Πώς αντιμετωπίζουμε την απόρριψη;;;

[anastasios]

Ρε παιδιά όταν λέμε απόρριψη (χυλόπιτα) συνήθως δεν εννοούμε τον χωρισμό, την διάλυση μιας σχέσης, αλλά την αποτυχία μας στην πρώτη προσέγγιση ενός ατόμου. Έχει μεγάλη διαφορά ο χωρισμός από την χυλόπιτα.
¶λλο να χωρίζεις και άλλο να σου αρέσει κάποιος και εκείνος να αδιαφορεί.

Μάλλον και γω ίσως να μην το έθεσα σωστά το θέμα ή να το είχα αλλιώς στο μυαλό μου! Ισως να'μαι και λάθος, αλλά νομίζω ότι ακόμα και σε μία σχέση αν είσαι μέσα, ο χωρισμός όταν έρχεται είναι ένας είδος "απόρριψης" του ενός προς τον άλλον.
Είναι και λίγο βαρύγδουπη λέξη...

[Marina 7771]

Μάλλον και γω ίσως να μην το έθεσα σωστά το θέμα ή να το είχα αλλιώς στο μυαλό μου! Ισως να'μαι και λάθος, αλλά νομίζω ότι ακόμα και σε μία σχέση αν είσαι μέσα, ο χωρισμός όταν έρχεται είναι ένας είδος "απόρριψης" του ενός προς τον άλλον.
Είναι και λίγο βαρύγδουπη λέξη...

Τότε το πράγμα αλλάζει, γιατί αν μιλάμε για χωρισμό μπαίνουν άλλες παράμετροι. Καμμιά φορά ο χωρισμός είναι επώδυνος και άλλες ανώδυνος, υπάρχουν φορές που είναι και λυτρωτικός. Πάντως όπως και να 'χει πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να αγναντεύουμε αυτά που έρχονται αφού ξεκαθαρίσμουμε μέσα μας τί έφταιξε και δεν ευδοκίμισαν αυτά που τελείωσαν και είναι πια παρελθόν.

[Alien1]

Καλημέρα σε όλους!

Θα ήθελα να θέσω ένα θέμα προς συζήτηση, γιατί μ' αρέσει ν' ακούσω διαφορετικές απόψεις και στάσεις πανω σε ένα θέμα.

Θέμα η απόρριψη ή αν θέλετε η χυλόπιτα (για να παραπέμψουμε λίγο και στα νεανικά μας χρόνια) και ας το εστιάσουμε κυρίως στο συναισθηματικό-ερωτικό επίπεδο, γιατί σαν θέμα είναι πολύ ευρύ και καλύτερα να μην χαθούμε.

Πώς αντιμετωπίζουμε και χειρίζομαστε την απόρριψη; Βγάζουμε στη φόρα τον εγωιστικό μας εαυτό; Δείχνουμε ένα πρόσωπο στον άλλον που ως τώρα κρύβαμε; Κάνουμε οτιδήποτε για να μας λυπηθεί ο άλλος, μπας και γίνει καμιά επανασύνδεση; Αρνούμαστε να παραδεχτούμε αυτό που μας συμβαίνει; Εκδικούμαστε; Κολλάμε περισσότερο; Πέφτουμε σε κατάθλιψη; Πάμε γι' άλλα; Ή κάτι άλλο;;;

Ανταποδιδεις την χυλοπιτα και προχωρας την ζωη σου

[kritsinaki]

Mε το ζόρι παντρειά δεν γίνεται! Πάμε γι' άλλα....

[starfish]

Επιφανειακα, αξιοπρεπως κοκαλωμενη..

[stabie]

Χυλόπιτα εκτός σχέσης: μου έτυχε μια φορά και αυτό γιατί είχαμε μπερδέψει καπως τα πράγματα...άλλο ήθελε άλλο κατάλαβα και γίναμε μπάχαλο...τεσπα δεν είναι αυτό το θέμα...το θέμα είναι πως κανείς δεν ήξερε το τέρας που είχα μέσα μου. Ούτε εγώ η ίδια. Θίχτηκε ο εγωισμος μου αφάνταστα και έκανα τα πάντα που τον ενοχλούσαν μόνο και μόνο για να γελάω. Ήταν ακράιο και πολύ άσχημο και ντρέπομαι που το έκανα αλλα δεν το μετανιώνω.
Χωρισμός: Τι να πω; Η αλήθεια είναι πως και να θέλω να τελειώσω κάτι, κάνω τον άλλον να το τελειώσει για να βγω λάδι και θύμα...

(πωπω...τώρα ανακαλύπτω τον εαυτό μου...)

[Αγάπη]

Καλησπέρα. Πριν λίγο έκανα εγγραφή και κάνοντας περιήγηση μου κίνησε το ενδιαφέρον το θέμα της συζήτησης γιατί και εγώ εδώ και τρεις μήνες δεν μπορώ να ξεπεράσω την απόρριψη σε κάτι που μόλις είχε ξεκινήσει αλλά που μου έδωσε ότι πιο όμορφο είχα ζήσει μέχρι τώρα. Που θα πάει όμως κάτι θα γίνει και θα βρω πάλι το ρυθμό μου

[Μητσάκος]

Πριν, όταν ήμουν πιο μικρός οι αντιδράσεις μου ήταν αστείες και ανώριμες. Μετά από κάποιες χυλόπιτες έβγαλα ορισμένα συμπεράσματα.
1) Αν η σχέση εχει βάθος θέλεις 2 χρόνια για να την ξεπεράσεις ουσιαστικά Την πρώτη περίοδο ξεσαλώνεις νομίζοντας ότι είσαι και ο πρώτος και προσπαθείς να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι μπορείς. Μετά σιγά σιγά αυτοπεριορίζεσαι και απομονώνεσαι για λίγο και αργότερα συνεχίζεις να σκέπτεσαι τον άλλον/η αλλά έχεις αρχίσει να "κρυώνεις"
2) Ο καιρός γιατρεύει τα πάντα
3) Η ζωή είναι το συνολο των εμπειρειών μας, είτε είναι καλές είτε είναι κακές και με αυτές πρέπει να μάθουμε να ζούμε
4) Το τετράκις εξαμαρτειν ουκ ανδρός σοφού :toung:

[Marina 7771]

4) Το τετράκις εξαμαρτειν ουκ ανδρός σοφού :toung:

Και το εξάκις και το εφτάκις.......
Πάντως έχεις απόλυτο δίκιο η ζωή πάντα συνεχίζεται. Τα καλύτερα έρχονται!!!:bigsmile:

[skorpion]

Για την χυλοπιτα προ σχεσης δεν εχω να πω κατι αλλα για τον χωρισμο σε μια σχεση αυτα ειναι τα δυσκολα...συνηθως μου ειναι δυσκολο να αποδεκτω εναν χωρισμο εκτος εαν δεν με ενδιαφερει πια και ερθει ως φυσικο επακολουθο στις αλλες περιπτωσεις σε γενικες γραμμες προσπαθω να δω αν φτιαχνουν τα πραγματα κι αν οχι κλαμα κλαμα μεχρι να μου περασει και να βρω τον επομενο.Παντως εκεινη την χρονικη περιοδο που θα κρατησει το πενθος ειμαι χαλια κι οταν περασει αναρωτιεμαι γιατι ημουν ετσι αφου υπαρχουν κι αλλου πορτοκαλιες και μαλιστα καλυτερες.Αλλα γενικα εχω μια ευαισθησια στους χωρισμους δυστυχως.Ακομα κι οταν χωριζω εγω.