Ο χάρτης του Νίκου Καββαδία

[Βασιλης Παπαδολιας]

Δεν παύει όμως να έχουμε να κάνουμε με μία χαλαρή σύνοδο; :unsure: Η απόκλιση δηλαδή είναι κοντά στις 7 μοίρες... Θα μπορούσε αυτή η λεπτομέρεια να αμβλύνει την κατά τα άλλα δυσαρμονική, θα έλεγα, σχέση αυτών των δύο πλανητών; :unsure:

Αυτό είναι αλήθεια. Όμως η σύνοδος γίνεται σχεδόν πάνω στον κάθετο άξονα του ωροσκοπίου. Και δέχεται όψεις από πολλούς σημαντικούς πλανήτες νομίζω.

Αλλά πάλι δε διεκδικώ και το αλάθητο...

ΥΓ: Παρέλειψα και την όψη Σελήνης - Κρόνου. Νομίζω είναι πολύ σημαντική σε σχέση με την αντίθεση Σελήνης Ποσειδώνα. Η εξιδανίκευση κι η απογοήτευση - όχι τόσο από την ίδια τη γυναίκα - όσο από την δική του αδυναμία να την κρατήσει - πάλι σύνοδος ¶ρη Κρόνου.

[kphssa]

Παρα πολυ ωραια ιδεα να αναλυσετε το χαρτη του Καββαδια.:bigsmile:

Στη Βιογραφια του Καββαδια με εντυπωσιαζουν δυο δεδομενα-
1. Η αντισυλληψη της ταυτοτητας του ως ποιητης και ναυτικος

2. Οταν πλησιαζε ο θανατος του λυπηθηκε γιατι θα γινοταν αυτο που παντα τον τρομαζε, να μπει το σωμα του σε ταφο και να θαφτει στη γη. Ηθελε να πεθανει στη Θαλασσα λοιπον. ( δειχνει ομως και ενα υδροχοικο στοιχειο, να μην αποδεχεται ουτε και εκεινη τη στιγμη τα "ασφυκτικα δεσμα" της Ξηρας)
Τα παραπανω μας περιγραφουν πιστευω τον πλανητη Ποσειδωνα . Ο Ποσειδωνας του ποιητη στον Καρκινο ενισχυει αλλα και ολοκληρωνει το συμβολο "θαλασσινη και ποιητικη ψυχη".
Σε θεμα που ειχαμε αναλυσει παλιοτερα σχετικα με το συγγραφικο και ποιητικο ταλεντο, ειχαμε καταληξει οτι εντονος Ποσειδωνας και οι οψεις του με τα Φωτα και με Ερμη ειναι δεικτες τετοιων ποιητικων ψυχων. Ο Ποσειδωνας του Καββαδια κανει σχεδον μονο δυσκολες οψεις, ενα στοιχειο που ισως δειχνει γενικα την Υπερβαση μεσω Ποιησης και γενικοτερα μεσω ποσειδωνιων συμβολισμων.

[offcloud]

Από τη βιογραφία του ποιητή μας, μαθαίνουμε ότι τελειώνοντας το γυμνάσιο έδωσε εξετάσεις για να περάσει στην ιατρική. Όμως τότε αρρώστησε ο πατέρας του και ανάγκαστηκε να δουλέψει σε ναυτιλιακό γραφείο για να βοηθήσει την οικογένειά του. Έμεινε σε αυτήν τη δουλειά για λίγους μόνο μήνες αφού μετά το θάνατο του πατέρα του μπαρκάρισε. Φαίνεται δηλαδή σαν κάπως ο θάνατος του πατέρα του να λειτούργησε σαν έναυσμα ώστε ο "ιδανικός" να μην μείνει τελικά και "ανάξιος" εραστής της ζωής που ονειρευόταν και φοβόταν ότι ποτέ δεν θα καταφέρει να ζήσει... βγάζοντας ίσως ένα ελεύθερο συμπέρασμα, φαίνεται ότι ο θάνατος του πατέρα του τον απελευθέρωσε κι έτσι κατάφερε να "σχίσει τη θολή γραμμή των οριζόντων" - άσχετα αν ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ τα 'εύσημα' στον εαυτό του γιατί πράγματι, όπως αναφέρει η kphssa, τα τελευταία του λόγια λένε ότι ήταν "τελικά έγινε αυτό που φοβόμουν" (ότι πέθανε στη γη δλδ).

Αν όντως ισχύει ο συσχετισμός του θανάτου του πατέρα του με το ότι τα παράτησε όλα (δουλειά, σπουδές, οικογένεια) για να γίνει (αρχικά) ναύτης, θα μπορούσε αυτή η τάση να φαίνεται στο χάρτη του; Τώρα επειδή εμπλέκονται γεγονότα ζωής, αυτό το ερώτημα πιθανότατα αφορά κατά κύριο λόγο συστήματα πρόβλεψης, αλλά θα μπορούσε κάτι τέτοιο να φαίνεται και στο γενέθλιο; το ιδεώδες για τη ζωή δλδ που καταπιέζεται από τις συμβάσεις/υποχρεώσεις και που η ξαφνική απώλεια του πατέρα του δίνει την ευκαιρία να υλοποιηθεί;

[Βασιλης Παπαδολιας]

Πιστεύω ότι μπορεί να σχετίζεται με την όψη ¶ρη - Κρόνου που εξετάσαμε. Ο Κρόνος καταπιέζει επί μακρόν την ελευθερία και την πρωτοβουλία, αλλά επειδή συνδέεται με το Χρόνο, τελικά κάποια στιγμή απελευθερώνει τον ¶ρη. Θα πρέπει να δούμε και τις προοδευτικές όψεις του ποιητή τη χρονιά που έφυγε ο πατέρας του για να δούμε πώς βιώθηκε αυτή η απελευθέρωση.

[kphssa]

Από τη βιογραφία του ποιητή μας, μαθαίνουμε ότι τελειώνοντας το γυμνάσιο έδωσε εξετάσεις για να περάσει στην ιατρική. Όμως τότε αρρώστησε ο πατέρας του και ανάγκαστηκε να δουλέψει σε ναυτιλιακό γραφείο για να βοηθήσει την οικογένειά του. Έμεινε σε αυτήν τη δουλειά για λίγους μόνο μήνες αφού μετά το θάνατο του πατέρα του μπαρκάρισε. Φαίνεται δηλαδή σαν κάπως ο θάνατος του πατέρα του να λειτούργησε σαν έναυσμα ώστε ο "ιδανικός" να μην μείνει τελικά και "ανάξιος" εραστής της ζωής που ονειρευόταν και φοβόταν ότι ποτέ δεν θα καταφέρει να ζήσει... βγάζοντας ίσως ένα ελεύθερο συμπέρασμα, φαίνεται ότι ο θάνατος του πατέρα του τον απελευθέρωσε κι έτσι κατάφερε να "σχίσει τη θολή γραμμή των οριζόντων" - άσχετα αν ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ τα 'εύσημα' στον εαυτό του γιατί πράγματι, όπως αναφέρει η kphssa, τα τελευταία του λόγια λένε ότι ήταν "τελικά έγινε αυτό που φοβόμουν" (ότι πέθανε στη γη δλδ).

Αν όντως ισχύει ο συσχετισμός του θανάτου του πατέρα του με το ότι τα παράτησε όλα (δουλειά, σπουδές, οικογένεια) για να γίνει (αρχικά) ναύτης, θα μπορούσε αυτή η τάση να φαίνεται στο χάρτη του; Τώρα επειδή εμπλέκονται γεγονότα ζωής, αυτό το ερώτημα πιθανότατα αφορά κατά κύριο λόγο συστήματα πρόβλεψης, αλλά θα μπορούσε κάτι τέτοιο να φαίνεται και στο γενέθλιο; το ιδεώδες για τη ζωή δλδ που καταπιέζεται από τις συμβάσεις/υποχρεώσεις και που η ξαφνική απώλεια του πατέρα του δίνει την ευκαιρία να υλοποιηθεί;

Υπαρχει καποια καλη βιογραφια του στα βιβλιοπωλεια?

[kphssa]

Ας εχουμε και ενα ωραιο ποιημα του μπροστα μας για εμπνευσμενη αναλυση του χαρτη του

MAL Du DEPART

Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς, τη Σιγγαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ, σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πιά για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πιά ξεχάσει,
κι η μάνα μου, χαρούμενη, θα λέει σ' όποιον ρωτά :
"Ηταν μιά λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει . . . "

Μα ο εαυτός μου μιά βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει, κι άφοβα το φταίστη θα χτυπήσει.

Κι εγώ, που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μιά κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.

[offcloud]

απλά συγκλονιστικό το Mal du Depart... συγκλονιστική και η πρώτη εκτέλεση από τον Κώστα Κάραλη σε μουσική Γιάννη Σπανού.

για τη βιογραφία του ποιητή, δεν γνωρίζω κάποιο αυστηρά βιογραφικό βιβλίο, αν κάποιο άλλο μέλος ξέρει ας μας βοηθήσει.
υπάρχουν όμως αρκετά στοιχεία που μπορείς να βρεις με μία αναζήτηση στο διαδίκτυο.
επίσης ξέρω δύο βιβλία για τον ποιητή, τη ζωή και το έργο του - ένα σχετικά πρόσφατο του Μήτσου Κασόλα (Νίκος Καββαδίας, Γυναίκα-Θάλασσα-Ζωή, εκδόσεις Καστανιώτη) κι ένα παλιότερο μικρό βιβλίο με κείμενα άλλων συγγραφέων & ποιητών (Επτά Κείμενα για τον Νίκο Καββαδία, εκδόσεις Πολύτυπο). έχω όμως την εντύπωση ότι έχουν κυκλοφορήσει αρκετά βιβλία για τον Ν.Κ., μ' ένα ψαξιματάκι ίσως βρεις κι άλλα.

[Dell Piero]

απλά συγκλονιστικό το Mal du Depart... συγκλονιστική και η πρώτη εκτέλεση από τον Κώστα Κάραλη σε μουσική Γιάννη Σπανού.

ΚαρΑλη ή Καραγιαννόπουλο

[offcloud]

καλά που με διόρθωσες Κωστή γιατί θα συνέχιζα να το λέω λάθος... κι είναι από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές!

[Dell Piero]

Κι εμένα προσωπικός μου φίλος