Αρης - Πλούτωνας, Η ψυχολογική διερεύνηση της αντιμετώπισης του κινδύνου

[Βασιλης Παπαδολιας]

Ο συσχετισμός ¶ρη Πλούτωνα δεν είναι καινοφανής στις καταχωρήσεις αυτού του site ούτε είναι πρωτόγνωρος σε σχέση με τη γενικότερη αστρολογική βιβλιογραφία. Υπό την έννοια αυτή μία ακόμα προσέγγιση πάνω στο θέμα ίσως και να θεωρούνταν από πολλούς περιττή. Στην πραγματικότητα όμως κάθε όψη έχει έτσι κι αλλιώς ένα ξεχωριστό βιωματικό χαρακτήρα για τον καθένα από μας. Εφόσον επομένως η προσέγγιση έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στην εμβάθυνση και κατανόηση του θέματος δεν παύει να είναι χρήσιμη και δημιουργική.

Διαβάστε το

Αρης - Πλούτωνας, Η ψυχολογική διερεύνηση της αντιμετώπισης του κινδύνου - Αστρολογία ωροσκόπιο προβλέψεις ζώδια

[toniats]

Αγαπητέ Βασίλη

σε αυτή την τοποθέτησή σου αναπόφευκτη για μένα η ρήση του αγαπητού, σε όλους σας, Νίτσε : "ότι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατο"

Η προσωπική μου ένσταση είναι : μήπως ότι δε με σκοτώνει άμεσα, με σκοτώνει λίγο-λίγο στη συνέχεια;

Εξηγούμαι: Σε συνθήκες κρίσης "όταν βρίσκεται με την πλάτη κολλημένη στο τοίχο" συνήθως ο άνθρωπος επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις επιβιώσης που του βρίσκονται, Κρόνους (αντοχή σε συνθήκες πίεσης), Πλούτωνες (ένα βαθύ ένστικτό επιβίωσης, που οπλίζει το χέρι και την καρδιά σου -η καρδιά έχει συναισθήματα και νοιώθει φόβο, το πνεύμα όχι-) και ¶ρη (ο πολεμιστής, αυτός που υπερασπίζεται Θερμοπύλες). Και πολεμάει.

Νομίζω πως αυτό θα γίνεται πάντα, ακόμα και στην εποχή που ο Πλούτωνας θα βρεθεί στον ντελικάτο Ζυγό. Στο κάτω-κάτω γνωρίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που στέκονται στη μάχη ακόμα κι όταν ο Κρόνος τους βουλιάζει στον λασπώδη βυθό της θάλασσας των Ιχθύων, η (και) ο ¶ρης τους χάνεται στη μάχη της λεπτομέρειας του Παρθένου.
Τα ένστικτα της επιβίωσης, από όποια σκοπιά να τα δούμε (αστρολογική, ψυχολογική και ιστορική) είναι αρχέγονα και γιαυτό πανίσχυρα.

Όμως τι γίνεται όταν τα δύσκολα περάσουν, όταν τελειώσει η μάχη και σταθείς, μπαρουτοκαπνισμένος αλλά ζωντανός, στη μέση ενός καταστραμμένου τοπίου;; Εκεί που υπήρχε ομορφιά και τάξη, εκεί που ήταν το σπίτι σου και η ζωή σου, τώρα καπνίζουν ερείπια....(συμβολικώς)

Τότε αρχίζει ένας, κατα τη γνώμη μου, μεγαλύτερος πόλεμος. Ο πόλεμος με τον φόβο της επανάληψης της μάχης, ο φόβος της εγκατάλειψης -απο τους αδιάφορους γονείς- του παιδιού στο δάσος για να πεθάνει. Και εδώ έχουμε αρχέγονες μνήμες, γιαυτό η θλίψη και ο φόβος μας είναι τεράστιοι, επικίνδυνοι γκρεμοί....σκεπτόμαστε πλέον πως με ένα μικρό παραπάτημα, ένα μικρό μας λάθος ....χαθήκαμε...

