ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ… Ο ΜΥΘΟΣ της Ανατολής... Το όνειρο της Δύσης

[smaragdi]

Μεσα στο αστρολογικο αυτο σαιτ βρισκονται διαφοροι ανθρωποι,διαφορων ηλικιων,διαφορων μορφωτικων επιπεδων,διαφορων 'ταξεων" αν μπορω να το πω κι αυτο...με κοινο τους παρανομαστη την αστρολογια...
Ειναι κριμα απο κει που εχουμε μια ωραια ανταλλαγη αποψεων να φευγει το θεμα σε προσωπικο επιπεδο..
Επισης αυτος που εχει την 'γνωση' οφειλει να κατανοει καλυτερα αυτον που δεν την εχει..η γνωση οφειλει να ειναι αγαθο καθως η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει κ κοκκαλα τσακιζει..
Σεβασμος λοιπον απο ολους σε ολους,διοτι ολοι εχουν δικαιωμα της αποψης τους

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

το να ειμαι ανορθογραφη δεν νομιζω να ενοχλει κανεναν...
το να ειμαι αμορφωτη ουτε αυτο ενοχλει κανεναν...
το να σταζει καποιος χολη για τον αλλον ενοχλει ολους μας...


με σεβασμο προς ολους Δεσποινα κουκι



Υ.Γ Αληθεια τι ειναι το ψαχτηρι;:nuts::nuts::nuts:

[Βασιλης Παπαδολιας]

Ακριβώς έτσι Βασιλάκη μου,

Οταν ανακατεύεσαι με τα πίτουρα σε τρων οι κότες! Δηλαδή, αν επιθυμείς διακαώς να μιλάς για ιστορία, μέθοδο, έρευνα και επιστημονικότητα και επιπλέον να ασκείς σοβαρή κριτική θα πρέπει να έχεις πτυχία. Λυπάμαι για το ξίδι, αλλά με προκάλεσες σε όλα σου τα ποστ. Αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τα κριτήρια της μετριοφροσύνης και της ανωτερότητας και τα συγχέεις με την γνωσιακή υστέρηση, δικό σου ζήτημα αλλά καλό θα είναι να σέβεσαι τον χώρο που φιλοξενεί τις "ιδέες" σου. Αντιλαμβάνομαι πως ο υπερβάλλων ζήλος σου για την Αστρολογία και τον Εσωτερισμό σε έχουν κάνει πολύ ιδεαλιστή, αλλά ένας μεγάλος του πνεύματος ο Emmanouel Kant είχε γράψει στην Κριτική του Καθαρού Λόγου για τις υπερβολές της Μεταφυσικής και τις συνέπειες της στην φιλοσοφία και την επιστήμη όπως επίσης και τα όρια του Λόγου. Κantian humiliation ( καντιανή ταπεινοφροσύνη) είναι ο όρος, αν δεν τον έχεις επεξεργαστεί σε κάποια σχολική εργασία της Γερμανικής Σχολής (εσύ πρώτος έθεσες πτυχία...) θα το βρεις σίγουρα στο google.
Θα μπορούσα βεβαίως να σε σνομπάρω (λόγω ανωτερότητας) αλλά είναι αρχή μου να αντιπαρατίθεμαι διαλεκτικά ή έστω να απαντώ σε όσους διέθεσαν χρόνο και σκέψη για τις απόψεις μου. Αν σε σοκάρει η αλήθεια - ίσως να οφείλεται στον ευαίσθητο αλλά καθόλου ευθύ Καρκίνο σου - δεν φταίω εγώ αλλά οι τάσεις της "αστρολογικης μας ασυμβατότητας" .

Είναι ένα ακόμα στοιχείο των αλαζονικών (αλλά και εν τέλει ανασφαλών όπως φαίνεται) ανθρώπων καλή μου να πιστεύουν ότι κάποιος που αισθάνεται ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους αποχωρεί λόγω αδυναμίας. Όπως και να συγχέουν την επικοινωνία με την εξουσία. Επικοινωνία σημαίνει προσπαθώ να καταλάβω τον άλλο, όχι να δείξω ότι ξέρω καλύτερα. Προσπαθώ να πείσω όχι να επιβάλλω. Πράγμα που είναι και ίδιον της λεγόμενης ελληνικότητας μια που είμαστε και σε τέτοιο θέμα. Για αν κανείς ταυτίζει τις απόψεις του με τον εαυτό του, τότε χρησιμοποιεί την επικοινωνία προσχηματικά ως μέσο επιβεβαίωσης κι όχι πραγματικά για να μάθει κάτι καινούριο ή να δει πώς αντιλαμβάνονται οι άλλοι τα πράγματα. Έτσι, αν βρεθεί κάποιος να διαφωνεί μαζί του, αυτό τον αναιρεί υπαρξιακά και τον βγάζει άχρηστο κι αυτόν κι όσα έχει καταφέρει στη ζωή του. Και αισθάνεται τότε την ανάγκη να απαριθμήσει τα πτυχία του. Βρίσκοντας διάφορες αφορμές. Ενίοτε πιστεύοντας ότι "ο άλλος άρχισε πρώτος". Δε χρειάζεται όμως να παίρνεις όμως τόσο προσωπικά τα πράγματα. Γιατί έτσι με κάθε τι που γράφεις απλά εκτίθεσαι περισσότερο... Ούτε χρειάζεται να υπερασπίζεσαι τόσο πολύ τον αστρολογικό χώρο του myhoroscope... Μήπως είσαι παλιό μέλος εδώ; Έχεις προσφέρει; Έχουν περάσει πολλοί διάττοντες αστέρες της ΄"Επιστήμης" από αυτό αλλά και από άλλα διάφορα site... Όταν πήραν την "ευχαρίστηση" που ήθελαν, χώνοντας τα σε μας τους αμαθείς, αποχώρησαν ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους... Λες να ανήκεις κι εσύ στην ίδια κατηγορία;

Τι να πεις...Δυστυχώς δεν ακούς και τα άλλα μέλη που σου υποδεικνύουν ότι άλλο ξέρω κι άλλο "διδάσκω".

Όπως και να' χει τα λεγόμενα αναδεικνύουν και χαρακτήρες...

[maktoy]

συμφωνω !!η ιστορια εχει αποκληση απο την πραγματικιτητα οτι εχει καταγραφει ειναι γραμενο μεσα απ τα ματια του εκαστοτε συγραφεα ιστορικου μεσα απ την δικη του οπτικη γωνια. Οτι εχει μεταφερθει σε μας μεσω του προφορικου λογου σαφως και εχει αλλαξει δραματικα.

[kplani]

Ο μύθος αποκλίνει της πραγματικότητας, όχι η Ιστορία. Ο ιστορικός είναι επιστήμονας και με αυτή την ιδιότητα κρίνεται από την κοινότητά του. Ωστόσο δεν είναι δουλειά του να διορθώσει τον κόσμο. Η Ιστορία καταγράφεται, δεν μεταφέρεται προφορικά.

[LeLou]

Καθώς το δύσκολο πρόγραμμά μου δε μου επιτρέπει τελευταία να συμμετάσχω σωστά στους πραγματικά ενδιαφέροντες διαλόγους μεταξύ των μελών του site, ελπίζω να μου συγχωρήσετε μια μικρή παρέμβαση.

Νομίζω ότι δε θα 'πρεπε να χαρακτηρίζουμε υποκειμενική την ιστορία και ότι θα ήταν ωφέλιμο, στα γραπτά του καθενός από εμάς, να γίνεται σαφής διαχωρισμός μεταξύ των γεγονότων και της άποψης ή ερμηνείας που υιοθετούμε εμείς γι' αυτά.

