Πτώσεις, Εξάρσεις και άλλα παραμύθια

[Μητσάκος]

......................
Ο ¶ρης είναι σε πτώση επειδή δεν βάζει μπόμπες;
...............................
Και το μόνο που επισημαίνω είναι ότι άθελα σου, όπως και πολλές ακόμη γυναίκες, αναπαράγεις ανδροκρατικές αντιλήψεις, επειδή είσαι εμποτισμένη από αυτές. Γιατί δηλαδή ο ¶ρης του άνδρα που φυλάει τα παιδιά στο σπίτι να είναι πτωτικός;
Ποιοι το όρισαν αυτό, αν όχι εκείνοι που θέλουν τη γυναίκα σε αυτό το ρόλο;
Την αγάπη μου

Η δουλειά του Αρη είναι να βάζει μπόμπες. Το ζήτημα είναι αν τις βάζει με τρόπο που έχει αποτέλεσμα. Αν δεν μπορεί να βάλει μπόμπες ή αυτές που βάζει είναι τζούφιες, τον καθιστά προβληματικό.
Ο ρόλος της γυναίκας είναι συγκεκριμένος και βασίζεται στη φυσιολογία της, όπως και ο ρόλος του άνδρα. Αυτό συμβαίνει εδώ και πάααααρα πολύ καιρό. Αν υπάρχει σύγχυση μεταξύ της ισότητας και της ομοιότητας είναι άλλο πράμα και οφείλουν αυτοί που δεν κάνουν τη διάκριση να το κατανοήσουν.:bigsmile:

[evis]

Αγαπητε Γιαννη, δεν ειπε κανεις οτι οι ανθρωποι με Αφροδιτη στο Σκορπιο ειναι κατεστραμενοι απο χερι . Αυτο που φανταζομαι οτι εννοει η Σοφια κι εχω καταλαβει κι εγω απ οσο ασχολουμαι , ειναι οτι οσο και φαινομενικα η συναισθηματικη ζωη καποιου με αφροδιτη στο Σκορπιο να ειναι καλη, εκεινος ποτε δε θα αισθανεται την αντιστοιχη ευτυχια

[whisperer]

χμμμ...αν είναι κατεστραμμένοι...κάηκα!
Το πως αντιλαμβάνεται κάποιος την ευτυχία είναι ένα θέμα θεωρώ που θέλει πολύ συζήτηση...για κάποιους οι ευτυχία έχει χρώμα ροζ...για κάποιους άλλους (και θεωρώ ότι οι έχοντες την Αφρο στο σκορπιο είναι από αυτούς) έχει χρώμα σκούρο...ίσως ακόμα και μαύρο! Κάποιοι αποζητούν τα ροζ συννεφάκια, την ηρεμία, την γαλήνη καποιοι άλλοι θέλουν και λίγο ίντριγκα...και λίγη πρόκληση...και λίγο μυστήριο...και λίγο πιο Πλουτώνια πράγματα δηλαδή...Μία σκορπίσια Αφροδίτη θεωρώ ότι ψάχνει για κάτι τέτοιο...σε μία τέτοια σχέση αυτός ο άνθρωπος μπορεί να νιώθει ευτυχισμένος γιατί παίρνει τα ερεθίσματα που θέλει...κάποιος άλλος όμως (απ' έξω) θα γυρίσει και θα πει "μα καλά, πως είναι ευτυχισμένος αυτός ο άνθρωπος?"
Υπάρχει και η άσχημη βέβαια πλευρά σε όλο αυτό προφανώς...
Οπότε ίσως τελικά αυτός ο άνθρωπος να αισθάνεται την αντίστοιχη ευτυχία...τη δική του ευτυχία...

Αγαπητε Γιαννη, δεν ειπε κανεις οτι οι ανθρωποι με Αφροδιτη στο Σκορπιο ειναι κατεστραμενοι απο χερι . Αυτο που φανταζομαι οτι εννοει η Σοφια κι εχω καταλαβει κι εγω απ οσο ασχολουμαι , ειναι οτι οσο και φαινομενικα η συναισθηματικη ζωη καποιου με αφροδιτη στο Σκορπιο να ειναι καλη, εκεινος ποτε δε θα αισθανεται την αντιστοιχη ευτυχια

[Κοραλλία Μόζορα]

Εγώ πάλι θεωρώ ότι δεν υπάρχουν θετικά και αρνητικά, υπάρχουν αυτά που είναι. Εμείς τα χαρακτηρίζουμε έτσι, ανάλογα με το πώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Και το πώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα έχει να κάνει με χίλιους δυο παράγοντες. Όπως δεν πιστεύω ότι υπάρχει καλό και κακό, έτσι δεν υπάρχει θετικό και αρνητικό.

Μητσάκο μου,

δεν διαφωνώ καθόλου σ' αυτό που λες, σε ηθικό επίπεδο. Αυτό που είναι ηθικά καλό ή κακό είναι όντως πολύ σχετικό. Κάτι που μπορεί να ήταν καλό τον Μεσαίωνα σήμερα μπορεί να μην είναι και κάτι που είναι κακό σε μια κοινωνία μπορεί σε μια άλλη να είναι καλό.

