- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΛΩΝ
- Οι χάρτες σας
- Υπολογίστε ένα νέο χάρτη
- ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ για όλους
- Ο Ουρανός τώρα
- Αστρολογικές εφημερίδες
- Εκλείψεις 1500 - 2099
- Σελήνη Κενή Πορείας
- Πλανητικές ώρες
- Χάρτης για όποια μέρα
- Γενέθλιος χάρτης 360 μοιρών
Results 11 to 20 of 21
-
19-10-2012, 04:05 PM #11
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση στο ερώτημά μου.
Ημερομηνία γέννησης 24/02/1955 άνδρας. Ώρα δεν γνωρίζω.
Με τον άνθρωπο αυτόν γνωριζόμαστε πάνω από 30 χρόνια, και ισχύει πραγματικά αυτό που περιέγραψα στην αρχή. Κάτι τον πήρε και τον πέταξε κατα λάθος μέσα στην οικογένεια.
Καμμία σχέση!
Από το παράστημά του μέχρι το σκεπτικό του και από τον ψυχισμό του μέχρι την κοινωνική του συμπεριφορά.
Λες και όλη η ΕΥ-ΓΕΝΕΙΑ [δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, λεπτοί τρόποι, τεκμηριωμένη σκέψη, σεβασμός πρός τους συνανθρώπους του] κληροδοτήθηκε αποκλειστικά σε αυτόν, αφήνοντας τους άλλους στο περιθώριο.
Μαύρο- Άσπρο...
Και το αστείο είναι πως η οικογένεια θεωρεί αυτόν σαν το μαύρο πρόβατο.
Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η αλληγορία του Πλάτωνα με το σπήλαιο.
Μόνο που στο σπήλαιο έχουν παραμείνει μόνον η οικογένειά του και κάμποσοι άλλοι του συγγενικού περιβάλλοντος.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι έξω απο αυτό.
Αν σου αρεσει η αβυσσος, πρεπει να εχεις φτερα.[Friedrich Wilhelm Nietzsche]
-
19-10-2012, 04:28 PM #12
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Theresa alma ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία και κρίμα που δεν έχουμε ώρα γέννησης. Πάντως, από μία ματιά που έριξα ο άνθρωπος έχει τον Ήλιο στους Ιχθείς και την Σελήνη στους Ιχθείς ή στις πρώτες μοίρες του Κριού. Και στις δύο περιπτώσεις ο Κρόνος δεν κάνει όψη με τα φώτα του. Αμέσως-αμέσως επιβεβαιώνεται αυτό που λέω πιο πάνω, ότι δεν υπάρχουν αφορισμοί και «σιγουράκια» σε τέτοια θέματα.
Η ακριβείας αντίθεση του Άρη με τον Ποσειδώνα και το τετράγωνο του Κρόνου με τον Ερμή, ίσως να μπορούσαν να μας δώσουν πληροφορίες για αυτόν τον άνθρωπο, αν είχαμε την ώρα γέννησης και καταστρώναμε το ωροσκόπιό του. Αν ξέραμε το ρόλο του Ερμή και του Άρη στον χάρτη του. Και πάλι όμως, τα φώτα θα παρέμεναν ανεπηρέαστα, κάτι που φαίνεται παράξενο για ένα άνθρωπο που νιώθει όλα όσα μας περιγράφεις στο πρώτο ποστ, σε σχέση με την οικογένειά του. Βλέπεις –πράγματι- δεν υπάρχουν κανόνες, μόνο πιθανότητες και ενδεχόμενα…« Αυτό που έψαχνα, είμαι! »
-
20-10-2012, 03:52 AM #13
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Η αληθεια ειναι οτι περιμενα απαντησεις σε αυτο το θεμα γιατι με ενδιαφερει, μιας και εγω καπως ετσι νιωθω στην οικογενεια μου. Για την ακριβεια νιωθω οτι εχω πεσει απ το διαστημα . Και γνωριζω 2 ακομη ατομα (στενους φιλους των οποιων ξερω τα ωροσκοπια) που αντιμετωπιζουν την ιδια κατασταση απο μικρη ηλικια . Καποια συμπερασματα εχω βγαλει ,υπαρχει ενα κοινο σκηνικο θα ελεγα στον χαρτη του καθενος μας, αλλα και παλι δε μπορεις να βγαλεις ενα κανονα. Θεωρω παρα παρα πολυ σημαντικο ομως τον κυβερνητη του 4ου οικου.
