Η κρυφή γοητεία των παραμυθιών

[Anastasy]

Πιστεύω πως αυτό το κάνουμε, επιειδή πάντα μας έλεγαν "μην εμπιστευεσαι κανέναν", "η ζωή είναι γεμάτη παγίδες" και χάσαμε την αθωότητα μας. Οπότε πρώτα θα πάει το μυαλό μας στο δύσκολο, γιατί το απλό είναι δύσκολο να το πιστέψουμε πια.

Αχ!! Αχ!! Αχ!! Και αν λειτουργησεις ετσι εστω και λιγο, θα σε πουν και μ...!! Το "Αθωος" στην εποχη μας, μαλλον αρνητικη σημασια εχει!!

[Λίλιαν Σίμου]

Κα Κάντζιου

Συγχαρητήρια για το υπέροχο κείμενό σας.
Έχω ασχοληθεί με την σημειολογία των παραμυθιών σε επίπεδο αστρολογικών συμβόλων και θεωρώ την προσέγγισή σας, σε ψυχολογικό επίπεδο, πολύ ευαίσθητη και αποκαλυπτική!:clapping:

φιλικά

Λίλιαν Σίμου

[Coconut]

Πολύ ωραίο το άρθρο σας. Τα παραμύθια είναι γνωστό ότι, εκτός από την παιδευτική τους αξία βρύθουν αρχετυπικών χαρακτηριστικών.
Ενα πολύ ωραίο βιβλίο πάνω στο θέμα είναι "η ματωμένη κάμαρα" της Angela Carter, πάνω στο οποίο βασίστηκε και το σενάριο της ταινίας "η αδελφότητα των λύκων".
Για όσους έχουν χρόνο μέσα στις γιορτές, αλλά και για όσους μεγάλωσαν μα παρέμειναν παιδιά. :amuse:

[Alien1]

Ορθο το αρθρο

Τα παραμυθια περιεχουν και καποια αληθεια...

[Marina 7771]

Και όμως τα μικρά παιδιά αντιλαμβάνονται πολύ καλύτερα το νόημα ενός παραμυθιού απ' ότι ένας ενήλικας!

Τα παιδιά δεν έχουν την δική μας εμμονή ,να κάνουμε τα απλά περίπλοκα και τουμπάλιν!

Και όταν οι ενήλικες προσπαθήσουν να δώσουν μια ερμηνεία, το κάνουν τόσο μα τόσο δύσκολο!

Η τάση αυτή υπάρχει και είναι πραγματικότητα! Εμείς νομίζουμε πως πίσω από τις λέξεις κρύβεται κάτι περίπλοκο (και όμως δεν κρύβεται ο Αλέξης :toung: ) και ζορίζουμε το μυαλό μας για κάτι που στο τέλος θα λέμε "μα ήταν τόσο απλό!" και το μυαλό μας δεν υπήρχε περίπτωση να πάει εκεί από την αρχή!

Βρε κορίτσια, να πω κατ' αρχάς ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, όσον αφορά την αξιοζήλευτη αθωότητα των μικρών παιδιών. Αλλά με μπερδέψατε λιγουλάκι
Τελικά είναι ή δεν είναι χρήσιμη η σημειολογία στα κλασικά και άλλα παραμύθια? Έχουν ή δεν έχουν βαθύτερο νόημα? Γιατί βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την προσέγγιση της κυρίας Κάτζιου και με προβληματίσατε τώρα.

[*Astropeleki*]

Βρε κορίτσια, να πω κατ' αρχάς ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, όσον αφορά την αξιοζήλευτη αθωότητα των μικρών παιδιών. Αλλά με μπερδέψατε λιγουλάκι
Τελικά είναι ή δεν είναι χρήσιμη η σημειολογία στα κλασικά και άλλα παραμύθια? Έχουν ή δεν έχουν βαθύτερο νόημα? Γιατί βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την προσέγγιση της κυρίας Κάτζιου και με προβληματίσατε τώρα.

Εύλογο το ερώτημα σου! Και χαίρομαι (τελικά) ιδιαίτερα που είχα παρακολουθήσει το μάθημα της Παιδικής Λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο (μου βγήκε η ψυχή για να το περάσω :toung: )

Πρώτον, τα παιδιά μέσα από αυτά τα κλασικά παραμύθια μπορούν να καταλάβουν και να καταλήξουν πιο εύκολα σε συμπεράσματα, στα οποία εμείς θα καταλήγαμε μετά από πολύ σκέψη..... στην ουσία δεν θα ήθελε παράλογη σκέψη (γιατί να ψάχνω να βρω πρώτα το απίθανο, όταν η απάντηση είναι μπροστά μου;;;;;; ) παρά μόνο το δημιουργικό και αθώο τρόπο σκέψης των μικρών παιδιών. Αυτό το ξεκαθαρίσαμε λοιπόν!
Δεύτερον, τα βαθύτερα νοήματα, στα οποία έχει καταλήξει και η κυρία Κάντζιου και η προσέγγιση που δίνει στα παραμύθια φυσικά δεν είναι και τόσο εφικτή από τα παιδιά μικρής ηλικίας, μιας και είναι σα να λέμε ότι δεν επιτρέπουμε σε μια τέτοια ηλικία να εισβάλλει σε μια απαγορευμένη περιοχή. Στην περίπτωσή μας στην συγκεκριμένη προσέγγιση. Το κείμενο ενός παραμυθιού μεταμορφώνεται έτσι ώστε να είναι προσιτό στα παιδιά της συγκεκριμένης ηλικίας, επομένως περιορίζει τα νοήματα που μπορούν να δώσουν τα παιδιά.
Τρίτον, και φτάνω στο ζουμί.... οι ενήλικες μπορούν να δώσουν οποιαδήποτε διάσταση σε ένα παραμύθι. Το προσαρμόζουν στα μέτρα τους. Είναι αυτό που λέμε "Μεταγραφή", κατά την οποία ένα κείμενο της παιδικής λογοτεχνίας μεταμορφώνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριληφθεί στη λογοτεχνία των ενηλίκων. Δίνεται η δυνατότητα στους ενήλικες να δημιουργήσουν, να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα, μια εξήγηση παραπάνω. Έτσι προχωράμε και στην σημειολογία.


π.χ. κόκκινο μήλο

Πως αλλιώς θα μπορούσα εγώ να επεξεργαστώ το μήνυμα
κόκκινο..... έρωτας, σεξ, πάθος
μήλο..... απαγορευμένος καρπός (Αδάμ και Εύα)
Απαγορευμένη αγάπη....

¶ρα υπάρχει βαθύτερο νόημα πίσω από το αθώο παραμυθάκι, το οποίο και φυσικά τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν, αλλά αν το ψάξουν λίγο περισσότερο οι ενήλικες, μπορούν να οδηγηθούν σε άλλες ερμηνείες! :bigsmile:

[Deodonus]

Πολύ ωραίο άρθρο. Είναι ίσως αλήθεια ότι δεν περιμένουμε σε τόσο "αθώα παραμυθάκια" να βρούμε κρημμένα νοήματα....σεξουαλικού περιεχομένου!

[Marina 7771]

Πολύ ωραίο άρθρο. Είναι ίσως αλήθεια ότι δεν περιμένουμε σε τόσο "αθώα παραμυθάκια" να βρούμε κρημμένα νοήματα....σεξουαλικού περιεχομένου!

Δίκιο έχεις, αλλά να μην ξεχνάμε ότι τα παραμύθια τα έφτιαχναν οι μεγάλοι κυρίως για τους μεγάλους. Πολύ παλαιότερα, όταν η αφήγηση ενός μύθου ήταν μία από τις λίγες ψυχαγωγίες, κυρίως των φτωχών, κάποια πράγματα λέγονταν συγκαλυμμένα και ο κάθε παραμυθάς πρόσθετε στον αρχικό μύθο και δικές του εμπειρίες κάπως καμουφλαρισμένες. Κυρίως από καταστάσεις βγαλμένες από την καθημερινότητα του κάθε λαού προέρχονται τα παραμύθια και η κάθε εποχή αφήνει και το στίγμα της στον εκάστοτε μύθο π.χ. οι ιππότες και οι βασιλοπούλες εντάχθηκαν στο μύθο τον μεσαίωνα.

[*Astropeleki*]

Δίκιο έχεις, αλλά να μην ξεχνάμε ότι τα παραμύθια τα έφτιαχναν οι μεγάλοι κυρίως για τους μεγάλους. Πολύ παλαιότερα, όταν η αφήγηση ενός μύθου ήταν μία από τις λίγες ψυχαγωγίες, κυρίως των φτωχών, κάποια πράγματα λέγονταν συγκαλυμμένα και ο κάθε παραμυθάς πρόσθετε στον αρχικό μύθο και δικές του εμπειρίες κάπως καμουφλαρισμένες. Κυρίως από καταστάσεις βγαλμένες από την καθημερινότητα του κάθε λαού προέρχονται τα παραμύθια και η κάθε εποχή αφήνει και το στίγμα της στον εκάστοτε μύθο π.χ. οι ιππότες και οι βασιλοπούλες εντάχθηκαν στο μύθο τον μεσαίωνα.

Αυτό λέγεται "Διασκευή". Είναι η προσαρμογή και μεταμόρφωση του ενήλικου λογοτεχνικού κειμένου ώστε να γίνει προσιτό στα παιδιά!

[Marina 7771]

Αυτό ακριβώς λέω. Ότι πίσω απ' τον φαινομενικά απλοικό μύθο κρύβονται νοήματα που προκύπτουν απ' τις καθημερινότητες και τους προβληματισμούς των λαών. Ένας απ' τους συχνότερους συμβολισμούς π.χ. είναι η πάλη των τάξεων με την μορφή της αντιπαράθεσης στον μύθο του κακού πλούσιου και του καλοκάγαθου φτωχού.
Ο αρχικός λόγος της ύπαρξης του μύθου χάθηκε σήμερα, τα παραμύθια απευθύνονται κυρίως στα παιδάκια και γι' αυτό είναι ανάλογα δοσμένα για τ' αυτάκια τους. Εξ άλλου η παραλαγή σ' ένα μύθο ώστε να είναι προσιτός σε μικρά παιδιά γινόταν πάντα. Βέβαια υπάρχουν και παραμύθια που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για παιδιά, και σ' αυτά, τα νοήματα είναι έτσι κι αλλιώς πιο απλά.:bigsmile: