Μητρικά και πατρικά πρότυπα στην αστρολογία

[Fotini Christodoulou]

Ναι σαφώς αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι επιλέγει ρόλο αλλά το ότι απλά ειναι έτσι ο χαρακτηρας του /της!
Αν η προσωπικότητα πχ μιας ισχυρής προσωπικοτητας στην μητέρα ερχεται σε αντιθεση με το πρότυπο που επικρατει στην κοινωνία ειναι μια άλλη ιστορία που το παιδί κυρίως στην σχολική του ηλικία(καθώς βλεπει και άλλους γονεις με άλλους χαρακτήρες και αρα αλλες προβολές στα παιδιά τους) θα πρέπει να αντιμετωπίσει.
Τελικά όμως τα πρότυπα μητέρας και πατέρα που μας εντυπώνονται ειναι αυτά που ζουμε στα σπίτια μας.

Το ποιός είναι ο ανθρωπος με την "εξουσία" στο σπίτι δεν εχει να κανει με επιλογή ρόλου αλλά με την ιδια την προσωπικοτητα του- που φαινεται ως ενα βαθμο στο γενεθλιο χαρτη του.Ισως θα ηταν πιο φρονιμο κατα την γνώμη μου να κοιταζουμε την συναστρία του γονέα με το παιδί ωστε να δουμε πως αλληλεπιδρούν και πως το παιδί αντιλαμβάνεται τα αισθηματα του γονέα.

Τωρα θα μπορούσαμε να πουμε πάρα πολλά πράγματα περί της ψυχολογίας του παιδιού και πως αυτο λαμβανει μπερδεμένα μηνυματα σε σχεση με πρότυπα απο το περιβάλλον του και αυτά που επικρατουν εξω απο αυτό αλλα μαλλον θα ξεφύγουμε απο τα χωράφια μας.:embarrest

[Βασιλης Παπαδολιας]

Ένας καθηγητής ψυχολογίας πάντως σε ένα σεμινάριο που είχα πάει πρόσφατα στο Περιστέρι έλεγε ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...

Η υπέρβαση για τον Κρόνο και τη Σελήνη είναι δική μου, πρέπει να το ομολογήσω αλλά η παραπάνω άποψη παιδιά για το ρόλο που παίρνει η μάνα σε μονογονεϊκή οικογένεια δεν είναι δική μου... Όντως έχει παρουσιαστεί σε σεμινάρια... απλά το λέω για να μη νομίζετε ότι το είπα αυθαίρετα...

ΥΓ: Ν' ανοίξουμε άλλο θέμα;

[Maroulita]

Ανοίξαμε, ανοίξαμε και σας περιμένουμε!! :bigsmile::toung:

[starfish]

Εχουμε αλλαξει θεμα!:bigsmile:
Μου γεννηθηκε ομως η εξης απορια: Αν θυμαμαι καλα, στην αρχαιοτητα η θεα Αρτεμις ειχε ως συμβολο την Σεληνη! Πως κατεληξε λοιπον η Σεληνη να περιγραφει το μητρικο προτυπο, οταν η Αρτεμη αντιπροσωπευε την πληρη αρνηση της θηλυκοτητας και της μητροτητας;
**Σορρυ, αν ξανα-ξεφευγω!!

[Maroulita]

Εχουμε αλλαξει θεμα!:bigsmile:
Μου γεννηθηκε ομως η εξης απορια: Αν θυμαμαι καλα, στην αρχαιοτητα η θεα Αρτεμις ειχε ως συμβολο την Σεληνη! Πως κατεληξε λοιπον η Σεληνη να περιγραφει το μητρικο προτυπο, οταν η Αρτεμη αντιπροσωπευε την πληρη αρνηση της θηλυκοτητας και της μητροτητας;
**Σορρυ, αν ξανα-ξεφευγω!!

Όντως το σύμβολο της ¶ρτεμης ήταν η ημισέληνος και η ίδια η θεά αποτελούσε μία έκφανση της Σελήνης. Οι αρχαίοι θεωρούσαν πως η Σελήνη είναι μια τριπλή θεά, κάνοντας αντιστοίχηση με τις φάσεις της: την γέμιση, την πανσέληνο και την χάση. Η ¶ρτεμη αντιστοιχούσε στη Νέα Σελήνη, η Πανσέληνος με τη Σελήνη και η χάση με την Εκάτη. Η ¶ρτεμη μπορεί να ήταν νέα και ανυπότακτη, αλλά την θεωρούσαν ως προστάτιδα της γονιμότητας και της μητρότητας. Και νομίζω πως προστάτευε τις ετοιμόγεννες γυναίκες στις ωδύνες.

[Αργοναύτης]

Ένας καθηγητής ψυχολογίας πάντως σε ένα σεμινάριο που είχα πάει πρόσφατα στο Περιστέρι έλεγε ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...

Αυτό θα μπορούσα να το συνδυάσω και με μία άποψη που είχα διαβάσει κάποτε για το ότι στη σημερινή εποχή η χειραφετημένη γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της λίγο θυμίζει το αστρολογικό πρότυπο της Σελήνης αλλά περισσότερο του Κρόνου, που ως τώρα το αποδίδαμε στον πατέρα. Ο δε πατέρας, που παρατά τα παιδιά ή τα επισκέπτεται σποραδικά ή περνά μαζί τους τα Σ/Κ λειτουργεί περισσότερο ως Ουρανός απευλευθερωτής και αφυπνιστής, που έρχεται αλλά και εξαφανίζεται και λιγότερο ως Ήλιος (άτομο που στηρίζεσαι πάνω του) ή Κρόνος (άτομο που θέτει τους κανόνες) όπως τον συμβολίζουμε στην παραδοσιακή οικογένεια.

Όλοι αυτοί οι ρόλοι που περιγράφεις δεν μπορούν να περιοριστούν από μεμονωμένα αστρολογικά σύμβολα κατά τη γνώμη μου. Βρίσκουν την έκφρασή τους σε πολλά διαφορετικά σύμβολα και συνδυασμούς. Προσωπικά την χειραφετημένη γυναίκα που παλεύει μόνη της και δεν έχει ανάγκη κανέναν άντρα, θεωρώ ότι την περιγράφουν τέλεια και οι όψεις Σελήνης/'Αρη. Αυτές είναι από τις κύριες όψεις της αγωνίστριας, της δυνατής γυναίκας, ακόμα και της φεμινίστριας. Τέτοιες γυναίκες θα τις βρούμε συχνά να συμμετέχουν σε κινήσεις χειραγώγησης. Λειτουργούν αρκετά ανταγωνιστικά στη σχέση τους με το άλλο φύλο. Η γυναίκα ακόμα και μετά το διαζύγιο, δεν παύει να είναι Σελήνη (μητέρα) κι όχι Κρόνος (πατέρας), απλά με το μητρικό ένστικτο προστασίας του παιδιού της (Σελήνη) εμπλέκεται και το ''αρσενικό'' στοιχείο αγώνα και πολέμου για την εξασφάλιση και επιβίωση τόσο του παιδιού της, όσο και της ίδιας ('Αρης). Επίσης οι όψεις Σελήνης/Ουρανού είναι πολύ συχνές σε γυναικείους χάρτες που λειτουργούν απελευθερωμένα και ανεξάρτητα από τους άντρες τους. Οι τελευταίες μπορει βέβαια να απορίψουν ακόμα και την ίδια την μητρότητα σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις ενδείξεις.

[Βασιλης Παπαδολιας]

Εχουμε αλλαξει θεμα!:bigsmile:
Μου γεννηθηκε ομως η εξης απορια: Αν θυμαμαι καλα, στην αρχαιοτητα η θεα Αρτεμις ειχε ως συμβολο την Σεληνη! Πως κατεληξε λοιπον η Σεληνη να περιγραφει το μητρικο προτυπο, οταν η Αρτεμη αντιπροσωπευε την πληρη αρνηση της θηλυκοτητας και της μητροτητας;
**Σορρυ, αν ξανα-ξεφευγω!!

Η Σελήνη είναι και η ανυποταξία, η ατιθάσευτη έκφραση, η έκσταση και ο οργασμός... είναι πολλά πράγματα... εμείς την έχουμε περιορίσει αποκλειστικά στη μητρότητα...

[starfish]

Όντως το σύμβολο της ¶ρτεμης ήταν η ημισέληνος και η ίδια η θεά αποτελούσε μία έκφανση της Σελήνης. Οι αρχαίοι θεωρούσαν πως η Σελήνη είναι μια τριπλή θεά, κάνοντας αντιστοίχηση με τις φάσεις της: την γέμιση, την πανσέληνο και την χάση. Η ¶ρτεμη αντιστοιχούσε στη Νέα Σελήνη, η Πανσέληνος με τη Σελήνη και η χάση με την Εκάτη. Η ¶ρτεμη μπορεί να ήταν νέα και ανυπότακτη, αλλά την θεωρούσαν ως προστάτιδα της γονιμότητας και της μητρότητας. Και νομίζω πως προστάτευε τις ετοιμόγεννες γυναίκες στις ωδύνες.

Επειδη ειχε βοηθησει -μολις γεννηθηκε- την μητερα της να γεννησει τον αδελφο της Απολλωνα. Ο οποιος ειχε ως συμβολο τον Ηλιο!

[starfish]

Η Σελήνη είναι και η ανυποταξία, η ατιθάσευτη έκφραση, η έκσταση και ο οργασμός... είναι πολλά πράγματα... εμείς την έχουμε περιορίσει αποκλειστικά στη μητρότητα...

Κι ετσι πετσοκοβουμε το πολυεπιπεδο των συμβολισμων, αλλα συγχρονως, αρνουμαστε και το πολυσχιδες της ανθρωπινης φυσης!

[Βασιλης Παπαδολιας]

Όλοι αυτοί οι ρόλοι που περιγράφεις δεν μπορούν να περιοριστούν από μεμονωμένα αστρολογικά σύμβολα κατά τη γνώμη μου. Βρίσκουν την έκφρασή τους σε πολλά διαφορετικά σύμβολα και συνδυασμούς. Προσωπικά την χειραφετημένη γυναίκα που παλεύει μόνη της και δεν έχει ανάγκη κανέναν άντρα, θεωρώ ότι την περιγράφουν τέλεια και οι όψεις Σελήνης/'Αρη. Αυτές είναι από τις κύριες όψεις της αγωνίστριας, της δυνατής γυναίκας, ακόμα και της φεμινίστριας. Τέτοιες γυναίκες θα τις βρούμε συχνά να συμμετέχουν σε κινήσεις χειραγώγησης. Λειτουργούν αρκετά ανταγωνιστικά στη σχέση τους με το άλλο φύλο. Η γυναίκα ακόμα και μετά το διαζύγιο, δεν παύει να είναι Σελήνη (μητέρα) κι όχι Κρόνος (πατέρας), απλά με το μητρικό ένστικτο προστασίας του παιδιού της (Σελήνη) εμπλέκεται και το ''αρσενικό'' στοιχείο αγώνα και πολέμου για την εξασφάλιση και επιβίωση τόσο του παιδιού της, όσο και της ίδιας ('Αρης). Επίσης οι όψεις Σελήνης/Ουρανού είναι πολύ συχνές σε γυναικείους χάρτες που λειτουργούν απελευθερωμένα και ανεξάρτητα από τους άντρες τους. Οι τελευταίες μπορει βέβαια να απορίψουν ακόμα και την ίδια την μητρότητα σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις ενδείξεις.

Το ζήτημα έτσι όπως το έβαλα δεν είναι πώς περιγράφουμε την ίδια τη χειραφετημένη γυναίκα, αλλά πώς την εκλαμβάνει το παιδί της ως ρόλο. Αν το παιδί της την εκλαμβάνει σαν πατέρα (περιορισμοί, κανόνες, ψυχρότητα) ή σα μάνα....

Πάντως η άποψη που λέει ότι οι γυναίκες στη σημερινή εποχή θα μπορούσαν να ερμηνεύονται από τον Κρόνο βρίσκεται και κάπου στα βιβλία του Λήο, αν έχετε διάθεση να ψάξετε... Ο Λήο όταν έγραφε την εσωτερική αστρολογία έφτιαξε μία κλίμακα πλανητών Σελήνη, Δίας, ¶ρης, Κρόνος, Αφροδίτη, Ερμής, Ουρανός/Ήλιος που την αντιστοίχισε στα επτά πεδία του εσωτερισμού. Στο κεφάλαιο αυτό αναφέρεται αν θυμάμαι καλά και η άποψη για αναθεώρηση του πλανήτη της μητέρας. Εκεί αντιστοιχίζει τη γυναίκα στον Κρόνο και τους Ήλιο/Ουρανό (ως δύο όψεις του ίδιου) στον άντρα.

Επιπλέον για όσους έχουν ασχοληθεί με την Καμπάλλα ο Κρόνος κυβερνά το σεφιρόθ της τάξης και της οργάνωσης που είναι στη θηλυκή στήλη.

Λίγο ασύνδετα μπορεί να φαίνονται όλα αυτά αν κινηθούμε στη λογική αιτία - αποτέλεσμα, αλλά αν μιλήσουμε με όρους συμβολισμών κάπου ταιριάζουν...