Η αληθεια ειναι οτι η αποξενωση μου ακουγεται κατι παρα πολυ ουρανιο. Σαν να ντιλαμβανομαι τον εαυτο μου ως κατι εντελως ξεχωριστο.. Τι ποιο ουρανιο. Κ αν δω τον χαρτη μου μπορω να το κατανοησω απο διαφορες πλευρες ( π.χ. κυβερνητης 4ου σε αντιθεση με τον ουρανο και τον ποσειδωνα κτλπ κτλπ). Δεν θα ηθελα να χρησιμοποιησω λεξεις οπως ναρκισσισμος κτλπ , γιατι πιστευω οτι δεν υπαρχει λογος να βαζουμε στη συζητηση ορους και τυπους διαταραχης προσωπικοτητας - το θεμα ειναι να αναλυσουμε το φαινομενο και να καταλαβουμε το ΓΙΑΤΙ καποιος εχει μπει στη διαδικασια να βλεπεις τον εαυτο του τοσο διαφορετικο απ τους αλλους, οχι να τον χαρακτηρισουμε καπως. Αυτο δε θα βοηθησει κανεναν σε κατι.
Και για να μην ξεχειλωνουμε το θεμα πρεπει να υπαρχει μια αυστηροτητα πανω στο τι θεωρουμε "αποξενωμενος απ την οικογενεια μου". Υπαρχουν διαβαθμισεις. Το οτι π.χ. εμενα μου αρεσει το κοκορετσι και σε ολα τα υπολοιπα μελη της οικογενειας μου δεν αρεσει, και τσακωνομαστε πανω σε αυτο, δε νομιζω οτι συνιστα αποξενωση... Ουτε το οτι δεν εχουμε την τελεια σχεση και δεν λεμε τα προσωπικα μας , δεν ειμαστε φιλοι με τους γονεις και τα αδερφια μας.
Αυτο που εχω εγω στο μυαλο μου ειναι ενα τεραστιο εξελικτικο ΧΑΣΜΑ το οποιο δυστυχως δεν γεφυρωνεται. Αυτο φανταζομαι οτι ηταν και η βασικη ιδεα του ατομου που ξεκινησε το ποστ, αυτο φανταζομαι οτι εννοει. Πως μπορει να δημιουργηθει αυτο το χασμα? Να δωσω ενα πολυ απτο παραδειγμα.
Μορφωση. Παρε ενα παιδι απο μια φτωχη οικογενεια με αμορφωτους γονεις και βαλτο να κοινωνικοποιηθει σε ενα περιβαλλον εκλεπτισμενο οπου θα μαθει εντελως διαφορετικα πραγματα. Αμεσως αμεσως το παιδι μπαινει σε εναν αλλο κοσμο ο οποιος δεν εχει καμια επαφη με το οικογενειακο του περιβαλλον. Αντε μετα να μπορεσει να συννενοηθει με τους γονεις του.
Το παραδειγμα που σκεφτηκα ειναι αρκετα απλοικο , για να δωσω μια εικονα , και δεν ειναι καν ο λογος που εγω π.χ. νιωθω ετσι για την οικογενεια μου (γιατι οπως ειπε και η κατια οι λογοι για τους οποιους δημιουργειται κατι μπορει να ειναι απειροι και δεν υπαρχουν τυποποιημενες απαντησεις).
Παντως για το πως φαινεται αυτο σε ενα ωροσκοπιο πιστευω οτι πρωταρχικο ρολο παιζει ο κυβερνητης του 4ου ΚΥΡΙΩΣ , αλλα σιγουρα και η κατασταση ηλιου και σεληνης. Και αν τυχαινει να ειναι και χτυπημενοι αλλα και κυβερνητες του 4ου, τοσο το χειροτερο.
Εχω και διαφορες αλλες θεωρειες για τις οποιες δεν ειμαι και απολυτα σιγουρος , οποτε το μονο που μπορει να κανει κανεις νομιζω ειναι ερευνα και συλλογη και αξιολογηση στοιχειων και ωροσκοπιων. Και φυσικα παντοτε βοηθαει να γνωριζεις επι προσωπικου το ατομο του οποιου τον χαρτη αναλυεις- γιατι ουσιαστικα ψυχαναλυεις το ιδιο το ατομο , και χωρις τη βοηθεια του και τις απαντησεις του , δουλεια δεν κανεις . Ψυχολογια και αστρολογια πανε μαζι, πλεον γι αυτο ειμαι σιγουρος. Σχεδον. Οσο σιγουρος θα μπορουσε να ειναι δηλαδη καποιος με σεληνη στο διδυμο.
-
20-10-2012, 08:22 PM #14
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Κάτια μου φυσικά και μοιραζόμαστε όλοι την ίδια αφετηρία! Δεν είχα ούτε στο ελάχιστο διαφορετική εντύπωση όταν έγραφα το post.
Γι' αυτό εξάλλου στην αρχή του post μου γράφω ότι τα λέτε όλες πολύ ωραία και πολύ κατατοπιστικά. Εγώ απλά ήθελα να συμπληρώσω τη σπουδαιότητα του ρόλου των γονέων στη συναισθηματική ισορροπία αλλά και οικειότητα που αναπτύσσουν με τα παιδιά τους.
Ίσως να τόνισα το θέμα - άθελά μου - σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι έπρεπε. Το δέχομαι
Μάλλον με επηρεάζει η καθημερινή συναναστροφή μου με πολλές μικρές και ευαίσθητες ψυχούλες και στο συγκεκριμένο θέμα έχω παραπάνω ευαισθησια.καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες όταν κοιμάσαι στον καναπέ και ξυπνάς στον καναπέ...
-
21-10-2012, 09:10 AM #15
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
yoo, με αυτό που γράφεις: "Η αληθεια ειναι οτι η αποξενωση μου ακουγεται κατι παρα πολυ ουρανιο. Σαν να ντιλαμβανομαι τον εαυτο μου ως κατι εντελως ξεχωριστο.. Τι ποιο ουρανιο. Κ αν δω τον χαρτη μου μπορω να το κατανοησω απο διαφορες πλευρες ( π.χ. κυβερνητης 4ου σε αντιθεση με τον ουρανο και τον ποσειδωνα κτλπ κτλπ). Δεν θα ηθελα να χρησιμοποιησω λεξεις οπως ναρκισσισμος κτλπ , γιατι πιστευω οτι δεν υπαρχει λογος να βαζουμε στη συζητηση ορους και τυπους διαταραχης προσωπικοτητας - το θεμα ειναι να αναλυσουμε το φαινομενο και να καταλαβουμε το ΓΙΑΤΙ καποιος εχει μπει στη διαδικασια να βλεπεις τον εαυτο του τοσο διαφορετικο απ τους αλλους, οχι να τον χαρακτηρισουμε καπως. Αυτο δε θα βοηθησει κανεναν σε κατι" , με κάνεις νασκέφτομαι ότι είναι πολύ σημαντικό το με ποιους κάνω μία τέτοιου είδους συζήτηση και σε τι είδους επικοινωνία ελπίζω.
Ο "Ναρκισσισμός" δεν είναι χαρακτηρισμός! Χαρακτηρισμός είναι ο "ανόητος" ή ο "αγενής". Ο ναρκισσισμός είναι θεμελιώδης έννοια στην ψυχολογία και για όσους διαβάζουμε από διαστροφή ή χόμπι, είναι μία από τις πρώτες έννοιες που οφείλουμε να κατανοήσουμε. Έτσι που το πασρουσιάζεις, είναι σαν να χαρακτηρίζουμε κάποιον, με το να πούμε ότι ενδέχεται να είναι φοβικός.
Επειδή είμαι αυτή που αναφέρθηκα στον ναρκισσισμό, ως μία πιθανότητα ( και το τονίζω πιθανότητα(!) ), θα ήθελα να κάνω την σημασία της έννοιας πιο κατανοητή. Στο παράδειγμά σου αυτό που γράφεις: "Μορφωση. Παρε ενα παιδι απο μια φτωχη οικογενεια με αμορφωτους γονεις και βαλτο να κοινωνικοποιηθει σε ενα περιβαλλον εκλεπτισμενο οπου θα μαθει εντελως διαφορετικα πραγματα. Αμεσως αμεσως το παιδι μπαινει σε εναν αλλο κοσμο ο οποιος δεν εχει καμια επαφη με το οικογενειακο του περιβαλλον. Αντε μετα να μπορεσει να συννενοηθει με τους γονεις του." , αν το άτομο έχει απλώς ένα θέμα συνεννόησης, τότε αυτό είναι φυσιολογικό επόμενο. Αν όμως αυτή η κατάσταση κάνει το άτομο να νιώθει ότι δεν έχει καμία σχέση με την οικογένειά του, ότι είναι συναισθηματικά "ξένο", ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι κάποιο πέπλο μυστηρίου καλύπτει τους οικογενειακούς του δεσμούς, τότε ο ναρκισσισμός είναι εκείνος που εμπλέκεται σε όλο αυτό το παιχνίδι του μυαλού και της ψυχικής του ζωής. Τα "ΓΙΑΤΙ" στα οποία αναφέρεσαι, μόνο στην προσέγγιση της ψυχικής ζωής του ατόμου μπορούν να βρεθούν. Το βρίσκω λίγο αντιφατικά οξύμωρο αυτό, από την μία να θέλεις να αναλύσεις το φαινόμενο και από την άλλη να αποφευγεις την όποια ανάλυση.
Ελπίζω να είναι κατανοητό ότι στην ψυχολογία "νάρκισσος" δεν είναι ο ωραιοπαθής ή εκείνος που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, τις ικανότητές του κλπ. Τότε θα μιλούσαμε για "ψευδαισθήσεις μεγαλείου", που είναι κάτι άλλο.
Ξεκαθάρισα τη θέση μου γιατί όπως ο ίδιος αναφέρεις στο ποστ σου, είναι -πράγματι- πολύ εύκολο να ξεχειλώσουμε τις έννοιες. Τέλος, μικρότερο ή μεγαλύτερο μερίδιο ναρκισσισμού, έχουμε όλοι οι άνθρωποι, και για να φτάσουμε να μιλάμε για διαταραχή της προσωπικότητας που αναφέρεις, πρέπει να πάμε στις ακραίες μορφές του ναρκισσισμού.
Ωστόσο, στο βαθμό που θέλω να συννενοηθώ, τότε ναι, θα χρεισημοποιώ λέξεις και έννοιες που αποτυπώνουν αυτό ακριβώς που θέλω να πω, μέχρι να ανακαλυφθούν καινούργιες, ώστε να τις αντικαταστήσω. Ελπίζω να μην έχεις αντίρρηση...
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε αυτό: "πρεπει να υπαρχει μια αυστηροτητα πανω στο τι θεωρουμε "αποξενωμενος απ την οικογενεια μου". Υπαρχουν διαβαθμισεις"« Αυτό που έψαχνα, είμαι! »
-
21-10-2012, 03:43 PM #16
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Μια που εχω φορτωμενο 4ο θα μπορουσα να δωσω την δικη μου οπτικη γωνια για το θεμα με τον τροπο που το βιωσα η βιωνω εγω .
Η αληθεια ειναι οτι ενιωθα διαφορετικη απο την οικογενεια με την στενη εννοια του ορου οπως περιγραφεται στον 4ο.Την πατρικη οικογενεια.Διαφορετικη ομως ,οχι ξενη . Θεωρω οτι ο ορος που χρησιμοποιειται στην συζητηση ειναι υπερβολικος .Το γεγονος οτι καποιο ατομο λαμβανει καλυτερη μορφωση ,επειδη "τα παιρνει τα γραμματα " περισσοτερο απο τα αδερφια του η επειδη ειναι πιο "δυναμικο" απο τους γονεις του ,δεν τον καθιστα ξενο.
Θεωρω οτι η φυση ειναι πολυ σοφη και για καποιο λογο μας "στελνει" μεσα σε μια οικογενεια η μια ομαδα ,ωστε να συμπληρωσουμε τα κενα της .
Σαν παιδι ενιωθα οτι επρεπε να σηκωσω ενα "βαρος" επειδη κανεις αλλος δεν μπορουσε μεσα στην οικογενεια. Αυτο δεν σημαινει οτι μ αρεσε η οτι ειχα πραγματικα την δυνατοτητα να το κανω απλα το ενιωθα σαν "πρεπει" .Αυτο αλλαξε τον χαρακτηρα μου και με σκληρυνε και στις μετεπειτα σχεσεις μεσα και εξω απο την οικογενεια. Θεωρουμαι πιο δυναμικη,πιο εγωιστρια και πιο σκληρη απο τους υπολοιπους και ομως η ιδια νιωθω διαφορετικα με τον εαυτο μου .
Αυτη η εικονα της "πιο δυνατης" δημιουργει στους αλλους την εντυπωση οτι δεν εχω αναγκη νταντευματος.Πραγμα που ηταν και ειναι λαθος ,γιατι εχω τεραστια αναγκη .Ωστοσο αναλαμβανωντας ενα ρολο μεσα στην οικογενεια δεν μπορεις μετα να τον "πεταξεις" απο πανω σου ευκολα.
Ετσι ενα κομματι του εαυτου μου μενει κρυμμενο απο την οικογενεια μου γιατι πρεπει να καλυψω τα κενα των αλλων και να μην δειχνω αδυναμια .Ετσι νιωθω λιγο αποξενωμενη επειδη ακριβως αναπτυξα διαφορετικα χαρακτηριστικα ,επειδη αλλοιως δεν θα "επιβιωνε " η οικογενεια.
Δεν ξερω αν πιανεται τι θελω να πω .Εχω κληρονομησει ουσιαστικα την "αδυναμια "και την "υπερευαιασθησια " της οικογενειας αλλα ταυτοχρονα ειχα η αναπτυξα εκεινα τα χαρακτηριστικα που θα την βοηθουσα να μην κατρακυλησει προς τα κατω .
Ισως και αυτα τα διαφορετικα "ξενα" παιδια μεσα στην οικογενεια δεν ειναι παρα η απαντηση της φυσης ωστε η μικρη αυτη ομαδα να καταφερνει να εχει εκεινα τα χαρακτηριστικα που θα την πανε ενα βηματακι εξελιξης παραπανω .
Αλλωστε και η ιδια φτιαχνωντας μια καινουργια οικογενεια θα "κληρονομησω " μεσα σε αυτη καταστασεις της οικογενειας μου + την δικη μου εμπειρια μεσα σε αυτη. Αρα θα φτιαξω μια ομαδα με καποια παρομοιοτυπα χαρακτηριστικα ισως πιο δυνατη απο την υπολοιπη οικογενεια αλλα και παλι πιστευω οτι ,η φυση θα προνοησει σε περιπτωση που η οικογενεια βγαζει ενα πιο brutal χαρακτηρα προς τα εξω ,οτι θα υπαρξουν μελη που θα δειχνουν ευαισθησια ωστε να κρατηθει μια ισορροπια ...Αλλοιως προβλεπω να περπαταμε στο δρομο με την οικογενεια μου και να μας κλεινουν τα παντζουρια λες και ειμαστε καουμπουδες στην αγρια δυση .
-
22-10-2012, 11:16 AM #17
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Ίσως όλοι μας δεν θα έπρεπε να μιλάμε για παιδιά ξένα αλλά αποξενωμένα;
Μιλώντας προχτές με μια κοπέλα που πάντα έδειχνε διαφορετική και απόμακρη από την υπόλοιπη οικογένεια την ρώτησα κάποια πράγματα. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της δεν ήθελε επαφές με κανέναν παρά μόνο με την μητέρα και κυρίως την γιαγιά της.
Ήταν ένα ήσυχο, πειθαρχημένο, λιγομίλητο, παιδάκι που δεν δημιουργούσε προβλήματα, ωστόσο τις περισσότερες ώρες της ημέρας δεν ήθελε κανέναν. Ήθελε να απομονώνεται, να παίζει μόνο του. Προτιμούσε να μένει με τη γιαγιά της και να έρχεται επίσκεψη στους γονείς της και πράγματι αυτό γινόταν συχνά μέχρι να πάει σχολείο, όμως ακόμη και εκεί ήθελε να μένει μόνο του. Η γιαγια του δεν το πίεζε να παίζει με τα άλλα παιδάκια αντίθετα οι γονείς το παρότρυναν να παίζει με τα αδέρφια του και τα παιδιά της γειτονιάς.
Στο νηπιαγωγείο η δασκάλα κάλεσε τους γονείς να τους πει πως το παιδί ενώ είναι από τα καλύτερα μέσα στην τάξη, έχει πρόβλημα και μοιάζει δυστυχισμένο. Όταν δασκάλα και γονείς την ρώτησαν τι συμβαίνει κι αν την πειράζει κανείς εκείνη απάντησε πως δεν την πειράζει κανείς απλά δεν θέλει να βρίσκεται στο χώρο του σχολείου, μαζί με κόσμο. Όταν την ρώτησαν που ήθελε να βρίσκεται τους είπε, πω ήθελε να πάει να μείνει στη γιαγιά της, να παίζει, να διαβάζει και να χορεύει μόνης της κι αν αποφασίσει πως θέλει παρέα τότε να πάει σχολείο.
Μεγαλώνοντας όλο και πιο πολύ απομακρυνόταν από την οικογένεια της, κλειδώνονταν στο δωμάτιο της, άκουγε μουσική, διάβαζε, (ήταν πολύ καλή μαθήτρια) ή χόρευε. Φυσικά είχε προβλήματα με τα αδέρφια της γιατί δεν ήθελε να την ενοχλούν ενώ εκείνα ένιωθαν απόρριψη από εκείνη.
Τώρα πια στα 45 της χρόνια εξακολουθεί να απομονώνεται, να είναι αντικοινωνική, να κρατά πολλά μυστικά, να είναι ιδιόρρυθμη και περίεργη όμως έχει καλύτερες σχέσεις με τα αδέρφια της. Λίγο η αγάπη που της έδειχναν, λίγο οι δικές της συνειδητοποιήσεις ήταν αρκετά για να βελτιωθούν οι μεταξύ τους σχέσεις.
Όταν την ρώτησα γιατί ένιωθε "ξένη" από την οικογένεια της μου είπε πως δεν ένιωθε ξένη αλλά διαφορετική. Μου είπε πως αγαπάει πολύ την οικογένεια της αλλά δεν την ενδιέφεραν όσα έπρεπε να κάνουν μαζί αλλά όσα ήθελε να κάνει μόνη της. Ήθελε αποστάσεις απ' όλους, φυσικά δεν έκανε δική της οικογένεια από επιλογή γιατί δεν ήθελε, δεν μπορούσε να μοιραστεί και να αναλάβει ευθύνες για άλλους ανθρώπους. Δεν το έχει μετανιώσει και πλέον έχει συνειδητοποιήσει πως δυσκόλεψε την οικογένεια της γιατί δεν ήξεραν πως να την χειριστούν και παραδέχτηκε πως αν είχε να αντιμετωπίσει ένα παιδί σαν εκείνη δεν θα ήξερε πως να το κάνει.
Όταν την ρώτησα αν εισέπραξε αγάπη, μου είπε πως εισέπραξε αλλά αυτό που την εκνεύριζε ήταν που ήθελαν να την αγκαλιάζουν και να την φιλούν συχνά. Θα προτιμούσε να είναι λιγότερο εκδηλωτικοί ώστε να μην την "πνίγουν". Αυτό το τελευταίο, δεν το πολυέφαγα, γιατί είναι αντιδραστική κοπέλα και ιδιαίτερα ανασφαλής και όποιος είναι ανασφαλής έχει ανάγκη από εκδηλώσεις αγάπης κι ας μην το παραδέχεται.
Είμαι σίγουρη πως έχετε καταλάβει πάνω κάτω τι επικρατεί στο ωροσκόπιο της εγώ απλώς θα σας το επιβεβαιώσω. Ωροσκόπος στον Κριό, Κρόνος στον 1ο οίκο σε σύνοδο με ωροσκόπο, πολυαστρία στον Υδροχόο, Ουρανό σε αντίθεση με τον ωροσκόπο. Κυβερνήτης 1ου ο Αρης στους Ιχθείς και στον 12ο, κυβερνήτης 4ου η Σελήνη στον Υδροχόο σε τετράγωνο με τον Ποσειδώνα.
Όλα αυτά σας τα έγραψα για να απλοποιήσουμε λίγο το θέμα. Ας δεχτούμε πως καθένας από εμάς είναι διαφορετικός. Αυτή η κοπέλα είτε εισέπραττε αγάπη είτε όχι, θα ένιωθε διαφορετική ή "ξένη" ότι κι αν έκαναν οι γονείς της. Να πω επίσης πως στη συμπεριφορά μοιάζει ακριβώς με τον θείο της χωρίς να είχε καμία συμμετοχή ο ίδιος στη διαπαιδαγώγηση της. Ούτε ιδιαίτερες σχέσεις είχαν αφού κι αυτός δεν πολύαντεχε να έρχεται σε επαφή με κόσμο. Καλλιτεχνικές φύσεις και οι δυο, απόμακροι και απόκοσμοι.
Επομένως καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα, πως τα γονίδια παίζουν καταλυτικό ρόλο. Τώρα, ποιά από αυτά θα είναι περισσότερο λειτουργικά ή όχι ή, ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά θα μας δώσουν δεν το ξέρω, αμφιβάλλω κι αν το ξέρουν οι βιολόγοι ή οι γενετιστές, όχι εγώ.
Νομίζω πως το κλειδί είναι να δεχτούμε τα παιδιά μας έτσι όπως είναι χωρίς να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Όταν βλέπουμε ένα απόμακρο παιδί δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν μας αγαπά ή δεν έχει δεχτεί αγάπη, (αν βεβαίως δεν έχει δεχτεί αγάπη ή βιώνει δύσκολες καταστάσεις, εννοείται πως δυσκολεύει περισσότερο η κατάσταση), σημαίνει πως πρέπει να το αφήσουμε να εκφράσει ελεύθερα την φύση του. Θα εκπλαγείτε όλοι όσοι είστε γονείς όταν δείτε πως θα συμπεριφερθούν τα παιδιά σας, αν για μια ώρα μείνετε εντελώς αποστασιοποιήμένοι, σαν μην βρίσκεστε μέσα στο σπίτι.Last edited by Τίνα Ζαχαριάδου; 22-10-2012 at 11:24 AM.
-
22-10-2012, 02:45 PM #18
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Τίνα, είναι σίγουρο ότι το θέμα αυτό δεν ξεκίνησε όσο διευκρινιστικά θα έπρεπε. Σαφώς και είναι άλλο να μιλάμε για «ξένο» και άλλο για «αποξενωμένο» άτομο από την οικογένεια. Όσα σωστά μας περιγράφεις, είναι μια κατάσταση που δεν θα έβρισκα κάτι παράξενο σε αυτή . Υπάρχουν χαρακτήρες με μία προδιάθεση στην εσωστρέφεια ή όπως είπες, μία γονιδιακή προδιάθεση ψυχικής δομής. Έχοντας η ίδια έναν έντονο Ουρανό και μία έμφαση του ωροσκοπίου μου προς την ανεξαρτησία , το μέτρο της αποστασιοποίησης και της αποξένωσης , μάλλον έχει μια χαλαρή οριοθέτηση , που χωρά πολλές ιδιορρυθμίες.
Έτσι, για μένα, είναι δύσκολο να αναγνωρίσω ως πρόβλημα την ανάγκη κάποιου να κρατά αποστάσεις, ακόμα και από τα μέλη της οικογένειάς του. Από την αρχή εξέλαβα το θέμα που έθεσε η φίλη μας στις διαστάσεις ενός πραγματικού προβλήματος και όχι μίας ιδιαιτερότητας χαρακτήρα.
Στην δική μου οικογένεια κυριαρχεί η γη και το νερό με κάποια συμμετοχή του στοιχείου της φωτιάς. Είμαι η μόνη που , παρά τον Ήλιο στους Ιχθείς, έχω έντονο το αέρινο στοιχείο , με πλανήτες και στα τρία ζώδια του αέρα να σχηματίζουν μεταξύ τους τρίγωνα. Αυτό στην πράξη με κάνει να σκέφτομαι εντελώς διαφορετικά και μερικές φορές να βιώνω έντονα την έλλειψη νοητικής και πνευματικής επικοινωνίας. Είμαι σε μεγάλο βαθμό διαφορετική με εντελώς διαφορετικό βάθρο προσέγγισης της ζωής. Αυτό όμως, δεν με κάνει να νιώθω συναισθηματικά αποξενωμένη, τουλάχιστον όχι έξω από το μέγεθος μιας κάποιας αποξένωσης που πιθανά να βιώνουν οι υπόλοιποι για τους δικούς τους λόγους, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο και δεν το έχω καταλάβει.
Με τα χρόνια όμως, το διαφορετικό άτομο επηρεάζεται από τους υπόλοιπους και οι υπόλοιποι από το διαφορετικό άτομο (είναι και το κομμάτι με το οποίο συμφωνώ σε όσα έγραψε hattie πιο πάνω).
Βέβαια , οι κυβερνήτες του δικού μου 4ου\10ου (Σελήνη\Κρόνος), είναι μεταξύ τους σε τρίγωνο και παρά τις όποιες δυσκολίες, αυτή είναι μία αξιόπιστη ένδειξη καλής ροής.
Με τα χρόνια λοιπόν, το αποξενωμένο κομμάτι μαθαίνεις να το επικοινωνείς και να θέτεις τα όρια της προσωπικότητάς σου. Μαθαίνεις να αναγνωρίζεις και αποδέχεσαι τα όριά σου και του άλλου, ανεξάρτητα από το πόσο ασφαλής νιώθεις ο ίδιος ή ο άλλος. Εδώ θα συμφωνήσω πολύ με αυτό που είπε ο yoo, σε σχέση με τον Ουρανό. Νομίζω ότι το πώς βιώνει τον Ουρανό του ο καθένας, έχει να κάνει πολύ με το πώς οριοθετεί την έννοια της ελευθερίας , της διαφορετικότητάς του , της αναγνώρισης της διαφορετικότητας του άλλου κλπ. Ένας καλοβαλμένος Ουρανός, θα κάνει αυτή την διαφορετικότητα διαχειρίσιμη και ωφέλιμη, ενώ ένας δύσκολος Ουρανός δεν μπορεί να το χειριστεί καλά και οδηγείται στην αποξένωση της ιδιορρυθμίας του. Και πάλι όμως, μόνο ο Ουρανός, δεν θα έφτανε για να συμβεί κάτι τέτοιο, αν στο σύνολο του χάρτη δεν συνέβαιναν και άλλα, κομβικά πράγματα.
Εδώ θα ήθελα να εκφράσω και κάτι σχετικά με τον Ουρανό. Το είχα διαβάσει πριν πολλά από την Ντάκου και για πολλά χρόνια το επεξεργάζομαι στο μυαλό μου προσπαθώντας να το δω πως λειτουργεί σε χάρτες ανθρώπων. Έλεγε λοιπόν ότι ο Ουρανός μπορεί να γίνει εξαιρετικά ελιτιστής και σνομπ. Με λίγα λόγια, αποκτά μια κακής ποιότητας αντίληψη του διαφορετικού ως αυτοσκοπό. Μετά από χρόνια, σκέφτομαι ότι αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Επίσης κατάλαβα ότι ακόμα κι αν ο Ουρανός είναι καλοβαλμένος , όταν είναι έντονος με κάποιο τρόπο, τότε στην προσωπικότητα του ατόμου υπάρχει εγγενώς η προδιάθεση να επιβάλει-με αρμονικό τρόπο- τα ευδιάκριτα όριά του. Να κρατά τις αναγκαίες για τον ίδιο αποστάσεις, που πολλές φορές εκλαμβάνονται σαν διάθεση αποξένωσης.
Αν μετά από όλα αυτά που έχουμε πει όλοι, γυρίσουμε πίσω και δώσουμε ξανά μία απάντηση στην αρχική ερώτηση, ίσως να λέγαμε ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και μπορεί να προτείναμε , εκτός της συνολικής εξέτασης του χάρτη, να γίνει μία συναστρία με τους χάρτες της υπόλοιπης οικογένειας, ώστε να αναδειχθεί καλύτερα ο τρόπος που κάποια συγκεκριμένη θέση\όψη ή κομβικός σχηματισμός του ωροσκοπίου, βάζει το άτομο σε έναν τέτοιο ρόλο μέσα στην οικογένεια (βέβαια αυτό θέλει να είσαι σε πολύ μεγάλα κέφια ή επαγγελματίας που αμείβεσαι για να το κάνεις. Αλλιώς προέχουν η δουλειά, κάτι λεφτά που περιμένουμε και ο νταλκάς με το πρόσωπο! χαχαχα).
Όπως και να έχει, με το θέμα αυτό είχα το ερέθισμα να σκεφτώ κάποια πράγματα κι αυτό από μόνο του είναι ένα όφελος. Το ίδιο και οι συμπληρωματικές προσεγγίσεις των υπολοίπων, που είχαν ένα νόημα ουσίας για μένα. Συμπεραίνω ότι μόνο το πάσχον πρόσωπο μπορεί να οριοθετήσει τον βαθμό και τον τρόπο που βιώνει την αποξένωσή του, κι αυτό είναι που θα βοηθήσει να αναδειχθεί η πλανητική επιρροή που υπερισχύει στον χάρτη του. Δεν ξέρω ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα, αλλά καμιά φορά φτάνουμε στον ίδιο προορισμό και από διαφορετικούς δρόμους…« Αυτό που έψαχνα, είμαι! »
-
22-10-2012, 06:16 PM #19
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
καλησπερα!!!
ειμαι ενα απο αυτα τα παιδια που αισθανονται ξενα μεσα στην οικογενεια τους...
εχω 2 αδερφια τα οποια ειναι 10 χρονια μεγαλυτερα μου κι εχουν παντρευτει και οι 2 σε πολυ μικρη ηλικια..εγω ειμαι το μαυρο προβατο ..οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απ τα 14 μου..ο πατερας μου ζει σ αλλη χωρα με τον οποιο δεν εχω συχνη επικοινωνια και με τα δερφια μου ειμαστε σε 2 διαφορετικους κοσμους..
ο ουρανος στον γεννεθλειο μου χαρτη ειναι στον 4ο οικο σε αντιθεση με μεσουρανημα και ερμη και τετραγωνο με κρονο στον 12ο σε συνοδο με ωροσκοπο και τωρα που θα περασει ο κρονος απ τον 4ο (σκορπιος) δεν θελω να ξερω τι με περιμενει..
στον 3ο οικο που εχει σχεση με τ αδελφια και το σοι εχω τον πλουτωνα!!!..ο οποιος κανει αντιθεση με αφροδιτη και αρη στον κριο...αυτα..πιστεβω οτι δε νομιζω οτι θελετε ν ακουσετε κι αλλα..τα συμπερασματα δικα σας..
για μενα η οικογενεια μου ειναι οι ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..μ αυτους μεγαλωσα και απ αυτους εμαθα να ζω..αυτοι με στηριξαν στα δυσκολα της ζωης μου...και συνεχιζουν να το κανουν οπως κι εγω για εκεινους..
-
22-10-2012, 11:29 PM #20
Re: Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]
Έχω μια υποψία, ότι ο ερμής αντιπροσωπεύει την παιδική ηλικία ενός ατόμου και ως εκ τούτου κακές όψεις πλανητών με ερμή σε ένα γενέθλιο χάρτη ενδεχομένως να δηλώνουν δύσκολη παιδική ηλικία... προσωπικά έχω ερμή σύνοδο με κρόνο (κάτι με βάρη που έλεγε και η hattie23), μια φίλη μου έχει ερμή τετράγωνο κρόνο (όπως και η roubini) και ένα συγγενικό πρόσωπο που ένιωθε (και ήταν) απομονωμένο απτον πατέρα του με ερμή σύνοδο κρόνο... αυτό δε σημαίνει βέβαια πως τέτοιες όψεις δηλώνουν αποκλειστικά αυτό, απλά τις κατέθεσα ως ενδεχόμενα
Thread Information
Users Browsing this Thread
There are currently 3 users browsing this thread. (0 members and 3 guests)
Διαφήμιση
Χορηγός
Συνδεθείτε μαζί μας
© Copyright 2004-2022 myHoroscope.gr. All rights reserved.
Powered by vBulletin® Version 4.2.5
Copyright © 2024 vBulletin Solutions Inc. All rights reserved.