Έρωτας είναι να ρισκάρεις...

[kiaRRa]

Μπορεί να είχε καμιά δύσκολη όψη Αφροδίτης - Ποσειδώνα που να ενεργοποιήθηκε από διέλευση του Ουρανού και να μη βρέθηκε κανείς να της το εξηγήσει! :toung:

¶ντε και καλό μου διάβασμα!

Έχεις την εντύπωση πως αν της το εξηγούσαν, αν μας το εξηγούσαν θα άλλαζε κάτι?
Απλά την φυγή θα την φορτώναμε στους πλανήτες!!!

Θεωρώ πως αν μου τύχαινε μάλλον θα προσπαθούσα πρώτα να κάνω μια κουβέντα ειλικρινή με τον άνθρωπο μου (γιατί τα περισσότερα προβλήματα μιας σχέσης διορθώνονται αν κατανοήσουμε τις ανάγκες του άλλου και ο άλλος τις δικές μας), αλλά βέβαια έχοντας ξεκαθαρίσει τί πραγματικά ένιωθα εγώ και για τα δύο άτομα και κατόπιν θα έπραττα.

[Κασσιόπη]

Η ελξη που μεταφραζεται ως ερωτας, ειναι ενα συνηθισμενο λαθος, τοσο, που να ειναι σχεδον συγχωρητεο.
Τον εαυτο σου μπορεις να τον κοροϊδεψεις με πολλους τροπους.
Οταν παραμενεις σε μια σχεση με την ελπιδα οτι θα διορθωθουν σημαντικα προβληματα, μονο και μονο επειδη αγαπας τον αλλον.
Οταν παραμενεις σε μια σχεση βαφτιζοντας την ρουτινα και την πληξη "αγαπη".
Οταν κλεινεις τα ματια μπροστα σε μια συνηθεια που εχει απομυζησει οποιοδηποτε συναισθημα πλην του πνιγμου.
Οταν παρουσιαζεις την "ωραια εικονα" του ευτυχισμενου/ικανοποιημενου ζευγαριου για να σε πιστεψουν οι αλλοι, και καταληγεις να το πιστευεις κι εσυ, .....
Μπορω να σκεφτω κι αλλα αλλα δεν εχω χρονο...

Δεν νομίζω πως ένα λάθος επειδή είναι συνηθισμένο, το βαφτίζουμε και συγχωρητέο. Αν είναι έτσι, τότε να μην κατηγορούμε την "άτιμη κενωνία" για την τροπή που έχει πάρει.

Επιπλέον, ομολογώ πως δεν αντιλαμβάνομαι την τάση να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις ως τρίο: εμείς , ο σύντροφός μας και η σχέση. Η τελευταία θεωρούμενη από μόνη της, ανεξάρτητη και ευθυνόμενη σχεδόν για τα πάντα. Εμείς απλώς βάζουμε συνήθως την ελπίδα, τις προσευχές και ολίγην από εγωισμό. ΄

Βλέπω ότι το θέμα κινδυνεύει να ξεφύγει λιγάκι, γι' αυτό και τονίζω πως οι κρίσεις μου αφορούν την κατάσταση που περιγράφει το άρθρο και γενικεύω ως προς το ότι θεωρώ πως όταν ένας άνθρωπος είναι τυχερός να βρεί αυτό που θεωρεί μοναδικό και να το ζήσει στο πλευρό του, οφείλει να το υπερασπιστεί με όλους τους τρόπους. Όπως οφείλει επίσης να έχει συναίσθηση ότι η σχέση - ακόμη και η μία ξεχωριστή σχέση - δεν είναι απλώς μια παιδική χαρά. Θέλει και κότσια.

Η κατάσταση που περιγράφει το άρθρο έχει αρκετά τη χροιά του "ζε μου αλέσει πια αυτό το παιχνιζάκι, παιλνω τα κουβαζάκια μου και πάω σε άλλη παλαλία".

