Ο ΜΕΣΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΗΣ 2. Οδηγίες προς ναυτιλομένους - Λιγότερο χιούμορ

[toniats]

Ο ΜΕΣΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΗΣ- ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΜΕΝΟΥΣ (2) (Λιγότερο χιούμορ – ακόμα περισσότερες επιφυλάξεις)


Στις οδηγίες προς ναυτιλομένους (1) σας έδωσα –με χιούμορ- τις βασικές παραμέτρους που πρέπει να προσέξει ένας μέσος άνθρωπος που θέλει να ξέρει τι είναι εσωτερισμός.
Και να δοκιμάσει λίγο εσωτερισμό χωρίς να εκτεθεί σε κινδύνους μεγαλύτερους από αυτούς που εκτίθεται όταν δοκιμάζει «πάπια πεκίνου» με καινούργια συνταγή άρτι αφιχθέντος αλβανού σεφ στο κινέζικο εστιατόριο της γειτονιάς του.

Θα ξεκινήσουμε, όπως στο πρώτο μέρος, με τη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει μέσος εσωτεριστής, όπως δεν υπάρχει και μέσος άνθρωπος.
Κάθε άνθρωπος είναι ιδιαίτερος, ξεχωριστός, μοναδικός.
Κάθε άνθρωπος θα μπορέσει να αντιληφθεί την μοναδικότητα του κάθε μέλους της ανθρώπινης φυλής, εφόσον ασχοληθεί με τον εαυτό του. Αυτό-παρατηρηθείτε και αν ο χρόνος είναι κολλητός σας και «τον έχετε» βουτήξτε στις αναμνήσεις σας, γράψτε ημερολόγιο, αναλύστε σκέψεις, ωροσκόπιο, σχέσεις….κλπ. Πιθανόν να διαπιστώσετε ότι είστε ένα ενδιαφέρον ανθρώπινο ον.

Σε σχέση με τον εσωτερισμό θα μπορέσετε ίσως να βρείτε στοιχεία που να αποδεικνύουν τους λόγους που σας κάνουν να ενδιαφέρεστε για αυτόν. Σε αυτό το άρθρο θα χρησιμοποιήσω προσωπικά στοιχεία, όχι για λόγους έπαρσης αλλά από υπευθυνότητα για όσα θα πω. Σε μένα συνέβησαν, όχι στη φίλη που εμπιστεύομαι την ειλικρίνεια της.

Κατά τη γνώμη μου η σχέση του ανθρώπου με τον εσωτερισμό ανιχνεύεται στα πρώτα χρόνια της ζωής.
Έχω κρατήσει ολοκάθαρη την ανάμνηση μιας εκπομπής ΥΕΝΕΔ που παρακολουθούσα την κυρία Αλίκη Νικολαϊδου με μεγάλα άσπρα σκουλαρίκια (ναι! μιλάμε για ασπρόμαυρη τηλεόραση) να μιλάει για την αρχαία Αίγυπτο. Μέσα μου γεννήθηκε η βεβαιότητα ότι εγώ «ζούσα εκεί», την οποία και εξέφρασα, ως όφειλα το παιδάκιον, στην κατάπληκτη μαμά μου και στις ακόμα πιο έκπληκτες φίλες της. Πήγαινα στην πρώτη δημοτικού…

Στην Δευτέρα δημοτικού απέρριψα το χριστιανισμό για δύο λόγους : α) γιατί ο Θεός δεν ήταν παντρεμένος με την Παναγία αλλά είχε γεννήσει μόνος του τον Χριστό που ήταν υιός Του και β) για την απλοποιημένη κατήχηση που έλεγε ότι αν ήμουν καλό παιδάκι και δεν έκανα αμαρτίες θα πήγαινα στον παράδεισο. Κατά τη γνώμη μου ήταν βλακεία να προσπαθήσεις να πας στον παράδεισο μόνος σου, όταν οι άλλοι, αυτοί που αγαπάς, και μια ψυχή έστω, βρίσκονται στην κόλαση και τραβάνε τα μαρτύρια της αλεπούς!! Πολύ του να σώσουμε το τομάρι μας μου φάνηκε ο χριστιανισμός και έκανα πέρα!
Την ένστασή μου την ξαναβρήκα, με την αγαλλίαση που συνοδεύει τη δικαίωση, το «εγώ σας το λεγα», όταν διάβασα την «Αναφορά στο Γκρέκο» του Καζαντζάκη, στην ιστορία του «αγίου που βρέθηκε στον παράδεισο, αλλά δεν μπορούσε να είναι ευτυχισμένος»….κάπου στα δεκατρία μου. Η απέχθεια μου για τον χριστιανισμό ήταν παγιωμένη.

Αν λοιπόν σας έλκει ο εσωτερισμός αναζητήστε αίτια και γεγονότα στην παιδική σας ηλικία.
Αν είστε γονιοί δικαιούστε να εντοπίσετε τις ενδείξεις των παιδιών σας. Με πολλή προσοχή και κοινό νου!
Πριν από τρισίμιση χρόνια βρισκόμουν σε μια παιδική χαρά και έσπρωχνα την κούνια της ανιψιάς μου, η οποία άρχισε να μου εξηγεί πως «εγώ έχω ξανάρθει εδώ (πρώτη φορά πατούσε το πόδι της στην πόλη που βρισκόμασταν)και σας ξέρω από παλιά, -εμένα και τη φίλη που με συνόδευε- …και θα ξαναβρεθούμε πάλι μετά από πολλά χρόνια, θα είμαστε αλλιώς αλλά θα είμαστε εμείς , μην ανησυχείς θεία Τόνια….
Το παιδί ήταν ένα έξυπνο νήπιο 4 ετών, μου απεύθυνε το λόγο προσωπικά και εμπιστευτικά και προέρχεται από μια οικογένεια παντελώς άσχετη με τέτοια θέματα (αυτές οι οικογένειες βγάζουν τους καλύτερους μεταφυσικούς)

Τα περισσότερα παιδιά έχουν κάτι να πουν μέχρι να κλείσουν τα πέντε, εννοείται χωρίς να τα ρωτήσουμε..Η κόρη μου στα τρισίμιση μου εμπιστεύθηκε πως αγαπάει πολύ τη γιαγιά της γιατί θυμάται που φόραγαν περίεργα ρούχα και βοσκούσαν κάτι ζώα «σαν άλογα» σε χωράφια με πολύ ψηλό χορτάρι.

Ο πρώτος μου γιος σε ακόμα μικρότερη ηλικία μου έκανε μια περιγραφή που εντελώς αυθαίρετα τοποθετώ στην επανάσταση της Κίνας «είμαι αγόρι αλλά έχω μια μακριά κοτσίδα, κάθομαι σε ένα ξύλινο κάθισμα που έχει ένα γυαλιστερό γαλάζιο ύφασμα –επέμεινε πολύ στο κάθισμα και τα έπιπλα, είναι ένας αναλυτικός Παρθένος-, ξέρω ότι θα έρθουν κλέφτες στο σπίτι, τότε η Μαρία (η νταντά του) που είναι στρατιώτης και φυλάει το σπίτι μας με παίρνει κρυφά μαζί και με πάει στους κλέφτες (προφανής ονομασία για επαναστάτες στους πλούσιους)…ελπίζει ότι δεν θα με σκοτώσουν αλλά τελικά οι κλέφτες με σκότωσαν..»

