Αρνητικά συναισθήματα και η αντιμετώπισή τους.

[palavo]

Κατά την ταπεινή μου άποψη, πιστεύω ότι σε κάθε πρόβλημα έχει τη "ρίζα" του, άρα μετά από ώριμη σκέψη πρέπει να βρούμε τι μας ενοχλεί, να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, στην συνέχεια τι πραγματικά θέλουμε, και μετά να προχωρήσουμε στην λύση του!
Το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό, είναι άλλο θέμα

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την panther κάθε πρόβλημα έχει την ρίζα του και απο εκεί πρέπει να κόβετε...τώρα αλλό τι λέμε άλλο τι κάνουμε αλλα είμαστε άνθρωποι έχουμε αισθήματα...βέβαια καμιά φορά καλά είναι και τα προβλήματα μας θυμίζουν οτι είμαστε ζωντανοί οργανισμοί.. :bigsmile:

[diml]

Ειλικρινα με εκπλησει ο συγκεκριμενος ορισμος των συναισθηματων!!:nuts:
Δεν θα τον σχολιασω περαιτερω, θα μπορουσε να ανοιξει ενα καινουριο θεμα επ αυτου!
Οσον αφορα στο προαισθημα, συμφωνω οτι ειναι πολυ δυσκολο να το ξεχωρισεις απο τον φοβο η την ανασφαλεια, ειδικα οταν ειναι "μαυρο".
Το "πραττω" υπο την δικη σου οπτικη το εγραψα, προφανως δεν ημουν αρκετα σαφης! Για να πραξω, οφειλω πρωτα να σκεφτω. Το θεωρησα δεδομενο, ενω μαλλον δεν ειναι....:embarrest
Δεν ξερω αν υπαρχει και πως λειτουργει ο μηχανισμος της διαισθησης. Ποσο ανεξαρτητος μπορει ειναι απο τις ενδειξεις ενος γεγονοτος. Σε ορισμενες περιπτωσεις πιστευω πως βασιζεται σε αυτο που ονομαζουμε "αποχρωσες ενδειξεις", τις οποιες επεξεργαζομαστε σε ενα υποσυνειδητο επιπεδο και με πολυ μεγαλη ταχυτητα... Μου ερχεται στο μυαλο ο ορος "διευρυμμενη συνειδηση".

Αγαπητή μου starfish, κι εγώ την ίδια έκπληξη δέχθηκα διαβάζοντας το συγκεκριμένο κομμάτι για τα συναισθήματα, και για τον λόγω αυτό άλλωστε το μοιράστηκα μαζί σας.
Όσο για το "πράττω" και "σκέπτομαι" και βέβαια είναι αυτονόητα, μάλλον δικός μου πλεονασμός είναι η επισήμανσή τους, (απο φύση μου αναλυτική, αυτό δεν μου ξέφυγε :bigsmile: ).
Επίσης ο όρος που χρησιμοποίησες ως "διευρυμμένη συνείδηση", αισθάνομαι πως ταιριάζει απόλυτα στον μηχανισμό τη προαίσθησης. Μόνο έτσι τελικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η συγκεκριμένη λειτουργία.