Ελλάδος ...διαπλοκή

[Ζωή και Ζώδια]

Και ξανά προς τη δόξα τραβά
Αρκετοί ερευνητές της αστρολογίας εξεγείρονται και μόνον στη σκέψη ότι μια τόσο «καθυστερημένη και συντηρητική» χώρα όπως η Ελλάδα ανήκει στο ζώδιο του Υδροχόου. Θα προτιμούσαν ίσως Καρκίνο, Παρθένο ή οτιδήποτε άλλο θα τόνιζε την γκρίνια και τη μιζέρια των Νεοελλήνων....

του Γιάννη Ριζόπουλου

Ίσως όμως, παρασυρμένοι από μια ιερή ...αγανάκτηση για τα όσα συμβαίνουν καθημερινά στην όμορφη πατρίδα μας, ξεχνούν το ...δισυπόστατο των Ελλήνων, που ναι μεν στο εσωτερικό τα κάνουν ...κουλουβάχατα αλλά συνήθως διαθέτουν μια ενστικτώδη πολιτική διορατικότητα σε διεθνή θέματα. Πάρα πολλές φορές η κοινή γνώμη στην Ελλάδα έχει τελείως διαφορετική αντίληψη από την Ευρωπαϊκή, όπως φάνηκε για παράδειγμα στην κρίση της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Εκτός αυτού, είναι γνωστό ότι ο λαός μιας χώρας δεν περιγράφεται από τον Ήλιο αλλά από τη Σελήνη.
Και η Σελήνη στους Δίδυμους εκφράζει πολύ καλά την ευελιξία, την επικοινωνιακή δεινότητα και το ...διπλό χαρακτήρα του Νεοέλληνα. Κάθε φορά μάλιστα που οι γενικότερες εξελίξεις βοηθούν, ξεδιπλώνονται οι ποικίλες επικοινωνιακές ...αρετές της (ατέλειωτο κουβεντολόι, πληθωρισμός κινητών και αυτοκινήτων κ.λπ.) .

Η αντίθεση της Σελήνης με τον ¶ρη περιγράφει εξ ίσου ικανοποιητικά το μεσογειακό ταπεραμέντο, την εσωτερική φαγωμάρα μας αλλά και τα θύματα που θρηνούμε ετησίως στην άσφαλτο – ελλείψει πολέμων...
Όσο για τον ίδιο τον ¶ρη είναι πηγή εντάσεων και προστριβών. Όπως όμως θα δούμε από την ιδιοσυναστρία «μπολιάζεται» με Πλουτώνιες ιδιότητες. Και βέβαια η συσχέτιση ¶ρη-Πλούτωνα παραπέμπει σε γνωστούς συμβολισμούς με τον φοίνικα να αναγεννάται από τη στάχτη του ή στο πολύ γνωστό εμβατήριο «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...»


Το ωροσκόπιο της Ελλάδας
Η χώρα μας απέκτησε την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ύστερα από μια σειρά συνθηκών, από τις οποίες η πιο γνωστή –κι εκείνη που συνήθως χρησιμοποιείται από τους αστρολόγους– είναι το «Πρωτόκολλο του Λονδίνου», που υπεγράφη ανάμεσα στο Σουλτάνο και τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής στις 3/2/1830.
Τα κριτήρια επιλογής αυτής της ημερομηνίας ως «γέννηση» της σύγχρονης Ελλάδας είναι σε κάθε περίπτωση συζητήσιμα. Όταν υπεγράφη το συγκεκριμένο Πρωτόκολλο, η χώρα είχε ήδη κυβέρνηση και από αυτήν την άποψη δείχνει πιο λογικό να ανατρέξουμε σε άλλες ημερομηνίες που προηγήθηκαν και σηματοδότησαν την ύπαρξη ενός ελληνικού κράτους. Αν στηριζόμαστε σε κριτήρια όπως εκείνα που οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για τις ΗΠΑ, θα έπρεπε μάλλον να επικεντρωθούμε στις τελικές αποφάσεις της Α΄ Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο (13/1/1822, με το νέο ημερολόγιο), οπότε και διακηρύχθηκε επισήμως η ανεξαρτησία μας. Θα μπορούσαμε όμως να θεωρήσουμε ως ημερομηνία-σταθμό και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Ιωάννη Καποδίστρια στα τέλη Ιανουαρίου του 1828. Κάποιοι μελετητές πάλι παρακάμπτουν όλες αυτές τις «παλιές» ημερομηνίες, υποστηρίζοντας ότι ως «αρχή» της σύγχρονης Ελλάδας θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε είτε την Μεταπολίτευση (23/7/74), είτε την ψήφιση του νέου Συντάγματος που τέθηκε σε ισχύ στις 11/6/75.

Όλες οι απόψεις έχουν τα –αστρολογικά– επιχειρήματά τους κι αυτό είναι μάλλον φυσιολογικό από τη στιγμή που κάθε σημαντικό συμβάν στην ιστορία μιας χώρας προκύπτει συχνά από πλανητικές διελεύσεις που «κάθονται» σε προγενέστερες θέσεις και ενδείξεις, επιβεβαιώνοντας την ευαισθησία και τη λειτουργικότητά τους. Για παράδειγμα, στον προτεινόμενο χάρτη για το 1975 ο Πλούτωνας βρίσκεται στο Ζυγό, ακριβώς απέναντι από τη θέση που έχει σε εκείνον του 1830. Κάτι που απλά σημαίνει ότι ανεξάρτητα με το ποιος τελικά είναι ο «σωστός» χάρτης, τέτοιες ενδείξεις πιστοποιούν την ισχύ συγκεκριμένων θέσεων όπως είναι αυτή του Πλούτωνα.


Ο ...παραλλαγμένος Υδροχόος
Όσον αφορά τα περί Υδροχόου, ανεξάρτητα με τη φυσική ασυμβατότητά του με κάθε μορφή εξουσίας (ακόμη και του ιδίου...), που τον καθιστά ακατάλληλο για οποιαδήποτε σχετική θέση, δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε την παρεμβολή του Κρόνου από το Λέοντα, που σε αντίθεση με τον Ήλιο αλλά και σε τετράγωνο με την «πολιτευόμενη» Δήμητρα στο Σκορπιό δεσπόζει στον 4ο Οίκο του ωροσκοπίου της χώρας, επηρεάζοντας άμεσα το πολίτευμα και τον τρόπο διακυβέρνησης. Κατά τη γνώμη μου τόσο η κληρονομική βασιλεία που με μικρές διακοπές ίσχυσε μέχρι το δημοψήφισμα του 74, όσο και η πιο ...επίμονη οικογενειοκρατία που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, θα μπορούσαν να απορρέουν από τη συγκεκριμένη θέση του Κρόνου.
Το τετράγωνο της Δήμητρας με τον Κρόνο θέτει ευθέως ένα ζήτημα καταστολής ή περιορισμού των πολιτικών ελευθεριών ενώ παράλληλα η θέση της στο Σκορπιό βάζει στην οικονομική «κακοδαιμονία» της χώρας άφθονες πολιτικές συνιστώσες.
Παράλληλα με τη συνδρομή και των δύο πλανητών η Ελλάδα, ως προς τον Ήλιο της, μπορεί να λειτουργεί εναλλακτικά τόσο σαν Λέοντας –ακολουθώντας τα αχνάρια της «πεφωτισμένης δεσποτείας– όσο και σαν Σκορπιός με τα κρυφά κέντρα εξουσίας να κυριαρχούν. Υπάρχει βέβαια και η σύνοδος του Ουρανού με το μεσουράνημα που συνάδει με την ταραγμένη ιστορία της χώρας μας. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι το 1974 οι ανατροπές και τα πραξικοπήματα ήταν υπόθεση ρουτίνας...

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το ότι αυτή η ακριβής αντίθεση Ήλιου-Κρόνου (στη 14η μοίρα) σε γωνιακούς (θεμελιακούς) Οίκους δεν έχει πάντα την αναμενόμενη ανταπόκριση σε διελεύσεις και προόδους, τουλάχιστον όσον αφορά άμεσα κυβερνητικά και εθνικά θέματα.
Σε πολλές περιπτώσεις οι διελεύσεις αργών πλανητών από τη 14η μοίρα των σταθερών ζωδίων έφεραν στην επιφάνεια τη ...συνήθη για τα ελληνικά δεδομένα διαπλοκή πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Και γιΆ αυτό «ευθύνεται» κυρίως η Δήμητρα, που «στρέφει» την ενέργεια σε θέματα Σκορπιού. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι η διέλευση του Ουρανού από τη 14η του Υδροχόου το 1999 (στο χρηματιστηριακό κραχ) και αυτή του Πλούτωνα από τη 14η του Σκορπιού το 1989.


Η κρυφή ...γοητεία του Ποσειδώνα
Όμως η διασύνδεση απάτης και πολιτικής τονίζεται και από την ιδιοσυναστρία (τον συνδυασμό δηλαδή τροπικού και αστρικού ζωδιακού) του γενέθλιου χάρτη της χώρας. Το Τ-τετράγωνο Ήλιου-Δήμητρας-Κρόνου στην αστρική του μορφή «κάθεται» πάνω στο γενέθλιο τροπικό Ποσειδώνα (στον 9ο Οίκο), ανοίγοντας το δρόμο σε οράματα, ιδέες και εξαπατήσεις, που δεν έχουν αρχή και τέλος. Η πίστη σε «έξωθεν» βοήθεια είναι μια πολύ παλιά ...συνήθεια των Ελλήνων, από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης, τότε που το «ξανθό γένος» θα αναλάμβανε την τιμωρία των Οθωμανών. Ύστερα ακολούθησαν οι ¶γγλοι, οι Γάλλοι, οι Αμερικάνοι και εντελώς πρόσφατα πάλι οι Ρώσοι με τον «ορθόδοξο» Πούτιν να θεωρείται από κάποιους κύκλους περίπου ως ο διάδοχος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου!
Ο λαός μας παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις είναι πάντα πρόθυμος να στηρίξει τις ελπίδες του σε ποικίλους σωτήρες, που κατά τα άλλα κοιτάνε πάντα το συμφέρον τους. Και από αυτήν την άποψη η πίστη στο Χριστό και την Παναγία είναι χίλιες φορές προτιμότερη...


Το τετράγωνο Δία-Πλούτωνα
Δυστυχώς όμως στο ωροσκόπιο της Ελλάδας η διαπλοκή έχει κι άλλα ...αστρολογικά χαρτιά στο τσεπάκι της. Το τετράγωνο του Δία στον 8ο Οίκο με τον Πλούτωνα στον 11ο συνδέει άμεσα την οικονομία και την πολιτική υπονοώντας ότι η διαρκής σχέση τους είναι τόσο αλληλένδετη, όσο και ...βρόμικη. Πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες κάνουν ...πάρτι, ενώ τα χρέη της χώρας και των πολιτών συσσωρεύονται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από καταβολής ελληνικού κράτους όλες σχεδόν οι διελεύσεις του Δία από τον Αιγόκερω βάζουν ...πονηρές ιδέες στα μυαλά πολιτικών και επιχειρηματιών, οδηγώντας τελικά σε σκάνδαλα κάθε είδους. Παράλληλα οι διελεύσεις του Πλούτωνα από τους γωνιακούς οίκους του ωροσκοπίου της Ελλάδας έχουν εκτός των άλλων και ουσιαστικές οικονομικές συνέπειες.

Για παράδειγμα, η είσοδός του στον 1ο Οίκο της χώρας (το 1878 περίπου) σήμανε τον οικονομικό εκσυγχρονισμό της αλλά και την είσοδο στο ...κλαμπ των δανειοληπτών ευρείας κλίμακας. Με την αμέριστη συμπαράσταση πολιτικών και οικονομικών κύκλων, το 1893 η πτώχευση ήταν πλέον γεγονός...

Στον 4ο Οίκο ήρθε η «βιομηχανική ανάπτυξη» και το σχέδιο Μάρσαλ, ενώ στον 7ο (μετά το 1994) είχαμε τα μεγάλα έργα (το μεγάλο φαγοπότι δηλαδή) της «εποχής Σημίτη» και την ένταξη στην ΟΝΕ. Ωστόσο πάνω στο τετράγωνο Δία-Πλούτωνα «κάνουν παιχνίδι» και άλλοι αργοί πλανήτες.
Γενικότερα, όποιος περνά από τις πρώτες μοίρες των παρορμητικών ζωδίων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για έναν νέο γύρο ...διαπλοκής. Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος γνώρισε τις μεγαλύτερες δόξες της όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα «πακέτα» από τις Βρυξέλλες στη δεκαετία του 80. Ατυχώς για την πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας, ο Ποσειδώνας μπήκε στον Αιγόκερω το 1984 και το πέρασμα του από την «κρίσιμη» 6η μοίρα δεν άφησε ασυγκίνητο κανένα ...λαμόγιο. Δημιουργήθηκε έτσι μια σκανδαλώδης διαχείριση του δημοσίου χρήματος, ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ, που κάνει τις υποθέσεις τύπου Siemens ή Μονής Βατοπεδίου να μοιάζουν με σχολικό πάρτι.

Στο ερώτημα αν υπάρχει τρόπος να διορθωθεί το κακό, η απάντηση εξαρτάται από το κατά πόσον οι κυβερνώντες είναι διατεθειμένοι –που δεν είναι– να αξιοποιήσουν τον ορυκτό πλούτο και τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, που εξ αιτίας της διαπλοκής παραμένουν στα ...αζήτητα ή γίνονται αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης. Όπως δείχνει το πράγμα, μάλλον για φαύλο κύκλο πρόκειται...


Η Ιδιοσυναστρία
Όμως αυτό το τετράγωνο στην 6η μοίρα των παρορμητικών έχει δυστυχώς κι άλλες συνέπειες σε εθνικά κυρίως θέματα, κάτι που αστρολογικά μπορεί να εξηγηθεί επαρκώς με τη χρήση της ιδιοσυναστρίας στο ωροσκόπιο της Ελλάδας.
Πιο συγκεκριμένα το αστρικό τετράγωνο Δία-Πλούτωνα «πέφτει» πάνω στον τροπικό ¶ρη στον 7ο Οίκο (στον Τοξότη). Και μπορεί βέβαια η σύνοδος ¶ρη-Δία να δημιουργεί μια φρενίτιδα ενθουσιασμού και έναν αέρα νίκης, όμως πολύ συχνά ο Πλούτωνας, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα των «Μεγάλων Δυνάμεων» και του διεθνούς κεφαλαίου, έχει διαφορετική άποψη.
Ο ¶ρης που βασικά ευθύνεται για τις διαρκείς «τριβές» ή εχθροπραξίες με όλους σχεδόν τους ...αγαπητούς μας γείτονες συμπαρασύρει μαζί του και τη Σελήνη (σαν να λέμε, το λαό αυτής της χώρας) με την οποία όπως ήδη σημείωσα κάνει μια ...ωραιότατη αντίθεση. Οικονομία, πολιτική και διεθνείς σχέσεις μπλέκονται μεταξύ τους και όπως έχει δείξει η ιστορία το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου αναίμακτο.

Πρακτικά κάθε τροπική διέλευση πλανήτη από τις πρώτες μοίρες των παρορμητικών, απειλεί να ενεργοποιήσει το γενέθλιο ¶ρη και να βάλει μπροστά την ...πολεμική μηχανή.
Ο ...μετρ αυτών των ενεργοποιήσεων είναι ο Πλούτωνας. Και στις δύο περιπτώσεις που κινήθηκε σε αυτήν την περιοχή οι συνέπειες ήταν καταστροφικές. Η πρώτη ήταν το 1922 (στον Καρκίνο) και η δεύτερη το 1974 (στο Ζυγό).


Το 2011
Όπως ίσως γνωρίζετε, εδώ και λίγο καιρό ο Πλούτωνας βρίσκεται στον Αιγόκερω. Και από του χρόνου θα βρίσκεται στην «καυτή» –για την Ελλάδα– ζώνη των παρορμητικών. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι όσο κι αν τα πράγματα έχουν αλλάξει, η χώρα μας κινδυνεύει να εμπλακεί σε εθνικές περιπέτειες με άδοξο τέλος. Γι αυτό είναι φρόνιμο να πάψουν τουλάχιστον οι εθνικιστικές σειρήνες... Η όποια διεθνής υποστήριξη υπάρξει αρχικά, μπορεί να «γυρίσει» είτε λόγω λανθασμένων χειρισμών, είτε επειδή θα αλλάξουν οι διεθνείς συγκυρίες. Και βέβαια δεν είναι μόνον ο Πλούτωνας... Από το 2011 μπαίνει στο παιχνίδι και ο Ουρανός από τον Κριό, ενώ και ο Κρόνος θα ...σιγοντάρει από το Ζυγό. Από πού να πρώτο-φυλαχθούμε... Εν δυνάμει έχουμε ανοιχτά μέτωπα με όλους τους γείτονες: Σκόπια, Τουρκία, Αλβανία και ποιος ξέρει τι άλλο θα προκύψει...
Τέτοια αστρολογική συγκυρία έχει να ζήσει ο τόπος από το ...1821 και από αυτήν την άποψη όλα όσα έχουν δει τα ματάκια μας μέχρι τώρα, στην ιστορία αυτής της ταλαίπωρης χώρας, ενδέχεται να είναι πταίσματα! Λέτε τελικά να αφήσουμε το φρέντο και να αρπάξουμε τα καριοφίλια;

[Κοραλλία Μόζορα]

Πολύ καλό το άρθρο σου και σ΄ευχαριστούμε, Γιάννη μου. Εκφράζεις εδώ πολλές από τις σκέψεις, τις απόψεις και τους φόβους μου. Ο μόνος μου προβληματισμός στα όσα λες είναι ότι αν το τετράγωνο Δία/Πλούτωνα έπεφτε με την ιδιοσυναστρία πάνω στον ¶ρη στο 7ο και τον Τοξότη θα έφτανε και κανείς στα δικαστήρια και θα έπεφτε και κανένα κεφάλι μετά το... φαγοπότι. Όλοι όμως δυστυχώς τρώνε και πίνουν ανενόχλητοι.

[Κώστας]

Η αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους μήνες βλέπω με διαφορετικό μάτι τους χάρτες των κρατών. Παλιά δεν με έπειθαν, τώρα όμως έχουν αρχίσει να με πείθουν ότι λειτουργούν.


Ωστόσο, το Πρωτόκολλο του Λονδίνου δεν μπορεί να με πείσει...

Όχι μόνο λόγω της -δικαιολογημένης- εμμονής μου ότι οι Έλληνες συνδέονται με το ζώδιο της Παρθένου αλλά και επειδή η υπογραφή του Πρωτοκόλλου είχε μικρή ανάμειξη των Ελλήνων....και υπογράφτηκε πολύ μακριά από την Ελλάδα....

Αλήθεια έχει εξεταστεί ποτέ η ημερομηνία της 3ης Σεπτεμβρίου 1843?

Τότε δηλαδή που ύστερα από 3 χρόνια ετοιμασιών του Μακρυγιάννη σε συνεργασία με παλιούς οπλαρχηγούς, στρατηγούς και πολιτικούς κηρύχτηκε λαϊκή επανάσταση που απαίτησε από τον Όθωνα να δώσει Σύνταγμα.

Για να λειτουργήσει μία ημερομηνία ίδρυσης κράτους πρέπει η οργανωτική θέληση να αναδυθεί εκ των έσω και να ενεργοποιηθεί δυναμικά η συλλογική συνείδηση...η 3η Σεπτεμβρίου για μένα λοιπόν είναι σαφώς πιο ταιριαστή από τη 3η Φλεβάρη...και εξάλλου τα προηγούμενα συντάγματα υπόγραφτηκαν υπό πολύ πιο μεταβλητές και πρόχειρες συνθήκες και χωρίς βέβαια να γίνει κάποια συλλογική εξέγερση (η επανάσταση ήδη μαινόταν).

Η πραγματική ημερομηνία βέβαια πρέπει να είναι η 15η Σεπτεμβρίου 1843 λόγω παλαιού ημερολογίου...με Ήλιο στην 21η μοίρα της Παρθένου και τη Σελήνη στους Διδύμους. Η Σελήνη μάλιστα την ώρα των πρώτων υπογραφών είχε μόλις μπει στους Διδύμους, στη μηδενική μοίρα, σηματοδοτώντας την αρχή της πορείας ενός λαού αιώνια διχασμένου μεταξύ διπόλων.....
και με τον Ωροσκόπο μάλλον στο Λέοντα....


Ακούστε όμως και το πιο ωραίο....στις 21 Απριλίου του '67 όταν και επιβλήθηκε η χούντα ο Ουρανός ήταν στην 21η μοίρα της Παρθένου (σε πολύ κοντινή σύνοδο με τη Σελήνη και τον Πλούτωνα στην 18η τηςΠαρθένου), σε τέλεια σύνοδο με το "γενέθλιο" Ήλιο του 1843!!

Επίσης, η έναρξη της Ολυμπιάδας του 2004 έγινε με το Δία στην 21η μοίρα της Παρθένου (έχω αναφέρει παλιότερα τη σχέση του Δία με τους Ολυμπιακούς Αγώνες (φιλοξενία όλων των λαών, πνεύμα άμιλλας, πολλά μεγάλα έργα αλλά και τεράστια σπατάλη κτλ.).

Και τα τωρινά γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 με τον Κρόνο ακριβώς στην 21η μοίρα της Παρθένου και τον Ουρανό ακριβώς απέναντι...


Και τώρα που το σκέφτομαι, και αύριο που έχουμε εκλογές ο Ερμής είναι στην 23η της Παρθένου:bigsmile:


Μου φαίνεται λοιπόν ότι εδώ έχουμε την ημερομηνία-κλειδί...η οποία συνδυάζει και τα σωστά στοιχεία του παλιού χάρτη, διότι και εδώ ο ¶ρης είναι στον Τοξότη (θέση με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης σε σημαντικά γεγονότα της χώρας) όπως και η Σελήνη στους Διδύμους που δείχνει ένα λαό μονίμως (κ)οπαδικά διχασμένο...

Θα επανέλθω με καλύτερη ανάλυση του χάρτη της 15ης Σεπτεμβρίου και με διελεύσεις πλανητών από τα κομβικά σημεία του χάρτη.

[julie_iliadi]

Εχουμε ομως αποδείξει ότι δεν έχουμε πρόβλημα να παρουμε και το καριοφίλι σ' αυτήν την χώρα αν χρειαστει και να το χρησιμοποιήσουμε με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Για τη μαχητικότητα των Ελλήνων έχεις να μας γράψεις κάτι; Αλλιώς ασε τις κινδυνολογίες.

[Αγγελος]

Ελπιζω να πιασουμε τα καριοφιλια για να πεσουμε τουλαχιστον σαν...ηρωες...
Ετσι κι αλλιως, ειτε με τον ενα τροπο, ειτε με τον αλλον, θα πεσουμε...
Και δεν θα ηθελα να με μνημονευουν με τον φρεντο στο χερι...

[Μητσάκος]

Με αφορμή τα 2 παραπάνω ποστ, να καταθέσω κι εγώ συνοπτικά κάποιες απόψεις μου.

Ένα καλό ( ; ) που μας διδάσκει η αστρολογία είναι και οι κύκλοι. Βασικά η αστρολογία βασίζεται σε αυτούς. 1-2-3, αρχή-μέση και τέλος, από τον Κριό στους Ιχθείς και τούμπαλιν, κάπως έτσι γενικά. Το στοίχημα είναι να μετατρέψουμε την κυκλική πορεία σε σπειροειδή, προκειμένου να υπάρχει ανέλιξη και όχι μια αέναη κυκλική επανάληψη, σε πείσμα και αντίθεση της υπάρχουσας τάσης για διατήρηση της πορείας στο συγκεκριμένο πλαίσιο που ορίζει τον κύκλο. Είτε σε γενικό -κοσμικό, που λένε- επίπεδο είτε σε προσωπικό, με το δεύτερο να δείχνει πιο εύκολα να γίνει. Και αυτό γιατί σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να δουλέψει κάποιος μόνο τα δικά του στοιχεία, ενώ η περίπτωση του γενικού-κοσμικού προϋποθέτει μια συλλογική προσπάθεια.

Ακόμα και αυτήν όμως τη διαδικασία, την ανελικτική σε κοσμικό ή ατομικό επίπεδο, αν τη δούμε μακροσκοπικά και αποστασιοποιημένα, μάλλον θα διαπιστώσουμε τη νομοτελειακή ύπαρξη ενός κύκλου, που στην καλύτερη έχει να μας δώσει μία σπείρα, ένα μικρό ανέβασμα δλδ. Ιδίως αν ο χρονικός μας ορίζοντας δεν περιορίζεται σε διαστήματα που ορίζουν μια ζωή ή δύο, αλλά πολλές γενιές και ακόμα περισσότερο. Πιο απλά να το πω, «ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει» (για να ξαναανέβει, θα έλεγα) και «ό,τι γεννιέται θα πεθάνει» (για να ξαναγεννηθεί, θα έλεγα, πάλι, εγώ).

Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε μαθαίνοντας για «μεγαλεία της φυλής», για την «αντρειοσύνη των Ελλήνων», για την «ανωτερότητά μας» σε σχέση με τις αντιλήψεις και πρακτικές άλλων λαών. Και ως έναν βαθμό δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε ότι έτσι είναι . ¶πειρα τα παραδείγματα της υπερβατικής συμπεριφοράς απέναντι σε καταστάσεις δύσκολες και απαιτητικές. Από τις Θερμοπύλες μέχρι το Μανιάκι και την Πίνδο, από τον Κυναίγειρο μέχρι τον Σαμουήλ, τον Παύλο Μελά, τον Δαβάκη, τον Σάντο και τον Γλέζο, τον Καραολή και τον Δημητρίου, τον Μουστακλή και τον Παναγούλη.

Φυσικά και στις Θερμοπύλες υπήρξε και ένας Εφιάλτης, όπως και σε κάθε άλλη αναφερόμενη περίπτωση (από προσκυνημένους μηδίσαντες, προύχοντες και δημογέροντες, μέχρι δοσίλογους και αμερικανοτσολιάδες, που λέει και ο Τζιμάκος), με κοινή συνισταμένη είτε την επίτευξη κάποιου επιπλέον υλικού κέρδους είτε τη διατήρηση των υπαρχόντων. Κακά τα ψέματα, για τα λεφτά το κάνανε και το κάνουν και θα το κάνουν όλοι. Το θέμα μας όμως δεν είναι το αν υπήρξαν αυτοί ή όχι. Αυτοί πάντα θα υπάρχουν. Το ζήτημα είναι η … «ποσότητά» τους και όχι η … «ποιότητά» τους. Η τελευταία είναι δεδομένη, αναγνωρίσιμη και απορριπτέα, ίσως και να πρέπει να υπάρχει ώστε να συνιστά την απαραίτητη αντιδιαστολή που χαρίζει επιπλέον κλέος στην άλλη πλευρά.

Με δεδομένο ότι «ήρωας δεν γεννιέσαι, ήρωα σε κάνουν οι συνθήκες» , ή να το πω αλλιώς «στη φωτιά δένει τΆ ατσάλι», μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η …υπερπαραγωγή ηρώων, και όχι απλώς …επώνυμων, όπως σε πολλές άλλες γωνιές, την οποία «χρεώνεται» ο ελλαδικός χώρος, εν πολλοίς βασίζεται στην ύπαρξη της ανάγκης για ήρωες. Θέλω να πω ότι οι συνθήκες ήταν τέτοιες που επιβάλλανε τη μεταμόρφωση απλών ανθρώπων σε ήρωες, σε ανθρώπους που δεν προέταξαν το «εγώ» αλλά το «εμείς». Σκληροί άνθρωποι, μεγαλωμένοι όχι απαραίτητα με στερήσεις, αλλά με λιτότητα, πρακτικότητα, ξεκάθαρες ιδέες και προοπτικές. Πράγμα που δεν βλέπω να ισχύει σήμερα.

Ευδαιμονισμός, «καναπέδες», αδιαφορία, πνευματική «μαλάκυνση», ιδιοτέλεια, ατομισμός. Αυτά είναι εν ολίγοις τα χαρακτηριστικά που κυριαρχούν σε αυτήν την κοινωνία σήμερα, και έχουν χτιστεί όχι τώρα, αλλά σιγά σιγά εδώ και δεκαετίες. Ας πάρουμε κάποια πρόσφατα παραδείγματα: κηρύσσεται πόλεμος το Ά40 και η αντίδραση της πλειοψηφίας του κόσμου είναι να βγει και να … πανηγυρίσει. Διαγκωνίζονταν ποιος θα πρωτοπιάσει το όπλο! Μιλάμε όμως για ανθρώπους που μεγάλωσαν σε συνθήκες πολέμου, με έντονες και πρόσφατες για αυτούς μνήμες και μάλιστα μεγαλείου. Μπορεί να ήταν πρόσφατη (για αυτούς) η Μικρασιατική καταστροφή, αλλά εξίσου πρόσφατος ήταν και ο εδαφικός …διπλασιασμός της Ελλάδας.
Για να καταλάβετε τι εννοώ, ο παππούς μου πήγε φαντάρος το 1915 και γύρισε μετά από …7 χρόνια στο σπίτι, έχοντας συμμετοχή σε μάχες με Βούλγαρους και Τούρκους τα 6 από τα 7 αυτά χρόνια, καθώς τρεις τραυματισμοί τον κράτησαν μακριά από το πεδίο της μάχης. Και σαν τον παππού μου ήταν πολλοί. Και αυτοί είχαν μανάδες, γυναίκες, παιδιά που ζούσαν σε αυτήν την κατάσταση. Η ιδέα του θανάτου στη μάχη και για την πατρίδα δεν ήταν μια απλή και ασαφής έννοια, ήταν μια απτή πραγματικότητα.

Ας έρθουμε τώρα σε μια πιο πρόσφατη ιστορία, αυτήν του πολέμου με την Τουρκία στην Κύπρο το Ά74. Και λέω πολέμου επειδή πόλεμος που αναγκάστηκαν οι Έλληνες να κάνουν ήταν, άσχετα αν με νύχια και με δόντια επιχειρείται (και εν πολλοίς έχει κατορθωθεί) να καταγράφεται σαν ένα …περιστατικό που έγινε μακριά μας και δεν μας αφορά. Με το που κηρύσσεται η γενική επιστράτευση, αρκετοί πανηγύρισαν και τα χαμόγελά τους έντυσαν τα καμιόνια και τα τρένα που τους μετέφεραν στις μονάδες τους, πάρα πολλοί όμως έτρεξαν να αγοράσουν …νουνού, να «καβατζωθούν» και να προετοιμαστούν για το …χειρότερο, που για αυτούς θα ήταν όχι να χάσουν τη ζωή τους, αλλά τον …υλικό τους πλούτο. Και ήταν τέτοιο το μέγεθος, το ποσοστό αυτών που αντιδράσανε έτσι, που καταγράφηκε και από τους σύγχρονους της εποχής ως μια διαφοροποίηση της συμπεριφοράς των Ελλήνων. Το ίδιο έγινε και το Ά87, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα, πάλι με τα …νουνού πρωταγωνιστές, για να φτάσουμε στα Ίμια και το «ευχαριστώ τους Αμερικάνους» του Σημίτη και το «δεν θα γίνω εγώ η αιτία να κλάψουν οι Ελληνίδες μάνες», ρήση που χρεώνεται στον τότε υπουργό εξωτερικών Θ. Πάγκαλο. Δεν υποστηρίζω ότι αν παρουσιαστεί η ανάγκη δεν θα υπάρξουν ήρωες. Απλώς λέω ότι η σημερινή μας κοινωνία, και εφόσον χαρακτηρίζεται από τις ιδιότητες που ανέφερα πιο πάνω, δύσκολα θα έχει την …υπερπαραγωγή ηρώων που είχε παλαιότερα, άρα δύσκολα θα αντιμετωπίσει και τις διαφαινόμενες προκλήσεις.

Διάγουμε περίοδο παρακμής (κλείνει ένας κύκλος δλδ) και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκφράσεις της δημόσιας ζωής αλλά και της προσωπικής μας, όπου ελάχιστα πράγματα λειτουργούν όπως θα έπρεπε, ο φιλοτομαρισμός αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της συμπεριφοράς των περισσότερων και η απαξία της συλλογικότητας αποτελεί πραγματικότητα. Δεν φτάνουν οι αναφορές στο ένδοξο παρελθόν και τα πανευρωπαϊκά κύπελλα ή οι ρωμαϊκές φιέστες τύπου ολυμπιακών αγώνων ή της Eurovision για να δημιουργηθούν αυτοί που δεν θα διστάσουν να πάρουν κεφάλια (γιατί δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, στον πόλεμο δεν πας για να σκοτωθείς για την πατρίδα σου, πας για να κάνεις να σκοτωθεί ο … άλλος για τη δική του πατρίδα). Χρειάζονται συνείδηση, ήθος και παιδεία που, εγώ προσωπικά, δεν βλέπω να υπάρχουν στο βαθμό που θα έπρεπε. Και αυτό δεν είναι ούτε κινδυνολογία (δλδ χωρίς βάση προβολή κάποιου κινδύνου) ούτε θεωρώ ότι πρέπει να δίνονται ζωές για την τιμή και μόνο, αν δεν έχουν εξαντληθεί προηγουμένως όλες οι άλλες δυνατότητες.

[Αγγελος]

Δεν ειναι κακο να εχεις προτυπα κε Μητσακο...ηρωικα προτυπα...Ειδαλλως, εαν σκεφτομαι εγω στην καθημερηνοτητα μου το ποτε η σφυροειδης και η σφαιρα θα φτασουν στο σημειο καποτε να δειξουν τον συσχετισμο τους (?), ........?
Ξεχνας κατι που ειναι βασικο για την Αστρολογια.
Το οτι ηρθαμε για να εκφρασουμε τον εαυτο μας και οι ασχολουμενοι οντως με την Αστρολογια, να τον διορθωσουμε...
Εσυ ανεπτυξες και γεμισες μια ολοκληρη σελιδα για να μας μιλησεις για τον ευνουχισμο. Λυπαμαι Μητσακο, αλλα εγω δεν σκεφτομαι ετσι. Εαν η Ελλαδα ηταν ανθρωπος και ειχε τον αστρολογικο χαρτη στο χερι της, θα επρεπε να προσπαθησει να διορθωσει την ταση που εχει να την ευνουχιζουν.
Ξεχνας το βασικο θεμελιο της Αστρολογιας το οποιο εσυ (οντως ασχολουμενος με την Αστρολογια) θα επρεπε να διαδωσεις:
"Ο ανθρωπος κυβερνα τα αστρα"
Συγνωμη Σωκρατη.

[Μητσάκος]

Δεν ειναι κακο να εχεις προτυπα κε Μητσακο...ηρωικα προτυπα....

Ίσως δεν έγινα κατανοητός. Δεν αμφισβήτησα ούτε τα ηρωικά πρότυπα, ούτε την αναγκαιότητά τους. Αμφισβητώ την απήχηση που αυτά έχουν στους νεοέλληνες και την διάθεση των περισσότερων από τους τελευταίους να βαδίσουν στα χνάρια τους αν απαιτηθεί.

Ξεχνας κατι που ειναι βασικο για την Αστρολογια.
Το οτι ηρθαμε για να εκφρασουμε τον εαυτο μας και οι ασχολουμενοι οντως με την Αστρολογια, να τον διορθωσουμε...

Με το συμπάθιο, αλλά δεν ξεχνάω τίποτα (σχεδόν ). Το αν ήρθαμε για να "εκφράσουμε" τον εαυτό μας είναι κάτι πολύ υποκειμενικό για να το σχολιάσω, άσχετα αν το αποδέχομαι ή όχι. Μπορεί και να είναι έτσι. Αλλά και να είναι έτσι, είναι άλλο πράγμα να προσπαθήσεις να βελτιώσεις κάποια στοιχεία του χαρακτήρα σου, άλλο πράγμα το αν θα καταφέρεις κάτι, και άλλο πράγμα να αναφερόμαστε σε ένα πολύ πιο γενικό σύνολο, όπως είναι ένας λαός, και εν προκειμένω ο ελληνικός. ¶λλο πράγμα να "δουλεύω" προσωπικά στοιχεία του χαρακτήρα μου και άλλο να πρέπει ένας λαός συλλογικά να προσπαθήσει να "δουλέψει" κάποια στοιχεία του. Αν το πλήθος των μονάδων που αποτελούν τον λαό είναι παρτάκηδες και ανήθικοι, ασεβείς και καιροσκόποι, χωρίς διάθεση να βελτιώσουν τα δικά τους αρνητικά χαρακτηριστικά, όσο και να αλλάξω εγώ, το σύνολο θα είναι τέτοιο που βλέπουμε καθημερινά. Χωρίς αυτό βέβαια να αποτρέπει εμένα από το να ακολουθώ τον δικό μου δρόμο.
Αν κάποιος ξεχνάει κάτι, αυτός είσαι μάλλον εσύ, που δεν υπολογίζεις αυτό που αναφέρω εξαρχής, ότι η αστρολογία βασίζεται σε κύκλους που καλούμαστε να τους μετατρέψουμε σε σπείρες ανέλιξης. Τι διαφορετικό σημαίνει από αυτό στο οποίο αναφέρεσαι λέγοντας αυτά που έβαλα σε παράθεση;

Εσυ ανεπτυξες και γεμισες μια ολοκληρη σελιδα για να μας μιλησεις για τον ευνουχισμο. Λυπαμαι Μητσακο, αλλα εγω δεν σκεφτομαι ετσι. Εαν η Ελλαδα ηταν ανθρωπος και ειχε τον αστρολογικο χαρτη στο χερι της, θα επρεπε να προσπαθησει να διορθωσει την ταση που εχει να την ευνουχιζουν.. .

Μην βάζεις λόγια που δεν έγραψα Αναφέρω συγκεκριμένα παραδείγματα και μου αναφέρεις υποθετικές προτάσεις. Ανισοβαρείς οι καταθέσεις, δεν νομίζεις; Τι πάει να πει "αν η Ελλάδα ήταν άνθρωπος"; Δεν είναι, τι να κάνουμε τώρα; Στο λέω και πιο πάνω: άλλο το προσωπικό και οι δυνατότητες παρέμβασης σε αυτό το επίπεδο και άλλο το συλλογικό.

Ξεχνας το βασικο θεμελιο της Αστρολογιας το οποιο εσυ (οντως ασχολουμενος με την Αστρολογια) θα επρεπε να διαδωσεις:
"Ο ανθρωπος κυβερνα τα αστρα".

Αρχικά, να μου επιτρέψεις μια διόρθωση: ο σοφός κυβερνά τα άστρα του, αναφέρει η ρήση, και όχι γενικά ο άνθρωπος. Γενικά πάντως, διακρίνω μια συγκεχυμένη προσέγγιση από την πλευρά σου στο θέμα. Το ότι κάτι πάει στραβά, και είναι μια πραγματικότητα αυτό όσον αφορά τον ελληνικό λαό, δεν σημαίνει ότι αν δεν το αναφέρουμε θα πάψει και να ισχύει, όσο και αν μας πληγώνει, όσο και αν μας κάνει να ντρεπόμαστε για αυτό.
Απεναντίας πιστεύω ότι θέτοντας τον δάκτυλο επί των τύπων των ήλων κάνουμε και ένα βήμα εμπρός. Διαγιγνώσκοντας το πρόβλημα μπορεί και κάποια στιγμή να το διορθώσουμε. Αν το κρύβουμε κάτω από το χαλάκι, αυτό θα επανέρχεται συνέχεια, με τις αρνητικές του επιπτώσεις διαρκώς αυξανόμενες σε ένταση.
Και ένα τελευταίο: Αναφέρω εξαρχής την ύπαρξη κύκλων, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Το ότι τα "σημάδια" δείχνουν να περνάμε σε ένα στάδιο ολοκλήρωσης ενός κύκλου δεν πρέπει να μας φοβίζει, ούτε να μας τρομοκρατεί. Ειδικά εμάς που, λίγο πολύ, ασχολούμαστε με την αστρολογία και είμαστε, κατά κάποιο τρόπο, πιο ...ψυλιασμένοι :bigsmile: Είναι και αυτό ένα από τα "μαθήματα" που έχω πάρει ασχολούμενος με την αστρολογία. Κάποια πράγματα, ιδίως σε συλλογικό επίπεδο, είναι αναπόφευκτα. Δεν μπορούμε, ως μονάδες-άτομα, να παρέμβουμε και να τα αλλάξουμε. Τα γεγονότα θα τα βιώσουμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι είτε να μετριάσουμε το βαθμό επίπτωσής τους επάνω μας (στην καλύτερη), είτε να τα βιώσουμε πιο ήπια, σε ψυχολογικό επίπεδο, καθώς τα περιμένουμε και δεν θα μας έρθει κεραμίδα στο κεφάλι ξαφνικά :bigsmile:

[Κοραλλία Μόζορα]

Θα συμφωνήσω με τον Μητσάκο ότι για να "κυβερνήσεις τα άστρα" χρειάζεται αυτογνωσία και η αυτογνωσία προϋποθέτει ειλικρίνεια με τον εαυτό μας. Όντως από το 74 και μετά (με την τραγωδία στην Κύπρο) άρχισε να διαφαίνεται μια κοινωνική διαφοροποίηση ως προς τα παλιότερα ελληνικά πρότυπα. Στην Κύπρο, και με το εθνικό πρόβλημα να αποτελεί καθημερινότητά μας, οι κοινωνικές καταστάσεις είναι ακόμα χειρότερες απ΄ότι τις περιγράφει ο Μητσάκος για την Ελλάδα.

Αν χρειαστεί όμως (και όλοι ευχόμαστε να μην χρειαστεί) να πολεμήσει ο ελληνισμός για την χώρα του πιστεύω ότι θα το κάνει, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Κι όταν μπεις στον πόλεμο και αγωνίζεσαι για την ζωή σου όλα αλλάζουν, γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Στην Κύπρο το 74 δυο 16χρονα παιδιά κατέρριψαν τουρκικό πολεμικό αεροσκάφος ενώ βομβάρδιζε με παμπάλαιο ημιαυτόματο όπλο που είχαν κλέψει από τις αποθήκες του στρατού επειδή λόγω ηλικίας δεν τους έδιναν όπλα. Στον πόλεμο το ένστικτο της επιβίωσης επικρατεί σε όσους καναπέδες κι αν είχες ξαπλώσεις πριν και όσους φρέντο κι αν είχες πιεί.

Το βέβαιο είναι ότι η ελληνική κοινωνία (και όχι μόνο) αλλάζει. Το θέμα είναι προς τα πού πρέπει να τείνει. Δεν είμαι σίγουρη όμως ότι η σωστή κατεύθυνση είναι τα πρότυπα του 40. Μπαίνοντας στην εποχή του Υδροχόου ο κόσμος στρέφεται προς ευρύτερες συλλογικές ιδέες σε όλα τα επίπεδα, εγκαταλείποντας την ισχυρή εθνική συνείδηση. Ίσως θα έπρεπε κι εμείς να στραφούμε προς αυτή την ευρύτερη συλλογικότητα έστω κι αν σ΄αυτήν περιλαμβάνονται και οι εχθροί μας.

[toniats]

Εχουμε ομως αποδείξει ότι δεν έχουμε πρόβλημα να παρουμε και το καριοφίλι σ' αυτήν την χώρα αν χρειαστει και να το χρησιμοποιήσουμε με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Για τη μαχητικότητα των Ελλήνων έχεις να μας γράψεις κάτι; Αλλιώς ασε τις κινδυνολογίες.

To εν λόγω καριοφίλι είχαμε στο παρελθόν αποδείξει ότι το χρησιμοποιούσαμε. Τότε που ξέραμε και πως λειτουργεί...

Τώρα για να φτιάξεις έναν εσπρέσο της προκοπής πρέπει να είσαι ιδιοκτήτης καφετιέρας που πιάνει τις 22 atm.....αλλιώς παραγγέλνεις να σου φέρουν έναν διπλό!!

Η μαχητικότητα των Ελλήνων εξαντλείται με την καθιέρωση του 12ωρου εργασίας άνευ υπερωριών και λες και δοξα σοι ο Θεός που μίλησε ο μπάρμας σου στο "κόμα" και μπόρεσες να καπαρώσεις τη θεσούλα!!!

όσους δεν αφορά η παραπάνω πραγματικότητα σε πολύ λίγο χρόνο θα περιλαμβάνονται στις ολιγοσέλιδες λίστες των σούπερ προνομιούχων της χώρας...

και δεν ξέρω τι σκατά καριοφύλι να χρησιμοποιήσω προκειμένου να αλλάξω την πραγματικότητα των 500 ευρώ χωρίς ασφάλιση, αυτή που βιώνουν όλο και περισσότεροι έλληνες πολίτες εν ετη 2010 -να δεις τι σου 'χω για μετά!!-