Βιβλία που μας συγκλόνισαν...

[Κασσιόπη]

Εχω καταληξει στο συμπερασμα πως, πρεπει να υπαρχει το σωστο timing ακομη και στο διαβασμα ενος βιβλιου. Υπαρχουν εργα που για να τα διαβασουμε ειναι απαραιτητο να εχουμε εκτος απο περιεργεια, εμπειριες, ωριμοτητα και ανοιχτο μυαλο. Το ιδιο πιστευω ισχυει και για την μουσικη.

Συμφωνώ ως προς αυτό. Ωστόσο αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν να διαβάσει κανείς κάτι που ως γενικότερο νόημα να μην τον καλύψει καθόλου και ξαφνικά, μετά από καιρό, το ίδιο γραπτό να τον συγκλονίσει. Σε κάποια επιμέρους ζητήματα, είναι εύκολο, αλλά μόνο ως προς αυτά. Νομίζω δηλαδή πως, όσον αφορά τη λογοτεχνία τουλάχιστον, η καθολική "αλλαγή πλεύσης" είναι κάπως δύσκολη. Τουλάχιστον, δεν έχει συμβεί σε μένα προσωπικά.

Εντούτοις, νομίζω πως αυτό μπορεί να γίνει κάλλιστα στη μουσική.

[august-10]

Συμφωνώ ως προς αυτό. Ωστόσο αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν να διαβάσει κανείς κάτι που ως γενικότερο νόημα να μην τον καλύψει καθόλου και ξαφνικά, μετά από καιρό, το ίδιο γραπτό να τον συγκλονίσει. Σε κάποια επιμέρους ζητήματα, είναι εύκολο, αλλά μόνο ως προς αυτά. Νομίζω δηλαδή πως, όσον αφορά τη λογοτεχνία τουλάχιστον, η καθολική "αλλαγή πλεύσης" είναι κάπως δύσκολη. Τουλάχιστον, δεν έχει συμβεί σε μένα προσωπικά.

Εντούτοις, νομίζω πως αυτό μπορεί να γίνει κάλλιστα στη μουσική.

H μουσική είναι και λίγο μόδα !! Αν βγει ένα καινούργιο άκουσμα σίγουρα θα έχει κάποιο ενδιαφέρον και στα κέντρα διασκέδασης και τα media λίγο πολύ μας την επιβάλλουν.Ενώ η λογοτεχνία είναι καθαρά προσωπική υπόθεση.
:bigsmile:

[Fotini Christodoulou]

Θα συμφωνήσω με την starfish καθώς κι εμένα και στα βιβλία αλλά και στην μουσική, αλλά και σε όποια τέχνη, μου συμβαίνει ακριβώς αυτό.
Υπήρξαν βιβλία τα οποία διαβασα και αδιαφόρησα ή δεν μου άρεσαν και διαβάζοντάς τα σε διαφορετική στιγμή και ηλικία αλλαξα άποψη
.Επίσης έχω παρατηρήσει με κάποια βιβλία, αυτό που είπε και κάποια άλλη φίλη, ότι δηλαδή διαβάζοντάς τα σε διαφορετικές ηλικίες και κάτω απο διαφορετικές συνθήκες , μου έδωσαν διαφορετικά πράγματα- εξίσου σημαντικά πάντα.

[Δ.Μέλλος]

H μουσική είναι και λίγο μόδα !! Αν βγει ένα καινούργιο άκουσμα σίγουρα θα έχει κάποιο ενδιαφέρον και στα κέντρα διασκέδασης και τα media λίγο πολύ μας την επιβάλλουν.Ενώ η λογοτεχνία είναι καθαρά προσωπική υπόθεση.
:bigsmile:

Δεν θα το έλεγα. Και η έκδοση ενός βιβλίου, πια, όπως και η προώθησή του εντάσσονται σε μηχανισμούς που δεν έχουν κριτήριο την ποιότητα ή την οποιαδήποτε αξία, λογοτεχνική ή άλλη. Βλέπουμε μόδες και στα βιβλία. Όπως και και να έχει όμως, το "ψάξιμο" στον σωρό μπορεί να δώσει διαμαντάκια, είτε μουσικά είτε λογοτεχνικά.
φιλικά :bigsmile:

[starfish]

Καποτε, σχεδον οποιο βιβλιο διαβαζα ηταν ενας καινουριος κοσμος!
[Τοτε ακομη δεν ειχε συμβει αυτη η εκρηξη στην βιβλιοπαραγωγη, η αν θελετε, τα συνορα ηταν διακριτα! Ροζ λογοτεχνια εκδ. Βιπερ Νορα και Αρλεκιν, παραλογοτεχνια Εκδ. Bell κλπ. ]
Ωστοσο δεν ηταν ολοι κοσμοι θελκτικοι ή "προσβασιμοι"! Οποτε, ή παρατουσα το ταξιδι απο την αρχη [σπανια] ή συνεχιζα ακομη κι αν με απωθουσε, ελπιζοντας να καταλαβω. Βιβλια που τοτε με εξεπληξαν, εχει συμβει να τα ξαναδιαβασω μετα απο χρονια και να μου φανουν σχεδον αδιαφορα. Το αντιθετο εχει συμβει ελαχιστες φορες. [Ωστοσο μου εχει συμβει στην μουσικη: π.χ. Οταν ημουν πιτσιρικα, καπου στα 12, απορουσα πως θεωρουσαν τραγουδιστη τον Χατζη! Μου φαινοταν παραφωνος και αυτο μ εκανε να μην ακουω τα τραγουδια του, παρ ολο που μου αρεσαν οι στιχοι και η μουσικη τους. :embarrest:embarrest
Πολυ αργοτερα εκανα στροφη 180°. Τωρα τον θεωρω συγκλονιστικο ερμηνευτη...]

[Κασσιόπη]

Έχω την εντύπωση πως ο καθένας κρίνει τα βιβλία - ή και τη μουσική - κατά πρώτο λόγο βάσει του προσωπικού του συστήματος αξιών και, κατά δεύτερο, από τη φάση στην οποία βρίσκεται, υπό την έννοια του ποια συγκεκριμένα ερεθίσματα και ερμηνείες έχει την τάση να δεχτεί, ασχέτως αν αυτά όντως θίγονται από ένα κείμενο ή ένα μουσικό κομμάτι.

Και δεν διαφωνώ πως οι φάσεις μπορεί να ποικίλουν και να εμπεριέχουν εντελώς αντικρουόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά, ωστόσο το προσωπικό σύστημα αξιών - έστω και εξελισσόμενο με τα χρόνια - αποτελεί σταθεροποιητικό παράγοντα σχετικά με τις επιλογές και τις κρίσεις.

Προσωπικά, έχω μία εμμονή με τα κυρίως θέματα των βιβλίων και το βάθος των εννοιών, τα οποία διαχωρίζω από την επέκταση ενός θέματος και των συναφών εννοιών του σε πλάτος. Εκεί κρίνω και την ειδοποιό διαφορά μεταξύ ενός βιβλίου που με συγκλονίζει ή με συγκινεί ή μου αρέσει κι ενός που μου κάνει μια περισσότερο ή λιγότερο ευχάριστη παρέα. Πρόκειται για μια παράμετρο που ανατρέπεται δύσκολα.

Κι αυτό πολλές φορές ανεξάρτητα από τις κριτικές που συνοδεύουν το κείμενο, με τις οποίες άλλες φορές μπορεί να συμφωνώ, άλλες πάλι όχι, κάτι που νομίζω συμβαίνει στους περισσότερους αναγνώστες.

[kritikia]

Κι αυτό πολλές φορές ανεξάρτητα από τις κριτικές που συνοδεύουν το κείμενο, με τις οποίες άλλες φορές μπορεί να συμφωνώ, άλλες πάλι όχι, κάτι που νομίζω συμβαίνει στους περισσότερους αναγνώστες.

Ποτέ δεν με επηρέασαν οι κριτικές για να διαβάσω ένα βιβλίο, να ακούσω ένα δίσκο ή να δω μια ταινία. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους κριτικούς και την δουλειά τους νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσεις άποψη για ένα βιβλίο, δίσκο ή ταινία είναι να έχεις προσωπική επαφή.

[august-10]

Ποτέ δεν με επηρέασαν οι κριτικές για να διαβάσω ένα βιβλίο, να ακούσω ένα δίσκο ή να δω μια ταινία. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους κριτικούς και την δουλειά τους νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσεις άποψη για ένα βιβλίο, δίσκο ή ταινία είναι να έχεις προσωπική επαφή.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!

[nanstenka]

Κι εγώ συμφωνώ απόλυτα σε αυτό! Και γενικά για την όποια μορφή τέχνης.Δεν σνομπάρω σε καμμία περίπτωση τη δουλειά των κριτικών και πολλές φορές μια κατεύθυνση ή μια οπτική είναι πολύ χρήσιμη για τον προσωπικό πλέον 'διάλογο' αλλά η τέχνη είναι ελεύθερη και αυτή είναι η ομορφιά και η πεμπτουσία της.Ευτυχώς!Είναι τόσο προσωπική όσο και πανανθρώπινη.

Όσο για την προσέγγιση σε ένα έργο σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μας πιστεύω πως μπορεί να ποικίλλει αλλά όχι ουσιαστικά και σ' αυτό θα συμφωνήσω σε μεγάλο βαθμό με την φίλη Κασσιόπη.παρότι βρίσκεται σε άρρηκτη σύνδεση με την πνευματική και διανοητική ωριμότητα. Μια διαδικασία που εγώ τουλάχιστο την θεωρώ συνεχώς εν κινήσει και χωρίς τέλος...Ωστόσο νομίζω ότι μεγάλο ρόλο παίζει και η ' συνειδητότητα' σ' αυτό που μπορεί να σχετίζεται φυσικά με την ωριμότητα αλλά μπορεί να είναι απλά συγκυριακή.Και στο βαθμό που η συγκυρία επηρεάζει το πόσο συνειδητά αντιλαμβανόμαστε ένα έργο οι αποκλίσεις είναι συχνές και ίσως δικαιολογημένες.

Μόδα στα βιβλία?Φυσικά! Παντού.Δεν παύει να είναι προιόν! ¶λλα όπως έλεγε κι ο Γουέλς ' η μόδα είναι ένα είδος ασχήμιας τόσο αφόρητο, που αναγκαζόμαστε να την αλλάζουμε κάθε 6 μήνες'Σωστός?:bigsmile:

[nanstenka]

Ουπς!Ο Γουάιλντ