Ο άλλος μου γιος είναι ένα παιδί με έντονα ασιατικά χαρακτηριστικά, όταν οι δύο μεγαλύτεροι είδαν σε cd τον «τελευταίο αυτοκράτορα» υπήρχε τέτοια ομοιότητα με τον δίχρονο πρωταγωνιστή υπέθεσαν ότι είναι ο αδελφός τους … Αυτό το παιδάκι τον πρώτο καιρό της γνωριμίας μας μου δήλωνε «τακτικά και επιτακτικά» ότι θέλει την άλλη του μαμά! Όχι εμένα, την μαμά του…

Γράφω τις 4 παραπάνω περιπτώσεις γιατί σαν αυτόπτης μάρτυρας διασφαλίζω ότι κανένα παιδί δεν ρωτήθηκε ποτέ και από κανέναν αν θυμάται κάτι από παλιά, ούτε ποτέ έγινε παρουσία του συζήτηση με παρόμοιο περιεχόμενο.
Το πιο συγκλονιστικό όμως είναι ότι καμιά από τις ιστορίες δεν ειπώθηκε από τα παιδιά χωρίς λόγο, απλά για να υποστηρίξει το θεωρητικό μου οικοδόμημα περί μετενσάρκωσης.
Τα παιδί απαντούσαν (τηλεπαθητικά) στις σκέψεις που με απασχολούσαν. Η ανιψιά μου απαντούσε στην αγάπη και στην ψυχική συγγένεια που νοιώθω να με συνδέει μαζί της. Η κόρη μου με προειδοποιούσε να ανεχτώ την πεθερά μου γιατί ανάμεσα τους υπήρχε ένας άρρηκτος –μέχρι σήμερα- δεσμός αγάπης. Ο γιος μου το ίδιο για την νταντά του.
Οι ιστορίες αυτές με απέτρεψαν από το να τσακωθώ με την πεθερά μου και να μην διώξω τη νταντά. ¶λλωστε στη συνέχεια συνεννοήθηκα θαυμάσια και με τις δύο, στα πλαίσια της κατανόησης και της υποχωρητικότητας που επιτέλους έκαναν την εμφάνισή τους στον απόλυτο και δεσποτικό χαρακτήρα μου.

Αν σκέφτεται κάποιος να εμβαθύνει στον εσωτερισμό καλό θα είναι να έχει ένα υγιές και σταθερό υπόβαθρο ψυχολογικής γνώσης.
Αυτές οι δύο ειδικότητες συνδέονται. Η ψυχολογία θα σου επιτρέψει να προχωρήσεις στην μεταφυσική. Η άποψή μου είναι πως η σχέση είναι αμφίδρομη, ειδικά στα θέματα της ψυχικής νόσου αλλά –φυσικά- ένας σεβαστός αριθμός ελλήνων κλινικών ψυχολόγων και ψυχιάτρων μπορεί να υποστεί ανήκεστο βλάβη στην υγεία του αν ακούσει την παραπάνω θέση.
Ας το αφήσουμε λοιπόν.
¶λλωστε η ψυχολογία μπορεί κάλλιστα να σου κλείσει το σπίτι και το δρόμο του εσωτερισμού, όταν στο όνομα του ορθολογισμού της επιστήμης επιμένει να εξηγεί με «ψυχολογικό τρόπο» τα απερίγραπτα, πχ περιπτώσεις σε ψυχιατρεία που ο ασθενής δραπέτευε τακτικά από το κλειδωμένο κελί της απομόνωσης….

Επιτρέψτε μου μια χιλιοειπωμένη οδηγία : ο εσωτερισμός δεν ενδείκνυται για άτομα που χαρακτηρίζονται από ψυχική αστάθεια. Ή βρίσκονται στα όρια της ψυχικής αστάθειας.
Στη μεταφυσική υπάρχουν 3 δρόμοι. Ο δρόμος του καλού, το δεξί μονοπάτι κατά την συμπαθή και αξιόπιστη μεταφυσικό Dion Fortune, ο δρόμος του κακού, το αριστερό μονοπάτι και ο δρόμος του τρελού, ο τελευταίος αστυνομεύεται από την Θεία Πρόνοια και μόνο.

Πέρα από την διαγνωσμένη ψυχική αστάθεια όμως υπάρχουν άνθρωποι που αυτή η αστάθεια παρουσιάζεται όταν ασχοληθούν με την μεταφυσική. Ίσως νοιώθουν έλξη ή περιέργεια για την μεταφυσική. Όταν ασχοληθούν αρχίζουν και τα προβλήματα, από την απλή νευρικότητα έως και το φόβο στο άκουσμα λέξεων, όρων και κυρίως ονομάτων και τελετουργικών.

Εδώ θα αφήσουμε πλέον τα ασφαλή ύδατα του ορθολογισμού.
Εσείς οι νέοι που πλατσουρίζετε ξέγνοιαστα στην έστω και new age μεταφυσική προσέξτε λίγο αυτή τη μόδα με τις «μυήσεις»…

Ο πρώτος νόμος του Σμαραγδένιου Πίνακα του Ερμή του Τρισμέγιστου είναι το γνωστό «όπως είναι Πάνω είναι και Κάτω και όπως είναι Κάτω είναι και Πάνω». Είναι ο Νόμος της Αντιστοιχίας. Η χρήση του νόμου αυτού δημιουργεί και θεμελιώνει όλες τις σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στον υλικό και στον πνευματικό κόσμο, από την προσευχή έως την αστρολογία…και μεταξύ αυτών και την τελετουργική μαγεία.

Χρησιμοποιώντας την ισχύ του Νόμου μεταφυσικοί όλων των κατηγοριών (καλοί, κακοί και τρελοί) δημιουργούν τελετουργικά για να έλξουν από τον αόρατο κόσμο «ζητούμενα και ποθούμενα», μεταξύ των οποίων : χρήμα, νοητικό έλεγχο ανθρώπων, έλεγχο οντοτήτων του αόρατου κόσμου, πληροφορίες, Γνώση.

Στα τελετουργικά σφραγίζεται με την ισχύ του Θείου Νόμου οι σχέσεις των ανθρώπων που συμμετέχουν με τον συγκεκριμένο τομέα του Αόρατου Κόσμου.
Όταν λοιπόν συμβαίνει μια «μύηση» ο Θείος Νόμος σφραγίζει τη σχέση του ατόμου που μυείται αφενός με την ενέργεια της μύησης. (πχ ρέικι, τεκτονικά τάγματα και πλείστα άλλα που κάνουν τελετές μύησης) και αφετέρου με τον άνθρωπο που εκτελεί την μύηση, τον μυητή.

Στην εσωτερική γνώση δίνεται η πληροφορία ότι στις επόμενες ζωές του ο άνθρωπος έλκεται από την ενέργεια και την ομάδα που έχει μυηθεί. Και πιθανόν να υπάρχουν σχέσεις εξάρτησης με τον μυητή.

Έτσι εξηγείται μεταφυσικά –κι όχι ψυχολογικά- το πλήθος των ανθρώπων που νοιώθει έλξη και συρρέει στις ομάδες μεταφυσικής και τα τάγματα. Έτσι εξηγείται και η αφοσίωση ορισμένων, όχι υποχρεωτικά ανόητων ανθρώπων, σε καθοδηγητές που προκαλούν με την ανοησία τους τον κοινό νου.

Για τις προηγούμενες ζωές σας δεν μπορώ να κάνω τίποτα (μπορεί ο Θεός). Για την παρούσα ζωή όμως σας συμβουλεύω θερμά πριν «μυηθείτε» προσέξτε ποιον στην ευχή βάζετε στο κεφάλι σας. Και σε τι ακριβώς μυείστε…
Καμιά ομάδα μεταφυσικής από όσες new age και τα συναφή προϊόντα ξέρω δεν κάνει τον κόπο να δώσει αυτή την πληροφορία στα μέλη της. Φροντίζει όμως να δώσει μυήσεις κάθε είδους και βαθμού, έναντι οικονομικής αμοιβής… με κορυφαίο παράδειγμα προς αποφυγή αυτό που γίνεται στο ρέικι, όπου η αρχική μύηση των 3 βαθμών έχει μετατραπεί σε εκατοντάδες μυήσεις διαφόρων τύπων (καρούνα ρέικι, αγγελικό ρέικι και διαβάστε το περιοδικό τους για τα υπόλοιπα κολοκύθια ρέικι!!!)

