«Μεσάνυχτα και κάτι... ακόμα»

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Είσαι αχτύπητη ...........α ρε αυτά τα ψάρια, τελικά δεν είστε για την γυάλα αλλά για φιλιά και προδέρμ.............

Το αφιερώνω σε όλους τους μοναχικούς, σε όλους τους ξεχασμένους αλλά κυρίως σε όλους όσους τολμούν να παραιτούνται ................

Φιλιά

[maria76]

Aυτό για σένα Χρυσάνθη.
Τι κληρονομιά άφησε αυτός ο άνθρωπος..

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Περί θάλασσας να μιλάει οιοσδήποτε και απογειώθηκα στα ουράνια!

Σούπερ και σε ευχαριστώ από το βαθύτερο πυθμένα της καρδιάς μου.

Φιλιά και καλό σου ξημέρωμα

[maria76]

Υπάρχουν και φωνές που"στέκονται"μόνες τους,κι ας μην είναι 25 χρ,κι ας μην τραγουδάνε φορώντας πια στην κυριολεξία το βρακί τους!
Και το αφιερώνω στην Κάτια που νομίζω θα της αρέσει..

Εγώ εδώ,σεισμός εχτές πάλι,μεταμεσονύχτιος..αυτά. .

[κρασακι]

Γεια σας αστρόπαιδα..!!

Πολύ ησυχία πέφτει τελευταία στο μεταμεσονύχτιο βλέπω..

Σας το αφιερώνω αυτή την τραγουδάρα με χαρά αλλά.. και λύπη για τον μεγάλο που μας έφυγε.. δεν ξεχνιέται με τίποτα:



Καλό ξημέρωμα να χουμε!

[κρασακι]

Ουδέν σχόλιο..

♥♥♥

[katiakiss]

Μαράκι μου 76 , μου είχες αφιερώσει τραγουδάκι και δεν το είχα δει καν κοριτσάκι μου! Και που να ήξερες τι μου αφιέρωσες! Ότι και να σου πω είναι λίγο. Για να δούμε καλύτερα τον χάρτη σου… Έχεις κληρονομικό χάρισμα και πάει χαμένο;

Πάει το μαγαζάκι μας Μαράκι μου. θυμάσαι τι ωραία είχαμε περάσει πέρσι το χειμώνα; Τι γέλια κάναμε με τα χάλια μας; Τώρα έχουμε τα ίδια χάλια και δεν γελάμε κι από πάνω!

Να σου αφιερώσω κι εγώ αυτό, γιατί έτσι νιώθω. Όπως ακριβώς το λέει:

«Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι
…………………………………
Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω… »




ΥΓ:Κρασάκι υπέροχο τραγούδι!

[taurine]

"Φως να γεμίζουν οι στιγμές
Να λάμπουν μες στο χρόνο"


Τι είπες τωρα....!!!!!!

[katiakiss]

.................................................. .........
Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει,
δεν θα ρωτήσω αναιδώς, «που ειν το κεντρί σου» ;
Γονιός δεν θα 'ναι να μου πει, σήκω και ντύσου.
Καιρός να ζήσουμε παιδί μου, ξημερώνει.
.................................................. ..........