Και εγένετο... φάρμα

[kiaRRa]

Κάποτε, αναζητούσαμε λίγο χρόνο για να πάμε μια βόλτα, για έναν καφέ με φίλους ή και για ψώνια μέχρι που σιγά σιγά η τηλεόραση μας έκλεψε αυτόν τον χρόνο και καταλήξαμε να είμαστε περισσότερο μέσα στο σπίτι, κολλημένοι στον καναπέ ή στην καρέκλα μας, κολλημένοι σε τηλεοπτικά προγράμματα αμφισβητούμενης πνευματικής αξίας.

Ακολουθώντας την εξέλιξη της τεχνολογίας, μεταφερθήκαμε σε καρέκλες γραφείου, μπροστά από οθόνες υπολογιστών με το πρόσχημα πολλές φορές ότι «εκει εχουμε πληρέστερη ενημέρωση»… Η αλήθεια όμως πολλές φορές είναι διαφορετική και προβληματίζει.

Βρήκαμε αραγε νέο εθισμό στα on line παιχνίδια, chat rooms, θεωρώντας τα μια εκ του ασφαλούς κοινωνικοποίηση μας, χάνοντας την αληθινή ανθρώπινη επαφή;
Πού να ντύνεσαι, να ψάχνεις ταξί ή θεση πάρκιν για να πιεις έναν καφε- άσε που δεν υπάρχουν και χρήματα με την κρίση!
Δε βαριέσαι... Ανοίγεις τον υπολογιστή καλύτερα να μιλήσεις λίγο με «φίλους» που πολλές φορές δεν εχεις καν δει από κοντα- και ούτε και θέλεις συνήθως.

Γιατί αραγε τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα αναζητάμε την αποστασιοποίηση μας απο τον αληθινό κόσμο, την αληθινή ζωή και τους αληθινούς ανθρώπους? Ακόμα και τις αληθινές ανθρώπινες σχέσεις? Τι μας προσφέρει μια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης που δεν μας το προσφέρει το τηλέφωνο σε έναν μακρινό φίλο ή μια βόλτα με την παρέα μας;

Μήπως τελικά βουλιάζουμε σε φάρμες, διακοσμούμε ένα σπίτι και ανταλλάσουμε εκ του μακρόθεν δώρα και εικονικές καρδιές, αποφεύγοντας την πραγματικότητα;
Μήπως τελικά οι άνθρωποι σήμερα φοβόμαστε να ζήσουμε και καταφεύγουμε στην ασφάλεια του απρόσωπου, του βολικού και εύκολου;

[whisperer]

χμμμ...Αγγελική μου...τα λες μια χαρά...πες τα χρυσόστομη!!!
αυτό που συμβαίνει είναι απίστευτο....πήρα τις προάλλες μια φίλη να πάμε για κανένα bowling και μου είπε ότι δε μπορουσε λεει γιατί είχε κλείσει ιντερνετικό ραντεβού για online gaming...!!!
όντως η αποστασιοποίηση από τον πραγματικό κόσμο προσφέρει μια κάποια μορφή ασφάλειας...αν βυθίζεσαι σε αυτό..και ως εκ τούτου δε ζεις στην ουσία..τότε πως να πληγωθείς ή να απογοητευτείς...ή οτιδήποτε άλλο....?
όλα αυτα τα περί εικονικής πραγματικότητας είναι καλά και διασκεδαστικά στα πλαίσια που σε εκτονώνουν, σε ξεκουράζουν από την καθημερινότητα...και σε κάνουν να ξεφεύγεις...αυτό δεν είναι κακό..είναι υγιές..
όταν όμως γίνεται χωρίς όρια...αντικαθιστούν την αληθινή ζωή...τα αληθινά συναισθήματα (θετικά αλλά και αρνητικά...) εκεί πιστεύω είναι που ξεκινάει το πρόβλημα...
πιστεύω ότι είναι μια ανάγκη του ανθρώπου πραγματικά να προφυλάξει τον εαυτό του από την πραγματικη ζωή...τωρα το γιατί...παραμένει μάλλον ενα αναπάντητο ερώτημα...:embarrest

[kiaRRa]

Ισως γινόμαστε ευθυνόφοβοι και δειλοί. Δεν θέλουμε τα ρίσκα που συνεπάγεται η πραγματική ζωή. Στο παιχνίδι είναι πιο εύκολα τα πράγματα, φτιάχνεις ενα χαρακτηρα όπως θα ήθελες εσύ να ήσουν, παίζεις και ταυτίζεσαι και αν κάτσει μια στραβη... ε υπάρχει και το load game

Ίσως και οι τρελες ευθυνες στη δουλειά μας ωθούν σε πιο "αναλαφρες" δραστηριοτητες που δεν χρειάζεται να επωμιστούμε τπτ... :embarrest

[Fotini Christodoulou]

Πολύ ωραίος ο προβληματισμός και επίκαιρος!:bigsmile:
Νομίζω ωστόσο ότι ίσως είναι δύσκολο να δοθεί μία ξεκάθαρη απάντηση γιατί οι αιτίες για την θέληση να αποξενωθούμε είναι περισσότεροι απο ένας.

Σημαντικό ρόλο παίζει ο τρόπος ζωής μας, που έχει γίνει πιεστικός, με πολλούς να δουλεύουν πολλές ώρες προσπαθώντας να επιβιώσουν ή να δίνουν αποκλειστικά βάρος στην καριέρα τους και στα υλικά καλούδια, που συνεπάγονται πολύ λιγότερο χρόνο, προσοχή και διάθεση για δημιουργία και καλλιέργεια σχέσεων στον πραγματικό κόσμο. Είναι ευκολότερο και πιο βολικό, να τηρείς προσωπικές- απρόσωπες σχέσεις στις οποίες καταφέυγεις όταν έχεις ανάγκη , αλλά που δεν είναι δεσμευτικές και δεν απαιτούν καμία προσπάθεια για να διατηρηθούν.

Επιπλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να σχετίζονται με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν προσωπικά γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να εκφραστούν διαφορετικά, να γίνουν αυτό που θέλουν, να προβάλλουν αυτό που θέλουν, χωρίς να φοβούνται την απόρριψη απο την μια, αλλά και χωρίς τον κίνδυνο να ακούσουν πράγματα που δεν τους αρέσουν απο την άλλη.

Το να πάρεις το ρίσκο να είσαι ο εαυτός σου και να δημιουργήσεις μία αληθινή ανθρώπινη επαφή που συνεπάγεται αληθινά αισθήματα, πάρε- δώσε, δεσμευση και προσπάθεια, είναι ένα ρίσκο που οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να πάρουν στις μέρες μας που υπάρχει και η επιλογή της εύκολης λύσης.

:bigsmile:

[kiaRRa]

Πιο εύκολο και να εμπιστευτείς όσα σε βασανίζουν μιας και είναι σπάνιο να στα πετάξει στα μουτρα ο άλλος και να σε εκθέσει. Πού να τα πει όταν δεν εχετε κοινό κυκλο και ειναι και σε άλλη πόλη....

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Αν δεν θελεις να αποξενωθεις δεν αποξενωνεσε!
εγω εκανα πολλους φιλους μεσα απο εδω το Myhoroscope[εμαθα και να το γραφω απςεξω χωρις να κοιταζω ενα -ενα καθε ξενο γραμμα ΣΚΡ :bigsmile:]
Εχω γελασει,εχω μαθει πολλα πραγματα,εχω και πικραθει καποιες φορες
γιατι συμμετεχω ,γιατι σας μιλαω ,γιατι σας ζω..μου γεμιζετε καποια κομματια της ψυχης μου
εστω και ετσι χωρις να σας εχω δει και ουτε μπορει να σας δω ποτε..
Με κανατε πιο ζωντανη μου ομορφηνατε την καθημερηνοτητα μου
οταν χρειαστηκα μια συμβουλη την ειχα
οταν χρειστηκε να δωσω εγω την εδωσα
Γνωρισα την Φωτεινη την Λευκη την Σοφη απο Θεσσαλονικη και πειραζομασταν για τις ομορφιες τις πολης τους
Την Κιαρρα απο την Πατρα την ενιωσα πιο κοντα με τους σεισμους και με τον καιρο
την γνωρισα καλυτερα,επισης την ΛΕΟΜΑ με τα τρια της παιδακια ηρωιδα ε;
Τον αγαπημενο μου Μητσακο που απο την πρωτη στιγμη μου ειπε μην κολλας προχωρα
και εδω ειμαστε ολοι.
Τον Κανσεριαν,τον ΔΕΙΜΩΝ να λεμε αστεια κ.τλ.
Το Τινακι την αστρολογο μας αργοτερα που μας κατεκτησε ολους μας ε;
το Κοραλλακι την αστρολογο απο την ομορφη Κυπρο Φιλουθκια πολλα!!
την Ποπη Βασσαλου την αστρολογο :bigsmile:
την Γιαννα την Βουλα-ζωη,
και τοσααλλα μελη αλλα πιο λιγο αλλα πιο πολυ..θΑηθελα να γραψω τα νειμ σας αλλα ειναι ξενα ρε κοριτσια και πασχω απο αγγλικα
ε.. φαντασματακι,ε Παρκατ, ε Ελενη και αλλαπολλα καλα κοριτσια
και ποτε δεν ξεχνω την αγαπημενη μου ΛΕΛΟΥ
ΠΩς εγω θα μπορουσα να γνωρισω ενα τετοιο πλασμα στην ζωη μου;
εδω μου δωθηκε η ευκαιρια αυτη:bigsmile:
ενταξει ειναι πολλοι που κολλανε ασχημα με τα παιχνιδια π.χ φαρμα κ.τ.λ..
αλλα πιστευω οτι αν δε νθελεις δεν αποξενωνεσε,
Βαρετα ειναι τουλαχιστον για μενα
που ειμαι εποικοινωνιακη
φυτεψε,μαζεψε αυγα, αι σιχτιρ..απο εδω
η'' το αλλο ΠΕΤΒΙΛΙΕ αγορασε καναπε , παρε τζακιπλυντον απο τα μυγακια
τον ψυριαρη ...
εγω ολο μπουρου μπουρου ειμαι μιαεδω μια εκει
Εδω η Κουκι εκει η Κουκι
οπου και να παω να Η κουκι λενε δεν εισαι;;; χαχα!!!
Αρε σκυλε μου τι σουμελλε ........:toung:
Ολα καλα αγαπημενοι μου φιλοι

Με αγαπη Δεσποινα κουκι

[leoma]

Έχω διαβάσει γι' αυτή τη φάρμα ... τρέχουν σαν τρελοί να πάνε να "μαζέψουνε" μαρούλια, κεράσια, φράουλες, αβγά, ό,τι μπορείς να φανταστείς, ούτε αληθινά να ήταν. Δεν το καταλαβαίνω ειλικρινά. Αντί να ψάχνεις να βρεις κάτι για να χαλαρώσεις από το άγχος της δουλειάς και της επιβίωσης, να επιβάλλεις στον εαυτό σου εικονικές πραγματικότητες που να σε αγχώνουν παραπάνω και μάλιστα χωρίς κέρδος κέρατα...

Είχε πάει, λέει, κάποιος στο σπίτι κάποιων φίλων (υγιής δραστηριότητα) και ξαφνικά κοιτάει το ρολόι του και ρωτάει αν υπάρχει σύνδεση ιντερνετ στο σπίτι για να πάει να μαζέψει τα μπρόκολά του... Τους παράτησε σύξυλους κι έψαχνε να βρει πώς θα συνδεθεί με τη φάρμα του για να μαζέψει τα μπρόκολα... Ή να αρμέξει την κατσίκα του για να μην πάθει μαστίτιδα

Παράνοια...

Ευχαριστώ, δεν θα πάρω.

[Katerina Paraskevopoulou]

Η ζωή μας για πολλούς και διάφορους λόγους έχει γίνει δύσκολη και αφόρητη . Το ωχ αδελφέ δε βαριέσαι, και η ανάπτυξη επιθετικότητας ως προσωπικής άμυνας είναι δύο από τα πολλά φαινόμενα που απορρυθμίζουν και αποπροσανατολίζουν τη ζωή μας. Οι περισσότεροι από μας (κι ας μη το παραδεχόμαστε) φλερτάρουμε με την κατάθλιψη:blink:, κανένα νόημα στη ζωή, καμμιά ηθική απολαβή, καμμιά αναγνώριση. Έστι τουλάχιστον το βιώνουμε. Μας λείπει η αγάπη. Και η αγάπη περιλαμβάνει δούναι και λαβείν. Και το εν λόγω παιχνίδι κρατά απασχολημένο το μυαλό, προσφέρει ανταμοιβή, δίνει την ευκαιρία να βοηθήσεις τους γείτονες σου και να σου επιστρέψουν την εξυπηρέτηση.... Με λίγα λόγια ενέχεται ένα εικονικό σύστημα αξιών, αφού οι αξίες εκλείπουν από την αληθινή ζωή. Για μας τους μεγάλους μιά χαρά αντικαταθλιπτικό είναι. Η επισήμανση είναι ότι ο κόσμος μας έχει τέτοια αδιόρθωτα χάλια που οι έφηβοι μας έχουν το μόνο κάτι τι με αυτό ή άλλα ανάλογα παιχνίδια, να τους χαλαρώσει, να τους κρατήσει απασχολημένους έως κολλημένους. Μας κρούουν το κουδουνάκι του κινδύνου, να τους βοηθήσουμε, να υπερβούμε την απογοήτευσή μας και να τους δώσουμε λύσεις, αγάπη, σκοπούς.... Ο κόσμος μας χρειάζεται επαναδιαπραγμάτευση....
Τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο ζοφερά όσο τα βιώνουμε. Λύσεις υπάρχουν άπειρες γύρω μας, σε όλα όσα μας απασχολούν. Αρκεί να καταφέρουμε να συκώσουμε κεφάλι, να τις δούμε και να αποφασίσουμε ποιά θα ακολουθήσουμε.
Και για να τελειώσω, όσο και να μην θεωρούμε της προκοπής το αναφερόμενο παιχνίδι, σας λέω ότι έχω φίλες μου που κάθε βράδυ, μαζί μετα παιδάκια τους παίζουν μαζί. Το κέρδος εδώ δεν είναι αντικαταθλιπτικό αλλά παιδαγωγικό, εκπαιδευτικό, επικοινωνιακό και προσφέρει μοίρασμα, διασκέδαση και αγάπη ανάμεσα στο παιδί και στη μητέρα του. Πόσο υπερήφανοι ήταν όταν μου μιλούσαν για τη κοινή τους δραστηριότητα. Λάμπαν τα μάτια τους. και η δική μου καρδιά κλώτσησε δυνατά: Υπάρχει ακόμη ελπίδα!

[Δείμων]

Κάποτε ο άνθρωπος έμαθε να φτιάχνει μαχαίρια.

Αφού φυσικά πέρασαν από το στάδιο των πολεμικών εφαρμογών εξαπλώθηκαν σε κάθε σπίτι για να βοηθήσουν στην άνοδο της παραγωγής και του βιοτικού επίπεδου. Μερικοί εξακολουθούν όμως να τα χρησιμοποιούν για να παίρνουν ανθρώπινες ζωές, κάποιες φορές και τη δική τους. Πολλοί περισσότεροι παθαίνουν μικρά, καθημερινά ατυχηματάκια με αποτέλεσμα στο μέλλον να είναι πιο προσεκτικοί.

Δεν είναι πάντα ανώδυνη η επαφή μας με την τεχνολογία, ειδικά όταν η χρήση της γίνεται χωρίς να προηγηθεί κάποια βασική εκπαίδευση ή έστω ενημέρωση. Από την άλλη μεριά - ο οιωνεί κόσμος αναπτύσσεται επειδή υπάρχει εύφορο έδαφος να αναπτυχθεί. Δεν κατηγορώ απόλυτα τους ανθρώπους που επιλέγουν να καταθέσουν τις (ελεύθερες και μη..) ώρες τους μπροστά από μία οθόνη, και το πραγματικό χρήμα τους πολλές φορές, αλλά τον τρόπο που η ζωή μάς αναγκάζει να περνάμε τις ώρες αυτές. Και εδώ, όπως παντού, η υπερβολή γίνεται το δακτυλόδεικτο παράδειγμα και ο πιο επικίνδυνος σύντροφος.

[Κοραλλία Μόζορα]

Θα συμφωνήσω με την Δέσποινα. Εδώ στο σάιτ έχω δημιουργήσει μερικές στενές σχέσεις με ανθρώπους που δεν έχω δει ποτέ. Κι έχω αναρωτηθεί αρκετές φορές, από την στιγμή που αυτές οι σχέσεις με αγγίζουν ως άνθρωπο είναι στην πραγματικότητα εικονικές; Τι είναι εικονικό;

Από την άλλη, συχνά χρησιμοποιούμε και τις πραγματικές κοινωνικές μας σχέσεις για να αποφύγουμε τον εαυτό μας. Πόσες φορές δεν νιώσαμε ότι δεν μπορούμε να μείνουμε για λίγο μόνοι και τρέχουμε στους φίλους και τους γνωστούς;

Δεν είναι κακό να θέλει κανείς να μείνει για λίγο μόνος παίζοντας ένα παιχνίδι. Ο εθισμός είναι πρόβλημα, όπως κι ο εθισμός στις πραγματικές κοινωνικές σχέσεις.