Το σώμα και ο νους είναι αναπόσπαστα μερη του ανθρώπινου όντος

Το ανθρώπινο είδος, χάρη στη νοημοσύνη του έχει ανέβει στην κορφή της τροφικής αλυσίδας. Είναι όμως εύθραστο. Τα νεοεμφανιζόμενα στελέχη μικροβίων με αντίσταστη στα αντιβιοτικά και η επανεμφάνιση παθήσεων που πιστεύαμε ότι είχαμε εξαλείψει το επιβεβαιώνουν.

Είναι κοινός τόπος στην ιατρική ότι οι σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα (θυμός, ζήλεια, στρες) μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του οργανισμού. Αυτό συμβαίνει γιατί το σώμα και ο νους είναι αναπόσπαστα μέρη του ανθρώπινου όντος. Οι σωματικές λειτουργίες -ανοσοποιητικό σύστημα, πεπτικό, κυκλοφοριακό, ενδοκρινείς αδένες- είναι αυτόνομα συστήματα, άλλα και συνδεμένα με το νου. Σκέψεις κα συναισθήματα επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά την κατάσταση του οργανισμού.


Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σχέσης νου-σώματος είναι το στρες.
Απλοποιημένα το στρες ορίζεται σαν μια σειρά βιοχημικών σημάτων, ένα ορμονοχημικό σύστημα συναγερμού και αντίδρασης που χωρίς αυτό η ανθρώπινη φυλή θα είχε εξαφανιστεί πολύ γρήγορα.
"Κάθε εμπειρία που μας θυμίζει την θνητή μας φύση ενεργοποιεί την αντίδραση στρες" σημειώνει ο Peter D' Adamo (φυσιοπαθολόγος - ο γιατρός που σύνδεσε τη θεραπεία με την διατροφή με βάση τις ομάδες αίματος).
Ο πρωτόγονος άνθρωπος ένιωθε στρες όταν κινδύνευε, στις εδαφικές διαμάχες και στο συνεχές κυνήγι για αναζήτηση τροφής. Ήταν έντονο αλλά όχι συνεχες, σε σχέση με το στρες που νοιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος, στη δουλειά του, στο κυκλοφοριακό των μεγάλων πόλεων, στην αντιπαράθεση που αναγκάζεται να βρίσκεται , αφού πλέον οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολυεπίπεδες και πιο σύνθετες από ότι ήταν στο μακρινό παρελθόν.

Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ικανότητες αντιμετώπισης του στρες, όλοι όμως έχουμε τελικά ένα σημείο θραύσης.

Λογώ της συνεχούς έκθεσης στο στρες, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα και στα δύσκολα επαγγέλματα με τις πολλές ώρες δουλειές πολλοι άνθρωποι βρίσκονται για πολλές ώρες κάθε μέρα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε μια επικίνδυνη κατάσταση, που ο οργανισμός ωθείται πέρα από τα όρια του. Λειτουργεί έξω από τις προδιαγραφές του. Συμβαίνει ότι και σε μια μηχανή που την πιέζουμε πολύ. Μπορεί να διαλυθεί (οργανική κατάρρευση) ή να σπάσει ξαφνικά και αδικαιολόγητα πολύ καιρό μετά από την λειτουργία της (άνθρωποι που αρρωσταίνουν μόλις συνταξιοδοτηθούν και ηρεμήσουν είναι ένα συνηθισμένο παράδειγμα)

Θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω τα 4 εφικτά μέσα άμυνας που, κατά την γνώμη μου, έχει στη διαθεσή του το μέσο άτομο :

1. Η διατροφη

Μεγάλο θέμα! Εξαιτίας του ενδιαφέροντος που υπάρχει κυκλοφορούν πλέον πληροφορίες σε μεγάλη ποσότητα, τόσο μεγάλη που καμια φορά μας αποπροσανατολίζει.

Προτεινω

α) τα βιβλία του P. D' Adamo που κυκλοφορούν στα ελληνικά, σε αλλεπάλληλες εκδόσεις και συνδέουν τιην κάθε ομάδα αίματος με μια διαφορετική διατροφή.
Διαβαστε όχι μόνο τις τροφές που δίνει για κάθε ομάδα αίματος -τις οποίες και διαφοροποιεί από βιβλίο σε βιβλίο- αλλά και τα εισαγωγικά του στη λειτουργία του οργανισμού, τα οποία θεωρώ εξαιρετικής ποιότητας εκλαϊκευμενη φυσιολογία.

Τα παραπάνω δεν ισχύουν απόλυτα και δεν είναι μπούσουλας. Πολλοί γιατροί διαφωνούν με επιχειρήματα με τη διατροφή των ομάδων αίματος. Και φυσικά κανένα απολύτως βιβλίο δεν μπορεί να υποκαθιστά έναν γιατρό και μια ιατρική θεραπεία.


β) Πρέπει να βρούμε τις τροφές -που μπορεί να ειναι και οι πιο υγιεινές- στις οποίες ο δικός μας οργανισμός αντιδρά αρνητικά.
Υπάρχουν διάφορα τεστ (αίματος συνήθως αλλά όχι πάντα) για την τροφική δυσανεξία και τις αλλεργίες που γίνονται σε εξιδικευμένα εργαστήρια.
Γενικά η κατάχρηση μιας τροφής κουράζει τον οργανισμό.

γ)το ίντερνετ. Υπάρχουν απίστευτες πληροφορίες. Σας προτείνω το Cure Zone - cleanse and cure cancer allergies colitis psoriasis gallstones Δείτε το και θα καταλάβαιτε τι εννοώ. (και ψάξτε και για άλλα site)


2) Η σωματική άσκηση

Προσοχή όμως γιατί δεν ταιριάζει στον καθένα κάθε είδος σωματικής άσκησης. Πρέπει να διαλέξουμε το είδος σωματικής άσκησης που μπορούμε να ανταποκριθούμε και μας κάνει να νιώθουμε ευεξία μακροπρόθεσμα. Το τρέξιμο για παράδειγμα δεν βοηθά όλους , πολλές φορές καταπονεί τον οργανισμό.

Η σωματική άσκηση πρέπει να συνδιάζεται με ιατρική παρακολούθηση για ηλικίες πάνω απο 35, και γενικότερα όσους έχουν ή υποψιάζονται ότι έχουν πρόβλημα υγείας.
Ποτέ δε γυμναζόμαστε πάνω από το όριο αντοχής μας, γιατί τότε, αποδεδειγμένα, η γυμναστική προκαλεί στρες.

4) Το γέλιο. Γελάστε!

Πριν από χρόνια πήγα, μαζί με πλήθος κόσμου, στη διάλεξη ενός γιατρού από αυτούς που θεωρούνται γκουρού της Υγειινής Διατροφής και της Ολιστικής Θεραπευτικής. Όλοι περιμέναμε να ακούσουμε για επικίνδυνες τροφές και αρρώστειες και αυτός επί τρισήμηση ώρες μιλούσε για τη σωτήρια επίδραση του γέλιου στην υγεία!!!
Δεν έχω βιβλιογραφία για να σας συστήσω γιατί έχω πειστεί απόλυτα και δεν τη χρειάζομαι.

4) Χαλαρώστε

Ας προσπαθήσουμε να βρισκόμαστε σε συνθήκες απόλυτης ηρεμίας και χαλάρωσης, για λίγη ώρα, κάθε μέρα. Μόνοι μας, αν αυτό είναι δυνατό.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και εγώ, που αυτό τους είναι δύσκολο. Δεν μου είναι δύσκολο μόνο πρακτικά, γιατί έχω δουλειές. Μου είναι δύσκολο από ιδιοσυγκρασία. Κάντε μια μικρή αυτοανάλυση και βρείτε τα σύνορα μεταξύ δουλειάς, υποχρεώσεων και επιθυμίας να μείνετε μόνοι σας, εσείς κι ο εαυτός σας.

Ακόμα κι αν σας είναι δύσκολο προσπαθήστε να βρίσκεστε σε συνθήκες ηρεμίας και να χαλαρώνετε.
Αν ενδιαφέρεστε για τη διαδικασία της χαλάρωσης υπάρχουν βιβλία που δείχνουν τεχνικές χαλάρωσεις και οραματισμού. Αν είστε σε μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχουν ειδικά κέντρα που διδάσκούν γιόγκα. Οι περισσότεροι μπορούν να παρακολουθήσουν τέτοια προγράμματα και να τους παρέχουν τη μέγιστη δυνατή ωφέλεια.
Παντού και πάντα όμως υπάρχει ο κίνδυνος του "ψυχαναγκασμού"(ευρεία έννοια του όρου). Προσέξτε αυτόν τον κίνδυνο.

Ας δεχτούμε την "Ψυχή" σαν την πνευματική, συναισθηματική και ηθική φύση του ανθρώπου, που είναι ένας σε γενικές γραμμές αποδεκτός ορισμός.
Υπάρχουν ένα πλήθος συμπεριφορών που δημιουργούν το αίσθημα του εξαναγκασμού. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε εντελώς,... τι να γίνει κάθε μέρα θα πηγαίνουμε στη δουλειά μας, ακόμα και τις μέρες που θελουμε να κάτσουμε σπίτι μας!

Πρέπει όμως να διακρίνουμε την υπερβολή, πότε η συμπεριφορά μας γίνεται ψυχαναγκαστική πέρα του μέτρου.
Δεν μπορούμε να χαλαρώνουμε ψυχαναγκαστικά, να πιέζουμε δηλαδή την ψυχή μας να χαλαρώσει γιατί νομίζουμε ότι της κάνει καλό, δεν μπορούμε να προσευχόμαστε ψυχαναγκαστικά, να ερωτευόμαστε ψυχαναγκαστικά και να κάνουμε παιδιά ψυχαναγκαστικα!!

Αν λοιπόν δυσκολεύεστε να χαλαρώστε, μην πιέζεστε να το κάνετε, γιατί έχετε πειστεί για το πόσο απαραίτητο είναι. Πολλούς ανθρώπους τους ενοχλεί το πολύ πρόγραμμα. Μια ώρα κάθε μέρα γυμναστική, δυο φορές τη βδομάδα βλέπω την πεθερά μου κλπ...
Ακούστε μουσική, συζητήστε ήρεμα με τους φίλους σας και κάποια στιγμή θα βρεθείτε στην κατάσταση της χαλάρωσης που θεραπεύει.

Ασχοληθείτε με τον εαυτό σας όμως. Όχι μόνο πηγαίνοντάς τον για ψώνια.!
Ε! κάποια στιγμούλα πείτε στην Ψυχή σας ότι την ψάχνετε, που χαθήκατε εσείς οι δύο για τόσο καιρό;;

Οι οδηγίες αυτοθεραπείας σας δίνονται με πολλή αγάπη, αποσκοπόντας λιγώτερο στην κατάρτιση και περισσότερο στη γνώση και για να σας συστήσω θερμά να αναλάβετε την ευθύνη του εαυτού σας, να γίνετε οι γιατροί του (κλισέ, το ξέρω)

Και αυτό ξεκινάει από το να είστε ο καλύτερος φίλος του εαυτού σας. Ή τουλάχιστον να μην είστε εχθρός του!!!