Βίβλος - Συγγραφή του ίδιου του Θεού;

[Horoscope]

Για πολλούς ανθρώπους, η Βίβλος, τα κείμενα δηλαδή στα οποία αποδίδεται Ιερή προέλευση και τα μαθηματικά είναι εντελώς διαφορετικά θέματα, αλλά όχι για τον Edwin Sherman - ο οποίος πιστεύει ότι βρήκε πως τα δύο αυτά «δένουν» μεταξύ τους.


Αυτό ίσως ακούγεται λίγο περίεργο σε μια κοινωνία ορθολογισμού η οποία κινείται στα «επιστημονικά μονοπάτια» για την εξήγηση και απόδειξη φαινομένων που (ας μη φανεί προκλητικό) δεν κατανοεί...
Ο Sherman, ιδρυτής του Isaac Newton Bible Code Research Society και καθηγητής μαθηματικός, είναι πεπεισμένος ότι η Εβραϊκή Βίβλος περιέχει κωδικοποιημένα μηνύματα που αποδεικνύουν ότι είναι γραμμένη από τον Θεό. Το βιβλίο του, «Bible Code Bombshell: Compelling Scientific Evidence that God Authored the Bible» («Η Βόμβα του Βιβλικού Κώδικα: Αδιάσειστα αριθμητικά στοιχεία αποδεικνύουν πως ο Θεός είναι ο συγγραφέας της Βίβλου») περιγράφει τα πολυάριθμα παραδείγματα των κωδικοποιημένων φράσεων και προτάσεων που είναι και μεγάλες σε μήκος και σχετικές με τα κείμενα στα οποία βρέθηκαν.

Το 1997, ο Michael Drosnin, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «The Bible Code» «(Ο Κώδικας της Βίβλου»), ένα βιβλίο βασισμένο στην εργασία του Ισραηλινού μαθηματικού Eli Rips το οποίο έγινε δημοφιλές, εν μέρει, από τον ισχυρισμό του Drosnin ότι μελλοντικά γεγονότα, όπως το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, η δολοφονία του Yitzhak Rabin και ο πόλεμος του Κόλπου, κωδικοποιήθηκαν στη Βίβλο. Τέτοιοι ισχυρισμοί προσκάλεσαν επιθέσεις από σκεπτικιστές, όπως από τον μαθηματικό και φυσικό Dave Thomas, που έγραψε το 1997 πως... «κρυμμένα μηνύματα μπορούν να βρεθούν οπουδήποτε, υπό τον όρο ότι είστε πρόθυμοι να επενδύσετε χρόνο και πολύ προσπάθεια να τα συλλέξετε από τον απέραντο τομέα των πιθανοτήτων». Ο Drosnin υποτιμά τη δύναμη των πιθανοτήτων που συνδυάζονται με την δύναμη των υπολογιστών. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «αυτά τα μηνύματα είναι πέρα από τη δύναμη της πιθανότητας, και έχω αποδείξει πως δεν είναι.»

Ένας άλλος σκεπτικιστής, που ήταν πεπεισμένος πως θα μπορούσε να αποδείξει πως τα μηνύματα του Drosnin είναι ψεύτικα ή στατιστικά τεχνουργήματα, ήταν ο Edwin Sherman. Ο Sherman λέει ότι βρήκε τα περισσότερα από τα παραδείγματα του Drosnin αναξιόλογα. «Ήταν απλά είδη λέξεων και φράσεων που θα μπορούσατε να βρείτε εάν ψάχνατε για κωδικοποιημένα μηνύματα στον τηλεφωνικό κατάλογο της Ιερουσαλήμ,» είπε μιλώντας σε μία ειδησεογραφική ιστοσελίδα του Όρεγκον.
Αλλά η περιέργειά του τον παρακίνησε, ώστε να αναπτύξει το λογισμικό του και να αρχίσει να αναλύει το κείμενο Masoretic της Παλαιάς Διαθήκης. «Ήμουν πολύ δύσπιστος για ολόκληρο το θέμα», λέει. «Άρχισα ένα πρόγραμμα για να δοκιμάσω και να παρουσιάσω πως αυτό το θέμα ήταν ψεύτικο.» Αντ' αυτού, αναφέρει ότι ανακάλυψε πολλά παραδείγματα μηνυμάτων τα οποία ήταν παραπάνω από απλές λέξεις και φράσεις - και ήταν συχνά συμβατά με τις φράσεις του Βιβλικού αποσπάσματος στο οποίο βρέθηκαν.