Το ρέικι είναι μέθοδος θεραπείας κατά τη γνώση και την εμπειρία μου από τις πλέον ισχυρές της εσωτερικής θεραπευτικής….και μακράν η πιο διαδεδομένη. Υπολογίζω ότι στην Ελλάδα μύηση ρέικι έχουν καμια δεκαπενταριά χιλιάδες άτομα (επιεικής υπολογισμός), μεταξύ των οποίων και εγώ. Το ρέικι δίνεται σε ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν σαν θεραπευτές και απέχει από τις μυήσεις σε σκοτεινά τάγματα και σε ομάδες μαύρης μαγείας. Όμως δεν είναι απαλλαγμένο από κινδύνους και βρίσκεται σε χέρια, το τονίζω, εξαιρετικά αδαών, στην πλειοψηφία τους, μεταφυσικών.

Αν η μεταφυσική, ακόμα κι η light, ενώ σας ελκύει, ταυτόχρονα σας κάνει να νοιώθετε άσχημα σταματήστε την. Αν ξαφνικά χειροτερέψει η υγεία σας. Αν αρχίσετε να νοιώθετε αποστροφή για ανθρώπους και χώρους. Πιθανόν υπάρχει θέμα που αφορά προηγούμενες ενσαρκώσεις και ενεργοποιήθηκε, με τον τρόπο που μας πονάει ένα παλιό σπάσιμο όταν αλλάζει ο καιρός.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν είστε θύμα ψυχικής επίθεσης, όσοι έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση καταλαβαίνουν

Τι κάνετε σε αυτή την περίπτωση;
Ζητάτε βοήθεια από τα Ουράνια Πεδία και έχετε αυτιά και μάτια ανοιχτά. Βοήθεια θα έρθει οπωσδήποτε, εφόσον ζητηθεί. Το θέμα είναι να την αντιληφθήτε.
Μπορεί να είναι:
- ψυχοθεραπευτής με ανοιχτό μυαλό
- έμπειρος μεταφυσικός
- κληρικός. Η εκκλησία διαθέτει εξαιρετικά αποτελεσματικά τελετουργικά που διαλύουν τα πνευματικά δεσμά.

Προσοχή : οι δυο τελευταίες κατηγορίες (κληρικοί και μεταφυσικοί) δεν πρέπει να σας ζητήσουν άμεση ή έμμεση (εδώ σας θέλω!!) αμοιβή.

Η εκκλησία θεωρεί τον εσωτερισμό επικίνδυνο. Σας το διευκρινίζω γιατί οι εσωτερικές ομάδες κάνουν την πάπια, και συνήθως τα μέλη τους είναι αγρίως θρησκευόμενα. Όποιος έχει αμφιβολίες ::: Alopsis ::: και διαβάστε το Πόρισμα της ΙΘ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως εντεταλμένων ορθόδοξων εκκλησιών και ιερών μητροπόλεων δια θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας.

Επειδή όμως η αλήθεια βρίσκεται στην προσωπική εμπειρία και όχι στην θεωρία επιτρέψτε μου για άλλη μια φορά να χρησιμοποιήσω την δικιά μου ζωή.
Δεν προέρχομαι από θρησκευόμενη οικογένεια. Η εκκλησία δια μέσου φωτισμένων εκπρόσωπων της με ξελάσπωσε πάμπολλες φορές. Στην αφελή μου νεότητα είχα τη συνήθεια να αναλαμβάνω υποθέσεις πολύ μεγαλύτερες από το μπόι μου (1,63) με ανθρώπους που ήταν (ή πίστευαν το ίδιο είναι) θύματα μαγείας, ψυχικών επιθέσεων κλπ. Ενοχλητικοί επισκέπτες από τον αόρατο κόσμο, ενεργειάκες επιθέσεις και πνευματικές διαταραχές παρέμειναν σαν ανεπιθύμητες παρενέργειες των (δίχως εμπειρία και γνώση) χειρισμών που έκανα. Οι περισσότεροι μεταφυσικοί έχουν περάσει από αυτό το στάδιο, δεν πρωτοτύπησα!! Το ισχυρό τελετουργικό της ορθοδοξίας και ιερωμένοι με απάλλαξαν επανειλημμένα από κάθε ενόχληση. Κανενός το αυτί δεν ίδρωσε από την πίστη μου στην μετενσάρκωση (άλλωστε πολλοί ιερείς γνωρίζουν τους λόγους που έκαναν την εκκλησία να την αποκηρύξει) και από την φανερή επίδραση της εσωτεριστικής διδασκαλίας όχι μόνο στη σκέψη αλλά ακόμα και στο λεξιλόγιο και τις ορολογίες που χρησιμοποίησα στις συζητήσεις μας.

Σας μεταφέρω την αποστροφή μιας τέτοιας συζήτησης :
Το Καλό λυτρώνει τον εαυτό του
Το Κακό στρέφεται εναντίον του εαυτού του

[Βασιλης Παπαδολιας]

Οδηγίες προς ναυτιλομένους Νο2, Τόνια, πολύ εμπειρικά και Τοξοτίσια. Θα τολμήσω να σε πειράξω λίγο κι ελπίζω να μη βρω το μπελά μου... διαβάζω τις εμπειρίες σου και μου έρχεται στο νου η φράση "βουρ στον εσωτερισμό κι όποιον πάρει ο χάρος". Από την άλλη ο Τοξότης έχει πάντα το θάρρος να βγει να πει αυτό που οι άλλοι δεν τολμούν, οπότε μπράβο σου..

Αισθάνομαι την ανάγκη να ισορροπήσω λίγο τον Τοξότη (ίσως όπως λένε τελευταία για να μη μου πάρουν την πρωτοκαθεδρία), Οπότε ας δούμε και τη διδυμίσια πλευρά της κατάστασης... τη νοητική...

Δεν είναι τυχαίο πιστεύω ότι στα αρχαία ελευσίνια πριν από την καθεαυτό μύηση οι άνθρωποι εκπαιδεύονταν πρώτα νοητικά για το τι θα συναντήσουν. Μέσα από συμβολικές αναπαραστάσεις, ιερό θέατρο, κλπ. Στη σύγχρονη εποχή πολύ λίγοι "εσωτεριστές" δυστυχώς δίνουν σημασία σε αυτή την προετοιμασία. Βουρ στην ψυχική εμπειρία χωρίς προετοιμασία για το αποτέλεσμα. Κατευθείαν στο βιωματικό. Χωρίς υποδομή για τη θεωρία. Το αποτέλεσμα είναι οι διαταρραχές, οι εξαρτήσεις, οι τραυματισμοί, και ό,τι άλλο...Πλήρης παράδοση προκειμένου να γεμίσουμε τη ζωή μας με κάτι που θα μας φέρουν οι κάθε λογής θεραπευτές, δάσκαλοι, εσωτεριστές "βάρβαροι"... Το βιωματικό απαιτεί όμως πρώτα θεωρητική υποδομή. Δεν πας ξυπόλητος στ' αγκάθια.

Πολλοί από τους εσωτεριστές δε συμπαθούν τη Μπέιλη την οποία συχνά χρησιμοποιώ σαν αναφορά. Ίσως καθένας τραβάει από αυτήν όπως κι από άλλους δασκάλους αυτό που στην πραγματικότητα έχει μέσα του. Έτσι εμένα με τραβάει η πρακτικότητα της. Οι άνθρωποι δεν είμαστε έτοιμοι για εμπειρίες λέει και ξαναλέει, αλλά η διδασκαλία είναι χρήσιμη έτσι κι αλλιώς κι ας προσεγγίζεται τελείως νοητικά γιατί όταν έρθει η ώρα θα είσαι έτοιμος και θα ξέρεις τι σου γίνεται. Δίδυμος η ίδια υποστηρίζει ότι το μέλλον για μας είναι η προσέγγιση των ανώτερων κόσμων μέσα από την επέκταση του νου κι όχι μέσα από την ψυχική εμπειρία (πολύ τις μόδας στους πνευματιστικούς κύκλους της εποχής).

