Ο Πλούτωνας υπό το φως της Μεταμοντέρνας Αστρολογίας (1)

[Atrapos]

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους, στην σύγχρονη κοινωνία, στην πραγματική ζωή, που δεν βασίζουν την ευτυχία τους σε ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους, με οικογένεια, που μετά από ένα τεράστιο χρονικό διάστημα χωρίς δουλειά έχουν την δύναμη να μην χάσουν την ψυχική τους ισορροπία;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που να μη μετράν την «επιτυχία» τους με τη συσσώρευση υλικών αγαθών;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους πραγματικά ευτυχισμένους, με μια εσωτερική σιγουριά, ανεξάρτητα από το πώς θα τους έρθουν τα πράγματα;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που έχουν τη δύναμη να κάνουν μια καινούργια αρχή όταν ο δρόμος που πήραν έφτασε σε αδιέξοδο;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που στηρίζουν το βιοτικό τους επίπεδο σε κάτι που δημιουργούν οι ίδιοι χωρίς να είναι το γρανάζι μια τεράστιας, απρόσωπης μηχανής;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που όταν βρεθούν σε ανάγκη θα έρθει ένα «δίχτυ συμπαράστασης» από συγγενείς / φίλους / γείτονες να τους στηρίξει;

Αν εμείς ζούμε παρά φύση γινόμαστε εξαιρετικά ευάλωτοι και έρμαια των «μοιραίων» γεγονότων.

[katiakiss]

Αν εμείς ζούμε παρά φύση γινόμαστε εξαιρετικά ευάλωτοι και έρμαια των «μοιραίων» γεγονότων.

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που να διέπει τις πράξεις τους η παρόρμηση των αληθινών τους συναισθημάτων και όχι η συμφεροντολογική ιδιοτέλεια;

Ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που ξεφεύγουν από το σφιχτό δίχτυ της υποκρισίας;

Προσωπικά, ζώντας εντελώς έξω από τις τρέχουσες δομές των κοινωνικών δεδομένων, φύση και θέση, πληρώνοντας βαρύτατο τίμημα για αυτή μου την επιλογή, δεν βλέπω καμία διαφορά στο αποτέλεσμα της επιρροής των πλανητών.

Δεν μπορώ να κρίνω βασίζοντας τους συνειρμούς μου σε μία υποθετική κοινωνία. Η κοινωνία μας είναι η τρέχουσα, έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί. Παρά φύση. Και στο βαθμό που η πορεία της κοινωνίας επηρεάζεται στο σύνολό της από τους λεγόμενους πλανήτες γενιάς, όπως ο Πλούτωνας, εξακολουθώ να μην είμαι σίγουρη για το ποσοστό του «μοιραίου» και της ελεύθερης βούλησης. Γιατί μια κοινή ελεύθερη βούληση σε ένα κοινωνικό σύνολο που ελάχιστα έχει το τιμόνι στα χέρια του –αυτό το έχουν οι κυβερνόντες- φαντάζει σχεδόν αδύνατη.

Ας συμφωνήσουμε ότι δεν συμφωνούμε 100% .

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Φίλοι μου,

Από μόνο του το γεγονός ότι εσείς αφιερώσατε τόσο χρόνο για να ακούσετε την γνώμη μου, με τιμά και φυσικά μου προσθέτει και χαρά και δύναμη και θέληση για την προσπάθεια άλλων ανάλογων σκέψεων και συζητήσεων.

Ο χρόνος μου δυστυχώς είναι εξαιρετικά περιορισμένος για να αναφερθώ σε μία προς μία τις απορίες και τα ερωτήματα σας.

Ευχαριστώ πάντως για το ότι καν εσείς αφιερώσατε χρόνο, κόπο, σκέψη κ.λπ. σε αυτό το άρθρο.

Είναι πολλά εκείνα που ετοιμάζω, και που θα συμβάλλουν στο να γίνω γενικά κάπως περισσότερο κατανοητή.


Ζητώ την κατανόηση και την δική σας υπομονή να με αναμένεται .

Σας ευχαριστώ θερμά όλους. Θα επανέλθω το συντομότερο δυνατόν δριμύτερη. Ευελπιστώ το ενωρίτερο μετά την εμφάνιση του δεύτερο μέρους του άρθρου.

Φιλικά,

Χρυσάνθη

[12th house]

Ελευθερη βουληση η μοιραια πλουτωνια γεγονοτα; Αν δεις τον πλουτωνα ως ενεργεια, εχεις τη δυνατοτητα να τη διαχειριστεις με την ελευθερη βουληση. Απ την αλλη, δεν εισαι τοσο ελευθερος οσο νομιζεις. Αυτη η σκοτεινη μνημη εχει γραψει στο καθε σου κυτταρο, ακομα και ψυχικες καταστασεις των προγονων σου. Γι αυτο πιστευω οτι μπορει και να ευθυνεται ο μπαμπας η η μαμα. Ειναι αυτο που λεμε αμαρτιες γονεων παιδευουσιν τεκνα. Δεν μπορεις βεβαια ως ενηλικος και υπευθυνος ανθρωπος να καταλογισεις ευθυνες, και να κατηγορεις τους γονεις σου ομως καπου πιστευω οτι ισχυει. Πχ ο Ωνασης ειχε χρηματα και εξουσια, τα παιδια του ομως πληρωσαν τη νυφη με τον ενα η με τον αλλο τροπο. Ας μην ξεχναμε οτι ο Πλουτωνας ειναι ο πιο δικαιος πλανητης (ο θανατος ειναι ο μονος που δεν κανει διακρισεις και κοινη μοιρα ολων). Πιστευω οτι ο Πλουτωνας μας θελει ταπεινους και παντα ετοιμους για τη μεγαλη απωλεια, αλλιως δειχνει το χειροτερο του προσωπο...

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Αγαπητό μέλος 12th house,

Το εκπληκτικό στην αστρολογία είναι η ελευθερία του να μπορεί κανείς να ερμηνεύει την επιρροή των πλανητών όπως εκείνος/νη νομίζει ότι του ταιριάζει καλύτερα.

Λαμβανομένου υπόψη δε, ότι πολλές ερμηνείες τις αντλούμε από την μυθολογία και η μυθολογία διευρύνει τον εαυτό της προς τόσες πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις, είναι φυσικό και η επιρροή κάθε πλανήτη να λαμβάνει ευρύτατες διαστάσεις.
Αυτό που με το άρθρο μου ηθελα να επισημάνω είναι ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αποφάσεων, περιστάσεων, συγκυριών άπτονται αποκλειστικά της δικής μας βαθύτερης, άγνωρης και σκιερής πλευράς της ψυχής και του εαυτού μας.

Οτιδήποτε δε στο υποσυνείδητο μας που εμείς δεν κατανοούμε και συνήθως ούτε καταλαβαίνουμε συνειδητά.

Τι να έφταιγε ο πατέρας μου άραγε όταν εκείνος με τα δικά του μέσα, τις αντιλήψεις του περιβάλλοντος και της νοοτροπίας του με αγαπούσε ή με προστάτευε με ένα τρόπο που κάθε άλλο εμένα μου ταίριαζε;

Αυτά ήξερε, με αυτά μεγάλωσε, με αυτά έπραξε.

Αλλο τόσο δεν μπορεί φυσικά να φταίει το δικό μου παιδι για λάθη ή παρερμηνείες δικές μου προς εκείνο και αντιθέτως.

Είναι η αέναη κίνηση, η ρόδα που γυρνά όπως και να το κάνουμε. Οταν ο τροχός λοιπόν γυρνά και όταν τα χρόνια περνούν τότε μόνο καταλαβαίνουμε για παράδειγμα την κακώς εννοούμενης αλλά τελικά για εκείνη την εποχή και κατά την άποψη τους οι γονείς μας, μας μεγάλωσαν όπως τότε εκείνοι ήξεραν, ή γιατί εμείς τους καταλάβαμε λαθεμένα.

Αναμφίβολα η συνδεσιμότητα μας με επίσης ακραία γεγονότα δεν παύει να υφίσταται.

Αυτή είναι μία ερμηνεία και μία βαθιά -βαθιά εξήγηση που κατά την ταπεινή μου άποψη άπτεται της συστιμικής -αστρολογίας.

Δοθείσης ευκαιρίας θα αναφερθώ και σε αυτό το κομμάτι, ώστε να αποσαφηνιστεί στο μέγιστο δυνατόν η διαφορά ανάμεσα στο τι και σε ποιο εγώ ευθύνομαι και στο τι, ποιο και γιατί ένας οποιοαδήποτε άνθρωπος μπορεί να γίνει αναπόσπαστο μέρος ενός συλλογικού κάρμα.

Την περίπτωση του Ωνάση δεν την έχω μελετήσει ώστε να μπορώ να αποφανθώ σχετικά.

Αλλά ας μην πάμε τόσο μακριά. Τι να πουν οι γονείς που έχασαν και τα δύο τους παιδιά στην πρόσφατη έκρηξη της Κύπρου;

Αν ήταν μόνο η περίτπωση του Ωνάση θα λέγαμε στο τέλος -τέλος και δόξα τω Θεώ που δεν χρειάστηκε άλλες οικογένειες να θρηνήσουν.

Πάντως για κάποιο λόγο γίνονται όλα. Στο κατά πόσο η ατομική βούληση ή όχι συνδράμει στο να είμαστε και εμείς ένας Ωνάσης ή τα παιδιά του, δεν παύει να είναι ένα βαθύ και κατά συνέπεια ανεξάντλητο ερώτημα.

Ευχαριστώ για τις επισημάνσεις σας.

Φιλικά,

Χρυσάνθη Σπίγγου

[doukas]

Και εγώ θεωρώ ότι για όλα υπάρχει ερμηνεία , αλλά είναι τόσο λεπτό το νήμα σύνδεσής τους και τόσο ευαίσθητες και δύσκολες οι ερμηνείες, που μάλλον "αυτόματα" τις αγνοούμε.

[ΣωτήρηςΣκορπίος]

Η αληθεια ειναι οτι η κλασσικη αστρολογια οπως την εξασκουσαν οι αρχαιοι πολιτισμοι (αρχαιοι Ελληνες, Αιγυπτιοι κλπ) με την μοντερνα αστρολογια εχουνε αρκετες διαφορες...
Οσο αφορα την ουσια, για μενα η μεταμοντερνα αστρολογια ειναι γεματη με χριστιανικες προκαταληψεις και εμπλεκει μεσα υπερβολικα την συγχρονη ψυχολογια (Αυτον το Φρουντ το εχουνε "ξεσκ*σει" καποιοι συγχρονοι αστρολογοι απο τα καναλια της τηλεορασης.). Παραλληλα η συγχρονη αστρολογια βασιζεται πολυ σε δυτικα στερεοτυτα (ιδιαιτερα αυτα του Hollywood) και σε "λογικες" αλα Αμερικης, ειμαι αρκετα αντιθετος σε αυτα....

Προσωπικα ειμαι περισσοτερο λατρης της κλασσικης αστρολογιας παρα της συγχρονης-μεταμοντερνας. Ασε που αρκετοι συγχρονοι νεοελληνες "αστρολογοι" (αμα καποιος μπορει να τους χαρακτηρισει ετσι) που εχουν και ως μεγιστο προτυπο τους την δυτικη Liz Greene δεν μου εμπνεουν εμπιστοσυνη με οσα υποστηριζουν πολλες φορες με στομφο

[Victory]

Σωτήρη καλημέρα καλή Κυριακή σε σένα και σε όλους μας. Εξήγησε σε παρακαλώ τι εννοείς με την παρακάτω φράση σου.
..."Ασε που αρκετοι συγχρονοι νεοελληνες "αστρολογοι" (αμα καποιος μπορει να τους χαρακτηρισει ετσι) που εχουν και ως μεγιστο προτυπο τους την δυτικη Liz Greene δεν μου εμπνεουν εμπιστοσυνη με οσα υποστηριζουν πολλες φορες με στομφο". Και φυσικά ποια είναι η δική σου θέση. Ευχαριστώ

[Κοραλλία Μόζορα]

Μεταμοντερνισμός είναι ο συγκερασμός διαφορετικών αισθητικών ρευμάτων στην τέχνη ή ο συγκερασμός διαφορετικών γνωστικών πεδίων. Η μεταμοντέρνα αστρολογία είναι η αστρολογία που επικοινωνεί άμεσα με άλλα γνωστικά πεδία όπως η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, η φιλοσοφία, η επιστήμη κ.λπ. Παρόλο τον τίτλο, ομολογώ ότι αυτό δεν το έχω δει μέσα στο άρθρο της αγαπητής Χρυσάνθης. Ακόμα και η ανάλυση της συλλογικής εκδήλωσης του Πλούτωνα γίνεται με όρους αστρολογικούς και όχι κοινωνιολογικούς ή ουσιαστικά ψυχολογικούς.

Ως προς την μοιραία φύση του Πλούτωνα, συμφωνώ με τον Δημήτρη. Το ότι δεν "ξέρουμε πολλούς ανθρώπους που να...", δείχνει απλώς την παρούσα φάση εξέλιξης της ανθρωπότητας. Ο Πλούτωνας δεν έχει ούτε ένα αιώνα που ανακαλύφθηκε, πολύ μικρό χρονικό διάστημα για να αφομοιώσει η ανθρωπότητα τις ιδιότητές του, δηλαδή για να αφομοιώσουμε αυτή την πλευρά της ύπαρξης μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξαν πολύ παλιότερες εποχές που η ανθρωπότητα δεν είχε αφομοιώσει ακόμα τις ιδιότητες του Κρόνου, με αποτέλεσμα να τον θεωρεί μοιραίο πλανήτη. Σήμερα όμως είμαστε σε καλύτερη θέση να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε αυτά που συμβολίζει.