Επιλογή η πεπρωμένο?

[Dell Piero]

Θα σου πω εγώ που το κατέχω.
Λέγεται συλλογικό ασυνείδητο που διαμορφώθηκε από την μαζική κάθοδο με σκοπό την μαζική άνοδο. Είναι λεπτή η έννοια.................
Εξηγώ: Τα "junkie ψυχή" κατόπιν συμφωνίας με τον έφορο των ακασικών εκάΜαν μαζικό γιούργια (ενσάρκωση) με σκοπό την αυτο-τιμωρία, ΟΠΟΥ μέσα από διαδικασίες αυτο-καταστροφής θα αυτο-εξελιχθούΝΕ

ΚατανοητΟΝ;

Εσύ θα μου πεις την άποψή σου για το δρόμο και το αποτέλεσμα όσων πεθαίνουν από ναρκωτικά;

[axeman]

Ανεξάντλητο το θέμα που έθεσες.

Γεννιομαστε και μεγαλώνουμε σε συγκεκριμένο περιβάλλον, το οποίο ως ένα βαθμό καθορίζει και τις κοινωνικές μας συναναστροφές μέσω των επιλογών που κάνουμε.

Ζούμε μέσα σε εναν ευκλείδιο χώρο όπως λέω συχνά, διότι έχει συγκεκριμένα -στενά-όρια που μπορούμε να κινηθούμε και να επιλέξουμε....

Αν και λιγο offtopic εχεις σκεφτει ποτε οτι ζουμε σε ενα ευκλειδιο χωρο γιατι μονον αυτο αντιλαμβανονται οι αισθησεις μας ? οπως ενα πολυ μικρο και κοντο μυρμηγκι που βλεπει μονο 2 διαστασεις γιατι σ' αυτες εμαθε να ζει ?

[ioni]

Ο Θεος μας έδωσε το δικαίομα της επιλογής
ο καθενας μας επιλέγη αυτο που θέλει
παλεύει
υπάρχει και το ξαφνικό
εκει ίσως είναι το πεπρωμένο
δεν ειναι ότι δεν μπορώ αλλά δεν θέλω
οταν θέλουμε αλλάζουμε
οταν δεν θέλουμε φταίει το πεπρωμένο...................

[Μητσάκος]

Εγω σχεδόν θα συμφωνησω, μονο που δεν ειμαστε Θεοι, αλλα τμηματα του...εξου και οι περιορισμένες αντιληπτικές μας ικανότητες, και η άγνοιά μας για την αποφασιστική σημασία των παράλληλων ενεργειών

Μα το γεγονός ότι είμαστε τμήματα αυτού του συστήματος που αποτελεί το σύμπαν, δεν μας κατατάσσει στο θεϊκό επίπεδο; (ή τουλάχιστον "θεϊκό"; ), είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο βαθμό;

Και βάση του ορισμου σου για τον Θεο-Συμπαν η ανταλλαγή πληροφοριων ειναι δυσκολο να συμβει με ολα τα υπολοιπα τμηματα του.......ποσο χρονικο διαστημα(μη προσπαθησουμε να δωσουμε ορισμο και για τον χρονο ) θα χρειαζόταν για να γινει κατι τετοιο? Δηλαδη ενα τμημα του Θεου να βγει απο τον μικρόκοσμό του, και να αντιληφθεί πως λειτουργούν και τα υπολοιπα.....αυτο ισως βοήθαγε σε συνειδητοποιημένες επιλογες.....ε?

Το ότι κάτι είναι δύσκολο δεν το κάνει και ακατόρθωτο :bigsmile:
Και όπως και εσύ λες, ο χρόνος είναι σχετικός, ορισμένοι δε λένε ότι δεν πρέπει και να τον υπολογίζουμε, απλώς γιατί δεν υπάρχει (φυσικοί είναι οι άνθρωποι, όχι άσχετοι). Εκτιμώ ότι η αντιληπτική ικανότητα του καθενός δύναται να βελτιωθεί (εκτός και αν μιλάμε για πολύ "γεια σου" άτομα, που ούτε με εμφύτευση ήδη ανοιγμένου τρίτου ματιού δεν ξεκολλάνε :toung: )

Kατάλαβα τι λεει ο Δημήτρης Αθηνά. Αλλα δεν κατάλαβα αν πιστευει οτι ειναι φτιαγμένα απο τον Θεο( ; ) ετσι, τοτε σε τι πιστευει οτι εξυπηρετουν;Kαι όλα εχουν εναν σκοπο ή οχι, εν τελει;

Γενικά, για εμένα θεός είναι τα πάντα, είμαστε και εμείς, και αυτό το "τα πάντα", το "όλον" λειτουργεί παράγωντας αυτό που αναγκαστικά συμβαίνει επειδή έτσι πρέπει να γίνει, αφού κάθε τι που γίνεται έχει μια αιτία και ένα αποτέλεσμα, είτε εμείς γνωρίζουμε την αιτία και το αποτέλεσμα είτε όχι, είτε το μάθουμε μετά είτε δεν το μάθουμε ποτέ.

[axeman]

Το ότι κάτι είναι δύσκολο δεν το κάνει και ακατόρθωτο :bigsmile:
Και όπως και εσύ λες, ο χρόνος είναι σχετικός, ορισμένοι δε λένε ότι δεν πρέπει και να τον υπολογίζουμε, απλώς γιατί δεν υπάρχει (φυσικοί είναι οι άνθρωποι, όχι άσχετοι).

Και μαλλον δεν υπάρχει ! απλως μας βολευει...γιατι ολο το οικοδομημα της "στημενης" ανθρωπινης νοησης του συμπαντος στηριζεται πανω του, το υποσυνειδητο το ρωτησε κανεις ?

[Fotini Christodoulou]

Αν και λιγο offtopic εχεις σκεφτει ποτε οτι ζουμε σε ενα ευκλειδιο χωρο γιατι μονον αυτο αντιλαμβανονται οι αισθησεις μας ? οπως ενα πολυ μικρο και κοντο μυρμηγκι που βλεπει μονο 2 διαστασεις γιατι σ' αυτες εμαθε να ζει ?

Σαφώς και ισχύει αυτό.5 αισθήσεις έχουμε και με βάση αυτές αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Δεν διαφωνώ πουθενά.:bigsmile:

Θεωρώ δε ότι όντως ειμαστε μυρμίγκια μεσα στο συμπαν και πως επίσης έχουμε την ψευδαίσθηση μεγαλείου να δημιουργούμε κανόνες ,που προκύπτουν από την περιοριορισμένη μας αντίληψη- που βασίζεται στις αισθησεις μας και άρα έχουν εφαρμογή και εξυπηρετούν μόνο εμάς- η έστω έτσι πιστευουμε.

Για να το συνδέσω με το θέμα μας, για να έχουμε την ολοκληρωμένη εικόνα της ζωής μας και άρα να μπορούσαμε να θεωρηθούμε απόλυτοι κυρίαρχοι του πεπρωμένου μας,θα επρεπε να μπορούμε να συλλάβουμε όλες τις εναλλακτικές πραγματικότητες που θα μπορούσαν προκύψουν κυρίως αυτές που εκ των προτέρων δεν ειμαστε σε θέση να γνωρίζουμε.

Μια και αυτό θα απαιτούσε απο "6η αίσθηση" ή τρομερά ανεπτυγμένη επιστήμη, η μια μεγαλειώδη εξέλιξη του ανθρώπινου είδους που θα του έδινε τέτοιες ικανότητες αντίληψης της πραγματικότητας ορατής και μή( που συμπαθάτε με αλλά θεωρώ απο τότε που απο πίθηκος έγινε ανθρωπος δεν έκανε και τρελά βήματα προοδου εξελικτικά)πιστεύω πως είμαστε πολύ μακριά απο αυτό το θέμα. Είμαστε χρυσόψαρα σε μια γυάλα, αντιλαμβανόμαστε άριστα το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, αλλά δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το τί υπάρχει έξω από αυτήν αλλά ούτε και συνείδηση ότι είμαστε μέσα σε μια γυάλα περιμένοντας ότι μας ρίξουν μέσα "οι θεοί", η μοίρα και άλλοι Όπως και αυτά κάποτε βλέπουμε κάτι θολό να περνάει απο μπροστά μας, το ονομάζουμε με διάφορα ονόματα για να το ξορκίσουμε και μόλις περάσει ο μικρός αυτός πανικός επανερχόμαστε στο αρχικό ζέν της γυάλας μας.

Ο άνθρωπος ίσως για λόγους επιβίωσης του είδους του, ανέπτυξε μια ματαιοδοξία, τοποθετώντας εαυτόν στην κορυφή ενός "παγόβουνου" το οποίο δεν έχει καμία ιδέα πόσο μεγάλο, ποιά είναι η σημασία του αλλά ούτε και απο τί αποτελείται. Ο ανθρωπος αδυνατεί να συλλάβει τις άλλες διαστάσεις, τις εναλλακτικές πραγματικότητες, την πραγματική του θέση στο σύμπαν, γιατί θεώρησε ώς δεδομένο, ότι αυτό που μυρίζει,αισθάνεται, ακούει, βλέπει ή αγγίζει είναι η μία και μοναδική πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, ζούμε σε έναν ευκλείδιο χώρο, με συγκεκριμένα όρια και περιορισμένες δυνατότητες.

[gargoyle]

Μιλας για κατι πολυ συγκεκριμενο, οπως το να περασεις με κοκκινο εις γνωση σου οτι μπορει να σε σουβλισει μια νταλικα ! κανεις δεν ειπε οτι ο προορισμος ειναι να πεθανεις απο ναρκωτικα ή να μαζευουν τα κομματια σου ή οτι ολα ειναι προκαθορισμενα, μεχρι και το τι χρωμα πουκαμισο θα βαλουμε...

αλλα οταν μιλας για υλικες συνθηκες που εμεις δημιουργουμε και ειμαστε αποκλειστικα υπευθυνοι εννοεις οτι εχουμε την δυνατοτητα επιλογης και τις επιλεγουμε ακομα κι αν ξερουμε οτι δεν προκειται να γλυτωσουμε ? για ποιο λογο ?

φταιει το κακο μας το κεφαλι μονο ? ή μηπως δεν ειμαστε αξιοι να σηκωσουμε το βαρος στους ωμους μας και προτιμαμε την ευκολη λυση γιατι εκεινη τη στιγμη ειμαστε πεποισμενοι οτι θα μας βγαλει απο τα προβληματα μας και την απογοητευση μας δινοντας ενα σφηνακι εκστασης και φαντασιας με ημερομηνια ληξης ?

Συγγνώμη, αλλά καμία σχέση το παράδειγμα με το κόκκινο φανάρι σε σχέση με τους θανάτους από ναρκωτικά. Οι θάνατοι από ναρκωτικά αφορούν ολόκληρο κοινωνικό ζήτημα με βαθύτατες αιτίες.

Και θα διαφωνήσω εντόνως όσον αφορά το "κανείς δεν είπε". Πολλοί το λένε, και μάλιστα σε ανησυχητικό βαθμό. Απλώς το λένε κάπως καλυμένα. Εκτός αν δεν έχουμε συναίσθηση του τι συνεπάγονται τα περί συγκεκριμένου προορισμού και λοιπά συναφή.

Όταν μιλάω για υλικές συνθήκες εννοώ το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσονται τέτοιου είδους ζητήματα, το οποίο και είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξή τους.

Δεν υπάρχει περίπτωση να φταίει ο Βόρειος Δεσμός κάποιου ή τα υπόλοιπα παραμυθάκια περί πεπρωμένου , όταν πεθαίνει από ναρκωτικά.

[Μητσάκος]

Προσωπικά πιστέυω στην επιλογή αλλα και στην ματαιότητα να δώσουμε νόημα βαθύτερο και υψηλό στην ανθρώπινη ύπαρξη.Νομίζω ότι τα πάντα είναι επιλογή που κάθε φορά ανάλογα με την επιλογή μας δίνει διαφορετικές συντεταγμένες σρο δρομολόγιο που εχουμε να διανυσουμε στην ζωή. Τίποτα δεν είναι καθορισμένο για μενα αλλά προέρχεται από την απόφαση που θα πάρουμε.
Είμαστε απλά οι επιλογές μας!
Η ματαιότητα της υπαρξής μας δίνει υπόσταση πραγματικου σε αυτό που κάποιοι λένε 'πεπρωμένο'..

Εκτιμάς δηλαδή ότι οι αποφάσεις σου δεν προέρχονται από μια λογική διαδικασία που συνυπολογίζει κάποια δεδομένα που έχουν προηγηθεί του ζητήματος για το οποίο πρέπει να αποφασίσεις;
Και για πιον λόγο θεωρείς ότι η δική μου τουλάχιστον ύπαρξη χαρακτηρίζεται από ματαιότητα; Το γεγονός ότι νομοτελειακά συμβαίνει ό,τι συμβαίνει δεν νομίζω να προσθέτει ματαιότητα. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε να φουντάρουμε και να μην προσπαθούμε για οτιδήποτε.

[axeman]

Συγγνώμη, αλλά καμία σχέση το παράδειγμα με το κόκκινο φανάρι σε σχέση με τους θανάτους από ναρκωτικά. Οι θάνατοι από ναρκωτικά αφορούν ολόκληρο κοινωνικό ζήτημα με βαθύτατες αιτίες.

Και θα διαφωνήσω εντόνως όσον αφορά το "κανείς δεν είπε". Πολλοί το λένε, και μάλιστα σε ανησυχητικό βαθμό. Απλώς το λένε κάπως καλυμένα. Εκτός αν δεν έχουμε συναίσθηση του τι συνεπάγονται τα περί συγκεκριμένου προορισμού και λοιπά συναφή.

Όταν μιλάω για υλικές συνθήκες εννοώ το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσονται τέτοιου είδους ζητήματα, το οποίο και είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξή τους.

Δεν υπάρχει περίπτωση να φταίει ο Βόρειος Δεσμός κάποιου ή τα υπόλοιπα παραμυθάκια περί πεπρωμένου , όταν πεθαίνει από ναρκωτικά.

Θελεις να μου πεις οτι οταν ξεκινας τα ναρκωτικα απο βαθυτατες αιτιες δεν εχεις την δυνατοτητα να αντισταθεις ? κι οσο για τα κοινωνικα ζητηματα, και οι θανατοι στους δρομους ειναι καθως ειμαστε στις πρωτες θεσεις παγκοσμιως, μην μου πεις οτι κι αυτο εχει βαθυτατες αιτιες, το κακο μας το κεφαλι και η υπεροψια μας φταιει...

ειπα: κανεις δεν ειπε οτι ο προορισμος ειναι να πεθανεις απο ναρκωτικα τι εννοεις πολλοι το λενε ? θα με τρελανεις !

νομιζω οτι συνδεεις ενα πολυ σοβαρο και συγκεκριμενο θεμα με την θεωρια της δυνατοτητας επιλογης ή του πεπρωμενου, αν το δω μονο απο την δικη σου πλευρα, θα σου πω οτι ναι, μπορω να επιλεξω αν θελω να πεθανω με αυτο τον τροπο, σκεφτηκες ποτε ομως οτι την στιγμη που καλεισαι να αντιμετωπισεις μια πολυ δυσκολη κατασταση προκειμενου να φτασεις στον "προορισμο", μια απο τις πιθανες (και δεν λεω προκαθορισμενες) επιλογες ειναι να μην παρεις την ασπρη αλλα να παρεις τον δυσκολο και πιο αληθινο δρομο ?

[Μητσάκος]

Συγγνώμη, αλλά καμία σχέση το παράδειγμα με το κόκκινο φανάρι σε σχέση με τους θανάτους από ναρκωτικά. Οι θάνατοι από ναρκωτικά αφορούν ολόκληρο κοινωνικό ζήτημα με βαθύτατες αιτίες.

Κανεις λάθος :nuts: Κάθε χρόνο πεθαίνουν πάνω από 3.000 άτομα εξαιτίας τροχαίων, με κυριότερη αιτία είτε την παράνομη προσπέραση είτε την διέλευση με κόκκινο σηματοδότη. Χώρια πόσοι πεθαίνουν μετά από 2-3 μέρες και δεν μπαίνουν στην στατιστική, χώρια όσοι σακατεύονται και τραβιούνται μια ζωή. Από ναρκωτικά, επισήμως, ποτέ δεν είχαμε πάνω από 300 θανάτους ετησίως.
Και στο κάτω κάτω, είτε από πρέζα είτε από ασυνείδητο οδηγό, άμα είναι να πας, θα πας, ό,τι και να λένε οι άλλοι. Την παροιμία που λέει "άμα σου μέλλει να πνιγείς, ποτέ σου δεν πεθαίνεις" την έχεις ακούσει; :bigsmile: