Ερωτικά «αντίο» και η λαχτάρα της επανασύνδεσης

[Έλενα Κάντζιου]

Σε κάποιες περιπτώσεις ο χρόνος είναι ο χειρότερος …γιατρός, γιατί όχι μόνο ξύνει πληγές αλλά συνεχώς υπενθυμίζει το αιχμηρό «αντίο» εκείνου που αγαπήσαμε.
Θα γυρίσει σε εμένα; Με αγαπάει ακόμα; Τι να κάνω για είμαστε και πάλι μαζί; Ιδού η απορία… Όσο για τη πορεία, καθόλου ανέφελη και κυρίως χειροπιαστή.

Διαβάστε το

Ερωτικά «αντίο» και η λαχτάρα της επανασύνδεσης | αστρολογια ζώδια

[e k]

[B]Σ ... ¶λλωστε όποιος δεν ξεχνά τη πρώτη αγάπη του, ποτέ του δεν θα γνωρίσει την τελευταία. Σκεφτείτε το.

Η "πρώτη αγάπη" μπορεί να μην μου φαίνεται πλέον μεγάλη και σπουδαία, λειτουργεί όμως πάντα συγκριτικά απέναντι σε κάθε επόμενη.

Όπως και αυτές που διακόπηκαν βίαια και απότομα για λόγους υπεράνω των ηρώων της, ποτέ δεν παύουν να υφίστανται. Με ακολουθούν σαν φυλαχτό, σαν γλυκό απωθημένο, ακόμη και σήμερα, χωρίς η καρδιά να σταματά να ελπίζει, και να ονειρεύεται τα καλύτερα που θά'ρθουν!

[tinky]

αυτο το αρθρο με εκφραζει απολυτα..ενω ομως ξανακανα σχεση(που τελειωσε σε ενα μηνα)και εχω γνωρισει πολλους τελευταια που ενδιαφερονται για μενα και νομιζα οτι τον ξεπερασα,στην πραγματικοτητα ειμαι ακομα κολημμενη μαζι του..και δεν ξερω τι να κανω.:worried:

[Μητσάκος]

αυτο το αρθρο με εκφραζει απολυτα..ενω ομως ξανακανα σχεση(που τελειωσε σε ενα μηνα)και εχω γνωρισει πολλους τελευταια που ενδιαφερονται για μενα και νομιζα οτι τον ξεπερασα,στην πραγματικοτητα ειμαι ακομα κολημμενη μαζι του..και δεν ξερω τι να κανω.:worried:

Γιατί δεν προσπαθείς να κάνεις εντύπωση? :clapping:

[impulse]

Πάρα πολύ καλό άρθρο! Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Θα ήθελα όμως να προσθέσω κάτι ακόμα (μια ερώτηση). Γιατί όλοι μα όλοι επιμένουμε στον ρόλο του θύματος σε κάθε χωρισμό; Όσοι/όσες έχουμε περάσει από αυτή τη κατάσταση, καλό θα ήταν να αναζητήσουμε και τις δικές μας ευθύνες και ίσως τότε αντιληφθούμε ότι αντί να καθόμαστε και να "κλαίμε" την μοίρα μας, καλό θα ήταν να διορθώσουμε τα "δικά μας στραβά" ώστε να μη χρειαστεί να βιώσουμε την ίδια απογοήτευση. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω! Είναι επίπονο αλλά αξίζει τον κόπο :-)

[Deodonus]

Πολύ καλό άρθρο. Είναι όντως αλήθεια ότι τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις φορές που προβάλλουμε την εικόνα του θύματος και του "γιατί?", από πίσω κρύβονται ένα κάρο ανασφάλειες και, κυρίως, εγωισμοί.

Κάποτε συζητούσα με έναν φίλο μου το όλο θέμα του "έρωτα" και των "σχέσεων" και παρατηρίσαμε το πόσο θέλουμε να γίνουμε όπως... στις ταινίες! Με ονειρικά τοπία, ειδανικές σχέσεις και τα λοιπά. Ακόμα και ο χωρισμός "πρέπει" να είναι βίαιος, "πρέπει" να είμαστε θύματα, "πρέπει" να περιμένουμε. Σκεφτίτε το και αυτό, το κατά πόσο η τέχνη έχει επιρρεάσει τον τρόπο που θέλουμε (και απαιτούμε) να είναι ο έρωτας και οι σχέσεις. Αλλά, ακόμα και αυτό να μην ισχύει απόλυτα, σκεφτίτε το πόσο... αγωνιούμε να τα κάνουμε και να τα ζήσουμε όλα τέλεια, ονειρικά και φανταστικά ρομαντικά. Και αυτό δεν μας προσφέρει, παρά επιπλέον άγχος και πίεση. Επιδή προσωπικά έχω περάσει τέτοιες καταστάσεις, συνηστώ να...χαλαρώσουμε και να απολάυσουμε την κάθε στιγμή. Δεν χρειάζονται ρομαντικά ηλιβασηλέματα και βόλτες χεράκι-χεράκι. Μια αληθηνή ματιά, δύο αληθηνά λόγια και θα αισθανθούμε το πραγματικό μεγαλείο του έρωτα.

[Anastasy]

Το άρθρο είναι εξαιρετικό! Μέσα σε λίγες λέξεις περιέγραψε μια πολύ οδυνηρή συναισθηματικά κατάσταση καταφέρνοντας να ισορροπήσει άψογα μεταξύ λογικής και συναισθήματος.

Πρόσφατα διάβασα το άρθρο του Γιάννη Καλοκύρη "Πίσω από το τυχαίο κρύβεται το Κάρμα" που φιλοξενεί το site και μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://myhoroscope.gr/showthread.php?t=758
Θεώρω ότι θα μπορούσε συμπληρωματικά με το άρθρο της κ. Κάντζιου να βοηθήσει όσους βιώνουν κάποιον οδυνηρό χωρισμό να δουν μια διαφορετική οπτική γωνία, πιο αισιόδοξη!

Και μην ξεχνάμε το αγαπημένο, αν και κλεμμένο... --> Η ζωή έχει τη γεύση που της δίνεις!! (Δεν είναι τυχαίο το "περσινά, ξινά σταφύλια")

[Anastasy]

[QUOTE=Deodonus;26259]Πολύ καλό άρθρο. Είναι όντως αλήθεια ότι τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις φορές που προβάλλουμε την εικόνα του θύματος και του "γιατί?", από πίσω κρύβονται ένα κάρο ανασφάλειες και, κυρίως, εγωισμοί.

Ένας ανεπιθύμητος χωρισμός ποτέ δεν είναι εύκολη υπόθεση και δεν έχει άδικα χαρακτηριστεί ως "μικρός θάνατος". Και όχι απλά επειδή χάνεις ένα αγαπημένο άτομο από κοντά σου αλλά επειδή χάνεις την καθημερινότητά σου, τις συνήθειες σου αλλά κυριώς τα όνειρά σου για το μέλλον.

Αυτός που μένει πίσω είναι λογικό και ανθρώπινο να αισθάνεται "θύμα" για κάποιο διάστημα. Και αυτό αποτελεί ένα διάστημα ωρίμανσης του ατόμου, εφόσον επεξεργαστεί άρτια τα συναισθήματα που του δημιουργήθηκαν από την απώλεια. Γιατί ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς. Θύμα είναι αυτός που θα τον σκοτώσει ένας χωρισμός. Και όχι θύμα του ατόμου που έφυγε αλλά των ίδιων του των ανασφαλειών.

[Fotini Christodoulou]

Παρα πολύ ωραίο άρθρο!:bigsmile:

Oι απόψεις του impulse αλλά επίσης και η προτροπή σε άρθρο της Anastasy με βρίσκουν απολύτως συμφωνη.
"Η ίδια η φύση προτρέπει με τη σοφία της το να δοκιμάζουμε, να πειραματιζόμαστε και να αξιοποιούμε τον χρόνο που μας δίνεται στη διάρκεια της ζωής με τέτοιο τρόπο ώστε να μαθαίνουμε, να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας, να γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τη μοναδικότητά του, με μια λέξη να εξελισσόμαστε."

Το κομμάτι του άρθρου που παραθέτω πραγματι περιγράφει και την προσωπική μου άποψη για το θέμα.Θύματα και θύτες θεωρώ πως δεν υπάρχουν.Αυτό που υπάρχει κατά την άποψή μου είναι ο "μηχανισμός της ζωής",που με τον ένα ή άλλο τρόπο μας "αναγκάζει"να εξελιχθούμε και μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε πλευρές του εαυτού μας που δεν έχουμε γνωρίσει ή πρέπει να δουλέψουμε πάνω τους.
Αρα σαφώς και για μένα προσωπικά,ο χωρισμός μπορεί πραγματικά να αποτελέσει μοναδικό δώρο σε όποια θέση κι αν βρεθούμε,αρκεί να έχουμε το θάρρος να το δούμε σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ιδιας της ζωής.

[panther]

Πάρα πολύ ωραίο άρθρο.:bigsmile:

Από προσωπική εμπειρία, μετά από αρκετές ώρες μοναξιάς και πραγματικής επί της ουσίας συζήτηση με τον εαυτό μου, κατάφερα να τον γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και τις ανάγκες του.

Για αυτό και κατέληξα σε αυτό που πάρα πολύ όμορφα περιγράφεται σε αυτή την φράση:
Μια σχέση τελειώνει γιατί δεν είχε τα κατάλληλα εφόδια για να συνεχίσει να υπάρχει...