Χριστούγεννα: Γιορτή χαράς ή μελαγχολίας;

[Alien1]

Η tv κλείνει, τα χαμόγελα έρχονται…
Remake απ'την γνωστή διαφήμιση

Σωστος o θεσσαλονικιος

[alyssa]

as eimaste o eautos mas se kathe ekfansh ths kathimeronhtas,den kerdizoume tipota me to na upokrinomaste pws stis giortes prepei na eimaste kala..na eeimaste auto pou aisthanomaste xwris ntroph..!rotest:

[kiaRRa]

Συμφωνώ, αλλά είναι πολύ δύσκολο αυτό... Ζώντας σε μια κοινωνία, μας επηρεάζει και πολύ συχνά αποπροσανατολιζόμαστε.

Θα σε παρακαλέσω να πατήσεις shift+alt και να γράφεις σε ελληνικά :bigsmile:

[alyssa]

σιγουρα αλλα ισως τοτε θα επρεπε να δουμε ποιο θετικα καποια πραγματα που αρχικα μας φαινονται αρνητικα...καμια φορα το αρνητικο προερχεται απο τον τροπο που τα βλεπουμε και οχι επειδη ειναι οντως αρνητικα..!:blink:

[Λίλιαν Σίμου]

Πολύ ωραίο κείμενο και ενδιαφέρουσες οι απόψεις του.

Πολλές φορές εμείς είμαστε που θέτουμε μεγάλες προσδοκίες για τις γιορτές. Συχνά κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα μπορούμε, επειδή....είναι γιορτές! Αυτό έχει στην συνέχεια επιπτώσεις. Ή επιτρέπουμε σε άλλους να μας πιέζουν να κάνουμε πολλά, μόνο και μόνο γιατί είναι σε εορταστική περίοδο διακοπών.

Το καλύτερο είναι να χαλαρώσουμε, να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, να αγαπήσουμε χωρίς να περιμένουμε κάποια ανταπόκριση και να αφεθούμε σε όμορφες σκέψεις. Αυτό για την "αποτοξίνωση" είναι το πιο σημαντικό...

Καλές γιορτές σε όλους :xmas-smiley-024:

Λίλιαν Σίμου

[kiaRRa]

Πολύ ωραίο κείμενο και ενδιαφέρουσες οι απόψεις του.

Πολλές φορές εμείς είμαστε που θέτουμε μεγάλες προσδοκίες για τις γιορτές. Συχνά κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα μπορούμε, επειδή....είναι γιορτές! Αυτό έχει στην συνέχεια επιπτώσεις. Ή επιτρέπουμε σε άλλους να μας πιέζουν να κάνουμε πολλά, μόνο και μόνο γιατί είναι σε εορταστική περίοδο διακοπών.

Το καλύτερο είναι να χαλαρώσουμε, να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, να αγαπήσουμε χωρίς να περιμένουμε κάποια ανταπόκριση και να αφεθούμε σε όμορφες σκέψεις. Αυτό για την "αποτοξίνωση" είναι το πιο σημαντικό...

Καλές γιορτές σε όλους :xmas-smiley-024:

Λίλιαν Σίμου

Μακάρι ο σημερινός άνθρωπος να βρει την πραγματική αξία των εορτών και όχι να θεωρεί πως το να περάσει καλά έχει απαραίτητα σχέση με το πορτοφόλι του. Δεν υπολογίζουμε πια τη αξία της αγάπης των δικών μας, την ηρεμία, την χαρά με μικρά καθημερινά πράγματα μακρυά από τα βάσανα της δουλειάς μας; Φοβάμαι όμως ότι πλέον χάθηκε η σημασία της ανιδιοτέλειας με αποτέλεσμα να διαφθαρεί και η νοοτροπία μας.