Η απορία μας είναι: γιατί συνέβη σε μας; Γιατί έπρεπε να πολεμήσουμε εμείς; Γιατί έπρεπε να βρεθούμε στη θέση που βρεθήκαμε, απεχθανόμαστε τις δυσκολίες και ο Κοσμικός Νους οφείλει να το γνωρίζει αυτό και να μας αφήσει στην ησυχία μας!!

Εντελώς αντίθετα στις συνηθειές μου δεν θέτω το ερώτημα ρητορικώς, για να απαντήσω ως φωστήρας στην συνέχεια.... περιμένω την τοποθέτησή σου.....

[Βασιλης Παπαδολιας]

Μετά ... τίποτα δεν είναι ίδιο. Ο Πλούτωνας σε έχει αλλάξει κι είναι πλέον θέμα άλλων ψυχικών ικανοτήτων να προσαρμοστείς στη νέα κατάσταση και κατά τη γνώμη μου κυρίως θέμα Κρόνου/Σελήνης. Ένας Κρόνος υγιής που γνωρίζει τα όρια του είναι σε θέση να χτίσει το νέο σπίτι και μία Σελήνη καλό στήριγμα ηθικού μπορεί να σε κρατήσει μακριά από την ψυχική διάλυση. Κι επειδή Κρόνος / Σελήνη είναι οι γονείς μας στην ουσία το θέμα μετά την καταστροφή είναι: Νιώθουμε ότι υπάρχει μέσα μας κάπου μία βάση πρακτική (Κρόνος) αλλά και συναισθηματική (Σελήνη) για να ξαναξεκινήσουμε; Έχουμε μάθει να ξανασηκωνόμαστε; Και τέλος έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε την ιδέα του τίποτα δε θα είναι πια όπως πριν;

[Aries&Libra]

Πολύ, πολύ, πολύ ωραίο άρθρο.
Έχοντας τρίγωνο Πλούτωνα (Παρθένος) με ¶ρη (Ταύρος), στα λόγια φοβάμαι στην πράξη ξεπερνάω τα όρια της αντοχής. Έχω βρεθεί υπό την απειλή όπλου στον κρόταφο, και η δύναμη που ένοιωσα εκείνη την στιγμή ήταν τόσο μοναδική που εξέπληξε ακόμα κι εμένα την ίδια. Όλα στην ζωή μου τα κάνω με τον δύσκολο τρόπο, γιατί μου αρέσει να αγωνίζομαι και να κερδίζω, σαν να είναι βίτσιο σαν να είναι μέσα στο πετσί μου. Μέχρι στιγμής τα έχω καταφέρει στα πάντα και νοιώθω μια ικανοποίηση, λες και είμαι στην ζούγκλα και νικάω τα θηρία. Πολλές φορές μάλιστα νοιώθω άτρωτη και άλλες προκαλώ η ίδια τις μάχες. Αυτό βέβαια δεν λέω οτι είναι καλό όμως είναι σαν αναπόφευκτο.

[zoze]

Μέχρι πριν λίγες μέρες είχα αντίθεση ΄Αρη (από κριο)- Πλούτωνα (ζυγό)!
Φυσικούς κινδύνους ή ατυχήματα ευτυχώς δεν είχα (π.χ. απέφευγα να οδηγάω κλπ... ) αλλά μια ένταση την είχα, η οποία γίνονταν αισθητή και στους άλλους αφού πολλοί ήταν αυτοί που με κοιτούσαν στο άσχετο! Σαν να είχε αυξηθεί η εσωτερική μου θερμοκρασία κατά 10 βαθμούς:bigsmile: Σκέφτηκα να αρχίσω kick-boxing:bigsmile:

Μολονότι την παρατηρούσα αυτή την όψη κατά τη διάρκειά της και το πώς θα με επηρεάσει και προσπαθούσα να το παίξω ατάραχος Βούδας, η επίσης κοινή αντίθεση της κοπέλας μου (πάλι ¶ρης(από κριό) - Πλούτωνας(ζυγός-) την οδήγησε στο να μου πετάξει μια υπόγεια και σκηνοθετημένη πλουτώνια ατάκα για να δοκιμάσει υποτίθεται την ανθεκτικότητα της σχέσης μας και να δει το κατά πόσο την αγαπώ και τη ζηλεύω (ξέρετε αυτά τα γυναικεία...) που η αντίδραση μου τώρα που τη ξαναεξετάζω ήταν λίγο υπερβολική:nuts: Έριξα ένα βρίσιμο και κάτι καντίλια, (αν και δεν τα συνηθίζω λόγω της διαλλακτικότητας της ζυγίσιας μου πλευράς) σαν να ήμουν πυρηνικός αντιδραστήρας που ενεργοποιήθηκα αλλά το ευχαριστήθηκα!:bigsmile:

Και θα συμφωνήσω με το Βασίλη που σε ένα άλλο θέμα ανέφερε ότι μερικές φορές είναι καλύτερα να μαλώνεις ώστε να αδειάζεις και να μη σου βγαίνει έμμεσα ή με τη μορφή ατυχημάτων! Έτσι και μεις καβγαδίσαμε, εκτονωθήκαμε και τώρα που η δύσκολη αυτή όψη φεύγει ξαναρχόμαστε στην ισορροπία μας
Το να μαλώνεις ή να καβγαδίζεις δεν είναι κατ' ανάγκην κακό αρκεί βέβαια να γίνεται με λίγη έστω συνείδηση!

[Μητσάκος]

.......
........Έριξα ένα βρίσιμο και κάτι καντίλια, (αν και δεν τα συνηθίζω λόγω της διαλλακτικότητας της ζυγίσιας μου πλευράς) σαν να ήμουν πυρηνικός αντιδραστήρας που ενεργοποιήθηκα αλλά το ευχαριστήθηκα!:bigsmile:

Και θα συμφωνήσω με το Βασίλη που σε ένα άλλο θέμα ανέφερε ότι μερικές φορές είναι καλύτερα να μαλώνεις ώστε να αδειάζεις και να μη σου βγαίνει έμμεσα ή με τη μορφή ατυχημάτων! ........
.........
Το να μαλώνεις ή να καβγαδίζεις δεν είναι κατ' ανάγκην κακό αρκεί βέβαια να γίνεται με λίγη έστω συνείδηση!

Μ' αρέσει, μ' αρέσει :nuts: Δίνει μια ...άλλη διάσταση στις ..."συντροφικές έριδες", που λένε κι αστρολόγοι

[κρασακι]

Μέχρι πριν λίγες μέρες είχα αντίθεση ΄Αρη (από κριο)- Πλούτωνα (ζυγό)!
Φυσικούς κινδύνους ή ατυχήματα ευτυχώς δεν είχα (π.χ. απέφευγα να οδηγάω κλπ... ) αλλά μια ένταση την είχα, η οποία γίνονταν αισθητή και στους άλλους αφού πολλοί ήταν αυτοί που με κοιτούσαν στο άσχετο! Σαν να είχε αυξηθεί η εσωτερική μου θερμοκρασία κατά 10 βαθμούς:bigsmile: Σκέφτηκα να αρχίσω kick-boxing:bigsmile:

Μολονότι την παρατηρούσα αυτή την όψη κατά τη διάρκειά της και το πώς θα με επηρεάσει και προσπαθούσα να το παίξω ατάραχος Βούδας, η επίσης κοινή αντίθεση της κοπέλας μου (πάλι ¶ρης(από κριό) - Πλούτωνας(ζυγός-) την οδήγησε στο να μου πετάξει μια υπόγεια και σκηνοθετημένη πλουτώνια ατάκα για να δοκιμάσει υποτίθεται την ανθεκτικότητα της σχέσης μας και να δει το κατά πόσο την αγαπώ και τη ζηλεύω (ξέρετε αυτά τα γυναικεία...) που η αντίδραση μου τώρα που τη ξαναεξετάζω ήταν λίγο υπερβολική:nuts: Έριξα ένα βρίσιμο και κάτι καντίλια, (αν και δεν τα συνηθίζω λόγω της διαλλακτικότητας της ζυγίσιας μου πλευράς) σαν να ήμουν πυρηνικός αντιδραστήρας που ενεργοποιήθηκα αλλά το ευχαριστήθηκα!:bigsmile:

Και θα συμφωνήσω με το Βασίλη που σε ένα άλλο θέμα ανέφερε ότι μερικές φορές είναι καλύτερα να μαλώνεις ώστε να αδειάζεις και να μη σου βγαίνει έμμεσα ή με τη μορφή ατυχημάτων! Έτσι και μεις καβγαδίσαμε, εκτονωθήκαμε και τώρα που η δύσκολη αυτή όψη φεύγει ξαναρχόμαστε στην ισορροπία μας
Το να μαλώνεις ή να καβγαδίζεις δεν είναι κατ' ανάγκην κακό αρκεί βέβαια να γίνεται με λίγη έστω συνείδηση!

Την ίδια όψη είχα κι εγώ πριν λίγες μέρες, όπως και αρκετοί άλλοι γεννημένοι το ίδιο διάστημα...
Μα ακριβώς την ίδια αίσθηση είχα όμως!:nuts:

Τι 10 βαθμούς η εσωτερική θερμοκρασία! 110 λέμε!!
Ένιωθα να βράζω μόνο και μόνο με μια σκέψη, να εκνευρίζομαι σε χρόνο dt όμως και σκεφτόμουν δεν είναι και πολύ φυσιολογικό.....αυτό με έκανε να κοιτάξω λίγο παραπέρα και είδα έτσι ότι την έχω και στο solar arc την ίδια όψη ενεργοποιημένη με ακρίβεια όμως! Τι να πω ίσως συνδυαστικά με την τωρινή διέλευση να έκανε το μπαμ της τις ημέρες αυτές!!
Το έριξα στο τρέξιμο για εκτόνωση όπως πάντα...κάτι έκανε αυτό..πάντα βοηθά! Αλλά ο καβγάς ο καλός δεν αποφεύχθη και πάλι!!

Συμφωνώ και επαυξάνω ότι τα καβγαδάκια έχουν και τα καλά τους κάποιες φορές! Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν καβγαδάκια!? Ανάβουν και τα αίματα κάπως βρε παιδιά στην τελική! δεν είναι κακό! :toung:
Είπαμε καλή η ηρεμία, τάξη και ασφάλεια και σιγουριά καμία όμως...
Εννοείται να μην ξεφεύγουμε βεβαίως βεβαίως...

Πάντως σοβαρά τώρα σε τέτοιες διελεύσεις η γυμναστική και η άσκηση είναι η καλύτερη εκτόνωση και ο καλύτερος τρόπος να διοχετευτεί όλη αυτή η ενέργεια. Αλιώς είναι σαν να μένει κλεισμένη στο σώμα και να ψάχνει τη διέξοδο της...

[vana4]

Είχα και γω την ίδια αίσθηση, έψαχνα αφορμή για να εκραγώ ανα πάσα στιγμή. Με.. φοβήθηκα και εγώ η ίδια. Τσακώθηκα κάποιες φορές.. προσπάθησα και διατήρησα την ψυχραιμία μου κάποιες άλλες. Αυτό που μου κάνει εντύπωση -και είναι ο λόγος που γράφω αυτό το post -είναι ότι όπως είδα στις διελεύσεις των τελευταίων ημερών δεν έχω τέτοια όψη. Μόνο ένα τετράγωνο γενέθλιου ¶ρη στον Καρκνο (46΄30΄΄) με διελαύνοντα ¶ρη στον Κριό. Φαίνεται λογικό ή να αποτανθώ σε ενδοκρινολόγο ?

[κρασακι]

Είχα και γω την ίδια αίσθηση, έψαχνα αφορμή για να εκραγώ ανα πάσα στιγμή. Με.. φοβήθηκα και εγώ η ίδια. Τσακώθηκα κάποιες φορές.. προσπάθησα και διατήρησα την ψυχραιμία μου κάποιες άλλες. Αυτό που μου κάνει εντύπωση -και είναι ο λόγος που γράφω αυτό το post -είναι ότι όπως είδα στις διελεύσεις των τελευταίων ημερών δεν έχω τέτοια όψη. Μόνο ένα τετράγωνο γενέθλιου ¶ρη στον Καρκνο (46΄30΄΄) με διελαύνοντα ¶ρη στον Κριό. Φαίνεται λογικό ή να αποτανθώ σε ενδοκρινολόγο ?

Δεν χρειάζεται να απευθυνθείς σε ενδοκρινολόγο!:bigsmile:
Την βγάζει την τσίτα της και αυτή η όψη..
Κοίτα την ερμηνεία διέλευσης:

Αρης Τετράγωνο Αρης
Η αυξημένη ενεργητικότητα θα είναι το κυρίαρχο στοιχείο για όσο διαρκεί αυτή η όψη. Και αυτό, βέβαια από μόνο του δεν θα ήταν κακό, αν παράλληλα αυτή η ενεργητικότητα δεν συνδυαζόταν και με ένα έντονο συναίσθημα περιορισμού που πιθανόν να αισθανθείτε. Αυτό το κοκτέιλ μπορεί να σας οδηγήσει σε συμπεριφορές που δεν είναι αρμόζουσες, όπως π.χ. να γίνετε εσείς πολύ πιεστικοί απέναντι στους άλλους, ή να θυμώσετε πολύ εύκολα και επιπλέον να δείξετε το θυμό σας, ή μπορεί να μην θέλετε να καταλάβετε αυτά που σας λένε και να είστε αυτό που λέμε... «αγύριστο κεφάλι» -κοινώς ...ξεροκέφαλοι.

Καλό θα ήταν λοιπόν, να αποφύγετε βεβιασμένες ενέργειες, την έκθεσή σας σε τολμηρά εγχειρήματα και γενικότερα τις υπερβολές. Μην πιέζετε τους άλλους και αποφύγετε την πίεση από αυτούς. Ούτε εσείς θα είστε στην καλύτερη κατάσταση αλλά ούτε και αυτοί. Αυτοπεριοριστείτε για λίγο, καλό θα σας κάνει. Προσέξτε ιδιαίτερα αν έρχεστε σε επαφή με αιχμηρά αντικείμενα, μηχανές ή εστίες πυρός.

Τώρα μεταξύ μας αν το τετραγωνάκι συνέπεσε με δύσκολες μέρες του μήνα ο αναβρασμός ήταν αναπόφευκτος! :nuts:
Για εμάς τα κοριτσάκια παίζει μεγάλο ρόλο δε λέω..

[wind*1]

Εγώ πάντως την "κατάλαβα" για τα καλά σήμερα την όψη, που ο διελαύνων ¶ρης από τον 1ο οίκο έκανε αντίθεση με Πλούτωνα στον Ζυγό στον 7ο (κατακαημένες συνεργασίες στο στόχαστρο σήμερα)! Νιώθω ότι είμαι ένα καζάνι που βράζει και οι άλλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να φουντώσουν τη φωτιά!!! Ούτε που ξέρω πώς κράτησα την ψυχραιμία μου!!! Είναι κι αυτό το τετράγωνο που κάνει η Αφροδίτη με τον γενέθλιο Ερμή (10ος), που δεν λες ότι βοηθάει κιόλας... Μέρες είναι θα περάσουν... ελπίζω χωρίς θύματα ain: