Παρθένος: Το αληθινό ζώδιο της Ελλάδας

[Κοραλλία Μόζορα]

Κώστα μου, κι εγώ χαίρομαι πολύ την συζήτηση μας. Η βασική μου σκέψη είναι ότι υπάρχει μια διακριτή διαφορά ανάμεσα στα κομβικά ιστορικά γεγονότα και την συγκρότηση για πρώτη φορά σε ενιαίο κράτος ενός έθνους με τόσο μακροχρόνια ιστορία. Αντίστοιχα στην ζωή ενός ατόμου κομβικά γεγονότα μπορεί να είναι ο θάνατος ενός προσώπου, ένας γάμος, η γέννηση ενός παιδιού, το να πάει να ζήσει σε μια άλλη χώρα. Αυτά όμως τα γεγονότα δεν μετατρέπονται σε παράλληλα ωροσκόπια αλλά θεωρούνται μέρος των βιωμάτων του ατόμου και της πορείας του προς την αυτογνωσία και την αυτοπραγμάτωση. Ναι, βλέπω πολλά στοιχεία Παρθένου στην αρχαία και στην σύγχρονη Αθήνα και βλέπω πολλά ελαττώματα και προτερήματα των αρχαίων Αθηναίων να διατηρούνται μέχρι σήμερα. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας βλέπω και άλλα στοιχεία. Στην Θεσσαλονίκη π.χ. δεν βλέπω και τόσο να επικρατούν στοιχεία της Παρθένου. Βλέπω αρκετά στοιχεία Λέοντα στον μυκηναϊκό πολιτισμό. Στην Σπάρτη βλέπω μια ¶ρεια/Κρόνια επίδραση να επικρατεί.

[namami]

Xωρίς να είμαι ειδήμων περί αστρολογίας- τον τελευταίο καιρό άρχισα ν' ασχολούμαι μ' αυτό το θέμα βρίσκοντας εξαιρετικά ενδιαφέρουσες "συμπτώσεις" σε σχέση με τα ευρύτερα ενδιαφέροντά μου και την ενασχόλησή μου με θέματα ψυχολογίας και φιλοσοφίας- βρήκα το άρθρο του φίλου Κώστα πολύ ενδιαφέρον και αρκετά εμπεριστατωμένο, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με διάφορα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ψυχοσύνθεση του Έλληνα (Για τα αστρολογικά στοιχεία, δε μπορώ να μιλήσω καθότι βρίσκομαι σε πολύ πρώιμα στάδια "μύησης"). Θα ήθελα, λοιπόν, να συμπληρώσω ότι γενικά οι Έλληνες είχαν και έχουν μια τάση να έλκονται φιλοσοφικά και θρησκευτικά από ... "Παρθένους", ειδικά σε σχέση με τη συμβολοποίηση αρχετύπων του συλλογικού τους ασυνειδήτου. Αρκεί να αναφέρω ότι πολύ σημαντική ως σύμβολο και ως ιδιότητες ήταν πάντα για τους αρχαίους Έλληνες η θεά Αθηνά (όχι μόνο Παρθένος αλλά και ...παρθενογενημμένη) και όχι μόνο για τους Αθηναίους, ενώ αργότερα, μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, αναγκάστηκαν να προβάλουν το αγαπημένο τους συλλογικό αρχέτυπο της Παρθένου -και μάλιστα με στρατηγικές και πολεμικές ιδιότητες- σε μια άλλη Παρθένο, τη Μαρία, την Παναγία δηλαδή, και φυσικά να προσδώσουν σ' αυτή κι άλλες ιδιότητες, όπως αυτήν της "Υπερμάχου Στρατηγού". Και αυτό πιστεύω ότι επιβεβαιώνεται και ιστορικά, αν αναλογιστούμε ότι ο Παρθενώνας στα βυζαντινά χρόνια είχε μετατραπεί σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, καθώς, επίσης, και το γεγονός ότι η Αγιά Σοφιά (η θρυλική) της Κωνσταντινούπολης ήταν μια συμβολική ...συνέχεια του Παρθενώνα:Αφιερωμένη στην αγία του Θεού Σοφία μεν αλλά και στην Παναγία, τη Δέσποινα δε, όπως βέβαια και η ίδια η Κωνσταντινούπολη.

[Βασιλης Παπαδολιας]

Κοραλία η ημ/νία που χρησιμοποιείται συνήθως είναι η 24 Ιουλίου 1974. Αυτή που σου έγραψε ο Μητσάκος σε άλλο θέμα.

Τα λέμε..

[anemos77]

μου άρεσε παρα πολυ το αρθρο και κατα την γνώμη μου παει πιο μακρια την αστρολογία!

[Κώστας]

Πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου namami. Πραγματικά οι Έλληνες από τα αρχαία χρόνια είχαν αποδώσει μεγάλη λατρεία στο προαιώνιο μαντικό πνεύμα της Μητέρας-Γης. Το Μαντείο των Δελφών αρχικά προστατευόταν από τη θεά Γαία, την κατεξοχήν θεά της μαντικής, και βρισκόταν σύμφωνα με την παράδοση στο κέντρο, στον "ομφαλό" της Γης. Ο δε ομφαλός είναι το κεντρικό σημείο του ανθρώπινου σώματος και γνωρίζουμε ότι σχετίζεται με το ζώδιο της Παρθένου!

Επιπλέον, η κορυφαία θρησκευτική εορτή των Ελλήνων, τα Ελευσίνια Μυστήρια, ήταν αφιερωμένα στη θεά Δήμητρα, τη θεά που αντιστοιχεί στο ζώδιο της Παρθένου και που αποτελεί την Ολύμπια εκδοχή της Μητέρας-Γης (η "παρθενογεννημένη" Αθηνά αντιστοιχεί στον Κριό). Η Δήμητρα συμβολίζει, μεταξύ άλλων, το μητρικό ένστικτο καθαυτό και η επίμονη αναζήτηση της εξαφανισμένης Κόρης, την Περσεφόνης, ήταν το θέμα της τελετουργικής πομπής προς την Ελευσίνα που ακολουθούνταν από την τέλεση των εκεί ιερών Μυστηρίων.


Όπως πολύ σωστά γράφεις, η Παρθένος Μαρία είναι ουσιαστικά η επιβίωση του Μητρικού αρχετύπου στη χριστιανική θρησκεία και σχετίζεται άμεσα με το ζώδιο της Παρθένου, γι'αυτό και η γέννησή της Παναγίας (ή Παν-γαίας αν προτιμάτε) εορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου, όταν ο Ήλιος βρίσκεται ακριβώς στο μέσον του ζωδίου της Παρθένου!


Και για να κάνουμε και λίγο πλάκα άλλη μία απόδειξη της σχέσης Παρθένου-Ελλάδας είναι ότι η Ελληνίδα μάνα πάντα φημιζόταν για το υπερβολικά αναπτυγμένο μητρικό ένστικτο και τη μεγάλη αγάπη και εμμονή με τα παιδιά της...ειδικά δε η Ελληνίδα-πεθερά έχει καθιερωθεί ως αρχετυπική μορφή στο συλλογικό μας ασυνείδητο...χαχα...

[Κώστας]

Κοραλλία, ακόμα όμως κι αν θεωρήσουμε την 3η Φλεβάρη ως ξεχωριστή ημερομηνία είναι σωστό πιστεύεις να εξετάζουμε τον Ήλιο, τη Σελήνη και τον Ωροσκόπο? Δεν είναι πιο σωστό να μας απασχολήσουν περισσότερο οι μακρινοί πλανήτες, αυτοί που σχετίζονται με τη συλλογική συνείδηση αλλά και το συλλογικό ασυνείδητο των λαών?

Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ειδικά ο Ωροσκόπος την ώρα της υπογραφής είναι σε θέση να απεικονίσει κάποια συμπεριφορικά μας χαρακτηριστικά...αλλά ακόμα κι αν το καταφέρνει το θεωρώ θέμα τύχης και όχι "θεϊκής πρόνοιας" διότι το βλέπω απλά σαν την τυχαία ώρα που έπεσε μία υπογραφή...χωρίς, δηλαδή να έχει τη ριζική επίδραση της ακριβούς στιγμής της γέννησης ενός ανθρώπου.

[namami]

...Και να συμπληρώσω, επίσης, φίλε Κώστα, σε σχέση με τα Ελευσίνια ότι το ...κεντρικό σύμβολο στη λατρεία αυτή ήταν ο καρπός του σταριού (ο στάχυς, που, αν δεν κάνω λάθος, συμβολίζει και την Παρθένο). Πρόσεξε τώρα μια εξαιρετική "σύμπτωση" (αν και φαινομενικώς άσχετη με την αστρολογία, μπορεί, εντούτοις, να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη σε περαιτέρω σχετικές μελέτες για το ζώδιο του Ιησού): Από τη μια, Δή (Γη)-μήτηρ - Περσεφόνη (στάχυς-σίτος), άλλο όνομα Δέσποινα(!)
Από την άλλη, Πατήρ, Μήτηρ Δέσποινα και Παρθένος -Υιός (Στάχυς, σίτος). Για το τελευταίο έχε υπόψιν κι αυτό το πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από το "Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο" (ιβ', 20-24) : "Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῃ ἑορτῆ. Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῶ ἀπό Βηθσαϊδά τῆς Γαλιλαίας, καἰ ἠρώτων αὐτόν λέγοντες. "Κύριε, θέλομεν τόν Ἰησοῦν ἰδεῖν". Ἔρχεται Φίλιππος καί λέγει τῶ Ἀνδρέᾳ, καί πάλιν Ἀνδρέας καί Φίλιππος λέγουσι τῶ Ἰησοῦ. Ὁ δέ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων: "Ἐλλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῆ ὁ υἱός τοῦ Ἀνθρώπου. Ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν ἐάν μή ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτός μόνος μένει. Ἐάν δέ ἀποθάνῃ, πολύν καρπόν φέρει ...[...]"." (Το υπόλοιπο είναι εξίσου ενδιαφέρον). Συνεπώς, ο ίδιος ο Ιησούς παρομοιάζει Εαυτόν με κόκκον σίτου και φυσικά ...Ελευσινίῳ τῶ ...τρόπῳ, αφού σε Έλληνες απευθυνόταν.
Συγγνώμη, αν κούρασα με τα πολυτονικά μου...
Νανά
Υ.γ. Την αναφορά στην Αθηνά την έκανα, διότι θεωρείτο η Παρθένος Μήτηρ του Εριχθονίου ή Ερεχθέα (Από τα "ἔρα"=ΓΗ + "χθών"=ΓΗ), γενάρχη των γηγενών Αθηναίων, τον οποίο ..."έφτιαξε" -ας πούμε- μ' έναν πολύ περίεργο τρόπο κατά τους μύθους, παίρνοντας το σπέρμα του Ηφαίστου από τον ...μηρό της (Μαίρα; Το άστρο του Κυνός, βάζοντάς το σε κυτίον, και δίνοντάς το στις κόρες του βασιλιά Κέκροπα, Έρση και Πάνδροσον(!!!) να το φυλάξουν. Αυτές, όμως, περίεργες ούσες άνοιξαν το κυτίον απ' το οποίο, λέγει ο μύθος, επετάχτη όφις, ερπετόν (ἕρπω) και χθόνιον (γήινον), ο Εριχθόνιος ... Ας σημειωθεί δε ότι ήταν πασίγνωστος ο "οικουρός όφις" της Αθηνάς στην Ακρόπολη. ¶ρα και η ...φλογερή Παρθένος των Ελλήνων είχε κάποια αμυδρή... σχέση με τις Ηφαίστιες φλόγες και με τη γη (φίδια) φυσικά. Και ας μην ξεχνάμε και τον αναγραμματισμό του "όφεως"...

[Κώστας]

Φαίνεται ότι έχεις κάνει καλή έρευνα!! Η Αθηνά έχει κάποιες χθόνιες ιδιότητες, όπως λες.Και όντως ο σπόρος του σταριού και το στάχυ συνδέονται με τη θεά της Γης Δήμητρα. Και το χωρίο του "Κατά Ιωάννη" (με διαφορά το πιο "εσωτερικό" από τα 4 Ευαγγέλια, αντιστοιχεί στο ζώδιο του Σκορπιού) όντως δείχνει ότι ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά την πεμπτουσία των Ελευσινίων, δηλαδή την αναγκαιότητα του θανάτου του σπόρου (κυριολεκτικά και μεταφορικά, δηλ. του Ανθρώπου). Ομολογώ Νανά ότι αυτά τα λόγια του Ιησού, πέρα από την προφανή αναφορά στην επερχόμενη θυσία του, μου φαίνονταν μυστηριώδη χωρίς να μπορώ να ερμηνεύσω την "Ελευσίνια" διάσταση που μας φανέρωσες!

[pigasos]

Γεια σας παιδιά,

Συμφωνώ ότι το ζώδιο της Ελλάδας θα μπορούσε να είναι η Παρθένος για πολλούς λόγους που προαναφέρθηκαν. Τώρα για τον ωροσκόπο της χώρας μας θα έπρεπε να ρωτήσουμε έναν ειλικρινή ξένο πως μας βλέπει σαν λαό και τι εικόνα δείχνουμε προς τους άλλους. Τότε πιστεύω πως θα έχουμε περισσότερα στοιχεία. Γιατί μην ξεχνάμε πως ο Ωροσκόπος είναι αυτό που βλέπουν οι άλλοι και αυτό που εμείς θέλουμε να δείχνουμε προς τα έξω. Ας σκεφτούμε λίγο...

[scorpio_]

ΚΥΡΙΕ ΚΩΣΤΑ
Σαν ζώδιο της Ελλαδας Παρθένος αναφέρεται και στην ξένη βιβλιογραφία όπως του
DERECK & JULIA PARKER.Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω στην αρκετά περιγραφική ανάλυση σας, έναι γιατί σύνδέεται τόσο στενά τα χαρακτηριστικά του λαού μας με αυτό το ζώδιο ή το εκάστοτε.Αλλωστε γνωρίζεται ότι όπως και στα άτομα ο χαρακτήρας τους προσδιορίζετε από διάφορους παράγοντες και επιροές. Πιστεύω ότι το ωροσκόπιο ενός κράτους έιναι ένα σημείο αναφοράς περισσότερο για τα γεγονότα και τις επιροές που δέχεται και όχι τόσο για τα γνωρίσματα του λαού του(τα οποία πολλές φορές έναι υποκειμενικά) .¨Ενα ζώδιο δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τόσο στενά ένα λαό πόσο μάλλον για ένα λαό σαν εμάς με ιστορία χιλιάδων ετών.Σε ότι αφορά τις διελεύσεις των τελευταίων ετών για την Ελλάδα έχετε δίκιο.

Με εκτίμηση
SCORPIO