαρακτήρα της ζωής

H σύγχρονη αστρολογική πρακτική, η οποία στηρίζεται κατά βάση στον πελάτη, εμφανίζεται από την φύση της σαν μια τέχνη «ατομική». Σχεδόν χωρίς καμία διαφοροποίηση, το γενέθλιο ωροσκόπιο είναι ένα μοναδικό αποτύπωμα του πελάτη μας. Μέσω αυτού του χάρτη, τα άτομα διαχωρίζονται πλήρως μεταξύ τους, ακόμα κι αν μοιράζονται οτιδήποτε από κοινού. Το άτομο μπορεί να μοιράζεται την ίδια ψήφο με άλλους, η εσωτερική του επιταγή μπορεί να είναι αδιευκρίνιστη, μπορεί να μένει στο ίδιο σπίτι και να οδηγεί το ίδιο αυτοκίνητο με χιλιάδες άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, η ημερομηνία, η ώρα και ο τόπος γέννησης ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, ο γενέθλιος χάρτης τού καθένα είναι δικός του και μόνο δικός του.

Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: [Μεταφράσεις] Προς μια κοινωνικοποιημένη αστρολογία

[Βασιλης Παπαδολιας]

Πολύ ενδιαφέρουσα η προσπάθεια του συγγραφέα. Ένα σχόλιο αν μου επιτρέπεται. Ο ατομικός χάρτης δεν αναγιγνώσκεται απαραίτητα ως ατομικός. Ήδη από την κλασσική αστρολογία και με το σύστημα των παράγωγων οίκων το οικογενειακό ή άλλο κοινωνικό σύστημα (σύστημα με την έννοια που του δίνει σήμερα η ψυχολογία) στο οποίο είναι ενταγμένος ο ιδιοκτήτης του χάρτη είναι ενταγμένο μέσα στο χάρτη και δεν είναι διαχωρισμένο από αυτόν. Συνεπώς - χωρίς αυτό βεβαίως να αναιρεί τις παρατηρήσεις του συγγραφέα - υπάρχουν δυνατότητες ανάλυσης της αλληλοσυσχέτισης του ατόμου με το περιβάλλον του και μέσα στον ίδιο του το χάρτη. Γενικότερα στις συστημικές προσεγγίσεις της ψυχολογικής αστρολογίας ο χάρτης αντιμετωπίζεται ως ένα "σκηνικό θεάτρου" στο οποίο οι πλανήτες συμμετέχουν ως πρόσωπα και ρόλοι του περιβάλλοντος του ιδιοκτήτη του χάρτη και αλληλεπιδρούν μαζί του, ενώ και το ίδιο το σύστημα των οίκων στην ουσία δείχνει σε ένα άλλο επίπεδο την αλληλεπίδραση του ιδιοκτήτη, όπως υποδεικνύεται από τον ωροσκόπο με μέλη του περιβάλλοντος του (φίλοι, σύντροφος, παιδιά, γονείς, κλπ).