Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;;

[Κοραλλία Μόζορα]

Κοραλλία μου θα διαφωνήσω και πάλι.

Ποιός είναι αυτός που αντικειμενικά έχει βρει τον εαυτό του? κατά τη γνώμη μου κανείς, γιατί εάν//όταν αυτό συμβεί θα σημαίνει δύο πράγματα: ή ότι ακριβώς τη στιγμή εκείνη σταματάμε κάθε όραμα εξέλιξής μας και μένουμε στο σημείο εκείνο, έστω ακολουθώντας για το μέλλον μία ήδη σφιχτά διαμορφωμένη και σαφώς προδιαγεγραμμένη πορεία, ή ότι ακριβώς εκείνη τη στιγμή πεθαίνουμε...! (Αν και ούτε το πρώτο διαφέρει πολύ από τον θάνατο :toung

«Γνωρίζω τον εαυτό μου» σημαίνει γνωρίζω την κατάσταση του εαυτού μου κατά το εκάστοτε παρόν. Η κατάσταση αυτή δεν θα είναι απαραίτητα η «τέλεια» ή η «πλήρης» - αυτό εάν επιτυγχάνεται επιτυγχάνεται από ελάχιστους ανθρώπους και δύσκολα. Με όσα λέτε την γνωριμία της «καλής» αδελφής ψυχής την επιτρέπετε σε πολύ λίγους, στους υπόλοιπους κάτι υποδεέστερο ή τίποτα. Τα γεγονότα όμως κάτι τέτοιο το διαψεύδουν... Συναντήσεις αυτού του είδους συμβαίνουν σε πολύ κόσμο, και εάν έχετε και εσείς μία παρόμοια εμπειρία ίσως διακρίνετε ότι δεν έγινε στην πλέον ολοκληρωμένη φάση του Εγώ σας..


Η αδελφή ψυχή μπορεί να παρουσιαστεί οποτεδήποτε χρειάζεται. Εάν κάποιος δεν την χρειαστεί, δεν θα του παρουσιαστεί ποτέ - δεν έχει λόγο. Ούτε ζητάει διαπιστεύσεις για το εάν κάνει έρθει, απλά έρχεται. Όπως είπα πιο πάνω γνωρίζει χωρίς να ξέρει, ξέρει χωρίς να είναι εκεί. Και η επαφή, το ίδιο απλά, συμβαίνει τη στιγμή που πρέπει, αφήνοντας τις περισσότερες φορές και τους δύο να αναρρωτιούνται και το πως και το γιατί.



.

Δείμωνα μου,

δεν μιλώ για κάποια πορεία ολοκλήρωσης που πρέπει κάποιος να φτάσει στο τέρμα της. Δεν είναι καν θέμα ηλικίας. Μπορεί κάποιος να έχει αυτή την "αρμονία" μέσα του και να βρει νωρίς τον άνθρωπό του σε μια όμορφη σχέση και μπορεί να μην την έχει και να πρέπει να το παλέψει με τον εαυτό του για να την αποκτήσει.

Στην νεαρή μου ηλικία έζησα πολύ θυελλώδεις έρωτες που τέλειωναν και άφηναν πίσω τους συντρίμμια. Δεν μπορώ να θεωρήσω αδελφή ψυχή μου ένα άντρα που με πληγώνει συνεχώς και τόσο πολύ... Όχι ότι δεν έφταιγα κι εγώ. Εμείς διαλέγουμε τους ανθρώπους που θα συνδεθούμε κι αν είναι μια επιλογή που μας πληγώνει έχουμε κι εμείς ευθύνη. Ένα από τα λάθη μου ήταν ότι ήξερα να αγαπώ αλλά δεν ήξερα να αγαπιέμαι, ήξερα να δίνω αλλά δεν ήξερα να παίρνω. Κι οι σχέσεις μου είχαν... μια τέλεια ισορροπία: εγώ έδινα και ο άλλος έπαιρνε!

Η αγάπη όμως είναι μια τέχνη που μαθαίνεται. Σε κάθε μακροχρόνια σχέση μας ή σε κάθε διαδοχική σχέση μας μαθαίνουμε να αγαπάμε λίγο καλύτερα. Η αστρολογία με βοήθησε πολύ να καταλάβω πού ήταν το "λάθος" και τι μπορούσα να κάνω για να έχω καλύτερες σχέσεις.

Τα τελευταία χρόνια βρήκα την αδελφή ψυχή μου. Στα χρόνια που είμαστε μαζί δεν με πλήγωσε ποτέ κι αν κάνει άθελά του κάτι που με στεναχωρήσει αυτός στεναχωριέται περισσότερο από μένα. Με αγαπά, με νιώθει, με κατανοεί και με σέβεται. Υπάρχει πολύ μεγάλη ψυχική επαφή και επικοινωνία. Και νιώθω ότι την κέρδισα αυτή την σχέση και μου αξίζει.

[saggitar1]

Νομιζω οτι εχω βρει την αδελφη ψυχη μου σε εναν εντελως διαφορετικο ανθρωπο απο εμενα. Εφθασα στην αλλη ακρη της Ελλαδας για να τον γνωρισω ενω μεναμε σε αποσταση αναπνοης. Εκεινος πηγαινε εκει διακοπες 10 χρονια συνεχομενα ( σαν ταυρος που ειναι) και αφου μεγαλωσα αρκετα πηγα να τον βρω. Ειναι ο ανδρας μου.

[Μητσάκος]

Νομιζω οτι εχω βρει την αδελφη ψυχη μου σε εναν εντελως διαφορετικο ανθρωπο απο εμενα. Εφθασα στην αλλη ακρη της Ελλαδας για να τον γνωρισω ενω μεναμε σε αποσταση αναπνοης. Εκεινος πηγαινε εκει διακοπες 10 χρονια συνεχομενα ( σαν ταυρος που ειναι) και αφου μεγαλωσα αρκετα πηγα να τον βρω. Ειναι ο ανδρας μου.

Αν χωρίστε ή αν σε απατήσει (και το μάθεις, εννοείται) θα διατηρήσεις την άποψη που λες τώρα ή όχι; :nuts:

[saggitar1]

Αν χωρίστε ή αν σε απατήσει (και το μάθεις, εννοείται) θα διατηρήσεις την άποψη που λες τώρα ή όχι; :nuts:

µΕχω χωρισει για λιγο μαζι του και μαλιστα προσφατα αλλα μεχρι και τοτε δεν επαψα να εχω αυτη την αισθηση-της αδελφης ψυχης-ειπαμε τα σεξουαλικα δεν ειναι απαραιτητη προυποθεση. Εχω ανοικτο μυαλο και μπορω να δικαιολογησω την απιστια των ανθρωπων αλλα ο εγωισμος μου προφανως δε θα με αφηνε να τον συμπαθω πλεον μετα απο τετοιο συμβαν!!:bigsmile::bigsmile: Μαλλον η αφροδιτη μου θα τον τσεκουρωνε ασχετα τι ιδεες εχω τωρα!!!:toung::toung::nuts:

[Δείμων]

Κοραλλία μου και πάλι σαν δελφή ψυχή εννοώ κατι τελείως διαφορετικό... Αδυνατώ να το εξηγήσω με λόγια, εάν δεν περιγράφεται ο έρωτας φαντάσου πόσο περισσότερο αυτή η κατάσταση ανώτερου επιπέδου. Στον έρωτα όπως παραδέχτηκες μπορείς να δεχτείς να δίνει ο ένας συνέχεια και ο άλλος να παίρνει για να συντηρηθούν τα δήθεν κεκτημένα του δεσμού, εξαιρετικά συνηθισμένο φαινόμενο με πάντα προβλέψιμη ημερομηνία (κατά)ληξης. Ή να φέρεις τον εαυτό σου σε ένα επίπεδο καλής συμβιωσιμότητας με τους άλλους, αναγνωρίζοντας και διορθώνοντας ή προσέχοντας λάθη και ελαττώματα - όλα αυτά σε εισαγωγικά.

Δύο αδελφές ψυχές από την άλλη δίνουν και παίρνουν τα πάντα έτσι ακριβώς όπως είναι, χωρίς να χρειαστεί να βιάσουν στο παραμικρό τον εαυτό τους και χωρίς να αφαιρείται το παραμικρό από τους ίδιους. Αντίθετα, η επαγωγική πλήρωση του ενός επιστρέφει την φόρτιση στον άλλον, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα από δύο πόλους ενέργειας που όταν βρίσκονται μαζί ακτινοβολούν συντονισμένα καταλύοντας κάθε κανόνα εντροπίας.

Είναι κάτι που βιώνεται, και που όταν το ζήσεις δεν υπάρχει πια βήμα πίσω. Έχουν ανοίξει τόσα νέα «δωμάτια» μέσα σου τα οποία δεν γνώριζες καν ότι μπορεί να υπάρξουν. Η απώλεια αυτού του προσώπου σαν τον παράγοντα που τα αποκάλυψε και του μοναδικού που μπορεί να τα συμπληρώσει σημαίνει κενό στην ψυχή, οι τοίχοι που ανοίγονται ανοίγονται μόνιμα και δεν ξανακλείνουν.

Ακριβώς όπως συμβαίνει με κάθε επέκταση της συνειδητότητας οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από τον αντιληπτικό μας ορίζοντα αδυνατούμε πλήρως να το εννοήσουμε αλλά όταν ο ορίζοντας επεκταθεί το «βλέπουμε». Και αφού το γνωρίσουμε, θα πρέπει μετά να ξεγελάμε τον εαυτό μας για να συγκαλύψουμε αυτή τη γνώση και δήθεν να την αφαιρέσουμε από τα βιώματά μας ή ότι την συμπληρώνουμε με κάτι άλλο.

[Fotini Christodoulou]

Νομίζω οτι υπάρχει μια σύγχυση απέναντι στο τι εννοούμε με τον όρο αδελφή ψυχή. Αν και μου δόθηκε στο παρελθόν η δυνατότητα να αναφερθώ εκτενέστερα στο θέμα σε σχετικό άρθρο, θεωρώ ότι αν σε αυτό το θέμα προς συζήτηση δεν οριστεί τι εννοεί ο καθένας με τον όρο δεν θα μπορέσουμε να καταλήξουμε κάπου.

:bigsmile:

[Δείμων]

To πρόβλημα Φωτεινή μου είναι όπως είπα ότι δεν μπορείς αυτό να το ορίσεις με λόγια παρά μόνο να το βιώσεις. Φυσικά όταν προσπαθείς να ορίσεις κάτι μη-αντιληπτό για κάποιον κινδυνεύεις ο άλλος να το μεταφράσει σύμφωνα με τις δικές του μόνο προσλαμβάνουσες και να το ερμηνεύσει τελείως διαφορετικά.

Ένα πραγματάκι εδώ, το σύνολο εμπειριών που φέρνει η αδελφή ψυχή μοιάζει πολύ με υπερβατικό ταξίδι όπως μοιάζουν και ο έρωτας, η εσωτερική Φώτιση αλλά και η σχιζοφρένεια και η χρήση ψυχότροπων ουσιών. Οπότε η έξωθεν ερμηνεία που μπορεί να δώσει κάποιος μη-γνώστης των παραπάνω κρύβει έναν βαθμό επικινδυνότητας για εκείνον που την διατυπώνει. Γι αυτό το λόγο σταματώ εδώ, το κατά Πλατωνική Πολιτεία χρέος μου νομίζω το εξετέλεσα, όπως ακριβώς πήρα το ρίσκο όσα κατέθεσα να είναι λανθασμένα Για κάθε συνέχεια υπάρχουν τα προσωπικά μηνύματα.

[Fotini Christodoulou]

To πρόβλημα Φωτεινή μου είναι όπως είπα ότι δεν μπορείς αυτό να το ορίσεις με λόγια παρά μόνο να το βιώσεις. Φυσικά όταν προσπαθείς να ορίσεις κάτι μη-αντιληπτό για κάποιον κινδυνεύεις ο άλλος να το μεταφράσει σύμφωνα με τις δικές του μόνο προσλαμβάνουσες και να το ερμηνεύσει τελείως διαφορετικά.

Δεν αντιλέγω φίλτατε Δείμων, άλλωστε όπως ανέφερα την άποψη μου την έχω καταθέσει και μάλιστα και αναλυτικά

Η ένσταση μου όπως νομίζω κατάλαβες, είναι στο ότι οι περισσότεροι την αδελφή ψυχή σαν όρο την μπερδεύουν με ιδανικούς συντρόφους- εραστές και στην καλύτερη με ιδανικούς φίλους ή συνοδοιπόρους. Ωστόσο πίσω απο την φράση αδελφή ψυχή, κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα θεώρησης της ζωής, μια ολόκληρη φιλοσοφία που ουδεμία σχέση έχει με τα ιδανικά που έχουμε στο μυαλό μας, ή ακόμα και στην καρδιά μας.

Τα συναισθήματα έχεις δίκιο, δεν μεταφέρονται με λέξεις, ούτε επίσης τα σύνολα των εμπειριών. Αλλά προσωπικά επιθυμώ να ας πούμε ενθαρρύνω τους άλλους να αναζητούν πρώτα ή έστω παράλληλα την δική τους αλήθεια, το δικό τους συναίσθημα, την αγάπη για τον εαυτό τους, την πληρότητα μέσα τους, τον δικό τους ιδανικό εαυτό, αντί να τα περιμένουν να έρθουν σε μορφή συσκευασίας δώρου ολικών παροχών απο κάποιο άλλο άτομο.

Αν δούμε το θέμα, σαν θέμα σχέσεων καθαρά, αλλά σχέσεων ουσίας, βγάζοντας την φιλοσοφία του κάρμα και μετεμψύχωσης στην οποία βασίζεται η αδελφή ψυχή, τότε μπορούμε να συζητήσουμε σε άλλη βάση. Χωρίς δηλαδή μεταφυσικές ή "μοιραίες" προεκτάσεις.

:bigsmile:

[Μητσάκος]

µΕχω χωρισει για λιγο μαζι του και μαλιστα προσφατα αλλα μεχρι και τοτε δεν επαψα να εχω αυτη την αισθηση-της αδελφης ψυχης-ειπαμε τα σεξουαλικα δεν ειναι απαραιτητη προυποθεση. Εχω ανοικτο μυαλο και μπορω να δικαιολογησω την απιστια των ανθρωπων αλλα ο εγωισμος μου προφανως δε θα με αφηνε να τον συμπαθω πλεον μετα απο τετοιο συμβαν!!:bigsmile::bigsmile: Μαλλον η αφροδιτη μου θα τον τσεκουρωνε ασχετα τι ιδεες εχω τωρα!!!:toung::toung::nuts:

Οι αδελφές ψυχές δεν τσεκουρώνονται :nuts:

[Δείμων]

...επιθυμώ να ας πούμε ενθαρρύνω τους άλλους να αναζητούν πρώτα ή έστω παράλληλα την δική τους αλήθεια, το δικό τους συναίσθημα, την αγάπη για τον εαυτό τους, την πληρότητα μέσα τους, τον δικό τους ιδανικό εαυτό, αντί να τα περιμένουν να έρθουν σε μορφή συσκευασίας δώρου ολικών παροχών απο κάποιο άλλο άτομο.

Αν δούμε το θέμα, σαν θέμα σχέσεων καθαρά, αλλά σχέσεων ουσίας, βγάζοντας την φιλοσοφία του κάρμα και μετεμψύχωσης στην οποία βασίζεται η αδελφή ψυχή, τότε μπορούμε να συζητήσουμε σε άλλη βάση. Χωρίς δηλαδή μεταφυσικές ή "μοιραίες" προεκτάσεις.

:bigsmile:

Mα και εγώ δεν διαφωνώ σε αυτό, το τόνισα πως είναι άσχετο με την παρουσία της αδελφής ψυχής! Είτε υπάρξει είτε δεν υπάρξει αυτή, ο δρόμος της προσωπικής αναζήτησης και ολοκλήρωσης πρέπει να συμβαίνει ανεξάρτητα.

Τώρα για το θέμα κατά πόσον η αδελφή ψυχή έρχεται μόνο μέσα από βιώματα παρελθόντων εμψυχώσεων, είναι μόνο καρμική, και αποτελεί απόδειξη της συγκεκριμένης θεωρίας, διακινδυεύω να πω ότι πιθανόν (και μην βαράτε παρακαλώ ) και η σχετική θεωρία να έχει ερμηνεύσει το υπαρκτό μεν φαινόμενο από την υποκειμενική δε σκοπιά της. Αντικειμενικές αποδείξεις σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν δυστυχώς για να πούμε αν είναι απόλυτα σωστό ή λάθος, γι αυτό ας μείνουμε εδώ δεχόμενοι τις πεποιθήσεις ερμηνείες και εμπειρίες του καθενός και μην ξεκινήσουμε μία ατελέσφορη συζήτηση//σύγκριση περί συνειδητότητας μεταφυσικού κλπ..