Η μυσταγωγική τέχνη της αστρολογίας

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Ο αγώνας και η αέναη μάχη με την φύση, με τους άλλους ανθρώπους και τον εαυτό μας, είναι μία από τις βασικότερες αιτίες που ωθούν τα περισσότερα άτομα, στην εκμάθηση της αστρολογίας. Κάθε συνετός σπουδαστής της, γίνεται αυτομάτως ο πρόδρομος αγγελιαφόρος τόσο του νοήματος της ύπαρξης του, όχι μόνο του παρελθόντος ή του παρόντος του, αλλά και του μέλλοντος του καθώς και όλων όσων του έχει επιφυλάξει το πεπρωμένο του!

Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: Η μυσταγωγική τέχνη της αστρολογίας

[katiakiss]

Χρυσάνθη, διαβάζοντας όλο αυτό το άρθρο πραγματικά θαύμασα την υπομονή σου να καταγράψεις τόσους συνειρμούς και σκέψεις γύρω από το θέμα της εκμάθησης της αστρολογίας.
Δεν μπορώ παρά να γυρίσω πολλά χρόνια πίσω, τον πρώτο καιρό της γνωριμίας μας, για να θυμηθώ κάτι 12ωρα και βάλε, που μας έβρισκε το ξημέρωμα να μιλάμε για αστρολογία (περισσότερο να μιλάς δηλαδή , γιατί με τον Ερμή\Δία σου ποιος να προλάβει να αρθρώσει λέξη; ) . Επίσης , δεν ξεχνώ την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε και μου είπες « Τι έχεις στον Κριό εσύ; » . Εγώ επέμενα ότι δεν έχω τίποτα και ότι είμαι Ιχθύς με ωροσκόπο Ιχθύ (είχα το θράσος να το πιστεύω! Το καλό είναι ότι κάτι δεν μου κολλούσε γιατί δεν ένιωθα και τόσο ψάρι…) , μέχρι που με την επιμονή σου αποκαλύφθηκε το μεγάλο σφάλμα της μετατροπής της ώρας και πράγματι είχα ωροσκόπο στον Κριό.

Με τέτοια ισχυρή επίδραση του Ουρανού στον χάρτη μου, η ζωή έφερε μπροστά μου αστρολόγους χωρίς καν να το ζητήσω. Στα 15 μου μετακόμισα με την οικογένειά μου σε ένα σπίτι όπου η γειτόνισσα του κάτω ορόφου ήταν επαγγελματίας αστρολόγος και ήταν εκείνη που με έβαλε μέσα σε αυτόν τον κόσμο της αστρολογίας, για τον οποίο ενδιαφέρθηκα ενστικτωδώς.
Κάπως έτσι συναντηθήκαμε κι εμείς και το άρθρο σου αυτό είναι μια καλή ευκαιρία να σε ευχαριστήσω για όλα τα ωφέλημα κομμάτια που αποκόμισα και κυρίως για την προθυμία σου να τα μοιραστείς μαζί μου με έναν σχεδόν παιδικό ενθουσιασμό, παρά το γεγονός ότι η κόρη σου έχει την ηλικία μου. Μόνο αν σε γνωρίσει κανείς καταλαβαίνει πόσο δουλεύει η Σελήνη σου στον Υδροχόο και πόσο δύσκολο σου είναι να υπάρξεις συμβατικά ενήλικη.
Διαβάζοντας λοιπόν όλα όσα έγραψες, μου ήταν δύσκολο να φανταστώ την Χρυσάνθη που ξέρω μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, μια και σε ένα ανεπίσημο τρόπο έκφρασης είναι σαν να σε ακούω να λες: «Την αστρολογία πρέπει απλώς να την γουστάρεις!» Προσωπικά νομίζω ότι αστρολογία αρχίζει να μαθαίνει κανείς, όταν ξεχάσει για λίγο την πρόβλεψη και επικεντρωθεί στη σοφία των συμβολισμών και του φιλοσοφικού βάθους που μπορεί να φτάσει μέσω της αστρολογίας. Αν δεν κατακτήσει αυτό το κομμάτι, όση γνώση κι αν αποκτήσει θα παραμένει ανώφελη. Στείρα.
Μετά από αρκετούς καυγάδες που έχουμε κάνει και άφθονη κατανάλωση καφεΐνης και νικοτίνης, οφείλω να παραδεχτώ ότι το μεγαλύτερο κέρδος μου ήταν το περιθώριο της αμφισβήτησης των κλασικών δεδομένων και η τολμηρή προσέγγιση των ζητημάτων. Η αμφισβήτηση οδηγεί στην αναζήτηση και η αναζήτηση στην εμπεδωμένη γνώση. Μόνο αυτού του είδους γνώσης μπορεί να είναι γόνιμη.

