Καύση των νεκρών..

[Deodonus]

Εγώ δεν ξέρω άμα είμαι υπέρ ή κατά. Αλλά, όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, είμαι 100% υπέρ της ελευθερίας. Θα ήταν ανεπίτρεπτο η πολητεία να απαγορεύει το ένα ή το άλλο, αφού ουσιαστικά δεν έχει να κάνει με... πολιτικά θέματα. (Να μου πεις, άμα λάβουμε υπ'όψην τα συμφέροντα και την διαφθορά, ναι, μπορεί να... γίνει πολιτικό θέμα...)

[diml]

Έχοντας το πνεύμα της ελευθερίας της επιλογής σαν προτεραιότητα, και λέγοντας ελεύθερα την προσωπική μου γνώμη, εάν βρισκόμουν στην πλεονεκτική θέση να ερωτηθώ τι θα προτιμούσα να συμβεί στο σώμα μου μετά το θανατό μου, αβίαστα θα επέλεγα την καύση και τον διασκορπισμό της τέφρας μου στην θάλασσα την οποία και λατρεύω. Θεωρώ πως μόνο εκεί θα έβρισκε η ψυχή μου την λύτρωση και την αγαλλίαση παρά μέσα σε ένα χώμα με ερμητικά κλεισμένη την ταφόπλακα και έναν ιερέα να με...ψέλνει με το χέρι απλωμένο για το έξτρα εισόδημα σε βάρος της ψυχολογίας των δικών μου ανθρώπων.. Ειλικρινά με εξοργίζει και που το σκέφτομαι!

[e k]

Σίγουρα καύση. Και μετά, πέταμα. Και στον υπόνομο καλά είναι. Τι σημασία έχει ?...
Έχουμε δώσει τόση μεγάλη αξία στον εαυτούλη μας, που λογαριάζουμε γι'αυτόν ακόμη και όταν δεν μας ανήκει. Το ζήτημα για μένα δεν είναι το πότε και πως μετά, αλλά πριν.

[ioni]

οταν αφήσω το μάταιο τούτο κόσμο δεν με νιάζει πωσ θα κειδέψουν αλλά πως θα με θυμούνται

[Alien1]

Στην εποχη των βικινγκς τα κανανε αυτα

Θα συμφωνησω εν μερη με την Ioni αλλα με λιγο περισσοτερη δοση εγωισμου

Δεν με ενδιαφερει πως θα με θαξουν ΑΛΛΑ ουτε και πως θα με θυμουνται οι θνητοι.
Αυτο που με ενδιαφερει ειναι που θα παω για να περναω γαληνια αλλα και αμα θα συναντησω τα ατομα που αγαπω

[laziali]

Ψηφίζω υπέρ για μένα προσωπικά.
Βέβαια καθένας είναι ελεύθερος να διαλέξει τι θα κάνει το σώμα του μετά την απεβίωσή του. Είχα ακούσει πρόσφατα που συζητήθηκε το θέμα στην τηλεόραση ότι η εκκλησία δεν ήταν-ειναι σύμφωνη με την καύση καθώς επειδή ο άνθρωπος προέρχεται από το χώμα, πρέπει να επιστρέψει σε αυτό.
Αν και δεν με πολυπειθει πλέον, καθ ότι η γη εχει κορεστεί πολύ και στο τέλος δεν θα υπάρχει χώρος για να θαφτεί ούτε ένα μυρμίγκι (που λέει ο λόγος).
Οπότε καταλήγω και γω στο συμπέρασμα ότι η επιλογή είναι καθαρά και μόνο ατομικη. Το σώμα μας είναι κτήμα μας.