Βρες τον προσωπικό σου μύθο - Μέρος 1ο

[Χρήστος Άρχος]

Τα αρχέτυπα είναι μία μοναδική πηγή αντιστοιχίας η οποία μας βοηθά να μπορέσουμε να καταλάβουμε ποια είναι τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά μας και με ποιον τρόπο μπορούμε μέσα από αυτά να ξεφύγουμε από τα αναπόφευκτα λάθη που κάποια στοιχεία της προσωπικότητας μας δημιουργούν.

Σε αυτήν τη σειρά άρθρων θα δούμε πώς οι γυναίκες μπορούν μέσα από την αστρολογία και αποσυμβολίζοντας μύθους διαφόρων λαών να προστατευτούν από τον προσωπικό τους μύθο στον συναισθηματικό στίβο. Για να το κατορθώσετε χρειάζεται να ξέρετε πού βρίσκεται ο Κυβερνήτης του 7ου οίκου, σε ποιο δηλαδή ζώδιο, καθώς και σε ποιο ζώδιο βρίσκεται η Αφροδίτη. Αν δεν ξέρετε αυτά τα στοιχεία καλύτερο θα ήταν τότε να κοιτάξετε απλώς ποιο είναι το ζώδιό σας. Επειδή ο Κυβερνήτης του 7ου και η Αφροδίτη είναι πολύ πιθανό να είναι σε διαφορετικά ζώδια πρέπει να κοιτάξουμε κυρίως τον Κυβερνήτη του 7ου και έπειτα να πάρουμε κάποια στοιχεία από την Αφροδίτη, εκτός και αν είναι ο ίδιος σηματοδότης.

Προσωπικός μύθος Κριού: Ριανόν

Η Ριανόν είναι μία θεά του Βορρά η οποία, όπως λέει ο μύθος, την ήθελε ένας νεαρός πολεμιστής που ονομαζόταν Πουίλ. Με το που την είδε ο πολεμιστής την ερωτεύτηκε και καθώς την είδε να τρέχει στο άσπρο άλογο προσπάθησε να την πιάσει τις πρώτες εφτά μέρες με διάφορους τρόπους. Τελικά απέτυχε γιατί η θεά έτρεχε πολύ πιο γρήγορα. Την 8η μέρα τελικά κουράστηκε και στενάχωρος έτσι όπως ήταν τελικά απλώς της ζήτησε να σταματήσει και η Ριανόν σταμάτησε. Αυτό είναι το πρώτο σημαντικό κομμάτι που θα πρέπει να αναλύσουμε: μία γυναίκα με τον προσωπικό μύθο του Κριού έντονο μέσα στο ζώδιό της δεν γίνεται να την κάνουμε εμείς ό,τι θέλουμε ούτε να τη δούμε σαν ένα αντικείμενο το οποίο μας ανήκει. Ο Κριός δεν ανήκει πουθενά και δεν θα πρέπει να δείξουμε έλλειψη σεβασμού ή κάτι τέτοιο. Αν θέλει κάποιος να την «πλανέψει» και να την κατακτήσει, δεν μπορεί να το κάνει με την απότομη και χονδροειδή μορφή της δύναμης η οποία δεν σέβεται το ρόλο της γυναίκας μέσα στη σχέση. Η ιστορία μας όμως δεν τελειώνει εδώ.

Η Ριανόν ήταν κόρη ενός επίσης Αθάνατου Βασιλέα ο οποίος ήθελε με το ζόρι να την παντρέψει με κάποιον που αυτή δεν αγαπούσε και δεν τον ήθελε. Εκμυστηρεύτηκε την ιστορία στον Πουίλ, ο οποίος εξανέστη, και από κοινού ετοιμάσαν ένα σχέδιο, για να μπορέσουν να σταματήσουν αυτό το γάμο και να δώσουν ένα μάθημα στον σκληρό πατέρα και στον υποψήφιο γαμπρό. Όταν λοιπόν ήρθε η μέρα των αρραβώνων της η ίδια η Ριανόν με τον Πουίλ και τους άνδρες του έκαναν πραγματική σφαγή μέσα στο παλάτι και παραλίγο να σκοτώσουν και τον ίδιο τον μνηστήρα, ο οποίος ήταν αβοήθητος. Σε αυτό το κομμάτι μπορούμε να καταλάβουμε επίσης ότι σε καταστάσεις πίεσης ένα άτομο μπορεί να κάνει πολύ μεγάλο λάθος στη συμπεριφορά του και πως οποιοδήποτε πρόσωπο, αν τελικά πιέσει κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει, θα πρέπει να περιμένει πολύ μεγάλο κακό. Στη συνέχεια ο βασιλιάς αηδιασμένος από τη βάναυση συμπεριφορά της κόρης του την έδιωξε από το παλάτι του. Βλέπουμε λοιπόν, ότι όταν ο θυμός και η βιαίοτητα κυριαρχούν στη ζωή του ατόμου με αυτό το αρχέτυπο τότε σίγουρα χάνει το παιχνίδι και τελικά δεν μπορεί να προχωρήσει σωστά στη ζωή του.