Για ευνόητους λόγους -που έχουν ήδη αναφερθεί από τους προλαλήσαντες- τόσο οι ιστορικοί όσο και οι εκάστοτε κυβερνήσεις επιλέγουν τα γεγονότα που θα συμπεριληφθούν στα βιβλία, αφήνοντας στη διακριτική ευχέρεια του καθενός από εμάς το αν θ' αποκτήσουμε κάποτε σφαιρική εικόνα του παρελθόντος. Η ίδια η ιστορία, όμως, είναι αντικειμενική γιατί απαρτίζεται από γεγονότα και γεγονός ονομάζουμε μονάχα κάτι που έλαβε πραγματικά χώρα και ισχύει αποδεδειγμένα. Σε διαφορετική περίπτωση, μιλάμε πλέον για μυθολογία, μυθοπλασία, υποθέσεις και θεωρήματα.

Κατά τη γνώμη μου, υποκειμενικότητα στην ιστορία νοείται μόνο ως προς την ερμηνεία των αιτιάσεων/προθέσεων/κινήτρων/σκοπών που πλαισιώνουν το θέμα το οποίο αναλύει ο ιστορικός (συγκεκριμένη χρονική περίοδο, πρόσωπο, γεγονός, κίνημα, κλπ), ερμηνεία "χρωματισμένη" ασφαλώς από τις προσωπικές πολιτικοοικονομικές/πολιτικοκοινωνικές του απόψεις.

Αν και διαφωνώ μ' αυτήν τη μεροληπτική θεώρηση της ιστορίας, πιστεύω ότι η εν λόγω ερμηνεία/ανάλυση αποτελεί απαραίτητο συμπληρωματικό στοιχείο για να θεωρηθεί πλήρης μια ιστορική εργασία. Ο τρόπος, άλλωστε, με τον οποίο θα παρουσιάσει το θέμα του ο ιστορικός είναι που μας εγκλιματίζει και προάγει την κατανόηση. Αρκεί, στα πλαίσια μιας δεδομένης προκατάληψης του ιστορικού, να μην αλλοιώνονται και παραποιούνται τα γεγονότα.

Γιατί, όταν η ιστορία παύει να βασίζει τα εξαγόμενα συμπεράσματα στην αλήθεια, ακυρώνεται ο μηχανισμός που ακριβώς την καθιστά επιστήμη. Αποτελεί συνεπώς προϊόν φαντασίας και υπάρχει απλώς για να εξυπηρετεί ιδιοτελείς σκοπούς. Χάνει, δηλαδή, κάθε πρακτική αξία, πέραν του να λειτουργεί σαν όχημα για οποιουδήποτε είδους προπαγάνδα, να παρέχει άλλοθι σε δεξιούς και αριστερούς δικτάτορες, φασίστες ή καιροσκόπους κι εν ολίγοις αποδυναμώνει την κριτική σκέψη και προάγει την εμπάθεια.

Πολύ καλό σας απόγευμα εύχομαι και συγνώμη για τη φλυαρία )

[kplani]

Πράγματι άργησες Lelou. Να επισημάνω όμως ότι δεν είναι μεροληπτική θεώρηση αναγκαστικά. Την ιστορική αλήθεια δεν μπορούμε να την ελέγξουμε με ασφάλεια ιδιαίτερα όταν αφορά το μακρινό σε μας παρελθόν, όμως μπορούμε να ελέγξουμε την αντικειμενικότητα των συνθηκών που χρησιμοποιεί ο ιστορικός, ο οποίος επίσης οφείλει να εκθέτει στην επιστημονική κοινότητα και την μεθοδολογία του.

[giannas]

Είναι ένα ακόμα στοιχείο των αλαζονικών (αλλά και εν τέλει ανασφαλών όπως φαίνεται) ανθρώπων καλή μου να πιστεύουν ότι κάποιος που αισθάνεται ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους αποχωρεί λόγω αδυναμίας. Όπως και να συγχέουν την επικοινωνία με την εξουσία. Επικοινωνία σημαίνει προσπαθώ να καταλάβω τον άλλο, όχι να δείξω ότι ξέρω καλύτερα. Προσπαθώ να πείσω όχι να επιβάλλω. Πράγμα που είναι και ίδιον της λεγόμενης ελληνικότητας μια που είμαστε και σε τέτοιο θέμα. Για αν κανείς ταυτίζει τις απόψεις του με τον εαυτό του, τότε χρησιμοποιεί την επικοινωνία προσχηματικά ως μέσο επιβεβαίωσης κι όχι πραγματικά για να μάθει κάτι καινούριο ή να δει πώς αντιλαμβάνονται οι άλλοι τα πράγματα. Έτσι, αν βρεθεί κάποιος να διαφωνεί μαζί του, αυτό τον αναιρεί υπαρξιακά και τον βγάζει άχρηστο κι αυτόν κι όσα έχει καταφέρει στη ζωή του. Και αισθάνεται τότε την ανάγκη να απαριθμήσει τα πτυχία του. Βρίσκοντας διάφορες αφορμές. Ενίοτε πιστεύοντας ότι "ο άλλος άρχισε πρώτος". Δε χρειάζεται όμως να παίρνεις όμως τόσο προσωπικά τα πράγματα. Γιατί έτσι με κάθε τι που γράφεις απλά εκτίθεσαι περισσότερο... Ούτε χρειάζεται να υπερασπίζεσαι τόσο πολύ τον αστρολογικό χώρο του myhoroscope... Μήπως είσαι παλιό μέλος εδώ; Έχεις προσφέρει; Έχουν περάσει πολλοί διάττοντες αστέρες της ΄"Επιστήμης" από αυτό αλλά και από άλλα διάφορα site... Όταν πήραν την "ευχαρίστηση" που ήθελαν, χώνοντας τα σε μας τους αμαθείς, αποχώρησαν ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους... Λες να ανήκεις κι εσύ στην ίδια κατηγορία;

Τι να πεις...Δυστυχώς δεν ακούς και τα άλλα μέλη που σου υποδεικνύουν ότι άλλο ξέρω κι άλλο "διδάσκω".

Όπως και να' χει τα λεγόμενα αναδεικνύουν και χαρακτήρες...

Ενα απλο "thanks" ειναι λιγο
Συγγνωμη για το off topic

[toniats]

Η ιστορία της ανθρωπότητας δεν προσδιορίζεται ως έργο τέτοιων ηρώων…που πρέπει να προκαλούν φρίκη και να θεωρούνται όνειδος για την ανθρωπότητα.«επί δύο και πλέον χιλιετίες διατυμπανίζονται ψεύδη και μυθεύματα για γεγονότα και ηγεμόνες εξολοθρευτές λαών, τυράννους, θηριόψυχους και αχρείους....Μέγας ο Αλέξανδρος που γέμισε την Ελλάδα και την Ασία με πτώματα και ερείπεια.. και κατέλυσε τους ελεύθερους θεσμούς και το πολίτευμα της δημοκρατίας, σφραγίζοντας την παρακμή του κλασικού πολιτισμού..»

Από τον Κυριάκο Σιμόπουλο, που θεωρούσε τον εαυτό του ιστοριοδίφη και όχι ιστορικό, διδάχτηκα το κατά τη γνώμη του θεμέλιο της ορθής σκέψης: Να είσαι προσεχτικός και δύσπιστος. Ευχαριστώ πολύ παππού.)

[toniats]

To κείμενο που έχω γράψει κόβεται σέ δύο μηνύματα λόγω μεγέθους. Αντιμετωπίστε το ως ένα

Αγαπητοί φίλοι Βασίλη, Κωστή, tavrina, kplani και Κοραλλία

Σας ομολογώ ότι οι ενδιαφέρουσες παράμετροι των απόψεων σας μου δημιούργησαν την έντονη επιθυμία να δω την Ιστορία σαν μια παράθεση γεγονότων και μόνο. Θα μου επιτρέψετε να θέσω λοιπόν μερικά ξερά ιστορικά γεγονότα, όσο οι ιστορικές πηγές τα καθιστούν γεγονότα, που κι αυτό σηκώνει μια μεγάλη συζήτηση.

Για να καταλάβουμε τον Μέγα Αλέξανδρο ας γνωρίσουμε καλύτερα το γενικό σκηνικό της εποχής του. Η σημαντικότερη μορφή του Ελληνικού Κόσμου του 4ου πΧ αιώνα δεν είναι άλλος από τον πατέρα του, τον Φίλιππο
 Ο πελοποννησιακός πόλεμος προκάλεσε στον Ελληνικό Κόσμο παρακμή, πολιτική και κοινωνική κρίση και διαφθορά (γράφει ο Παυσανίας στα Αρκαδικά για τους υπαίτιους του πολέμου ότι είναι οι καταποντιστές και «σφαγείς» της Ελλάδος –προφανώς κατά τον Παυσανία υφίστατο και Ελλάδα και Ελλαδικός χώρος- : «τους δε επί του πελοποννησιακού προς Αθηναίους πολέμου, και μάλιστα αυτών τους ευδοκιμήσαντας, φαίη τις αν αυτόχειρας και ότι εγγύτατα καταποντιστάς είναι σφάς της Ελλάδος» Αρκαδικά 52,3

Γράφει ο Θουκιδίδης : «…οι λέξεις έχασαν τη σημασία τους κι άλλαξαν νόημα. Ο επίβουλος εμφανιζόταν ως συνετός, ο προνοητικός ως επικίνδυνος. Οι κομματικοί φίλοι ήταν πιο οικείοι από τους συγγενείς εξαιτίας της προθυμίας τους να ενεργούν χωρίς ενδοιασμό….». Η αμοιβαία εμπιστοσύνη εξασφαλιζόταν από την κοινή παρανομία. Οι πολιτικοί αρχηγοί δίνουν στα κόμματά τους ευπρεπείς ονομασίες, ισχυρίζονται πως φροντίζουν για το κοινό καλό. Και καθώς πασχίζουν να υπερισχύσουν με κάθε τρόπο –παντί δε τρόπω αγωνιζομένοι αλλήλων περιγιγνεσθαι- δεν δίσταζαν να κάνουν το χειρότερο έγκλημα κατά των αντιπάλων τους. Δεν δίσταζαν να καταφύγουν στην αυτοδικία για να κατακτήσουν την εξουσία (Θουκιδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου Γ,82.)

«Ακρισία και ταραχή εγένετο εν Ελλάδι» γράφει ο Ξενοφώντας (Ελληνικά VII,27). «ʼΕρις και ταραχή» γράφει ο Δημοσθένης (Περί Στεφάνου,18). Η Θήβα εναντίον της Αθήνας, η Αθήνα εναντίον του ¶ργους, το ¶ργος εναντίον της Σπάρτης, η Σπάρτη εναντίον της Αρκαδίας, η Αρκαδία εναντίον της Αχαΐας. Οι Θεσσαλοί πολεμούν εναντίον των Φωκέων, οι Φωκιείς κατά των Θηβαίων …

Φίλιππος:

Πατέρας του Αλέξανδρου είναι ο Φίλιππος, βασιλιάς της Μακεδονίας. Ο Φίλιππος σφετερίστηκε το θρόνο της Μακεδονίας (359-336πΧ) και συγκρότησε έναν ισχυρότατο στρατό, με καινούργια όπλα, οργάνωση και στρατηγική. Η εκμετάλλευση των χρυσορυχείων του Παγγαίου, εξασφάλισε στον Φίλιππο πλούσιους πόρους για την συντήρηση του στρατού. Χρησιμοποιώντας τον δυνατό στρατό του ο Φίλιππος επεκτείνει την επικράτειά του ως την Θράκη και την Αδριατική. Ο κύριος όμως στόχος του παραμένει η επέκταση προς νότο, η καθυπόταξη των ελληνικών πόλεων.
 Η επεκτατική πολιτική του Φίλιππου ήταν ένας φρικτός εφιάλτης για όσες πόλεις βρέθηκαν στον δρόμο του. Ενδεικτικά :
- Το 354πΧ ισοπέδωσε την Ποτίδαια της Χαλκιδικής (Κορινθιακή αποικία) και πούλησε σκλάβους τον πληθυσμό της (Διόδωρος Σικελιώτης ΙΣΤʼ 8)
- Το 348πΧ καταλαμβάνοντας την περίφημη Όλυνθο της Χαλκιδικής πούλησε σε δημοπρασία τον πληθυσμό και τα υπάρχοντά του {«διαρπάσας δʼ αυτήν και τους εποικούντας εξανδραποδισάμενος ελαφυροπώλησε» (Διόδωρος Σικελιώτης 53,3.)} Κατά τον Λατίνο ιστορικό Πομπηίο Τράγο (Επιτομή Ιουστίνου) μετά την διαρπαγή πυρπόλησε ότι είχε απομείνει
- Ξεθεμελίωσε επίσης την Απολλωνία, την Μεθώνη και άλλες 32(!!) πόλεις όπως γράφει ο Δημοσθένης. Από όπου περνούσε κανείς δεν πίστευε μετά ότι εκεί κατοικούσαν άνθρωποι {ούτως ωμώς ανήρηκεν ώστε μηδʼ ει πωποτʼ ωκήθησαν προσελθοντʼ είναι ράδιον ειπείν (Δημοσθένους, κατά Φιλίππου Γʼ, 25-26)
Συνεχίζει ο Δημοσθένης
- Το 353πΧ θα θανατώσει στον σταυρό τον στρατηγό των Φωκιαίων Ονόμαρχο και θα πνίξει στη θάλασσα 3.000 αιχμαλώτους, η Φωκίδα εξοντώθηκε. Γράφει ο Δημοσθένης για την Φωκίδα «Σπίτια ξεθεμελιωμένα, τείχη γκρεμισμένα, με τον ανδρικό πληθυσμό αποδεκατισμένο με τις γυναίκες, τα παιδιά και τους γέροντες σε μαύρη δυστυχία», ʽανθρώπους οικτρούςʼ (Περί Παραπρεσβείας, 65)
- Ήλιδα, Μέγαρα, Εύβοια τράβηξαν τα πάνδεινα {δουλεύουσι γε μαστιγούμενοι και σφαττόμενοι (Γʼ,66)} . Στην Εύβοια εγκατέστησε καθεστώτα ελεγχόμενα δηλώνοντας : Εγώ ειρήνη έχω μόνο με εκείνους που υποτάσσονται στις εντολές μου {Εμοι δʼ έστιν ειρήνη προς τους ακούειν εμου βουλομένους (Γʼ26-27)}

Ο Φίλιππος πουλούσε δούλους τους κατοίκους των κατακτημένων περιοχών, λεηλατούσε ναούς και ιερά, δε σεβόταν ούτε τους εφέστιους θεούς σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους (Επιτομή Ιουστίνου VIII,III,10.) Από την εκστρατεία κατά των Σκυθών αποκόμισε ως λεία 20.000 γυναικόπαιδα που πούλησε σε σκλαβοπάζαρα και 20.000 άλογα (Επιτομή Ιουστίνου VIII,III,10.)

- Ο Φίλιππος το 338 εισβάλει στην Φωκίδα και κατευθύνεται προς την Αθήνα. Οι πανικόβλητοι Αθηναίοι αφήνουν για λίγο τις αιώνιες πολιτικές τους διαμάχες και με προτροπή του Δημοσθένη καλούν τους Βοιωτούς να συμμαχήσουν «υπέρ της αυτών σωτηρίας κινδυνεύσαι»
Ακολουθεί η μάχη της Χαιρώνειας (κατά την ταπεινή μου γνώμη μια μάχη τόσο δραματική για την Ελλάδα όσο οι Θερμοπύλες) με χίλιους νεκρούς και δυο χιλιάδες αιχμαλώτους. Μετά τη νίκη του ο Φίλιππος το γλέντησε για τα καλά, καθότι ήταν : …ών γαρ φιλοπότης και τον τρόπον ακόλαστος….πιων δεν την νύκτα πάσαν και μεθυσθείς πολύ…λέει ο Αθηναίος (Διπνοσοφισταί Χ)


Εκείνη τη νύχτα η Ελλάδα έζησε το τέλος της πανάρχαιας ελευθερία της γράφει ο Πομπηίος Τρόγος (Επιτομή Ιουστίνου ΙΧ,ΙΙΙ,11). Μετά την ήττα στην Χαιρώνεια θα τεθεί υπό την κυριαρχία της αιμοσταγούς Μακεδονικής Δυναστείας. Η Ελλάδα καταδικάστηκε σε δουλεία είπε συντετριμμένος ο ρήτορας Λυκούργος στην Εκκλησία του Δήμου της Αθήνας «και τα της Ελλάδος εις δουλείαν μετέπεσεν». Και μαζί με τους χίλιους Αθηναίους που έπεσαν στην μάχη κατά του Φιλίππου «συνετάφη ή των άλλων Ελλήνων ελευθερία» (Κατά Λεωχάρους, 50).

Η όποια ελευθέρια τερματίζεται και αρχίζει η υποτέλεια. Ο Φίλιππος θα εγκαταστήσει μακεδονικές φρουρές στις ελληνικές πόλεις και θα εκτελέσει όσους του αντιστάθηκαν. Στην Θήβα έδωσε εντολή να αποκεφαλιστούν όσοι αντιτάχθηκαν στην κηδεμονία του (Επιτομή Ιουστίνου IX, IV,6).

Tην τραγωδία του ελληνισμού εξαιτίας της αιμοσταγούς προσωπικότητας του Φιλίππου εξιστορεί συνοπτικό ο Χλαινέας, πρέσβυς της Αιτωλίας στην Σπάρτη και τον καταγράφει ο Πολύβιος : Από την μακεδονική δυναστεία ξεκίνησε η υποδούλωση των Ελλήνων…αρχή συνέβη γεγονεναι τοις Έλλησι δουλείας…

Οι Αθηναίοι τρομοκρατημένοι, και μπροστά στην πιθανότητα να μη μείνει «πέτρα πάνω στην πέτρα» στην Αθήνα δίνουν την εξουσία στην φιλομακεδονική φατρία, ψηφίζουν ότι η Αθήνα δεν θα χορηγεί άσυλο στους εχθρούς του Φιλίππου (Διόδωρος Σικελίωτης ΙΣΤ) και απαγορεύουν την επάνοδο των εξορίστων και κάθε κοινωνική μεταρρύθμιση – πχ απελευθέρωση δούλων (Αρριανος, Αλεξανδρου Ανάβασις Γ,54)


Την ήττα της Χαιρώνειας ακολουθεί η συνάντηση των Ελληνικών Πόλεων στην Κόρινθο (το να υποθέσουμε ότι υπήρχε κλίμα πανικού δεν νομίζω πως θα θεωρηθεί ασυγχώρητος υποκειμενισμός) και όλοι –εκτός των Σπαρτιατών- συμφωνούν να «συμμαχήσουν» με το Φίλιππο.
Τον αναγορεύουν στρατηγό της εκστρατείας κατά των Περσών (Διόδωρος Σικελιώτης ΙΣΤ,88). Οι Σύνεδροι ανέλαβαν την υποχρέωση να μη στραφούν ποτέ εναντίον της μακεδονικής δυναστείας (…ουδε την βασιλείαν του Φιλίππου και των εκγόνων καταλύσω.. Αρριανός Γ,54,4.) Ο Φίλιππος θριαμβευτής, «για να αποθανατίσει την ήττα των Ελλήνων» έστησε μνημείο στην Ολυμπία, το λεγόμενο «Φιλίππειον», με τα αγάλματα όλων των μελών της οικογενείας του από χρυσό και ελεφαντόδοντο (Παυσανίας Ηλειακά 20,10)

Ο Φίλιππος προετοιμάζεται για την εκστρατεία κατά των Περσών, με προσχήματα την εκδίκηση των Ελλήνων και την απελευθέρωση των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας. Ο Ισοκράτης και ο Αισχύνης είναι προπαγανδιστές του Φίλιππου, επικεφαλείς της φιλομακεδονικής αθηναϊκής πολιτικής φατρίας. Ο Ισοκράτης παρακινεί τον Φίλιππο να καθυποτάξει τους βαρβάρους και να αναλάβει την διοίκηση όλων των Ελλήνων, επειδή είναι «μεγαλόφρων» και «φιλέλλην» (Ισοκράτης, Φίλιππος V,122). Συμβουλεύει να κατακτήσει ο Μακεδόνας βασιλιάς την Ασία «από Κιλικίας μέχρι Σινώπης» και να εγκαταστήσει εκεί τους εξαθλιωμένους ανέργους, που τριγυρίζουν εδώ και εκεί και κατάντησαν δημόσιος κίνδυνος … «..και κατοικίσας τους νυν πλανώμενους δι ʽένδειαν των καθʼ ημέραν και λυμαινόμενους οις αν εντύχωσιν» (Ισοκράτης, Φίλιππος V,50).

Θεωρεί «αισχρόν» ο Ισοκράτης να βλέπει την Ασία πιο ευτυχισμένη και τους βάρβαρους πλουσιότερους από τους Έλληνες. Και πως πρέπει να αντιδράσουν οι Έλληνες; «Να αφαιρέσουν από τους βάρβαρους την ευτυχία που απολαμβάνουν» ( ….τους δε βαρβάρους αφελέσθαι την υπάρχουσαν ευδαιμονία Ισοκράτης, Φίλιππος V,131). Αυτός ο πόλεμος θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντά μας (…πολλαχή δʼ αν τις λογιζόμενος εύροι ταύτας τας πράξεις μάλιστα λυσιτελούσας ημίν.. Ισοκράτης Πανηγυρικός IV,183) ¶λλωστε οι Ασιάτες, οι βάρβαροι είναι κατώτεροι από τους Έλληνες και ανήκουν στην πιο ταπεινή τάξη (….ελάττονος δʼαξιοις των παρʼ ημίν δυστυχούντων … IV,184)

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι Αθηναίοι, μπροστά στην μακεδονική τυραννία προσπαθούν να βρουν βοήθεια από τους Πέρσες. Ο Δημοσθένης δεν διστάζει, στην εκκλησία του δήμου δηλώνει: Όταν βλέπω κάποιον να φοβάται τον ηγεμόνα που βρίσκεται στα Σούσα και στα Εκβάτανα και εκφράζεται δυσμενώς για αυτόν, ενώ για τον άνθρωπο που βρίσκεται έξω από την πόρτα μας, τόσο κοντά, μιλάει διαφορετικά, για αυτόν τον ληστή των Ελλήνων (Δημοσθένης Κατά Φιλίππου 34)
Το 340πΧ περσικά στρατεύματα έσπευσαν στην Πέρινθο (Ηράκλεια) της Προποντίδος –αποικία των Μεγαρέων- που πολιορκούσε ο Φίλιππος και απέτρεψαν την άλωση της. Όπως λέει ο Διόδωρος (ΙΣΤ,75) ο Πέρσης βασιλιάς έδωσε διατάγή στους σατράπες των παραθαλασσίων περιοχών να βοηθήσουν τους Περίνθιους. Και εκείνοι «εξέπεμψαν μισθοφόρων πλήθος και χρήματα δαψιλή, και σίτον ικανόν και βέλη και τ' άλλα πάντα προς του πολέμου χρειαν»