Συχνότητες διαφόρων όψεων στα ωροσκόπια των δολοφόνων (1)

[keymaster_12]

Ευχαριστίες: Πρώτα απ 'όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Lois Rodden. Χωρίς τις ακούραστες προσπάθειές της, όσον αφορά τη συλλογή χιλιάδων γενέθλιων χαρτών, η έρευνα αυτή δεν θα ήταν δυνατή. Ένα ευχαριστώ επίσης, χρειάζεται και στον Mark Mc Donahue, που τα έβαλε όλα στο Astrodatabank CD, και στον Mark Pottinger που σχεδίασε το ερευνητικό πρόγραμμα CCRS. Ναι, πρόκειται για ένα DOS πρόγραμμα από την προηγούμενη δεκαετία, αλλά κάνει ακόμα σχεδόν τα πάντα (εκτός από τα Windows).

Ευχαριστώ επίσης χρειάζεται στο παράρτημα της Νέας Υόρκης του National Council for Geocosmic Research (NCGR) για μια υποτροφία 200 δολαρίων για έρευνα. Τελευταία, αλλά σίγουρα όχι λιγότερο σημαντική, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Diane Cramer, η οποία έκανε τους περισσότερους από τους ελέγχους.


Ιστορικό:

Ένα ωροσκόπιο είναι σαν ένα δισδιάστατο «στιγμιότυπο» των πλανητικών θέσεων σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτοί οι χάρτες είναι 100% αντικειμενικοί, αφού έχουν υπολογιστεί με αστρονομικά δεδομένα βασισμένα σε παλιούς καλούς αξιόπιστούς νευτώνειους μηχανισμούς. Πολλοί αστρολόγοι ισχυρίζονται πως τα ωροσκόπια σχετίζονται με τις δράσεις των ανθρώπων εδώ στη Γη, αυτές που οι σκεπτικιστές έχουν αμφισβητήσει όχι όμως με το αντικειμενικό γεγονός των πλανητικών θέσεων.

Ο τρόπος για να διευθετήσει κανείς τον σκεπτικισμό για τις υποτιθέμενες διασυνδέσεις μεταξύ των ωροσκόπιων και των ανθρωπίνων ενεργειών είναι ξεκάθαρος. Βρείτε μια ομάδα ανθρώπων που έχουν κάνει κάποια συγκεκριμένη ενέργεια, βρείτε τις πληροφορίες της γέννησής τους (ημερομηνία γέννησης, ώρα γέννησης και τόπο γέννησης), και παρατηρήστε αν κάποια αντικειμενικά χαρακτηριστικά του ωροσκοπίου παρουσιαστούν σε αυτή την ομάδα πιο συχνά από μια τυχαία πιθανότητα σε σύγκριση με μια άλλη ομάδα ελέγχου. Υπάρχουν αρκετά προβλήματα εδώ:

Οι περισσότεροι αστρολόγοι είτε δεν ξέρουν πώς να κάνουν έρευνα ή δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον από αυτήν. Όσοι ενδιαφέρονται συνήθως δεν έχουν ούτε τον χρόνο ούτε τα χρήματα. Και υπάρχουν λίγες, ελάχιστες επιχορηγήσεις διαθέσιμες για την αστρολογική έρευνα, καθώς και όσες είναι διαθέσιμες είναι πενιχρές.

Οι περισσότεροι επιστήμονες απλώς απορρίπτουν την αστρολογία ή δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον στο να πραγματοποιήσουν μια έρευνα.

Οι λίγοι επιστήμονες που κάνουν ερευνητικές σπουδές δεν γνωρίζουν τίποτα για την αστρολογία. Ως αποτέλεσμα, εξετάζουν πράγματα που κανένας αστρολόγος δεν θα ερευνούσε ποτέ και ως εκ τούτου «διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα».
Παρόλα αυτά, η έρευνα αυτή πρέπει να γίνει. Τα ανεπίσημα στοιχεία που υπάρχουν είναι ανεπαρκή ως απόδειξη και την ευθύνη του να αποδείξει κανείς ότι η αστρολογία είναι έγκυρη ανήκει στους αστρολόγους. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που ακούνε αυτό που λέτε δεν χρειάζεται να αποδείξουν ότι είναι αληθινό. Αυτή είναι η δουλειά σας.


Προειδοποίηση:

Δεν ισχυρίζομαι ότι το ακόλουθο έγγραφο είναι μια «απόδειξη» της αστρολογίας. Είναι σαφές πως δεν είναι. Πρόκειται, ωστόσο, για ένα λογικό πρώτο βήμα στη διαδικασία δοκιμών. Το κυνήγι υποθέσεων (εξηγείται παρακάτω) είναι μια νόμιμη διαδικασία για την εύρεση των παραγόντων που μπορούν να εξεταστούν περαιτέρω στις καινούργιες σειρές δεδομένων.


Πρόταση δοκιμής:

Η δοκιμή που προτείνεται εδώ είναι η ακόλουθη: θα εξετάσουμε τα γενέθλια ωροσκόπια των ανθρώπων που έχουν εκτελέσει μια συγκεκριμένη πράξη, σε αυτή τη περίπτωση μια δολοφονία, και θα δούμε αν η γωνία διαχωρισμού μεταξύ ορισμένων σημείων στο κομμάτι του ωροσκόπιου συμβαίνει κατά πολύ περισσότερο από ό, τι μια τυχαία πιθανότητα. Αλλά υπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν πρώτα.


Ποιος είναι ο δολοφόνος;

Θα συμπεριλάβουμε τους στρατιώτες και τους αστυνομικούς που σκοτώνουν στη γραμμή του καθήκοντος; Πόσο μάλλον κάποιος που σκοτώνει από αμέλεια, όπως ένας μεθυσμένος οδηγός; Τι θα λέγατε για ένα κατά τα άλλα ειρηνικό πρόσωπο που σκοτώνει λόγω αυτοάμυνας; Το πρόβλημα εδώ είναι ένα από τα κίνητρα. Το να σκοτώσεις κάποιον με σκόπιμο τρόπο (δολοφονία 1ου ή 2ου βαθμού, ή ανθρωποκτονία, όπου υπάρχει πρόθεση τραυματισμού) είναι διαφορετικό από τη δολοφονία που γίνεται κατά λάθος (αμέλεια) ή όπου δεν υπάρχει άλλη επιλογή (αυτοάμυνα ή σε καιρό πολέμου). Η μελέτη αυτή θα πρέπει να περιοριστεί σε εκείνους που εσκεμμένα σκοτώνουν ή που σκοτώνουν, ενώ προτίθενται με οποιοδήποτε τρόπο να βλάψουν τον άλλο.

Αλλά ακόμη και εδώ, υπάρχουν διαφορές. Μπορεί κάποιος που ξαφνικά θυμώνει μια μέρα και σκοτώνει την σύζυγό του, να θεωρηθεί το ίδιο με έναν κατά συρροή δολοφόνο ή με το «ήσυχο άτομο» που γίνεται ξαφνικά έξω φρενών και σκοτώνει πολλούς ανθρώπους με τη μία; Για το λόγο αυτό, οι δολοφόνοι χωρίζονται σε τρεις ομάδες:

1. Απλοί δολοφόνοι. Αυτοί που σκοτώνουν μόνο ένα άτομο.
2. Κατά συρροή δολοφόνοι. Αυτοί που σκοτώνουν αρκετούς ανθρώπους τον έναν μετά τον άλλον.
3. Μαζικοί δολοφόνοι. Αυτοί που σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους μαζεμένους.

Εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα προβλήματα εδώ. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έρχεται σπίτι μια μέρα και βρίσκει την σύζυγό του στο κρεβάτι με κάποιον άλλον. Σε περίπτωση που πάρει ένα όπλο και σκοτώσει είτε τη σύζυγο ή τον εραστή της, είναι ένας απλός δολοφόνος. Τι γίνεται όμως αν σκοτώσει και τους δύο; Θα τον θεωρήσουμε ως κατά συρροή δολοφόνο; Είναι το κίνητρό του διαφορετικό από το άτομο που σκοτώνει μόνο ένα άτομο;

Και έπειτα υπάρχουν οι «ξέφρενοι φονιάδες», όπως ο Andrew Cunanin. Σκοτώνουν τους ανθρώπους, τον έναν μετά τον άλλο, αλλά όχι όλους με τη μία. Σε αντίθεση με τους κατά συρροή δολοφόνους, αυτοί δεν προσπαθούν να καλυφθούν. Και σκοτώνουν κατά τη διάρκεια ενός σχετικά σύντομου χρονικού διαστήματος. Βρίσκονται ανάμεσα στις μαζικές δολοφονίες και στους κατά συρροή δολοφόνους.

Ακόμη και ανάμεσα στους κατά συρροή δολοφόνους υπάρχουν διαφορές. Μερικοί, όπως ο Ted Bundy και ο John Gacy, σκότωναν κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης. Άλλοι, όπως ο David Berkowitz, ο δολοφόνος με το παρατσούκλι «ο γιός του Σαμ», απλά σκότωναν. Ο Richard Ramirez, ή αλλιώς ο «μανιακός της νύχτας», ισχυρίστηκε πως σκότωνε για τον Σατανά. Οι Kenneth Kimes και Dorthea Montalvo σκότωναν για τα χρήματα. Ο Jeffery Dahmer μαγείρευε και έτρωγε τα θύματά του. Παρόλο που το βασικό κίνητρο για όλα αυτά φαίνεται να είναι η πράξη της δολοφονίας αυτή καθαυτή, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, οι δολοφόνοι όσο διαφορετικοί και αν είναι θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν.


Συγκρότηση των ομάδων:

Σε αυτή τη έρευνα, οι δολοφόνοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: απλοί δολοφόνοι (M),κατά συρροή δολοφόνοι (S), και μαζικοί δολοφόνοι (MM). Κάθε ομάδα στη συνέχεια χωρίστηκε σε υπό-ομάδες των είκοσι ατόμων η κάθε μία. Υπήρχαν λιγότεροι από 20 μαζικοί δολοφόνοι, κι έτσι τους βάλαμε στην άκρη μέχρι να βρεθούν και άλλα δεδομένα από περισσότερες περιπτώσεις.


Συγκρότηση των ομάδων ελέγχου:

Οι ομάδες ελέγχου δημιουργήθηκαν από ηλεκτρονικό υπολογιστή με το ερευνητικό πρόγραμμα «Jigsaw». Δημιουργήθηκαν ωροσκόπια για μια ομάδα ελέγχου για κάθε σειρά από τα ωροσκόπια των δολοφόνων. Κάθε χάρτης ελέγχου δημιουργήθηκε για το ίδιο έτος και ίδια τοποθεσία με τον αντίστοιχο χάρτη ενός δολοφόνου. Οι έλεγχοι επισημάνθηκαν με το γράμμα «C». Για παράδειγμα, η ομάδα ελέγχου για την πρώτη ομάδα των απλών δολοφόνων (M1) ονομάστηκε «CM1». Η ομάδα ελέγχου για την πρώτη ομάδα των κατά συρροή δολοφόνων (S1) ονομάστηκε «CS1» και ούτω καθεξής.


Για ποιο λόγο χρησιμοποιούμε Ωροσκόπια δημιουργημένα από τον υπολογιστή;

Δεν θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσουμε τα ωροσκόπια πραγματικών ανθρώπων, που λαμβάνονται από τον γενικό πληθυσμό; Πρώτα απ 'όλα, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να γίνει μια ομάδα ελέγχου από άτομα που γεννήθηκαν την ίδια χρονιά και στον ίδιο τόπο, όπως κάθε δολοφόνος. Πιο σημαντικό, στατιστικά ποια θα είναι η διαφορά μεταξύ μιας ομάδας ωροσκόπιων που δημιουργήθηκαν από υπολογιστή και αυτών που λαμβάνονται τυχαία από τον γενικό πληθυσμό; Καμία απολύτως. Μια ομάδα ελέγχου που δημιουργήθηκε από έναν υπολογιστή θα πρέπει να αποφέρει τα ίδια στατιστικά αποτελέσματα, όπως μια τυχαία ομάδα που λαμβάνεται από το γενικό πληθυσμό.