Νομίζω ότι όλοι όσοι ασχολείστε επαγγελματικά με την αστρολογία και με την διδασκαλία της, είναι βασικό να μάθετε στους μαθητές την εποικοδομητική αγάπη για την τέχνη της αστρολογίας και το φιλοσοφικό της νόημα. Όσα συστήματα κι αν μάθουμε, όση ακρίβεια κι αν μπορούμε να προσεγγίσουμε, θα υπάρχουν πάντα γεγονότα που δεν μπορέσαμε να προβλέψουμε και που εκ των υστέρων βρέθηκε ο τρόπος να τα δικαιολογήσουμε. Όμως αυτό δεν είναι το νόημα και η ουσία της αστρολογίας.
Η γνώση είναι σαν τα βασικά χρώματα στην παλέτα ενός επίδοξου ζωγράφου. Κάποιοι είναι ικανοί να φτιάξουν την Γκουέρνικα και κάποιοι ένα αδιάφορο τοπίο νεκρής φύσης. Σημασία δεν έχει η παπαγαλία της εκτέλεσης, αλλά το μεγαλείο της σύλληψης.
Πάνω απ’ όλα, η αστρολογία μας διδάσκει αυτό που είπε ο Ηράκλειτος : «Το πεπρωμένο του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του»....

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Επιτέλους ρε κ…παίδο σε συνέλαβα! Κοίτα ποιος μιλάει ……………….Εγώ Ερμή με Δία, -που δεν έχω, παρά θυμήσου Ερμή/Ουρανό έχω – ή εσύ που δεν βάζεις γλώσσα μέσα σου;

Καλά περιττό να σου πω ότι μόλις 6 ή ώρα το πρωί σήμερα και για πρώτη φορά από όταν άλλαξε το σαιτ εντόπισα πως εντοπίζεις τα μηνύματα. Πιο πριν νιοκ……..

Τι να πω. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τα περί ενθουσιασμού και αυθορμησίας –κοίτα πάλι ποιος μιλάει – αλλά ομολογώ ότι μετά τον Πλούτωνα που έφαγα συθέμελα σε κάθε ύστατο μου μόριο, και ύστερα από τις εσωτερικές διαβουλεύσεις στο ερημητήριο όπου τώρα βρίσκομαι, πολλά άλλαξαν.

Που να στα λέω. Κατάπια την γλώσσα μου καταρχάς. Κατά δεύτερον κέρδισα τόση μα τόση εσωτερική αυτοκυριαρχία και αυτονομία ώστε ουδείς με αναγνωρίζει πια. Όμως αντί να γεράσω, έγινα – και εγγονάρας 12.3.2011 ένεκεν – έτοιμη για κούνιες και τραμπάλες. Ρε αυτή είναι μέντιουμ!

Και εγώ έζησα ανάμεσα σε σωρεία από παρατράγουδα το συγκλονιστικότερο γεγονός της ζωής μου. Επιτέλους γνώρισα φάτσα κάρτα την πατρότητα που πάντα ονειρευόμουν! Άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις και άλλο να το ζεις!


Ο Αλέξανδρος σούπερ πρότυπο μπαμπά. Εκεί κατάλαβα ότι τελικά δεν πήγαν τόσοι κόποι και βάσανα χαμένοι. Και θες να γελάσεις μέχρι δακρύων; Διαβάζει –ποιος άκουσον –άκουσον ο Σάντρος και αριθμολογία, το πήρε το γονίδιο τελικά ο ατιμούλης – για να βρει το κατάλληλο όνομα. Φυσικά θα την βγάλουν Ζωή, - και είναι σκέτη ζωή με 3-4 πλανήτες στο Κριό τι να περίμενε κανείς άλλωστε – και άστον να λέει. Εμ τώρα που είδε το τι εστί Κρόνος, τώρα θα αρχίσει να μαθαίνει και αστρολογία.

Αλλά γιατί στα λέω όλα αυτά; Εμ κομματάκι να γελάσει το χειλάκι σου το όμορφο και εσένα.

Οσο για το άρθρο και όσα λίαν συντόμως έπονται – το αμέσως επόμενο αναφέρεται στην χιαστί όψη και κρατήσου γιατί θα σου φύγει η μασέλα που δεν έχεις, τόσα φοβερά και θαυμαστά θα μάθεις – απλώς προσπαθώ να πιάσω το σφυγμό και τις ανησυχίες της γενιάς σου γενικώς……………….

Είμαι πάρα πολύ καλά – για πρώτη φορά στην ζωή μου εννοείται – και επειδή είμαι πάρα πολύ καλά μου έχεις λείχει κιόλας πάρα πολύ.

Ρίξε ρε κτήνος κανένα σύρμα να τα πούμε και να βρεθούμε. Θέλω πολύ να σε ακούσω να σε δω και ε να γελάσουμε και λιγάκι. Καιρός μας δεν ήτανε άλλωστε;
Ασε να μας κάτσει και λίγο Ποσειδώνας να πάρουμε τα απάνω μας.

Παρεμπιπτόντως πολύ ψάρι κυκλοφορεί γύρω –τριγύρω μου τελευταίως. Πως το κόβεις εσύ αυτό; Υπόψη σε φάση σουπερ ανόδου –νοητικοπνευματικά φυσικά – αλλά και δημιουργικά.

Λοιπόν άντε ρίξε κανέναν Αρη και πάρε μπρος……………………Ματς –Μουτς ζεστά σαν λουκουμάδες από την φουφού.

[Τίνα Ζαχαριάδου]

Νομίζω ότι όλοι όσοι ασχολείστε επαγγελματικά με την αστρολογία και με την διδασκαλία της, είναι βασικό να μάθετε στους μαθητές την εποικοδομητική αγάπη για την τέχνη της αστρολογίας και το φιλοσοφικό της νόημα. Όσα συστήματα κι αν μάθουμε, όση ακρίβεια κι αν μπορούμε να προσεγγίσουμε, θα υπάρχουν πάντα γεγονότα που δεν μπορέσαμε να προβλέψουμε και που εκ των υστέρων βρέθηκε ο τρόπος να τα δικαιολογήσουμε. Όμως αυτό δεν είναι το νόημα και η ουσία της αστρολογίας.
Η γνώση είναι σαν τα βασικά χρώματα στην παλέτα ενός επίδοξου ζωγράφου. Κάποιοι είναι ικανοί να φτιάξουν την Γκουέρνικα και κάποιοι ένα αδιάφορο τοπίο νεκρής φύσης. Σημασία δεν έχει η παπαγαλία της εκτέλεσης, αλλά το μεγαλείο της σύλληψης.
Πάνω απ’ όλα, η αστρολογία μας διδάσκει αυτό που είπε ο Ηράκλειτος : «Το πεπρωμένο του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του»....

Καλημέρα Κάτια και Χρόνια Πολλά!

Θα ξεκινήσω με την τελευταία φράση σου που είναι και η αγαπημένη μου μιας κι αυτό λέω τόσο καιρό μέσα στο φόρουμ. Πεπρωμένο είναι ο χαρακτήρας μας επομένως κατ' εμέ πάντα το ωροσκόπιο μας. Πέρα από το μεγαλείο και την εποικοδομητική αγάπη για την τέχνη της αστρολογίας πράγματα τα οποία ενστερνίζονται οι περισσότεροι που επιλέγουν να κάνουν μαθήματα, (διαφορετικά πίστεψε με δεν θα το επέλεγαν αφού ελάχιστοι είναι αυτοί που επιλέγουν να κάνουν να μαθήματα μόνο και μόνο για να προβλέπουν το μέλλον τους) χωρίς τα συστήματα και τις τεχνικές δεν θα υπήρχε αστρολογία. Αυτή είναι η μαγεία της αστρολογίας μέσα από τις τεχνικές της να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας και όσο περισσότερο φτάνουμε στην αναγνώριση να γνωρίζουμε όχι τι θα μας συμβεί αλλά τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστούμε όσα μας συμβούν.

Συμφωνώ για τη γνώση πως είναι σαν την παλέτα ενός ζωγράφου γι αυτό λέμε πως ο όλοι παίρνουμε τις ίδιες γνώσεις όμως ο τρόπος που μεταφέρουμε αυτές τις γνώσεις φιλτράρονται και παρουσιάζονται μέσα από εμάς τους ίδιους άρα με βάση τον χαρακτήρα μας. Και λέω εγώ τώρα μήπως τελικά όσοι επιλέγουν να κάνουν μαθήματα αστρολογίας πρέπει να επιλέγουν και χαρακτήρες;

[katiakiss]

Και λέω εγώ τώρα μήπως τελικά όσοι επιλέγουν να κάνουν μαθήματα αστρολογίας πρέπει να επιλέγουν και χαρακτήρες;

Θα έλεγα ότι όσοι επιλέγουν να πάρουν μαθήματα, πρέπει να μπορούν να κρατήσουν τις αποστάσεις τους από τους χαρακτήρες και να μπορούν να αποκομίσουν το ωφέλιμο κομμάτι από αυτούς.
Αυτό είναι κάτι που το έμαθα επειδή προσωπικά δεν διδάχτηκα από κανέναν και μου πήρε περισσότερο χρόνο να μάθω κάποια πράγματα μόνη μου. Όμως από όλους όσους μίλησα και συναναστράφηκα, πήρα κάτι πολύ σπουδαίο, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι σπουδαίο να μας διδάξουν, ακόμα κι αν δεν εγκρίνουμε το σύνολο του χαρακτήρα τους.
Για αυτό το ωφέλιμο κομμάτι τους ευχαριστώ και νιώθω ευγνωμοσύνη. Αυτή την ευγνωμοσύνη την εκφράζω και την επιστρέφω στο σύμπαν με το να βοηθάω όσο και όπως μπορώ κάθε νέο μέλλος που αισθάνομαι ότι βρίσκεται εκεί που κάποτε βρισκόμουν εγώ, ακόμα και χωρίς να είναι η αστρολογία ή η διδασκαλία της το επάγγελμά μου.

[Τίνα Ζαχαριάδου]

Κάτια όταν μιλώ για χαρακτήρες δεν μιλώ για το σύνολο ενός χαρακτήρα, ίσως δεν ήμουν πολύ σαφής. Το πως για παράδειγμα συμπεριφέρομαι στην αισθηματική μου ζωή έχει σχέση με τον χαρακτήρα μου αλλά αυτό είναι κάτι που δεν αφορά τους μαθητές μου, τα μέλη του φόρουμ ή τους πελάτες μου κτλ.. Καθένας από εμάς τη γνώση που λαμβάνει την κρίνει και τη μεταφέρει σύμφωνα με αυτό που είναι ο ίδιος.

Εχουμε για παράδειγμα δυο ανθρώπους που έχουν τις ίδιες γνώσεις, όμως ο ένας είναι πιο αισιόδοξος, ανοιχτόμυαλος κτλ. και έχουμε τον 2ο που είναι απαισιόδοξος και πιο συντηρητικός. Πιστεύεις πως με τον ίδιο τρόπο θα ερμηνεύουν ένα ωροσκόπιο; όχι βέβαια, αυτό εννοούσα με την τελευταία φράση μου που απομόνωσες.

Όσο για την δική σου τελευταία φράση έχεις απόλυτο δίκιο, με το να βοηθάς όσους το χρειάζονται είναι πράγματι σαν να εκφράζεις και να επιστρέφεις την ευγνωμοσύνη που νιώθεις, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως ισχύει μόνο για τους ερασιτέχνες και όχι για κάποιους που είναι επαγγελματίες, το διευκρινίζω για να μην παρεξηγηθεί κανείς από τους επαγγελματίες.

Καλό απόγευμα!

[katiakiss]

Μην ανησυχείς Τίνα και κατάλαβα. Μια χαρά κατάλαβα. Μόνο που αυτό για το οποίο μιλάω εγώ, φοβάμαι ότι δεν το κατάλαβες εσύ. Εγώ έκανα ένα σχόλιο πάνω σε ένα άρθρο που μιλά για μαθητευόμενους και δασκάλους. Δεν είχα καμία διάθεση να υπάρξω καυστική θίγοντας κάποιους. Σε καμία περίπτωση δεν υποτίμησα τα αστρολογικά συστήματα πρόβλεψης\πρόγνωσης και πραγματικά απορώ για αυτήν την νίξη. Την άποψή μου κατέθεσα, εντελώς ακαδημαϊκά, να ‘χαμε να λέγαμε. Αλλά μια και εσύ έφερες στην συζήτηση το θέμα της προσεχτικής επιλογής δασκάλου, να ξεκαθαρίσω ότι δεν μιλώ για την προσωπικότητα στην προσωπική ζωή του κάθε «δασκάλου». Μιλώ για την προσωπική του εκτίμηση και άποψη σχετικά με τα θέματα της αστρολογίας.
Τονίζω ότι είναι σημαντικό για κάθε μαθητή να αμφισβητεί -με την εποικοδομητική έννοια- τον δάσκαλό του και να μην δέχεται άκριτα έτοιμη την τροφή της γνώσης. Βέβαια αυτό προϋποθέτει ο μαθητής να έχει ένα «βάρος» προσωπικότητας και η αλήθεια είναι ότι η υποτέλεια είναι ολοφάνερη γύρω μας. Σε τέτοια κοινωνία ζούμε, γιατί να διαφέρουμε όσοι αγαπάμε την αστρολογία; Μια από τα ίδια είναι παντού. Οι μαθητές επιδεικνύουν προς τους δασκάλους τους μια υποτέλεια, αιώνες τώρα! Στην δίνη αυτής της υποτέλειας, είναι συχνό φαινόμενο να γίνονται αποδεκτές ιδέες που κάθε άλλο παρά ορθές είναι. Αλλά ακόμα και το τι είναι ορθό, θα πρέπει να το κρίνει ο μαθητής μόνος του και φυσικά αν έχει μάθει στη ζωή να είναι αυτόφωτος ή αν βολεύεται στην ετερόφωτη ύπαρξή του.
Υπάρχουν για παράδειγμα αστρολόγοι που διδάσκουν και που δίνουν σημασία σε απλανείς αστέρες , κλήρους και μεσοδιαστήματα. Κάποιοι άλλοι όχι. Κάποιοι δεν πιστεύουν καθόλου στους δεσμούς Σελήνης και κάποιοι τους θεωρούν ουσιώδεις. Αυτοί οι δάσκαλοι θα «βγάλουν» τους ανάλογους μαθητές. Αυτό δεν τους κάνει λιγότερο ή περισσότερο ικανούς. Το θέμα έγκειται στο ταλέντο του μαθητή να απορροφά το θρεπτικό και να μπορεί να το ξεχωρίσει.
Η δική μου εμπειρία με δίδαξε αυτό που λέει ο λαός, ότι η τέχνη κλέβεται , και η αστρολογία είναι μία τέχνη. Όποιος έχει μεράκι, την μαθαίνει με ή χωρίς δασκάλους.

[vogue]

Καλησπέρα σε όλες σας

Επειδή ο ρόλος του δασκάλου υπήρχε και θα υπάρχει εγώ από τον ρόλο της σπουδάστριας θέλω ένα δάσκαλο που απλά να με εμπνέει και να με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη.... Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό.
Και επειδή στην αληθινή μου ζωή έτυχε να έχω σπουδάσει και να έχω ασκήσει τον ρόλο του δασκάλου εύχομαι να έχω προσφέρει στους μαθητές μου αυτήν την έμπνευση για την οποία μιλώ.
Καλή Χρονιά

[Katerina Paraskevopoulou]

Ο καλός δάσκαλος...

1. είναι ευγενικός

2. είναι μεγαλόψυχος

3. σε ακούει προσεκτικά

4. σε ενθαρρύνει

5. πιστεύει σε σένα

6. κρατάει μυστικά

7. του αρέσει να διδάσκει παιδιά/νέους

8. του αρέσει να διδάσκει τα διάφορα μαθήματα

9. αφιερώνει χρόνο για να σου εξηγήσει

10. σε βοηθάει όταν έχεις "κολλήσει"

11. σε ενημερώνει για την πρόοδό σου

12. σου επιτρέπει να πεις "το δικό σου"

13. δεν παραιτείται από σένα όταν εσύ αποτυγχάνεις

14. τον ενδιαφέρει η γνώμη μου

15. σε κάνει να νοιώθεις έξυπνος

16. δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των μαθητών του

17. σε υπερασπίζει

18. αντιπαρέρχεται μικρότητες

19. λέει την αλήθεια

20. συγχωρεί

[Lena_P]

Η δικιά σου γνώμη τον ενδιαφέρει εεεεε;

Παρακαλώ να προστεθεί το
21. Δε φωνάζει όταν κάνεις κοπάνες.

Λένα,
σε ανάγκη εκτόνωσης.