"Εκδίκηση"...Ενα πιάτο που τρώγεται κρύο??

[palavo]

Τρώγετε κρύα ή καυτή (για να μείνουν και τα σημάδια?) ?? Ειστε απο τους ανθρώπους που θέλετε να "πάρετε εκδίκηση" ή πιστεύετε οτι η εκδίκηση έρχετε με το πέρασμα του χρόνου απο μόνη της στα άτομα που σας πλήγωσαν ? Έχετε πάρει εκδίκηση ποτε? Πως νιώσατε ? Είναι ενα πολυ ψυχοφθόρο συναίσθημα , μπαίνεις σε μια διαδικασία να "πονέσεις" έναν άνθρωπο που κάποτε "αγάπησες" (όχι απαραίτητα ερωτικά , ακομα και τους φίλους μας τους αγαπάμε )

Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν οτι η εκδίκηση είναι η κακία που βγάζει κάποιος απέναντι σε κάποιον που του έκανε κακό δεν σκέφτετε όμως πως μπορεί να νίωθει εκείνος...ναι απο την μια υπάρχει η ικανοποίηση και απο την άλλη ο πόνος (λίγος - πολύς αναλόγος) αλλά θέλουμε να νιώσει ο αλλος πως νιώθαμε εμείς κάποτε..

Βέβαια υπάρχει και η εκδίκηση του κακού συναδέρφου - αφεντικού ή κάπιου εξωτερικού ατόμου που για κάποιο λόγο σας έκανε κακό (οχι άμεσα σε εσάς αλλα είχε αντικτυπο και σε εσάς) εκει δεν πονάς απλά τον χτυπάς στο ψαχνό...

Πάνω στα νεύρα μου κάποτε είπα σε ένα άτομο που με είχε πονέσει πολύ (όταν ήταν η δικιά μου σειρά και σέρβιρα ένα κρύο πιάτο ) " Ο Θάνατος ΣΟΥ Η Ζωη ΜΟΥ" (δεν εννοούσα τον σωματικό θάνατο εε!!! :embarrest )....

Για πιο λόγο θα εκδικούσασταν - ή εκδικιθήκατε ?

[kiaRRa]

Προσωπικά πιστεύω στη Θεία Δίκη κα μάλιστα έχω δει τί μπορεί να κάνει. Μην ξεχνάμε και το ουδέν κρυπτόν υπό του ήλιου, ό,τι κι αν κάνουμε θα μαθευτεί κάποτε και όλοι οι λόγοι εκδίκησης θα αποκαλυφθούν.
¶λλωστε νομίζω πως όταν η λογική φεύγει από το παράθυρο, μπαίνει από την πόρτα η εκδίκηση( λόγια ενός καθηγητή μου)!

[*Astropeleki*]

Είμαι από τα άτομα που όταν θέλω να εκδικηθώ αφήνω τον χρόνο και την κατάλληλη στιγμή για να "δράσω". Σε τέτοιες καταστάσεις είμαι της υπομονής μέχρι να ξεπεράσω κατά πολύ τα όρια μου. Είμαι της άποψης πως πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και πως έχει ο καιρός γυρίσματα. Πολλές φορές μου την έχουν έχουν "φέρει" αλλά με τον χρόνο και το πείσμα μου έδειξα την αξία μου και κατά κάποιον τρόπο "έτριψα" στην μούρη κάποιων αυτά τα οποία θεωρούσαν πως δεν είμαι ικανή να πετύχω. Ο καλύτερος τρόπος για να εκδικηθείς κάποιον είναι να αποδείξεις το αντίθετο από αυτό που υποστηρίζει για το άτομο σου. Και όταν αυτό το πετύχεις βασιζόμενος στην προσπάθειά σου ως άτομο, πραγματικά είναι μεγάλη ικανοποίηση. Δεν θεωρώ πως η εκδίκηση είναι απαραίτητα να κάνω στον άλλον αυτό που έκανε και σε μένα...αλλά να αποδείξω ότι μπορώ να είμαι ανώτερος από αυτόν και να το δείχνω!

[SKYLOROCK]

Προσωπικά πιστεύω ότι ο τροχός πάντα γυρίζει!!! Ίσως μερικές φορές αργεί αλλά πάντα γυρίζει...
Είμαι άνθρωπος της εκδίκησης (με τόσους πλανήτες στο Σκορπιό πώς να μην είμαι άλλωστε ) αλλά μπορώ να περιμένω όσο χρειαστεί για να καταφέρω αυτό που θέλω...Όπως είπα και πριν ο τροχός πάντα γυρίζει και έρχεται η στιγμή που θα είσαι εσύ από πάνω,το θέμα είναι τότε να κάνεις τις σωστές ενέργειες για να μην ξαναβρεθείς από κάτω
Ίσως βέβαια με το πέρασμα του χρόνου η εκδίκηση να είναι ότι πλέον δε θες καν να ασχοληθείς με τον άλλον...Αυτό είναι η καλύτερη εκδίκηση...:idea:


"Για να σ'εκδικηθώ σου σκίζω τις φωτογραφίες κι εσύ όπως κι εγώ...
τα γράμματά σου καίω,τα πόστερ που αγαπούσες και βάφω τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσες..."

[stabie]

ναι τελικά θεωρω πως μόνο ένας σκορπιός θα άνοιγε αυτό το τόπικ:toung:

πέρα από την πλάκα πιστεύω πως τρώγεται κρύο αυτό το πιάτο...καθημερινά διάφορα περιστατικά το επιβεβαιώνουν αυτό...
και μάλιστα αν μελετηθεί πολύ και γίνει με ύπουλο τρόπο και έτσι ωστε να πονέσει πολύ ο άλλος το απολαμβάνεις ακόμα περισσότερο...
με την προυπόθεση βέβαια να μπορείς να μάθεις το μετα...

πωπω μη αφήσετε να συνεχισω...απ'ότι ειδατε βγαίνουν τα γονίδια του μπαμπά σκορπιού...:amazed:

[palavo]

και γω μαζί σου kia :bigsmile: :bigsmile:

[skorpion]

Εγω παλι παρ ολο που ειμαι σκορπιος την εκδικηση δεν μπορω να την σερβιρω κρυα! Αν μου βγει θα μου βγει εκεινη την ωρα παρορμητικα και χειμαρρωδης!

[gia_pep]

Εγώ πάλι, πάντα τη σχεδιάζω την εκδίκηση. Μπορώ να περιμένω και χρόνια μέχρι να'ρθει η κατάλληλη στιγμή...:wink2:

[e k]

Κι εγώ, πάντα σχεδίαζα με υπομονή τα επόμενα χρόνια και όταν ερχόταν η κατάλληλη στγμή, αυτός που έπαιρνε εκδίκηση ήταν ο χρόνος.
Είμαι μεγάλος με τιράντες και γυαλιά κι όλο φοβάμαι το αύριο. Και το σήμερα?
Ο Ιονέσκο το 1958 έγραφε για το "Παράλογο": Εκείνο που χρειαζόταν ήταν όχι να προσπαθούμε να κρύβουμε τα νήματα που κινούν τις μαριονέτες αλλά να τα φανερώσουμε ακόμη περισσότερο, να ανακαλύψουμε την ίδια την ουσία του γκροτέσκου, της καρικατούρας, να υπερβούμε την ξεθωριασμένη ειρωνεία της σπιρτόζας κωμωδίας δωματίου (...), να ωθήσουμε τα πάντα στα όρια του παροξυσμού, στο σημείο όπου βρίσκεται η πηγή του τραγικού.

[stabie]

Εγώ πάλι, πάντα τη σχεδιάζω την εκδίκηση. Μπορώ να περιμένω και χρόνια μέχρι να'ρθει η κατάλληλη στιγμή...:wink2:

ρε παιδια τι έγινε με εμάς τους Δίδυμους; άλλος έχει το όνομα και άλλος η χάρη;

και εγώ το ίδιο gia_pep