Τελικά το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στ'άστρα;

[valia]

Καθημερινά οι αστρολόγοι καλούνται να δώσουν απαντήσεις ως προς τις μελλοντικές εξελίξεις των προβλημάτων μας και της ίδιας μας της ζωής. Εύλογα λοιπόν μας δημιουργείται το ερώτημα: Τελικά είναι "γραμμένο" το τι θα μας συμβεί ή διαμορφώνουμε εμείς το κάρμα μας;
Πολλοί φιλόσοφοι προσπάθησαν να δώσουν απάντηση σ' αυτό.

Ο Πλάτωνας, σε κάποιο από τα έργα του αναφέρει, ότι η ψυχή έχει το λογιστικό (με το οποίο επικοινωνεί με τον κόσμο των ιδεών), το θυμοειδές(συναίσθημα) και το επιθυμητικό (βούληση). Αφηγείται μάλιστα, την ιστορία κάποιου ανθρώπου, που πέθανε και επέστρεψε πάλι πίσω στη ζωή. Κατά την επιστροφή του διηγήθηκε αυτά που βίωσε. Η ψυχή του, λοιπόν, εγκαταλείποντας το σώμα του,ταξίδεψε σ'ένα λιβάδι, όπου υπήρχαν εκεί κι άλλες ψυχές που περίμεναν να πάρουν μια νέα ενσάρκωση. Στον τόπο αυτό τις μετέφερε η Λάχεσις, μια απ'τις τρείς μοίρες,που όριζε τη διάρκεια ζωής του κάθε ανθρώπου και διένειμε τους κλήρους.
Επομένως οι ψυχές είχαν το δικαίωμα της επιλογής του πεπρωμένου τους. Πολλές απ'αυτές επηρεασμένες από τις συνήθειες προηγούμενων ζωών τους, έκαναν τις επιλογές τους επιπόλαια και βιαστικά. Αντίθετα, με πολλή προσοχή επέλεγαν οι ψυχές που είχαν πάρει σκληρά μαθήματα. Μόλις τελείωνε η διανομή των κλήρων, περνούσαν από τον ποταμό της λήθης για να ξεχάσουν τα της επιλογής τους, αποκτώντας υλική υπόσταση.

Σύμφωνα με την ιστορία μας λοιπόν, η ψυχή επιλέγοντας το δικό της πεπρωμένο, περιμένει να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι πλανητικοί σχηματισμοί για να γεννηθεί στη γη. Άρα το γενέθλιο ωροσκόπιό μας εκφράζει τον χαρακτήρα μας, την ταυτότητά μας.
Βέβαια, διάφοροι παράγοντες επεμβαίνουν και προσπαθούν να επηρεάσουν τον αρχικό μας προορισμό (κληρονομικότητα, τόπος διαμονής, οικογένεια αλλά και η κοινωνία, που μας υποχρεώνει σε κάποια "πιστεύω" και σε συγκεκριμένους τρόπους ζωής). Εδώ έρχεται η βούληση της ψυχής και έχει να κάνει με την ικανότητά της να μείνει σταθερή σ'αυτό που διάλεξε.
Αν λοιπόν, το μοντέλο ζωής που υποχρεώνεστε (λόγω αυτών των επιρροών) να υιοθετήσετε, σας γεμίζει με άγχος και σας ωθεί σε παράλογες συμπεριφορές,θα πρέπει να σκεφτείτε, μήπως έχετε πάρει λάθος δρόμο.Με περίσκεψη, διαλογισμό και κυρίως αποφασιστικότητα θα βρείτε την σωστή κατεύθυνση.

Πολλές φορές ζούμε σε μια ημισυνειδητή κατάσταση ακολουθώντας το ένστικτο της αγέλης (ό,τι κάνουν οι πολλοί θα κάνω κι εγώ) και χρειάζεται θάρρος να πάμε κόντρα στο ρεύμα εκείνο,που εμάς προσωπικά δεν μας εκφράζει. Για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, η λύση υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο,στο μυαλό μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να την ανασύρουμε στην επιφάνεια.
Ας ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή κι ας την εμπιστευτούμε. Σίγουρα θα βρούμε τον δρόμο που μας ταιριάζει, έστω και μέσα από δυσκολίες και εμπόδια και θα'ναι αυτός που έχει προεπιλέξει η ψυχή!

[vickynaf2004]

Εγώ δε νομίζω ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας άλλωστε η αστρολογία μας διδάσκει το εξής: Μας λέει ότι μπορεί να βρέξει οπότε αν εμείς το ξέρουμε και πάρουμε μια ομπρέλα θα προφυλαχτούμε από τη βροχή και τελικά δε θα βραχούμε. Άρα το πεπρωμένο μας για τη στιγμή εκείνη άλλαξε. Άρα όλα είναι στο χέρι μας αρκεί να εκμεταλλευτούμε όλα τα όπλα μας, μέσα σ΄αυτά και η αστρολογία.

[mirellia]

Καλημέρα
Πιστεύω πως το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!!!!
Αυτό τα λέει όλα..

[mirellia]

Καλημέρα σας
Εγώ προσωπικά πιστεύω πως το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο από την στιγμή της σύλληψή μας.
Αλλωστε δεν είναι τυχαίο το ρητό "Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον"

[pel]

Πολυ ομορφο αρθρο και ωραια γραμμενο..Βεβαια στον γενεθλιο χαρτη μας φαινονται και ολοι αυτοι οι παραγοντες οι οποιοι έιτε δυσκολευουν ειτε διευκολυνουν το ταξιδι της ψυχης μας προς τον τελικο της προορισμο..Γενικα θεωρω οτι ο προορισμος ειναι ενας αλλα το ταξιδι ειναι επιλογη του καθενος.Μονοι μας αποφασιζουμε αν θα δυσκολεψουμε τη ζωη μας ή οχι αφου εμεις επιλεγουμε(στον μεγαλυτερο βαθμο κατα τη γνωμη μου..)ποιες ενεργειες θα εκφρασουμε και αναφερομαι για μετα την γεννηση μας..Οποτε ακομα και αν καποιος εχει γεννηθει με "δυσκολες"οψεις ειναι δεν σημαινει οτι ολα ειναι προδιαγεγραμμενα να ειναι ασχημα.Ελπιζω τουλαχιστον:toung:

[raingirl]

Ναι μεν είναι γραμμένο το πεπρωμένο μας αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνα,
άλλωστε οι δύσκολες όψεις είναι αυτές που είναι εξελικτικές, μέσα απο αυτές παθαίνουμε και μαθάινουμε άρα της γνωρίζουμε - τις παλεύουμε - και τις στρέφουμε υπέρ μας.

[Alien1]

Πολλές φορές ζούμε σε μια ημισυνειδητή κατάσταση ακολουθώντας το ένστικτο της αγέλης (ό,τι κάνουν οι πολλοί θα κάνω κι εγώ) και χρειάζεται θάρρος να πάμε κόντρα στο ρεύμα εκείνο,που εμάς προσωπικά δεν μας εκφράζει.!

Πεσατε διανα
αυτο ακριβως αποφευγω στην δικια μου ζωη

"Το Ενστικτο της Αγελης"...

Γνωμες του τι ειναι κακο και τι ειναι καλο, τι ομορφο και τι ασχημο η τι "ασπρο" και τι "μαυρο" που οριζουν καποιοι\καποιες και καποιοι υπολοιποι τα ακολουθουν
ποτε προσωπικα εγω δεν τις παιρνω ως δεδομενες

[raingirl]

Νομίζω ότι ένα άτομο με προσωπικότητα δεν λειτουργει με το ένστικτο της Αγέλης και γνώμονα τις απόψεις και τις "τάσεις" της εποχής.
Χαράζει την δική του πορεία στον "χωροχρόνο" αψηφώντας την μάζα.
Καί αν κάποιος γνωρίζει τις γενέθλιες τάσεις του είμαι σίγουρη ότι μπορεί να αποφύγει πολλά άσχημα πράγματα στην ζωή του.

[Deodonus]

Πιστεύω ότι όπως η ψυχή επιλέγει το πότε θα γίνουν οι κατάλληλοι αστρολογικοί σχηματισμοί για να ξαναενσαρκωθεί, έτσι διαλέγει και την οικογένεια και τον τόπο που θα γεννηθεί, έχοντας γνώση όλες τις δυσκολείες που πρόκυται να βιώσει. Μάλιστα, μπορεί να θέλει ακριβώς να μάθει κάτι από αυτές.

Όσον αφορά το πεπρωμένο, ουδέποτε πίστεψα ότι είμαστε "υπόδουλοί" του ή κάτι τέτοιο. Ο καθένας μας μπορεί να δημιουργίσει την μοίρα του, αφού πρώτα φτάσει σε ένα επίπεδω συνειδητότητας για να γνωρίζει τί τον οφελεί και τί όχι.

Σε συνδιασμό πάντως με την πεπίθιση ότι η ψυχή/ανώτερη έκφρασή μας γνωρίζει τί είναι καλό για μας, καθώς αυτή θυμάται, άσχετα με το εάν εμείς έχουμε ξεχάσει, και "κινεί κάποια νήμματα" για να μας φέρει στο καλό δρόμο, πιστεύω ότι το "πεπρομένο" και η "μοίρα" μόνο καλά έχουν να μας φέρουν - έχω εμπιστοσύνη στο "μεγάλο σχέδιο" έκει πάνω. Αλλά ταυτόχρονα γνωρίζω ότι άμα θελίσω κάτι πραγματικά, μπορώ να το έχω. Εκτός και εάν χρειάζεται να πάρω κάποιο μάθημα μέσω της στέρησής του.

Συνήθως η Μοίρα και το Πεπρομένο έχουν μια κάπως αρνητική απόχρωση. Και αυτό, γιατί μόνο βάσανα δικαιολογούμαι σε αυτά. Κανείς δεν λέει "ήταν μοιραίο να κερδίσω το λαχείο" - αυτό είναι ή τύχη ή θεός. ¶μα ορίσουμε την μοίρα ως το "ανώτερο σχέδιο" που έχει επιλεχτεί (από εμάς) για αυτήν την ζωή μας, τότε δεν υπάρχει λόγος να θεωρήται ως κάτι κακό. Ας έχουμε εμπιστοσύνη λοιπόν και ας το ακολουθήσουμε, αντί του να δυσανασχετούμε και να "κλαίμε την μοίρα μας"!

[Βασιλης Παπαδολιας]

Διαβάζω συχνά - και σε δημοσιεύσεις στο συγκεκριμένο site - για το ότι η ψυχή μας ενσαρκώνεται ακριβώς εκεί που πρέπει ώστε να αποκτήσει τις κατάλληλες εμπειρίες που έχει ανάγκη. Πιστεύω ότι η άποψη αυτή έχει δύο σημαντικές επιδράσεις.
Η πρώτη είναι μία επίδραση καταπραϋντική, που απαλύνει τον πόνο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Αν η ψυχή μας έχει βάλει σε αυτές τις συνθήκες, τότε πρέπει να τις αντέξουμε για να λάβουμε τα απαραίτητα μαθήματα.
Η δεύτερη είναι ίσως μία επίδραση αδράνειας. Επαφιόμαστε στο ότι η ψυχή "ξέρει" και δεν αναρωτιόμαστε γιατί και πώς.
Το δυστύχημα πιστεύω είναι ότι αγνοούμε κατά κάποιον τρόπο τους ανθρώπους πέρα από μας. Στην πραγματικότητα η ψυχή δεν είναι μόνη της και ανεξάρτητη στον κόσμο και δεν επιλέγει τελείως ελεύθερα την ώρα και τις συνθήκες που θα ενσαρκωθεί. Η προηγούμενη εξέλιξη της καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το τι πρέπει να ακολουθήσει (νόμος του κάρμα) αλλά ταυτόχρονα η εξέλιξη του ρεύματος ζωής συλλογικά στο οποίο ανήκει καθορίζει και τη δική της πορεία. Εκτός από το ατομικό κάρμα υπάρχει και το συλλογικό κάρμα και πολλές φορές ομάδες ψυχών υφίστανται τις συνέπειες επιλογών που είχαν γίνει στο παρελθόν συλλογικά.
Συνεπώς είναι αναγκαίο να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά το ζήτημα της ενσάρκωσης της ψυχής κι ενδεχομένως να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν περιορισμοί που πρέπει να ικανοποιηθούν κι οι αποφάσεις για τις συνθήκες που ζούμε δεν είναι απολύτως απολύτως ελεύθερες.
Όπως έχω γράψει και κάπου αλλού στο site πριν λίγο καιρό η μοίρα μας είναι δεμένη με αυτή των άλλων και αυτό από τα παραπάνω φαίνεται ότι εννοείται κυριολεκτικά και αν είναι να σωθούμε θα σωθούμε όλοι μαζί...
Ελπίζω ότι προοδευτικά θα μπορέσουμε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό και να ξεπεράσουμε το ζήτημα του τι κάνει η δική μας ψυχή, το δικό μας ωροσκόπιο, ο δικός μας γενέθλιος χάρτης. Εκτός από μας, υπάρχει εκεί έξω ένας ολόκληρος κόσμος...

Φιλικά
Βασίλης