Καλές και αυθεντικές εορτές σε όλους μας

[sancta luna]

Πολυ σωστο αυτο το αρθρο.Ιδιαιτερα στις συμβουλες που δινει.Αρκει να σκεφτει κανεις οτι οι ψυχολογοι λενε στους ασθενεις τους οτι ειναι προτιμοτερο να κανουν μια βολτα στην εξοχη ή να δουν τους δικους τους,παρα να πεσουν στα αντικαταθλιπτικα οταν αντιμετωπιζουν τετοιο προβλημα.Που ουτως ή αλλως,τα αντικαταθλιπτικα δεν βοηθουν σχεδον σε τιποτα,περισσοτερο κακο κανουν.Και τα χρωματα θα μπορουσαν πιστευω να συμβαλλουν στην αντιμετωπιση της καταθλιψης,Λιγα φωτεινα χρωματα σε διαφορες αποχρωσεις,οπως κιτρινο,που μας φτιαχνει τη διαθεση,πρασινο,που μας δινει ελπιδα,και κοκκινο,μας κανουν λιγο να ξεφευγουμε.Επισης πολυ σημαντικο ειναι οντως οπως λεει και το αρθρο να πιστευουμε,αν οχι σε καποιο θεο,σε κατι ανωτερο που μας προστατευει,γιατι οπως ελεγε και ο Gabriel Marcel,η πιστη συνδεεται με την ελπιδα,ενω οταν καποιος δεν πιστευει απελπιζεται και απομονωνεται.Μια σωστη παρατηρηση του,ηταν οτι οι αθεοι δεν εχουν τιποτα να ελπιζουν και τιποτα να περιμενουν,οποτε ο θανατος ειναι μια πορτα κλειστη γιαυτους.Γι αυτο και πονανε περισσοτερο γι αυτους που''φευγουν''.Παντως θυμαμαι τον εαυτο μου καποιο διαστημα,οταν εφυγε απο τη ζωη ενα αγαπημενο προσωπο.Δεν ηθελα να κανω τιποτα.Δεν πιστευα σε τιποτα.Καποια μερα ομως η οικογενεια μου με επεισε να βγω λιγο απο το σπιτι και να παρακολουθησω το μαθημα χορου που ελεγα πως θα σταματησω.Εκει με τις φιλες μου και την αδερφη μου διπλα,ξεφυγα πραγματικα.Εφυγε ολη η ενταση και οταν γυρισα σπιτι,θυμηθηκα πως εχω καποιο σκοπο στη ζωη μου.Και ετσι συνεχισα.Το ιδιο συνεβη και οταν πηγα να παρακολουθησω ενα μαθημα στο πανεπιστημιο.Ολες οι φιλες μου ηταν εκει και μου συμπαρασταθηκαν.Οποτε ο καλυτερος τροπος ειναι να βγουμε εξω,να γνωρισουμε ανθρωπους,να χαρουμε τη ζωη,και αν ειναι δυνατον,να βρουμε καποιο χομπυ.Πρεπει να θυμομαστε οτι καποιος ειναι ''εκει εξω''και μας περιμενει.Κι αν δεν υπαρχει κανεις,σιγουρα θα βρεθει.Δεν ειναι ολοι κακοι.

[παλίρροια]

Συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες για όλα όσα ανέφεραν και θα ήθελα και εγώ να εκφράσω τις σκέψεις μου. ΄Θεωρώ ότι σε ορισμένες στιγμές της Ζωής ο ανθρωπος καλείται πιο έντονα απο τις περιστάσεις να κάνει τον "απολογισμό του" Μια απο αυτές εκτιμώ πως είναι οι γιορτές διότι οι συναισθηματικές ανάγκες του ανθρώπου αυτές τις μέρες είναι πιο έντονες. Εχει την δυνατότητα να δει τι έχει μέσα στο σπίτι του όταν κλείνει την πόρτα στον έξω κόσμο. Μόνο που η πραγματικότητα για τον καθένα μας είναι πολύ διαφορετική, και δεδομένου ότι οι σχέσεις των ανθρώπων βασιζονται σε πολύ λεπτές ισορροπίες τα συμπεράσματα τα οποία εξάγονται απο την προσωπική μας αυτή διαδικασία δεν είναι πάντα σωστά
Επίσης θα ήθελα να αναφέρω τον Ορισμό της Υγείας απο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ο οποίος δίνει εξέχουσα σημασία στην πνευματική ισορροπία των Ανθρώπων και την δυνατότητά ένταξής τους στο κοινωνικό σύνολο! Οτιδήποτε αλλο θεωρείται "δείκτης ασθένειας"
"Υγεία είναι η πλήρης σωματική,ψυχική και κοινωνική Ευεξία του Ατόμου,και όχι μόνον η έλλειψη νόσου η αναπηρίας":bigsmile:
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν και να μην θεωρούμε την ευχή για Υγεία τετριμμένη έννοια ,:bigsmile:διότι βλέπεται ποσο δύσκολα μπορούμε αν ανταποκριθούμε στίς προυποθέσεις της......

