"Εκδίκηση"...Ενα πιάτο που τρώγεται κρύο??

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Και αυτό δεν εξαρτάται απο εμάς??? το κατά πόσο τρέφουμε μέσα μας την ανάγκη για εκδίκηση? Και βέβαια εξαρτάται απο το πως βιώνει ο καθένας τις καταστάσεις και πόσο εύκολα μπορεί να γυρίσει σελίδα. Κρίνοντας απο τον εαυτό μου, έχω νιώσει πολλές φορές την επιθυμία να εκδικηθώ, περνώντας όμως λίγος καιρός μπορώ να δω πιό ξεκάθαρα να επουλώσω τις πληγές μου και αποφασίζω να μην δηλητηριάζω άλλο πλέον τον εαυτό μου.....

Μερικες φορες οι πληγες δεν κλεινουν τρεχουν και αιμοραγουν ,πονανε ,δεν υπαρχει φαρμακο να γειανουν και αυτη την ρημαδα την σελιδα για να την γυρισεις μονο οταν εκδικηθεις γυρναει .........
με εκτιμηση

[Dion-DoubleDoor]

Επειδή μπορεί να παρεξηγηθούμε όλοι εμείς οι υπέρμαχοι της εκδίκησης από την ανωτερότητα όσων την αποκηρύσσουν -αν όντως είναι έτσι και δε μένει μόνο στα λόγια όσων θέλουν να πλάσουν για τον εαυτό τους την εικόνα του ατάραχου και υπεράνω, που δήθεν τα έχει βρει με τον εαυτό του-, και επειδή η χρόνια αναμονή για εκδίκηση χαρακτηρίστηκε από κάποιον ομιλητή ως "μιζέρια", θα ήθελα να προβώ σε ορισμένες διευκρινίσεις:
1ον δεν αναλώνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας σχεδιάζοντας μηχανορραφίες, για να κάνουμε κακό σε κάποιον. Απλώς, η ζωή είναι τόσο μεγάλη..........που σου φέρνει από μόνη της κάποια στιγμή αυτόν που σε πλήγωσε μπροστά σου.
2ον με τον όρο "εκδίκηση" δεν εννοούμε πάντα οτι θα προκαλέσουμε ανεπανόρθωτο κακό στον άλλο. Απλώς θα πάρουμε το αίμα μας πίσω. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι: από την αδιαφορία και την ανωτερότητα μέχρι και το να ρίξεις στα μούτρα του άλλου γυμνή την αλήθεια που μπορεί να τον πληγώσει πολύ...(θα ήθελα πολύ να παραθέσω παραδείγματα, αλλά δεν έχω χρόνο. Για όποιον έχει απορίες, ας με ρωτήσει)
3ον όλοι οι άνθρωποι ζούμε με το αίσθημα του δικαίου και γι' αυτό της εκδίκησης, απλώς κάποιοι έχουμε τα κότσια να το παραδεχθούμε. Επειδή όλοι ζούμε σε μια κοινωνία που βασίζεται στην έννοια της ανταπόδοσης είτε θετικής, που εκφράζεται με την ευγνωμοσύνη είτε αρνητικής, που εκδηλώνεται με την εκδίκηση, όλοι θέλουμε να ανταποδώσουμε, όταν νιώσουμε το αίσθημα της αδικίας. Ούτε ο Καζαντζάκης ούτε ο Εμπειρίκος ούτε κανείς άλλος που μπορεί να παρατεθεί ως παράδειγμα δεν ξέρουμε τι έκανε στην πραγματική του ζωή.... ¶ραγε αυτοί έμειναν αμόλυντοι από το μικρόβιο της εκδίκησης;;;;;;;;;;;;;;;;Συγκεκρι μένα, πιστεύω πως η σεξουαλική ανικανότητα του Καζαντζάκη εκδηλωνόταν με μισογυνιστικές τάσεις... Αυτό πώς θα το χαρακτηρίζαμε, άραγε;;;;;;;;ανωτερότητα;;;;;;;
4ον οι διαβαθμίσεις της αδικίας και γι' αυτό της εκδίκησης είναι διάφορες και ανάλογης βαρύτητας. Σίγουρα, μπορεί να μην ασχοληθούμε ιδιαίτερα με κάποιον που μας παράτησε, αλλά μπορεί να θελήσουμε να σκοτώσουμε το δολοφόνο του παιδιού μας, όπως για παράδειγμα έκανε ένας πατέρας κάποτε στην Κρήτη, που ο δολοφονός του γιου του έμεινε ατιμώρητος.
Μπορεί η εκδίκηση, νοούμενη ως αυθαίρετη παρέμβαση στα πράγματα, για την αποκατάσταση της τάξης, να θεωρείται στοιχείο πρωτογονισμόύ, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιο δίκαια και πολιτισμένη και από τα ίδια τα πράγματα...κυρίως σε δικαστικές περιπτώσεις.
Ας δούμε, λοιπόν, την έννοια αυτή λίγο πιο σφαιρικά και μη μένουμε μόνο σε ένα γκόμενο που μας παράτησε ή μια φίλη που μας πρόδωσε...Υπάρχει πολύς πόνος και πέρα από αυτά...

[Pirate Jenny]

"Ούτε ο Καζαντζάκης ούτε ο Εμπειρίκος ούτε κανείς άλλος που μπορεί να παρατεθεί ως παράδειγμα δεν ξέρουμε τι έκανε στην πραγματική του ζωή...."

Παρένθεση, ο Καζαντζακης και ο Εμπειρίκος δεν μπορουν να παρατεθούν ως παράδειγμα και δεν εξετάζουμε τι έκαναν στην προσωπική τους ζωή (καλό είναι ) γιατί ανηκούν στην κατηγορία καλλιτέχνες και ΔΕΝ ειναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ...και καπως ακομψο να τον λέμε μισογύνη ε?? Αν ήταν έτσι κανείς δεν θ ανέβαζε πχ έργα του Ζενέ....:nuts:

[black moon]

Επειδή μπορεί να παρεξηγηθούμε όλοι εμείς οι υπέρμαχοι της εκδίκησης από την ανωτερότητα όσων την αποκηρύσσουν -αν όντως είναι έτσι και δε μένει μόνο στα λόγια όσων θέλουν να πλάσουν για τον εαυτό τους την εικόνα του ατάραχου και υπεράνω, που δήθεν τα έχει βρει με τον εαυτό του-, και επειδή η χρόνια αναμονή για εκδίκηση χαρακτηρίστηκε από κάποιον ομιλητή ως "μιζέρια", θα ήθελα να προβώ σε ορισμένες διευκρινίσεις:
1ον δεν αναλώνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας σχεδιάζοντας μηχανορραφίες, για να κάνουμε κακό σε κάποιον. Απλώς, η ζωή είναι τόσο μεγάλη..........που σου φέρνει από μόνη της κάποια στιγμή αυτόν που σε πλήγωσε μπροστά σου.
2ον με τον όρο "εκδίκηση" δεν εννοούμε πάντα οτι θα προκαλέσουμε ανεπανόρθωτο κακό στον άλλο. Απλώς θα πάρουμε το αίμα μας πίσω. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι: από την αδιαφορία και την ανωτερότητα μέχρι και το να ρίξεις στα μούτρα του άλλου γυμνή την αλήθεια που μπορεί να τον πληγώσει πολύ...(θα ήθελα πολύ να παραθέσω παραδείγματα, αλλά δεν έχω χρόνο. Για όποιον έχει απορίες, ας με ρωτήσει)

Θα ήθελα να καταλαβω αν τελικά εννοεις, οτι η ειλικρινής ανωτερότητα ειναι ενα μέσο εκδίκησης, ενω η δήθεν ανωτερότητα ειναι ενα μέσο προβολής ενός στημένου "εγώ". Επίσης οταν λες οτι "η ζωή είναι τόσο μεγάλη..........που σου φέρνει από μόνη της κάποια στιγμή αυτόν που σε πλήγωσε μπροστά σου".......Τι πιστεύεις?Οτι για ποιόν λογο στον έφερε μπροστά σου?Για να αναλάβεις εσύ το ρόλο του Κριτή?

3ον όλοι οι άνθρωποι ζούμε με το αίσθημα του δικαίου και γι' αυτό της εκδίκησης, απλώς κάποιοι έχουμε τα κότσια να το παραδεχθούμε. Επειδή όλοι ζούμε σε μια κοινωνία που βασίζεται στην έννοια της ανταπόδοσης είτε θετικής, που εκφράζεται με την ευγνωμοσύνη είτε αρνητικής, που εκδηλώνεται με την εκδίκηση, όλοι θέλουμε να ανταποδώσουμε, όταν νιώσουμε το αίσθημα της αδικίας. Ούτε ο Καζαντζάκης ούτε ο Εμπειρίκος ούτε κανείς άλλος που μπορεί να παρατεθεί ως παράδειγμα δεν ξέρουμε τι έκανε στην πραγματική του ζωή.... ¶ραγε αυτοί έμειναν αμόλυντοι από το μικρόβιο της εκδίκησης;;;;;;;;;;;;;;;;Συγκεκρι μένα, πιστεύω πως η σεξουαλική ανικανότητα του Καζαντζάκη εκδηλωνόταν με μισογυνιστικές τάσεις... Αυτό πώς θα το χαρακτηρίζαμε, άραγε;;;;;;;;ανωτερότητα;;;;;;;

Το αισθημα δικαίου, το ταυτίζεις μ'αυτό της εκδίκησης αν καταλαβα καλά.Το σεβομαι ειναι δικαιωμα σου....όμως οχι!Δεν μπορείς να μιλάς για όλους...όσον αφορά εμένα τουλάχιστον, δεν θα το επέτρεπα σε κανέναν.Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους!!!!!
Για τον κ.Καζαντζάκη και τον κ.Εμπειρίκο εχεις δίκιο!Δεν ξέρουμε τι έκαναν στην πραγματική τους ζωή.....και δεν εχουμε το δικαίωμα να τους κρινουμε....

4ον οι διαβαθμίσεις της αδικίας και γι' αυτό της εκδίκησης είναι διάφορες και ανάλογης βαρύτητας. Σίγουρα, μπορεί να μην ασχοληθούμε ιδιαίτερα με κάποιον που μας παράτησε, αλλά μπορεί να θελήσουμε να σκοτώσουμε το δολοφόνο του παιδιού μας, όπως για παράδειγμα έκανε ένας πατέρας κάποτε στην Κρήτη, που ο δολοφονός του γιου του έμεινε ατιμώρητος.
Μπορεί η εκδίκηση, νοούμενη ως αυθαίρετη παρέμβαση στα πράγματα, για την αποκατάσταση της τάξης, να θεωρείται στοιχείο πρωτογονισμόύ, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιο δίκαια και πολιτισμένη και από τα ίδια τα πράγματα...κυρίως σε δικαστικές περιπτώσεις.
Ας δούμε, λοιπόν, την έννοια αυτή λίγο πιο σφαιρικά και μη μένουμε μόνο σε ένα γκόμενο που μας παράτησε ή μια φίλη που μας πρόδωσε...Υπάρχει πολύς πόνος και πέρα από αυτά...

Ο δολοφόνος του παιδιού του δεν εμεινε ατιμώρητος....ΙΣΟΒΙΑ εφαγε !!!Αλλα δεν τον εκτελέσανε. Οχι δεν ειναι και πολύ πρωτόγονο, να παιρνουμε το νόμο στα χερια μας......εμενα γιατι μου κάνει κατι σε Κλίντ Ιστγουντ ή Τζον Γούειν, για μια χουφτα δολλάρια, ο καλος ο κακός και ο ασχημος κτλ πολλά?????

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!

[Maroulita]

4ον οι διαβαθμίσεις της αδικίας και γι' αυτό της εκδίκησης είναι διάφορες και ανάλογης βαρύτητας. Σίγουρα, μπορεί να μην ασχοληθούμε ιδιαίτερα με κάποιον που μας παράτησε, αλλά μπορεί να θελήσουμε να σκοτώσουμε το δολοφόνο του παιδιού μας, όπως για παράδειγμα έκανε ένας πατέρας κάποτε στην Κρήτη, που ο δολοφονός του γιου του έμεινε ατιμώρητος.
Μπορεί η εκδίκηση, νοούμενη ως αυθαίρετη παρέμβαση στα πράγματα, για την αποκατάσταση της τάξης, να θεωρείται στοιχείο πρωτογονισμόύ, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιο δίκαια και πολιτισμένη και από τα ίδια τα πράγματα...κυρίως σε δικαστικές περιπτώσεις.
Ας δούμε, λοιπόν, την έννοια αυτή λίγο πιο σφαιρικά και μη μένουμε μόνο σε ένα γκόμενο που μας παράτησε ή μια φίλη που μας πρόδωσε...Υπάρχει πολύς πόνος και πέρα από αυτά...

Δίκαια και πολιτισμένη δεν ξέρω αν μπορεί να είναι... εγώ το βλέπω σαν εκλογίκευση του ενστίκτου μας να τιμωρήσουμε... Και ναι, ίσως είμαι έξω από το χορό και πολλά τραγούδια λέω, αλλά η απόδοση δικαιοσύνης δεν μπορεί να βασιστεί σε ενστικτώδεις κινήσεις. Το αν ο νόμος και η απόδοσή του φέρνει την ισορροπία ανάμεσα στην πράξη και το μετά την πράξη είναι μια άλλη υπόθεση... Θεωρητικά όμως αν το δούμε και κυρίως ανθρωπιστικά, η εκδίκηση και η τιμωρία έχει εδώ και κάτι αιώνες εξοβελιστεί από τα δικονομικά συστήματα....

[offcloud]

από εκεί που η συζήτηση είχε σαν αντικείμενο την ανταλλαγή απόψεων περί εκδίκησης, έφτασε στην επιχειρηματολογία για το αν είναι ορθό να παίρνει κανείς τη δικαιοσύνη στα χέρια του??

ένα επόμενο θέμα θα μπορούσε να ήταν και η εφεύρεση του τροχού, δε λέω :toung: δεν ειρωνεύομαι, απλά το κλίμα νομίζω πως θέλει λίγο ..ξαλάφρωμα :bigsmile:

σοβαρά όμως, καλό είναι να υποστηρίζει κανείς τις θέσεις του και άλλο τόσο καλό νομίζω είναι να εξετάζει και το "μέχρι που".. είναι χρήσιμο να το κάνει. το να "αναγκάζεις" με τον τρόπο σου τους άλλους να υποστηρίξουν τα αυτονόητα (πράγμα που καλά κάνουν εφόσον τίθεται θέμα), κατά τη γνώμη μου είναι χάσιμο ενέργειας.

φιλικά.

[staray]

Προσωπικά πιστεύω ότι ο τροχός πάντα γυρίζει ολα εδω πληρωνονται

[Maroulita]

Προσωπικά πιστεύω ότι ο τροχός πάντα γυρίζει ολα εδω πληρωνονται

έστω και με δόσεις! :toung:

Για να το αλαφρύνω λίγο.... :embarrest:embarrest

[voulatain]

Οταν θιγεσαι,πληγωνεσαι και πιανεις πατο,αυτοματα η εκδικηση μοιαζει η λυση,αλλοι λοιπον εκδικουνται,αλλοι πανε στο ψυχολογο τους και το συζητουν χρονια,αλλοι δεχονται μια συγνωμη και πανε παρακατω,αλλοι απλα αγαπανε αλληλους,τοσοι ανθρωποι,τοσες αλλιωτικες γνωμες και αντιδρασεις.Αλλα μη μου πειτε οτι αυτο το τερατακι της εκδικησης δεν σας εχει ολους καποια στιγμη κανει να φτιαχνεται φανταστικα σεναρια αντεκδικησης με ενα κρυφο χαμογελο ικανοποιησης...:evil:

[tsabikaki]

η εκδικηση ειναι κατι περιεργο δε το εχω νοιωσει για κανεναν
ακομη κ για ανθρωπους που θα επρεπε κ οταν εμαθα οτι κατι κακο τους συνεβει αντι να το χαρω στεναχωρηθηκα ΔΕΝ ειμαι αγια αλλα ποτε δε θα κανα κατι για να πληγωσω
δεν ειμαστε εμεις τιμωροι
ας πιστεψουμε στη μοιρα κ να αφησουμε "καποιον αλλο" να κανει κατι γι αυτο και να μεινουμε καθαροι κ μακρια απο κακιουλες γιατι μετα παει η εκδικηση της εκδικησης την εκδικηση και δεν τελιωνει ποτε