Ιδιαιτερότητες της ίδιας της δοκιμής:

Το αντικειμενικό χαρακτηριστικό των ωροσκόπιων που θα αναλυθεί είναι η γωνία διαχωρισμού μεταξύ των πλανητών και η γωνία διαχωρισμού μεταξύ των πλανητών και ορισμένων σημείων στους χάρτες, που οι αστρολόγοι ισχυρίζονται ότι είναι σημαντικά. Επιπροσθέτως, οι συγκεκριμένες μοίρες του ζωδιακού κύκλου θα πρέπει να εξεταστούν για να διαπιστωθεί, εάν τυχόν αυτές εμφανίζονται πιο συχνά από ό, τι μια τυχαία πιθανότητα.

Το έτος 1998, γευμάτισα με τον Michael Shermer, τον εκδότη του περιοδικού «σκεπτικιστής». Είπε ότι δεν είχε ακούσει ποτέ του για τη γωνία διαχωρισμού, που χρησιμοποιείται στην αστρολογία και ρώτησε, από πότε οι αστρολόγοι ξεκίνησαν να την χρησιμοποιούν. «Περισσότερο από 2.000 χρόνια» του απάντησα. «Η τεχνική πηγαίνει πίσω τουλάχιστον στον Κλαύδιο Πτολεμαίο». Θα ήταν χρήσιμο, αν οι σκεπτικιστές μάθαιναν κάτι για την αστρολογία και τις αστρολογικές τεχνικές προτού να φτάσουν σε συμπεράσματα σχετικά με το κύρος της. Αλλά, όπως ανέφερα παραπάνω, είναι ευθύνη των αστρολόγων να προσκομίσουν τα αποδεικτικά στοιχεία.

Ο αστρολογικός όρος για τη γωνία διαχωρισμού είναι «όψη». Υπάρχουν διάφορες όψεις που αναφέρονται ως «Κύριες». Πρόκειται για γωνίες 0, 60, 90, 120 και 180 μοιρών. Οι όψεις των 60 και 120 μοιρών (που ονομάζονται αντίστοιχα εξάγωνο και τρίγωνο) λέγεται ότι έχουν ένα «ήπιο» αποτέλεσμα και φέρονται να είναι ευεργετικές. Οι γωνίες των 0, 90, και 180 μοιρών που ονομάζονται «δύσκολες» όψεις υποτίθεται ότι συνδέονται με τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες στη ζωή. Καθώς εξετάζουμε τα ωροσκόπια των δολοφόνων, ή για να πούμε το λιγότερο μια δυσλειτουργική πράξη, η προφανής θέση για να ξεκινήσουμε θα ήταν με τις δύσκολες όψεις.

Οι όψεις δεν χρειάζεται να είναι ακριβείς. Οι αστρολόγοι επιτρέπουν μια «ανοχή» λίγων μοιρών από τις δύο πλευρές. Πόσο; Δυστυχώς, δεν υπήρξε καμία στατιστική έρευνα στον τομέα αυτό. Το μέγεθος της ανοχής μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τις συνθήκες, ακόμα και με τον αστρολόγο. Υπάρχουν εκείνοι που επιτρέπουν ανοχή μέχρι και οκτώ μοίρες. Για να είμαστε ασφαλές, οι ανοχές που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη ορίστηκαν στην μικρότερη πλευρά του φάσματος. Το μέγεθος ανοχής για την σύνοδο (όψη των 0 μοιρών) και της αντίθεσης (όψη των 180 μοιρών) έχει καθοριστεί στις + ή - 5 μοίρες. Η ανοχή για το τετράγωνο (όψη των 90 μοιρών) καθορίστηκε σε + ή - 4 μοίρες.

Τώρα, ποια είναι η πιθανότητα δύο πλανήτες να κάνουν μια «δύσκολη» όψη, αν χρησιμοποιήσουμε τις παραπάνω ανοχές; Λοιπόν, φανταστείτε ένα στατικό σημείο σε έναν κύκλο. Εάν υπάρχει ένα δεύτερο σημείο που κινείται γύρω από τον κύκλο με σταθερό ρυθμό, ποιες είναι οι πιθανότητες το δεύτερο σημείο να κάνει μια δύσκολη όψη με το πρώτο;

Το δεύτερο αυτό σημείο θα κάνει μια δύσκολη όψη με το πρώτο, αν πέφτει σε οποιαδήποτε από τις ζώνες γύρω από τα σημεία των όψεων. Με άλλα λόγια, όταν βρεθεί σε απόσταση 5 μοιρών από το πρώτο σημείο, θα κάνει μια σύνοδο. Αν βρεθεί εντός πέντε μοιρών από το αντίθετο σημείο, θα κάνει μια αντίθεση. Και αν βρεθεί εντός τεσσάρων μοιρών από οποιοδήποτε πλευρά τετραγώνου (υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι να έχουμε όψη 90 μοιρών, από τα αριστερά ή από τα δεξιά του πρώτου σημείου) θα κάνει ένα τετράγωνο. Προσθέτοντας όλες αυτές τις ζώνες (5 +5) + (5 +5) + (4 + 4) + (4 + 4) = 36

Θεωρούμε ότι υπάρχουν 36 πιθανές μοίρες σε αυτόν τον κύκλο, όπου το δεύτερο σημείο μπορεί να βρεθεί και να κάνει μια δύσκολη όψη με τον πρώτο. Δεδομένου ότι υπάρχουν 360 μοίρες σε ένα κύκλο, οι πιθανότητες ώστε το δεύτερο σημείο να πραγματοποιεί μια δύσκολη όψη με το πρώτο σημείο είναι 36/360 ή 0,1 που είναι το 10%.

Αλλά οι κινήσεις των πλανητών δεν είναι σταθερές. Δεν θα βγάλει αυτό εκτός τους υπολογισμούς μας; Όχι, αν πάρουμε τις ημερομηνίες γέννησης για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι διακυμάνσεις υπάρχουν ακόμη και σε μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ακόμη και για έναν πλανήτη σαν τον Ποσειδώνα, ο οποίος χρειάζεται πάνω από 160 χρόνια για να ολοκληρώσει μια τροχιά; Στην περίπτωση αυτή, ο Ποσειδώνας κινείται τόσο αργά που μπορεί να θεωρηθεί σταθερός σε σύγκριση με τους πλανήτες που κινούνται πιο γρήγορα. Αλλά τι γίνεται με τις όψεις που οι εξωτερικοί πλανήτες κάνουν ο ένας στον άλλο; Θα παραμείνουν σε ισχύ για τόσο πολύ καιρό ώστε να εμφανίζονται στα ωροσκόπια ολόκληρων γενεών. Ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας, για παράδειγμα, σχημάτισαν μια όψη περίπου 60 μοιρών για δεκαετίες μετά το 1943. Για το λόγο αυτό, οι όψεις που σχηματίζουν μεταξύ τους οι εξωτερικοί πλανήτες δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται σε αυτή τη έρευνα.

Δεδομένου ότι ο καθένας μας έχει 10% πιθανότητες να έχει μία όψη, θα πρέπει να είναι προφανές ότι καμία όψη δεν θα μπορούσε να αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα σε περιπτώσεις δολοφονίας. Ωστόσο, αν υπάρχει μια αστρολογική επιρροή, θα πρέπει να υπάρχουν ορισμένες όψεις που θα αυξήσουν την τάση προς την δολοφονική συμπεριφορά. Η τάση θα πρέπει να ανιχνεύεται με στατιστικές τεχνικές. Αυτοί που έχουν διαπράξει φόνο θα πρέπει να έχουν ορισμένες όψεις που εμφανίζονται στα γενέθλια ωροσκόπια τους πιο συχνά, από ό, τι θα αναμενόταν από τυχαία πιθανότητα.

Θα μπορούσε να υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ των επιμέρους γωνιών; Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν οι γωνίες 0, 90, και 180 μοιρών φέρεται να έχουν παρόμοιες επιπτώσεις, θα μπορούσε μια εξ' αυτών να κυριαρχεί σε ορισμένες περιπτώσεις; Αυτό είναι κάτι που επίσης θα πρέπει να ελεγχθεί. Οι πιθανότητες να προκύψει είτε μια σύνοδος ή μια αντίθεση από τυχαία πιθανότητα θα είναι το 1/36. Για τη γωνία 90 μοιρών (τετράγωνο), οι πιθανότητες θα ήταν 16/360 (να θυμάστε ότι πάντα υπάρχουν δύο πιθανές γωνίες 90 μοιρών, δεξιόστροφα και αριστερόστροφα) ή 2/45.

Τι γίνεται με τους άλλους παράγοντες; Θα μπορούσαν ορισμένες μοίρες του ζωδιακού κύκλου, για παράδειγμα, να παίζουν ρόλο; Οι πιθανότητες ο κάθε πλανήτης ή κάποιο άλλο σημείο σε ένα ωροσκόπιο να εμφανίζεται σε μια συγκεκριμένη μοίρα του ζωδιακού κύκλου είναι 1/360. Χρησιμοποιώντας μια ανοχή + ή – μιας μοίρας, η πιθανότητα μειώνεται στη 1/180. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι κάθε πλανήτης ή σημείο πρέπει να εμφανίζεται κάπου στον χάρτη. Αυτό που πρέπει να αναζητήσουμε είναι επαναλήψεις, ενός πλανήτη ή ενός σημείου που εμφανίζεται σε μια συγκεκριμένη μοίρα πιο συχνά από τη θεωρητική πιθανότητα του 1/180. Για ακόμα μια φορά, είναι δυνατό για τους τρεις εξωτερικούς πλανήτες να μείνουν σε μια συγκεκριμένη μοίρα για μήνες. Για το λόγο αυτό, χρειάζεται προσοχή, όταν εξετάζουμε την θέση των μοιρών των εξωτερικών πλανητών.


Σύμφωνα με την Αστρολογία, ποιες όψεις αναμένεται να βρούμε;

Όψεις του Άρη, φυσικά. Ο Άρης λέγεται ότι είναι ο πλανήτης της δράσης και της επιθετικότητας. Αρνητικά, αυτό θα ήταν ένας δείκτης βίας. Ο Πλούτωνας εντείνει ό, τι αγγίζει και υποτίθεται ότι είναι ο άρχοντας του θανάτου. Η πρόωρη ανατροφή θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας, και, στο ωροσκόπιο, αυτό θα επηρεάζεται από την τοποθέτηση της Σελήνης. Αλλά έχει υπάρξει οποιαδήποτε άλλη έρευνα σε αυτό το θέμα;


Προηγούμενες μελέτες πάνω στη δολοφονία στην αστρολογική βιβλιογραφία:

Η πρώτη πηγή είναι η «Astropsychiatry» των Harry Darling, MD, και Ruth Hale Oliver, CSA Press, 1973. Ισχυρίστηκαν ότι έχουν βρει τις ακόλουθες όψεις στα ωροσκόπια των δολοφόνων: «Πιστεύω ότι το μεσοδιάστημα του Άρη με τον Κρόνο, τον Ουρανό ή τον Ποσειδώνα, όταν καταλαμβάνεται από ένα γενέθλιο πλανήτη, δίνει μια τάση στη βία, δηλαδή, το άτομο να διαπράξει βία ή να δεχτεί βία. Το μεσοδιάστημα Άρη/ Κρόνου αγριεύει και κάνει το άτομο σκληρό , το μεσοδιάστημα Άρη/ Ουρανού παρακινεί και κάνει το άτομο ασταθές και επιθετικό, και εκείνο του Άρη/ Ποσειδώνα δημιουργεί υστερία, επιδίωξη εντυπωσιασμού και μερικές φορές φανατισμό, όπως και επιθετικότητα». (Σελ.145).

Αναφέρθηκαν επίσης τα μεσοδιαστήματα της Αφροδίτης είτε με τον Κρόνο, είτε με τον Ουρανό.
Λιγότερες από 10 περιπτώσεις από ωροσκόπια των δολοφόνων ήταν στη λίστα. Καμία αναφορά δεν έγινε σε ομάδες ελέγχου ή στις όψεις που ελέγχθηκαν και έδωσαν αρνητικά αποτελέσματα.

Η δεύτερη πηγή είναι «Destined for Murder: Profiles of Six Serial Killers» από τη Sandra Harrison Young και Edna Rowland, Εκδόσεις Llewellyn, 1995. Αν και οι περιπτώσεις συζητήθηκαν αναλυτικά, ο αριθμός που εξετάστηκε δεν ήταν καθόλου, στατιστικά σημαντικός, και, για ακόμα μια φορά, δεν υπήρχαν ομάδες ελέγχου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι πρόσφατα, το να βρει κανείς ακριβή στοιχεία γέννησης ενός στατιστικά σημαντικού αριθμού περιπτώσεων ήταν εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο. Για τους αστρολόγους, είχε να κάνει είτε με ανεπίσημη έρευνα είτε με καθόλου έρευνα.

Στο τέλος του βιβλίου, πιθανοί αστρολογικοί παράγοντες στα ωροσκόπια των δολοφόνων αναφέρθηκαν.

«Οι όψεις και οι θέσεις των πλανητών, και οι κυβερνήτες των παρακάτω οίκων, θα πρέπει επίσης να εξεταστούν προσεκτικά: ο 8ος οίκος (ο οποίος κυβερνά τον θάνατο και τις σεξουαλικές προτιμήσεις), ο 4ος οίκος (ο οποίος κυβερνά την οικογενειακή κληρονομιά και την κατάληξη μας, συμπεριλαμβανομένου το τέλος της ζωής) και ο 12ος οίκος (ο 12ος οίκος κυβερνά την φυλακή ή τον εγκλεισμό σε οποιοδήποτε ίδρυμα, όπου το άτομο στερείται της ελευθερίας του. Αυτός αναφέρεται ορισμένες φορές ως ο οίκος της «αυτό – αναίρεσης») (Destined for Murder: Σελ. 179).

«Κατά την εξέταση των χαρτών των εγκληματιών ή των μαζικών δολοφόνων, όπως αυτοί που περιγράφονται σε αυτό το βιβλίο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη σημασία των μεσοδιαστημάτων. Παρά το γεγονός ότι όλα τα μεσοδιαστήματα είναι ζωτικής σημασίας, τα ακόλουθα μπορούν να ταξινομηθούν ως βασικά στην περίπτωση της δολοφονίας ή της εγκληματικότητας: το μεσοδιάστημα Άρη/ Κρόνου (θάνατος), το μεσοδιάστημα Άρη/ Πλούτωνα (δολοφονία,) το μεσοδιάστημα Κρόνου/ Πλούτωνα (σκληρότητα ή βίαιη επίθεση),και το μεσοδιάστημα Άρη/ Ουρανού (ροπή προς ατύχημα) Τα μεσοδιαστήματα Ήλιου/ Πλούτωνα ή εκείνα του Άρη είναι εξίσου σημαντικά στο να υποδείξουν πιθανότητα για βία, και το μεσοδιάστημα Σελήνης/ Κρόνου πρέπει επίσης να σημειωθεί, δεδομένου ότι δείχνει συχνά μια αφύσικη εξάρτηση από έναν από τους γονείς, που αρχίζει στην πρώιμη παιδική ηλικία. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα κατεχόμενα μεσοδιαστήματα, καθώς και σε αυτά που κάνουν όψεις με τις ακμές ενός χάρτη ή με τις ακμές των γωνιακών οίκων. (Σελ.180).


Κυνήγι Υποθέσεων:

Καμία προηγούμενη έρευνα δεν παρέθεσε «αρνητικά» αποτελέσματα, τα χαρακτηριστικά του ωροσκόπιου δεν έδωσαν ένα αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερο από ό, τι μια τυχαία πιθανότητα ή, εναλλακτικά, δεν έδειξαν καμία διαφορά από μια ομάδα ελέγχου. Ούτε κάποια προηγούμενη έρευνα ισχυρίστηκε πως είναι πλήρης. Θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλες όψεις εκεί έξω που να μας δίνουν θετικά αποτελέσματα; Ο μόνος τρόπος για να γίνει μια διεξοδική δουλειά είναι να γίνει ένα «κυνήγι υποθέσεων», ελέγχοντας τα πάντα από το αρχικό δείγμα, για να δούμε τι υπάρχει εκεί.

Είναι κοινή λογική ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να δώσει κάποιο αποτέλεσμα, και ότι είναι πιθανό για ένα δείγμα, που έχει μια ιδιαίτερη όψη, να δώσει ένα πολύ υψηλό αποτέλεσμα μόνο από καθαρή τύχη. Το κλειδί, ωστόσο, είναι η αναπαραγωγιμότητα. Εφ' όσον αρκετές περιπτώσεις βρίσκονται σε εφεδρεία, έτσι ώστε τα πρώτα αποτελέσματα να μπορούν να επανεξεταστούν και να ελεγχθούν (ή παραποιηθούν),το κυνήγι υποθέσεων είναι μια έγκυρη διαδικασία.

Τώρα πώς πρόκειται να εκτελεστεί η δοκιμή αυτή καθεαυτή;


Παράμετροι δοκιμών:

Όπως προαναφέρθηκε, τα περιστατικά χωρίστηκαν σε ομάδες των 20. Μια μεμονωμένη ομάδα αυτού του μεγέθους είναι πολύ μικρή για να εκτελεστούν ουσιαστικές στατιστικές δοκιμές. Για το λόγο αυτό, τα αποτελέσματα από διάφορες ομάδες συγκεντρώθηκαν. Οι δοκιμές έγιναν αρχικά για τα σύνολα από τέσσερις ομάδες. Ένα ελάχιστο πρότυπο ορίστηκε αυθαίρετα. Μια όψη για να θεωρηθεί σημαντική έπρεπε να εμφανιστεί τουλάχιστον πάνω από το 50% της τυχαίας πιθανότητας.
Για παράδειγμα, η πιθανότητα του τυχαίου αποτελέσματος ανέρχεται στο 10%. Για 80 υποθέσεις, αυτό σημαίνει 8 «περιστατικά». Για να θεωρηθεί σημαντική, μια ιδιαίτερη όψη θα πρέπει να εμφανίζεται τουλάχιστον σε 12 φορές από τις 80 υποθέσεις.


Αποτελέσματα εξετάσεων, Φάση Πρώτη:

Οι όψεις αναλύθηκαν για τις ακόλουθες ομάδες: Απλοί Δολοφόνοι1 (Μ1), Απλοί Δολοφόνοι2 (Μ2), Απλοί Δολοφόνοι3 (Μ3), και Κατά Συρροή Δολοφόνοι1 (S1). Αυτή η αρχική φάση περιέλαβε μερικώς «κυνήγι υποθέσεων» καθώς και την εξέταση των συνδυασμών, που θα «αναμενόταν» να δώσουν θετικά αποτελέσματα. Στην Δεύτερη φάση, τα ίδια τεστ έγιναν εκ νέου στην ομάδα Κατά Συρροή Δολοφόνοι2 (S2) και τα αποτελέσματα συγκεντρώθηκαν. Στην Τρίτη φάση, οι ίδιοι έλεγχοι θα εκτελούνταν στην ομάδα (S3) και τα σύνολα θα αναρτιόνταν υπό μορφή πινάκων.

Τα ακόλουθα αποτελέσματα ελήφθησαν για την Πρώτη φάση:

Όψεις Ωροσκόπου - Ήλιου - Σελήνης




Όψεις Αφροδίτης - Άρη




Όψεις Δία - Κρόνου




Όψεις Ουρανού - Πλούτωνα - Δήμητρας - Ήρας

Δεν υπήρξαν δύσκολες όψεις μεταξύ του Ήλιου και κάθε πλανήτη. Υπήρχαν δύο «περιστατικά» για τα μεσοδιαστήματα. Η Σελήνη είχε οκτώ «περιστατικά». Οι αστρολόγοι ισχυρίζονται ότι ο Ήλιος έχει να κάνει με το «εγώ», την εξωτερική προσωπικότητα, και τις σχέσεις με τον πατέρα και τις ανδρικές μορφές εξουσίας, ενώ η Σελήνη δείχνει τα συναισθήματα ενός ατόμου, τις συνήθειες του, τα «ένστικτα», την γαλούχηση από μικρή ηλικία, και τις σχέσεις με τη μητέρα.

Μια δύσκολη όψη ανάμεσα στη Σελήνη και στον Άρη δεν αποτελεί έκπληξη. Ο Άρης υποτίθεται ότι είναι η επιθετικότητα και η βία και δύσκολη όψη με τη Σελήνη θα δείξει το θυμό προς τις γυναίκες, αρχίζοντας από τη μητέρα. Ο μαζικός δολοφόνος Richard Speck, για παράδειγμα, που σκότωσε οκτώ φοιτήτριες νοσοκόμες, είχε τη Σελήνη του να τετραγωνίζει με τον Άρη. (Ο χάρτης του δεν συμπεριλαμβάνεται εδώ, επειδή ο ίδιος δεν ήταν ούτε απλός δολοφόνος, ούτε κατά συρροή δολοφόνος). Για ακόμα μια φορά, επιτρέψτε μου να τονίσω ότι αυτές οι όψεις θα υπάρχουν στο 10% του γενικού πληθυσμού. Αυτό που ψάχνουμε είναι για εκείνες τις όψεις που βρίσκονται σε τουλάχιστον πάνω από το 50% του αριθμού μιας τυχαίας πιθανότητας. Εάν πρόκειται να υπάρξει μια «αστρολογική επιρροή» σε όλα, θα είναι στατιστική και όχι μια προς μια αντιστοιχία. Και σαφώς θα υπάρχουν πολλές όψεις που εμπλέκονται, όχι μόνο μια.

Δύσκολες όψεις της Σελήνης με την Αφροδίτη αποτελούν περισσότερο έκπληξη. Εξάλλου, στην αστρολογία, η Αφροδίτη υποτίθεται ότι σχετίζεται με την ευχαρίστηση και την άνεση. Ωστόσο, οι πρώτες εμπειρίες μας από αυτά, προέρχονται από τη σχέση μας με τις μητέρες μας. Οποιαδήποτε προβλήματα σε αυτό το πρώιμο στάδιο θα μπορούσαν να υποδείξουν προβλήματα αργότερα στη ζωή μας.

Στην αστρολογία, ο Ερμής θεωρείται πως κυβερνά τη συνειδητή σκέψη και την ικανότητα της επικοινωνίας. Δεν υπήρχαν όψεις του Ερμή που να έδωσαν θετικά αποτελέσματα.

Η Αφροδίτη έδωσε δύο ακόμα περιστατικά (εκτός της όψης με τη Σελήνη, που αναφέρθηκε ήδη). Το ένα ήταν με τον Άρη (βία). Δύσκολες όψεις μεταξύ της Αφροδίτης και του Άρη φέρεται να συνδέονται με δυσκολίες στην έκφραση της τρυφερότητας και του πάθους. Το άλλο περιστατικό είναι μια δύσκολη όψη μεταξύ της Αφροδίτης και του πλανήτη, που είναι ο κυβερνήτης του πρώτου οίκου (δεν είχε καμία διαφορά, ποιος πλανήτης τύχαινε να κυβερνά τον πρώτο οίκο). Και πάλι, αυτό θα μπορούσε να δείξει δυσκολία τόσο στο να δίνει και στο να λαμβάνει ευχαρίστηση και τρυφερότητα.

Από τις αρχές της γαλούχησής μας είναι γνωστό ότι υπάρχει μια ισχυρή επίδραση στη μετέπειτα συμπεριφορά μας, το επόμενο ερώτημα που τίθεται είναι: υπάρχουν και άλλα πράγματα στο ωροσκόπιο, που υποτίθεται ότι θα την επηρεάσουν; Στην αστρολογία, η Σελήνη δεν είναι ο μόνο υποτιθέμενος δείκτης της ανατροφής. Ο αστεροειδής Δήμητρα θεωρείται επίσης να έχει μια επίδραση. Οι όψεις της Δήμητρας θα είναι το επόμενο πράγμα που θα κοιτάξουμε. Οι όψεις της Δήμητρας έδωσαν θετικά αποτελέσματα με τον Δία και το μεσοδιάστημα Άρη/ Κρόνου. Η σύνδεση με το εν λόγω μεσοδιάστημα δεν αποτελεί έκπληξη, αφού το μεσοδιάστημα Άρη/ Κρόνου έχει μια φήμη για την κτηνωδία. Ο Δίας, ωστόσο, επεκτείνει τα πράγματα. Υπερβολική γαλούχηση; Ίσως πάρα πολύ από το λανθασμένο είδος της ανατροφής, δεδομένου ότι εξετάζουμε τις δύσκολες όψεις εδώ. Μήπως θα μπορούσε να δείξει μία υπερβολική ανάγκη για γαλούχηση; Περαιτέρω μελέτη απαιτείται σίγουρα εδώ.

Το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/ Δήμητρας έδωσε επίσης αποτελέσματα. Το εν λόγω μεσοδιάστημα υποτίθεται πως δείχνει την ευχάριστη φροντίδα, ή την ικανότητα κάποιου να βιώνει την ευχαρίστηση μέσω της γαλούχησης. Το μεσοδιάστημα αυτό έδωσε ισχυρά θετικά αποτελέσματα, όταν συσχετίστηκε με τον Άρη (βία), τον Δία (υπερβολή) και τον Κρόνο (στέρηση).

Οι δύσκολες όψεις Άρη/ Δία υποτίθεται ότι δίνουν μια ασταθή ιδιοσυγκρασία. Αυτό έδωσε επίσης αποτελέσματα. Καμία έκπληξη εδώ. Η σύνδεση ανάμεσα στην Σελήνη και τον Άρη αναφέρθηκε ήδη. Ο Άρης συνδυάστηκε με τους δεσμούς της Σελήνη και έδειξαν θετικά αποτελέσματα επίσης. Οι δεσμοί είναι τα σημεία, όπου μια τροχιά διασχίζει το επίπεδο της τροχιάς της Γης.
Ο αστεροειδής Ήρα έδωσε ένα αποτέλεσμα για το μεσοδιάστημα Πλούτωνα /Δεσμών. Η Demetra George στο βιβλίο της «Asteroid Goddesses», ισχυρίζεται ότι η Ήρα «αντιπροσωπεύει την ικανότητά μας για μια ουσιαστική προσφορά στη σχέση», και ότι η θέση της στο ωροσκόπιο «περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα θέματα της συμβατότητας, της δεκτικότητα προς τους άλλους, της αμοιβαίας ανταλλαγής, της εμπιστοσύνης, της ζήλιας, της κτητικότητας, και της διαμάχης για εξουσία »(Σελ. 168). Ο Πλούτωνας, ωστόσο, είναι ο πλανήτης των άκρων και του θανάτου. Έχει επίσης μια σύνδεση με τους αγώνες δύναμης. Και οι Δεσμοί της Σελήνης έχουν σχέση με το συναίσθημα. Η δολοφονία σχετίζεται, πρώτα από όλα, με την εξουσία.

Ο Δίας δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα με τον Κρόνο και τον Χείρωνα, ή με τους εξωτερικούς πλανήτες. Ωστόσο, υπήρξαν θετικά αποτελέσματα για τα ακόλουθα μεσοδιαστήματα: Αφροδίτης/ Δήμητρας (αναφέρθηκε προηγουμένως), Αφροδίτης/ Ουρανού, Αφροδίτης/ Ποσειδώνα, Άρη/ Ουρανού, Κρόνου/ Πλούτωνα, και Πλούτωνα/ Δεσμών.

Δυο από τα μεσοδιαστήματα (Αφροδίτης/ Ουρανού και Άρη/ Ουρανού) αναφέρθηκαν επίσης από τους Darling και Oliver στο «Astropsychiatry». Το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/ Ουρανού έχει να κάνει με απότομες μεταβολές του ερωτικού αισθήματος, καθώς επίσης και με την τρυφερότητα, που εκφράζεται με ένα ασυνήθιστο ή παράξενο τρόπο. Συνδέεται επίσης, με ταχείες μεταβολές στο επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Η αρνητική επίδραση του μεσοδιαστήματος Άρη/ Ουρανού θεωρείται πως συνδέεται με αιφνίδια ξεσπάσματα θυμού. Η υποτιθέμενη επίδραση του Δία είναι να «επεκτείνει» με ό, τι έρχεται σε επαφή. Αυτοί οι συνδυασμοί στα ωροσκόπια των δολοφόνων δεν αποτελούν έκπληξη.

Ούτε αποτελούν έκπληξη οι δύσκολες όψεις του Δία με τον Κρόνο/ Πλούτωνα ή με τον Πλούτωνα/ Δεσμούς. Ο Πλούτωνας είναι γνωστό ότι λειτουργεί σαν ένα είδος σούπερ Άρη, αλλά είναι πιο εσωτερικός και σκεπτόμενος. Αυτό θα σήμαινε ότι, δυνητικά τουλάχιστον, οι όψεις Κρόνου/ Πλούτωνα θα μπορούσαν να έχουν ομοιότητες με εκείνες του Κρόνου/ Άρη, ένα σημείο βαρβαρότητας. Η (υποτιθέμενη) επίδραση του Δία στο να επεκτείνει τα πράγματα θα μπορούσε να αναδείξει την αρνητική πλευρά του Κρόνου/ Πλούτωνα. Όσο για τις όψεις Πλούτωνα/ Δεσμών, έχουμε ήδη δει να δίνει ένα θετικό αποτέλεσμα με τον Άρη (δράση), έτσι δεν φαίνεται παράξενο για την (υποτιθέμενη) επίδραση του Δία να επεκτείνει τα πράγματα που έχουν παρόμοια αποτελέσματα.

Φαίνεται να υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα για τον Κρόνο με διάφορα μεσοδιαστήματα της Αφροδίτης. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα αποτελέσματα ήταν πάνω από το ελάχιστο του 50%. Για παράδειγμα, ο Κρόνος έδωσε ένα ισχυρό θετικό αποτέλεσμα με το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/ Χείρωνα. Το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/ Χείρωνα, αποτελεί ένα από τα μέρη όπου μπορούμε να έχουμε πρόβλημα στη αντιμετώπιση της ευχαρίστησης. Αυτό θα είναι ένα πρόβλημα, που μπορεί και να παραμείνει. Ο Κρόνος δείχνει επίσης θετικά αποτελέσματα, όταν σχηματίζει όψη με το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/ Δήμητρας (ευχαρίστηση που λαμβάνει κανείς από την γαλούχηση). Σύμφωνα με την αστρολογία, ο Κρόνος περιορίζει και αναστέλλει τα πράγματα. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν υπήρξε καμία ευχαρίστηση από την πρώιμη ανατροφή. Θα μπορούσε επίσης να δείξει μια μειωμένη ικανότητα στο να δεχτεί κανείς τη φροντίδα. Σε κάθε περίπτωση, αν το παιδί δεν αντιληφθεί επαρκώς την φροντίδα που χρειάζεται, μπορούν εύκολα να υπάρξουν επιπτώσεις αργότερα στη ζωή του.

Η Αστρολογία ισχυρίζεται ότι η επίδραση του Ουρανού είναι να μας αναστατώσει, να μας κάνει ανήσυχους, να μας κάνει να επιθυμήσουμε την αλλαγή, και να αυξήσει την έλξη μας σε οτιδήποτε ασυνήθιστο ή παράξενο. Ο Ουρανός έδωσε θετικά αποτελέσματα με το μεσοδιάστημα Σελήνης/ Άρη (Σελήνη = συναισθήματα, Άρης = οργή), αλλά και με το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/ Ποσειδώνα (το οποίο συνδέεται με σεξουαλικές φαντασιώσεις). Και τα δύο έδωσαν δυνατά αποτελέσματα σε τρεις από τις τέσσερις ομάδες. Ο Ουρανός έδωσε ένα ακόμη ισχυρό αποτέλεσμα σε δύσκολη όψη με τους Δεσμούς της Σελήνης.


Ειδικές περιπτώσεις των αντιθέσεων:

Τα εξήντα ωροσκόπια των κατά συρροή δολοφόνων ελέχθησαν οπτικά. Παρατηρήθηκε ότι υπήρχε ένας αριθμός, άνω του μέσου όρου, ορισμένων πλανητών που σχημάτισαν ορισμένες όψεις αντίθεσης με την ακμή του 8ου οίκου (θάνατος) ή/ και του 12ου οίκου (ψυχολογικά προβλήματα). Οι πιθανότητες μιας αντίθεσης που συμβαίνει μόνο από καθαρή τύχη είναι, φυσικά, λιγότερες από το συνδυασμό των πιθανοτήτων για όλες αυτές τις λεγόμενες δύσκολες όψεις. Από τη στιγμή που θα επιτρέψουμε μια ανοχή των συν ή πλην 5 μοιρών, ένας πλανήτης μπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε από τις 10 μοίρες του ζωδιακού κύκλου και να δημιουργήσει την αντίθεση. 10 μοίρες διαιρούμενες με τις 360 μοίρες ενός πλήρη κύκλου μας δίνει 1/ 36, ή 2,8%.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε ο πλανήτης Κρόνος σε αντίθεση με την ακμή του 12ου οίκου. Αυτό συνέβη σε 6 από τις 60 ωροσκόπια των κατά συρροή δολοφόνων, ή στο 10%. Αυτό είναι 3,6 φορές περισσότερο από αυτό που είχε οριστεί ως τυχαία πιθανότητα. Με δεδομένο ότι το μέγεθος του δείγματος είναι μικρό, ωστόσο το γεγονός αυτό αποτελεί ένα θέμα για περαιτέρω έρευνα.


Η Αξίωση που γίνεται για την εν λόγω έρευνα:

Αυτό είναι ένα έργο σε εξέλιξη, επομένως δεν γίνεται καμία αξίωση (ή δεν μπορεί να γίνει) για το αν υπάρχει ή όχι οποιαδήποτε εγκυρότητα στην αστρολογία. Ο ισχυρισμός που κάνω είναι ότι η μέθοδος αυτή (η σύγκριση αντικειμενικών παρατηρήσιμων χαρακτηριστικών του ωροσκόπιου, όπως οι γωνίες μεταξύ των πλανητών και τα μεσοδιαστήματα, με αντικειμενικά παρατηρούμενα φαινόμενα στις ζωές των ανθρώπων, π.χ. φόνος) είναι ένας έγκυρος τρόπος για να τεθεί η αστρολογία υπό δοκιμή. Περαιτέρω αποτελέσματα θα ανακοινωθούν μόλις επιτευχθούν.


Παράρτημα:

Τα υποστηρικτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την έρευνα αυτή παραθέτονται στην συνέχεια. Αυτή η ενότητα παρουσιάζει τους αστρολογικούς χάρτες και τους πίνακες που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτέλεση αυτής της έρευνας.

1. Ωροσκόπος σε δύσκολες όψεις
2. Δήμητρα σε δύσκολες όψεις
3. Δίας σε δύσκολες όψεις
4. Μεσοδιάστημα Άρη/Κρόνου σε δύσκολες όψεις
5. Άρης σε δύσκολες όψεις
6. Ερμής σε δύσκολες όψεις
7. Σελήνη σε δύσκολες όψεις
8. Ποσειδώνας σε δύσκολες όψεις
9. Πλούτωνας σε δύσκολες όψεις
10. Κρόνος σε δύσκολες όψεις
11. Ουρανός σε δύσκολες όψεις
12. Αφροδίτη σε δύσκολες όψεις

Fransisco Assis	Bob Berdella	David Berkowitz	Paul Bernando	Ken Bianchi	William George Bonin
Ian Stewart Brady	Ted Bundy	Angelo Buono	David Joseph Carpenter	Clarence Carvalho	John Norman Collins
Dean Arnold Corll	Richard Cottingham	Andrew Cunanan	Jeffry Dahmer	Thomas Dillon	Richard Eberling
John Errol Ferguson	Marco Furlan	John Wayne Gacy	Charlene Gallego	Gerald Gallego	Henri Girard
Arthur Goode	Fritz Haarmann	Donald Harvey	Charles Ray Hatcher	Neville Heath	William Heirens
Myra Hindley	Homocide 1179	Homocide Rape	Edmund Emil III Kemper	Kenneth Jr. Kimes	Randy Steven Kraft
Peter Kurten	Henri Desire Landru	Marvin Cecil Lemons	Dorothea Montalvo	Herbert Mullin	Dennis Nilsen
Clifford Olson	Pietro Pacciani	Dr. Marcel Petiot	Kenneth Ponte	Rafael Ramirez	Ricardo Ramirez
Arthur Shawcross	Charles Starkweather	Roberto Succo	Peter Sutcliffe	Richard Tingler	Sarah Aldrete Villareal
Jeanne Weber	Eugen Weidmann	Frederick West	Dennis Whitney	Wayne B. Williams	Randall Bren Woodfield

Διαβάστε το 2ο μέρος του άρθρου, εδώ


[Συζήτηση] Συχνότητες διαφόρων όψεων στα ωροσκόπια των δολοφόνων (1)

Το κείμενο αναδημοσιεύεται από το MyHoroscope κατόπιν έγγραφης άδειας από το Astrology Research Journal

Πρωτότυπος τίτλος: Frequencies of Various Aspects in the Horoscopes of Murderers and Serial Killers vs. Those of Randomly Generated Control Groups. Part One
Πηγή: http://www.astrologyresearchjournal.org/article110603/article82702_1/index.htm

Mετάφραση - Απόδοση: keymaster_12 της Ομάδας Μεταφραστών του Myhoroscope