Nightmare lying here in the dark...

[Maroulita]

Ποιος είναι ο χειρότερός σας εφιάλτης;;; Ονειρικός ή μη... Πραγματικός ή μη... Ανθρώπινος ή μη... Τί μπορεί να σας χαλάσει τη διάθεση και το κέφι;

Πάντως, η δική μου δεξαμενή ονείρων :blink: έχει μία αδυναμία στα αεροπλάνα... Πολύ συχνά βλέπω όχι να βρίσκομαι μέσα σε αεροπλάνο το οποίο πέφτει, αλλά να είμαι στο έδαφος και να γίνομαι κοντινή μάρτυρας πτώσης αεροπλάνων... έχω δει κάθετες πτώσεις, πλαγιομετωπικές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστείτε. Επιζώντες δεν υπάρχουν ποτέ, ενώ όλα τα σκηνικά που θυμάμαι γίνονται στο εξοχικό μου, το οποίο βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος.... συγκεκριμένα στον νοητό αεροδιάδρομο προσγείωσης των αεροπλάνων... Πάντως έχω να το λέω... παρόλο που τα όνειρά μου είναι "πειραγμένα" πάντα εντάσσονται σε συγκεκριμένο χωροχρονικό πλαίσιο... :nuts:

Για πείτε μου τον πόνο σας και σεις... :toung:

[Λίλιαν Σίμου]

Ωραίο το θέμα, να μοιραστούμε ανησυχίες...

Για τα αεροπλάνα δεν έχω κάποια ανησυχία, αντίθετα, αντιπαθώ την οδήγηση.

Αλλά θα έλεγα πως μία ενόχληση μεγάλη υπάρχει όταν κοιτάζω από ψηλά, σε ένα μπαλκόνι ή μία σκάλα. Το κενό δεν μου αρέσει καθόλου, για τον λόγο αυτό προτιμώ χαμηλούς ορόφους ή ισόγεια σπίτια!:bigsmile:

[*Astropeleki*]

Χμ... όταν ήμουν πολύ μικρή, τόσο δα, δημοτικό πρέπει να πήγαινα, έβλεπα σχεδόν κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτη. Δεν θυμάμαι για πόσο χρονικό διάστημα συνέβαινε αυτό, αλλά ήταν αρκετά τρομακτικό.

Όπως ήμουν ξαπλωμένη, έβλεπα να πέφτουν πάνω μου πολλά παπλώματα, βαριά και κρεβάτια με καρφιά ενδιάμεσα. Δεν ξέρω πως γινόταν, αλλά πόνο δεν ένιωθα, αντίθετα ένιωθα ένα πνίξιμο, ένα άγχος, μια καταπίεση όταν όλα αυτά έπεφταν πάνω μου και φυσικά φόβο ότι δεν μπορώ να ανασάνω. Με σήκωναν από το κρεβάτι οι δικοί μου και γω κοιμόμουν ακόμη και χτυπιόμουν σαν να προσπαθώ να αποφύγω και να διώξω αυτά που έπεφταν πάνω μου. Έχω χρόνια να δω κάτι τέτοιο ή παρόμοιο. Τώρα που το σκέφτομαι, αυτόν τον εφιάλτη μπορεί και να τον έβλεπα γιατί το σχολείο δεν μου άρεσε και με πίεζαν οι δικοί μου, και ήταν συνεχώς πάνω από το κεφάλι μου για να με διαβάσουν, καθώς ήμουν αντιδραστικό στοιχείο, πολύ πεισματάρα (όχι πως δεν είμαι και τώρα :toung

