Έρωτας είναι να ρισκάρεις...

[Λευκή]

Συνήθως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.Αυτός που μένει πίσω συνήθως θεωρείται ο "αδικημένος" ,κάτι που μπορεί να είναι άκρως μεροληπτικό ή απόλυτα σωστό(παράγοντες φύλο,ηλικία,εμπειρίες).Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ο άνθρωπος ξεχωρίζει απ τα συναισθήματά του και ότι (τουλάχιστον δεν πρέπει να)θεωρείται ρομποτάκι που κανονίζει πότε θα αισθανθεί,τι θα αισθανθεί και για ποιον θα το αισθανθεί.'Αλλωστε αν ήμαστε ρομποτάκια δεν θα είχαν νόημα και οι προσωπικές σχέσεις.Το να κρίνουμε μόνο μια πράξη αυτή καθεαυτή χωρίς να εξετάσουμε το πλαίσιο συνθηκών μέσα στο οποίο έγινε μόνο αντικειμενικό δεν είναι.Αν ο θύτης "τιμωρηθεί" κάποια στιγμή και βρεθεί στη θέση του θύματος,εφόσον είναι αρκετά ώριμος θα είναι σε θέση να κατανοήσει και τη θέση του πρώην "θύματος " αλλά και τη θέση του νυν θύτη.Όλα τα πράγματα αναπόφευκτα έχουν ένα τέλος και αν το εξετάζουμε και αστρολογικά είναι σίγουρο ότι θα βρούμε ενδιαφέρουσες απαντήσεις και για τις δυο μεριές.Δεν ξέρω αν η ιστορία της συγκεκριμένης κυρίας ήταν επιρροή απο περιοδικό τύπου cosmopolitan αλλά οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί προτού χειροκροτήσουμε ή καταδικάσουμε με διάφορες εκφράσεις τους χειρισμούς ενός ατόμου σε ένα δύσκολο θέμα όπως αυτό των ερωτικών σχέσεων.

[Dell Piero]

Το ban δεν είναι μορφή απειλής αλλά μια διαδικασία που θα εκτελεστεί αμέσως. Απειλή θα ήταν σκορπίστικιες εκφράσεις του στυλί θα σου σπάσω τα μούτρα και τέτοια. Αλλά δεν είναι το στυλ μου και δεν ασκώ καμία μορφή βίας ιδιαιτέρως σε παιδιά.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι χρειάζεται τόλμη για να είσαι ο πρώτος και ο καλύτερος έστω και αν πικραίνει αυτό φίλους που η λέξη πρώτος φαντάζει ότι στο διάβολο το λιβάνι.

Edit: Το ban ήταν μόνιμο από το συγκεκριμένο thread αν δεν έγινα κατανοητός

[fillenia]

Συγχαρητήρια για τη δημοσίευση! Αδιάφορο αν πρόκειται για προσωπική εκμυστήρευση, αληθινή συνέντευξη ή φανταστική ιστορία. Μεταφέρθηκε με πολύ όμορφο και αφοπλιστικό τρόπο.
Μια κοινότυπη ερωτική ιστορία με τα όλα της. Ερωτική έλξη, διάρκεια, συναισθηματικό βάθος, ρουτίνα, φθορά και τέλος. Περίπου έτσι λειτουργούν οι περισσότερες σχέσεις και δεν θα είμασταν ειλικρινείς αν καυχιόμασταν πως "Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό". Θα μπορούσε να αφορά και το τέλος ενός γάμου επίσης. Εχει σημασία με ποιο τρόπο φθάνει κάποτε η ώρα και για το Αντίο;

Σε όλα τα πράγματα υπάρχει αρχή και τέλος, ίδιον όλων των γήϊνων, όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της γένεσης και της φθοράς, όταν κάτι - έστω κι αν αφορά την "τέλεια σχέση" - φθάσει στον τελικό του σκοπό.
Ο έρωτας, είναι το πιο βαθύ ανθρώπινο συναίσθημα, δεμένο πάντα με όλες τις εκφάνσεις της ζωής και η βίωση της ερωτικής διαδικασίας- με όλα τα θετικά και αρνητικά της - αφήνει έκθετες και ακάλυπτες όλες τις πλευρές της ιδιοσυγκρασίας μας, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με τον αληθινό εαυτό μας. Ο έρωτας αδιαφορεί για τις συμβάσεις, αγαπά την ελευθερία και μισεί τα όρια. Ο έρωτας είναι επαναστάτης, κατακτητικός και ... κτητικός. Και από την πλευρά αυτή, για μενα, δεν υπάρχουν θύματα και θύτες. Μόνο θύματα ή μόνο θύτες, ανάλογα τι βάζει ο καθένας στη σχέση του.

Το άρθρο δεν δημοσιεύτηκε, πιστεύω, για να εξαπολύσουμε μύδρους, να κρίνουμε, να επικροτήσουμε ή να τιμωρήσουμε τους εμπλεκόμενους. Ούτε είναι πρότυπο μίμησης ή αποφυγής. Ολοι μας έχουμε μια παρόμοια ιστορία στα τεφτέρια μας. Αλλωστε, ζούμε, εκφραζόμαστε και επιλέγουμε ανάλογα με τα προσωπικά μας βιώματα.

[raingirl]

Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ πρίν 4 & 1/2 χρόνια,
τίναξα μια σχέση που είχα πεντέμισι χρόνια στον αέρα για έναν έρωτα που ποτέ μα ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, απελευθερώθηκα όμως και έζησα αυτό που ένιωσα τόσο έντονα που δεν το μετάνιωσα στιγμή.
Στον έρωτα & στον πόλεμο όλα επιτρέπονται!!!
Και αν τύχει στο ταίρι μου κάποια στιγμή θα το ασπαστώ, γιατί κάτι λάθος, κάππου ακάλυπτο θα τον έχω αφήσει για να συμβεί αυτό.

[Maroulita]

Αλλωστε, ζούμε, εκφραζόμαστε και επιλέγουμε ανάλογα με τα προσωπικά μας βιώματα.

Παίρνω την τελευταία φράση της Φυλλένιας, γιατί πιστεύω είναι μια φράση-κλειδί.

Η ζωή μας, ακόμα κι αν ζούμε σ' έναν περιορισμένο χώρο, περιτριγυρίζεται από πλείστες εναλλακτικές, όπου εμείς πρέπει απλά να κάνουμε τη σωστή επιλογή σύμφωνα με τα δικά μας στάνταρ, τα βιώματα, τις αντιλήψεις, αλλά και τις εκάστοτε συνθήκες. Τώρα... ειδικά για το θέμα των ανθρώπινων σχέσεων, μια προϋπόθεση πρέπει να ισχύει κατ' εμέ: να είμαστε αληθινοί και ειλικρινείς πρώτα προς τον ίδιο μας τον εαυτό και μετά προς τον άλλον.

Αν είσαι ειλικρινής, ακόμα και ο τερματισμός μιας σχέσης, που πλέον δεν προσφέρει σε κανέναν τίποτα και δεν κάνει καμιά από τις δύο μεριές καλύτερη, είναι ό,τι πιο "ξηγημένο" (για να χρησιμοποιήσω μια λαϊκή λέξη) μπορεί κάποιος να κάνει. Ακόμα και μια net-ική γνωριμία, όπως αυτή που περιγράφεται στο κείμενο, που εμπεριέχει το ρίσκο και έχει τελείως διαφορετική φύση από τις συνηθισμένες γνωριμίες, είναι απλά η αφορμή για να έρθει το τέλος σε μια σχέση που ίσως μαραζώνει και κανείς δεν το παίρνει χαμπάρι, παρά μόνο εκ του αποτελέσματος...

Η ταπεινή μου γνώμη βέβαια...

[poor]

Συγχαρητήρια για τη δημοσίευση! Αδιάφορο αν πρόκειται για προσωπική εκμυστήρευση, αληθινή συνέντευξη ή φανταστική ιστορία. Μεταφέρθηκε με πολύ όμορφο και αφοπλιστικό τρόπο.
Μια κοινότυπη ερωτική ιστορία με τα όλα της. Ερωτική έλξη, διάρκεια, συναισθηματικό βάθος, ρουτίνα, φθορά και τέλος. Περίπου έτσι λειτουργούν οι περισσότερες σχέσεις και δεν θα είμασταν ειλικρινείς αν καυχιόμασταν πως "Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό". Θα μπορούσε να αφορά και το τέλος ενός γάμου επίσης. Εχει σημασία με ποιο τρόπο φθάνει κάποτε η ώρα και για το Αντίο;

Σε όλα τα πράγματα υπάρχει αρχή και τέλος, ίδιον όλων των γήϊνων, όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της γένεσης και της φθοράς, όταν κάτι - έστω κι αν αφορά την "τέλεια σχέση" - φθάσει στον τελικό του σκοπό.
Ο έρωτας, είναι το πιο βαθύ ανθρώπινο συναίσθημα, δεμένο πάντα με όλες τις εκφάνσεις της ζωής και η βίωση της ερωτικής διαδικασίας- με όλα τα θετικά και αρνητικά της - αφήνει έκθετες και ακάλυπτες όλες τις πλευρές της ιδιοσυγκρασίας μας, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με τον αληθινό εαυτό μας. Ο έρωτας αδιαφορεί για τις συμβάσεις, αγαπά την ελευθερία και μισεί τα όρια. Ο έρωτας είναι επαναστάτης, κατακτητικός και ... κτητικός. Και από την πλευρά αυτή, για μενα, δεν υπάρχουν θύματα και θύτες. Μόνο θύματα ή μόνο θύτες, ανάλογα τι βάζει ο καθένας στη σχέση του.

Το άρθρο δεν δημοσιεύτηκε, πιστεύω, για να εξαπολύσουμε μύδρους, να κρίνουμε, να επικροτήσουμε ή να τιμωρήσουμε τους εμπλεκόμενους. Ούτε είναι πρότυπο μίμησης ή αποφυγής. Ολοι μας έχουμε μια παρόμοια ιστορία στα τεφτέρια μας. Αλλωστε, ζούμε, εκφραζόμαστε και επιλέγουμε ανάλογα με τα προσωπικά μας βιώματα.

Θα ήθελα να θέσω ένα απλό ερώτημα. Στην περίπτωση όπου πρόκειται για μια φανταστική ιστορία, που βρίσκεται το κομάτι της αγάπης?

Παρόλαυτα εγώ βίωσα & συνεχίζω να βιώνω κάτι αντίστοιχο και είναι οδυνηρό και επίπονο να προσπαθείς να εξηγήσεις σε ένα παιδάκι 3 ετών, ότι δεν υπάρχει πίστη, ελπίδα, κόπος, κτλ παρά μόνο αρχή - μέση και τέλος...

[fillenia]

1. Η αγάπη δεν ορίζεται, είναι πολλά πράγματα μαζί, κατ εμέ είναι απόσταγμα συναισθημάτων που χρειάζεται πολύ χρόνο και κόπο για να ωριμάσει. Είναι δε μια έννοια σχετική και απολύτως υποκειμενική για τον καθένα. Θα μπορούσε επί παραδείγματι να υπάρχει αγάπη ακόμα και όταν δεν υφίσταται πλέον ερωτική σχέση ή αντίθετα σχέση χωρίς στοιχεία αγάπης.

2. Σε κανέναν δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τι ακριβώς βιώνει η συνείδησή μας, πολλώ δε μάλλον σε ένα 3χρονο παιδάκι που δεν καν ανεπτυγμένη συνείδηση. Μπορούμε βέβαια να του αποδείξουμε εμπράκτως, παραμερίζοντας την οδύνη μας και ξεπερνώντας ίσως τα όριά μας, ότι πράγματι το αγαπάμε για να νιώθει συναισθηματικά ασφαλές ώστε να μας εμπιστεύετε.

Η αλήθεια - ευτυχώς - είναι πως τα πάντα έχουν αρχή, μέση και τέλος και πως αξίζει τον κόπο να διατηρούμε την ελπίδα που έχει νόημα, ουσία και έδρα στην πραγματικότητα. Την ελπίδα να γεννηθεί κάτι καινούργιο.

[poor]

"ελπίδα να γεννηθεί κάτι καινούργιο".

Ανάγκη ίσως για κάτι που θα επαναλαμβάνετε εις τον άπειρο μικρό μας χρόνο.
Ελπίζουμε οτί θα καταφέρουμε το αδύνατο, το ανέφικτο.Μια μικρή ουτοπία.
Το υπέρμετρο εγώ μας, συμπαρασύρει στο διάβα του τα πάντα. Όλα ή τίποτα.Το μοτό της νέας εποχής.

Η αγάπη δεν είναι έννοια, πηγάζει από τα βάθη της ψυχής. Δεν ζητάει κάποιου είδους αντάλαγμα.Ίσως είναι και το μόνο που συνεχίζει να υπάρχει στον απόλυτα συνεχές χρόνο.

Επίσης αγαπητή fillenia πίστεψε με ότι είναι απόλυτα σχετικό το τι μπορεί να ζεί και να βιώνει ένα 3χρονο παιδάκι.Απόλυτα σχετικό...

:suspiciou

[Βασιλης Παπαδολιας]

To ρίσκο σε ένα έρωτα δε βρίσκεται μόνο στο να κάνεις σχέση με κάποιον άλλο. Αυτή είναι ίσως πολλές φορές η εύκολη λύση. Γιατί δε χρειάζεται να απολογηθείς σε αυτόν που έχεις για το ότι τον έκανες να σε βαρεθεί (ή τούμπαλιν). Για το ότι δε χρειάζεται να παραδεχτείς την αποτυχία σου και να παραδεχτείς μπροστά του ότι τον βαριέσαι. Για το ότι δε χρειάζεται να αποδεχτείτε κι οι δύο ότι πρέπει να κάνετε μία νέα αρχή για να ανανεώσετε τη σχέση σας.

Έτσι βρίσκεις την εύκολη λύση. Πηγαίνεις με άλλον που δε σε ξέρει κι έτσι μπορείς πάλι να κρυφτείς πίσω από ρόλους, μπορείς να παίξεις σαν το παιδάκι (γιατί στον έρωτα είσαι παιδάκι, στην αγάπη είσαι ενήλικας). Η πραγματικά θαρραλέα πράξη θα ήταν να κοιτάξεις στα μάτια τον άνθρωπο αυτό που σε ξέρει, που σε έχει ζήσει, που ΔΕΝ μπορείς να τον κοροϊδέψεις με ρόλους, γιατί σε έχει μάθει και να του πεις σε βαρέθηκα. Και μετά να βρεις το θάρρος να ξεκινήσεις να τον μαθαίνεις ξανά. Να βρεις το θάρρος να αλλάξεις εσύ για να σ'αγαπήσει ξανά.

Το πραγματικό ρίσκο βρίσκεται στο να μένεις κι όχι στο να φεύγεις. Το να φεύγεις είναι η εύκολη λύση...

[Fotini Christodoulou]

Ενδιαφέρουσες όλες οι απόψεις.

Η γνωμη μου είναι οτι καθώς δεν είμαστε μεσα στον χορό δύσκολο να εκφράσουμε αποψη για το πώς θα αποφασίζαμε σε μια τέτοια περίπτωση.

Πιστευω πως ουτως ή άλλως σε κάθε ειδους σχέση εμπεριέχεται το στοιχείο του ρίσκου,καθώς δεν ξέρεις ποτέ που μπορεί να οδηγήσει και πως θα επηρεάσει τα άτομα που εμπλέκονται.

Συμφωνω εν μέρει με τον Βασίλη,αλλα νομίζω οτι το άρθρο αναφέρεται στην σχέση βόλεμα από την μία και στην σχέση ρίσκο από την άλλη.

Εν ολίγοις απ΄την μια έχεις αυτό που ξερεις,το γνώριμο,το σιγουρο,το ασφαλές-ο έρωτας κάπου χάθηκε στην πορεία -και απ΄την άλλη το ερωτικό πάθος,το αγνωστο,την αμφίβολη κατάληξη.

Διαλέγεις και παίρνεις.