Μητρικά και πατρικά πρότυπα στην αστρολογία

[Fotini Christodoulou]

Θετω ενα σχετικο αρθρο του σαιτ που αφορά στο θεμα που συζητάμε ώστε να εχουμε περισσότερο υλικό για συζήτηση:bigsmile:.

θα λεγα πως η γιουγκιανή προσέγγιση με βρίσκει περισσότερο σύμφωνη.
http://myhoroscope.gr/showthread.php?t=2173

[starfish]

Όλοι αυτοί οι ρόλοι που περιγράφεις δεν μπορούν να περιοριστούν από μεμονωμένα αστρολογικά σύμβολα κατά τη γνώμη μου. Βρίσκουν την έκφρασή τους σε πολλά διαφορετικά σύμβολα και συνδυασμούς. Προσωπικά την χειραφετημένη γυναίκα που παλεύει μόνη της και δεν έχει ανάγκη κανέναν άντρα, θεωρώ ότι την περιγράφουν τέλεια και οι όψεις Σελήνης/'Αρη. Αυτές είναι από τις κύριες όψεις της αγωνίστριας, της δυνατής γυναίκας, ακόμα και της φεμινίστριας. Τέτοιες γυναίκες θα τις βρούμε συχνά να συμμετέχουν σε κινήσεις χειραγώγησης. Λειτουργούν αρκετά ανταγωνιστικά στη σχέση τους με το άλλο φύλο. Η γυναίκα ακόμα και μετά το διαζύγιο, δεν παύει να είναι Σελήνη (μητέρα) κι όχι Κρόνος (πατέρας), απλά με το μητρικό ένστικτο προστασίας του παιδιού της (Σελήνη) εμπλέκεται και το ''αρσενικό'' στοιχείο αγώνα και πολέμου για την εξασφάλιση και επιβίωση τόσο του παιδιού της, όσο και της ίδιας ('Αρης). Επίσης οι όψεις Σελήνης/Ουρανού είναι πολύ συχνές σε γυναικείους χάρτες που λειτουργούν απελευθερωμένα και ανεξάρτητα από τους άντρες τους. Οι τελευταίες μπορει βέβαια να απορίψουν ακόμα και την ίδια την μητρότητα σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις ενδείξεις.

Νομιζω οτι ενυπαρχει και στον μητρικο ρολο το στοιχειο της επιβιωσης, ως μερος του ενστικτου της προστασιας. Απλως βγαινει ξεκαθαρα στην επιφανεια οταν προκυψει η αναγκη γι αυτο. Οποτε, χωρις να ειμαι βαθυς γνωστης της αστρολογιας, θα ελεγα οτι αυτην την ιδιοτητα θα μπορουσαμε να την προσθεσουμε στις υπολοιπες της Σεληνης.
Ας μην ξεχναμε επισης, οτι ακομη ειναι σχετικα σπανιο η εξ αρχης βουληση της αποκτησης και ανατροφης παιδιου εξ ολοκληρου απο την μητερα, ως αποτελεσμα χειραφετησης. Οι μονογονεϊκες οικογενειες, ειναι κατα κυριο λογο, αναγκαιο κακο, τουλαχιστον σε κοινωνιες σαν την δικη μας.
Και θα διαφωνησω εξ ολοκληρου με την αποψη που παρεθεσε ο Βασιλης για τον πατερα Ουρανο ως αφυπνιστη και απελευθερωτη! Η πραγματικοτητα δειχνει οτι ελαχιστοι διαζευγμενοι πατερες λειτουργουν ετσι, οτι βαζουν την ψυχικη υγεια των παιδιων τους πανω απο τα προσωπικα τους απωθημενα ή το μισος απεναντι στο πρωην ετερο ημισυ.

[Βασιλης Παπαδολιας]

Και θα διαφωνησω εξ ολοκληρου με την αποψη που παρεθεσε ο Βασιλης για τον πατερα Ουρανο ως αφυπνιστη και απελευθερωτη! Η πραγματικοτητα δειχνει οτι ελαχιστοι διαζευγμενοι πατερες λειτουργουν ετσι, οτι βαζουν την ψυχικη υγεια των παιδιων τους πανω απο τα προσωπικα τους απωθημενα ή το μισος απεναντι στο πρωην ετερο ημισυ.

Ναι, αυτό μετάνιωσα κι εγώ που το έγραψα έτσι μονομερώς... Ο Ουρανός εκτός από αφυπνιστής και απελευθερωτής μπορεί να είναι και πολύ χειρότερα πράγματα. Αναξιόπιστος, έρχεται και φεύγει ξαφνικά, σου ανακατεύει τη ζωή, ψυχρός συναισθηματικά, με εκρήξεις βίας και άλλα πολλά...

Συμφωνώ λοιπόν στη διαφωνία σου... παρέλειψα εδώ αρκετά...

[panther]

Ναι σαφώς αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι επιλέγει ρόλο αλλά το ότι απλά ειναι έτσι ο χαρακτηρας του /της!
Αν η προσωπικότητα πχ μιας ισχυρής προσωπικοτητας στην μητέρα ερχεται σε αντιθεση με το πρότυπο που επικρατει στην κοινωνία ειναι μια άλλη ιστορία που το παιδί κυρίως στην σχολική του ηλικία(καθώς βλεπει και άλλους γονεις με άλλους χαρακτήρες και αρα αλλες προβολές στα παιδιά τους) θα πρέπει να αντιμετωπίσει.
Τελικά όμως τα πρότυπα μητέρας και πατέρα που μας εντυπώνονται ειναι αυτά που ζουμε στα σπίτια μας.

Το ποιός είναι ο ανθρωπος με την "εξουσία" στο σπίτι δεν εχει να κανει με επιλογή ρόλου αλλά με την ιδια την προσωπικοτητα του- που φαινεται ως ενα βαθμο στο γενεθλιο χαρτη του.Ισως θα ηταν πιο φρονιμο κατα την γνώμη μου να κοιταζουμε την συναστρία του γονέα με το παιδί ωστε να δουμε πως αλληλεπιδρούν και πως το παιδί αντιλαμβάνεται τα αισθηματα του γονέα.

Συμφωνώ απόλυτα με την Φωτεινή.:bigsmile:
Έχω δει οικογένειες που διατάζει και αποφασίζει η γυναίκα, έχει δλδ ενεργητικό ρόλο στην οικογένεια και τον πατέρα να εκτελεί τις "διαταγές", έχοντας παθητικό ρόλο στην οικογένεια.
Από κει πέρα, το παιδί μεγαλώνοντας αποφασίζει τι ρόλο θα ακολουθήσει στη ζωή του.