αστρολογία και αυθυποβολή

[katerina2]

Πόσο μπορεί η αστρολογία να επηρεάσει τις σκέψεις και τις προσδοκίες μας για τη ζωή, τον ίδιο μας τον εαυτό, τις σχέσεις μας? Νιώσατε στιγμές αυθυποβολής καθώς μελετούσατε αστρολογία? Θεωρώ αυτό το φαινόμενο πολύ επικύνδυνο διότι μπορεί να κατευθύνει τις σκέψεις μας, και ένα ρητό λέει ''δεν είμαστε αυτό που νομίζουμε ή υποπτευόμαστε οτι είμαστε. Είμαστε οι ίδιες οι σκέψεις μας''

Προσωπικά νιώθω να αυθυποβάλλομαι κάποιες φορές, ίσως γιατί ψάχνω μια δικαίωση, μια εξήγηση. Πέφτω σε αυτήν την παγίδα, αλλά προσπαθώ να κρίνω τις σκέψεις μου και κάπως ''το σώζω''

[Βασιλης Παπαδολιας]

Πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει με μία αντίληψη που έχουμε καταρχήν ότι έχουμε για όλα απαντήσεις.

Φτιάχνουμε στο μυαλό μας ένα μοντέλο που απαντάει σε όλα και βλέπουμε τη ζωή μέσα από αυτό το πρίσμα. Στην πράξη όμως η ζωή μας είναι πραγματική και βλέποντας την μέσα από το πρίσμα μας σταματάμε πραγματικά να τη βλέπουμε πραγματικά.

Είναι μέρος της ωρίμανσης μας σαν άτομα να συνειδητοποιήσουμε ότι άλλη είναι η πραγματικότητα κι άλλο το πρίσμα μας κι αυτό θα το συνειδητοποιήσουμε μόνο, όταν δούμε ότι από κάπου το πρίσμα μας μπάζει.

Αν δεν ψάχνουμε λοιπόν για γενικούς κανόνες, νομίζω ότι πιο εύκολα θα αποφύγουμε την παγίδα της αυθυποβολής. Θα παραμείνουμε ανοιχτοί στην πιθανότητα να κάνουμε λάθος και το μοντέλο μας να μην είναι πλήρες κι έτσι θα παραμείνουμε ανοιχτοί στο να ακούμε την πραγματικότητα και να μην κλειστούμε στο δικό μας δωμάτιο απομόνωσης.

Προσωπικά κατάφερα να ξεχωρίσω κάποια πράγματα στο μυαλό μου γράφοντας εκείνο το άρθρο για τις επιστροφές του Κρόνου και του Χείρωνα και διαβάζοντας σχετικά βιβλία. Ο συμβολισμός των πλανητών μου έδωσε ένα μπούσουλα να αναγνωρίζω πότε πάω να γενικεύσω και να πέσω στην παγίδα της αυθυποβολής. Και μέσα από όλη αυτή την ιστορία είδα για άλλη μια φορά πόσο χρησιμότερη είναι η αστρολογία σα συμβολική γλώσσα αυτογνωσίας από το να είναι μία απλή πρόβλεψη.

ΥΓ: Συστήνω ανεπιφύλακτα για το παραπάνω ερώτημα το Astrology of Transformation του Dane Rudhyar

[cancerian]

Προσωπικά νιώθω να αυθυποβάλλομαι κάποιες φορές, ίσως γιατί ψάχνω μια δικαίωση, μια εξήγηση. Πέφτω σε αυτήν την παγίδα, αλλά προσπαθώ να κρίνω τις σκέψεις μου και κάπως ''το σώζω''

Τοτε ισως θα ηταν καλυτερο να αναρωτηθεις ποιες ειναι οι αιτιες εκεινες οι οποιες σε "σπρωχνουν" να ζητησεις ενα ειδος δικαιωσης..
Κανε ενα ερωτημα στον εαυτο σου , " Τι ειναι εκεινο που με κανει να ζητω δικαιωση?"
Μετεπειτα ακολουθει η κριτικη σκεψη ...
Η κριση ειναι εκεινη η οποια μας προστατευει απο την αυθυποβολη και το ποσο καλα αναγνωριζουμε την εκαστοτε πραγματικοτητα των πραγματων !

Ελπιζω να εβαλα το λιθαρακι στην απαντηση της σκεψης σου

[katerina2]

Φτιάχνουμε στο μυαλό μας ένα μοντέλο που απαντάει σε όλα και βλέπουμε τη ζωή μέσα από αυτό το πρίσμα.

Αυτό το πρίσμα είναι η φυλακή μας. Ο καθένας είναι δέσμιος στον μικρόκοσμό του, παγιδευμένος σε ιδέες, στερεότυπα, αντιλήψεις, ταμπού κτλ. Είναι όμως αναπόφευκτη αυτή η φυλακή. Από μικροί καθώς μεγαλώνουμε δανειζόμαστε και μιμούμαστε τις αξίες, σκέψεις, φοβίες προσδοκιές κτλ κτλ του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναπτυσσόμαστε. (ίσως για να γίνουμε αποδεκτοί από την ομάδα και να μας δεκτούν ως μέλος της, ίσως για πάρουμε την πολυπόθητη έγκριση των γονιών μας και να κατοχυρώσουμε τη συνακόλουθη αυτοεκτίμηση - αφού σε μικρή ηλικία βλέπουμε τον εαυτό μας μεσα από τα μάτια των γονιών μας και η άποψη τους για το άτομό μας είναι καθοριστικής σημασίας για την αυτοεκτίμησηή μας ). Πόσο δύσκολά αλλάζει ένα πρίσμα, όχι με ένα άλλο αλλά με την απόλυτα ελεύθερη σκέψη? Πιστεύω πάρα πολύ δύσκολα- αν κατορθώνεται!
συγνώμη για το off topic

[katerina2]

Τοτε ισως θα ηταν καλυτερο να αναρωτηθεις ποιες ειναι οι αιτιες εκεινες οι οποιες σε "σπρωχνουν" να ζητησεις ενα ειδος δικαιωσης..
Κανε ενα ερωτημα στον εαυτο σου , " Τι ειναι εκεινο που με κανει να ζητω δικαιωση?"
Μετεπειτα ακολουθει η κριτικη σκεψη ...
Η κριση ειναι εκεινη η οποια μας προστατευει απο την αυθυποβολη και το ποσο καλα αναγνωριζουμε την εκαστοτε πραγματικοτητα των πραγματων !

Ελπιζω να εβαλα το λιθαρακι στην απαντηση της σκεψης σου

cancerian ευχαριστώ για την απάντηση! Εννοώ ''δικαίωση'' με την ένοια της εξήγησης γιατί συμβαίνει ό,τι συμβαίνει στη ζωή. Ψάχνω το ''γιατί'' σε όλα. Πιστεύω ότι κρύβει μια βαθύτερη ανάκγη για έλεγχο των καταστάσεων. ''Αφού ξέρεις γιατί συμβαίνει κάτι μπορείς και να το ελέγξεις''.

Η κριση ειναι εκεινη η οποια μας προστατευει απο την αυθυποβολη και το ποσο καλα αναγνωριζουμε την εκαστοτε πραγματικοτητα των πραγματων !

Το θέμα με την αυθυποβλή στην αστρολογία όμως είναι ότι μπορεί να μην ξέρεις την πραγματικότητα. Π.χ στη ωριαία ζητάς να βρεις απάντηση σε κάτι που σε απασχολεί, χωρίς να ξέρεις τί ισχύει στην πραγματικοτητα. Εκεί τί κάνεις? Αυθυποβάλλεσε με την απάντηση που θα πάρεις μελετώντας τον χάρτη ή όχι...Νομίζω αναπόφευκτα η απάντηση είναι θετική. Για να προσφεύγεις στην ανάλυση της ωριαίας σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι τα αποτελέσματά της και επομένως αφού τα θεωρείς αξιόπστα, πιστεύεις σε αυτά και επηρεάζεσε.

[cancerian]

Συνηθως το αισθημα της αυθυποβολης προκειπτει απο το "ποσο εχουμε εμεις σαν ανθρωποι τον ελεγχο των καταστασεων.

Ειναι πολυ ανθρωποι εκει εξω οι οποιοι επιθυμουν να αποποιηθουν τις ευθυνες τους και να δωσουν το κεντρο βαρους των ευθυνων τους εξω απο τον εαυτο τους. Αυτο το "εξω απο τον εαυτο μου" στην εκαστοτε περιπτωση μπορει να ειναι κατι διαφορετικο. Σε αυτη την περιπτωση ειναι η αστρολογια.

Ετσι λοιπον η αυθυποβολη σε αυτο το παραδειγμα εχει ως εργαλειο της την αστρολογια.

Οταν τοποθετουμε το μεριδιο των ευθυνων μας εξω απο εμας τοτε συμβαινουν τα εξης πραγματα :

A) αποποιουμαστε των ευθυνων μας

B) προστατευουμε την αυτοεκτιμιση μας

Γ) δεν δεχομαστε την κοινωνικη αποδοκιμασια

Δ) οδηγουμαστε στην ανημπορια και στην παθητικη σταση και δημιουργειται ενας φαυλος κυκλος

Για αυτο λοιπον ειναι προτιμοτερο να αναπτυξουμε εναν πιο ενεργητικο και κριτικο τροπο σκεψης .. Ετσι ωστε να αναλαβουμε τον ελεγχο της καταστασης και να αποριψουμε τυχον αυθυποβολες οι οποιες δημιουργουνται !
:embarrest:embarrest

[skorpio]

Ενδιαφέρον ερώτημα...Πιστεύω ότι σε κάποιες φάσεις της ζωής μας όλοι νιώθουμε ευάλωτοι και ψάχνουμε κάτι που θεωρούμε πως μπορεί να μας δίνει ελπίδα.Αυτό δεν είναι απαραιτήτως καλό, αφού μέσω της αστρολογίας μπορεί να "διαβάσουμε κάτι στο χάρτη μας" για παράδειγμα, το οποίο μπορεί να το ερμηνεύσουμε ως πολύ καλό ή πολύ κακό και να βάλουμε τον εαυτό μας σε μια διαδικασία αναμονής...Αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο και δε μας βοηθάει ουσιαστικά γιατί αντικατοπτρίζει μια στάση περισσότερο μοιρολατρική παρά δυναμική απέναντι στα γεγονότα.
Με την αστρολογία ασχολούμαι εδώ και λίγους μήνες και στην αρχή έμπαινα πολλές φορές στο τριπάκι της αυθυποβολής.Όσο όμως τη μελετάω περισσότερο διαπιστώνω ότι με την αστρολογία απλά μας δίνεται μια ευκαιρία να μελετήσουμε και να ψάξουμε τον εαυτό μας.Δε μας δίνει λύσεις,αλλά κατευθύνσεις καθώς δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο.Στο δικό μας χέρι είναι να μπορούμε να τις αξιοποιούμε προς όφελός μας.Η μοίρα μας δεν είναι γραμμένη στα άστρα,την φτιάχνουμε εμείς.

Στην αρχή,αν κάποιος μου έλεγε "ο Κρόνος μπαίνει στο ζώδιο σου",έτρεχα πανικόβλητη και περίμενα σωρό αποτυχίες και αναβολές (τόσο μου έκοβε...).Αντίθετα τώρα,καταλαβαίνω πως δεν υπάρχουν αμιγώς καλές ή κακές όψεις, ευεργέτες πλανήτες και πλανήτες "φόβητρα".Κι αυτό που θέλω να πώ (και να κλείσω επιτελους γιατί μάλλον σας κούρασα...) είναι πως οφείλουμε να τα εξετάζουμε όλα σφαιρικά και όσο πιο αντικειμενικά γίνεται και να μη φέρνουμε αμέσως την καταστροφή ούτε και να πετάμε στον έβδομο ουρανό!
Ουφ,τα 'πα!Κι αν έχω πετάξει καμιά κοτσάνα συγχωρήστε με,τώρα μαθαίνω κι εγώ το κακομοίρικο...:embarrest

[Βασιλης Παπαδολιας]

Νομίζω ότι η διαδικασία αυθυποβολής προκύπτει από μία ανάγκη. Αυτό που περιέγραψα εκεί στο θέμα του 2ου οίκου ως μετάβαση από το Είμαι στο Γίνομαι. Για κάποιο λόγο δεν είμαι αποδεκτός όπως είμαι ή δεν έχω τον έλεγχο των καταστάσεων στη ζωή μου (αρχετυπικό τετράγωνο Ωροσκόπου - Μεσουρανήματος). Καλούμαι λοιπόν να φτιάξω ένα μοντέλο προσέγγισης του κόσμου. Κι εκεί είναι που χρειάζεται να έχω κρίση και διαύγεια πνεύματος. Για το λόγο αυτό έλεγαν οι παλιοί εσωτερικοί αστρολόγοι ότι ο Ταύρος είναι το ζώδιο της Φώτισης. Ότι το ζητούμενο στο ζώδιο αυτό είναι η Διαύγεια (Βούδας / Φωτισμένος). Βλέπω καλά; Είμαι αντικειμενικός; Έχω διαύγεια πνεύματος;

Μεταφέρω απλά μερικά αστρολογικά σύμβολα που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει για να ελέγχει τον εαυτό του πάντα. Αν είναι ή δεν είναι αληθινός, αν βλέπει την αληθινή ζωή ή μία ψευδαίσθηση.

[Μητσάκος]

Πόσο μπορεί η αστρολογία να επηρεάσει τις σκέψεις και τις προσδοκίες μας για τη ζωή, τον ίδιο μας τον εαυτό, τις σχέσεις μας? Νιώσατε στιγμές αυθυποβολής καθώς μελετούσατε αστρολογία? Θεωρώ αυτό το φαινόμενο πολύ επικύνδυνο διότι μπορεί να κατευθύνει τις σκέψεις μας, και ένα ρητό λέει ''δεν είμαστε αυτό που νομίζουμε ή υποπτευόμαστε οτι είμαστε. Είμαστε οι ίδιες οι σκέψεις μας''

Προσωπικά νιώθω να αυθυποβάλλομαι κάποιες φορές, ίσως γιατί ψάχνω μια δικαίωση, μια εξήγηση. Πέφτω σε αυτήν την παγίδα, αλλά προσπαθώ να κρίνω τις σκέψεις μου και κάπως ''το σώζω''

Για ρίξε μια ματιά και σε αυτό το άρθρο
http://www.myhoroscope.gr/41-%DC%F1%...%EC%FC%F2.html

[Βασιλης Παπαδολιας]

Συνηθως το αισθημα της αυθυποβολης προκειπτει απο το "ποσο εχουμε εμεις σαν ανθρωποι τον ελεγχο των καταστασεων.

Ειναι πολυ ανθρωποι εκει εξω οι οποιοι επιθυμουν να αποποιηθουν τις ευθυνες τους και να δωσουν το κεντρο βαρους των ευθυνων τους εξω απο τον εαυτο τους. Αυτο το "εξω απο τον εαυτο μου" στην εκαστοτε περιπτωση μπορει να ειναι κατι διαφορετικο. Σε αυτη την περιπτωση ειναι η αστρολογια.

Γιάννη, έχεις δίκιο σ' αυτά που λες αλλά νομίζω ότι και η αίσθηση ότι ελέγχουμε εμείς τη ζωή μας μπορεί να είναι μία ψευδαίσθηση και αυθυποβολή. Κάπου στη μέση είναι η αλήθεια νομίζω...