«Η εύρεση πολλών μεγάλων κωδικοποιημένων μηνυμάτων στο ίδιο θέμα σε ένα σύντομο τμήμα του κειμένου, είναι περίπου τόσο πιθανή όπως όταν κάποιος κερδίζει ένα λαχείο δέκα φορές συνεχόμενα,» είπε σε μια συνέντευξη σε εφημερίδα. «Βασικά, δεν μπορεί να συμβεί κατά τύχη.»
Η διαδικασία για τα κωδικοποιημένα μηνύματα περιλαμβάνει την ψηφιακή ανάλυση του Βιβλικού Εβραϊκού κειμένου. Τα αποσπάσματα της Βίβλου, κωδικοποιούνται με την αφαίρεση όλων των διαστημάτων μεταξύ των λέξεων και τη δημιουργία μακριών σειρών με γράμματα. Σύμφωνα με τον Sherman, τα φωνήεντα παρεμβάλλονται στις σειρές των επιστολών -δεν υπάρχουν φωνήεντα στην εβραϊκή αλφάβητο- μετά από τους τυποποιημένους κανόνες βασισμένους στην ακολουθία των συμφώνων. Το λογισμικό αναλύει έπειτα τις σειρές αναζητώντας ακολουθίες λέξεων. «Όσο κοντύτερη είναι μια έκφραση, τόσο ευκολότερα μπορεί να το βρει,» λέει ο Sherman. «αλλά όταν βρίσκουμε μακριές δηλώσεις/λέξεις που έχουν μια σύνδεση στο αυθεντικό Βιβλικό απόσπασμα κειμένου, και βρίσκουμε αυτές τις μακριές δηλώσεις/λέξεις με κάποια συχνότητα, μας οδηγεί στο να πιστέψουμε ότι αυτές οι δηλώσεις «εμφυτεύτηκαν» εσκεμμένα στη Βίβλο από το Θεό.»

Μερικά από τα πιο συναρπαστικά πρότυπα ενός μαθηματικού σχεδίου στο Εβραϊκό κείμενο προέρχεται από το 53ο κεφάλαιο του Ησαΐα, ένα απόσπασμα που οι περισσότεροι μελετητές της Βίβλου το βλέπουν ως μεσσιανικό (με μηνύματα σωτηρίας) και το οποίο οι Χριστιανοί έχουν δει παραδοσιακά, ως προφητεία για τον Ιησού.

Ο Sherman ανέπτυξε μια βασική γραμμή χρησιμοποιώντας μη-κωδικοποιημένα εβραϊκά κείμενα ως πρότυπα σύγκρισής για να δει εάν ο αριθμός μηνυμάτων που βρήκε στο Βιβλικό κείμενο ήταν στατιστικά σημαντικός. Το κείμενο του Ησαΐα αποδείχθηκε μια πλούσια συστοιχία κρυμμένων μηνυμάτων, που περιέχουν 42 κωδικοποιημένες δηλώσεις σχετικά με το θάνατο, την ανάσταση και την Ανάληψη του Σωτήρος, κάτι το οποίο ήταν πολύ περισσότερο από τη βασική γραμμή του πρόβλεψης.

Ως στοιχεία παραθέτει ο Sherman, δηλώσεις όπως «από πάνω, το ισχυρό όνομά μου προέκυψε επάνω στον Ιησού, και τα σύννεφα ευφράνθηκαν,» «μεγάλη ημέρα για τη Μαρία» «στο όνομά του όπως διέταξε, ο Ιησούς είναι ο δρόμος,» «Η ανάσταση του Ιησού, ανυψώθηκε πράγματι,» και άλλα που αντηχούν την προφητεία του Ησαΐα.
Είναι η συνοχή μεταξύ των κρυμμένων μηνυμάτων και του εβραϊκού κειμένου από τα οποία προέρχονται, που διεγείρει τον Sherman, ο οποίος δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την πρόβλεψη του μέλλοντος ή την έρευνα για νέες «αλήθειες».

Τα μηνύματα που σταχυολογεί από το κείμενο, είναι περισσότερο όπως τα θεία δακτυλικά αποτυπώματα. «Η ίδια η Βίβλος υποστηρίζει ότι γράφεται από το Θεό, και όταν έχουμε να συνδέεται το θέμα των κωδικοποιημένων μηνυμάτων τόσο πολύ με το θέμα του κυριολεκτικού κειμένου, αυτό πρέπει να το πάρουμε σαν προειδοποίηση,» είπε ο Sherman. «Θέλω ακριβώς... να κεντρίσω το ενδιαφέρον των σκεπτικιστών και να τους αναγκάσω να εξετάσουν την πιθανότητα ότι η Βίβλος δεν γράφτηκε από ανθρώπους, αλλά από το Θεό, και πρέπει επομένως να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ' όψη.»

Ξεκινώντας επιστημονικά και ως σκεπτικιστής ο Sherman με έντονη διάθεση αμφισβήτησης στο τέλος μετά την ανάλυση των Ιερών Κειμένων φαίνεται να είναι πεπεισμένος ότι όλα αυτά δεν είναι συμπτώσεις και τελικά συγγραφέας της Βίβλου φαίνεται να είναι ο ίδιος ο Θεός διαφορετικά μένουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά πως τα Ιερά κείμενα ταιριάζουν σε τόσο μεγάλο βαθμό με την μελέτη του και την ανακάλυψη - αποκωδικοποίηση που ο ίδιος έκανε....


Πηγή: www.wnd.com/news/article.asp?ARTICLE_ID=41892
Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: Ομάδα σύνταξης Horoscope.gr

[apn3a]

Κατά την γνώμη μου, είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί μόνο αν αποκωδικοποιηθεί ολόκληρη η Βίβλος και συγκριθούν τα αποτελέσματα με την πραγματικότητα/ιστορία. Και η κύρια απόδειξη θα είναι η πρόβλεψη κάποιου μελλοντικού γεγονότος μέσα από την αποκωδικοποίηση. Έντονο ενδιαφέρον προκαλεί παντώς το ότι μερικά από τα κωδικοποιημένα μηνύματα βρίσκονται σε σειρά κ όχι διαγώνια.

[gdimop]

Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι ο Ζωροαστρισμός δεικνύει -με ισχυρότατες ενδείξεις-, ότι ο Μεσσίας σαν έννοια υιοθετήθηκε από τους Εβραίους, χάρη στους Πέρσες που τους είχαν πολλαπλώς ευεργετήσει. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν είναι αλήθεια και δεν θυμάμαι την πηγή που διάβασα τη θεωρία για να παραθέσω περισσότερα στοιχεία.

Από την άλλη ο Edwin Sherman (επιστήμονας), από τη μια -κατά το παρελθόν- πολέμιος κάθε μη ορθολογιστής θεωρίας και αποδείξεως, τρελλάθηκε απότομα, ώστε να δημοσιεύει την απόδειξή του για κάτι που ο ίδιος "πλέον" είναι πεπεισμένος ότι είναι πραγματικό;
Σίγουρα υπάρχει κάτι περίεργο στην όλη ιστορία. Κάποιοι επιστήμονες κάνουν παραδεκτά, πράγματα ή θεωρίες που παλιότερα απέρριπταν ή χλέβαζαν.
Να έγινε λιγότερο ορθολογιστής; Να άλλαξε και να αναπροσάρμοσε τις σκέψεις του;
Ας μην κάνω περισσότερες κρίσεις ή σχόλια...

[vickynaf2004]

Νομίζω ότι το θέμα είναι πολύ μεγάλο και δεν μπορεί να συζητηθεί στα πλαίσια ενός forum.

[ALEX 1]

Πράγματι πολύπλευρο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον το θέμα της συγγραφής
της Βίβλου και φυσικά αξία κάθε λόγου και επαίνου η πρωτοβουλία σας γενικά.
Αλήθεια πως δέν μεριμνάτε για την έκδοση στα ελληνικά ανάλογων βιβλί-
ων; Νομίζω ότι θα είχαν απήχηση.

[Maroulita]

Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο, αλλά μου δημιουργεί πολλές απορίες...
Τί εννοούμε όταν λέμε ότι η Βίβλος γράφτηκε από τον ίδιο τον Θεό; Όταν λέμε ότι ένα κείμενο είναι θεόπνευστο αλλά είναι γραμμένο από ανθρώπινα χέρια, υπολείπεται σε κάτι;
Μου κάνει εντύπωση πώς μια τέτοια έρευνα έγινε από έναν μαθηματικό, χωρίς καμιά συνεργασία με θεολόγους, παπυρολόγους, φιλολόγους που κατεξοχήν ασχολούνται με κείμενα και δουλειά τους είναι να αναλύουν, να ερμηνεύουν κ.λπ.

[*Astropeleki*]

Πράγματι πολύ ενδιαφέρον το συγκεκριμένο κείμενο...μου δημιουργεί και μένα την απορία πως είναι δυνατόν να γράφτηκε η Βίβλος από τον Θεό? Ο Θεός θεωρείται μία υπεράνθρωπη δύναμη, η οποία είναι άϋλη. Οπότε πως θα ήταν δυνατόν να γράψει την Βίβλο? Μόνο μέσω κάποιου εκλεκτού όπως ο Χριστός ή οι μαθητές, που είχαν ¨επικοινωνία¨ πνευματικής φύσεως. Δεν πιστεύω πως κάτι τέτοιο είναι τόσο βάσιμο από την έρευνα ενός μαθηματικού.

Μου κάνει εντύπωση πώς μια τέτοια έρευνα έγινε από έναν μαθηματικό, χωρίς καμιά συνεργασία με θεολόγους, παπυρολόγους, φιλολόγους που κατεξοχήν ασχολούνται με κείμενα και δουλειά τους είναι να αναλύουν, να ερμηνεύουν κ.λπ.

Αν συνεργαζόταν και με Θεολόγους και λοιπούς, μάλλον θα έπεφταν πάνω του και θα τον έτρωγαν ζωντανό με τα λεγόμενα του! Οπότε η πιο σωστή οδός...να κάνει έρευνα μόνος του και τα συμπεράσματα δικά μας!:bigsmile:

[fillenia]

Ορθολογισμός… Ενας φιλοσοφικός όρος που έφτασε στις μέρες μας αρκετά κακοποιημένος. Μαζί με τον αντίθετό του Εμπειρισμό, ήταν 2 φιλοσοφικά ρεύματα του 17ου αιώνα, για την ακρίβεια 2 γνωσιολογικά συστήματα που μιλούσαν για τη βάση και την προέλευση της γνώσης και των περιεχομένων του νου. Η διάκριση είναι επινόημα των ιστορικών του 19ου αιώνα, τα μεταξύ τους όρια ήταν δυσδιάκριτα και οι αντιπαραθέσεις ιστορικά αμφισβητήσιμες έως ανύπαρκτες. Η γεφύρωση επήλθε με το Καντιανό σύστημα που εξακολουθεί να επηρεάζει τη σύγχρονη φιλοσοφία.

O ορθολογισμός έχει τις ρίζες του στον Σχολαστικισμό του Μεσαίωνα όταν οι θεολογικές αλήθειες (δηλαδή των βιβλικών κειμένων) θεωρούνταν αυθεντικές σε σχέση με τις φιλοσοφικές. Ωστόσο στηρίζονταν σε λογικές αποδείξεις (αριστοτελικής μεθοδολογίας) όπου λογική = η μη αντίφαση, η παραγωγή λογικών αποδείξεων επαγωγικά. Ετσι η Γη κινούνταν αλλά μπορεί και όχι και επειδή το βιβλικό κείμενο πχ για τον Ιησού του Ναυή λέει ότι ο θεός στερέωσε τον Ηλιο για να διαρκέσει η μέρα, και επειδή η Βίβλος είναι αληθινή, άρα θα δεχτούμε πως η Γη δεν κινείται. Παρόλα αυτά οι Θεολόγοι ήταν ταυτόχρονα και φιλόσοφοι και μαθηματικοί και αστρονόμοι αλλά με ένα βασικό μειονέκτημα, δεν έστρεψαν ποτέ τα μάτια τους στη Φύση. Δεν το έκανε ούτε ο Κοπέρνικος που έβαλε τη Γη να περιστρέφεται αλλά το έκανε ο Γαλιλαίος.

Οι ορθολογιστές πίστευαν ότι ο νους είναι η πηγή γνώσης και ιδεών, δηλαδή υπάρχουν αρχικές ιδέες εγγενώς ριζωμένες στο νου μας (ή τη ψυχή μας) και δεν χρειάζεται η εμπειρία για να αρχίσουμε να τις σκεφτόμαστε. Τα μαθηματικά και η ευκλείδια γεωμετρία ήταν οι αποδείξεις τους καθώς περιείχαν απόλυτες αλήθειες πέρα από την εμπειρία. Όταν σκεφτόμαστε ένα τρίγωνο, σκεφτόμαστε 3 γωνίες, 1 + 1 = 2! Σκεφτόμαστε πως κάθε γεγονός προϋποθέτει μια αιτία. Η έννοια της αιτιότητας είναι εντυπωμένη στο νου μας, αδιάφορο από ποιόν (ίσως και από τον Θεό, για πολλούς η αιτία των πάντων ήταν ο Θεός) πάντως υπάρχει.

Οι εμπειριστές ασχολούνταν με τον μηχανισμό της αιτιότητας. Υπό το πρίσμα αυτό, ο ορθολογισμός είχε το ρίσκο της αντίληψης ενός υποκειμενικού κόσμου, ιδεαλιστικού, γιατί τελικά τα Μαθηματικά δεν μας έλεγαν και τίποτα για την δομή του κόσμου, δεν διεύρυναν τη γνώση μας για τον κόσμο. Το μεγάλο άλμα στη γνώση έγινε με τον Νεύτωνα. Ο Καντ, εμπνευσμένος από την νευτώνεια επιστημονική σκέψη, είπε πως τα όρια της βέβαιης γνώσης μας φτάνουν μέχρι την εμπειρία αλλά υπάρχει και κάτι άλλο στο νου μας, που δεν μπορούμε να καθορίσουμε, δεν μπορούμε να εποπτεύσουμε, και το οποίο μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε άλλες οντότητες χωρίς να είμαστε βέβαιοι αν είναι αληθινές ή όχι, π.χ. για τον Θεό, ή τα εξωγήινα όντα. Αν δεν υπήρχε αυτό το Κάτι επιπλέον, πως μπορούμε να δικαιολογήσουμε την διάνοια του Νεύτωνα;

Συνεπώς Ορθολογισμός, Θεός, Μαθηματικά και Λογική, έχουν ιστορικά στενά διαπλεκόμενες σχέσεις. Ο σκεπτικιστής δικαιούται να αμφιβάλει για το εν λόγω εγχείρημα, ωστόσο ο σωστός σκεπτικιστής πρέπει να αποδείξει το γιατί, ποια είναι τα κριτήρια της δικής του αλήθειας και ποια η μέθοδός του.

Γιατί τα βιβλικά κείμενα έχουν επιστημονική αξία ; Γιατί είναι μια παλιά αγαπημένη συνήθεια των Δυτικών. Στα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα (άλλο ένα επινόημα των ιστορικών), γύρω στον 11-12ο αιώνα, οι λόγιοι-θεολόγοι-φιλόσοφοι (μία και η αυτή επιστήμη) κατακλύστηκαν ξαφνικά από τα έργα του Αριστοτέλη, ένα θησαυρό αρχαίας γνώσης που μιλούσε επί παντός επιστητού. Καθώς ήταν ο μόνος που γνώριζαν (λόγω συγκυριών), τον μετέφρασαν, τον διόρθωσαν, τον υπομνημάτισαν και τον έκαναν αγνώριστο, προσπαθώντας να τον προσαρμόσουν στο χριστιανικό δόγμα (πατερικά και βιβλικά κείμενα). Η λογική μεθοδολογία του ήταν ένα άριστο εργαλείο για να στηρίξουν την πίστη τους και να την δικαιολογήσουν απέναντι στους άθρησκους και τους ειδωλολάτρες. Το έργο του Αριστοτέλη έφτασε στην Ευρώπη χάρη στους Αραβες και Εβραίους μεταφραστές του που οι Δυτικοί θεωρούσαν αυθεντίες. Χριστιανισμός, Μουσουλμανισμός και Εβραϊσμός είχαν τον ίδιο σκοπό ακριβώς και μπορεί στην πολιτική τα συμφέροντα να ήταν διαφορετικά, σε πνευματικό επίπεδο όμως υπήρξε αγαστή συνεργασία.

Τα βιβλικά κείμενα εξακολουθούν να γοητεύουν τους επιστήμονες (πλέον) που προσπαθούν πολύ πιο συντονισμένα και μεθοδολογικά να διερευνήσουν τις αλήθειες τους. Η κάθε εποχή έχει τα δικά της εργαλεία που όμως δεν είναι αποκομμένα από τα προηγούμενα.
Πως μπορεί να τα έγραψε ο Θεός, με το δικό του χέρι (δεν κατάλαβα αν το ξεκαθαρίζει αυτό ο επιστήμονας στα σίγουρα); Γιατί ο Θεός είναι η Απόλυτη Διάνοια, εκείνο που τελειότερο αυτού δεν υπάρχει (ο άνθρωπος έχει μέρος της τελειότητάς του) κατά την θέση του θεμελιωτή του ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ Ντεκάρτ.

Η ανθρώπινη ιστορία είναι μια ατέλειωτη πορεία προς τη γνώση, τη βέβαιη, έγκυρη γνώση και όπως είπε ο Hegel, όταν το ανθρώπινο πνεύμα την κατακτήσει, τότε η Ιστορία θα έχει εκπληρώσει το σκοπό της, θα έχει φτάσει στην Απόλυτη Αλήθεια. Παρεμπιπτόντως, ο Ηegel είχε σπουδάσει Θεολογία και οι σπουδές αυτές τον επηρέασαν στην διαμόρφωση των φιλοσοφικών ιδεών του.

[Maroulita]

Συνεπώς Ορθολογισμός, Θεός, Μαθηματικά και Λογική, έχουν ιστορικά στενά διαπλεκόμενες σχέσεις. Ο σκεπτικιστής δικαιούται να αμφιβάλει για το εν λόγω εγχείρημα, ωστόσο ο σωστός σκεπτικιστής πρέπει να αποδείξει το γιατί, ποια είναι τα κριτήρια της δικής του αλήθειας και ποια η μέθοδός του.

Γιατί τα βιβλικά κείμενα έχουν επιστημονική αξία ; Γιατί είναι μια παλιά αγαπημένη συνήθεια των Δυτικών. [...] Τα βιβλικά κείμενα εξακολουθούν να γοητεύουν τους επιστήμονες (πλέον) που προσπαθούν πολύ πιο συντονισμένα και μεθοδολογικά να διερευνήσουν τις αλήθειες τους. Η κάθε εποχή έχει τα δικά της εργαλεία που όμως δεν είναι αποκομμένα από τα προηγούμενα.
Πως μπορεί να τα έγραψε ο Θεός, με το δικό του χέρι (δεν κατάλαβα αν το ξεκαθαρίζει αυτό ο επιστήμονας στα σίγουρα); Γιατί ο Θεός είναι η Απόλυτη Διάνοια, εκείνο που τελειότερο αυτού δεν υπάρχει (ο άνθρωπος έχει μέρος της τελειότητάς του) κατά την θέση του θεμελιωτή του ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ Ντεκάρτ.

Fillenia,
αν και δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του κου Sherman (έχω βρει όμως κάτι ιστοσελίδες και τις ψάχνω), θα ήθελα να σημειώσω ότι όταν μιλάμε για μελέτη κειμένων, πρέπει να τα βλέπουμε μακροδομικά και μικροδομικά.
Σύμφωνα με το κείμενο ο εν λόγω επιστήμονας προχώρησε σε ψηφιακή ανάλυση των κειμένων, όπου και συγκέντρωσε, όπως καταλαβαίνω, μεγάλο ποσοστό κωδικοποιημένων φράσεων/προτάσεων που έχουν μεσσιανικό χαρακτήρα.
Η ένστασή μου είναι η εξής: ποτέ ένα κείμενο δεν το ελέγχουμε μόνο ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά. Κάθε παράγραφος, πρόταση, φράση ή και λέξη βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση για κάποιο σκοπό (πραγματώνει τις προθέσεις του κάθε συγγραφέα), δεν πρέπει όμως να τις βλέπουμε μεμονωμένα. Υπάρχει και ένα κειμενικό περιβάλλον που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. π.χ. φράσεις όπως «από πάνω, το ισχυρό όνομά μου προέκυψε επάνω στον Ιησού, και τα σύννεφα ευφράνθηκαν», «μεγάλη ημέρα για τη Μαρία» «στο όνομά του όπως διέταξε, ο Ιησούς είναι ο δρόμος», «Η ανάσταση του Ιησού, ανυψώθηκε πράγματι» πρέπει πρώτα να συσχετιστούν με το περικείμενό τους. Τα ονόματα "Μαρία" και "Ιησούς", αν θέλουμε, θα παραπέμπουν στην Παναγία και τον Χριστό, αν όχι, θα παραπέμπουν στα πρόσωπα του συγκεκριμένου κειμένου. Αποτελούν άλλωστε συνηθισμένα εβραϊκά ονόματα.
Ως προς τη συχνότητά τους, αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι τα μοτίβα. Οι μελετητές των Ομηρικών Επών παρατήρησαν ότι ο συγγραφέας τους, μέλος της συντεχνίας των ραψωδών, εφάρμοσε μια από τις βασικές τους τεχνικές, τη χρήση των μοτίβων, στανταρισμένων φράσεων και λέξεων που αφορούσαν πρόσωπα και περιγραφές ή αφηγήσεις. Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό οφειλόταν στην ανάγκη απομνημόνευσης ενός μεγάλου κειμένου.
Τα βιβλικά κείμενα, κατ' εμέ, έχουν επιστημονική αξία. Μια ιδιωτική επιστολή του 7ου μ.Χ. από την Αλεξάνδρεια μεταφράζεται, μελετάται και δημοσιεύεται, καθώς βρίθει από ένα σωρό πραγματολογικά, και όχι μόνο, στοιχεία, πόσο μάλλον τα βιβλικά κείμενα, μέσα από τα οποία, πρώτα απ' όλα, αποτυπώνεται το στίγμα και το ύφος του συγγραφέα.
Τώρα... ο συγκεκριμένος επιστήμονας μάλλον υποστηρίζει ότι το χέρι του Θεού έγραψε τη Βίβλο. Δεν μπορεί αλλιώς να κατανοηθεί η φράση: "...είναι πεπεισμένος ότι η Εβραϊκή Βίβλος περιέχει κωδικοποιημένα μηνύματα που αποδεικνύουν ότι είναι γραμμένη από τον Θεό..." ή "...είπε ο Sherman. «Θέλω ακριβώς... να κεντρίσω το ενδιαφέρον των σκεπτικιστών και να τους αναγκάσω να εξετάσουν την πιθανότητα ότι η Βίβλος δεν γράφτηκε από ανθρώπους, αλλά από το Θεό, και πρέπει επομένως να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψη.»...".

[fillenia]

Μαρία,

Δεν διαφωνώ μαζί σου. Δεν στάθηκα στην μεθοδολογία του, γιατί είναι άγνωστο χωράφι για μένα. Διαβάζοντας το κείμενο σκέφτηκα απλά οτι ανακυκλώνεται ή επαναλαμβάνεται αυτό που ξεκίνησε χίλια χρόνια πριν στην Ευρώπη και που εξελίχθηκε σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε Επιστημονικό Λόγο. Η αναζήτηση των κριτηρίων της αλήθειας για την έγκυρη γνώση. Και η Βίβλος, όπως και άλλα ιερά κείμενα άλλων λαών υποτίθεται πως κρύβουν όλη την αλήθεια και μέχρι κάποια εποχή ήταν η μοναδική αλήθεια. Είναι στην ανθρώπινη φύση να αμφισβητεί και να ερευνά. Αυτό που ουσιαστικά είπε ο Καντ, το σημείο που δεν έκανε λάθος, είναι ότι δεν γνωρίζουμε τα όρια της ανθρώπινης διάνοιας, αλλά μόνο μέχρι που φτάνει η γνώση μας. Και ναι, έχει το δικαίωμα να σκέφτεται και όντα άϋλα, όπως ο Θεός και η ψυχή αλλά δεν δικαιούται να μιλά σαν να τα ξέρει ακριβώς όπως είναι καθεαυτά. Γιατί μπορεί να είναι έτσι όπως τα διανοείται αλλά μπορεί και όχι. Και έδωσε τη μέθοδο για να κρίνουμε.

Σε αυτό το πνεύμα λοιπόν κινείται ο Sherman, πιστεύω. Με την ιστορική αναδρομή επιχείρησα να αναδείξω ότι ο ορθολογισμός και ο επιστημονικός εν γένει λόγος, δεν είναι ασύνδετος με την έννοια του Θεού γιατί πρωτίστως ο Θεός είναι ανθρώπινο διανόημα. Τα ευρήματα του Sherman, μπορεί να είναι αληθινά, να είναι γνώσιμα και έγκυρα, αλλα μπορεί και όχι, ή να μην είναι ακριβώς έτσι και να αποκαλύψουν στο τέλος κάτι διαφορετικό από αυτό που περιμένουμε. Λογικά δεν είναι αντιφατικό.

Ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός, ό,τι βλέπουμε σήμερα θεμελιώθηκε πάνω στην χριστιανική ιδεολογία, εξ ου και η παγκοσμιότητά της και η θέασή της πρέπει να γίνεται και εκτός των θεοσοφικών πλαισίων της.