Από εκεί και πέρα, οι προσωπικές εμπειρίες του καθενός σαφώς και μπορούν να είναι πολυ διαφορετικές, εξ αρχής, από τα όσα περιγράφονται στο άρθρο.

[Κασσιόπη]

Έχεις την εντύπωση πως αν της το εξηγούσαν, αν μας το εξηγούσαν θα άλλαζε κάτι?
Απλά την φυγή θα την φορτώναμε στους πλανήτες!!!

Θεωρώ πως αν μου τύχαινε μάλλον θα προσπαθούσα πρώτα να κάνω μια κουβέντα ειλικρινή με τον άνθρωπο μου (γιατί τα περισσότερα προβλήματα μιας σχέσης διορθώνονται αν κατανοήσουμε τις ανάγκες του άλλου και ο άλλος τις δικές μας), αλλά βέβαια έχοντας ξεκαθαρίσει τί πραγματικά ένιωθα εγώ και για τα δύο άτομα και κατόπιν θα έπραττα.

Μμμ, τι όψεις λες να ευθύνονται για τις τάσεις φυγής;;;

Δεν διαφωνώ.

[kiaRRa]

Δεν είμαι και ειδήμων, αλλά τί λες για τετράγωνο Κρόνου και αφροδίτης, ή ποσειδώνα? Δεν έρχονται λίγο τα πάνω κάτω?:bigsmile:

[Κασσιόπη]

Δεν είμαι και ειδήμων, αλλά τί λες για τετράγωνο Κρόνου και αφροδίτης, ή ποσειδώνα? Δεν έρχονται λίγο τα πάνω κάτω?:bigsmile:

Τετράγωνο Κρόνου - Αφροδίτης, όχι. Κάποιος με τέτοια όψη δύσκολα αφήνει τέτοια σχέση.

Για το τετράγωνο Αφροδίτης - Ποσειδώνα θα συμφωνήσω. Δημιουργεί πολλές τέτοιες τάσεις και θέλει μια κάποια προσοχή.

[starfish]

Δεν νομίζω πως ένα λάθος επειδή είναι συνηθισμένο, το βαφτίζουμε και συγχωρητέο. Αν είναι έτσι, τότε να μην κατηγορούμε την "άτιμη κενωνία" για την τροπή που έχει πάρει.

Επιπλέον, ομολογώ πως δεν αντιλαμβάνομαι την τάση να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις ως τρίο: εμείς , ο σύντροφός μας και η σχέση. Η τελευταία θεωρούμενη από μόνη της, ανεξάρτητη και ευθυνόμενη σχεδόν για τα πάντα. Εμείς απλώς βάζουμε συνήθως την ελπίδα, τις προσευχές και ολίγην από εγωισμό. ΄

Βλέπω ότι το θέμα κινδυνεύει να ξεφύγει λιγάκι, γι' αυτό και τονίζω πως οι κρίσεις μου αφορούν την κατάσταση που περιγράφει το άρθρο και γενικεύω ως προς το ότι θεωρώ πως όταν ένας άνθρωπος είναι τυχερός να βρεί αυτό που θεωρεί μοναδικό και να το ζήσει στο πλευρό του, οφείλει να το υπερασπιστεί με όλους τους τρόπους. Όπως οφείλει επίσης να έχει συναίσθηση ότι η σχέση - ακόμη και η μία ξεχωριστή σχέση - δεν είναι απλώς μια παιδική χαρά. Θέλει και κότσια.

Η κατάσταση που περιγράφει το άρθρο έχει αρκετά τη χροιά του "ζε μου αλέσει πια αυτό το παιχνιζάκι, παιλνω τα κουβαζάκια μου και πάω σε άλλη παλαλία".

Από εκεί και πέρα, οι προσωπικές εμπειρίες του καθενός σαφώς και μπορούν να είναι πολυ διαφορετικές, εξ αρχής, από τα όσα περιγράφονται στο άρθρο.

Ειναι συνηθισμενο, επειδη η ελξη ειναι η απαρχη. Χωρις αυτην δεν υπαρχει ερωτας. Αυτο βεβαιως δεν σημαινει οτι απαραιτητως η ελξη θα γινει ερωτας. Υπ αυτην την οπτικη ειναι ενα πολυ συνηθισμενο λαθος, να ταυτιζουμε την ελξη με τον ερωτα.
Το θεωρω συγχωρητεο, γιατι οταν ειμαστε "ερωτευμενοι" δεν καθομαστε να αναλυσουμε θεωρητικα το τι αισθανομαστε [ευτυχως κατα την γνωμη μου!] .
Οσο για τα υπολοιπα, συμφωνω απολυτα με την προϋποθεση που θετεις: Οτι εχει βρει καποιος τον/ην μοναδικο/η και πολυτιμο/η. Τοτε ναι , αξιζει να παλεψει γι αυτον/ην, να τον υπερασπιστει εχοντας παντα κατα νου οτι η σχεση δεν ειναι παιδικη χαρα, οπως πολυ σωστα γραφεις.
Το θεμα ετσι κι αλλιως εχει ξεφυγει. Το αρθρο παρουσιαζει ενα κομματακι απο το παζλ των ερωτικων σχεσεων. Ειναι δυσκολο σε μια τετοια συζητηση να μεινουν οι συμμετεχοντες, εντος των πλαισιων.
φιλικα :bigsmile: :bigsmile:

[Κασσιόπη]

Ειναι συνηθισμενο, επειδη η ελξη ειναι η απαρχη. Χωρις αυτην δεν υπαρχει ερωτας. Αυτο βεβαιως δεν σημαινει οτι απαραιτητως η ελξη θα γινει ερωτας. Υπ αυτην την οπτικη ειναι ενα πολυ συνηθισμενο λαθος, να ταυτιζουμε την ελξη με τον ερωτα.
Το θεωρω συγχωρητεο, γιατι οταν ειμαστε "ερωτευμενοι" δεν καθομαστε να αναλυσουμε θεωρητικα το τι αισθανομαστε [ευτυχως κατα την γνωμη μου!] .
Οσο για τα υπολοιπα, συμφωνω απολυτα με την προϋποθεση που θετεις: Οτι εχει βρει καποιος τον/ην μοναδικο/η και πολυτιμο/η. Τοτε ναι , αξιζει να παλεψει γι αυτον/ην, να τον υπερασπιστει εχοντας παντα κατα νου οτι η σχεση δεν ειναι παιδικη χαρα, οπως πολυ σωστα γραφεις.
Το θεμα ετσι κι αλλιως εχει ξεφυγει. Το αρθρο παρουσιαζει ενα κομματακι απο το παζλ των ερωτικων σχεσεων. Ειναι δυσκολο σε μια τετοια συζητηση να μεινουν οι συμμετεχοντες, εντος των πλαισιων.
φιλικα :bigsmile: :bigsmile:

Χμμμ, αφροδίτη στο Ζυγό μου μυρίζει... Αληθεύει;

Ναι, σίγουρα είναι δύσκολο να μείνουν οι τοποθετήσεις μέσα στα όρια του άρθρου, απλώς γίνεται ένα μπέρδεμα σχετικά με το που ακριβώς αναφέρεται ο καθένας. Γι'αυτό κι εγώ ξεκαθάρισα τη θέση μου, ώστε να μη νιώσει κανείς από τους συμμετέχοντες ότι κριτικάρεται επί προσωπικού. Να είστε καλά.

[starfish]

Χμμμ, αφροδίτη στο Ζυγό μου μυρίζει... Αληθεύει;

Ναι, σίγουρα είναι δύσκολο να μείνουν οι τοποθετήσεις μέσα στα όρια του άρθρου, απλώς γίνεται ένα μπέρδεμα σχετικά με το που ακριβώς αναφέρεται ο καθένας. Γι'αυτό κι εγώ ξεκαθάρισα τη θέση μου, ώστε να μη νιώσει κανείς από τους συμμετέχοντες ότι κριτικάρεται επί προσωπικού. Να είστε καλά.

Τα ρεστα μου κυρια μου!!!!:nuts: :bigsmile:
Κι εσυ , "αγαπημενο διπολο" της Φωτεινουλας! :bigsmile:

[skorpion]

Δεν νομίζω πως ένα λάθος επειδή είναι συνηθισμένο, το βαφτίζουμε και συγχωρητέο. Αν είναι έτσι, τότε να μην κατηγορούμε την "άτιμη κενωνία" για την τροπή που έχει πάρει.

Επιπλέον, ομολογώ πως δεν αντιλαμβάνομαι την τάση να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις ως τρίο: εμείς , ο σύντροφός μας και η σχέση. Η τελευταία θεωρούμενη από μόνη της, ανεξάρτητη και ευθυνόμενη σχεδόν για τα πάντα. Εμείς απλώς βάζουμε συνήθως την ελπίδα, τις προσευχές και ολίγην από εγωισμό. ΄

Βλέπω ότι το θέμα κινδυνεύει να ξεφύγει λιγάκι, γι' αυτό και τονίζω πως οι κρίσεις μου αφορούν την κατάσταση που περιγράφει το άρθρο και γενικεύω ως προς το ότι θεωρώ πως όταν ένας άνθρωπος είναι τυχερός να βρεί αυτό που θεωρεί μοναδικό και να το ζήσει στο πλευρό του, οφείλει να το υπερασπιστεί με όλους τους τρόπους. Όπως οφείλει επίσης να έχει συναίσθηση ότι η σχέση - ακόμη και η μία ξεχωριστή σχέση - δεν είναι απλώς μια παιδική χαρά. Θέλει και κότσια.

Η κατάσταση που περιγράφει το άρθρο έχει αρκετά τη χροιά του "ζε μου αλέσει πια αυτό το παιχνιζάκι, παιλνω τα κουβαζάκια μου και πάω σε άλλη παλαλία".

Από εκεί και πέρα, οι προσωπικές εμπειρίες του καθενός σαφώς και μπορούν να είναι πολυ διαφορετικές, εξ αρχής, από τα όσα περιγράφονται στο άρθρο.

Συμφωνω απολυτα κι ας εχω Αφροδιτη στον ζυγο στον 5ο.


Υ.Γ ανεφερες κατι για το τετραγωνο κρονου-Αφροδιτης πως ερμηνευεται? ακριβως το αντιθετο απο οτι αναφερθηκε απο την Kiarra?

[Κασσιόπη]

Συμφωνω απολυτα κι ας εχω Αφροδιτη στον ζυγο στον 5ο.


Υ.Γ ανεφερες κατι για το τετραγωνο κρονου-Αφροδιτης πως ερμηνευεται? ακριβως το αντιθετο απο οτι αναφερθηκε απο την Kiarra?

Χαίρομαι που συμφωνούμε.

Και στο Ζυγό και στον 5ο;;; Δεν ακούγεται κακό... Καθόλου κακό!

Μμμ, η ερμηνεία αυτής της όψης σηκώνει ολόκληρη συζήτηση και μάλλον θα βγούμε εκτός θέματος. Επιγραμματικά να πω μόνο πως σε ότι έχει να κάνει με την περίπτωση του άρθρου, ένα άτομο με αυτήν την όψη πιθανότατα θα είχε διδαχτεί τόσα από προηγούμενες δύσκολες αισθηματικές καταστάσεις, που όταν έβρισκε κάτι ξεχωριστό, δε θα το άφηνε να χαθεί, πάση θυσία.