Έρωτας είναι να ρισκάρεις...

[socio]

Όταν αγαπάς, δε ρισκάρεις τίποτα παραπάνω από το να μη βρεις ανταπόκριση στην αγάπη σου. Αν σαν άνθρωπος το δέχεσαι, έχει καλώς.Για μένα προσωπικά, το να αγαπώ και να το δείχνω, είναι το πιο φυσιολογικό. Εχω αγαπήσει πάρα πολύ και θα το ξανακάνω με όλη μου την ψυχή! Χωρίς να περιμένω την ίδια ανταπόκριση.

Με αγάπη

Σόφη

sofi 8a simfwnisw apolita mazi sou, ston erwta den xwraei i logiki tou posa 8a paroume posa 8a dwsoume, o ka8enas mas dinei auto pou borei kai an den mas kanei pame parakatw!! akoma ki an den ton gnwrizeis ton allon, akoma kai an kaneis la8os telika i pligw8eis... toulaxiston tin epomeni fora 8a 3ereis ti na apofigeis, alla 8a exeis zisei enan erwta oso ki an kratisei

[LeLou]

sofi 8a simfwnisw apolita mazi sou, ston erwta den xwraei i logiki tou posa 8a paroume posa 8a dwsoume, o ka8enas mas dinei auto pou borei kai an den mas kanei pame parakatw!! akoma ki an den ton gnwrizeis ton allon, akoma kai an kaneis la8os telika i pligw8eis... toulaxiston tin epomeni fora 8a 3ereis ti na apofigeis, alla 8a exeis zisei enan erwta oso ki an kratisei

νομίζω ότι το ίδιο λέμε :bigsmile: ούτε εγώ θεωρώ τις σχέσεις "μαθηματικά" κι "εμπορική συναλλαγή":blink:
απλά για μένα είναι σημαντικό, όσο απόλυτα κι αν ερωτευτεί/αγαπήσει κανείς, να προσπαθεί να διατηρεί το μυαλό του καθαρό. σ' αντίθετη περίπτωση υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να βλάψει τόσο τον εαυτό του όσο και τον άλλον.

μόνο που θα πρέπει να γυρίσεις το πληκτρολόγιο σ’ ελληνικά για να διευκολυνθεί η ανάγνωση

[Δείμων]

...είναι σημαντικό, όσο απόλυτα κι αν ερωτευτεί/αγαπήσει κανείς, να προσπαθεί να διατηρεί το μυαλό του καθαρό.

Αυτό όμως μπορείς να μου πεις πώς γίνεται? :bigsmile: Ο έρωτας είναι η κατ' εξοχήν «τυφλή» διαδικασία της ανθρώπινης φύσης!! Εάν προσπαθήσουμε να τον δούμε καθαρά, γενικά καταβάλλοντας οποιαδήποτε προσπάθεια επάνω του, αυτόματα αλλοιώνουμε την υπόστασή του. Ή, εάν βλέπουμε καθαρά, μήπως είναι ένα σημάδι ότι ΔΕΝ είμαστε απόλυτα ερωτευμένοι? :nuts:




Χάος οι σχέσεις λέμεεεεεεε!!!!

[LeLou]

Αυτό όμως μπορείς να μου πεις πώς γίνεται? :bigsmile: Ο έρωτας είναι η κατ' εξοχήν «τυφλή» διαδικασία της ανθρώπινης φύσης!! Εάν προσπαθήσουμε να τον δούμε καθαρά, γενικά καταβάλλοντας οποιαδήποτε προσπάθεια επάνω του, αυτόματα αλλοιώνουμε την υπόστασή του. Ή, εάν βλέπουμε καθαρά, μήπως είναι ένα σημάδι ότι ΔΕΝ είμαστε απόλυτα ερωτευμένοι? :nuts:


Χάος οι σχέσεις λέμεεεεεεε!!!!

Όντως είναι χάος:nuts: Φαντάζομαι όμως ότι αν νιώθει κανείς τόσο έντονα (κόβω φλέβες σα να λέμε...) δε χρειάζεται κιόλας να τις κόψει στ' αλήθεια!!! Μπορεί να εκτονώσει το συναίσθημα με άλλους πιο εποικοδομητικούς τρόπους... Νομίζω άλλωστε ότι εξήγησα πώς εννοώ την “εκλογίκευση” και “προσπάθεια” στις σχέσεις στα προηγούμενα post.
Δεν αποκλείω και την περίπτωση να είμαι “ψυχρός” σαν άνθρωπος γιατί γενικά τα αισθήματά μου περνάνε μέσα απΆ το κεφάλι και αυτό υιοθετώ σαν ορισμό προσωπικής ελευθερίας. "Να πράττεις ό,τι πράττεις συνειδητά LeLou, ώστε ούτε να κλαίγεσαι ούτε να ρίχνεις τις ευθύνες στους άλλους όταν στραβώνει η κατάσταση"


ΥΓ: να συμπληρώσω κάτι ακόμα στο οποίο πιστεύω: “μην κάνεις στους άλλους αυτά που δε θες να σου κάνουν αυτοί” -οπότε, αναφορικά με το θέμα μας, μην πιέζεις και πνίγεις με την αγάπη σου καταπιέζοντας τις ελευθερίες των άλλων, προσπάθησε απλά να δώσεις αυτό που χρειάζονται κι όχι μόνο αυτό που θες να δώσεις εσύ. Έχω συνείδηση του πόσο “δασκαλίστικα” εκφράζομαι μερικές φορές, επειδή όμως είμαι παρορμητική έχω επίσης και προσωπική εμπειρία στο πόσο άσκημο είναι να φρικάρεις τους άλλους με τις αντιδράσεις σου κι αυτό υποστηρίζω ότι πρέπει νΆ αποφεύγει κανείς στις σχέσεις. Λίγη περίσκεψη κι αυτοέλεγχος δηλαδή δε βλάπτει...

[xry45]

Έχω αγαπήσει με την ψυχή μου ελάχιστους ανθρώπους -μετρημένους στα δάχτυλα των δυο χεριών- κι έχω ερωτευτεί ακόμη λιγότερους. Όταν όμως έφυγαν, όποιοι και όπως και να έφυγαν, η ανάμνηση του συναισθήματος παρέμεινε ακέραιη κι απρόσβλητη. Προδοσία για μένα σε τελική, δε σημαίνει να σε παρατήσει “ο αγαπητικός σου”. Σημαίνει να εμπιστευτείς έναν άνθρωπο κι αυτός να σε εκθέσει, να σε εξαπατήσει και να σε βλάψει συνειδητά. Συμβαίνει σπάνια στην πραγματικότητα, όταν όμως συμβαίνει δεν είναι κάτι που πονάει απλώς..., σε γονατίζει και θέλει χρόνο να το ξεπεράσεις. Θα το ξεπεράσεις όμως και θα εμπιστευτείς ξανά. Διαφορετικά, δε σου αξίζει η ομορφιά της ζωής και χάνεις κάθε δικαίωμα σΆ αυτήν.

Συμφωνω απολυτα...σε ολα.....

Μονο που πια δεν συμβαινει και τοσο σπανια(η προδοσια)...και αυτο ειναι τραγικο..

Αν και κουρασμενη μια χαρα μας τα εγραψες..

[getzaki]

Αυτό όμως μπορείς να μου πεις πώς γίνεται? :bigsmile: Ο έρωτας είναι η κατ' εξοχήν «τυφλή» διαδικασία της ανθρώπινης φύσης!! Εάν προσπαθήσουμε να τον δούμε καθαρά, γενικά καταβάλλοντας οποιαδήποτε προσπάθεια επάνω του, αυτόματα αλλοιώνουμε την υπόστασή του. Ή, εάν βλέπουμε καθαρά, μήπως είναι ένα σημάδι ότι ΔΕΝ είμαστε απόλυτα ερωτευμένοι? :nuts:

Το μόνο που μας σώζει σε όλες τις καταστάσεις, του έρωτα και μη, είναι να είμαστε ο εαυτός μας, κι όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να είμαστε.
Ετσι σε κάθε περίπτωση, θετικής ή αρνητικής έκβασης μιας κατάστασης, τουλάχιστον, θα λέμε: έκανα αυτό που ένιωθα σαν άνθρωπος και πέτυχε η απέτυχε.
Δυο ξεχωριστές προσωπικότητες συμβαδίζουν παράλλημα και αναπτύσσεται ο ένας δίπλα στον άλλον. Αν προσπαθήσουμε να εισχωρήσουμε στον άλλο αλλοιώνουμε το χαρακτήρα του, ασκώντας έμμεσα μορφές πίεσης, που μόνο θετικό αποτέλεσμα δε θα έχουν.

Σίγουρα για να φτάσουμε να είμαστε ο πραγματικός μας εαυτός καποτε, εκτός από τα όμορφα της ζωής θα δοκιμάσουμε και τον πόνο και τη λύπη και την απόρριψη και πολλά άλλα αρνητικά συναισθήματα.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι, ωριμάζουμε μέσα από τα δύσκολα και όχι μέσα από τα εύκολα της ζωής.

Καλημέρα, γλυκιά και χαρούμενη!


Με αγάπη

Σόφη

[konstantina318]

Αυτό όμως μπορείς να μου πεις πώς γίνεται? :bigsmile: Ο έρωτας είναι η κατ' εξοχήν «τυφλή» διαδικασία της ανθρώπινης φύσης!! Εάν προσπαθήσουμε να τον δούμε καθαρά, γενικά καταβάλλοντας οποιαδήποτε προσπάθεια επάνω του, αυτόματα αλλοιώνουμε την υπόστασή του. Ή, εάν βλέπουμε καθαρά, μήπως είναι ένα σημάδι ότι ΔΕΝ είμαστε απόλυτα ερωτευμένοι? :nuts:




Χάος οι σχέσεις λέμεεεεεεε!!!!

Κάποτε τον είχα σε μεγάλη εκτίμηση.Τον είχα θεοποιήσει..Είχα εθισθεί στη μαγεία που προσφέρει...
Αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πώ πως είναι μεγάλη απάτη ο έρωτας:bigsmile:
Όσο είσαι "υπό την επήρρεια",μέσα στο συννεφάκι με τον ήλιο "αγκαζέ",είναι μια στιγμή απο τις λίγες και αξέχαστες!Και είσαι πραγματικά πολύ τυχερός που τη ζείς!
Το πρόβλημα έρχεται όταν βγάλεις τα ρόζ γυαλάκια σου και δείς τον ήλιο κατάματα.Μπορεί να αντέξεις μπορεί και να τυφλωθείς:eek:
Το θέμα όμως ξέρεις ποιό είναι?Ότι όλα τα παραπάνω post,μαζί και τα δικά μου είναι "αμπελοφιλοσοφίες":nuts:
Γιατί ο έρωτας σε περιμένει στη γωνία.Δεν τον επιλέγεις,σε επιλέγει.Δεν τον ελέγχεις, σε ελέγχει..
Εν ολίγης, είναι κάτι πολύ απλά θα σου συμβεί ότι και να κάνεις,θές δε θές:wink2:

[leoma]

...
Γιατί ο έρωτας σε περιμένει στη γωνία.Δεν τον επιλέγεις,σε επιλέγει.Δεν τον ελέγχεις, σε ελέγχει..
Εν ολίγης, είναι κάτι πολύ απλά θα σου συμβεί ότι και να κάνεις,θές δε θές:wink2:

Relax and enjoy it!:bigsmile:

[konstantina318]

Relax and enjoy it!:bigsmile:

YouTube - Anna Vissi ft. Goin' Through - Erota I Polemo [fannatics.gr]

relax..there is always more

[getzaki]

Πριν από μερικά χρόνια κι εγώ είχα την ίδια άποψη με την Κωνσταντίνα.
Όλη η πίκρα και ο πόνος που πέρασα μετά από ένα χωρισμό όμως, έγινε αγάπη και κράτησα όλα τα όμορφα που έζησα μαζί του!
Έμεινα για πολύ καιρό μόνη, να παλεύω με τον εαυτό μου και να αναρωτιέμαι τι έφταιξε και γιατί μου συνέβησαν όλα.
Όλο αυτό μ΄έκανε να μάθω να ζω, μετά από πολλά πολλά χρόνια, σαν άνθρωπος: να χαίρομαι τη ζωή μου με την ψυχή μου, να γελάω με την ψυχή μου, να αγαπάω με την ψυχή μου!
Θεωρώ ότι απο κει και πέρα εξελίχθηκα πάρα πολύ σαν άνθρωπος και εκτιμώ πλέον την κάθε μου στιγμή!

Ο κάθε άνθρωπος, έρχεται στη ζωή μας για κάποιο λόγο!

Με αγάπη

Σόφη