Όλη η παρανόηση σ' αυτή την συζήτηση είναι γιατί μιλάμε για το ίδιο πράγμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Κάποιοι βλέπουν το θέμα ηθικά και σ' αυτά που λένε έχουν δίκιο. Ο Γιάννης βλέπει το θέμα κοινωνικά και είναι πολύ σωστές οι αναλύσεις του. Ποιος διαφωνεί ότι ο ¶ρης έχει σχέση με τον κοινωνικό ρόλο του άντρα; Εγώ βλέπω το θέμα από την ψυχολογική του σκοπιά.

Σε ψυχολογικό επίπεδο, το καλό και το κακό προσδιορίζονται διαφορετικά. Καλό είναι ότι προάγει την ωρίμανση, την ψυχική χειραφέτηση, ανάπτυξη και ευτυχία ενός ανθρώπου και κακό είναι ότι τα εμποδίζει.

Αν ένας άντρας με ¶ρη στον Καρκίνο πάει σ' ένα ψυχαναλυτή, αυτός δεν θα του πει ποτέ: εντάξει τώρα πρέπει να σε κάνουμε "σαν τους άλλους άντρες" για να είσαι καλά. Πρέπει να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο, να ξύνεις τα @..... δημόσια και να ρίχνεις καμιά γρονθιά στα μπαρ που συχνάζεις. Ούτε θα του πει ποτέ: "τι λες καλέ που πλένεις πιάτα;" Απλούστατα γιατί δεν τον ενδιαφέρει η κοινωνική ή η ηθική διάσταση αλλά η ψυχική ολοκλήρωση και ευτυχία του άντρα που έχει απέναντι του.

Αυτή την προοπτική ήθελα να συνεισφέρω σ' αυτό τον διάλογο, με κάθε πρόθεση να είναι εποικοδομητικός. Φαίνεται όμως πως δεν έγινα κατανοητή. Ίσως φταίνε τα ελληνικά μου...

[elpiniki]

Τα ... ελληνικά σου, είναι τέλεια Κοραλλία μου! Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να εκφραστούμε με τόση σαφήνεια...

[Γιάννης Ριζόπουλος]

Αγαπητή Κοραλλία

Χαίρομαι που συμφωνούμε, σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο.

Είναι επίσης ευχάριστο το ότι με το υψηλό μου επίπεδο μπορώ πλέον να σε αντικρίζω κατάματα.
Φοβάμαι όμως ότι θα σε κουράσω και πάλι.

Και ξεκινάμε:

Ο ¶ρης τώρα και ο Κριός είναι η πρώτη προσπάθεια του ανθρώπου να εκδηλώσει προσωπικές επιθυμίες έξω από το συλλογικό Ασυνείδητο, επιθυμίες που τον διαφοροποιούν από το συλλογικό. Αυτή η πρώτη προσπάθεια διαφοροποίησης είναι η απαρχή της Συνείδησης και της Ατομικότητας. Γι' αυτό ο Ήλιος έχει την έξαρσή του στον Κριό και ο ¶ρης είναι εκεί κυβερνήτης. Γιατί αυτός είναι ο αρχετυπικός τους ρόλος. Γι' αυτό ο ¶ρης είναι το δεξί χέρι του Ήλιου και η λέξη κλειδί του είναι "κατάκτηση". Είναι η κατάκτηση με πάλη της δυνατότητας να εκφράζουμε την ατομικότητά μας.

Κατά τη γνώμη μου, επιχειρείς να αποδείξεις τη στενή συνάφεια Συνειδητότητας και ¶ρη, χρησιμοποιώντας μια παραδοχή, ένα αξίωμα που μπορεί για σένα να είναι "κοινός τόπος" αλλά για μένα είναι ...προς απόδειξη.

Όταν λέμε ο ¶ρης και ο Κριός αναφερόμαστε σε ένα πλανήτη και ένα ζώδιο. Εσύ θεωρείς ότι έχουν κοινά χαρακτηριστικά και μια αποκλειστική σχέση, δομημένη πάνω στην «αρσενικότητα» τους.
Γι αυτό τους παίρνεις πακέτο.

Και συμπεραίνεις ότι αφού η Συνειδητότητα γεννιέται στον Κριό, τότε αναπόφευκτα και ο ¶ρης σχετίζεται με τη Συνειδητότητα.

Αυτή όμως είναι μια αυθαίρετη παραδοχή.
Και υποστηρίζω ότι είναι λανθασμένη, γιατί πολύ απλά ταυτίζεις το χέρι με το εργαλείο..

Αυτό που περιγράφεις είναι η μια πλευρά του ¶ρη, εκείνη που "τάσσεται" η μάλλον χρησιμοποιείται υπέρ της χειραφέτησης του Συνειδητού..

Θα σου θυμίσω ότι στο αστρολογικό μοντέλο, που έφθασε ως τις μέρες μας, ο ¶ρης κυβερνούσε δύο ζώδια. Τον Κριό και το Σκορπιό.

Αυτοί δηλαδή που «έφτιαξαν» το μοντέλο επεσήμαναν ότι ο ¶ρης συνδέεται το ίδιο καλά με την αρσενική εκδοχή της ενέργειας, όσο και με τη θηλυκή.

Και βέβαια είχαν την ευφυία να προνοήσουν το ίδιο και για τους υπόλοιπους 4 παραδοσιακούς πλανήτες. Ο καθένας είχε το θηλυκό και το αρσενικό του ζώδιο αντίστοιχα.
Μόνον ο Ήλιος και η Σελήνη κράτησαν αμιγώς τον αρσενικό και τον θηλυκο αρχετυπικό ρόλο.

¶ρα η αποκλειστική σχέση ¶ρη-Κριού δεν υφίσταται.
Και ο ¶ρης δεν είναι μόνον το δεξί χέρι του Ήλιου αλλά συχνότατα και το αριστερό...

Γιατί ο ¶ρης του Σκορπιού εκφράζει τις ενστικτώδεις, τις άγνωστες και τις ασυνείδητες δυνάμεις που όπως ήδη αναφέρθηκε στο περιβόητο ποστ #121 απειλούν άμεσα την αναπτυσσόμενη Εγωϊκή Συνείδηση.
Σε αυτή τη φάση εξέλιξης ο Ήλιος μπαίνοντας στο Σκορπιό παίζει το τομάρι του.
Και «γνωρίζει» ότι θα βρει το «θηλυκό» ¶ρη απέναντι του.

Από αυτήν την άποψη θα προτιμούσα ως κλειδί για τον ¶ρη τη φράση «φάτε τους!»

Μάλιστα ευκαιρίας δοθείσης πρέπει να τονίσω ότι η εξέλιξη της Συνείδησης οφείλει σχεδόν τα πάντα σε δύο ζώδια-τους Διδύμους και την Παρθένο-χωρίς την ύπαρξη των οποίων θα ζούσαμε ακόμη στην ουροβορική φάση (μαμ κακά και νάνι η ακριβέστερα γέννηση, τροφή, αναπαραγωγή και θάνατος, ότι δηλαδή χαρακτηρίζει τους φίλους μας τα ζώα).

Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι το δεξί χέρι του Ήλιου, με τον Ήλιο πάντα να συμβολίζει την Εγωϊκή Συνείδηση..

Ο φίλος μας ο ¶ρης έχει άλλες δουλειές να κάνει.
Ο ¶ρης είναι δύναμη.
Και η δύναμη, όπως και στη Φυσική, απλώς ασκείται. Δεν έχει προτιμήσεις, ούτε ηθική.

Ο ¶ρης ως δύναμη σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ταυτιστεί με την «αρσενική» πλευρά. Είναι ένα ενεργειακό εργαλείο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως, τόσο από την πλευρά του «αρσενικού» Συνειδητού, όσο και από εκείνη του «θηλυκού» Ασυνείδητου.


Γι' αυτό ο ¶ρης έχει την "πτώση" του στον Καρκίνο, γιατί ο αγώνας του είναι πολύ πιο δύσκολος εκεί για να εκπληρώσει αυτό τον ρόλο του. Γιατί εκεί είναι πιο δύσκολο να διαχωρίσει τις προσωπικές του επιθυμίες από το συλλογικό ώστε να τις εκφράσεις. Πρέπει πρώτα να αντιπαλέψει τις εξαρτήσεις του από το συλλογικό.

Κάτι δεν πάει καλά εδώ...

Όταν λέμε "συλλογικό" προφανώς δεν αναφερόμαστε μόνο στο Ασυνείδητο αλλά και στο Συνειδητό.

Ο ζωδιακός άξονας των συλλογικών αξιών έτσι όπως ορίστηκε στο γνωστό ανδροκρατικό μοντέλο είναι αυτός του Καρκίνου-Αιγόκερω.

Συμφωνήσαμε ότι ο Καρκίνος συνδέεται με τις γόνιμες τροφοδοτικές δυνάμεις της φύσης και συμβολίζει την «καλή μητέρα».
Με δυό λόγια, τις υποταγμένες και ενταγμένες στο κεντρικό σύστημα θηλυκές δυνάμεις.
Παράλληλα ο Καρκίνος σχετίζεται με τη λαϊκή παράδοση, την οικογένεια και ότι άλλο συγκροτεί τη βάση της κυριαρχίας του Αιγόκερω.

Και ο Αιγόκερως συμβολίζει το εδραιωμένο σύστημα αξιών της συλλογικής Συνείδησης. Αυτά δηλαδή, που έχουν θεσπιστεί από μια "αρσενική" σκοπιά.

Υποστηρίζεις λοιπόν ότι ο ¶ρης στον Καρκίνο είναι σε «πτώση» επειδή «δυσκολεύεται να αυτονομηθεί από το συλλογικό».
Συμπερασματικά, ένας «δυνατός» ¶ρης θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από την ευκολία του να διαφοροποιείται από το συλλογικό.

Όμως-ως εκ θαύματος-ο ¶ρης θεωρείται ότι είναι σε «έξαρση» στον Αιγόκερω, επειδή ακριβώς η ενέργεια του δεν λειτουργεί «αέρα-πατέρα» αλλά εντάσσεται στους κανόνες ενός συλλογικού πλαισίου.
Η έξαρση του ¶ρη δηλαδή συνδέεται άμεσα με την ένταξη του σε κανόνες του Συλλογικού Συνειδητού
Και όχι όπως υποστηρίζεις, στη δυνατότητα του να διαφοροποιείται.

Το πρόβλημα για το Συνειδητό έγκειται στο πως θα εντάξει τις δυνάμεις του ¶ρη στην υπηρεσία του-γιατί ο ¶ρης παίζει όπως εξήγησα σε διπλό ταμπλό-και ταυτόχρονα πως θα αποτρέψει την ενίσχυση του «αντίπαλου στρατοπέδου»

Και σε όλο αυτό το ανδροκρατικό μοντέλο ο ¶ρης στον Καρκίνο θεωρείται τελικά σε πτώση όχι λόγω της αδυναμίας του να αντιδράσει αλλά για τους αντίθετους ακριβώς λόγους.

Επειδή απειλεί να «ξεσηκώσει» τα εξημερωμένα και υποταγμένα θηλυκά στοιχεία, που βρίσκονται στην υπηρεσία του Συνειδητού και να διαταράξει την κυριαρχία του.
Ο ¶ρης στον Καρκίνο είναι απειλή για τον «νόμο και την τάξη» του συλλογικού Συνειδητού.

Για μια ακόμη φορά, το θέμα έχει να κάνει με ένα απλό ένστικτο αυτοσυντήρησης του "συστήματος", που μονίμως ανησυχεί μήπως χάσει τον έλεγχο, γιατί στην πραγματικότητα δεν τον είχε ποτέ.

Έχει ένα κύριο μέτωπο-το Σκορπιό-και δεν επιθυμεί να έχει εσωτερικά προβλήματα, σε μια ισορροπία που έχει ήδη επιβάλλει.
Ορίζει λοιπόν σαν «έξαρση» του ¶ρη τον Αιγόκερω και σαν «πτώση» τον Καρκίνο, εκφράζοντας τους ευσεβείς του πόθους...

Όσο για τις συνέπειες ενός Καρκινικού ¶ρη στην ψυχολογία ενός ατόμου είναι φανερό ότι όλα κρίνονται από την αποδοχή η όχι των «θηλυκών» δαιμονίων που κουβαλά, τόσο από τον εαυτό του, όσο και από τους γύρω του.

Ο ¶ρης στον Καρκίνο δίνει στις θηλυκές δυνάμεις μια ξεχωριστή δυναμική και αυτό μπορεί να αναφέρεται τόσο σε πρόσωπα (μητέρα, σύζυγος) όσο και σε ψυχικά περιεχόμενα.

Το μόνο που πρέπει να συμβεί για να πάνε όλα καλά είναι η αναγνώριση τους και η ένταξη τους σε μια νέα πραγματικότητα, με ενισχυμένο το ρόλο του «θηλυκού».

Φυσικά-και για να μην ξεχνιόμαστε-ως ¶ρης που σέβεται τον εαυτό του επισημαίνει και εντάσεις σχετικές με τα πρόσωπα η τις καταστάσεις που συνδέονται με το ζώδιο.
Όπως κάνει παντού.

Και η ενέργεια του είναι αστείρευτη, όσο και του ¶ρη στον Αιγόκερω, τον Κριό η τον Τοξότη. Απλά είναι πιο «βραδυφλεγής» και υπόκειται στους νόμους της μηχανικής των ρευστών.
Απλώνεται παντού και άμα τον ζουλήξεις θα πεταχτεί με ορμή...

Όταν η ενέργεια του εγκλωβίζεται, γίνεται συμπλεγματικός, όπως και κάθε ¶ρης σε οποιοδήποτε ζώδιο, που βρίσκεται σε ανάλογη θέση.


Το ίδιο ισχύει και για την Σελήνη. Η Σελήνη είναι ο προθάλαμος μεταξύ Συνειδητού και συλλογικού Ασυνείδητου. Είναι το υποσυνείδητό μας, εκεί που καταγράφονται οι δικές μας εμπειρίες από την οικογένεια, την φυλή κ.λπ. Όταν η Σελήνη βρίσκεται στον Σκορπιό, αυτός ο προθάλαμος καταργείται και βρίσκεται εκτεθειμένη μέσα στην άβυσσο του Συλλογικού. ¶λλο να βρίσκεσαι στον προθάλαμο μιας σπηλιάς κι άλλο να βρεθείς ανάσκελα στον σκοτεινό της πάτο. Χάνει την ασφάλεια της μικρότερης ομάδας που είναι ο μεσάζων ανάμεσα στο Ατομικό και το Συλλογικό. Γι' αυτό κι η Σελήνη αυτή εκδηλώνει αρχέγονους φόβους, αρχέγονες ενοχές, ό,τι βρίσκεται δηλαδή καταχωνιασμένο στις σκοτεινές μνήμες του Ασυνείδητου.

Ωραία όλα αυτά. Αλλά εγώ το βλέπω (ως συνήθως) λίγο διαφορετικά.

Γιατί δεν λέμε ότι αυτή η Σελήνη σε φόρμα μπορεί να είναι ταλεντάρα στις μαντικές τέχνες και σε ότι άλλο υπάρχει «καταχωνιασμένο στις σκοτεινές μνήμες»; Ότι δεν μπορείς να της αρπάξεις τίποτα γιατί ήδη σε έχει προλάβει;
Πειράζει που είναι σεξουαλική , που συμπαθεί τους «κακούς» στις ταινίες; Πειράζει που δεν βολεύεται με τις κλασικές συνταγές και θέλει κι άλλα;

Και αν πειράζει, ποιός νοιάζεται; Τι διακυβεύεται τελικά;

Η Σελήνη στο Σκορπιό είναι άκρως επικίνδυνη για τις ισορροπίες που έχει κτίσει η Εγωϊκή Συνείδηση.
Απειλεί να παρασύρει κάθε αρσενικό σε ανομολόγητα πάθη και να το ρίξει στα νύχια του ...μισητού εχθρού.
Και απειλεί επίσης να επαναφέρει στην εξουσία τα ...άγρια θηλυκά με τις μαγικές και μυστηριακές δυνάμεις.
Γι αυτό η Σελήνη στο Σκορπιό είναι σε «πτώση»...

Και βέβαια τα ευνουχισμένα θηλυκά, που ντρέπονται για τη σεξουαλικότητα τους και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τρομακτική δύναμη αυτής της Σελήνης για να «ξεσκίσουν» όποιον τους πάει κόντρα, αντιμετωπίζουν ένα σωρό προβλήματα εξ αιτίας της εγκλωβισμένης ενέργειας.

Ανέραστες, φοβικές, καταθλιπτικές και ποιος ξέρει τι άλλο, βγάζουν όλες τους τις εμμονές και τις υπαρξιακές αγωνίες στα αγαπημένα τους πρόσωπα και τις σωματοποιούν στον εαυτό τους.

Αυτοκαταστρέφονται και φταίει η πτώση γι αυτό...
Η πτώση σε ένα κόσμο που δεν είναι ο δικός τους.

Όσες όμως έχουν μυριστεί τη δύναμη τους και δεν έχουν πρόβλημα να τη χρησιμοποιήσουν, το απολαμβάνουν δεόντως μέχρι τα βαθιά γεράματα τους..

Για μένα όλα συνοψίζονται στη φράση της Whisperer: Ο καθένας βιώνει τη δική του ευτυχία...

Και κανείς δεν δικαιούται να την κρίνει

[kinky_skorpina]

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι,αγάπητέ Γιάννη...(Πραγματικά έδωσες μια αλλη οπτική στο post #139 που τη βρίκα ενδιαφέρουσα και αξιοσέβαστη!) Τότε γιατι άραγε ο Κρόνος στο Ζυγό θεωρείται σε έξαρση?Γιατί ο Ζυγός είναι το ζώδιο της Δικαοσύνης και ετσι καθιστά δίκαιη την Κρόνεια κριτική?Ή κάποιο σύστημα...βολεύει να'ναι ετσι?

[Γιάννης Ριζόπουλος]

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι,αγάπητέ Γιάννη...(Πραγματικά έδωσες μια αλλη οπτική στο post #139 που τη βρίκα ενδιαφέρουσα και αξιοσέβαστη!) Τότε γιατι άραγε ο Κρόνος στο Ζυγό θεωρείται σε έξαρση?Γιατί ο Ζυγός είναι το ζώδιο της Δικαοσύνης και ετσι καθιστά δίκαιη την Κρόνεια κριτική?Ή κάποιο σύστημα...βολεύει να'ναι ετσι?

Έτσι που πάμε σε λίγο θα ξεσπάσει η female επανάσταση στην Αστρολογία...:bigsmile:

Αγαπητή Σκορπίνα

Η δικαιοσύνη είναι σχετική...
Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια δικαιοσύνη με «αρσενικό» μανδύα.
Μια δικαιοσύνη δηλαδή, που κρίνει και τιμωρεί οτιδήποτε ξεφεύγει από τις βασικές κατευθύνσεις του συστήματος.

Ο Κρόνος είναι φορέας περιοριστικών ιδιοτήτων, εκφράζει δηλαδή αυτό που μπορούμε απλά να περιγράψουμε ως «μάντρωμα».

Ο Ζυγός είναι μια πολύ ευαίσθητη περιοχή του ζωδιακού, γιατί συμβολίζει το πέρασμα από το ατομικό στο συλλογικό και τη σύνθεση των αντιθέτων με την ευρεία έννοια.

Παράλληλα είναι μέρος μιας «παράδοξης» σκάντζας των αρσενικών και των θηλυκών στοιχείων.

Στο «σύστημα Αστρολογία» που έχει διαμορφωθεί σύμφωνα με τις «αρσενικές» προδιαγραφές η περιοχή που συμβολίζει την ισορροπία των αξιών και την κυριαρχία του συλλογικού Συνειδητού είναι ο Αιγόκερως, ένα κατά τα άλλα θηλυκό ζώδιο.
Από αυτήν την άποψη φαίνεται ότι ο ζωδιακός τελεί ...υπό κατοχή, αφού η έδρα των αποφάσεων βρίσκεται σε ένα κάστρο, που τυπικά ανήκει στον «εχθρό».

Αντίστοιχα, ο Ζυγός ένα «αρσενικό» ζώδιο περιέχει πληθώρα θηλυκών στοιχείων, επειδή ακριβώς είναι το πεδίο σύνθεσης των αντιθέτων.
Συμβολίζει τη σύνθεση αρσενικού-θηλυκού, η οποία πρέπει να γίνει κάτω από αυστηρούς όρους για να μην υπάρξουν ...παρατράγουδα.

Γιατί όλη αυτή η διαδικασία, εγκυμονεί κινδύνους για την ισορροπία του συστήματος.

Αν ο Αιγόκερως μπορεί να παρομοιαστεί με κάστρο, στο Ζυγό αναλογεί μια τραμπάλα.
Το σύστημα, υπερασπιζόμενο την ύπαρξη του επιθυμεί να «κλειδώσει» αυτήν την τραμπαλιζόμενη ισορροπία για να αποφύγει τα χειρότερα.

Γι αυτό βάζει τον Κρόνο σε «έξαρση» στο Ζυγό.


Ποιά είναι όμως τα θηλυκά στοιχεία του Ζυγού;

Για να το διαπιστώσουμε αυτό, αναπόφευκτα θα επιστρέψουμε στη πορεία εξέλιξης της Εγωικής Συνείδησης.

Στην αρχαιότητα ο Ζυγός δεν υπήρχε ως ξεχωριστό ζώδιο αλλά ήταν ενοποιημένος με το Σκορπιό. Συγκεκριμένα ονομαζόταν «Χηλαί Σκορπίου».
Αυτό βέβαια δεν ήταν τυχαίο.
Οι «άλλοι», που συμβολίζονται από το Ζυγό, ήταν ταυτισμένοι με τον κίνδυνο «καταβρόχθισης», ήταν δηλαδή οι αντίπαλοι, οι «θηλυκοί».

Η πρώτη ανοιχτή αντιπαράθεση μεταξύ Εγωικής Συνείδησης και Ασυνειδήτου, η πρώτη μάχη έλαβε χώρα στο Ζυγό.

Και όπως συμβαίνει συχνά, οι πρώτες προσπάθειες της αναπτυσσόμενης Συνείδησης να αντιταχθεί στις δυνάμεις του συλλογικού Ασυνείδητου, ήταν μάλλον αποτυχημένες.

Η πορεία της Εγωικής Συνείδησης από τον Κριό στο Λέοντα και ύστερα στο Ζυγό, παρά την επαρκή τροφοδοσία από την "καλή μαμά" Καρκίνο, σκόνταφτε στην έλλειψη του κατάλληλου εξοπλισμού, των όπλων δηλαδή, που θα μπορούσαν να κάνουν αυτήν την πορεία νικηφόρα.

Ο τύπος του «Ήρωα που νικάει τα σκοτάδια», δεν μπορούσε να υπάρξει χωρίς μια εξοπλισμένη Συνείδηση, που συμβολίζεται από την Παρθένο.
Και μέχρι να υπάρξει,με την είσοδο της Παρθένου στο παιχνίδι, η αντίσταση στο Ασυνείδητο ήταν αποκλειστικά παθητική η «πολιτική».

Αλλά μια πολιτική αντιμετώπιση του θέματος δεν είχε νόημα αν δεν συνοδευόταν και από την ανάλογη ισχύ.
Πως θα διαπραγματευόταν τα «αρσενικά» χωρίς να έχουν κάποιο ατού στα χέρια τους;
Είναι φανερό ότι οι «συνομιλίες» θα κατέληγαν σε κάποιο είδος επαίσχυντου συμβιβασμού.

Ο μύθος του Νάρκισσου, που για να μην υποταχθεί στις Νύμφες, έπεσε στη λίμνη, περιγράφει συμβολικά αυτές τις τάσεις και τις πιθανές συνέπειες τους.

Προσωποποιημένα, ο άνδρας Ζυγός αναπαράγει μέχρι σήμερα μια αντίστοιχη νοοτροπία παθητικής αντίστασης.

Και μπαίνοντας συμβολικά στο Σκορπιό με ...τέτοια μυαλά η μόνη ρεαλιστική λύση μπροστά στις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού είναι η αυτοκτονία.

Η αυτοκτονία είναι στην ουσία μια επαναστατική πράξη, γιατί το «αρσενικό» χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τις καταστρεπτικές δυνάμεις-έστω και εναντίον του εαυτού του.
Ωστόσο όταν αργότερα η Συνείδηση εξελίχθηκε, μια τέτοια πολιτική, που είχε αφήσει το αποτύπωμα της στο ζώδιο, θεωρήθηκε πλέον κατάπτυστη. Και έπρεπε να αποτραπεί.

Υπήρχε ανάγκη πλέον για μαχητές πρώτης γραμμής, που τουλάχιστον πριν πέσουν στο πεδίο της μάχης να έχουν «φάει» κάμποσους εχθρούς...

Το χειρότερο όμως για το «σύστημα» ήταν ότι σε ψυχολογικό επίπεδο ένα είδος παθητικής αντίστασης περιελάμβανε την υιοθέτηση «θηλυκών» χαρακτηριστικών, κάτι που έχει ακόμη και σήμερα ένα αντίκρισμα στη σεξουαλικότητα των ανδρών Ζυγών.
Το «τραμπάλισμα» του ζωδίου ανάμεσα στο «αρσενικό» και το «θηλυκό» έκρυβε σημαντικούς κινδύνους για την ισορροπία του συστήματος. Το «θηλυκό» απειλούσε να κυριαρχήσει ψυχικά στο όνομα της ειρηνικής διευθέτησης η της μη σύγκρουσης.

Υπήρχε ο κίνδυνος τα «αρσενικά» να ...αλλαξοπιστήσουν.
Και ύστερα, πως θα πολεμούσαν οι «αδελφές» ενάντια στη φύση τους;

Αυτή η τάση έπρεπε λοιπόν να περιοριστεί πάση θυσία...

Ο Κρόνος ως φορέας των αξιών του Συνειδητού-ο βασικός νομοθέτης του συστήματος-ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να παρέμβει στοχευμένα στη σύνθεση «αρσενικού» και «θηλυκού» κατευθύνοντας την προς όφελος του πρώτου.
Τα θηλυκά στοιχεία δηλαδή να ήταν υποταγμένα στα αρσενικά και όχι το αντίθετο.

Γι αυτό ο Κρόνος στο Ζυγό είναι σε «έξαρση».
Ο ρόλος του στο σύστημα είναι πλέον διευρυμένος, γιατί εκτός από «πρωθυπουργός» χρήζεται και «υπουργός Εξωτερικών και Εθνικής Αμύνης».

Και φυσικά αντίστροφα είναι σε «πτώση» στον Κριό γιατί βάζει φραγμούς στην αρχική προσπάθεια χειραφέτησης του «αρσενικού» Συνειδητού.

[kinky_skorpina]

Η αλήθεια είναι,Γιάννη, οτι ρώτησα με αφορμή το "δικό μου" Κρόνο που βρίσκεται στο Ζυγο και στον 9ο οίκο,όπως και ο Δίας μου επίσης.Μόνο που στην περίπτωσή μου η διπλωματική ικανότητα του Ζυγού που θέλει τα πάντα αρμονικά και ισορροπημένα σαμποτάρεται απο την 'Αρεια επιρροή μέσω του Τοξότη που ειναι κολλημένος πάνω στον Ωροσκόπο μου και με καθιστά ευέξαπτη(κι ας έχω 5 πλανήτες στο Ζυγό)-μάλλον εδώ επεμβαίνει ο Ουρανος(Ήλιος στον 11ο,Ουρανός στο Σκορπιό και στον 11οαρα σε έξαρση λόγω ζωδίου και σε κυριαρχία απο οίκο !!!) Σελήνη, Ερμής και Πλούτωνας στο 10ο...τόσοι πλανήτες συγκεντρωμένοι ψηλά στο χάρτη αναζητούν την εξουσία! Κι οταν θυμώνω...έτσι οριόμενη χάνω και το δίκιο μου,καθώς προδιαθέτω τον άλλο αρνητικά και τότε γίνομαι κακός συνομιλητής,ευτυχώς μόνο με συγκεκριμένους τύπους ανθρώπων!!!Αλλα πλέον έχω αποδεχτει αυτές τις τάσεις μου,δεχόμενη τον εαυτό μου όπως είναι...!

Με εκτίμηση
Το Μαράκι

[Κοραλλία Μόζορα]

Αγαπητέ Γιάννη,

Μου έκανε εντύπωση η εισαγωγή σου: "Είναι επίσης ευχάριστο το ότι με το υψηλό μου επίπεδο μπορώ πλέον να σε αντικρίζω κατάματα". Πήρες ένα θετικό μου σχόλιο για σένα και το μετάτρεψες σε πικρόχολο. Γιατί το έκανες αυτό;

Διαβάζοντας ορισμένες σκέψεις σου όπως ότι η σπερματική εγωική συνείδηση στον Κριό έχει συγκεκριμένη μοίρα τον θάνατο ή ότι οι αρσενικές δυνάμεις στον Σκορπιό αυτοκτονούν και στον Ζυγό κινδυνεύουν... να γίνουν "αδερφές" ομολογώ ότι μου έφεραν μια ψιλοκατάθλιψη. Θα... αντισταθώ όμως όπως θα αντισταθώ και στον πειρασμό να σχολιάσω ορισμένες αντιφάσεις σ' αυτά που είπες. Είπες πάρα πολλά και σήμερα δεν έχω χρόνο.

Πριν απαντήσω σε ορισμένα σημεία που έθιξες θα ξαναπώ ότι εσύ κάνεις μια κοινωνική ερμηνεία της αστρολογίας, στην οποία μια αντροκρατούμενη κοινωνία μοίρασε τις "θέσεις" και τις "έννοιες" όπως την βόλευε κι εγώ κάνω μια φιλοσοφική και ψυχολογική ερμηνεία αφού για μένα η αστρολογία είναι ένα φιλοσοφικό σύστημα με τεράστιο βάθος και πολλά επίπεδα που συνεχώς ανακαλύπτουμε, όσο ανακαλύπτουμε και τον εαυτό μας. Επομένως ουσιαστικά δεν πρόκειται για διαφωνία αλλά για δυο εντελώς διαφορετικές και "παράλληλες" προσεγγίσεις. Με την λέξη "παράλληλες" εννοώ ότι δεν υπάρχει σημείο που να συναντιούνται.

Λες ότι ο ¶ρης είναι απλώς η δύναμη. Τι είδους δύναμη; Για να κάνει τι; Η λέξη δύναμη είναι τόσο γενική που δεν λέει τίποτε. Θα μπορούσαμε π.χ. να πούμε ότι ο Ερμής είναι η δύναμη της λογικής. Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη, ο ¶ρης αντιπροσωπεύει τις προσωπικές μας επιθυμίες, αυτές που μας διαφοροποιούν από το Συλλογικό και μέσα από τις οποίες διαχωρίζεται η Ατομικότητα ή Συνείδηση (Ήλιος) από το Συλλογικό. Κι αυτές είναι η δύναμη αλλά κι ο αγώνας.

Ο ¶ρης στον Σκορπιό αντιστοιχεί στον ήρωα ή πολεμιστή που κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο για να αναμετρηθεί με τις σκοτεινές του δυνάμεις. Είναι η στιγμή που θα δωθεί η σκληρή μάχη ώστε η Ατομικότητα να αφομιώσει, να υποτάξει και να ελέγξει το Συλλογικό Ασυνείδητο. Και η μάχη αυτή δεν έχει συμβιβασμούς ή θα το υποτάξει ή θα χαθεί μέσα στην μαύρη τρύπα του. Έτσι, στον Σκορπιό οι προσωπικές επιθυμίες (¶ρης) θα αναμετρηθούν με τα ένστικτα και τα σκοτεινά τους κίνητρα με σκοπό να απελευθερωθούν απ' αυτά, να απελευθερωθούν από το δυνατό νήμα που τις τραβάει από τα βάθη του Συλλογικού Ασυνείδητου και να τεθούν συνειδητοποιημένες μόνο στην υπηρεσία της Συνείδησης ή Ατομικότητας.

Ο ¶ρης στον Αιγόκερω δεν έδωσε τόσες σκληρές μάχες απλώς για να ενταχθεί και να συμβιβαστεί μέσα σ' ένα σύστημα κανόνων. Ο Αιγόκερως δεν είναι μια άνετη πολυθρόνα για κουρασμένα παλλικάρια μπροστά σε μια τηλεόραση. Ο Αιγόκερως είναι η ώριμη πια συνείδηση που θέλει να φτάσει στην αυτοπραγμάτωσή της. Οι προσωπικές επιθυμίες, απαλλαγμένες από ένστικτα και σκοτεινά κίνητρα, καθοδηγούνται πια από την λογική, δηλαδή από τις αντικειμενικές κρίσεις (Κρόνος) της Συνείδησης ή Ατομικότητας.

Ο ¶ρης στον Καρκίνο είναι το παιδί που αρνείται να ενηλικιωθεί, είναι ο αρχέγονος άντρας που αρνείται να διαφοροποιηθεί από τους κανόνες της φυλής, είναι οι επιθυμίες που αρνούνται να γίνουν προσωπικές γιατί είναι προσκολλημένες στο 'ανήκω", στις ρίζες, στις μνήμες... ¶ντρες και γυναίκες αποκτούν την Ατομικότητά τους στον Κριό, άντρες και γυναίκες κτίζουν την δική τους σύνδεση με το συλλογικό στον Καρκίνο. Δεν μπορώ να διαφοροποιήσω τα φύλα.

Λες ότι: "η Σελήνη στον Σκορπιό είναι άκρως επικίνδυνη για τις ισορροπίες που έχει κτίσει η Εγωική Συνείδηση". Ένα λεπτό να μεταφράσω στο μυαλό μου αυτό που λες για να το καταλάβω. Ένα κομμάτι της ύπαρξής μου, το υποσυνείδητό μου (Σελήνη) είναι άκρως επικίνδυνο για τις ισορροπίες ενός άλλου κομματιού της ύπαρξής μου, της Εγωικής μου Συνείδησης ή Ατομικότητάς μου (Ήλιος). Τώρα εμένα γιατί δεν μου φαίνεται και τόσο θετικό αυτό;

Ούτε μου φαίνεται για θετικό η Σελήνη να είναι άγριο θηλυκό, με ανομολόγητα πάθη που "ξεσχίζει" όποιον της πάει κόντρα. Προτιμώ τον ¶ρη μου να είναι έτσι κι όταν βάλει το σπαθί του στο θηκάρι η Σελήνη μου να μου δίνει ένα ήρεμο ύπνο το βράδυ.