Από την άλλη βεβαίως η μαθηματική προσέγγιση αποκλείει κάποια πεδία αίσθησης. Αυτοπαγιδευόμαστε δηλαδή. Ωστόσο η λογική είναι αυτή που πολύ ωραία περιέγραψες στο πρώτο μέρος. Πάρε κάθε φορά αυτό που είσαι έτοιμος να πάρεις. Και μην αναζητάς εμπειρία για την εμπειρία.

Στον εσωτερισμό εκτός από το μονοπάτι δεξιά κι αριστερά υπάρχει και η ψυχική και νοητική προσέγγιση. Ο εσωτερισμός που αναζητείται ως ψυχική εμπειρία ή ο εσωτερισμός που προσεγγίζεται με "ξεκίνημσ" την αφαιρετική σκέψη. Είναι σημαντικό να είναι γνωστό αυτό, και όποιος ενδιαφέρεται για το θέμα να ξέρει τι του ταιριάζει... Ακόμα και στη Γιόγκα ο διαλογισμός στις δύο αυτές προσεγγίσεις είναι διαφορετικός. Υπάρχουν διάφορα είδη Γιόγκα ανάλογα με τον τύπο του καθενός μας. Έτσι και στον Εσωτερισμό οι σχολές είναι μοιρασμένες. Η Θεοσοφία είναι κυρίως "λατρευτική", η Εργασία βιωματική και η Καμπάλλα νοητική. Υπάρχουν σχολές που βγάζουν παγκόσμιους εξυπηρετητές και άλλες που βγάζουν υποψήφιους πολεμιστές. Όλα δεν είναι ίδια. Ο εσωτερισμός δεν είναι ίδιος για όλους και καθένας ανάλογα με τη φύση του, είναι καλό να ξέρει τι του ταιριάζει..

Αυτά τα λίγα από μένα... ας μιλήσουν κι άλλοι πιο έμπειροι...

[Αργοναύτης]

Πολλοί από τους εσωτεριστές δε συμπαθούν τη Μπέιλη την οποία συχνά χρησιμοποιώ σαν αναφορά. Ίσως καθένας τραβάει από αυτήν όπως κι από άλλους δασκάλους αυτό που στην πραγματικότητα έχει μέσα του. Έτσι εμένα με τραβάει η πρακτικότητα της. Οι άνθρωποι δεν είμαστε έτοιμοι για εμπειρίες λέει και ξαναλέει, αλλά η διδασκαλία είναι χρήσιμη έτσι κι αλλιώς κι ας προσεγγίζεται τελείως νοητικά γιατί όταν έρθει η ώρα θα είσαι έτοιμος και θα ξέρεις τι σου γίνεται. Δίδυμος η ίδια υποστηρίζει ότι το μέλλον για μας είναι η προσέγγιση των ανώτερων κόσμων μέσα από την επέκταση του νου κι όχι μέσα από την ψυχική εμπειρία (πολύ τις μόδας στους πνευματιστικούς κύκλους της εποχής).

Δεν έχω την εμπειρία σου, αλλά με παραξενεύει πολύ που βρίσκεις πρακτική την Bailey.
Εγώ την βρίσκω απλά κατανοητή, αλλά υπερ-θεωρητική και απλή. Κάποια διαμάντια έχει στο έργο της. Συμφωνώ μ'αυτό που λες ότι τραβάμε ό,τι έχουμε μέσα μας, αλλά αυτό δεν είναι κανόνας. Τραβάμε και αυτό που μας λείπει πολλές φορές όταν βλέπουμε μετά από πολλά χρόνια αναζητήσεων ότι έχουμε γεμίσει με ουτοπίες και "συννεφάκια", γιατί το ζήτημα δεν είναι να διαμορφώσουμε μια κοσμοθεωρία, αλλά να βρούμε και πρακτικές λύσεις στη ζωή μας που θα την κάνουν ομορφότερη και δυναμικότερη. Εμένα η Bailey δεν μου λέει κάτι καινούριο. Μπορώ να βρω παρόμοια στάση ζωής και κοσμοθεωρία πολύ πιο απλοποιημένη στον Χριστιανισμό, τον οποίο δεν ασπάζομαι παρά μόνο στο εσωτερικό του κομμάτι. Με τους δασκάλους δεν έχω τίποτα, με το χαρωπό fun club τους έχω πολλές διαφορές όμως. 'Εχω γνωρίσει μερικούς απ'το fun club και βλέπω ένα κοινό σε όλους τους : Απουσία φιλοσοφικής σκέψης και παιδείας (άρα και μαθηματικής σκέψης). Οι χειρότεροι μαθητές, με τις χειρότερες βαθμολογίες, που δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ εκτός Ελλάδος, που στα σπίτια τους οι βιβλιοθήκες είναι άδειες εκτός από βιβλία για συναστρίες,που βλέπουν ό,τι σαβουροεκπομπή υπάρχει και κολάνε σε ό,τι μόδα βγει κι απ'την άλλη ο Εσωτερισμός Εσωτερισμός.'Εχεις δει κάποιον απ'το fun club να διαβάζει με πάθος το cosmopolitan και να ισχυρίζεται ότι ζει εσωτερικά και ανυψωμένα ; Εγώ ναι. Κι άμα τους μιλήσεις και τύχει να'χεις διαφορετική άποψη, μπορεί να σου εκσφενδονίσουν και κανένα βάζο. Αυτό θα πει γαλήνη εσωτερική. Χιτλερίζουν οι περισσότεροι. Η απόλυτη παράνοια.Θα έλεγα ακόμα ότι πάρα πολλοί από αυτούς, δεν έχουν διαβάσει καν Νίτσε και Σαρτρ και πάνε κατευθείαν στην Μπλαβάτσκυ. Τελείως αμόρφωτο το fun club των Εσωτεριστών λοιπόν αν και υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις. Το θέμα δεν είναι αυτό που είπε η Bailey ότι δεν είμαστε έτοιμοι για εμπειρίες, αλλά ότι παραείμαστε έτοιμοι για εμπειρίες. Η εμπειρία είναι αυτό που τους έλκει όλους τους αυτοσχέδιους του fun club.

[toniats]

Με τους δασκάλους δεν έχω τίποτα, με το χαρωπό fun club τους έχω πολλές διαφορές όμως. 'Εχω γνωρίσει μερικούς απ'το fun club και βλέπω ένα κοινό σε όλους τους : Απουσία φιλοσοφικής σκέψης και παιδείας (άρα και μαθηματικής σκέψης). Οι χειρότεροι μαθητές, με τις χειρότερες βαθμολογίες, που δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ εκτός Ελλάδος, που στα σπίτια τους οι βιβλιοθήκες είναι άδειες εκτός από βιβλία για συναστρίες,που βλέπουν ό,τι σαβουροεκπομπή υπάρχει και κολάνε σε ό,τι μόδα βγει κι απ'την άλλη ο Εσωτερισμός Εσωτερισμός.'Εχεις δει κάποιον απ'το fun club να διαβάζει με πάθος το cosmopolitan και να ισχυρίζεται ότι ζει εσωτερικά και ανυψωμένα ; Εγώ ναι. Κι άμα τους μιλήσεις και τύχει να'χεις διαφορετική άποψη, μπορεί να σου εκσφενδονίσουν και κανένα βάζο. Αυτό θα πει γαλήνη εσωτερική. Χιτλερίζουν οι περισσότεροι. Η απόλυτη παράνοια.Θα έλεγα ακόμα ότι πάρα πολλοί από αυτούς, δεν έχουν διαβάσει καν Νίτσε και Σαρτρ και πάνε κατευθείαν στην Μπλαβάτσκυ. Τελείως αμόρφωτο το fun club των Εσωτεριστών λοιπόν αν και υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις. Το θέμα δεν είναι αυτό που είπε η Bailey ότι δεν είμαστε έτοιμοι για εμπειρίες, αλλά ότι παραείμαστε έτοιμοι για εμπειρίες. Η εμπειρία είναι αυτό που τους έλκει όλους τους αυτοσχέδιους του fun club.

Αγαπητέ Αργοναύτη

Τι πειρασμός η τοποθέτηση σου!!
¶σε που έχεις χτυπήσει και διπλό τζακ-ποτ με τον Νίτσε και τον Σατρ… Δεν θα μπορούσα να έχω διαλέξει πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα προβληματικών ανθρώπων που το έργο τους υπερεκτιμήθηκε από τους αυτάρεσκους και ημιμαθείς διαμορφωτές της κουλτούρας (σου).

Με ενόχλησαν όσα έγραψες στο πλαίσιο της έλλειψης αγωγής που δείχνουν. Δεν μας έμαθε η μανούλα ότι όταν πηγαίνουμε επίσκεψη σε σπίτι (ή άρθρο τέλος πάντων) δηλωμένου «εσωτεριστή», δεν δηλώνουμε ότι το fan club (!) των εσωτεριστών είναι οι συνδρομήτριες του κοσμοπόλιταν, οι συνεχιστές του οράματος του Χίτλερ και άλλα συναφή με τον ίδιο τρόπο που όταν πάμε σε σπίτι εβραίου δεν μιλάμε για την αποτελεσματικότητα των κρεματορίων του Αούσβιτς; (εκτός αν είναι κυβερνητικός αξιωματούχος, τότε μάλλον επιβάλλεται!!)

Από την άλλη άνθρωπος είσαι κι εσύ, και πιθανώς θέλεις να πεις τον πόνο σου, δεν είναι πια και προς θανάτου!
Η παραπάνω τοποθέτηση μου είναι επί του τύπου όσων διάβασα.

Σου παραθέτω λοιπόν ένα κομμάτι «ουσίας» και ο Θεός βοηθός! (συγγραφεύς Hartmann – έργο : Αναζητώντας τους ροδόσταυρους)

«….Διδάσκαλε, μπορώ να ελπίζω πως θα μάθω το μυστήριο των μεγάλων πνευματικών δυνάμεων που κατέχεις και με τις οποίες λένε ότι μπορείς να μεταμορφώσεις ένα πράγμα σε κάτι άλλο και να μεταμορφώσεις ευτελή μέταλλα σε χρυσό;

Δεν υπάρχει τίποτα μυστηριώδες ή θαυμαστό σε αυτό είπε ο Imperator. Αυτά τα πράγματα δεν είναι πιο θαυμαστά από τα συνηθισμένα φαινόμενα της φύσης που βλέπουμε κάθε μέρα. Είναι μυστηριώδη μόνο για αυτούς των οποίων οι προκαταλήψεις και οι παρανοήσεις τους εμποδίζουν να δουν την αλήθεια. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν περισσότερο από την περιστροφή της σελήνης γύρω από τη Γη ή την ανάπτυξη ενός δέντρου.
Όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα της δράσης μιας πρωταρχικής δύναμης που ονομάζουμε Βούληση και η οποία έδωσε ύπαρξη στον κόσμο. Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους και στα επτά διαφορετικά επίπεδα ύπαρξης, ως μηχανική δύναμη ή πνευματική ισχύς. Όμως είναι πάντοτε η ίδια θεία πρωταρχική ισχύς της θελήσεως, η οποία δρα με τη μεσολάβηση του οργανισμού του ανθρώπου, ο οποίος την κατευθύνει με την διάνοια του.

Τότε, είπα, αυτό που κυρίως χρειάζεται να μάθουμε είναι πώς να ενδυναμώνουμε τη θέληση;
Όχι ακριβώς, είπε ο Imperator. Η Θέληση είναι μια παγκόσμια δύναμη. Συγκρατεί τους κόσμους στο διάστημα και προκαλεί την περιστροφή των πλανητών. Διαπερνά τα πάντα, εισδύει παντού και δεν χρειάζεται καμιά ενίσχυση γιατί είναι ήδη αρκετά ισχυρή για να κατορθώσει οτιδήποτε. Εσύ δεν είσαι παρά ένα όργανο μέσω του οποίου η παγκόσμια ισχύς μπορεί να δράση και να εκδηλωθεί, και μπορείς να έχεις εμπειρία της έκτασης αυτής της δύναμης, αν δεν προσπαθήσεις να της αντιταχθείς.

Αν όμως φαντασθείς ότι έχεις αποκλειστικά δική σου θέληση, της οποίας ο τρόπος δράσης είναι διαφορετικός από της παγκόσμιας θέλησης, απλώς διαστρέφεις ένα ασήμαντο μέρος της δεύτερης και το αντιτάσσεις στην πρωταρχική μεγάλη δύναμη. Όσο περισσότερο φαντάζεσαι ότι έχεις μια τέτοια δική σου Θέληση, τόσο πιο πολύ έρχεσαι σε σύγκρουση με την αρχική δύναμη-θέληση του σύμπαντος και, καθώς δεν είσαι παρά ένα ασήμαντο μέρος της, θα κατασυντριβείς και θα επιφέρεις την καταστροφή σου. Η θέληση σου μπορεί να δράσει αποτελεσματικά μόνο αν παραμείνει σε ταύτιση με τη θέληση του παγκόσμιου Πνεύματος. Η θέληση σου γίνεται ισχυρότερη αν δεν έχεις αποκλειστικά δική σου θέληση αλλά παραμένεις μέσα σε όλα τα πράγματα που υπακούουν στον Νόμο.


Τότε, είπα, πως μπορούμε να επιτύχουμε κάτι. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα με τη δύναμη της θέλησης μας, τότε δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να κάνουμε τίποτα, παρά να περιμένουμε ώσπου η Φύση να εκτελέσει το έργο της χωρίς τη βοήθεια μας.
Δεν μπορούμε να επιτύχουμε κάτι χρήσιμο, απάντησε ο Διδάσκαλος, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουμε τη δική μας θέληση. Μπορούμε όμως να χρησιμοποιήσουμε τη Λογική και την Νοήση μας για να καθοδηγήσουμε και να κατευθύνουμε την ήδη υπάρχουσα Δύναμη Θέλησης στη Φύση, και έτσι να κατορθώσουμε μέσα σε λίγες στιγμές ορισμένα πράγματα που η ασυνείδητη φύση θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο χρόνο για να επιτύχει χωρίς τη βοήθειά μας. Ο μυλωνάς που χρησιμοποιεί το νερό ενός ποταμού για να κινήσει το μύλο του δε δημιουργεί νερό…χρησιμοποιεί τη ροή του νερού για να επιτύχει το σκοπό του…. Με τον ίδιο τρόπο δρα και ένας Μύστης. Καθοδηγεί την υπάρχουσα δύναμη με τη νόηση του και την κάνει να επιτύχει ορισμένα πράγματα σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Η νόηση του ανθρώπου είναι ίσως το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να αποκαλέσει δικό του ( σημείωση :και τα συναισθήματα).

…η ζωή είναι παγκόσμια και υπάρχει παντού. Είναι ταυτόσημη με την θέληση. Δεν είναι προϊόν του ανθρώπου, ούτε μπορεί ο άνθρωπος να τη μονοπωλήσει. Δέχεται μια ορισμένη ποσότητα από αυτήν όταν έρχεται στον κόσμο. Η Φύση τον εφοδιάζει με αυτή και του τη δανείζει, αλλά πρέπει να την επιστρέψει κατά την έξοδο του από αυτόν τον κόσμο. Μόνο αυτός που πέτυχε να εγκαταστήσει ορισμένη ποσότητα αυτής της ζωικής αρχής μέσα στο αμετάβλητο εσωτερικό εαυτό του μπορεί να ονομάσει αυτή τη ζωή δική του και να την κρατήσει και μετά το θάνατο της μορφής….»


Και τέλος
…οι γνώσεις που βασίζονται σε δόγματα, πεποιθήσεις ή διδασκαλίες, οι γνώσεις των βιβλίων είναι φανταστικές γνώσεις, δεν είναι πραγματική γνώση…
Δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τίποτε πέρα από αυτό που εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε γιατί το αισθανόμαστε, το βλέπουμε και το κατανοούμε. Αυτό που συνήθως ονομάζουμε γνώση είναι απλώς θέμα μνήμης. Μπορούμε να αποθηκεύσουμε στη μνήμη μας αμέτρητα πράγματα που μπορεί να είναι σωστά ή λανθασμένα. Ακόμη και αν είναι αληθινά δεν φέρνουν την πραγματική γνώση, η πραγματική γνώση δεν μπορεί να μεταδοθεί από τον έναν άνθρωπο στον άλλο….ένας άνθρωπος μπορεί μόνο να οδηγηθεί σε ένα μέρος όπου θα μπορέσει να την αποκτήσει, αλλά θα πρέπει ο ίδιος να συλλάβει την αλήθεια, όχι απλώς διανοητικά με τον εγκέφαλο αλλά και διαισθητικά με την καρδιά του.

Για να έχουμε πραγματική γνώση πρέπει να αισθανθούμε την αλήθεια ενός πράγματος, να αντιληφθούμε ότι είναι αληθινό και να ξέρουμε για ποιο λόγο δεν μπορεί να είναι διαφορετικά.

Το να πιστέψουμε στην αλήθεια οποιουδήποτε πράγματος χωρίς να έχουμε γνώση της αλήθειας του είναι δεισιδαιμονία…η επιστήμη και οι γνώσεις των φιλοσόφων και των θεολόγων κινδυνεύουν συνεχώς να ανατραπούν από κάποια καινούργια ανακάλυψη, η οποία δεν μπορεί να συγχωνευτεί με τα τεχνητά τους συστήματα, γιατί αυτά βασίζονται μόνο στην αντίληψη των αισθήσεων και σε μια επιχειρηματολογία στηριγμένη στη λογική. Η αλήθεια δεν μπορεί να ανατραπεί. Δεν χρειάζεται επιχειρηματολογία και άπαξ και γίνει αντιληπτή με την πνευματική δύναμη της αντιληπτικότητας, άπαξ και γίνει κατανοητή από την πνευματική διάνοια του ανθρώπου, του μεταδίδει πραγματική γνώση που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί….

Κατόπιν αυτού
…ποτέ δεν δεχόμαστε βιβλία ή γνώμες –ακόμα και αν προέρχονται από το Βούδα- ως αλάθητους οδηγούς μας, εκτός αν πάρουν τη σφραγίδα από τη λογική και την κατανόηση μας. Τα σεβόμαστε και τα χρησιμοποιούμε. Μας υπηρετούν αλλά δεν τα υπηρετούμε

[Βασιλης Παπαδολιας]

Δημήτρη, νομίζω όταν μιλούσαμε για εμπειρίες μάλλον είχαμε κάτι διαφορετικό στο μυαλό μας. Αυτό που περιγράφεις εσύ είναι οι αναζητητές αστρικής εμπειρίας. Είναι η παραποίηση της ψυχικής προσέγγισης στον εσωτερισμό. Για μας που προσεγγίζουμε νοητικά τα θέματα δείχνει υποτιμητικό κάποιος άνθρωπος να προσεγγίζει αυτά τα πράγματα χωρίς νοητική βάση. Όμως αυτό είναι απλά η δική μας ακτίνα. Δεν μπορούμε να τη γενικεύσουμε για όλους. Γεγονός είναι ότι ισχύουν αυτά που λες για τη μόρφωση, αλλά ισχύει και το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι χωρίς μόρφωση που έχουν ανοικτά ψυχικά κέντρα και κάνουν θεραπευτική δουλειά. Δεν μπορούμε δηλαδή να γενικεύσουμε. Υπάρχουν καθημερινοί άνθρωποι που με την ψυχική προσέγγιση κάνουν δουλειά και άλλοι που απλά αναζητούν μία έντονη εμπειρία.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη νοητική προσέγγιση όμως. Πόσες φορές αναζητούμε το νοητικά ενδιαφέρον, δηλαδή την αντίστοιχα έντονα νοητική εμπειρία; Και ταυτιζόμαστε με μία καινούρια θεωρία ή ένα νέο σύστημα; Οι κίνδυνοι της ταύτισης υπάρχουν σε όλες τις περιπτώσεις, ανεξάρτητα από την προσέγγιση. Η δική μου παρέμβαση έγινε απλά για να ξέρει ο κόσμος ότι υπάρχουν γραμμές και προσεγγίσεις. Ο εσωτερισμός δεν είναι απαραίτητα το να καλείς τα πνεύματα. Υπάρχουν κι άλλες γραμμές που ταιριάζουν ίσως περισσότερο σε νοητικές προσεγγίσεις. Η κατανόηση των αρχετύπων, ο νοητικός διαλογισμός, κ.ά. Κι εκεί όμως χρειάζεται μετριοπάθεια. Τελικά πιστεύω ασχέτως της διαδρομής πρέπει να καταλήγουμε στο εν οίδα ουδέν οίδα.

[toniats]

Αγαπητέ φίλε Βασίλη

κατα την ταπεινή μου γνώμη η Μπέίλη δεν έχει συλλάβει ακριβώς τα προαναφερθέντα από τον, αν μη τι άλλο ακριβολόγο, Hartmann.

Η ερμητική παράδοση και ο εσωτερικός χριστιανισμός παραδίδουν την παρακάτω απλή διάταση του Κόσμου (αρχίζω από κάτω και ανεβαίνω) α) υλικό πεδίο, αντιστοιχεί στην ύλη (αντιπροσωπεύει το στοιχείο της γης) β) αστρικό πεδίο αντιστοιχεί μετάξυ άλλων και στο καρδιακό κέντρο του ανθρώπου, εκεί όπου εδρεύουν τα συναισθήματα (αντιπροσωπεύει το στοιχείο του νερού) και γ) νοητικό πεδίο κατώτερο Πνευματικό, λογική και Νόηση (σε αντιδιαστολή με το Πνευματικό Πεδίο πέραν της ανθρώπινης αντιληπτικότηττας). που αντιπροσωπεύει το στοιχείου του αέρα. Φυσικά το "θα νικήσει παν το λεπτόν και θα διαπεράσει το στερεόν", του σμαράγδινου Πίνακα σημαίνει ότι οι σχέσεις τους είναι το πιο αιθερειο να δρα στο αμέσως αποκάτω επίπεδο. Έτσι ο αέρας κινεί το νερό και δημιουργούνται τα κύματα της θάλλασσας, η θάλλασσα τρώει τον βραχο κλπ Κατα τον ίδιο τρόπο η Νόηση επιδρά στα συναισθήματα και τα συναισθήματα στο υλικό σώμα του ανθρώπου. Οι αρρώστιες προέρχονται απο προβλήματα στο αστρικό - συναισθηματικό σώμα του ανθρώπου, που με τη σειρά του έχει αρρωστήσει λόγω προβληματικής Νόησης. Είναι εξαιρετικά απλό ως εδώ, κατά τη γνώμη μου.

Ως εδώ είναι ο ο άνθρωπος και ο κόσμος του (ο άνθρωπος είναι : υλη- συναίσθημα-νοήση)

πάνω απο τον άνθρωπο στέκεται ο Θεός. φαντασου τον και αυτόν σε τρία επίπεδα. το νοητικό επίπεδο του ανθρωπου επικοινωνει με την θεία Νόηση. το συναισθηματικό με τα Θεία αισθήματα, τουτέστιν με την θεία Αγάπη. Στο επίπεδο του Θεου λοιπόν τα πράγματα αντιστρέφονται η νόηση βρίσκεται σε χαμήλοτερο επίπεδο απο την Αγάπη. Γιαυτο τον Θεό μπορούμε να τον αντιληφθούμε με την Νόηση αλλά η πραγματική προσέγγιση είναι μέσω του β΄επίπέδου, της καρδιάς, του κέντρου των συναισθημάτων.....

Τώρα, με το χέρι στην καρδιά Βασίλη, έχει πάρει χαμπάρι η Μπέιλι ή η Μπλαβασκι ??? (για την Μπλαβάσκι υπάρχουν οργισμένες διαμαρτυρίες)

[Βασιλης Παπαδολιας]

Τόνια, ανοίγεις μία μεγάλη κουβέντα που κατά την άποψη μου δεν αφορά και όλους (ποιος θέλει να βλέπει δύο ισχυρά Εγώ να τσακώνονται; ).

Ο "διάλογος" για την προσέγγιση στην επαφή με τα ανώτερα στρώματα είναι μακρύς. Δε θα φέρω εγώ κάτι καινούριο στο θέμα. Υπάρχει η παλιά κλασσική ανατολική προσέγγιση που λέει ότι η επαφή με την ψυχή έρχεται μέσα από το βουδικό του αστρικού. Με αυτή την προσέγγιση δούλεψε όλη η ανατολική φιλοσοφία που προσπαθεί να ησυχάσει το νου και να "εφελκύσει" τη 2η ακτίνα από το βουδικό. Και αυτή την προσέγγιση ακολούθησε και η Θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ. Και κατά την άποψη μου και ο Γκουρτζίεφ αν κι όχι επακριβώς.

Παράλληλα με αυτήν καλώς ή κακώς υπάρχει η δυτική προσέγγιση του εσωτερισμού. Ξεκινώντας από την Καμπάλα, την εσωτερική μαγεία, τον Γκαίτε και φτάνοντας στον Στάινερ, τον Κρόουλυ ή την Φόρτσιουν όπως λες η δυτική προσέγγιση δουλεύει με σύμβολα / αρχέτυπα. Ενεργοποιεί, αντί να ησυχάζει το νου και δουλεύει με πειθαρχία και επέκταση του νου κι όχι με περιορισμό του. Δεν εφελκύει τη 2η ακτίνα αλλά ανεβαίνει από το Κάμα Μάνας στο Μάνας (κάποιοι όπως ο Κρόουλυ έπαιξαν και με την 1η ακτίνα και έφαγαν το κεφάλι τους). Πάει από κάτω προς τα πάνω, όχι από πάνω προς τα κάτω. Δε δουλεύει με τη Θεία Χάρη, αλλά με την Πίστη και την προσπάθεια. Δεν αδυνατίζει το Εγώ αλλά το ισχυροποιεί τόσο πολύ ώστε να μην έχει ανάγκη μηχανισμούς άμυνας. Τότε δίνει χωρίς να αισθάνεται ανασφάλεια. Δεν αναπτύσσει τη σχέση εαυτού - θείου, αλλά εαυτού και ομάδας. Υποτάσσει το Εγώ στην ομάδα κι όχι στο Θείο. Χρησιμοποιεί εργαλεία του Μάνας (σύμβολα, ομάδα, κλπ), όχι του Μπούντι (αγάπη, διαίσθηση, διδασκαλία, κλπ)

Οι διαφορετικές αυτές προσεγγίσεις υπάρχουν και στη σύγχρονη ψυχολογία. Η ψυχαναλυτική προσέγγιση προσπαθούσε να διαλύσει το Εγώ για να αναδυθεί το ασυνείδητο. Η ψυχολογία του Εγώ ισχυρίζεται ότι ψυχικές συγκρούσεις υπάρχουν σε άτομα που δεν αισθάνονται ασφαλείς με τον εαυτό τους. Δεν επιτίθεται κάποιος που δεν αισθάνεται να απειλείται. Την τελευταία προσέγγιση ακολουθεί γενικά η αμερικανική σχολή, εξ' ού και η Μπέιλη, αλλά και ο Rudhyar, ο οποίος καθορίζει την εξέλιξη μέσα από την ισχυροποίηση του Εγώ (δες και το άρθρο για τα συστήματα αναφοράς που έχω στο site) αλλά μεταξύ μας και ο Γιουνγκ (δεν είναι τυχαίο που όλοι αυτοί είναι αρεστοί στην Αμερική).

Προσωπικά έχω επαρκή επίγνωση αδυναμίας ώστε να μην αρχίσω να λέει αυτή η προσέγγιση είναι καλή κι η άλλη δεν είναι. Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν διαίσθηση και ψυχικές ικανότητες και έχω επίγνωση των δικών μου περιορισμών σε αυτό τον τομέα. Απλά εκείνο που θα ήθελα σε ένα site μεγάλης αναγνωσιμότητας είναι να γνωρίζει ο κόσμος ότι υπάρχουν δρόμοι και δρόμοι. Δεν υποχρεούται κανείς να κάνει τίποτα που δεν είναι στη γραμμή του ή στην ακτίνα του.

[Βασιλης Παπαδολιας]

Να προσθέσω στα παραπάνω ότι η νοητική προσέγγιση είναι αποτέλεσμα απλά της εξέλιξης του φορέα. Οι περισσότεροι από μας τους ανθρώπους δουλεύουμε ακόμα με το αστρικό, άρα αυτό χειριζόμαστε. Όσο τελειοποιούνται οι φορείς όμως εμφανίζονται σχολές που βασίζονται στο νοητικό. Κι επειδή ισχύει το καθρέφτισμα που αναφέρεις, όταν δουλεύεις με το αστρικό θα δουλέψεις και με τη 2η ακτίνα, ενώ αν δουλέψεις με το νοητικό θα δουλέψεις αναγκαστικά με το Μάνας. Δεν υπάρχει καλό ή κακό δηλαδή, this is just the way it works..

[Βασιλης Παπαδολιας]

Επανέρχομαι γιατί έχω ανησυχία ότι με το λόγο πάλι λάθος εντυπώσεις αφήνουμε.

Αναγκαίες διευκρινίσεις:

1. Όταν λέμε αναπτύσσω το νου, δεν εννοούμε γίνομαι πιο νοητικός, δηλαδή αναπτύσσω την εξυπνάδα μου. Είναι πιο περίπλοκο το πράγμα. Ο νους, το συναίσθημα και η ύλη εμπλέκονται μεταξύ τους. Η ύλη έχει τρεις φύσεις, νοητική ύλη, αστρική ύλη, υλική ύλη. Το συναίσθημα επίσης έχει τρεις φύσεις, νοητικό συναίσθημα, αστρικό και υλικό. Η θεοσοφία τα λέει αυτά υποπεδία. Πολύ ωραία τα έχει αναλύσει όμως ο Γκουρτζίεφ.

2. Όταν λέμε γίνομαι πιο νοητικός δε σημαίνει δρω συνέχεια με το μυαλό. Σημαίνει ότι αναπτύσσω το νοητικό υποπεδίο και στις τρεις φύσεις. Κι όταν λέμε αναπτύσσω το νοητικό εννούμε βάζω και τις τρεις φύσεις σε κάποιο "σχέδιο". Ο νους έχει πάντα σχέση με "σχέδιο" ή "πρόγραμμα". Για παράδειγμα στην ύλη ξεκινάω να διατρέφομαι συνειδητά. Αν δε διατρέφομαι συνειδητά, τότε το σώμα δρα συναισθηματικά, δηλαδή ανάλογα με το τι του αρέσει ή τελείως υλικά, δηλαδή ανάλογα με τις ώρες που πεινάει.

3. ¶ρα στο παράδειγμα της ύλης και του φαγητού έχουμε τρεις υπο-φύσεις:

- Τρώω συνειδητά και με βάση κάποιο σχέδιο (το σχέδιο συνιστά ανάπτυξη του νοητικού)
- Τρώω με βάση τις προτιμήσεις μου
- Τρώω όταν πεινάω

4. Στο ζήτημα του συναισθήματος επίσης έχουμε τρεις φύσεις. Μερικά παραδείγματα:

- Μου προκαλούνται συναισθήματα λόγω υλικών αιτιών (π.χ. ορμονικές διαταρραχές ή κάποιος με αγγίζει ερωτικά). Η ύλη μου προκαλεί συναίσθημα
- Αισθάνομαι από μη λεκτικές καταστάσεις. Μπαίνω σε ένα χώρο και με κοιτάζουν όλοι κάπως. Τα συναισθήματα των άλλων (χωρίς λέξεις) προκαλούν τα δικά μου. Εδώ συμπεριλαμβάνονται και οι σκέψεις των άλλων όταν επενδύονται με συναίσθημα. Μου λέει κάτι ο άλλος, αλλά δεν είναι αυτό που λέει, αλλά το πώς το λέει.
- Τα συναισθήματα μου προσπαθώ να έχουν νόημα. Δε με ενοχλεί αν θυμώνω, αρκεί να γνωρίζω τα όρια. Χρησιμοποιώ το συναίσθημα ως εργαλείο. Αν πρέπει να διεκδικήσω διεκδικώ. Αν πρέπει να συμπαρασταθώ, συμπαρίσταμαι. Εδώ κατά τον Γκουρτζίεφ είναι το σημείο επαφής με την Ψυχή, το ανώτερο "σχέδιο".

5. Στο ζήτημα του νου έχουμε επίσης τρεις φύσεις.

- Οι σκέψεις είναι απόρροια υλικών παραγόντων (π.χ. οργανικά αίτια προκαλούν μαθησιακή δυσκολία, ο καφές επιταχύνει τις σκέψεις μου)
- Οι σκέψεις είναι συναισθηματικές. Εδώ βρισκόμαστε οι περισσότεροι άνθρωποι. Το μυαλό μας πάει από δω κι από κει ανεξέλεγκτο, του αρέσουν οι εντυπώσεις, ταυτίζεται με εικόνες, ταυτίζεται με θεωρίες. Εδώ εδράζεται το Εγώ με την έννοια της αντίστασης. Δε μου αρέσουν οι πληροφορίες που παίρνω, αντιστέκομαι. Δεν ακολουθώ την αρχή της πραγματικότητας, αλλά την αρχή της ηδονής.
- Οι σκέψεις ακολουθούν κάποιο σχέδιο. Είναι πειθαρχημένες. Δουλεύω για να εκπληρώσω κάποιο καθήκον. Να κάνω τη δουλειά μου, να λύσω ένα πρόβλημα. Με το πρόβλημα δεν ταυτίζομται συναισθηματικά ,δεν το παίρνω προσωπικά, αν δε το λύσω. Απλά είναι η δουλειά μου. Προσαρμόζομαι. Αναγνωρίζω την πραγματικότητα. Εδώ εδράζεται το υγιές Εγώ.

Οι δύο μέθοδοι τώρα που περιέγραψα πιο πάνω προσπαθούν τα εξής:

- Η ανατολική να ησυχάσει το αστρικό (συναισθηματικό) κομμάτι του νοητικού και να αναπτύξει το νοητικό του αστρικού.
- Η δυτική να αναπτύξει το νοητικό του νοητικού και μέσω αυτού να ελέγξει και πειθαρχήσει το αστρικό του νοητικού.

Και στις δύο πάντως το πρόβλημα είναι το αστρικό του νοητικού.

Συμβολικά μιλώντας η πρώτη μέθοδος είναι μαγνητική. Δημιουργείται κέντρο έλξης της αγάπης μέσα μας. Έλκουμε αγάπη και καλή θέληση. Λειτουργούμε κυρίως μέσα από τον Ποσειδώνα (στην κλασσική αστρολογία μέσω της Σελήνης). Στη δεύτερη μέθοδο δρούμε ηλεκτρικά. Επιταχύνουμε τη ροή της σκέψης σε σημείο που γίνεται ενόραση. Λειτουργούμε κυρίως μέσα από τον Ουρανό (στην κλασσική μέσω του Ήλιου).

Αυτά συμβολικά. Για να είμαστε τελείως συγκεκριμένοι και ακριβείς για όσους έχουν ξεκινήσει να ασχολούνται τουλάχιστον (γιατί οι άλλοι θα λένε ότι μιλάμε κορακίστικα)...

[Αργοναύτης]

Αγαπητή Τόνια με τις πολλές ζωές στη Λεμουρία, δεν κατηγόρησα ούτε προσέβαλλα τον Εσωτερισμό, ούτε καμμιά Σχολή του, αλλά κάποιους από τους δήθεν "μαθητές" των Δασκάλων που δεν κάνουν πράξη τα όσα πρεσβεύει, τους "μαθητές" κάποιους από τους οποίους έχω γνωρίσει πολύ καλά με τι φασιστικό τρόπο λειτουργούν στις πολύ προσωπικές τους στιγμές και στην καθημερινότητά τους και με πόση ευκολία υβρίζουν και διαπομπεύουν ανθρώπους, που ακόμα και αν τα πράγματα είναι έτσι όπως ισχυρίζονται, η κατάλληλη υψηλή στάση θα ήταν να προσπεράσουν τους εχθρούς τους αδιάφορα. Φαίνεται όμως ότι πειράχτηκες πολύ και το πήρες προσωπικά. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι δικό μου, αλλά πως θα αποδείξεις ότι δεν έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι. 'Οσο για τους υπαρξιστές, αν αυτοί ήταν προβληματικοί άφησε να το κρίνει η ιστορία τους (πάντως αυτοί τουλάχιστον δεν άκουγαν φωνές από το Υπερπέραν). Ελπίζω να μην παρερμηνευθώ πάλι σκόπιμα, γιατί είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι για να φτάσεις σε τέτοια μεγάλη ύψη όπως αυτά των Εσωτεριστών Δασκάλων, αποκλείεται να μην την έχεις την πετριά σου και την ιδιαιτερότητά σου (εσύ το λες "προβληματικός" κοινωνικά). Δεν μπορείς να πηγαίνεις να βωμολοχείς και να το παίζεις Εσωτεριστής όμως. Όσο για τους Φιλοσόφους που εσείς τους θεωρείτε "κατώτερούς" σας και τρε μπανάλ επειδή δεν άκουγαν φωνές, το ότι είχαν μια δόση πετριάς (και αυτοί) δεν αποκλείει ημιμαθή μου αναγνώστρια ότι δεν έφτασαν στο σημείο να συλλάβουν τις υψηλές έννοιες της Φιλοσοφίας. Μην ξεχνάτε ότι η ιδιοφυία συνορεύει με την τρέλλα και κανείς που επιχείρησε να συλλάβει τις ανώτερες αλήθειες δεν βγήκε αλώβητος. Καλησπέρα.