Στη συνέχεια του μύθου, όταν πια η Ριανόν άρχισε να κάνει παιδιά με τον αγαπημένο της, για να την τιμωρήσει ο πρώην αρραβωνιαστικός της έστειλε ένα τέρας το οποίο σκότωσε το παιδί της και με τον τρόπο που έγινε το φονικό φάνηκε ότι το έκανε η ίδια. Το ίδιο έγινε και στα επόμενα 2 παιδιά μέχρι που και ο άνδρας της τελικά δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν αθώα. Η τιμωρία της ήταν να μένει έξω από την πόλη σε μια σκηνή, λέγοντας σε κάθε περαστικό διαβάτη την ιστορία της μέχρι κάποιος να την πιστέψει. Αυτό είναι και το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του αρχέτυπου: σε όποιον αντιδράσει με πάθος και αρκετή ένταση τελικά η ίδια η ζωή θα φέρει την καταστροφή, για να τιμωρηθεί. Πρέπει λοιπόν πάνω από όλα οι άνθρωποι να προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο δίκαιοι.

Η ιστορία μας τελειώνει με την αποκάλυψη της ενοχής του τέρατος, την αποδέσμευση της Ριανόν από την κατάρα και τον γάμο της με το θαλάσσιο θεό Μαναγουιντάν, αφού ο πρώην αγαπημένος της ο Πουίλ είχε πεθάνει σε μία μάχη. Αποσυμβολίζοντας τον μύθο μπορούμε να πούμε ότι η ευτυχία για μία γυναίκα με αυτό το αρχέτυπο δεν βρίσκεται στους παθιασμένους πολεμιστές ή στους τυχοδιώκτες «αλήτες» της σύγχρονης εποχής αλλά στους σοφούς και ψύχραιμους άνδρες. Το κυριότερο δε μάθημα είναι ότι στον έρωτα δεν χωράνε εγωισμοί και ανταγωνισμοί και πως πρέπει το άτομο να βρει στη σχέση το λιμάνι που θα αράξει και όχι το λιμάνι από όπου θα εκστρατεύσει για πόλεμο.


Προσωπικός μύθος Ταύρου: Χαθόρ

Η Χαθόρ ήταν προστάτρια των γυναικών και των παιδιών και μάλιστα θεωρούταν από τις πιο όμορφες –μιας και στην Αρχαία Αίγυπτο τα μάτια που ήταν σαν μεγάλες ολοστρόγγυλες χάνδρες ήταν τα πιο όμορφα. Έτσι λοιπόν πρόκειται για μία πολύ θελκτική γυναίκα, η οποία είναι προστατευτική για αυτούς που αγαπάει και ιδίως για τα μέλη της οικογενείας της. Έτσι, και επειδή ο Ταύρος είναι ένα ζώδιο σχετικά ήπιων τόνων, ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσει κάποιος να επηρεάσει ένα τέτοιο πρόσωπο και να το βγάλει από τη βολή του είναι να του πειράξει την οικογένεια και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η αχίλλειος πτέρνα μιας και για μία οικογένεια μπορεί να κάνει αρκετές θυσίες αλλά και από αυτή την οικογένεια θα βγαίνουν συνεχώς αρκετά προβλήματα.

Το πιο βασικό χαρακτηριστικό αυτών των ανθρώπων είναι ότι συνήθως εμπλέκονται με άτομα που θέλουν βοήθεια, παρ’ όλο που δεν είναι και τόσο εμφανές ότι θέλουν βοήθεια. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι, σύμφωνα με τον μύθο, η Χαθόρ ήταν η Κυρία του μεγάλου δέντρου στο τέλος του Κόσμου. Ήταν αυτή που όποτε ο Άννουβις περνούσε συνοδεύοντας τις ψυχές τού έδινε ψωμί και γάλα για το καλωσόρισμα στον κάτω κόσμο. Αυτή ακριβώς η τάση, να βοηθάει δηλαδή τους ανήμπορους ανθρώπους που στη ζωή τους βρίσκονταν σε μία κρίση, για να περάσουν σε ένα άλλο επίπεδο, πολλές φορές κάνει κακό στους ίδιους τους Ταύρους, οι οποίοι πολλές φορές λειτουργούν σαν δεκανίκια σε ανθρώπους που πρέπει να στηριχτούν στα πόδια τους.

Από την άλλη δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και το μεγάλο πρόβλημα που μπορεί να υπάρχει πάντα σε έναν Ταύρο, που δεν είναι άλλο από το να προσπαθήσει να παραμείνει στο παρελθόν και να αρνηθεί την αλλαγή. Αυτό κάνει πολλές φορές τους Ταύρους ανίκανους να προχωρήσουν στη ζωή τους. Η ίδια η Χαθόρ, σύμφωνα με τον μύθο, μετά τον μεγάλο της έρωτα δεν παρουσίασε κάποιο άλλο πρόσωπο στη ζωή της, όπως και οι Ταύροι που αρνούνται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να προχωρήσουν στη ζωή τους και να κάνουν τα βήματα που πρέπει, δείχνοντας δηλαδή συναισθηματικά νεκροί και ακίνητοι, τρόπο χάνοντας μεγάλες ευκαιρίες οι οποίες θα τους είχαν αλλάξει τη ζωή.

Ένα τέτοιο πρόσωπο, επειδή δεν θέλει να κάνει σημαντικές αλλαγές στη ζωή του, πολλές φορές μπορεί να προκαλέσει πλήξη στον σύντροφό του και με αυτόν τον τρόπο να χάσει πρόσωπα που θα έκαναν πολλά για αυτόν. Έτσι λοιπόν, θα πρέπει να μάθει ότι η ζωή δεν είναι μόνο ασφάλεια αλλά χρειάζονται και η αγωνιστικότητα και η προσπάθεια. Η Χαθόρ εμμένοντας πάντα μόνο στην προσφορά και στην ικανοποίηση των άλλων, είχε χάσει το σπουδαίο μάθημα που δεν είναι άλλο από το να καταλάβει ότι οι άνθρωποι δεν λατρεύουν μόνιμα και πως τελικά κάποιες φορές είναι καλύτερα ή να στερείς για λίγο σε κάποιον κάτι ή απλώς να αλλάζεις την καθημερινότητα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μία σχέση θα μπορούσε να φύγει από τη φθορά και τους κινδύνους του χρόνου. Γιατί ο χρόνος για την Χαθόρ δεν υπάρχει, μιας και ο κόσμος του θανάτου είναι αιώνιος, στην πραγματικότητα όμως ο χρόνος υπάρχει και πρέπει με κάποιον τρόπο να προσπαθούμε να τον «ξεγελάσουμε», για να μπορέσουμε να επιζήσουμε και να πετύχουμε στη ζωή μας. Μπορεί ο βράχος να φαίνεται ότι δεν παθαίνει κάτι από το χτύπημα του κύματος αλλά σταδιακά χάνει τα θεμέλιά του και πέφτει.


Προσωπικός μύθος Διδύμων: Eλεγκουά

Η θεότητα αυτή προέρχεται από την Αφρική και η σημασία της είναι πολύ σημαντική για να μπορέσει μία γυναίκα να αποκωδικοποιήσει το εσωτερικό δυναμικό της και τελικά το αρχέτυπό της. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι δεν πρόκειται για θεό αλλά για έναν δαίμονα ουσιαστικά, που ήταν φύλακας στο σταυροδρόμι μεταξύ του υλικού και αστρικού κόσμου, προστάτης των ταξιδευτών και των παιδιών, οποίος έχει πολύ μεγάλη σημασία και επιρροή στην κουλτούρα από την οποία προέρχεται.

Επρόκειτο για θεότητα σημαντικότατη, η οποία έγινε ακόμα ευρύτερα γνωστή μετά την αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών από την Αφρική προς την Αμερική, λόγω του δουλεμπορίου. Εξελίχθηκε δε σε πολύ σημαντικό θεό-δαιμόνιο στην Νότιο Αμερική, στο πλαίσιο της λατρείας του Βουντού κυρίως. Η γυναίκα με αυτό το αρχέτυπο είναι σαν να βρίσκεται ακριβώς μπροστά από μία πόρτα έχοντας δίλημμα για το αν θα πρέπει να περάσει ή να κάνει όπισθεν και τελικά να την κλείσει. Ο Ελεγκουά ως θεότητα αντιπροσώπευε κυρίως το πέρασμα σε μια άλλη κατάσταση. Έτσι και η γυναίκα με αυτά τα χαρακτηριστικά έχει πάντα το δίλημμα μέσα στη σχέση της. Αυτός ακριβώς είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους είναι από τα άτομα που είναι πολύ αναποφάσιστα και δυσκολεύονται να κινηθούν ώριμα σε μία προβληματική κατάσταση μέσα στη σχέση. Συνήθως αυτό που επιλέγουν είναι να βρίσκονται σε αυτό το ενδιάμεσο που είναι τίποτα και όλα μαζί.

Οι γυναίκες με αυτόν το συνδυασμό πολλές φορές μάλιστα συνδέονται με κάποιον άνθρωπο που ουσιαστικά δεν τους καλύπτει. Ανακαλύπτουν δε αυτόν που αναζητούν μόνον όταν αποφασίζουν να προχωρήσουν, να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Τότε το παρελθόν αποφασίζει να τους βάλει μία ακόμη δοκιμασία, αυτήν του πειρασμού του παρελθόντος. Ένα ακόμη μεγάλο ζήτημα είναι ότι αρχετυπικά ο Ελεγκουά ήταν ο δαίμονας που πάντα έβαζε σε δοκιμασία τις μεγαλύτερες πεποιθήσεις των ανθρώπων. Έτσι και αυτή η επιρροή οδηγεί σε δύο ανθρώπους, που ενώ μεταξύ τους όλα είναι καλά, ξαφνικά τους φέρνει έναν πειρασμό ή ένα πρόβλημα ακριβώς για να μπορέσει να δοκιμάσει την πίστη μεταξύ των δύο αυτών ανθρώπων.

Ως θεότητα του έντονου πάθους και δύναμης που υπερνικά τα πάντα, έτσι και οι γυναίκες που προσδιορίζονται αρχετυπικά με τον Ελεγκουά έχουν ένα πολύ βαθύ και έντονο ταπεραμέντο, που πάντα σκοπό έχει να ξελογιάσει και να δώσει πολύ έντονες στιγμές στο σύντροφο τους. Για αυτό και συνήθως όταν ένας άνδρας ταιριάξει με αυτό τον συνδυασμό τότε δεν μπορεί να αποστασιοποιηθεί, να φύγει. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή όμως είναι ότι αυτό το αρχέτυπο από μόνο του είναι ανδρόγυνο: ο Ελεγκουά ήταν σύντροφος του εαυτού του και η θηλυκή του πλευρά ονομαζόταν Pomba Gyra. Αυτό σημαίνει ότι από τη μία έχουμε μία παντοδύναμη θεότητα που γνωρίζει και την αρσενική αλλά και την θηλυκή φύση του ανθρώπου, όμως μέσα από αυτές μπορεί να μπερδευτεί και να χάσει τον προσανατολισμό της. Έτσι στο τέλος μπορεί να επιλέξει έναν άνδρα πολύ μπερδεμένο ψυχολογικά και μέσω αυτού να προσπαθήσει να κάνει την δική της εσωτερική εκκαθάριση η οποία όμως θα γίνει ύστερα από πολύ προσπάθεια και πόνο.

Το αρχέτυπο αυτό επίσης πολλές φορές μπορεί να δείξει μία απίστευτη επιδεξιότητα σε διάφορες καταστάσεις με αποτέλεσμα πολλές φορές να βλέπουμε έναν άνθρωπο που εξωτερικά είναι ήρεμος αλλά με τον τρόπο του να μπορεί να χειριστεί πολύ σημαντικά προβλήματα σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα. Από το μύθο μαθαίνουμε ότι κάποια στιγμή ο Ελεγκουά περνώντας από το σπίτι της Γεμαγιά (θεά της ευσπλαχνίας και των ωκεανών) διαπίστωσε πως ο γιος της ο Ογκού (θεότητα του σιδήρου, του πολέμου και του θανάτου) την χτυπούσε. Ο Ελεγκουά, αντί να μπει μέσα στο σπίτι και να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στην μητέρα, δεν μπήκε μέσα αμέσως, φρόντισε δε να κάνει αισθητή την είσοδό του και να δώσει έτσι χρόνο στον Ογκού να διαφύγει από το παράθυρο. Όταν μπήκε μέσα, η μητέρα δεν αντέδρασε, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό δεν ήταν ένα ασυνήθιστο γεγονός. Ο Ελεγκουά χωρίς να πει πολλά στην μητέρα επισκέφτηκε τον άλλο της γιο τον Σάνγκο (θεότητα της μουσικής, του πάθους και της φωτιάς), ο οποίος τελικά και κινήθηκε ανάλογα. Εδώ βλέπουμε επίσης και το δίπολο ανάμεσα στα αδέρφια και δεν είναι λίγες οι περιπτώσει που άτομα με αυτό το ωροσκόπιο πρέπει να θυσιαστούν έτσι ώστε να μπορέσουν να βοηθήσουν τον αδελφό τους.

Διαβάστε επίσης:
Βρες τον προσωπικό σου μύθο - Μέρος 2ο
Βρες τον προσωπικό σου μύθο - Μέρος 3ο
Βρες τον προσωπικό σου μύθο - Μέρος 4ο