Μητέρες και γιοι - 1ο Μέρος

[Χρήστος Άρχος]

Η σχέση μητέρας και γιου είναι πολυδιαφημισμένη και πολλές φορές θα λέγαμε εξιδανικευμένη. Αυτή η εξιδανίκευση όμως δεν χωράει όταν μιλάμε για ψυχολογία ούτε και αστρολογία βέβαια. Η λανθασμένη αυτή σχέση πολλές φορές οδηγεί σε λάθη ανάλυσης του χάρτη άρα και δυσκολίες στην κατανόηση της σχέσης μεταξύ των ανθρώπων.

Μάθαμε από την ίδια την κοινωνία ότι η μητέρα συνήθως θέλει αγόρι και πως η σχέση μεταξύ της μητέρας με το αγόρι είναι πολύ σημαντική και για τους δύο. Επίσης μάθαμε για την απεριόριστη αγάπη της μάνας προς το παιδί της αλλά και την προστασία του αγοριού προς τη μάνα. Το μοναδικό που δεν μας λένε είναι ότι η σχέση μεταξύ της μάνας με τον γιο (σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό) είναι αυτή που δημιουργεί κρίση στα αγόρια και γενικότερα στους άνδρες, λόγω της συναισθηματικής ανικανότητας αρκετών γυναικών να επιδράσουν σωστά στα παιδιά τους.

Σε όλο το ζωικό βασίλειο η συγκεκριμένη σχέση, από καθαρά βιολογική άποψη, είναι αρχικά σχέση μετάθεσης εξουσιών: το αρσενικό αναπαράγεται με το θηλυκό και το αρσενικό είναι αυτό που έχει το «χρίσμα» της συνέχισης της εξουσίας. Το πρόβλημα το συναντάμε όταν εξετάσουμε το ανθρώπινο είδος, όπου το αγόρι είναι μαζί με τη μητέρα του για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και μέσα από αυτήν την μακρόχρονη συμβίωση με την οικογένεια διαμορφώνει/σφυρηλατεί πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς του.

Με λίγα λόγια είναι πολύ διαφορετικό να είναι Σκορπιός και η μητέρα σου να είναι Τοξότης και πολύ διαφορετικό να είσαι Σκορπιός και να έχεις μία μητέρα που ανήκει στο ζώδιο του Καρκίνου. Έτσι, για μία πραγματικά σοβαρή ανάλυση του χάρτη ενός ατόμου πρέπει αναγκαστικά να έχουμε τουλάχιστον την ημερομηνία γέννησης της μητέρας, η οποία αποτελεί για το αγόρι ουσιαστικά την πρώτη ερωτική του σύντροφο. Στην γεμάτη ταμπού δυτική κοινωνία πολλές φορές γίνεται προσπάθεια απόκρυψης αυτής της εικόνας, χωρίς όμως επιτυχή αποτελέσματα. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν ακόμα και οι ίδιοι οι μύθοι της δυτικής κοινωνίας -με αποκορύφωμα τον Οιδίποδα- μας αποκαλύπτουν αρκετά γύρω από τον έντονο τρόπο που βιώνει ο άνθρωπος της Δύσης το φλερτ του γιου με τη μάνα.

Η Μητέρα λοιπόν ιδιαίτερα στο χάρτη ενός άνδρα παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο, για αυτό και θα πρέπει αναγκαστικά να κοιτάμε τον χάρτη της, αν θέλουμε να έχουμε πιο ουσιαστική ανάλυση του χάρτη του. Έχουμε να κάνουμε με μία επιρροή που κρατάει χρόνια και διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητα του ατόμου. Το πιο σημαντικό λοιπόν είναι να βλέπουμε τη συναστρία των δύο αυτών ατόμων και να αφουγκραζόμαστε τις όψεις.

Η σχέση μάνας-γιου θα μας αποκαλύψει πολλά γύρω από την σεξουαλικότητα του ατόμου, τον τρόπο που θα λειτουργήσει στην κοινωνία και, κυρίως, πώς θα λειτουργήσει στις σχέσεις του με τον περίγυρό του. Μία δυσαρμονική σχέση με την μητέρα μπορεί ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσει πολύ μεγάλα προβλήματα στο παιδί, τα οποία θα μεταμορφώσουν οριστικά την συμπεριφορά του. Προσοχή όμως, δεν μιλάμε για την ανάλυση της κληρονομικής αστρολογίας όπου κοιτάμε απλώς τη μάνα που γέννησε το παιδί ώστε να δούμε κληρονομικές επιρροές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κοιτάμε την γυναίκα-μητέρα η οποία ανέθρεψε το παιδί. Πιο συγκεκριμένα, δεν κοιτάμε απαραίτητα την φυσική μητέρα, μπορεί κάλλιστα να είναι η θετή μητέρα, μπορεί όμως να είναι η μεγάλη αδελφή που ανέλαβε να αναθρέψει τον μικρότερο αδερφό. Αναφερόμαστε δηλαδή στο θήλυ άτομο που συνέβαλλε επί μακρόν στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου που εξετάζουμε.

Εδώ θα πρέπει βέβαια να αναλύσουμε λίγο βαθύτερα αυτήν τη σχέση. Για τη γυναίκα πολλές φορές ο γιος δεν είναι τίποτα άλλο από τον 2ο άνδρα που θα επιφέρει την αλλαγή και την ισορροπία μέσα στην οικογένεια, είναι η κατάσταση κατά την οποία ο μεγαλύτερος άνδρας της οικογένειας ανταγωνίζεται με τον διάδοχο. Δυστυχώς στην κοινωνία μας (η οποία αντιμετωπίζει χωρίς ωριμότητα αυτά τα ζητήματα) η μητέρα πολλές φορές χειρίζεται το ίδιο της το παιδί σαν όπλο με σκοπό τον ευνουχισμό και την τιμωρία του πατέρα. Το παιδί με την σειρά του, υπερτονίζοντας αυτήν την σχέση, αν μη τι άλλο δημιουργεί –έντονο ή όχι, δεν έχει σημασία– οιδιπόδειο σύμπλεγμα και συγκρούεται με τον πατέρα. Αυτή η σύγκρουση βέβαια οδηγεί σε πολλαπλά προβλήματα τα οποία θα φανούν στο χάρτη ενός ατόμου από τις δύσκολες όψεις που μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα στην Σελήνη, στον Κρόνο, στον Άρη και στον Ήλιο.

Δυσαρμονικές σχέσεις μεταξύ του Άρη και της Σελήνης οδηγούν με ακρίβεια σε μετάλλαξη του γενετήσιου ενστίκτου του ατόμου και ο ερωτισμός τοποθετείται ως προς τη μητέρα. Στη συνέχεια, και επειδή η μητέρα μονίμως χρησιμοποιεί το γιο της σαν ασπίδα προς τον πατέρα του, δημιουργεί στο υποσυνείδητο του γιου της την αίσθηση ότι δεν πρέπει να φύγει μακριά της γιατί ο πατέρας είναι αρκετά κακός και πρέπει να την προστατέψει. Σε αυτήν την περίπτωση ακριβώς το άτομο θα κάνει το πρώτο του λάθος, να ορκιστεί στο μητρικό πρότυπο αιώνια αγάπη, ουσιαστικά δηλαδή θα ορκιστεί να παραμείνει για πάντα το παιδί της. Το αποτέλεσμα τελικά θα είναι το άτομο να μην βγαίνει ποτέ στην κοινωνία και τελικά να έχουμε έναν σαραντάρη που δεν θα μπορεί να διαφύγει από την επιρροή της μάνας. Στη σχέση αυτή, όμως, σημαντικό ρόλο παίζει και ο πατέρας, ανεξάρτητα από το γεγονός της αμυδρούς και όχι εμφανούς επίδρασής του. Παρ’ όλο που δεν φαίνεται έντονα στην επιφάνεια η σημασία του, ουσιαστικά η σχέση που θα έχει με τη μάνα του παιδιού είναι ύψιστης σημασίας γιατί ουσιαστικά από αυτήν την σχέση καθορίζεται και η σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού.

Θα πρέπει, βέβαια, να σημειώσουμε ότι, πολλές φορές, παράγοντες που η ψυχολογία δεν έχει ακόμη επιλύσει και που αστρολογικά σχετίζονται με τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα, κάνουν το παιδί να διαμορφώσει μία έντονα ανταγωνιστική σχέση με τον πατέρα του. Έτσι, ακόμα και χωρίς να ευθύνεται η ίδια η μητέρα, έχουμε στο σπίτι μία έντονη κατάσταση σύγκρουσης που, αν δεν μπορέσουν οι γονείς να την εξομαλύνουν, τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν μπορεί να είναι και ανεπανόρθωτα.

Το θέμα λοιπόν που υπονοείται πίσω από τον τίτλο «Μητέρες και γιοι» είναι ακριβώς και το πρόβλήμα εκατομμυρίων ανδρών στη σύγχρονη κοινωνία: να μπορέσουν να σεβαστούν την μελλοντική τους γυναίκα και κυρίως να γίνουν οι ίδιοι άνδρες, να εκπληρώσουν δηλαδή τον βιολογικό τους ρόλο.

Μία άλλη σημαντική παράμετρος που δεν θα πρέπει να διαφύγει από την προσοχή μας στη σχέση της μητέρας και του αγοριού είναι η περίοδος του προγεννητικού σταδίου, η περίοδος δηλαδή της κυοφορίας. Ο χώρος που φιλοξενείται το έμβρυο κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου αποτελεί για αυτό ολόκληρο τον κόσμο του. Συνεπώς οποιαδήποτε αναταραχή στον χώρο αυτό μπορεί να εκληφθεί από το έμβρυο σαν ένας κίνδυνος θανάτου ή και ένα χάος το οποίο θα μεταφερθεί στο άτομο στη συνέχεια.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να δούμε δύσκολες διελεύσεις και προόδους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της γυναίκας και να ρωτήσουμε αν υπήρξαν περίοδοι όπου το έμβρυο μπήκε σε κίνδυνο. Έτσι θα καταλάβουμε πώς οι εκάστοτε transit όψεις λειτούργησαν στον μετέπειτα γενέθλιο χάρτη, γιατί αυτές οι transit όψεις λειτουργούν μόνιμα ως γενέθλιες όψεις μέσα στο χάρτη. Αυτό σημαίνει ότι αν η μητέρα βίωσε μία αντίθεση Πλούτωνα-Ήλιου θα πρέπει να σημειώσουμε πού συνέβη αυτό και να το τοποθετήσουμε μετά στον χάρτη του ατόμου που γεννήθηκε έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε πού βρίσκεται το πρόβλημα στον χάρτη. Αυτό ονομάζεται «κρυμμένη όψη» και είναι πολύ σημαντική γιατί η έλλειψη της μπορεί να οδηγήσει σε μία εντελώς λανθασμένη ερμηνεία του χάρτη.

Επιπλέον δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι είναι πολύ σημαντικό να δούμε τον Βόρειο Δεσμό της Σελήνης και του Κρόνου, για να δούμε τον συσχετισμό των δύο αυτών πλανητών πάντα σε θέση με την ύπαρξη του ατόμου που αναλύουμε. Ο Δεσμός της Σελήνης και του Κρόνου είναι ακριβώς η στιγμή όπου το παιδί αντιλαμβάνεται σε συνειδητό στάδιο τους γονείς του, οπότε και θα καταλάβουμε αν τους μεταφράζει με σωστό τρόπο ή τους παραφράζει, οπότε έχουμε να κάνουμε με τεράστια προβλήματα στη συμπεριφορά.

Τελειώνοντας να επισημάνουμε βέβαια ότι με το παρόν άρθρο δεν μπορούμε να εισχωρήσουμε τόσο βαθιά στο ζήτημα αυτό, απλώς με κάποια παραδείγματα δείχνουμε πώς η σχέση μητέρας-γιου μπορεί να γίνει ένα «εγκληματικό όργανο», ένα «φονικό όπλο» που στρέφεται στο τέλος ενάντια στον ίδιο τον γιο και τον ευνουχίζει ψυχολογικά. Στο επόμενο άρθρο θα ασχοληθούμε με τη θέση της Σελήνης και τους Δεσμούς της έτσι ώστε να μπορούμε να έχουμε μία γεύση για τη σχέση Μάνας και Γιου και πώς λειτούργησε στο ίδιο το άτομο.


Διαβάστε επίσης:
Μητέρες και γιοι 2ο Μέρος
Μητέρες και γιοι - 3o Μέρος
Μητέρες και γιοι - 4o Μέρος