Σαγηνευτικές σχέσεις με διαφορά ηλικίας

[omo]

. Δηλαδή ένας 50-ρης δεν μπορεί ξεκινήσει να φτιάξει ευοίωνα μια οικογένεια επειδή όταν το παιδί θα είναι 20 χρονών αυτός θα είναι 70 και δεν θα μπορεί να «βρίσκεται» όσο κοντά του θα ήθελε. Φυσικά αυτό δεν είναι απόλυτο και για το γεγονός ότι δυστυχώς πολλοί στερούνται (με όποιον τρόπο) τους γονείς τους ακόμα και σε μικρότερες ηλικίες.

Σωστά. Δεν είναι απόλυτο. Κι αν σκεφτείς πόσοι άνθρωποι γύρω μας σαρανταρίζουν ανύπαντροι τότε προς τα εκεί οδηγούμαστε.

[pinguinaki]

Συμφωνα με οσα εχω διαβασει παραπανω η γνωμη μου ειναι οτι σε μια σχεση με διαφορα ηλικιας παιζουν ρολο παρα πολλοι παραγοντες..δεν μπορουμε να πουμε ειναι αυτο η το αλλο...ειναι αναλογως τα βιωματα του καθενος μας..Απο την δικια μου εμπειρια ομως μπορω να κρινω και να σας πω οτι την ευτυχια την βρηκα καποτε στο προσωπο ενος αρκετα μεγαλυτερου μου ανδρα..ηρθε και που καλυψε τα κενα που ειχα απο πολυ μικρη και για πρωτη φορα ενιωσα ολοκληρωμενη.Το ιδιο και αυτος..του εδωσα την χαρα και την ανεμελια που του ελειπαν απο παιδι..καποια στιγμη νομιζα οτι αυτος ειναι το πεπρωμενο μου..αλλα δεν ηταν ετσι.Τις σχεσει μας εμεις τις χτιζουμε και τις εξελλισουμε..Με αυτον τον ανθρωπο αλληλοσυμπληρωσαμε τα κενα μας και φυσικο ειναι να βρουμε την ευτυχια..ευτυχως ομως που το καταλαβα αρκετα νωρις..γιατι κοντευα να τρελαθω...Το σιγουρο ειναι οτι πηρα πολλα πραγματα και δεν θα τον ξεχασω ποτε..

[cancerian]

Συμφωνα με οσα εχω διαβασει παραπανω η γνωμη μου ειναι οτι σε μια σχεση με διαφορα ηλικιας παιζουν ρολο παρα πολλοι παραγοντες..δεν μπορουμε να πουμε ειναι αυτο η το αλλο...ειναι αναλογως τα βιωματα του καθενος μας..Απο την δικια μου εμπειρια ομως μπορω να κρινω και να σας πω οτι την ευτυχια την βρηκα καποτε στο προσωπο ενος αρκετα μεγαλυτερου μου ανδρα..ηρθε και που καλυψε τα κενα που ειχα απο πολυ μικρη και για πρωτη φορα ενιωσα ολοκληρωμενη.Το ιδιο και αυτος..του εδωσα την χαρα και την ανεμελια που του ελειπαν απο παιδι..καποια στιγμη νομιζα οτι αυτος ειναι το πεπρωμενο μου..αλλα δεν ηταν ετσι.Τις σχεσει μας εμεις τις χτιζουμε και τις εξελλισουμε..Με αυτον τον ανθρωπο αλληλοσυμπληρωσαμε τα κενα μας και φυσικο ειναι να βρουμε την ευτυχια..ευτυχως ομως που το καταλαβα αρκετα νωρις..γιατι κοντευα να τρελαθω...Το σιγουρο ειναι οτι πηρα πολλα πραγματα και δεν θα τον ξεχασω ποτε..

Xμμ ειπες τις μαγικες λεξεις !! ΚΕΝΑ .. Δεν το λεω κριτικα απλα σαν επιβεβαιωση του αρθρου ...

[Δείμων]

Xμμ ειπες τις μαγικες λεξεις !! ΚΕΝΑ .. Δεν το λεω κριτικα απλα σαν επιβεβαιωση του αρθρου ...

Σύμφωνώ απόλυτα εννοείται, αλλά σε όλες τις σχέσεις μας δεν προσπαθούμε να συμπληρώσουμε δικά μας «κενά»?... Ή έστω να διοχετεύσουμε οτιδήποτε πλεονάζει. Εάν βρισκόμαστε σε φάσεις απόλυτης αυτάρκειας, υλικής συναισθηματικής και πνευματικής, κλείνουμε με μία ολοκληρωση (ο γνωστός κύκλος) και δεν αποζητάμε κανέναν. Παράδειγμα οι ασκητές, μοναχοί κλπ.

Εννοώ δηλαδή το «μια χαρά περνάω και μόνος//μόνη μου» να το υιοθετούμε επειδή πράγματι δεν θέλουμε κάποιον δίπλα μας γιατί δεν τον χρειαζόμαστε, και όχι από άρνηση-φόβο-πείσμα-αντίδραση-αδυναμία. Αν κάνω λάθος εδώ πολύ θα ήθελα τη γνώμη σας, ακόμα κι αν χρειαστεί να πάμε σε άλλη ή καινούργια συζήτηση: Είναι η αλληλοσυμπλήρωση (συμπεριλαμβανόμενης και της αναπαραγωγικής διαδικασίας) ο μόνος λόγος που επιζητάμε την συντροφική σχέση ή υπάρχει και άλλος?

Γενικεύουμε τώρα και ξεφεύγουμε λίγο από αυτό το thread αλλά όπως ισχύουν αυτά σε κάθε άλλη περίπτωση ισχύουν και εδώ.

[lolitsa]

Είναι η αλληλοσυμπλήρωση (συμπεριλαμβανόμενης και της αναπαραγωγικής διαδικασίας) ο μόνος λόγος που επιζητάμε την συντροφική σχέση ή υπάρχει και άλλος?
Κατα την ταπεινη μου αποψη "η αναπαραγωγικη διαδικασια"δεν ειναι ο μονος αλλα ο πρωτος λογος στις αναπαραγωγικες τουλαχιστον ηλικιες.Υπαρχουν χιλιοι και αλλοι τοσοι λογοι και για τον καθενα διαφορετικοι,που δεν νομιζω πως μπορει κανεις γενικευοντας να απαντησει.Παντως η διαφορα ηλικιας, παντα προσωπικα μιλωντας, δεν μπορει να δηλωσει απο μονη της την ποιοτητα μιας σχεσης και ειναι το τελευταιο που μετραει.Νομιζω πως οταν ερωτευομαστε νικαμε τον μεγαλλιτερο "φοβο" μας αυτον του θανατου και πως καπου εκει ειναι και η απαντηση!

[Δείμων]

Λολίτσα να σε μπερδέψω λίγο (αν έχω καταλάβει καλά τη σκέψη σου): Ένα μεγάλο άτομο (~40-50) που έχει ξεπεράσει την ενστικτώδη ανάγκη παραγωγής απογόνων δεν θα πάει με ένα μικρότερο (~40-50/2) για αναπαραγωγή αλλά για κάτι άλλο. Μπορεί για απλό σεξ, μπορεί για κάτι πιο περίπλοκο. Οπότε σε μεγάλες διαφορές ηλικίας η αναπαραγωγή δεν παίζει. (*) Όμως ο φόβος του θανάτου ξεπερνιέται κάθε φορά που ερωτευόμαστε, και αυτό ασχέτως των ηλικιών των εμπλεκομένων. Εϊναι η φύση του συναισθήματος τέτοια. Οπότε και αυτό δεν σχετίζεται αποκλειστικά με τις εν λόγω σχέσεις.




(*) αλλά σημαντικό *. Έχει αποδειχτεί ότι σεξουαλικά ο άντρας βρίσκεται στην πιο «χάι» φάση του από τα 18 με 25, ενώ η γυναίκα κάπου στα 40. Σοφόν λοιπόν το άσμα της Ρίτας για τις σαραντάρες :toung: Μήπως αυτό λέει κάτι στη συζήτησή μας? Και ζητώ συγνώμη εάν έχει αναφερθεί ξανά προηγουμένως.

[cancerian]

Σύμφωνώ απόλυτα εννοείται, αλλά σε όλες τις σχέσεις μας δεν προσπαθούμε να συμπληρώσουμε δικά μας «κενά»?... Ή έστω να διοχετεύσουμε οτιδήποτε πλεονάζει. Εάν βρισκόμαστε σε φάσεις απόλυτης αυτάρκειας, υλικής συναισθηματικής και πνευματικής, κλείνουμε με μία ολοκληρωση (ο γνωστός κύκλος) και δεν αποζητάμε κανέναν. Παράδειγμα οι ασκητές, μοναχοί κλπ.

Εννοώ δηλαδή το «μια χαρά περνάω και μόνος//μόνη μου» να το υιοθετούμε επειδή πράγματι δεν θέλουμε κάποιον δίπλα μας γιατί δεν τον χρειαζόμαστε, και όχι από άρνηση-φόβο-πείσμα-αντίδραση-αδυναμία. Αν κάνω λάθος εδώ πολύ θα ήθελα τη γνώμη σας, ακόμα κι αν χρειαστεί να πάμε σε άλλη ή καινούργια συζήτηση: Είναι η αλληλοσυμπλήρωση (συμπεριλαμβανόμενης και της αναπαραγωγικής διαδικασίας) ο μόνος λόγος που επιζητάμε την συντροφική σχέση ή υπάρχει και άλλος?

Γενικεύουμε τώρα και ξεφεύγουμε λίγο από αυτό το thread αλλά όπως ισχύουν αυτά σε κάθε άλλη περίπτωση ισχύουν και εδώ.

Aγαπητε Δειμων ,

Οπως ειναι γνωστο σε ολους μας πλεον , οι ανθρωποι θα διεπονται απο την μεγαλυτερη πληγη τους , οπου αυτη ειναι ο εγωισμος. Σε μερικους ειναι εμφανης , αλλοι τον καταπιεζουν , κανενας ομως δεν μπορει να τον αποβαλλει γιατι πολυ απλα ειναι φυση μας. Στην συνεχια η δυναμικη του εγωισμου ειναι εξαιρετικα ισχυρη για καποιον που την κατανοει , και χωρις καμμια αμφιβολια περικλυει και συναισθηματα ματαιοδοξιας και καλυψης των συναισθηματικων κενων μας.
Οι σχεσεις με τις οποιες κατα καιρο ειμαστε μαζι ειτε φιλικες , ειτε σεξουαλικες δεν αποτελουν τιποτα περισσοτερο απο εναν καθρεφτη. Το εκαστοτε απεναντι προσωπο ειναι ενας καθρεφτης του δικου μας εγω , που εν καιρο τεινουμε να εξιδανικευουμε.
Εχεις ακουσει ποτε καποιον ερωτευμενο να λεει για τον / την συντροφο του / της " Πω πω τι εγωιστης ειναι αυτος ??? " Πιστευω πως οχι , μιας και κανεις δεν αντεχει να παραδεχτει για τον εαυτο του, τον εγωισμο του και τεινει να εξιδανικευει το αλλο προσωπο ( το οποιο επαναλαμβανω ειναι καθρεφτης του ιδιου του ΕΓΩ του )
Το «μια χαρά περνάω και μόνος//μόνη μου» ειναι καλυψη πισω απο εναν τοιχο και οι λογοι ειναι εκεινοι που ανεφερες εσυ

[lolitsa]

Λολίτσα να σε μπερδέψω λίγο (αν έχω καταλάβει καλά τη σκέψη σου): Ένα μεγάλο άτομο (~40-50) που έχει ξεπεράσει την ενστικτώδη ανάγκη παραγωγής απογόνων δεν θα πάει με ένα μικρότερο (~40-50/2) για αναπαραγωγή αλλά για κάτι άλλο. Μπορεί για απλό σεξ, μπορεί για κάτι πιο περίπλοκο. Οπότε σε μεγάλες διαφορές ηλικίας η αναπαραγωγή δεν παίζει. (*) Όμως ο φόβος του θανάτου ξεπερνιέται κάθε φορά που ερωτευόμαστε, και αυτό ασχέτως των ηλικιών των εμπλεκομένων. Εϊναι η φύση του συναισθήματος τέτοια. Οπότε και αυτό δεν σχετίζεται αποκλειστικά με τις εν λόγω σχέσεις.




(*) αλλά σημαντικό *. Έχει αποδειχτεί ότι σεξουαλικά ο άντρας βρίσκεται στην πιο «χάι» φάση του από τα 18 με 25, ενώ η γυναίκα κάπου στα 40. Σοφόν λοιπόν το άσμα της Ρίτας για τις σαραντάρες :toung: Μήπως αυτό λέει κάτι στη συζήτησή μας? Και ζητώ συγνώμη εάν έχει αναφερθεί ξανά προηγουμένως.

Αγαπητε Ιωαννη,σε οτι αφορα το πρωτο μερος της απαντησης συμφωνουμε.Οσο για την θεωρια που αναφερεις πιστευω πως ο ανδρας μεταξυ 18-25 βρισκεται στην πιο ''χαι-χουι'' φαση να τον ενδιαφερει οτι θηλυκο ζει και αναπνεει με αποτερο σκοπο την αναπαραγωγη.Η γυναικα τωρα +-40 σεξουαλικα ειναι πια εμπειρη να δωσει και να παρει παρα να αναπαραχθει.Τιποτε απο ολα αυτα που συζηταμε δεν αποκλειουν σχεσεις με διαφορα ηλικιας,που ομως ειναι σχεσεις και ετσι θα επρεπε να εξεταζονται.Αλλοστε ο χρονος ειναι σχετικη εννοια και αυτο δεν ειναι δικο μου αλλα κλεμενο.Φιλια

[gargoyle]

Οι σχεσεις με τις οποιες κατα καιρο ειμαστε μαζι ειτε φιλικες , ειτε σεξουαλικες δεν αποτελουν τιποτα περισσοτερο απο εναν καθρεφτη. Το εκαστοτε απεναντι προσωπο ειναι ενας καθρεφτης του δικου μας εγω , που εν καιρο τεινουμε να εξιδανικευουμε.
Εχεις ακουσει ποτε καποιον ερωτευμενο να λεει για τον / την συντροφο του / της " Πω πω τι εγωιστης ειναι αυτος ??? " Πιστευω πως οχι , μιας και κανεις δεν αντεχει να παραδεχτει για τον εαυτο του, τον εγωισμο του και τεινει να εξιδανικευει το αλλο προσωπο ( το οποιο επαναλαμβανω ειναι καθρεφτης του ιδιου του ΕΓΩ του )
Το «μια χαρά περνάω και μόνος//μόνη μου» ειναι καλυψη πισω απο εναν τοιχο και οι λογοι ειναι εκεινοι που ανεφερες εσυ

Αυτό με τον "καθρέφτη" το διαβάζω συχνά τελευταίως εδώ μέσα. Μπορώ να ρωτήσω σε ποια ψυχολογική θεωρία εντάσσεται, διότι δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, αν και μου "μυρίζουν" κάποιες υπαρξιστικές επιρροές. Ή κάτι γενικότερα του υποκειμενικού ιδεαλισμού τελοσπάντων. Πάντως, όντως ακούγεται πολύ εγωιστικό και δεν ξέρω κατά πόσον ο εγωισμός είναι τόσο κυρίαρχο συναίσθημα. Δεν αντιλέγω πως είναι από τα σημαντικά, αλλά δεν νομίζω πια πως είναι και το πρωτεύον, γιατί μια τέτοια θέση αναδεικνύει τον εγωισμό σε πρωτεύον ζήτημα.

Ναι, έχω ακούσει πολλούς ερωτευμένους να αποκαλούν το αντικείμενο του έρωτά τους "εγωιστή". Απορώ πως δεν το έχετε ακούσει εσείς.

Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί το να θέλει κάποιος άνθρωπος σε κάποια περίοδο της ζωής του να είναι μόνος του είναι κάλυψη πίσω από τοίχο. Αν μη τι άλλο, ρωτήστε και κανέναν με Δία στον 12ο και θα σας βεβαιώσει για το αντίθετο.

[black moon]

Ναι, έχω ακούσει πολλούς ερωτευμένους να αποκαλούν το αντικείμενο του έρωτά τους "εγωιστή". Απορώ πως δεν το έχετε ακούσει εσείς.

Εγω ως επί το πλείστον, να λέει ο ενας τον αλλο εγωιστη ακουω......αλλα μετα το 6μηνο που περνανε "τα μέλια".