[zw_epimenontas]

Συμφωνα και εγω με ολους σας! αλλα τι γινετε οταν καποιος δεν εχει αυτον που αγαπαει σκεφτεται λατρευει? αυτος ο ανθρωπος [ως μπορει να μην σκφτεται και να μην μελαγχωλει οταν ο αντρωπος του δεν ειναι πια μαζι του και αντι να περνουσαν μαζι καθετε και αναγκαζετε να ειναι χαρουμενος για να μην λενε οι αλλοι τα διαφορα? πως μππορει αυτος ανθρωπος να κανει πως δεν ποναει μεσα του ? αυτο το ζητημα δεν το ειδα πουθενα πιο πανω! ουτε στο κειμενο , που σαφως ειναι πολυ καλο , αλλα ουτε και στις απαντησεις που και αυτες ειναι σωστες! οταν μεσα του λιωνει καποιος γιατι δεν εχει το αλλο τοθ μισο κοντα του και ειναι σε διασταση και να συμβενουν πολλα στη σχεση του? αυτος τι να κανει? αφου δεν μπορει να μην ειναι κομματια?

[παλίρροια]

Συμφωνα και εγω με ολους σας! αλλα τι γινετε οταν καποιος δεν εχει αυτον που αγαπαει σκεφτεται λατρευει? αυτος ο ανθρωπος [ως μπορει να μην σκφτεται και να μην μελαγχωλει οταν ο αντρωπος του δεν ειναι πια μαζι του και αντι να περνουσαν μαζι καθετε και αναγκαζετε να ειναι χαρουμενος για να μην λενε οι αλλοι τα διαφορα? πως μππορει αυτος ανθρωπος να κανει πως δεν ποναει μεσα του ? αυτο το ζητημα δεν το ειδα πουθενα πιο πανω! ουτε στο κειμενο , που σαφως ειναι πολυ καλο , αλλα ουτε και στις απαντησεις που και αυτες ειναι σωστες! οταν μεσα του λιωνει καποιος γιατι δεν εχει το αλλο τοθ μισο κοντα του και ειναι σε διασταση και να συμβενουν πολλα στη σχεση του? αυτος τι να κανει? αφου δεν μπορει να μην ειναι κομματια?

Καλησπέρα! Σίγουρα δεν μπορώ να ξέρω τα προσωπικά σου δεδομένα για να δωθει και ανάλογη απάντηση. Εκτιμώ όμως οτι έναν χωρισμό και οι δυο πλευρές τον έχουν επιτρέψει.Ξέρεις όταν αισθανόμαστε κάτι για κάποιον δεν σημαίνει οτι απαραίτητα ο άλλος αισθάνεται τα ίδια πράγματα. Μπορεί να διαφέρουν τα θέλω του ,οι ανάγκες του,η ένταση των συναισθημάτων του και έτσι επέρχεται ο χωρισμός γιατί κανένας άλλος δεν μπορεί να τον επιβάλει εκτός απο αυτούς που βρίσκονται μέσα στη σχέση. Σαφώς αισθάνεσαι δύσκολα,και θα αισθάνεσαι πιθανόν για κάποιο διάστημα,όμως θα πρέπει να αναρωτηθεις και για την άλλη πλευρά γιατί δεν αισθάνεται όπως εσύ,διότι αν αισθανόταν όπως εσύ πιθανότατα να ήσασταν μαζί και όχι χωρισμένοι......Και κάτι άλλο όποιος ξέρει να αγαπά ξέρει και να χωρίζει, αποκομίζοντας ωφέλιμες εμπειρίες σίγουρα για το μέλλον!:bigsmile: