"Εκδίκηση"...Ενα πιάτο που τρώγεται κρύο??

[starfish]

Εγώ πάντως το θέμα "εκδίκηση" το βλέπω σαν "σε δουλειά να βρισκόμαστε" :blink: Φανταστείτε τώρα να κάθεστε και να χαλάτε φαιά ουσία και χρόνο για τί πράμα; Για κάποιον που σας έβλαψε; Και δεν βρίσκετε κανά χόμπυ;

Κι αυτο χομπυ [μπορει να] ειναι!! :toung::toung:
Συμφωνω με οσα γραφετε, υπαρχουν ομως φορες που ο καθως-πρεπει εαυτος μου θα θελε να εκδικηθει χωρις αναστολες και ενοχες!! Εχω την εντυπωση [ή μηπως την ελπιδα;] οτι θα ενιωθα πραγματική ΑΠΟΛΑΥΣΗ !! :bigsmile:

[e k]

[/b]

Κι αυτο χομπυ [μπορει να] ειναι!! :toung::toung:
Συμφωνω με οσα γραφετε, υπαρχουν ομως φορες που ο καθως-πρεπει εαυτος μου θα θελε να εκδικηθει χωρις αναστολες και ενοχες!! Εχω την εντυπωση [ή μηπως την ελπιδα;] οτι θα ενιωθα πραγματική ΑΠΟΛΑΥΣΗ !! :bigsmile:

Ό,τι κι αν μας έκαναν....
.... δεν θα άντεχα να τους κοιτώ να κείτονται ριμαγμένοι.
Θά'ταν σαν να τσαλαπατάω όσα υπήρξα :embarrest

Σβήνω το φως
βάλε για καφέ
ξημερώνει, που ‘ναι τα κλειδιά μου
τα λεφτά είναι στην ψωμιέρα
κι ό,τι ζήσαμε μες τη νύχτα αυτή
σαν σπουργίτι το τζάμι μας ραγίζει.

Δ.Σαββόπουλος

Καλά νά'μαστε, μόνο, ...όλα δώρα είναι

[starfish]

Ό,τι κι αν μας έκαναν....
.... δεν θα άντεχα να τους κοιτώ να κείτονται ριμαγμένοι.
Θά'ταν σαν να τσαλαπατάω όσα υπήρξα :embarrestΚαλά νά'μαστε, μόνο, ...όλα δώρα είναι

Ναι, στο τελος-τελος ετσι ειναι!
Υπαρχουν φορες ομως που αναρωτιεμαι αν, η ολη αυτη η "πολιτικα ορθη" θεαση της εκδικησης, ειναι απλως δειλια, μακιγιαρισμενη με στρωματα καλων προθεσεων, φιλοσοφικων στοχασμων και καλοφτιαγμενων υπαγορευσεων.
Αυτοκριτικη κανω....:unsure::unsure:

[e k]

Ναι, στο τελος-τελος ετσι ειναι!
Υπαρχουν φορες ομως που αναρωτιεμαι αν, η ολη αυτη η "πολιτικα ορθη" θεαση της εκδικησης, ειναι απλως δειλια, μακιγιαρισμενη με στρωματα καλων προθεσεων, φιλοσοφικων στοχασμων και καλοφτιαγμενων υπαγορευσεων.
Αυτοκριτικη κανω....:unsure::unsure:

Καταλαβαίνω πολύ καλά, μόνο την δική μου θέση αποτύπωσα.
Εάν πρόκειται γιά απωθημένο που σαν σαράκι τρώει, εάν κάποιος δεν μπορεί να προχωρίσει παρακάτω... δεν θα τον κατηγορούσα γι'αυτό, είναι ζήτημα επιβίωσης, σαφώς!

Μόνο που εγώ δεν θα έμπαινα στο τρυπάκι

[starfish]

Καταλαβαίνω πολύ καλά, μόνο την δική μου θέση αποτύπωσα.
Εάν πρόκειται γιά απωθημένο που σαν σαράκι τρώει, εάν κάποιος δεν μπορεί να προχωρίσει παρακάτω... δεν θα τον κατηγορούσα γι'αυτό, είναι ζήτημα επιβίωσης, σαφώς!

Μόνο που εγώ δεν θα έμπαινα στο τρυπάκι

Αν δεν μπω σ αυτο το τριπακι, μπορω να κρυβομαι μια χαρα πισω απ τα μεγαλα λογια και τις ευγενεις προθεσεις [μου].
Αν δεν αναρωτηθω ποσο ειλικρινης ειμαι, απεναντι στον εαυτο μου πρωτιστως, τοτε βλεπω τα πραγματα παραμορφωμενα. Τοτε, ειναι πολυ πιο ευκολο [και επικινδυνο] να κανω τον τιμητη. Να καταδικαζω....
Θελει παρα πολλη εσωτερικη/διανοητικη δουλεια ωστε η επιλογη της μη εκδικησης να γινει κομματι του εαυτου μας απαλλαγμενο απο ενοχες.
Και θα ξερουμε αν το εχουμε καταφερει, ΜΟΝΟ οταν δεν θα περασει καν απο το μυαλο μας η εκδικηση, οταν οι συνθηκες θα συντρεχουν. :unsure:
[ουφ! με κουρασα...]

[getzaki]

Μη δηλητηριάζετε την ψυχή σας, ούτε με τη σκέψη της εκδίκησης..
Όλη η ενέργειά σας θα σκορπάει σε ανούσιες σκέψεις ή πράξεις..
Κρατείστε την ενέργειά σας για τον εαυτό σας
ή και γι αυτούς που δοκιμασμένα σας απέδειξαν ότι σας αγαπούν.
Αυτό θα σας δυναμώσει σα χαρακτήρες λιγο λίγο, κάθε μέρα.

Όταν υπάρχει άδικο, να είστε σίγουρες-οι, ότι όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος, δυνηγορούν στο να επέλθει δικαιοσύνη.

Σας χαρίζω κι αυτό:

Στίχοι Ιάκωβος Καμπάνέλης
Μουσική Μάνος Χατζηδάκης

"Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι
να γενεί νερό να ξεδιψάσεις
Σπέρνω την καρδιά μου στο λιβάδι
να γενεί ψωμάκι να χορτάσεις

Στη φωτιά τη ρίχνω την καρδιά μου
τα χεράκια σου έλα να ζεστάνεις
Στον αγέρα ρίχνω την καρδιά μου
να γενεί δροσούλα ν' ανασάνεις."

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Σεβομαι ολες τις αποψεις σας αγαπητα μου μελη αλλα εγω εμαθα στην ζωη μου να μην αδιαφορω και να γυρναω την πλατη αν καποιος -αποια μου εκανε κακο σε εμενα η στην οικογενεια μου και ουτε κακια κραταω ουτε ''μνησικακια'' ουτε σχεδια εκδικησης κανω για ονομα του Θεου, εχω πολυ σημαντικοτερα και ομορφα πραγματα να κανω στην ζωη μου ,αλλα ουτε και ξεχναω ...
Με εκτιμηση Δεσποινα-Κουκι

[VAFIKOS]

Σεβομαι ολες τις αποψεις σας αγαπητα μου μελη αλλα εγω εμαθα στην ζωη μου να μην αδιαφορω και να γυρναω την πλατη αν καποιος -αποια μου εκανε κακο σε εμενα η στην οικογενεια μου και ουτε κακια κραταω ουτε ''μνησικακια'' ουτε σχεδια εκδικησης κανω για ονομα του Θεου, εχω πολυ σημαντικοτερα και ομορφα πραγματα να κανω στην ζωη μου ,αλλα ουτε και ξεχναω ...
Με εκτιμηση Δεσποινα-Κουκι

δεσποινα μαζι σου, ουτε εγω ξεχναω.:nea::notrust:

[white diamond]

Τρώγετε κρύα ή καυτή (για να μείνουν και τα σημάδια?) ?? Ειστε απο τους ανθρώπους που θέλετε να "πάρετε εκδίκηση" ή πιστεύετε οτι η εκδίκηση έρχετε με το πέρασμα του χρόνου απο μόνη της στα άτομα που σας πλήγωσαν ? Έχετε πάρει εκδίκηση ποτε? Πως νιώσατε ? Είναι ενα πολυ ψυχοφθόρο συναίσθημα , μπαίνεις σε μια διαδικασία να "πονέσεις" έναν άνθρωπο που κάποτε "αγάπησες" (όχι απαραίτητα ερωτικά , ακομα και τους φίλους μας τους αγαπάμε )

Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν οτι η εκδίκηση είναι η κακία που βγάζει κάποιος απέναντι σε κάποιον που του έκανε κακό δεν σκέφτετε όμως πως μπορεί να νίωθει εκείνος...ναι απο την μια υπάρχει η ικανοποίηση και απο την άλλη ο πόνος (λίγος - πολύς αναλόγος) αλλά θέλουμε να νιώσει ο αλλος πως νιώθαμε εμείς κάποτε..

Βέβαια υπάρχει και η εκδίκηση του κακού συναδέρφου - αφεντικού ή κάπιου εξωτερικού ατόμου που για κάποιο λόγο σας έκανε κακό (οχι άμεσα σε εσάς αλλα είχε αντικτυπο και σε εσάς) εκει δεν πονάς απλά τον χτυπάς στο ψαχνό...

Πάνω στα νεύρα μου κάποτε είπα σε ένα άτομο που με είχε πονέσει πολύ (όταν ήταν η δικιά μου σειρά και σέρβιρα ένα κρύο πιάτο ) " Ο Θάνατος ΣΟΥ Η Ζωη ΜΟΥ" (δεν εννοούσα τον σωματικό θάνατο εε!!! :embarrest )....

Για πιο λόγο θα εκδικούσασταν - ή εκδικιθήκατε ?

αντι να ασχολουμαι με την εκδικηση, ασχολουμαι με τα επομενα βηματα μου...

[aries engineer]

Χμμμ....ειχα ενα αφεντικο καποτε..που η συμπεριφορα του ..τι να σας πω...Ιχθυς ο τυπος...απο την πρωτη στιγμη που με ειδε δεν με χωνεψε...φανταστειτε ουτε γραφειο να κατσω δεν εδινε..περιμενα πως και πως να αρρωστησει καποιος για να κανω την δουλεια μου..γλαστρα και χαζη με αποκαλουσε πισω απο την πλατη μου..δεν ηταν καθολου συνεργασιμος..ενω ολους τους αλλους τους βοηθουσε εμενα ποτε..ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΝ!!!!!!Καποια στιγμη αξιωθηκε ενα παιδι να μου δειξει καποια πραγματα πανω σε μια συγκεκριμενη μελετη ...καταφερα να βρω ΜΟΝΗ μου ενα γραφειο σε εναν αλλον οροφο..ξεκινησα να κανω μελετες...εννοειται και δεν με αφηνε να συγκεντρωθω ποτε!!!Με ανεβαζε πανω επιτηδες και διεκοπτε τη δουλεια μου για να του κανω τον χαμαλη..βεβαια καταφερε και του πεταξα στη μουρη 5 μελετες για διαφορετικα πλοια μεσα σε μια εβδομαδα(κερδος 3.000 ευρω για καθε μελετη)..Και μια ωραια πρωια μου λεει-ξερεις δεν σε χρειαζομαστε αλλο-και οι μελετες που κανεις...εεεεε ενταξει δεν ειναι τοσο σημαντικες...
Λοιπον ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΙΑΑΑΑ!!!!!Πεταξα καταρα...και παιδια επιασε..ο τυπος αρχισε να παθαινει αρκετα....και επειδη αρχισε να χονδραινει το πραγμα το πηρα πισω....Ειναι το μοναδικο ατομο - τουλαχιστον ετσι εχω καταλαβει- που μου εχει φερθει τοσο ανανδρα και που**κα..Εαν ξαναβρεθει στο διαβα μου ομως τετοια παρομοια περιπτωση,δεν ξερω αν θα το παρω πισω...
Παντως γενικα συγχωρω αλλα θυμαμαι......