Ο τωρινός μου εφιάλτης είναι ο σεισμός. Μετά τον σεισμό του '99, που ήταν και ο πρώτος δυνατός σεισμός που έζησα, με πιάνει ταχυπαλμία και τρομάζω εύκολα, ψάχνοντας τρόπο να φύγω. Δυστυχώς στον σεισμό αυτό είχα τρομάξει τόσο πολύ, που ενώ καθόμουν στην κουζίνα και έπρεπε κατευθείαν να χωθώ κάτω από το τραπέζι, σηκώθηκα και πήγα να βγω έξω στο μπαλκόνι ενώ ταυτόχρονα μου φώναζε η αδελφή μου να κάτσω μέσα. Τελικά πήγα και κάθησα κάτω από την κάσα της πόρτας και έβλεπα τα πάντα! Το κακό είναι ότι από τότε νιώθω και το παραμικρό κούνημα της γης, ακόμη και το βουητό που ακούγεται προτού συμβεί ο σεισμός και με πιάνει ένα ψυχοπλάκωμα, ένα άγχος και οι σφυγμοί ανεβαίνουν. Αποτέλεσμα, να είμαι σε ετοιμότητα να σηκωθώ να φύγω ή να πάω να κάτσω σε ασφαλές μέρος για να μην πέσει τίποτα πάνω μου.

[evia]

Αυτό που φοβάμαι πιο πολύ είναι μήπως κ ξαναβρεθεί κάποιος στην ζωή μου κ καταφέρει να μου στερήσει το ύψιστο αγαθό της ελεύθερης βούλησης, της ελέυθερης έκφρασης κ να καταπατήσει τα δικαιωματά μου...Δεν υπάρχει πιο πολύτιμο πράγμα από την προσωπική ελευθερία!!!!! γενικώς φοβάμαι πολύ την πίεση, τον εγκλωβισμό, κ το στρίμωγμα... κατι σαν κλειστοφοβία. Πάντως τα αεροπλάνα δεν θα έλεγα οτι με φοβίζουν, αντίθετα σου δίνουν την ευκαιρία να πετάξεις, ωραία αίσθηση!!!!

[nicoletta]

Τελευταία βλέπω ένα όνειρο αρκετά συχνά, πραγματικός εφιάλτης...
Βρίσκομαι σε ένα σπίτι γεμάτο με ρούχα πεταμένα και βαλίτσες, γιατί υποτείθεται πως κάτι έχει συμβεί, κάποιο πρόβλημα υπάρχει και μαζεύουμε τα ρούχα μας να φύγουμε. Υπάρχει μια ανακατωσούρα γενικά. Όταν ξυπνάω είμαι επηρεασμένη αρκετά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που με ξεσηκώνει και βλέπω αυτό το όνειρο.

Ο πραγματικός μου εφιάλτης, είναι ο θάνατος. Δεν έχω συμβιβαστεί με την ιδέα. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, όσο γίνεται φυσικά.

[Μητσάκος]

Τελευταία βλέπω ένα όνειρο αρκετά συχνά, πραγματικός εφιάλτης...
Βρίσκομαι σε ένα σπίτι γεμάτο με ρούχα πεταμένα και βαλίτσες, γιατί υποτείθεται πως κάτι έχει συμβεί, κάποιο πρόβλημα υπάρχει και μαζεύουμε τα ρούχα μας να φύγουμε. Υπάρχει μια ανακατωσούρα γενικά. Όταν ξυπνάω είμαι επηρεασμένη αρκετά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που με ξεσηκώνει και βλέπω αυτό το όνειρο.

Ο πραγματικός μου εφιάλτης, είναι ο θάνατος. Δεν έχω συμβιβαστεί με την ιδέα. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, όσο γίνεται φυσικά.

Μήπως όμως θα έπρεπε να το σκεφτείς?. Στο λέω γιατί αυτό που μας φοβίζει είναι αυτό που δεν γνωρίζουμε. Αν με οποιοδήποτε τρόπο γνωρίσουμε κάτι τότε αυτό δεν μας φοβίζει πια, με την έννοια οτι μπορούμε η να το αντιμετωπίσουμε η να το αποδεχθούμε. Απλά γιατί έτσι είναι :unsure:

[Λευκή]

Γενικά βλέπω λίγο άγρια όνειρα.¶λλες φορές ότι σκοτώνω συμφοιτητές μου,άλλες ότι έχουμε πόλεμο και αποκεφαλίζω αιχμαλώτους,άλλες φορές βλέπω βρυκόλακες και λοιπά ωραία.Η αδεφούλα μου λέει ότι φταίνε τα γκοθάδικα που ακούω αλλά εγώ δεν το πιστεύω:toung:

Το τελευταίο όνειρο που με τρόμαξε ήταν αυτό που στεκόμουν για κάποιο λόγο ανάμεσα στα μνήματα και ξαφνικά είδα μπροστά μου ολοζώντανη τη γιαγιά της κολλητής μου,η οποία γιαγιά είχε πεθάνει πριν δύο χρόνια.Πήρα μεγάλη τρομάρα τότε για κανα δυο μέρες...

Τα πιο ενοχλητικά όνειρα είναι αυτά που προσπαθώ να τρέξω αλλά κάτι μπαίνει σαν αντίσταση μπροστά μου με αποτέλεσμα να πηγαίνω σημειωτόν,και σε όλο το όνειρο να τρέχω έτσι με αποτέλεσμα να ξυπνάω και να έχω μια αίσθηση κούρασης.Επίσης αίσθηση ανησυχίας μου αφήνουν τα όνειρα που βλέπω ότι ξανοίγομαι στο πέλαγος κολυμπώντας με τις ώρες στη μέση του πουθενά.

Επίσης ,μια και μιλάμε για όνειρα, υπάρχουν φορές που "επισκέπτομαι" μέρη ή "γνωρίζω" άτομα στο ύπνο μου,που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα αλλά τα θυμάμαι σε επόμενα όνειρα(αυτό θα πει ζω στον κόσμο μου:toung

Αυτό το αεροπλανικό της μαρουλίτας πάντως μου έκανε εντύπωση...:toung:Πρωτότυπο:toung :

[Λευκή]

Αν με οποιοδήποτε τρόπο γνωρίσουμε κάτι τότε αυτό δεν μας φοβίζει πια, με την έννοια οτι μπορούμε η να το αντιμετωπίσουμε η να το αποδεχθούμε. Απλά γιατί έτσι είναι :unsure:

Ή απλά γνωρίζοντάς το από κοντά διαπιστώνουμε ότι δεν είναι τόσο τρομερό και το απομυθοποιούμε.Το σίγουρο είναι πως δε μπορείς να πολεμήσεις κάτι αν του έχεις γυρισμένη την πλάτη και δεν το κοιτάς.

[adora]

Ή απλά γνωρίζοντάς το από κοντά διαπιστώνουμε ότι δεν είναι τόσο τρομερό και το απομυθοποιούμε.Το σίγουρο είναι πως δε μπορείς να πολεμήσεις κάτι αν του έχεις γυρισμένη την πλάτη και δεν το κοιτάς.

να μην απελευθερωθω ποτε απο τους φοβους μου

[Aqua_G]

Όταν ήμουν πιο μικρή και ήμουν άρρωστη ή απλα στεναχωρημένη έβλεπα τον ίδιο εφιάλτη. Έβλεπα λοιπόν πολλούς ανθρώπους με παραμορφωμένα πρόσωπα να είναι συγκεντρωμένοι σε μια αυλή και να γλεντάνε. Και ενώ όλα είναι μια χαρά ξαφνικά ο πιο άσχημος της παρέας αρχίζει να φωνάζει, να βρίσκει αφορμή για τσακωμό και όλοι αρχίζουν να τσακώνονται και να ασκούν βία ο ένας στον άλλον.

Έχω χρόνια να το δω αυτό το όνειρο και τώρα πια μου φαίνεται γελοίος ο λόγος που φοβόμουν. Ίσως να φταίει ότι απεχθάνομαι τους καυγάδες και τις φωνές και ειδικά τότε που ήμουν και μικρή. Όσο για τα παραμορφωμένα πρόσωπα ακόμα δεν έχω καταλάβει τη σημασία τους.